0111-KDIB4.4014.424.2018.1.MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2018 r. (data wpływu – 12 listopada 2018 r.), uzupełnionym 15 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów cash poolingu. Wniosek uzupełniono 15 listopada 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) jest spółką prawa polskiego podlegającą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Spółka jest obecnie uczestnikiem systemu cash-pooling w ramach rozliczeń dokonywanych w złotych polskich. Konsekwencje podatkowe na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych rozliczeń w ramach tego modelu były przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej (znak: IPPB2/4514-306/16-4/JG1).

Dodatkowo, Spółka postanowiła przystąpić do struktury cash-pooling, której przedmiotem będzie rozliczanie transakcji realizowanych w walutach obcych (poprzednia umowa dotyczyła wyłącznie transakcji realizowanych w złotych polskich). Podstawą funkcjonowania struktury będzie umowa zarządzania środkami pieniężnymi w walucie obcej oparta na zasadach cash-pooling (dalej: System). Umowa w tym zakresie została zawarta z B. A. (dalej: B. AG) (dalej: Umowa AG). Umowa ta reguluje też kwestie rozliczeń cash-pooling w zakresie transakcji realizowanych w złotych polskich. Tym samym, Umowa AG jest to umowa, która precyzuje prawa i obowiązki uczestników systemu cash-pooling w sposób niesprzeczny z postanowieniami umów z bankami, tj. X w odniesieniu do cash-poolingu złotowego oraz Y w odniesieniu do cash-poolingu walutowego (będącego przedmiotem niniejszego wniosku).

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że otrzymała w zakresie cash-poolingu walutowego interpretację z 31 października 2017 (znak: 0114-KDIP3-2.4014.118.2017.1.JG1). Tym niemniej, przedmiotem tej interpretacji była inna umowa z bankiem, tj. umowa konsolidacji sald zawarta z pomiędzy Spółką, B. AG oraz C. A., która to w wyniku negocjacji obecnie już nie obowiązuje pomiędzy stronami. Tym samym, przedmiotem obecnego zapytania są konsekwencje podatkowe w zakresie cash-poolingu walutowego regulowane m.in. umową zawartą z Y. Natomiast konsekwencje podatkowe struktury złotówkowej były przedmiotem interpretacji podatkowej (znak: IPPB2/4514-306/16-4/JG1), która potwierdziła że rozliczenia pomiędzy stronami złotówkowego systemu cash-pooling nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Struktura walutowa cash-poolingu, do której Spółka zamierza przystąpić obecnie, oparta jest na ww. Umowie AG oraz regulowana jest postanowieniami umownymi umowy konsolidacji sald (dalej: Umowa ACA) zawartej pomiędzy Spółką, B. AG (dalej: Lider) oraz Y (dalej: Bank). Na tej podstawie Spółka otworzyła rachunek bankowy w euro oraz stała się członkiem Systemu obsługiwanego przez Bank. System ma umożliwiać konsolidację rozliczeń z B. AG oraz potencjalnie innymi podmiotami z grupy. System umożliwiać będzie uczestnikom Systemu korzystanie ze środków finansowych udostępnionych przez innego uczestnika/innych uczestników. W przypadku udostępniania kapitału lub korzystania z kapitału w ramach Systemu, każdy z jego uczestników odpowiednio otrzymuje lub płaci odsetki. Na podstawie regulacji ustalonych w Umowie ACA na rachunku każdego uczestnika Systemu przyjęty jest określony poziom dziennego salda (np. zero w przypadku Wnioskodawcy). Mając na uwadze powyższe, transakcje związane z uczestnictwem w strukturze cash-poolingu realizowane są w następujący sposób: środki powyżej poziomu dziennego salda zostają automatycznie przeniesione na rachunek Lidera; środki na pokrycie salda ujemnego zostaną przekazane z rachunku głównego na rachunek uczestnika.

Rolą Banku w Systemie jest zapewnienie jego funkcjonowania, tj. obsługa techniczna Systemu, zapewnienie infrastruktury informatycznej niezbędnej do jego funkcjonowania oraz dokonywanie transferów pomiędzy uczestnikami Systemu (w zautomatyzowany sposób, tj. za pomocą programów informatycznych). Z tytułu czynności wykonywanych w ramach obsługi systemu Bank pobiera opłaty. Część z tych opłat mogą ponosić uczestnicy Systemu, w tym Spółka (np. opłata za prowadzenie rachunku bankowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy transakcje dokonywane na podstawie Umowy AG oraz Umowy ACA będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje dokonywane w ramach Systemu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Z powyższego wynika, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o tym, czy podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem, czy też nie decyduje jej treść (tj. elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, decydujące będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

W tym miejscu wskazać należy, że umowa typu cash-pooling, jaką niewątpliwie stanowią analizowane Umowa AG i Umowa ACA, pozostają na gruncie prawa polskiego umowami nienazwanymi. Nie zostały one także wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, z uwagi, iż katalog ten jest katalogiem zamkniętym, analizowane umowy mogłyby generować obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych wyłącznie w sytuacji zakwalifikowania ich jako innych umów wymienionych wprost w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Spółki jednak taka sytuacja, w przedstawionym przypadku, nie wystąpi. Celem nadrzędnym Umowy AG i Umowy ACA jest ułatwienie planowania, zwiększenie płynności, ograniczenie grupowych wydatków z tytułu odsetek, uproszczenie transakcji gotówkowych i rozszerzenie elastyczności w zakresie rozliczeń finansowych. Potwierdzają to brzmienie zapisów umów oraz zgodny zamiar uczestników Systemu, które wskazują, że Umowa AG oraz Umowa ACA mają regulować działania w zakresie gospodarowania wolnymi środkami finansowymi w ramach Grupy w celu zapewnienia skutecznej i terminowej realizacji bieżących zobowiązań uczestniczących w Systemie spółek z Grupy. Umów tych nie można zatem uznać za umowę sprzedaży, zamiany, czy depozytu nieprawidłowego.

Przede wszystkim natomiast Umowy te, pomimo, że zawierają w sobie pewne elementy pożyczki, to (jak wskazywano powyżej) nie wyczerpują one istotnych jej znamion. Zgodnie bowiem z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. System rozliczeń typu cash-pooling natomiast polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków przedsiębiorstw należących do danej grupy nadwyżkami innych przedsiębiorstw należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków netto. Z uwagi na planowany model rozliczeń uczestnicy Systemu nie wiedzą przez kogo i w jakiej wysokości zostaną wykorzystane zgromadzone przez nich nadwyżki. Brak jest zatem charakterystycznego dla umowy pożyczki zobowiązania do przeniesienia na określony podmiot określonej kwoty pieniędzy. Dodatkowo, procesy zarządzania płatnościami oraz nadwyżkami finansowymi na podstawie umów mają na celu nie tylko umożliwienie pozyskania finansowania przez część uczestników systemu, lecz również umożliwiają: optymalizację kosztów związanych z transferami bankowymi oraz usprawnienie procesu dokonywania wzajemnych płatności i rozliczeń w ramach Grupy.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, iż Umowy AG i Umowa ACA nie odpowiadają żadnej z umów wymienionych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (w tym umowie pożyczki), nie będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.