0111-KDIB3-1.4012.68.2025.2.IK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług oraz Ordynacji podatkowej w zakresie naliczania przez komornika jako płatnika wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28 ustawy Ordynacja podatkowa z tytułu pobrania i terminowego wpłacenia podatku od towarów i usług na rzecz budżetu państwa w związku z dokonywaną w trybie egzekucji dostawą towarów będących własnością dłużnika jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Płatnik, Pan G., jest komornikiem sądowym działającym przy Sądzie Rejonowym (...). Jako komornik wykonuje swoje czynności w oparciu o przepisy ustawy z 22 marca 2018 roku o komornikach sądowych (Dz. U. z 2024 roku, poz. 1458). W ramach czynności egzekucyjnych dokonał dostawy nieruchomości. Czynność ta była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a stawka podatku wyniosła 23%. Ponieważ przedmiotem egzekucji była nieruchomość stanowiąca majątek dłużnika, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w tym dla tej czynności, zgodnie z przesłanką wynikającą z art. 106c pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 roku, poz. 361), Pan G. wystawił fakturę w imieniu dłużnika, w której została wykazana kwota podatku. Art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, między innymi, komorników sądowych jako płatników podatku od towarów i usług od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Po uprawomocnieniu się postanowienia sądu o przysądzeniu nieruchomości zbywanej w drodze egzekucji i dokonaniu zapłaty przez nabywcę, na rachunek Pana G. wpłynęła kwota podatku należnego wynikającego z dokonanej, opisanej wyżej, dostawy. Kwotę podatku należnego, po pomniejszeniu o wynagrodzenie jako płatnika, Pan G. przekaże na rachunek właściwego organu podatkowego, nie później niż w ustawowym terminie.

Pytanie

Czy Panu G. – komornikowi sądowemu, jako płatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje wynagrodzenie w wysokości 0,3% pobranej kwoty podatku, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2022 r. w sprawie wynagrodzenia płatnika i inkasenta z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2022 roku, poz. 1377)? Pana stanowisko w sprawie Przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 roku, poz. 2383) definiują pojęcie płatnika w art. 8. Zgodnie z tym przepisem płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zapis ten koresponduje z treścią art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem

obowiązujących przepisów. Nie może być zatem wątpliwości, że Pan G. pełni rolę płatnika podatku od towarów i usług dla opisanej w części G, dostawy nieruchomości w ramach egzekucji. Ordynacja podatkowa, w art. 28 §1, stanowi, że płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. Art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług determinuje, że podatek od towarów i usług stanowi dochód budżetu państwa. W art. 28 §3 Ordynacji podatkowej jest delegacja ustawowa dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych zasad sposobu ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia, uwzględniając przy ustalaniu wynagrodzenia rodzaj pobranego podatku, a także sprawność pobrania wynagrodzenia. Minister Finansów z tej delegacji skorzystał, publikując rozporządzenie z 28 czerwca 2022 roku w sprawie wynagrodzenia płatnika i inkasenta z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa. W §1 pkt 1 tego rozporządzenia określa się, że wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa w przypadku płatnika wynosi 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatnika. Zatem, skoro Pan G. jest płatnikiem podatku od towarów i usług i terminowo wpłaci pobrany podatek do budżetu państwa, będzie mu przysługiwać wynagrodzenie, o którym mowa w art. 28 §1 Ordynacji podatkowej. Podobne stanowisko prezentuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 września 2015 r., sygnatura: I FSK 945/15. W tezie wyroku czytamy: Komornikowi z tytułu wykonywania czynności płatnika, określonych w art. 18 u.p.t.u., przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 28 § 1 O.p. Przywołując wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 listopada 2010 r., P 44/07, sąd pierwszej instancji stwierdził, że komornik sądowy, będąc płatnikiem z mocy art. 18 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), jest płatnikiem, o którym mowa w art. 8 i art. 28 § 1 o.p., a więc z woli ustawodawcy należy mu się wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa, zaś argumenty Ministra Finansów w tym zakresie nie znajdują - w ocenie Sądu - uzasadnienia w obowiązujących przepisach. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny uważam, że stanowisko jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT: Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r. Nr 110, poz. 968, ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Regulacja art. 18 ustawy o VAT wskazuje na szczególną w przypadku VAT sytuację, kiedy to należny podatek jest pobierany i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika. Uzasadnione jest to szczególnym charakterem odpłatnej dostawy, następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Skoro bowiem istnieją podstawy do przyjęcia, że podatnik jest niesolidnym dłużnikiem (wszczęto przecież postępowanie egzekucyjne), to

można przypuszczać, że nie będzie skory do uiszczenia podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny lub komornika ze sprzedaży towarów, dokonywanych w ramach egzekucji. Prawdopodobne jest zatem, że nie miałby on środków finansowych na uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego i komornika płatnikiem ma zatem zapewnić odprowadzenie należnego podatku od sprzedaży przez podmiot przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych. Należy przyjąć, iż ustawodawca stwierdził, że jeżeli można przypuszczać, że dłużnik nie będzie skory do uiszczenia podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji, najbezpieczniejszym uregulowaniem będzie zobowiązanie komornika do poboru i zapłaty należnego podatku VAT. Art. 18 ustawy o VAT stanowi zatem podstawę prawną do wykonania przez komornika sądowego czynności płatnika podatku od towarów i usług od dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, które stanowią własność dłużnika. Komornik sądowy ma obowiązek obliczenia podatku, pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Stosownie do art. 28 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111): Płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. Z treści tego przepisu wynika, iż uprawnienie płatnika i inkasenta do potrącenia przysługującego wynagrodzenia jest uzależnione od dokonania wpłaty pobranego podatku w terminie. Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ww. ustawy ma charakter fakultatywny. Płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia. W myśl art. 28 § 3 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa: Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia, uwzględniając przy ustalaniu wynagrodzenia rodzaj pobranego podatku, a także sprawność pobrania wynagrodzenia. Rozporządzeniem, o którym mowa w ww. przepisie jest Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2022 r. w sprawie wynagrodzenia płatnika i inkasenta z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1377). Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia: Wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków na rzecz budżetu państwa w przypadku płatnika wynosi 0,3% kwoty tych podatków pobranych przez płatnika. Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia: Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, jest potrącane z kwoty podatków pobranych przez płatnika i inkasenta. Z mocy art. 18 ustawy o VAT organy egzekucyjne określone w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Ponadto obowiązek wystawienia faktury spoczywa w takim przypadku na organach egzekucyjnych oraz komornikach sądowych. Z tym jednak, że z treści faktury musi wynikać, że sprzedawcą jest dłużnik, bowiem nie ulega wątpliwości, że podatnikiem pozostaje dłużnik, komornik sądowy jest jedynie płatnikiem. Stosowne deklaracje wynikające z samoobliczenia w zakresie towarów od towarów i usług za stosowny okres rozliczeniowy sporządza podatnik, nie płatnik. Komornik sądowy jako płatnik zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i wpłacenia całego podatku z tytułu dostawy towarów dokonywanej w trybie egzekucji. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach czynności egzekucyjnych dokonał Pan (jako komornik) dostawy nieruchomości. Czynność ta była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a stawka podatku wyniosła 23%. Przedmiotem egzekucji była nieruchomość stanowiąca majątek dłużnika, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w tym dla tej czynności i wystawił Pan fakturę w imieniu dłużnika, w której została wykazana kwota podatku. Po uprawomocnieniu się postanowienia sądu o przysądzeniu nieruchomości zbywanej w drodze egzekucji i dokonaniu zapłaty przez nabywcę, na Pana rachunek wpłynęła kwota podatku należnego wynikającego z dokonanej, opisanej wyżej, dostawy. Kwotę podatku należnego, po pomniejszeniu o wynagrodzenie jako płatnika, przekaże Pan na rachunek właściwego organu podatkowego, nie później niż w ustawowym terminie. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skoro Pan jako komornik sądowy wykonując czynności egzekucyjne dokonał sprzedaży nieruchomości, która to sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i transakcja została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez komornika jako płatnika w imieniu dłużnika, będącego podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast podatek od towarów i usług z tytułu sprzedaży został pobrany i będzie terminowo przekazany przez Pana na konto urzędu skarbowego, to zgodnie z art. 28 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. Panu jako płatnikowi przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków, wynoszące 0,3% kwoty podatku pobranego na rzecz budżetu państwa. Tym samym, oceniając Pana stanowisko należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację

indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Pan do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.