Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu do spółki komandytowej. Treść wniosku jest następująca::

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest A Spółka komandytowa. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz zamierza zarejestrować się jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny; dalej jako „Spółka”.

Aktualnie w spółce uczestniczy dwóch wspólników:

- Pan P. (uczestniczy w Spółce w roli komplementariusza) ­– dalej jako: „Komplementariusz”,

- Pani K. (uczestniczy w Spółce w roli komandytariusza).

Na chwilę obecną Komplementariusz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (`(...)`). Przeważającym przedmiotem działalności Komplementariusza jest sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (`(...)`). Jednocześnie Komplementariusz w środkach trwałych posiada budynek (pawilon), który wydzierżawia innym podmiotom (zawarte są aktualnie 4 umowy dzierżawy). W ramach prowadzonej (bez względu na rodzaj działalności) działalności gospodarczej, Komplementariusz:

1. Zatrudnia pracowników (w ramach umowy o pracę i umów zleceń);

2. Posiada środki trwałe, oraz wyposażenie;

3. Posiada wartości niematerialne i prawne;

4. Jest stroną licznych umów zobowiązaniowych (w tym na dostawy mediów, energii elektrycznej);

5. Posiada stany magazynowe.

Z uwagi na liczne komplikacje co do kontynuacji działalności przez ewentualnych (licznych) spadkobierców Komplementariusza prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą (który jest osobą starszą), rozważa on aport tzw. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej wyłącznie działalność handlową, do Spółki.

Jednocześnie, do Spółki przystąpią kolejni wspólnicy, tj. członkowie rodziny (spadkobiercy) Komplementariusza. Komplementariusz będzie – do czasu, dopóki pozwoli na to zdrowie – uczestniczył w Spółce ze statusem komplementariusza.

Planowany aport do Spółki ma dotyczyć działalności handlowej. W ramach działalności handlowej, Podatnik:

- Zatrudnia pracowników w ramach umów o pracę/umów zleceń;

- Wykorzystuje na jej potrzeby budynek, w którym prowadzona jest sprzedaż oraz znajduje się magazyn i zaplecze sklepu (dalej jako: „hala magazynowa”); w związku z tym budynkiem, Wnioskodawca zawarł umowę kredytu (jest kredytobiorcą);

- Jest stroną wielu umów cywilnoprawnych, z których wynikają Jego prawa i obowiązki, w tym jest stroną umów na dostawy mediów (woda, kanalizacja, gaz, wywóz nieczystości, usługi telekomunikacyjne, energia elektryczna, serwisowanie sytemu alarmowego, ochrona);

- Jest stroną umów z dostawcami towarów;

- Jest stroną Umów z klientami, relacji z klientelą ;

- Posiada szereg środków trwałych, które wykorzystywane są wyłącznie w działalności handlowej, przykładowo:

a) Waga najazdowa;

b) System handlowo-finansowo-księgowy;

c) Urządzenie wysoko ciśnieniowe;

d) Regały na halę handlową;

e) Stojak elektryczny;

f) Maszyna do robót ziemnych;

g) Monitoring w budynku handlowo-usługowym (mowa o sklepie);

h) Samochody ciężarowe;

i) Wózki widłowe.

- Jest stroną umów leasingowych (jako korzystający);

- Na podstawie prowadzonych ksiąg możliwe jest wyodrębnienie przychodów i kosztów podatkowych, związanych wyłącznie z tym rodzajem działalności;

- Wykorzystuje wartości niematerialne i prawne, w tym oznaczenia indywidualizujące wyodrębnioną część przedsiębiorstwa (logotypy i oznaczenia słowne – „(`(...)`)”);

- Posiada domenę internetową i stronę internetową;

- Posiada wyposażenie hali magazynowej, niebędące środkami trwałymi, takie jak:

wyposażenie biurowe, sprzęt komputerowy, drukarki, kopiarki, meble, sprzęt, wieszaki, wyposażenie kuchenne;

- Posiada tajemnicę przedsiębiorstwa, w szczególności tajemnicę systemu organizacyjnego przedsiębiorstwa, biznesplanów, planów inwestycyjnych, klienteli, umów, bazy kontaktów;

- Posiada księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym również prowadzonych w formie elektronicznej;

- Posiada stany magazynowe – z działalnością handlową związane są zawartości magazynu towarowego zlokalizowanego w budynku wskazanym powyżej;

- Posiada oprogramowania systemu alarmowego oraz oprogramowania systemu kontroli dostępu do budynku (wraz z licencjami);

- Posiada w aktywach środki pieniężne, które związane są z tym rodzajem działalności.

Wszystkie ww. składniki będą wchodziły w skład aportowanej „działalności handlowej do spółki komandytowej”.

Po wniesieniu aportu do Spółki, Komplementariusz nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w Polsce w zakresie „działalności handlowej”. Założeniem transakcji jest to, że całość działalności handlowej, prowadzonej obecnie przez Komplementariusza, została przeniesiona – w drodze aportu do Spółki. Spółka – w drodze wspomnianego aportu – przejmie wszelkie składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym zobowiązania) związane z tym rodzajem działalności, tj. cały majątek Komplementariusza związany z tym rodzajem działalności jak również wszelkie prawa i obowiązki Komplementariusza w zakresie, w jakim związane są z działalnością handlową.

W szczególności Spółka stanie się stroną wszelkich umów zawartych przez Komplementariusza w związku z dotychczasową działalnością handlową (z zastrzeżeniem uzyskania niezbędnych zgód osób trzecich oraz dokonania wszelkich niezbędnych czynności cywilnoprawnych, które będą niezbędne w celu przeniesienia praw i obowiązków na Spółkę).

Spółka będzie wykorzystywać przedmiot aportu do wykonywania czynności opodatkowanych VAT na terytorium Polski. Spółka będzie również wykorzystywała nabyty zespół składników majątkowych i niemajątkowych do działalności opodatkowanej podatkiem od osób prawnych (dalej: „CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) w Polsce.

Jak wskazano powyżej, założeniem transakcji jest przejęcie przez Spółkę na skutek aportu praw i obowiązków Komplementariusza z tytułu umów. Ponieważ jednak świadczenia wykonywane lub nabywane w ramach tych umów są elementem dynamicznych stosunków gospodarczych może zdarzyć się, że przekroczą one datę aportu. I tak w szczególności może wystąpić sytuacja, w której Komplementariusz nabędzie i otrzyma towar lub usługę od dostawców/usługodawców w całości lub w części przed aportem. Natomiast Spółka zapłaci już po aporcie za nabyte towary i usługi, przejęte w ramach aportu. Jednocześnie dostawca wskaże na fakturze Spółkę jako nabywcę towaru.

Towary te oraz usługi będą związane z działalnością handlową, uprzednio prowadzoną przez komplementariusza, wniesioną w drodze aportu do Spółki, a następnie wykorzystywane w działalności Spółki prowadzonej w oparciu o ww. wkład oraz będą zmierzały do uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów Spółki. Dopiero po dniu aportu możliwe będzie ujęcie tych faktur w deklaracji VAT.

W wyniku aportu wystąpią również sytuacje, w których Spółka może być zobowiązana do dokonania korekt po stronie podatku należnego VAT w stosunku do dostaw towarów (np. udzielenie przez Spółkę rabatów jak i korekta faktury wynikająca ze zwrotu towarów lub odstąpienia od umowy). Obowiązek podatkowy z tytułu tych dostaw lub świadczeń powstanie przed aportem. Natomiast faktury korygujące zostaną wystawione na Spółkę i przesłane po aporcie do Spółki. Okoliczności warunkujące korektę powstaną również po aporcie. Będą to okoliczności inne aniżeli błąd rachunkowy lub oczywista omyłka.

Jednocześnie, jak wskazano powyżej, w ramach jednoosobowej działalności Komplementariusz posiada stany magazynowe. Towary, które nie zostaną sprzedane do czasu transakcji (aportu), zostaną przeniesione – w drodze aportu – do Spółki, a następnie przez Spółkę sprzedawane. Spółka przyjmie – w drodze aportu – wszystkie składniki majątku z tą działalnością związane – dla celów podatkowych – w wartościach wynikających z ksiąg Komplementariusza.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że istnieje prawdopodobieństwo, iż przyjęta w umowie spółki komandytowej wartość ww. wkładu niepieniężnego, będzie różnić się (będzie niższa bądź wyższa) od jego wartości księgowej i od jego wartości rynkowej.

Pytanie

Jak należy ustalić podstawę opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z wniesieniem (podwyższeniem) wkładu niepieniężnego, w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki przez Komplementariusza? (pytanie oznaczone we wniosku nr 6)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z podwyższeniem wkładu w spółce komandytowej, powinna być ustalana w oparciu o wartość wkładu wskazaną i określoną przez wspólników. Wskazując wartość wkładu wspólnicy nie muszą stosować jakiegokolwiek skonkretyzowanego modelu wyceny (tj. z góry wyznaczonych kryteriów) – w ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest bowiem regulacji, w jaki sposób tę wartość określać. Tym samym, wskazana przez wspólników wartość wkładu jest, co do zasady, niezależna od jego wartości rynkowej czy księgowej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się – przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

W myśl art. 1a pkt 1 ww. ustawy, użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną. Z kolei zgodnie z pkt 2 tego przepisu użyte w ustawie określenie spółka kapitałowa oznacza spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

Z treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży przy umowie spółki cywilnej - na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy). Stawkę tę stosuje się także do zmiany umowy spółki.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Komplementariusz zamierza wnieść aportem do Spółki zespół składników związanych z prowadzeniem przez Wnioskodawcę jego podstawowej działalności handlowej. Istnieje prawdopodobieństwo, że przyjęta w umowie spółki komandytowej wartość ww. wkładu będzie się różnić (będzie niższa bądź wyższa) od jego wartości księgowej. Niewykluczone, że będzie ona również różnić (będzie niższa bądź wyższa) od jego wartości rynkowej.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego – stanowi wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie precyzuje sposobów ustalania wartości wkładów do spółki, jak również nie określa – tak, jak w niektórych przypadkach – że podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa przedmiotu transakcji.

Brak jest zatem podstaw do stosowania odnośnie wkładów zasad określonych w art. 6 ust. 2 ustawy. Powołany przepis stanowi, że wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Przepis ten zawiera regulację dotyczącą ustalania wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnych, dla których wartość rynkowa stanowi podstawę opodatkowania. Przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych regulującej zasady funkcjonowania m.in. spółki komandytowej, nakładają (w art. 105) obowiązek oznaczenia w umowie spółki wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, lecz nie zawierają unormowań dotyczących sposobu wyceny wkładów wnoszonych do spółek osobowych.

Odnosząc powyższe regulacje ustawowe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji stwierdzić należy, że podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku wniesienia do spółki komandytowej wkładu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowi wartość tego wkładu przy czym brak jest w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zasad określenia jego wartości.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest traktowane na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki osobowej i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, według stawki 0,5% liczonej od wartości wkładu.

Podstawa opodatkowania powinna być ustalana w oparciu o wartość wkładu wskazaną przez wspólników w umowie spółki.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, skoro przepisy prawa podatkowego nie precyzują w jaki sposób należy ustalać wartość wkładów wnoszonych do spółek osobowych, tym samym, podstawa opodatkowania powinna być ustalana w oparciu o wartość wkładu wskazaną przez wspólników. Wskazując wartość wkładu wspólnicy nie muszą stosować jakiegokolwiek skonkretyzowanego modelu wyceny (tj. z góry wyznaczonych kryteriów). Wskazana przez wspólników wartość wkładu jest, co do zasady, niezależna od jego wartości rynkowej czy księgowej.

W konsekwencji przyjąć należy, że brak jest jakichkolwiek przeszkód, by wartość wkładu wspólnika wskazana była inna (wyższa bądź niższa) niż jego wartość rynkowa czy księgowa. W konsekwencji, podstawa opodatkowania może być, w opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowym wypadku niższa (bądź wyższa) niż wartość rynkowa czy księgowa wkładu.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (`(...)`) 2020 r., Znak: (`(...)`).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ww. ustawy:

Podatkowi podlegają: umowy spółki.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają: zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:

W przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się: przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

W myśl art. 1a pkt 1 ww. ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

spółka osobowa - spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 9 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie spółki przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego - wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy,

Zgodnie z art. 6 ust. 9 ww. ustawy:

Od podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 8, odlicza się:

1. kwotę wynagrodzenia wraz z podatkiem od towarów i usług, pobraną przez notariusza za sporządzenie aktu notarialnego umowy spółki albo jej zmiany, jeżeli powoduje ona zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego;

2. opłatę sądową związaną z wpisem spółki do rejestru przedsiębiorców lub zmianą wpisu w tym rejestrze dotyczącą wkładu do spółki albo kapitału zakładowego;

3. opłatę za zamieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym ogłoszenia o wpisach, o których mowa w pkt 2.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Stawki podatku wynoszą od umowy spółki – 0,5 %.

Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie precyzuje sposobów ustalania wartości wkładów do spółki, jak również nie określa – tak, jak w niektórych przypadkach – że podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa przedmiotu transakcji. Brak jest zatem podstaw do stosowania odnośnie wkładów zasad określonych w art. 6 ust. 2 tej ustawy.

Przepis art. 6 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że:

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis ten zawiera zatem regulację dotyczącą ustalania wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnych, dla których wartość rynkowa stanowi podstawę opodatkowania.

Również przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1467), regulującej zasady funkcjonowania m.in. spółek osobowych nie zawierają unormowań dotyczących sposobu wyceny wkładów wnoszonych do spółek osobowych.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawcą jest A Spółka komandytowa. Aktualnie w spółce uczestniczy dwóch wspólników:

- Pan P. (uczestniczy w Spółce w roli komplementariusza) – dalej jako: „Komplementariusz”,

- Pani K. (uczestniczy w Spółce w roli komandytariusza).

Na chwilę obecną Komplementariusz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (`(...)`). Komplementariusz rozważa aport tzw. zorganizowanej części przedsiębiorstwa, obejmującej wyłącznie działalność handlową, do Spółki. Założeniem transakcji jest to, że całość działalności handlowej, prowadzonej obecnie przez Komplementariusza, została przeniesiona – w drodze aportu do Spółki. Istnieje prawdopodobieństwo, iż przyjęta w umowie spółki komandytowej wartość ww. wkładu niepieniężnego, będzie różnić się (będzie niższa bądź wyższa) od jego wartości księgowej i od jego wartości rynkowej.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku wniesienia do spółki komandytowej zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowi wartość tego wkładu, przy czym brak jest w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zasad określenia jego wartości.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że wniesienie do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci zespołu składników majątkowych i niemajątkowych jest traktowane na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki osobowej i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, według stawki 0,5% liczonej od wartości wkładu. Podstawa opodatkowania powinna być ustalana w oparciu o wartość wkładu wskazaną przez wspólników w umowie spółki.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że przedmiotem interpretacji nie była kwestia ustalenia czy wniesiona aportem do spółki komandytowej część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zatem informacje, że przedmiotem wniosku jest wniesienie aportem do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa potraktowano, jako elementy treści wniosku, nie podlegające ocenie Organu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).