0111-KDIB2-2.4014.337.2021.2.PB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia ogółu praw i obowiązków komandytariusza. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lutego 2022 r. (wpływ 7 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. (Wnioskodawca) nabyła ogół praw i obowiązków komandytariusza Y Sp. z o.o. Sp.k. tytułem „Umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków komandytariusza.” Nabycie nastąpiło odpłatnie za wynagrodzeniem.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W dniu 30 listopada 2021 r. Spółka nabyła ogół praw i obowiązków komandytariusza spółki Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. (dalej: „Y” lub „Spółka”) z siedzibą w W. od spółki Z z siedzibą w N., na Cyprze (dalej: „Z” lub „Zbywca”) na podstawie umowy zatytułowanej „Umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków komandytariusza” (dalej: „Umowa Przeniesienia”) zawartej w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, że § 11 Umowy spółki Y (dalej: „Umowa Spółki”) stanowi m.in.:

- w ust. 1, że: „Ogół praw i obowiązków każdego ze Wspólników może być przeniesiony na inną osobę lub obciążony na rzecz innej osoby. W przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków Wspólnika Spółki na wspólnika przystępującego przechodzi istniejący zespół praw i obowiązków w zakresie, w jakim przysługuje Wspólnikowi występującemu w momencie dokonywania czynności przeniesienia. Przejście ogółu praw i obowiązków Wspólnika na wspólnika przystępującego nie powoduje zwiększenia składu osobowego Spółki. Przejście ogółu praw i obowiązków Wspólnika na wspólnika przystępującego wymaga zgody Wspólników wyrażonej w uchwale podjętej jednogłośnie.”;

- w ust. 5, że: „Przeniesienie ogółu praw i obowiązków Wspólnika następuje bez zmiany umowy Spółki.”

Natomiast Umowa Przeniesienia stanowi, że:

- „umowa Spółki zawiera postanowienia zezwalające na zbycie przez komandytariusza ogółu jego praw i obowiązków, a zatem zgodnie z art. 10 Kodeksu spółek handlowych, możliwe jest zbycie ogółu praw i obowiązków komandytariusza Spółki” (§ 2 pkt 5);

- „na mocy § 11 ust. 1 Umowy Spółki wspólnicy Spółki wyrazili zgodę na zbycie ogółu praw i obowiązków komandytariusza na rzecz Nabywcy. Uchwała Zgromadzenia Wspólników stanowi Załącznik nr 1 do niniejszej Umowy” (§ 2 pkt 6);

- „Na podstawie art. 10 KSH (Krajowa Administracja Skarbowa) oraz § 11 ust. 1 Umowy Spółki Zbywca oświadcza, iż zbywa na rzecz Nabywcy ogół praw i obowiązków komandytariusza Spółki. Nabywca oświadcza, iż ogół praw i obowiązków komandytariusza przyjmuje.” (§ 5 ust. 1); oraz

- „Strony oświadczają, że przeniesienie przez Zbywcę na Nabywcę ogółu praw i obowiązków komandytariusza następuje odpłatnie, za wynagrodzeniem w wysokości 3.778.273,00 zł (słownie: trzy miliony siedemset siedemdziesiąt osiem tysięcy dwieście siedemdziesiąt trzy złote)” (§ 5 ust. 2).

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że odpłatne przeniesienie ogółu praw i obowiązków komandytariusza Y przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy nastąpiło na podstawie szczególnego rodzaju umowy, o której mowa w art. 10 Kodeksu spółek handlowych (dalej: „KSH”), która nie zawiera w treści słowa „sprzedaż.”

Pytanie

Czy taka transakcja jest zaliczana jako czynność cywilnoprawna i podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, Umowa Przeniesienia stanowi szczególnego rodzaju umowę nabycia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej zawartą na podstawie art. 10 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm., dalej : „KSH”), – która nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)”) wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111, dalej: „Ustawa o PCC”) – a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniu PCC.

Wyjaśniając powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC wskazuje zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu PCC – w którym znajdują się m.in. umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych oraz zmiany umowy spółki. W związku z powyższym, czynności, które nie są enumeratywnie wymienione w Ustawie o PCC nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem, nawet gdy wywołują takie same bądź podobne skutki w sferze gospodarczej jak czynności, które zostały w niej wyliczone.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Jako przykład można tu wskazać:

· interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektora KIS) z 27 stycznia 2022 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.336.2021.1.PB), w której organ wskazał, że: „Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.”;

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 20 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-3.4014.278.2021.1.ŁSZ), w której organ wskazał, że: „Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. (`(...)`) czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.”

Należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm., dalej: „KC”):, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Podmioty zawierające umowy mają przy tym wybór pomiędzy wzorcami umów określonymi ustawowo (tzw. „umowami nazwanymi”) oraz umowami, których postanowienia nie mieszczą się w ww. wzorcach (tzw. „umowy nienazwane”).

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, przykładowo:

· w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 27 stycznia 2022 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.336.2021.1.PB), w której organ wskazał, że: „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. (`(...)`) Uczestnicy obrotu, zawierający umowę, mają (`(...)`) wybór pomiędzy ustawowo określonymi wzorcami umów (tzw. „umowami nazwanymi”, tj. „zaproponowanymi przez ustawodawcę” poprzez uregulowanie ich postanowień w przepisach prawa cywilnego) oraz stosunkami, których postanowienia nie mieszczą się w takich wzorcach (tzw. umowy nienazwane).”;

· w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 5 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.61.2021.1.MZ), w której organ wskazał, że: „(`(...)`) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. (`(...)`) Uczestnicy obrotu, zawierający umowę, mają dodatkowo wybór pomiędzy ustawowo określonymi wzorcami umów (tzw. „umowami nazwanymi”, tj. „zaproponowanymi przez ustawodawcę” poprzez uregulowanie ich postanowień w przepisach prawa cywilnego) oraz stosunkami, których postanowienia nie mieszczą się w takich wzorcach (tzw. umowy nienazwane).”

Kwestię przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólników spółek osobowych (w tym spółki komandytowej) reguluje art. 10 KSH. Zgodnie z treścią art. 10 § 1 KSH, ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi. Art. 10 § 2 KSH stanowi, że ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko po uzyskaniu pisemnej zgody wszystkich pozostałych wspólników – chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Jak wynika z powyższego, art. 10 KSH (wraz z odpowiednimi zapisami umowy spółki) kreuje essentialia negotii umowy umożliwiającej zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Jako przykład można tu wskazać:

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 4 czerwca 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.58.2021.2.MZ), w której organ wskazał: „Jak z powyższego wynika art. 10 Kodeksu spółek handlowych razem z odpowiednimi zapisami umowy spółki stanowi niezbędne minimum prawne umożliwiające zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika.”;

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 20 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-3.4014.278.2021.1.ŁSZ), w której organ wskazał, że: „art. 10 Kodeksu spółek handlowych razem z odpowiednimi zapisami umowy spółki stanowi niezbędne minimum prawne umożliwiające zbycie ogółu praw i obowiązków wspólnika.”

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że unormowanie art. 10 KSH przewiduje możliwość przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej (w tym spółki komandytowej) na osoby trzecie, gdy umowa spółki komandytowej tak stanowi oraz gdy pozostali wspólnicy wyrazili na to pisemną zgodę. W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, iż w analizowanym stanie faktycznym spełnione zostały ww. przesłanki wskazane w art. 10 KSH – jako że:

- Umowa Spółki przewiduje możliwość przeniesienia ogółu praw i obowiązków komandytariusza na inną osobę;

- podjęta została na piśmie uchwała wspólników Spółki, na mocy której wszyscy wspólnicy Spółki wyrazili zgodę na zbycie ogółu praw i obowiązków komandytariusza przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej, o którym mowa w art. 10 KSH może zostać przeprowadzone w dowolnej formie prawnej – tj. zarówno w formie umowy nazwanej (np. umowy sprzedaży), jak i w formie umowy nienazwanej – w szczególności w formie umowy zawartej na podstawie art. 10 KSH. Przepisy KSH nie określają bowiem rodzaju umowy, w oparciu o którą powinno dojść do przeniesienia ww. praw i obowiązków.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, przykładowo:

· w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 20 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-3.4014.278.2021.1.ŁSZ), w której organ wskazał, że: „przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej, o którym mowa w art. 10 Kodeksu spółek handlowych może zostać przeprowadzone w dowolnej formie prawnej (umowa nazwana, np. umowa sprzedaży lub umowa nienazwana), gdyż przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają rodzaju umowy w oparciu, o którą powinno dojść do przeniesienia członkostwa.”;

· w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 5 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.61.2021.1.MZ), w której organ wskazał, iż: „przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej, o którym mowa w art. 10 Kodeksu spółek handlowych może zostać przeprowadzone w dowolnej formie prawnej (umowa nazwana, np. umowa sprzedaży lub umowa nienazwana), gdyż przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają rodzaju umowy w oparciu, o którą powinno dojść do przeniesienia członkostwa.”

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej zawierana w oparciu o art. 10 KSH różni się znacznie od umowy sprzedaży uregulowanej w art. 535 KC i ma od niej znacznie szerszy zakres. Mianowicie, art. 535 § 1 KC stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Zobowiązanie kupującego polega zatem na zapłacie określonej sumy pieniężnej sprzedającemu.

Zakres przedmiotowy umowy sprzedaży jest jednak znacznie węższy od tego w umowie przeniesienia ogółu praw i obowiązków z art. 10 KSH – jako że świadczenie sprzedawcy w ramach umowy sprzedaży ogranicza się jedynie do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego – zaś na przedmiot umowy, o której mowa w art. 10 KSH składa się nie tylko ogół praw, ale i obowiązków wspólnika. Wśród ww. praw występuje np. prawo do prowadzenia spraw, reprezentacji spółki, udziału w jej zyskach itd., zaś wśród obowiązków, prowadzenie spraw spółki, udział w stratach, powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej, itp. Ponadto, zgodnie z art. 10 § 3 KSH, w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki odpowiadają solidarnie za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania ww. spółki osobowej.

Umowę przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce osobowej od umowy sprzedaży odróżnia zatem bardzo szeroki skutek w postaci uczestnictwa w spółce rozumianego jako realizacja nie tylko praw, ale i obowiązków wspólnika oraz solidarną odpowiedzialność wstępującego wspólnika za zobowiązania wspólnika występującego oraz spółki, np. zobowiązanie do wniesienia wkładu do spółki. Umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków zawiera zatem w sobie elementy właściwe dla umowy spółki, umowy sprzedaży, jak również umowy o przystąpienie do długu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Jako przykład można tu wskazać:

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 4 czerwca 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.58.2021.2.MZ), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Umowa sprzedaży uregulowana w Kodeksie cywilnym jest umową znacznie prostszą niż nabycie praw i obowiązków w spółce osobowej, która to czynność uregulowana jest w Kodeksie spółek handlowych. (`(...)`) Na nietypowość umowy nabycia praw i obowiązków w spółce jawnej wskazuje (`(...)`) zakres odpowiedzialności nabywcy. Niespotykany w typowej umowie sprzedaży z Kodeksu cywilnego. (`(...)`) Nowy wspólnik będzie odpowiadał także za zobowiązania występującego ze spółki wspólnika związane z jego uczestnictwem w spółce, np. zobowiązanie do wniesienia wkładu do spółki.”;

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 5 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.61.2021.1.MZ), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(`(...)`) na jej przedmiot składa się nie tyko ogół praw, ale i obowiązków wspólnika. Wśród praw występuje prawo do prowadzenia spraw, reprezentacji, udziału w zyskach itd., a wśród obowiązków: prowadzenie spraw, udział w stratach, powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej. Tym rożni się umowa sprzedaży od umowy zbycia praw i obowiązków w spółce (`(...)`) Umowę przeniesienia ogółu praw i obowiązków od umowy sprzedaży odróżniać będzie (`(...)`) bardzo szeroki skutek w postaci uczestnictwa w spółce rozumianego jako realizacja nie tylko praw, ale i obowiązków wspólnika oraz odpowiedzialność wstępującego wspólnika za zobowiązania wspólnika występującego oraz spółki. Można więc stwierdzić, że umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków zawiera elementy umowy spółki, umowy sprzedaży, ale także umowy o przystąpienie do długu. Wstępujący wspólnik bowiem przyjmie na siebie solidarnie odpowiedzialność za zobowiązania występującego wspólnika.”

W związku z powyższym, należy uznać, że w sytuacji gdy do przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej dochodzi na podstawie umowy zawartej na gruncie art. 10 KSH, wówczas ww. umowa nie stanowi umowy sprzedaży, lecz jest to szczególna umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków, o której mowa w art. 10 KSH, która łączy w sobie elementy właściwe dla umowy spółki, umowy sprzedaży, jak również umowy o przystąpienie do długu. Co za tym idzie, rzeczona umowa nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, przykładowo w:

· interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 27 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-3.4014.175.2021.1.MD), w której organ wskazał, że: „skoro (`(...)`) Wnioskodawca nabył ogół praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej na podstawie umowy, o której mowa w art. 10 Kodeksu spółek handlowych, to stwierdzić należy, że umowa ta jako niemieszcząca się w zamkniętym katalogu czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych - nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.”;

· interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 20 września 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-3.4014.278.2021.1.ŁSZ), w której organ wskazał, że: „skoro (`(...)`) Wnioskodawca nabędzie ogół praw i obowiązków wspólnika spółki jawnej na podstawie pisemnej umowy, stanowiącej szczególny rodzaj umowy wynikający z art. 10 Kodeksu spółek handlowych, za określoną kwotę pieniężną, to stwierdzić należy, że umowa ta jako nie mieszcząca się w zamkniętym katalogu czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych - nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.” 

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, należy wskazać, że Umowa Przeniesienia stanowi umowę przeniesienia ogółu praw i obowiązków komandytariusza, która jako podstawę prawną wskazuje wyłącznie art. 10 KSH i nie zawiera w treści słowa „sprzedaż”. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że Umowa Przeniesienia powinna być zakwalifikowana jako szczególna umowa przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika, o której mowa w art. 10 KSH, która nie mieści się w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC – nie zaś jako umowa sprzedaży, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt. 1 a) (winno być: art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a)) Ustawy o PCC.

Na marginesie, Wnioskodawca wskazuje, że Umowa Przeniesienia nie stanowi również zmiany umowy spółki, która także jest wymieniona w art. 1 ust. 1 Ustawy o PCC jako jedna z czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Zmiany osobowe w składzie wspólników spółki osobowej, będące następstwem przystąpienia do spółki nowego podmiotu w miejsce dotychczasowego – w odróżnieniu do podwyższenia kapitału spółki – nie stanowią bowiem zmiany umowy spółki. Powyższe potwierdza sama Umowa Spółki, która przewiduje w § 11 ust. 5, że „Przeniesienie ogółu praw i obowiązków Wspólnika następuje bez zmiany umowy Spółki.” Przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej (w tym spółki komandytowej) na inny podmiot nie kwalifikuje się zatem jako zmiana umowy spółki, która podlega opodatkowaniu PCC.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Jako przykład można tu wskazać:

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 4 czerwca 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.58.2021.2.MZ), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „ustawodawca przewidział, że podwyższenie kapitału jest jedną czynnością, którą nazwano w ustawie „zmianą umowy spółki”. Zatem same zmiany osobowe w składzie wspólników spółki jawnej, stanowiące następstwo przystąpienia do spółki nowego podmiotu w miejsce dotychczasowego, nie będą stanowiły zmiany tekstu umowy pierwotnej. A jedynie zmiana umowy spółki jest czynnością opodatkowaną, której podstawą jest wartość nowych wkładów. W przypadku zmiany wspólnika do podwyższenia wkładów nie dochodzi.”;

· interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 5 maja 2021 r. (Znak: 0111-KDIB2-2.4014.61.2021.1.MZ), w której organ uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „zmiana składu wspólników spółki osobowej w drodze zbycia „udziału spółkowego” nie jest zmianą umowy spółki.”

Co za tym idzie, Umowa Przeniesienia nie powinna być również zakwalifikowana jako podlegająca opodatkowaniu PCC zmiana umowy spółki.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Umowa Przeniesienia nie zalicza się do czynności wymienionych w ustawowym katalogu czynności opodatkowanych PCC – a co za tym idzie, nie podlega ona opodatkowaniu PCC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub Hniewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.