0111-KDIB2-3.4014.311.2021.2.MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2021 r. (data wpływu – 20 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wydzielenia wierzytelności pożyczkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wydzielenia wierzytelności pożyczkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką w likwidacji (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), działającą w sektorze wydobywczym `(...)` . Aktualnie Spółka zaprzestaje działalności operacyjnej. Jednocześnie, w związku z otwarciem likwidacji Spółka nie rozpoczęła jeszcze podziału majątku.

Wnioskodawca jest podmiotem podlegającym w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka działa jako podmiot zależny w Grupie Kapitałowej (dalej: Grupa).

Zmieniające się uwarunkowania prawne i środowiskowe, rosnące ceny uprawnień do emisji CO2, zaostrzające się normy dotyczące emisyjności innych substancji powodują jednak konieczność zmiany modelu biznesowego i odejścia Grupy od energetyki konwencjonalnej.

W związku z powyższym Grupa stopniowo zmniejsza swój potencjał produkcyjny z `(...)`. na rzecz produkcji energii i ciepła z odnawialnych źródeł energii (dalej: OZE), w tym: biomasy, słońca, wiatru czy wodoru.

W związku z ww. reorganizacją planowana jest sprzedaż nieruchomości gruntowych (należących aktualnie do K) do spółek z sektora OZE, prowadzących docelowo działalność w zakresie budowy i eksploatacji farm fotowoltaicznych (dalej: Spółki OZE). Przedmiotowe grunty nie są już aktualnie wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki. W sytuacji braku wystarczających środków pieniężnych na spłatę zobowiązania wynikającego z ww. transakcji w Spółkach OZE – wierzytelności powstałe wskutek sprzedaży gruntów zostaną zamienione na wierzytelności pożyczkowe (w drodze nowacji zobowiązania powstałego wskutek sprzedaży gruntów albo w wyniku zawarcia odrębnych umów pożyczek; dalej: Wierzytelności Pożyczkowe).

Równocześnie, z uwagi na przyjętą w Grupie strategię „rozdzielania” działalności w zakresie produkcji z OZE od produkcji tzw. „czarnej energii” prawdopodobnym jest, iż dojdzie do wydzielenia Wierzytelności Pożyczkowych, jakie będą przysługiwać Spółce do innego podmiotu. Takie działanie jest wyrazem efektywnego zagospodarowania aktywów w Grupie, służące rozwojowi perspektywicznych źródeł wytwarzania energii elektrycznej. Przedmiotowe wydzielenie Wierzytelności Pożyczkowych miałoby odbyć się zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. W myśl wskazanego przepisu podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). W opisywanym przypadku podział przez wydzielenie Wierzytelności Pożyczkowych miałby zostać dokonany do spółki z Grupy, która docelowo miałaby być podmiotem dominującym dla spółek z zajmujących się produkcją z OZE (dalej: Spółka OZE).

Opisywane wyżej wydzielenie jest możliwe na gruncie art. 528 § 3 Kodeksu spółek handlowych a contrario. Przepis ten stanowi, iż nie może być dzielona spółka w likwidacji, która rozpoczęła podział majątku.

Wobec powyższego należy uznać, że brak zdolności podziałowej występuje jedynie u spółek w likwidacji, które rozpoczęły podział majątku. Nie dotyczy to więc Spółki, która nie rozpoczęła jeszcze podziału majątku. Równocześnie, z uwagi na fakt, iż wydzieleniu podlegać będzie jedynie wierzytelność, nie sposób uznać wydzielanych Wierzytelności Pożyczkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opisywane zdarzenie przyszłe, tj. wydzielenie Wierzytelności Pożyczkowych do Spółki OZE będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja podziału przez wydzielenie nie zostanie objęta opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie jest wymieniona w katalogu czynności objętych tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;

2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;

3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;

4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:

a) rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,

b) siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego

– także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikują się zatem podziały spółek. Równocześnie ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera innych regulacji, które wskazywałyby na objęcie podziału spółek zakresem przedmiotowym tej ustawy.

Wskazane stanowisko zostało potwierdzone art. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 września 2020 r. sygn. 0111-KDIB2-3.4014.227.2020.3.ASZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając zatem powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji, wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.