0111-KDIB2-3.4014.267.2021.7.JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lipca 2021 r. (data wpływu – 26 lipca 2021 r.), uzupełnionym 6 i 11 października oraz 23 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia obligacji wyemitowanych przez polską spółkę kapitałową:

- w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego ze względu na miejsce wykonywania prawa majątkowego – jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia obligacji wyemitowanych przez polską spółkę kapitałową.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 27 września 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.523.2021.3.IG i 0111-KDIB2-3.4014.267.2021.3.JS Wnioskodawca został wezwany do jego uzupełnienia. Wniosek częściowo uzupełniono 6 i 11 października 2021 r.

W piśmie z 29 października 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.523.2021.5.IG i 0111-KDIB2-3.4014.267.2021.6.JS Wnioskodawca został ponownie wezwany do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 23 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w piśmie uzupełniającym z 22 listopada 2021 r.):

Spółka jest osobą prawną zarejestrowaną jako osoba prawna prawa (…). Posiada rezydencję podatkową na terytorium (…) i została wpisana do (…) pod numerem: (…).

Spółka planuje zawarcie najpóźniej na początku 2022 r. umowy nabycia obligacji, które zostaną wyemitowane przez polską spółkę kapitałową (dalej: Obligacje) działającą w branży deweloperskiej i budowlanej. Posiadaczem Obligacji będzie, po dokonaniu ich emisji, (…) (dalej: Fundusz).

Obligacje zostaną wyemitowane przez (…) Sp. z o.o., przy czym ich planowana emisja ma zostać zrealizowana pod koniec 2021 r. lub ewentualnie w trakcie 2022 r. Wartość nominalna obligacji, które zostaną wyemitowane, nie została na ten moment

jeszcze ostatecznie potwierdzona.

Prawa Funduszu z emisji Obligacji będą wykonywane na terytorium Polski, przy czym konkluzja ta dotyczy również momentu, kiedy Obligacje zostaną zbyte do Strony.

Jeżeli chodzi o realizację obowiązków zapłaty z tytułu Obligacji, to w okresie, kiedy posiadaczem Obligacji będzie Fundusz, to płatności te będą realizowane na rachunek Polski Funduszu. Po zrealizowaniu Transakcji płatności będą realizowane na rachunek zagraniczny Wnioskodawcy.

Zgodnie z postanowieniami statutu Funduszu (dalej: Statut) oraz przepisami prawnymi, Fundusz jest uprawniony do prowadzenia działalności w zakresie nabywania i zbywania papierów wartościowych oraz innych instrumentów finansowych, a także udzielania pożyczek.

Fundusz jest zobowiązany do prowadzenia działalności lokacyjnej, w tym w zakresie nabywania papierów wartościowych, zgodnie z regulacjami ustawy o funduszach inwestycyjnych, a w szczególności z uwzględnieniem obowiązujących limitów inwestycyjnych.

Celem inwestycyjnym Funduszu jest zgodnie ze statutem Funduszu (dalej: Statut): „lokowanie Aktywów Funduszu w aktywa, o których mowa w art. 24 ust. 1 Statutu, przy czym w zakresie inwestycji w papiery wartościowe i udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, celem Funduszu jest dążenie do przejęcia kontroli nad spółkami nienotowanymi na rynku regulowanym”.

Zakres działalności gospodarczej Funduszu został określony w art. 24 Statutu i obejmuje lokowanie środków Funduszu m.in. w papiery wartościowe, wierzytelności, udziały w spółkach

z ograniczoną odpowiedzialnością, instrumenty rynku pieniężnego i waluty.

Fundusz prowadził i prowadzi swoją działalność w sposób zapewniający dopełnianie limitów inwestycyjnych wynikających z przepisów ustawy o funduszach.

Fundusz prowadzi szeroko zakrojoną działalność lokacyjną – do 10 maja 2021 r. wartość rynkowa aktywów, w które zainwestował Fundusz wynosiła ponad 227 mln zł. Większość aktywów Funduszu stanowiły udziały w polskich spółkach kapitałowych, natomiast wartość obligacji objętych w przeszłości przez Fundusz odpowiadała około 11% ogółu wartości rynkowej wszystkich aktywów Funduszu. Obligacje zostały objęte od podmiotów, w których Fundusz posiadał udziały.

Wnioskodawca oświadczył, że w przypadku odmowy wydania interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług, planowana transakcja powinna być uznana za podlegającą zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

W piśmie, w którym Wnioskodawca sprecyzował ostateczny opis zdarzenia przyszłego, wskazał, że przedstawia go zgodnie z treścią wezwania oraz mając na uwadze wcześniejsze pisma kierowane do Organu i uwzględniając najbardziej aktualne uzgodnienie biznesowe co do planowanej Transakcji.

We wcześniejszym uzupełnieniu wniosku z 11 października 2021 r. Wnioskodawca wskazał także:

- Umowa sprzedaży Obligacji zostanie zawarta na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,

- Umowa sprzedaży Obligacji zostanie zawarta wedle prawa polskiego, zgodnie z prawem polskim, a w szczególności z uwzględnieniem art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, miejscem wykonywania prawa majątkowego z tytułu Obligacji, po dokonaniu planowanej Transakcji, nie będzie terytorium Polski, ponieważ Strona nie posiada siedziby na terytorium Polski i nie posiada również rachunków bankowych obsługiwanych przez banki mające siedzibę na terytorium Polski; Spółka posiada i będzie posiadała wyłącznie rachunki bankowe prowadzone w zagranicznych instytucjach finansowych.

Przywołując treść uzupełnienia Organ pominął te wszystkie jego elementy, które odnoszą się tylko do podatku od towarów i usług; zostały one przywołane w interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zadano następujące pytanie:

Czy planowana transakcja nabycia obligacji przez Spółkę będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 w zw. z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako umowa sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy planowana transakcja nabycia przez Spółkę Obligacji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na treść art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. ze względu na okoliczność, że jedna ze stron planowanej transakcji, tj. Fundusz, będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 41 (winno być: art. 43 ust. 1 pkt 41) ustawy o podatku od towarów i usług.

Pomocniczo, gdyby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie uznał powyższego stanowiska opartego na uznaniu jednej ze stron transakcji za zwolnioną z podatku od towarów i usług, Wnioskodawca wskazuje, że Obligacje powinny być uznane za prawa majątkowe wykonywane poza granicami Polski, w rozumieniu art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ze względu na siedzibę Spółki oraz fakt, że po nabyciu Obligacji prawa z tytułu ich posiadania będą wykonywane na rzecz Spółki, tj. podmiotu z siedzibą na terytorium Królestwa Niderlandów.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na zwolnienie Funduszu z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 1 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przedmiotowemu podatkowi podlegają m.in. umowy sprzedaży praw majątkowych wykonywanych na terytorium Polski.

Na potrzeby punktu i linii argumentacji Wnioskodawca przyjmuje, że prawa z Obligacji mogą zostać uznane za wykonywane na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje, że planowaną transakcję sprzedaży Obligacji należy uznać:

1. za świadczenie Funduszu w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. odpłatną usługę Funduszu wykonaną na rzecz Wykonawcy;

2. za usługę wykonaną w ramach działalności gospodarczej Funduszu, a w związku z tym zwolnioną na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 41 (winno być: art. 43 ust. 1 pkt 41) ustawy o podatku od towarów i usług.

Fundusz, w ramach transakcji zbycia Obligacji, powinien zostać uznany za dokonujący zwolnionego z podatku od towarów i usług świadczenia usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 43 (winno być: art. 43 ust. 1 pkt 41) ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, planowane przez Spółkę nabycie Obligacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na treść art. 2 pkt lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest wyłączone w przypadku, gdy „przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności". W przypadku planowanej transakcji stroną zwolnioną od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania sprzedaży Obligacji będzie Fundusz.

Wyłącznie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ze względu na wykonywanie praw z Obligacji poza terytorium Polski:

W przypadku, gdyby argumenty przedstawione powyżej nie zostały uznane za przekonujące przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Wnioskodawca wskazuje pomocniczo, że prawa wykonywane z Obligacji powinny być uznane za realizowane poza terytorium Polski.

Stanowisko to potwierdza uchwała Sądu Najwyższego z 14 lutego 2002 r. o sygn. III CZP 81/01, w której rozstrzygnięto, że: „(`(...)`) bliższa analiza art. 454 § 1 zdanie drugie Kodeksu cywilnego (`(...)`) przemawia na rzecz uznania za miejsce spełnienia objętego przelewem świadczenia pieniężnego miejsca zamieszkania lub siedziby (siedziby przedsiębiorstwa) cesjonariusza w chwili spełnienia świadczenia. Analiza ta prowadzi do wniosku, że uznanie za miejsce spełnienia świadczenia pieniężnego miejsca zamieszkania lub siedziby (siedziby przedsiębiorstwa) cesjonariusza pozostaje w istocie w zgodzie z treścią przelanej wierzytelności (`(...)`) Innymi słowy, w świetle wymienionego przepisu, miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego jest miejsce zamieszkania lub siedziby (siedziby przedsiębiorstwa) wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia bez względu na to, czy chodzi tu o pierwotnego wierzyciela, czy też o jego sukcesora w wyniku przelewu."

Wyżej wskazane stanowisko Sądu Najwyższego zostało sformułowane na kanwie stanu faktycznego dotyczącego przelewu wierzytelności powstałej w ramach działalności gospodarczej cedenta, niemniej brak jest, w ocenie Wnioskodawcy, przeciwwskazań do przyjęcia analogicznego rozumowania w stosunku do przejęcia wierzytelności wobec emitenta obligacji na skutek nabycia obligacji na rynku wtórnym.

Wnioskodawca wskazał ponadto na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 maja 2013 r. o nr IPPB2/436-99/13-4/AF, w której stwierdzono, że:

„A zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy sprzedaży będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, iż zbycie Obligacji przez Obligatariusza na rzecz Nowej Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Wnioskodawca powołał również dwie inne interpretacje indywidualne (z 7 maja 2013 r. i 25 lutego 2015 r.) mające potwierdzać ww. stanowisko.

Również w odniesieniu do podatkowych stanów faktycznych dotyczących cesji wierzytelności z tytułu pożyczek, a więc w pewnym sensie podobnych do sytuacji zbywania obligacji, organy opowiadały się za uznaniem, że miejsce wykonywania prawa majątkowego jest wyznaczane poprzez docelowe miejsce wykonywania tych praw już pod dokonaniu cesji wierzytelności. W szczególności Dyrektor KIS przyjął w interpretacji z 22 czerwca 2017 r. (znak: 0114-KDIP3-2.4014.48.2017.1.MZ), że:

„Zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem umowy/ umów cesji wierzytelności (umowy sprzedaży/umów sprzedaży), będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa zostanie zawarta/umowy zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, że powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Powyższe jest uzasadnione ze względu na treść art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym w kontekście miejsca świadczenia pieniężnego przyjmuje się, że:

„[`(...)`] świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia”.

W przypadku zobowiązań z tytułu obligacji korporacyjnych nie ulega wątpliwości, że mają one charakter pieniężny, dlatego za miejsce ich wykonania należy uznać, co do zasady, siedzibę wierzyciela, tj. posiadacza obligacji. W tym kontekście należy przyjąć, że miejscem wykonania praw z tytułu posiadania Obligacji będzie, w związku z planowaną transakcją ich nabycia przez Spółkę, siedziba Wnioskodawcy, która jest ulokowana poza granicami Polski.

W związku z powyższym planowana transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z art. 1 ust. 4 pkt 2, tj. ze względu na okoliczność, że jej przedmiotem będą prawa majątkowe, które nie będą wykonywane na terytorium Polski.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo nieprawidłowe a częściowo prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 29 listopada 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.523.2021.6.IG.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego przepisu, aby umowa sprzedaży nie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, muszą być spełnione następujące warunki:

1. rzeczy (które są przedmiotem sprzedaży) znajdują się za granicą lub prawa majątkowe (które są przedmiotem sprzedaży) wykonywane są poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

2. nabywca ma siedzibę (miejsce zamieszkania) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub czynność cywilnoprawna jest dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeżeli rzeczy znajdują się w Polsce lub prawa majątkowe są wykonywane w Polsce, umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W takiej sytuacji nie ma znaczenia, czy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz gdzie czynność zostanie dokonana.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku wynoszą – od umowy sprzedaży:

a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,

b) innych praw majątkowych – 1%.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka zamierza nabyć na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obligacje polskiej spółki kapitałowej. Obligacje te nabędzie od Funduszu (…), który stanie się posiadaczem obligacji, po ich wyemitowaniu przez polską spółkę kapitałową. Umowa zostanie zawarta na terytorium Rzeczypospolitej, zgodnie z prawem Polskim. Prawa Funduszu z emisji Obligacji będą wykonywane na terytorium Polski, przy czym konkluzja ta dotyczy również momentu, kiedy Obligacje zostaną zbyte do Strony.

Jak wynika z treści wniosku, przedmiotem umowy sprzedaży są obligacje – prawa majątkowe. Aby przejść do zastosowania do tej umowy zasad opodatkowania wynikających z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, najpierw koniecznym jest ustalenie czy w świetle przepisów art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, do którego odwołuje się Wnioskodawca, umowa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W przepisie tym określono tzw. zasadę terytorialności. Obligacje, które będą przedmiotem umowy sprzedaży, będą wyemitowane przez polską spółkę kapitałową. Ich posiadaczem, po emisji stanie się Fundusz (…), który jest podmiotem mającym siedzibę w Polsce.

Zatem, aby rozstrzygnąć czy zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa, na podstawie której Wnioskodawca nabędzie obligacje, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, koniecznym jest ustalić, gdzie w konsekwencji jej zawarcia prawa majątkowe z obligacji są wykonywane. Miejsce wykonywania praw z obligacji (czy jest to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) na moment zawarcia przedmiotowej umowy ma tutaj kluczowe znaczenie. W tym celu koniecznym jest sięgnąć do przepisów art. 451 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia; jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że do momentu, kiedy obligacje zostaną zbyte na rzecz Wnioskodawcy, prawa z tych obligacji przysługujące Zbywcy – Funduszowi, będą wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z zasadą terytorialności określoną w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa podlegać będzie podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jakkolwiek pytanie dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja sprzedaży – która ma być dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia opisanej transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 29 listopada 2021 r. znak: 0114-KDIP4-3.4012.523.2021.6.IG Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż świadczona usługa nabycia obligacji będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, skoro planowana Transakcja będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, to do Transakcji znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.