0114-KDIP3-1.4011.251.2025.1.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z (25 lutego 2025 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego A. Sp. z o.o. (dalej jako Wnioskodawca lub Spółka) jest jednym z (...) podmiotów oferujących usługi w zakresie leasingu operacyjnego oraz udzielania pożyczek na zakup pojazdów marki (...) (dalej jako Umowy finansowania). Usługi te świadczone są przy współpracy z podmiotami będącymi autoryzowanymi przedstawicielami marki (...) w Polsce oraz prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze w zakresie sprzedaży

samochodów (dalej jako Dealerzy). Wnioskodawcę oraz Dealerów łączą umowy o współpracy, w których określone są wzajemne prawa i obowiązki każdej ze stron - Dealerzy zobowiązują się do podejmowania czynności zmierzających do zawarcia Umów finansowania, a jeśli te działania zakończą się sukcesem - Spółka zobowiązuje się do wypłaty na rzecz Dealera należnego wynagrodzenia (prowizji). Głównym celem biznesowym Wnioskodawcy, jest wzrost przychodów poprzez zwiększenie liczby i wartości zawieranych umów leasingu oraz umów pożyczek na samochody marki (...) uwagi na dużą konkurencję biznesową w tym obszarze, osiągnięcie tego celu wymaga podejmowania dodatkowych działań. Jednym z przykładów takich działań, są przedsięwzięcia motywacyjne dla osób fizycznych, bezpośrednio odpowiedzialnych za podejmowanie czynności mających na celu zawarcie umów leasingu czy umów pożyczek na zakup pojazdów marki (...) (dalej jako Uczestnicy). Uczestnicy mają zawarte z Dealerami umowy o pracę, w ramach których wykonują między innymi czynności zmierzające do zawarcia Umów finansowania. Umowa o pracę zawarta między Uczestnikiem a Dealerem stanowi jeden z warunków formalnych wzięcia udziału w opisanej poniżej akcji motywacyjnej. W celu doprecyzowania stanu faktycznego Spółka wyjaśnia, że nie łączą jej z Uczestnikami jakiekolwiek umowy czy to w formie pisemnej czy ustnej. Wnioskodawca nie jest także w żaden sposób zobowiązany do wypłaty jakiegokolwiek wynagrodzenia (czy to w formie pieniężnej czy rzeczowej) na rzecz Uczestników, również z tytułu wykonywanych przez nich czynności mających na celu doprowadzenie do zawarcia Umów finansowania. Jednym z takich przedsięwzięć, mających na celu zwiększenie liczby oraz wartości Umów finansowania, a tym samym wzrost przychodów Wnioskodawcy, jest coroczna akcja motywacyjna o nazwie (...) (dalej jako Program). W ramach Programu Uczestnicy wykonują określone zadania, za które przyznawane są punkty, które następnie wymieniane są na nagrody. W celu doprecyzowania stanu faktycznego Spółka wyjaśnia, że żadne z zadań w Programie nie dotyczy dziedzin takich jak nauka, kultura, sztuka, dziennikarstwo czy sport. Zadania realizowane przez Uczestników w ramach Programu, dotyczą tylko i wyłącznie zwiększenia liczby oraz wartości Umów finansowania. Udział w Programie jest całkowicie dobrowolny i należy do indywidualnej decyzji Uczestnika. Zasady przeprowadzenia Programu określone są w regulaminie, który ogłaszany jest wraz z rozpoczęciem całego przedsięwzięcia. Regulamin określa główne kwestie dotyczące realizacji przedsięwzięcia takie jak: wskazanie organizatora oraz fundatora nagród, czas trwania Programu, rodzaje nagród oraz sposób ich wydania, zasady zgłaszania udziału oraz rezygnacji z udziału w Programie, zasady składania reklamacji itp. Z uwagi na fakt, że głównym celem przeprowadzenia Programu jest zwiększenie przychodów Wnioskodawcy, poszczególne zadania, jakie mają wykonać Uczestnicy, ogłaszane są w trakcie trwania tego przedsięwzięcia - wynika ta głównie z konieczności dostosowania zadań, jakie mają wykonać Uczestnicy, do aktualnej sytuacji biznesowej w zakresie zawierania umów leasingu oraz umów pożyczek na samochody. Zadania jakie Uczestnicy wykonują w ramach Programu można podzielić na dwie grupy: (1) zadanie polega na realizacji założonego celu sprzedażowego (w zakresie zawierania umów leasingu i umów pożyczek) w określonym czasie - każdy Uczestnik, który zrealizuje zadanie zdobywa określoną ilość punktów, (2) zadanie polega na osiągnięciu przez Uczestników najwyższego celu sprzedażowego (w zakresie zawierania umów leasingu i umów pożyczek) w określonym czasie - punkty otrzymują tylko ci Uczestnicy, którzy osiągną najwyższy cel lub zajmą określone w danej akcji miejsce. Nagrodami w Programie są karty przedpłacone oraz vouchery (uprawniające do zakupu określonych towarów lub usług), zasilane środkami pieniężnymi w wysokości odpowiadającej ilość zdobytych punktów. Z uwagi na złożoność całego przedsięwzięcia, organizacja Programu powierzona została podmiotowi profesjonalnie zajmującemu się przygotowaniem i przeprowadzaniem tego rodzaju wydarzeń (dalej jako Organizator). Wnioskodawcę oraz Organizatora łączy umowa określająca wzajemne obowiązki i prawa każdej ze stron, w związku z realizacją Programu. Organizator odpowiedzialny jest m.in. za: przygotowanie regulaminu Programu, dostosowanie odpowiednich systemów informatycznych, w tym wyglądu strony internetowej do potrzeb przeprowadzenia Programu, utrzymywania infrastruktury informatycznej i zapewnienia dostępu do odpowiedniej strony internetowej, bieżącą obsługę i zarządzanie Programem, zakup i dostarczenie (wydanie) nagród Uczestnikom, wszelką komunikację z Uczestnikami, w tym informowanie o wynikach poszczególnych zadań (w tym o ilości punktów zdobytych przez Uczestników). W treści regulaminu Programu podmiot ten wskazany jest także jako jego organizator. Zgodnie z Umową zawartą z Organizatorem, Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu Organizatorowi środków poniesionych na zakup nagród oraz wypłaty wynagrodzenia Organizatorowi za przeprowadzenia Programu. Wnioskodawca zobligowany jest także do opracowania merytorycznej części poszczególnych zadań w ramach Programu oraz zlecenia ich realizacji Organizatorowi.

Pytanie

Czy na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych na Wnioskodawcy będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki, w związku pełnionymi przez niego rolami w ramach Programu? Państwa stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, w związku z pełnionymi przez niego rolami w ramach Programu oraz z uwagi na zasady współpracy z Organizatorem, nie ciążą na nim żadne obowiązki na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z dnia 21 lutego 2024r. poz. 226 ze zm., dalej UoPIT). W szczególności Spółka nie będzie zobowiązana do odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od nagród, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 UoPIT oraz nie będzie zobowiązana do przygotowania oraz przesłania uczestnikom oraz właściwym urzędom skarbowym informacji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11, czyli wypełnienia obowiązków o których mowa w art. 42a UoPIT. Przed szczegółową analizą przepisów UoPIT, w ocenie Wnioskodawcy, kluczową kwestią do rozstrzygnięcia jest charakter Programu oraz wydawanych w nim nagród, ma to bowiem istotne znaczenie pod kątem oceny ewentualnych obowiązków Spółki w świetle obowiązujących przepisów podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy Program, którego zasady zostały opisane szczegółowo w stanie faktycznym nie stanowi konkursu, a akcję motywacyjną, w której Uczestnicy dążą do zawarcia jak największej liczby umów leasingu i/lub umów pożyczek na zakup pojazdów marki (...), a tym samym do zwiększenia przychodów Spółki. W orzecznictwie Sądów Administracyjnych wskazuje się, że wobec braku w UoPIT legalnej definicji określenia „konkurs", dokonując wykładni tego pojęcia, należy posłużyć się potocznym (językowym) znaczeniem tego określenia (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 911/12). Jeśli chodzi zaś o słownikowe rozumienie definicji „konkursu", to w internetowej wersji Wielkiego Słownika Języka Polskiego (projekt pod red. P. Żmigrodzkiego) pod hasłem . konkurs" czytamy, że jest to - .przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami". W definicji tej jako kluczowy, statuujący definicję .konkursu" pojawia się element „rywalizacji". Bez .rywalizacji* bowiem nie możemy dookreślić pojęcia .konkurs". Z kolei według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 2002 r.), konkurs to .impreza, przedsięwzięcie o charakterze

artystycznym, rozrywkowym, sportowym, mające określony program i dające możliwość wyboru przez eliminację najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp. zwykle wyróżnionych nagrodami ". Natomiast definicja zawarta w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego (pod red. S. Dubisza, PWN Warszawa 2003 r.) określa konkurs jako „przedsięwzięcie najczęściej o charakterze artystycznym, rozrywkowym, sportowym, dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac, itp. zwykle wyróżnianych nagrodami". Z definicji tych wynika jednoznacznie, że jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu, jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Również ważnym - jak element współzawodnictwa - jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Warto zwrócić także uwagę na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjny, wyrażone we wskazanym powyżej wyroku. W orzeczeniu tym Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że:,(...) zasadniczo definicja pojęcia „konkurs" zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu, winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników, jest ogłoszenie wyników i przyznanie nagród". Bazując na stanowisku Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że aby dane przedsięwzięcie zostało zaklasyfikowane jako konkursu, jego wynik musi mieć ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji. Zgodnie z opisanym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, stanie faktycznym, Organizator przy współpracy z Wnioskodawcą, stworzył regulamin określający zasady przeprowadzania Programu. Regulamin ten został spisany i jest dostępny dla każdego Uczestnika. W ramach Programu przewidziano dwa typy nagród dla Uczestników: (1) nagrody gwarantowane - otrzyma je każdy Uczestnik, który wykona określone zadanie; (2) nagrody za osiągnięcie najlepszego wyniku sprzedażowego lub też osiągniecie go w jak najkrótszym terminie. W ocenie Wnioskodawcy, biorąc w szczególności pod uwagę fakt, że wszystkie zadania jakie Uczestnicy będą musieli wykonać w ramach Programu, dotyczą aktywności sprzedażowych (związanych doprowadzaniem do zawarcia umów leasingu czy pożyczki), trudno doszukiwać się tu rywalizacji i współzawodnictwa - jak przy typowych konkursach z nagrodami. Nie sposób określić jakie Uczestnicy Programu powinni podjąć działania, które z samej natury konkursu powinny zawierać w sobie element rywalizacji. W Słowniku Języka Polskiego pod zwrotem „rywalizować" wskazuje się, że oznacza to: .ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć; konkurować z kimś" (zob. Słownik Języka Polskiego, M. Szymczak (red.), Warszawa 1989 r., tom III, s. 155.). W ramach Programu, Uczestnicy będą dążyć do osiągnięcia jak najlepszych rezultatów, ale będzie to się wiązało z tym, by spełnić zamierzony przez Wnioskodawcę cel - zwiększenie sprzedaży - by w ten sposób zrealizować zaplanowaną strategię biznesową Spółki. Nie sposób, w opinii Spółki, doszukać się tu elementu rywalizacji między Uczestnikami, która jest niezbędna do zaklasyfikowania danego przedsięwzięcia jako konkurs. Analiza organizowanego Programu prowadzi do wniosku, że przedsięwzięcie to jest w istocie działaniem motywacyjnym skierowanym do Uczestników w celu przede wszystkim zwiększenia liczby zawieranych umów leasingu czy udzielanych pożyczek. Motywem działania dla Uczestników będzie natomiast możliwość uzyskania dodatkowej gratyfikacji z tego tytułu, tj. dodatkowego wynagrodzenia w postaci nagrody (karty przedpłaconej). Wnioskodawca ma świadomość, że indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego nie stanowią w Polsce źródła prawa, pragnie jednocześnie zwrócić uwagę, że podobna ocena charakteru przedsięwzięć, jak to opisane szczegółowo w stanie faktycznym, została zaprezentowana także w następujących rozstrzygnięciach: indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 23 lutego 2023 r. sygn. 0115-KDIT2.4011.811.2022.1 .HD czy indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.285.2023.2.TR. Przechodząc zaś na grunt UoPIT, stwierdzić należy, podstawową zasadą obowiązującą na gruncie tej ustawy jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1. Zgodnie z treścią tego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Art. 10 ust. 1 UoPIT określa podlegające opodatkowaniu źródła przychodów osób fizycznych. Przyporządkowanie przychodu do danego źródła jest w ocenie Wnioskodawcy kluczowe, ponieważ ma wpływ na sposób opodatkowania oraz ewentualnie inne obowiązki podatkowe. Jak już zostało powyżej wskazane, w ocenie Wnioskodawcy, Program nie stanowi konkursu, dlatego też do nagród, jakie mogą być zdobyte w trakcie trwania tego przedsięwzięcia, nie będzie miał zastosowania reżim przewidziany w art. 30 ust. 1 pkt 2 UoPIT tj. opodatkowanie 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika polegające na pobraniu i odprowadzeniu we właściwym terminie zryczałtowanego podatku dochodowego od nagród w konkursach. Biorąc pod uwagę charakter Programu oraz wspomnianą powyżej zasadę powszechności opodatkowania, nagrody jakie Uczestnicy mogą zdobyć w trakcie opisanego przedsięwzięcia należy zaklasyfikować do przychodów z innych źródeł - art. 10 ust. 1 pkt 9 UoPIT. Jak zostało opisane w stanie faktycznym, Wnioskodawcy nie łączy z żadnym z Uczestników stosunek pracy ani jakakolwiek umowa cywilnoprawna. Każdy z Uczestników ma zawartą umowę o pracę z Dealerem. Umowa ta stanowi jeden z warunków formalnych uczestnictwa w Programie. Definicja przychodów z innych źródeł znajduje się w art. 20 ust. 1 UoPT. Zgodnie z tym przepisem za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-Bb UoPIT, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Spółka pragnie zaznaczyć, że identyczna klasyfikacja do źródeł przychodów, nagród otrzymywanych przez uczestników w akcjach motywacyjnych o charakterze sprzedażowym, została zaprezentowana przez organ podatkowy w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 4 lipca 2023 r. o sygn. 0115-KDIT1. 4011.342.2023.1 AS. Zaklasyfikowanie nagród, jakie Uczestnicy mogą otrzymać w ramach Programu, do przychodów z innych źródeł, wiąże się z obowiązkami określonymi w art. 42a UoPIT. Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. W ramach niniejszej sprawy kluczowe będzie rozstrzygnięcie, który z podmiotów zaangażowanych w Program, może zostać uznany za płatnika” w ramach wskazanego powyżej przepisu. W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na jego funkcje pełnione w ramach Programu (merytoryczne opracowanie zadań oraz zwrot Organizatorowi środków poniesionych na zakup nagród), nie będzie on zobowiązany do przygotowania oraz przekazania informacji, o której mowa w art. 42a UoPIT, do Uczestników oraz właściwych organów podatkowych. Nie można mu bowiem przypisać statusu „płatnika" na gruncie tego przepisu. Z analizy art. 42a UopIT jasno wynika, że obowiązki związane ze złożeniem stosownej informacji podatkowej spoczywają na określonych podmiotach. Podmiotami tymi są podmioty "dokonujące wypłaty" należności lub świadczeń. W stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku, podmiotem który może zostać uznany za płatnika, na gruncie tego przepisu może być jedynie Organizator, czyli podmiot który będzie wydawał Uczestnikom nagrody. To pomiędzy Organizatorem a Uczestnikiem (a nie między Wnioskodawcą a Uczestnikiem) powstanie stosunek obligacyjny co do wydania i otrzymania nagród w ramach Programu. Organizator Programu jest także jedynym podmiotem, który ma pełną wiedzę o momencie wydania nagród, co jest kluczowe dla wywiązania się z roli płatnika na gruncie art. 42aUoPIT. Stanowisko takie, jak zaprezentowane powyżej, podzielane jest także przez liczne orzecznictwo sądowo-administracyjne. Wskazać tu można między innymi wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 134/22 czy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2020 r., sygn. akt II FSK 1509/20. W pierwszym ze wskazanych powyżej rozstrzygnięć, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził co następuje: „obowiązki płatnika ciążą na podmiotach, które dokonują świadczeń. W realiach rozpoznawanej sprawy podmiotem jakim jest niewątpliwie agencja, jako organizator programu. W tym zakresie należy zaznaczyć, że tylko organizator, czyli podmiot, który faktycznie dokonuje świadczeń, posiada pełną wiedzę, co do ilości, wartości, momentu przekazania świadczeń oraz osób otrzymujących świadczenia (adresatów świadczeń), dzięki czemu jest w stanie prawidłowo wypełnić obowiązki płatnika. Ponadto należy zaznaczyć, że agencja organizując i przeprowadzając program, działa we własnym imieniu, a to jednoznacznie oznacza, że stosunek obligacyjny powstaje wyłącznie pomiędzy nią a uczestnikiem programu. To uczestnicy, w przypadku uzyskania uprawnienia do nagrody, są podatnikami. Skoro to uczestnicy programu są podatnikami, a podmiotem zobowiązanym wobec nich jest organizator, to status płatnika może wyłącznie przysługiwać organizatorowi, a więc agencji. (...) w sytuacji, gdy nie budzi wątpliwości, że podmiotem dokonującym świadczeń jest agencja nie ma żadnych podstaw aby za płatnika uznać inny podmiot (...), który ponosi ciężar ekonomiczny świadczenia."

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111): Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z powołanej definicji płatnika wynika, że o tym, kto jest płatnikiem danego podatku rozstrzyga treść przepisów odpowiedniej ustawy właściwej dla tego podatku. Ma to swój wyraz w sformułowaniu „obowiązana na podstawie przepisów prawa”. Ustalenie, czy dany podmiot jest w konkretnym przypadku płatnikiem możliwe jest więc jedynie w oparciu o szczegółowe regulacje prawa podatkowego (w przedmiotowej sprawie – ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W świetle art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (...). Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych: tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika, obliczenie i pobór podatku przez płatnika. Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywa na podatnikach. W odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została jednak wyłączona przez ustawodawcę poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody). Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e. Wymienione przepisy nakładają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. na: zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej – w odniesieniu do uzyskiwanych od tych zakładów pracy przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, a także wypłacanych przez nie zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego oraz wypłat z nadwyżki bilansowej (art. 32); osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 (art. 41 ust. 1); osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej – w odniesieniu do dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji

podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4). Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez: określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach spoczywają obowiązki płatnika podatku. Ponadto ustawodawca uregulował również sytuacje, w których podmioty wypłacające należności lub realizujące świadczenia na rzecz podatników: nie mają obowiązku obliczenia i poboru podatku jako płatnicy, ale mają obowiązki o charakterze informacyjnym. Przykładowo, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. W świetle przedstawionych regulacji płatnikami są podmioty, które w momencie powstania zobowiązania podatkowego dysponują środkami finansowymi podatnika (w postaci np. wydanej nagrody) lub dokonują czynności związanych z operacjami na jego majątku (w postaci wypłaconych/przekazanych środków pieniężnych). Nie ma znaczenia, kto ponosi ekonomiczny (finansowy) ciężar świadczenia oraz na czyje zlecenie przeprowadzane jest przedsięwzięcie. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, m. in. w wyroku z 1 września 2020 r. sygn. akt II FSK 1194/18 czy też w wyroku z 25 listopada 2020 r. sygn. akt II FSK 1915/18. Z opisu sprawy wynika, że organizacja Programu powierzona została podmiotowi profesjonalnie zajmującemu się przygotowaniem i przeprowadzaniem tego rodzaju wydarzeń- Organizatorowi. Spółkę oraz Organizatora łączy umowa określająca wzajemne obowiązki i prawa każdej ze stron, w związku z realizacją Programu. Organizator odpowiedzialny jest m.in. za: przygotowanie regulaminu Programu, dostosowanie odpowiednich systemów informatycznych, w tym wyglądu strony internetowej do potrzeb przeprowadzenia Programu, utrzymywania infrastruktury informatycznej i zapewnienia dostępu do odpowiedniej strony internetowej, bieżącą obsługę i zarządzanie Programem, zakup i dostarczenie (wydanie) nagród Uczestnikom, wszelką komunikację z Uczestnikami, w tym informowanie o wynikach poszczególnych zadań (w tym o ilości punktów zdobytych przez Uczestników). W treści regulaminu Programu podmiot ten wskazany jest także jako jego organizator. Zgodnie z Umową zawartą z Organizatorem, Państwo jesteście zobowiązani do zwrotu Organizatorowi środków poniesionych na zakup nagród oraz wypłaty wynagrodzenia Organizatorowi za przeprowadzenia Programu. Spółka zobligowana jest także do opracowania merytorycznej części poszczególnych zadań w ramach Programu oraz zlecenia ich realizacji Organizatorowi. Skoro więc dla ustalenia osoby płatnika istotne jest to, kto (jaki podmiot) wydaje nagrodę w ramach akcji motywacyjnych, to słusznie Państwo uznali, że na Państwa Spółce nie spoczywają obowiązki płatnika lub obowiązki informacyjne wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wydaniem nagród w opisanych sytuacjach. Przedmiotowa interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do zadanego we wniosku pytania z zakresu Państwa obowiązków jako płatnika, nie odnosi się do kwestii poruszanych w Państwa własnym stanowisku, które wykraczają poza zakres pytania. Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych oraz wyroków, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego oraz wyroki sądów wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.