0111-KDIB2-3.4014.375.2021.2.JKA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 lipca 2021 r. (data wpływu – 29 lipca 2021 r.), uzupełnionym 30 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 21 września 2021 r., znak: 0111-KDIB2-3.4014.268.2021.2.JKA, 0111-KDIP1-1.4012.520.2021.3.RR wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 30 września 2021 r. (pismo oraz opłata).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Opis stanu faktycznego.

- D. P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) prowadzi działalność w Polsce i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

- Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej D. (dalej: Grupa)(…).

- D. F. P. jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która również należy do Grupy.

- D. F. P. jest główną spółką w Grupie pełniącą funkcje finansowe. Zgodnie z obowiązującą w Grupie Polityką Finansowania środki finansowe, jakie posiadają spółki należące do Grupy są w miarę możliwości gromadzone w D. F. P., która następnie udziela finansowania innym spółkom z Grupy.

- D. F. P. nie jest udziałowcem Wnioskodawcy.

- W praktyce D. F. P. działa jako wewnętrzny bank dla spółek z Grupy i służy jako podstawowe źródło pozyskiwania dla nich finansowania poprzez wykorzystywany mechanizm pożyczek i depozytów. Poza samą działalnością w zakresie udzielania finansowania na rzecz spółek z Grupy, D. F. P. prowadzi działalność również w zakresie realizacji płatności w imieniu podmiotów z Grupy na rzecz podmiotów trzecich, prowadzi działalność w zakresie wymiany walut, zarządzania ryzykiem stopy procentowej oraz zarządzania środkami pieniężnymi.

- D. F. P. jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. D. F. P. jest członkiem i jednocześnie przedstawicielem VAT (podatek od towarów i usług) grupy w Wielkiej Brytanii. D. F. P. nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (nie jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług w Polsce).

- Wnioskodawca korzysta z finansowania udzielonego przez D. F. P. w postaci kilku pożyczek w trzech walutach: PLN, EUR i GBP (dalej: Pożyczki). Finansowanie w ramach Pożyczek zostało udzielone Wnioskodawcy na podstawie umów pożyczek zawartych w 2019 oraz 2021 roku (dalej: Umowy Pożyczek). Udzielenie finansowania w ramach Umów Pożyczek polega na tym, że D. F. P. zapewnia Wnioskodawcy dostęp do określonej ilości środków finansowych, które mogą być wykorzystane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca korzysta z udostępnionych środków finansowych przez D. F. P. stosownie do swoich potrzeb wynikających z prowadzonej działalności. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a D. F. P., Wnioskodawca jest uprawniony każdorazowo do skorzystania z finansowania do maksymalnej kwoty wskazanej w danej umowie pożyczki.

- W ramach udzielonego finansowania przez D. F. P. na rzecz Wnioskodawcy nie dochodzi do jednorazowego lub częściowego przelewu kwoty udostępnionego finansowania (kwoty udzielonych Pożyczek) od D. F. P. do Wnioskodawcy. Wykorzystanie środków finansowych udostępnionych przez D. F. P. w ramach Pożyczek następuje poprzez uregulowanie (zapłatę) określonych zobowiązań finansowych Wnioskodawcy wobec innych podmiotów (np. płatności z tytułu zakupu przez Wnioskodawcę określonych towarów). Uregulowanie zobowiązania Wnioskodawcy jest dokonywane bezpośrednio z rachunku bankowego D. F. P. przelewem na rachunek bankowy kontrahenta Wnioskodawcy. Każdorazowo wykorzystana kwota na spłatę zobowiązania Wnioskodawcy stanowi kwotę wykorzystanego finansowania w ramach udzielonych Pożyczek (kwota ta podwyższa całościową wartość wykorzystanych Pożyczek), która powinna być później zwrócona do D. F. P. Spółka jest również zobowiązana do zapłaty na rzecz D. F. P. stosownych odsetek od wykorzystanych środków finansowych w ramach omawianych Pożyczek.

- Niektóre z Umów Pożyczek zostały zawarte na terytorium Polski (Przypadek 1), a niektóre zostały zawarte poza terytorium Polski (Przypadek 2). Umowy Pożyczek regulują szczegółowe zasady funkcjonowania opisanego powyżej mechanizmu udzielania Pożyczek (w tym zasad oprocentowania tych Pożyczek, terminów i zasad spłaty Pożyczek).

- Umowy Pożyczek podlegają i powinny być interpretowane zgodnie z prawem Anglii i Walii.

- Udostępniane Wnioskodawcy środki finansowe w ramach Pożyczek w chwili zawarcia Umów Pożyczek znajdowały się poza terytorium Polski – kwoty Pożyczek nie były transferowane na rachunek bankowy Wnioskodawcy, gdyż wykorzystanie określonej kwoty danej Pożyczki każdorazowo odbywało się poprzez zapłatę określonego zobowiązania Wnioskodawcy bezpośrednio z rachunku bankowego D. F. P.

Wnioskodawca wskazuje, że Pożyczkodawca, tj. D. F. P., jest podmiotem z siedzibą w Wielkiej Brytanii. D. F. P. nie posiada formalnego statusu banku, a zatem nie można formalnie uznać, iż prowadzi on działalność w zakresie kredytowania (udzielania kredytów) w rozumieniu polskich przepisów prawa bankowego. Należy jednak podkreślić, iż D. F. P. prowadzi działalność w zakresie udzielania pożyczek (finansowania) o cechach analogicznych z gospodarczego punktu widzenia do kredytów (w tym umów kredytowych regulowanych przez przepisy prawa bankowego w Polsce). W ramach udzielanych przez D. F. P. pożyczek (finansowania) występują między innymi umowy (pożyczki), które udzielane są na konkretny cel (np. sfinansowanie bieżących zobowiązań danego podmiotu, realizacja określonej inwestycji, zakup środka trwałego), a środki finansowe udzielane w ramach takiego finansowania nie są przelewane na rachunek bankowy pożyczkobiorcy, ale są przekazywane bezpośrednio na rzecz danego dostawcy/wierzyciela podmiotu zaciągającego przedmiotową pożyczkę w celu uregulowania płatności za dokonany zakup.

Z uwagi na zakres tej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część uzupełnienia, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych; pozostała cześć uzupełnienia dotycząca podatku od towarów i usług zostanie przywołana w rozstrzygnięciu dotyczącym podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem – po przeformułowaniu w uzupełnieniu – zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego w Przypadku 2, tj. gdy Umowy Pożyczek zostały zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca w związku z uzyskaniem Pożyczek od D. F. P. oraz zawarciem Umów Pożyczek nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w Przypadku 2, tj. gdy Umowy Pożyczek zostały zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawca w związku z uzyskaniem Pożyczek od D. F. P oraz zawarciem Umów Pożyczek nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne (w tym umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku) podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli ich przedmiotem są, cyt.:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”

Umowa pożyczki podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. np. pieniądze, znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa pożyczki została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli jej przedmiot (np. pieniądze) w chwili jej zawarcia znajduje się za granicą, ale jej nabywca (pożyczkobiorca) ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna (zawarcie umowy pożyczki) zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca (jako pożyczkobiorca) zawarł z D. F. P. Umowy Pożyczek. Jakkolwiek, udostępniane Wnioskodawcy środki w chwili zawarcia Umów Pożyczek znajdowały się poza terytorium Polski, tym niemniej w Przypadku nr 2 zawarcie Umów Pożyczek pomiędzy Wnioskodawcą a D. F. P. miało miejsce poza terytorium Polski.

W kontekście powyższego, mając na uwadze powołane przepisy oraz to, że w przedstawionym opisie stanu faktycznego w Przypadku nr 2:

- w chwili zawarcia danej Umowy Pożyczki jej przedmiot (pieniądze) nie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

- jakkolwiek Wnioskodawca (pożyczkobiorca) ma siedzibę w Polsce, lecz czynność (zawarcie danej Umowy Pożyczki) została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- zdaniem Wnioskodawcy, Umowy Pożyczki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

W takim bowiem przypadku nie są spełnione przesłanki do opodatkowania danej czynności cywilnoprawnej podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o których mowa w przepisie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując, w Przypadku 2, tj. w sytuacji gdy Umowy Pożyczek zostały zawarte na terytorium innego Państwa aniżeli terytorium Polski i środki pieniężne będące przedmiotem Umów Pożyczek w chwili ich zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to – mając na uwadze brzmienie przepisu art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – Umowy Pożyczek nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, w takim przypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem tej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, w pozostałym zakresie wniosku tj. w pozostałym zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oraz w zakresie podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2021 r. poz. 1805) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę i stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą ale nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podmiot zagraniczny – spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii udziela Pożyczek na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (Pożyczkobiorca, Wnioskodawca). Udostępniane Wnioskodawcy środki finansowe w ramach Pożyczek w chwili zawarcia Umów Pożyczek znajdowały się poza terytorium Polski – kwoty Pożyczek nie były transferowane na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Niektóre z umów zostały zawarte poza terytorium Polski (Przypadek 2).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że opisane Umowy Pożyczki, które zostały zawarte poza terytorium Polski, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie zostały bowiem spełnione warunki określone w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jak wynika z treści wniosku – udostępniane Wnioskodawcy środki finansowe w ramach Pożyczek w chwili zawarcia Umów Pożyczek znajdowały się poza terytorium Polski oraz umowy były zawarte poza terytorium Polski.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.