0111-KDIB2-2.4014.181.2018.2.SK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 września 2018 r. (data wpływu 21 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: „Nabywca”) jest spółką założoną w Holandii zgodnie z przepisami prawa holenderskiego. Nabywca jest holenderskim rezydentem podatkowym, nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ani nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Nabywca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Holandii, w tym dla celów wewnątrzwspólnotowych (jest tzw. podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług)-UE).

A.G. S.A. prowadzi działalność m.in. w zakresie produkcji szklanych pojemników, a A.M.B.T.P. Sp. z o.o. prowadzi działalność m.in. w zakresie dystrybucji metalowych pojemników na napoje (każda z nich nazywana dalej „Spółką” oraz obydwie nazywane dalej „Spółkami”). Spółki należą do międzynarodowej grupy A.G. S.A. („Grupa”). Spółki nie są powiązane kapitałowo ani personalnie z Nabywcą i nie będą miały żadnego wpływu na decyzje biznesowe podejmowane przez Nabywcę w toku jego działalności. Nabywca będzie zarządzany przez zewnętrzny podmiot niepowiązany ze Spółkami.

Celem uzyskania finansowania potrzebnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółki zamierzają wziąć udział w programie („Program”) zakładającym sprzedaż do Nabywcy wierzytelności („Wierzytelności”) przysługujących Spółkom od ich kontrahentów („Dłużnicy”). W Programie będą uczestniczyły również podmioty zagraniczne będące członkami Grupy. Wierzytelności są zobowiązaniami handlowymi powstałymi w związku z dokonywanymi przez Spółki dostawami lub świadczonymi usługami i stanowiącymi roszczenia Spółek w stosunku do Dłużników przede wszystkim o zapłatę wynagrodzenia za wykonane usługi lub dokonaną dostawę towarów oraz ewentualnie innych należności ubocznych wynikających z zawartych umów. Wierzytelności nie będą obejmować polskiego podatku od towarów i usług (VAT) - przedmiotem sprzedaży będzie wyłącznie wartość netto Wierzytelności. Miejsce spełnienia świadczenia pieniężnego z tytułu Wierzytelności należnych Spółkom przed ich zbyciem na rzecz SPV będzie znajdowało się w Polsce. Wynika to z ustaleń umownych Spółek z Dłużnikami (m.in. z faktu, iż świadczenia należne z tytułu tych Wierzytelności powinny być spełniane przez Dłużników poprzez zapłatę na polskie rachunki bankowe Spółek).

W ramach Programu dojdzie do odpłatnego przelewu Wierzytelności przez Spółki bezpośrednio do Nabywcy na podstawie umowy sprzedaży („Umowa Sprzedaży Wierzytelności”) sporządzonej pod prawem polskim. Przelew Wierzytelności będzie miał miejsce w dacie przystąpienia do Programu („Data przystąpienia”) oraz w konkretnych datach przypadających podczas trwania Programu.

Wierzytelności, które Nabywca zakupi na podstawie Umowy Sprzedaży Wierzytelności, będą dzieliły się na Wierzytelności spełniające określone kryteria („Wierzytelności Uznane”) oraz te, które nie spełniają określonych kryteriów („Wierzytelności Nieuznane”).

Wszystkie Wierzytelności Uznane objęte Programem będą spełniać między innymi następujące kryteria:

- będą nieprzeterminowane;

- powstaną w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę;

- będą podlegać prawu polskiemu lub prawu innego kraju o ile Nabywca wyrazi na to zgodę;

- będą stanowić prawne, ważne, wiążące i egzekwowalne zobowiązanie Dłużników, a w momencie ich sprzedaży nie będą podlegać żadnym postępowaniom sądowym, nie będą związane z zastrzeżeniem własności rzeczy sprzedanej, nie będą Wierzytelnościami, które uległy potrąceniu, będą niesporne, nie będą przedmiotem roszczenia wzajemnego ani żadnego innego roszczenia;

- wszystkie obowiązki wynikające z umów dotyczących Wierzytelności zawarte pomiędzy Spółkami, a ich Dłużnikami będą należycie wykonane zarówno przez Spółki jak i Dłużników;

- Dłużnicy zobowiązani z tytułu Wierzytelności:

• będą osobami prawnymi zarejestrowanymi w państwie członkowskim OECD;
• nie będą:
  1. podmiotami, z którymi wymiana handlowa jest zabroniona pod rygorem sankcji ekonomicznych bądź finansowych nakładanych pośrednio lub bezpośrednio przez Unię Europejską, rządy któregokolwiek z państw członkowskich UE, Organizację Narodów Zjednoczonych, Stany Zjednoczone lub inne podmioty działające w ramach wyżej wymienionych instytucji;
  2. podmiotami niewypłacalnymi lub w stosunku do których ogłoszono upadłość;
  3. podmiotami powiązanymi z podmiotami z Grupy;

- będą mogły zostać przeniesione wraz umowami towarzyszącymi bez potrzeby informowania Dłużników lub uzyskania ich zgody;

- nie będą w całości albo w części przekazane, sprzedane lub zbyte w jakikolwiek inny sposób;

- będą, bezpośrednio przed ich sprzedażą, przysługiwać wyłącznie Spółkom i nie będą obciążone prawami osób trzecich;

- nie będą w stosunku do nich naliczane inne odsetki niż odsetki za opóźnienie, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem u źródła, nie będą w stosunku do nich należne jakiekolwiek inne opłaty;

- nie będą podlegać przepisom w zakresie ochrony konsumentów lub zamówień publicznych.

Wierzytelności Uznane będą sprzedawane po cenie równej wartości nominalnej takich Wierzytelności pomniejszonej o dyskonto. Dyskonto więc będzie pełniło funkcję wynagrodzenia dla Nabywcy i z niego Nabywca będzie pokrywał swoje koszty. Zapłata ceny za Wierzytelności Uznane nastąpi w dwóch częściach tj.: (i) pierwsza część zostanie uiszczona w związku z zawarciem umowy sprzedaży Wierzytelności Uznanych ze środków przekazanych przez Nabywcę lub środków pozyskanych ze spłat Wierzytelności, które zostały wcześniej sprzedane Nabywcy („Pozyskane Spłaty”), podczas gdy (ii) zapłata pozostałej części zostanie odroczona i będzie uiszczana miesięcznie na zasadach określonych w Umowie Sprzedaży Wierzytelności wyłącznie z Pozyskanych Spłat (terminy płatności drugiej części należności uzależnione będą od otrzymywania przez Nabywcę spłat Wierzytelności). Zapłata ceny za Wierzytelności Nieuznane będzie realizowana wyłącznie z Pozyskanych Spłat, a zatem zapłata ta będzie odroczona.

Wierzytelności Nieuznane (które będą obejmować także wierzytelności przeterminowane) będą stanowiły nieznaczący procent wszystkich Wierzytelności sprzedawanych na rzecz Nabywcy. Niezależnie od faktu, że cena sprzedaży Wierzytelności będzie regulowana z Pozyskanych Spłat przelew Wierzytelności Nieuznanych nie spowoduje zmiany charakteru transakcji dokonywanych w ramach Programu. Sprzedaż Wierzytelności Nieuznanych ma na celu zwiększenie efektywności procesu z perspektywy administracyjnej i księgowej – ułatwienie polega na tym, że wszystkie Wierzytelności przysługujące Spółkom, które objęte są Programem będą przedmiotem transakcji a Spółki nie będą zmuszone do dokonywania selekcji Wierzytelności Nieuznanych.

Program przewiduje ogólny limit wartości Wierzytelności, które mogą zostać sprzedane Nabywcy. W miarę spłat nabytych Wierzytelności, limit ten będzie odnawiany, a w ramach kwoty uwolnionego limitu, Nabywca będzie nabywał kolejne Wierzytelności.

Program przewiduje, obok transakcji zbycia Wierzytelności przez Spółki na rzecz Nabywcy, przeprowadzenie także innych operacji niezbędnych do skutecznego i efektywnego funkcjonowania Programu. W ramach Programu będą miały miejsce m in. następujące procesy:

(i) zawarcie umowy przelewu Wierzytelności (w drodze sprzedaży) pomiędzy Spółkami i Nabywcą („Przelew Wierzytelności”);

(ii) zapewnienie finansowania Spółek przez Nabywcę poprzez emisję przez Nabywcę dłużnych papierów wartościowych lub zaciągnięcie pożyczki;

(iii) zobowiązanie do serwisowania Wierzytelności, w ramach którego Spółki będą występować w charakterze tzw. administratora Wierzytelności („Serwiser”) Spółki będą mogły otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie za pełnienie obowiązków Serwisera; administrowanie Wierzytelnościami będzie obejmowało przyjmowanie wpłat od Dłużników i przekazywanie ich Nabywcy, wystawianie dłużnikom monitów w razie przekroczenia terminu płatności oraz inne czynności prowadzące do uzyskania spłaty Wierzytelności.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że nabycie Wierzytelności przez Nabywcę, dokonane w ramach Programu, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie Wierzytelności przez Nabywcę, dokonane w ramach Programu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, albowiem czynność ta jest wyłączona z zakresu opodatkowania PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych) na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1150 ze zm., dalej: „upcc”).

Przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określony został w art. 1 ust. 1 upcc. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowane są, między innymi, umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Opodatkowane są również zmiany umów wskazanych w art. 1 ust. 1 pkt 1 upcc jeżeli powodują podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Artykuł 1 ust. 1 upcc nie pozostawia wątpliwości, iż przepis ten zawiera zamkniętą listę czynności (umów), które mogą podlegać opodatkowaniu. Z uwagi na zasadę określoności opodatkowania, powszechnie przyjmuje się, że opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych są wyłącznie czynności wyraźnie wskazane w tym przepisie, a transakcje nieprzewidziane wprost w tej regulacji nie podlegają opodatkowaniu. Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidują także szereg zwolnień i wyłączeń z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 upcc, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 upcc, określenie „podatek od towarów i usług” oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich UE.

W ramach Programu, Nabywca będzie świadczył na rzecz Spółek usługi w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 uptu, obejmujące w szczególności, nabywanie przez Nabywcę Wierzytelności od Spółek. Zatem, przeniesienie Wierzytelności na Nabywcę (poprzez umowę cesji Wierzytelności), jako stanowiące jeden z elementów kompleksowej usługi finansowania w ramach Programu, będzie objęte zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, powyższa czynność zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 upcc.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia spod opodatkowania PCC przelewu wierzytelności dokonanego w ramach ustaleń o cechach analogicznych do Programu potwierdzają interpretacje wydawane przez organy podatkowe – w tym m.in.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lipca 2015 r., sygn. IPPB2/4514-158/15-3/LS, w której organ wskazał, iż: „(`(...)`) transakcja polega na zapewnieniu przez SPV środków finansowych, w związku z czym SPV nabywa Wierzytelności i otrzymuje wynagrodzenie za zrealizowaną na rzecz Banku usługę. Tym samym, stanowi ona czynność zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 lub 38 ustawy o VAT. A zatem, skoro powyższa czynność zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”;
• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 czerwca 2017 r. sygn. 0111-KDIB4.4014.65.2017.2.BD, w której stwierdzono, że „z uwagi zatem na fakt, że opisana we wniosku usługa i tym samym dokonywany w jej ramach przelew wierzytelności będzie podlegała uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług – co wynika z ww. interpretacji – to w sytuacji gdy istotnie przelewy te stanowić będą umowę sprzedaży, czynność będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych”.

Mając na uwadze powyższe, nabycie Wierzytelności przez Nabywcę, dokonane w ramach Programu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 21 listopada 2018 r. Znak: 0114-KDIP1-2.4012.602.2018.2.IG.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) – zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W ustawie przewidziano jednakże sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 cyt. ustawy wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w tym przepisie.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza – podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca jest spółką założoną w Holandii zgodnie z przepisami prawa holenderskiego; jest holenderskim rezydentem podatkowym, nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, ani nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca będzie brał udział w Programie zakładającym sprzedaż do niego wierzytelności („Wierzytelności”) przysługujących Spółkom od ich kontrahentów („Dłużnicy”). Wierzytelności są zobowiązaniami handlowymi powstałymi w związku z dokonywanymi przez Spółki dostawami lub świadczonymi usługami i stanowiącymi roszczenia Spółek w stosunku do Dłużników przede wszystkim o zapłatę wynagrodzenia za wykonane usługi lub dokonaną dostawę towarów oraz ewentualnie innych należności ubocznych wynikających z zawartych umów. W ramach Programu dojdzie do odpłatnego przelewu Wierzytelności przez Spółki bezpośrednio do Nabywcy na podstawie umowy sprzedaży („Umowa Sprzedaży Wierzytelności”) sporządzonej pod prawem polskim. Przelew Wierzytelności będzie miał miejsce w dacie przystąpienia do Programu („Data przystąpienia”) oraz w konkretnych datach przypadających podczas trwania Programu.

Wierzytelności, które Nabywca zakupi na podstawie Umowy Sprzedaży Wierzytelności, będą dzieliły się na Wierzytelności spełniające określone kryteria („Wierzytelności Uznane”) oraz te, które nie spełniają określonych kryteriów („Wierzytelności Nieuznane”).

Jakkolwiek przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie w podatku od czynności cywilnoprawnych, to w opisanej sytuacji w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja nabycia wierzytelności, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.) lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia przedmiotowej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 listopada 2018 r. Znak: 0114-KDIP1-2.4012.602.2018.2.IG, w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(…) mając na uwadze wskazane przez Wnioskodawcę informacje należy stwierdzić, że skoro w analizowanym przypadku na podstawie umowy sprzedaży dochodzi do odpłatnego przelewu Wierzytelności przez Spółki bezpośrednio do Wnioskodawcy nabycie przez Wnioskodawcę Wierzytelności od Spółek wypełnia znamiona określone w art. 8 ust. 1 ustawy. W przedstawionych we wniosku okolicznościach czynność nabycia, w ramach Programu, Wierzytelności przez Wnioskodawcę od Spółek stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółek, tj. stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Skoro więc transakcja nabycia wierzytelności (Umowa Sprzedaży Wierzytelności) będzie podlegała uregulowaniom ustawy o podatku od towarów i usług, to do takiej transakcji będzie mieć zastosowanie wyłączenie od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że nabycie przez niego wierzytelności dokonane w ramach Programu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.