0111-KDIB2-3.4014.86.2021.2.JKA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 2 marca 2021 r. (data wpływu – 4 marca 2021 r.), uzupełnionym 19 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Wniosek uzupełniono samoistnie 19 kwietnia 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

-Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkodawca);

-Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkobiorca)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: „Spółka” lub „Pożyczkodawca”).

Zainteresowany niebędący stroną postępowania: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: „Pożyczkobiorca”).

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja drzwi wewnętrznych, stolarki okiennej oraz wyrobów pokrewnych. Spółka powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną.

Aktualnie Spółka planuje udzielenie Pożyczkobiorcy pożyczki. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, tj. w zamian za udzielenie pożyczki będzie przewidziane stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek). Środki na udzielenie pożyczki będą pochodziły z zysków z prowadzonej działalności gospodarczej (przy czym środki te mogą obejmować również zyski z jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę, którego przekształcono w Spółkę). Umowa będzie spełniać przesłanki uznania jej za umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego.

Spółka planuje, że w przyszłości również będzie udzielać odpłatnych (oprocentowanych) pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy bądź innych podmiotów z siedzibą na terytorium kraju. Obecnie Spółka nie jest w stanie przewidzieć, w jakich odstępach czasu i w jakiej liczbie będą faktycznie zawierane rzeczone umowy pożyczki, jakich kwot będą dotyczyły ani jakie będą faktyczne zyski z tego tytułu. Pożyczki te będą spełniały przesłanki uznania ich za umowy pożyczek w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego.

W przedmiocie działalności Spółki w krajowym rejestrze sądowym nie figuruje działalność finansowa ani udzielanie pożyczek. Dotychczas Spółka nie prowadziła działalności w zakresie udzielania pożyczek.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy pożyczka, którą Spółka zamierza udzielić Pożyczkobiorcy oraz pożyczki, które Spółka będzie udzielać Pożyczkobiorcy w przyszłości będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Zdaniem Zainteresowanych, pożyczka, którą Spółka zamierza udzielić Pożyczkobiorcy oraz pożyczki, które Spółka będzie udzielać Pożyczkobiorcy w przyszłości nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m. in. umowy pożyczki pieniędzy. Zgodnie z art. 5 pkt 7 tej ustawy w przypadku umowy pożyczki obowiązek podatkowy ciąży na pożyczkobiorcy. Z kolei na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W świetle powyższego, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest, z tytułu dokonania takiej czynności, opodatkowana bądź zwolniona od podatku od towarów i usług (przy czym przez podatek od towarów i usług należy rozumieć, zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług).

Tym samym, z zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyłączone są m.in. pożyczki, w przypadku których (w odniesieniu do których) przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Udzielanie przez Spółkę Pożyczkobiorcy będzie stanowić odpłatne świadczenie usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy – w ocenie Zainteresowanych będzie to dotyczyło każdej pożyczki, która zostanie udzielona w przyszłości przez Pożyczkodawcę. Tym samym, do pożyczek udzielanych przez Spółkę Pożyczkobiorcy znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych przewidziane w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, pożyczka, którą Spółka zamierza udzielić Pożyczkobiorcy oraz pożyczki, które Spółka będzie udzielać Pożyczkobiorcy w przyszłości nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 4 maja 2021 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.116.2021.2.SP.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych ((Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że czynność zawarcia umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje udzielenie Pożyczkobiorcy pożyczki. Pożyczka będzie miała charakter odpłatny, tj. w zamian za udzielenie pożyczki będzie przewidziane stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek). Umowa będzie spełniać przesłanki uznania jej za umowę pożyczki w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego. Spółka planuje, że w przyszłości również będzie udzielać odpłatnych (oprocentowanych) pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy. Pożyczki te będą spełniały przesłanki uznania ich za umowy pożyczek w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 maja 2021 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.116.2021.2.SP wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Organ wskazał, że czynność udzielenia przez Spółkę pożyczki Pożyczkobiorcy, jak również czynność udzielania w przyszłości pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy, będą stanowić odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym czynności te będą korzystać ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

A zatem, skoro udzielanie pożyczek przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy jest zwolniona z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Pożyczkobiorcy z tytułu zawarcia ww. umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.