Szpital Powiatowy w R. planuje zawarcie umowy pożyczki odnawialnej z firmą, która nie jest bankiem, w celu finansowania bieżącej działalności, obejmującej zakup leków, środków opatrunkowych, wyrobów medycznych oraz usług medycznych świadczonych przez inne podmioty. Organ podatkowy uznał, że umowa pożyczki zawarta w celu realizacji zadań z zakresu zdrowia jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z tym Szpital nie będzie zobowiązany do uiszczenia tego podatku ani do złożenia deklaracji PCC-3.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 października 2016 r. (data wpływu do Organu – 20 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 października 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zasadności wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca – Szpital Powiatowy w R. – ogłosił przetarg nieograniczony na udzielenie Wnioskodawcy pożyczki odnawialnej z limitem 2.000.000,00 zł na bieżącą działalność Wnioskodawcy. W związku z rozstrzygnięciem tego postępowania, Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę pożyczki odnawialnej z firmą niebędącą bankiem. Pożyczka przeznaczona będzie na finansowanie działalności bieżącej polegającej na zakupie leków, środków opatrunkowych, wyrobów medycznych, usług medycznych świadczonych przez inne podmioty itp.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Szpital, będący samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej będzie miał obowiązek opłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych od czynności cywilnoprawnej polegającej na zawarciu umowy pożyczki oraz sporządzeniu deklaracji PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych)-3?
W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Jak wynika z art. 6 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% (art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).
Na podstawie art. 4 pkt 7 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę. Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru (PCC-3) oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.
W art. 2 powołanej ustawy enumeratywnie wymieniono przypadki wyłączeń z opodatkowania tym podatkiem, przy czym w pkt 1 lit. f) wymienione zostały czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowa jako niepodlegające temu podatkowi.
Ponieważ użyte w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pojęcie „w sprawach zdrowia” ma charakter ogólny, należy przyjąć, że dotyczy on czynności cywilnoprawnych z zakresu spraw regulowanych w odrębnych przepisach a odnoszących się do kwestii wymienionych w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy, w tym min. z zakresu zdrowia. Przepisy takie znajdują się w ustawie o działalności leczniczej.
Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, udzielającym stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych zgodnie z art. 8 pkt 1 lit. a) tej ustawy. Wnioskodawca, działając jako publiczny zakład opieki zdrowotnej uczestniczy w publicznym systemie opieki zdrowotnej. Działalność Wnioskodawcy polega na wykonywaniu w sposób ciągły usług medycznych, finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia w ramach gwarantowanych przez państwo świadczeń medycznych. Wnioskodawca nie pobiera opłat za świadczenia dla osób, dla których świadczenia te przysługują w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. W rezultacie skorzystanie przez Wnioskodawcę z pożyczki na działalność bieżącą, stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ cele, na które jest zaciągnięta pożyczka służą realizacji zadań z zakresu zdrowia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.
Wśród czynności podlegających wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie przepisu art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy wymienić także umowy pożyczki, jeżeli zostały one zawarte w celu realizacji zadań, o których mowa w powołanym przepisie.
Ustawodawca, normując w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku w sprawach zdrowia, nie określił szczegółowo jego zakresu. Dlatego mając na względzie ogólną zasadę prawa podatkowego, zgodnie z którą przepisy dotyczące wyłączeń i zwolnień podatkowych, stanowiące odstępstwo od zasady powszechnego opodatkowania, należy interpretować ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, należy przyjąć, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są w sprawach zdrowia.
Przepisy dotyczące spraw związanych ze zdrowiem zawiera m.in. ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1638, ze zm.).
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej, szpital to zakład leczniczy, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne. Świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania (art. 2 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy).
Natomiast przez świadczenie szpitalne rozumie się wykonywane całą dobę kompleksowe świadczenia zdrowotne polegające na diagnozowaniu, leczeniu, pielęgnacji i rehabilitacji, które nie mogą być realizowane w ramach innych stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych lub ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych; świadczeniami szpitalnymi są także świadczenia udzielane z zamiarem zakończenia ich udzielania w okresie nieprzekraczającym 24 godzin (art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).
Z kolei stosownie do art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej do zakresu działalności leczniczej w rodzaju świadczenia szpitalne zalicza się wymienioną w tej ustawie działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.
Art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy stanowi, iż działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i może również polegać na:
W myśl art. 8 pkt 1 lit. a) ustawy o działalności leczniczej rodzajami działalności leczniczej są stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Szpital) ma zamiar zawrzeć umowę pożyczki odnawialnej z firmą niebędącą bankiem. Pożyczka przeznaczona będzie na finansowanie działalności bieżącej polegającej na zakupie leków, środków opatrunkowych, wyrobów medycznych, usług medycznych świadczonych przez inne podmioty itp.
Wobec powyższego należy wskazać, iż jeżeli istotnie przedmiotowa pożyczka zostanie zawarta w celu realizacji działalności bieżącej Wnioskodawcy z zakresu zdrowia i uzyskane na jej podstawie środki finansowe zostaną w całości przeznaczone na realizację zadań z zakresu zdrowia, wówczas umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany zarówno do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia tej umowy jak również do złożenia deklaracji PCC-3.
Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili