0114-KDIP2-2.4011.366.2022.1.AP
📋 Podsumowanie interpretacji
Podatniczka otrzymała w 2021 roku zaległe świadczenia z ZUS za 2020 rok, które zostały wstrzymane w 2020 roku. Wnioskuje o zakwalifikowanie tych środków do przychodów z 2020 roku oraz o możliwość korekty zeznań podatkowych za lata 2020 i 2021. Organ podatkowy wskazał, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód należy rozpoznać w momencie jego otrzymania, a nie w momencie, gdy powinien być wypłacony. W związku z tym, przychód z zaległych świadczeń z ZUS powinien być zaliczony do 2021 roku, a nie do 2020 roku. W konsekwencji, brak jest podstaw do korekty zeznań podatkowych za lata 2020 i 2021.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 26 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy momentu rozpoznania przychodu z tytułu wypłaty zaległych świadczeń z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) oraz możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W roku 2021 uzyskała Pani przychód 124425,75 zł (dochód 116629,16 zł) a tym samym przekroczyła drugi próg podatkowy wynoszący w 2021 roku 85528,00 zł.
Na kwotę przychodów w roku 2021 składały się przychody z trzech źródeł:
- Zakład Ubezpieczeń Społecznych (…),
- A. Sp. z o.o.,
- B. Sp. z o.o.
Pani zastrzeżenia budzi wysokość przychodu uzyskanego z ZUS (80792,80). Na kwotę tę składa się kwota 29143,20 zł, którą otrzymała Pani z ZUS dnia 16.02.2021, a która stanowiła tak naprawdę przychód z 2020 roku (świadczenie chorobowe 10.03-01.09.2020 oraz mac. 02.09.-31.12.2020). Świadczenie zostało nadpłacone, ponieważ jego wypłata została wtrzymana w roku 2020 na skutek wszczęcia przez ZUS postępowania w sprawie zbadania zasadności zgłoszenia Pani do ubezpieczeń społecznych i wysokości podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika A. Postępowanie to miało swój finał w Sądzie Okręgowym (…) (sygnatura akt: …) Sąd orzekł na korzyść A. 18.12.2020 roku ZUS odebrał wyrok oraz uzasadnienie wyroku. 03.01.2021 wyrok się uprawomocnił w związku z czym ZUS wypłacił Pani wstrzymane świadczenia z 2020 roku. Kwota zaległych świadczeń znacząco podniosła przychód w 2021 roku i wpłynęło to na przekroczenie drugiego progu podatkowego.
Zwraca się Pani zatem z prośbą o możliwość zakwalifikowania przychodu uzyskanego w 2021 roku, wstrzymanego w 2020 roku do przychodów z 2020 roku i możliwość złożenia korekty zaznania z 2020 i 2021 roku. Prośbę uzasadnia Pani tym, że ZUS niesłusznie wstrzymał wypłatę świadczeń w terminie czyli roku 2020, co potwierdził w swoim wyroku Sąd Okręgowy (…). Otrzymując zaległą kwotę w 2021 roku niejako sztucznie zostały podwyższone przychody, tym samym zmuszając Panią do zapłaty dużo większego podatku w związku z przekroczeniem drugiego progu podatkowego. Gdyby otrzymała Pani świadczenia w 2020 roku tak jak powinna, nie ponosiłaby tak wysokich kosztów. Prosi Pani o rozpatrzenie swojej prośby.
Wszystkie dokumenty dotyczące sprawy, które otrzymała Pani z ZUS, jak również potwierdzenie przelewu posiada Pani do wglądu. Uzasadnienia wyroku sądu nie otrzymała Pani, ponieważ nie była stroną w sprawie a jedynie zainteresowaną. Podaje Pani dane dotyczące sprawy: ZUS: (…) Sąd Okręgowy (…): sygnatura akt (…).
Pytanie
Czy możliwe jest zakwalifikowanie środków otrzymanych z ZUS w 02.2021 do przychodu z 2020 roku? Czy możliwa jest tym samym korekta zeznania podatkowego z 2020 i 2021 roku?
Pani stanowisko w sprawie
Czy możliwe jest zakwalifikowanie środków otrzymanych z ZUS w 02.2021 do przychodu z 2020 roku?
W Pani ocenie powinna Pani zakwalifikować otrzymane środki do 2020 roku, ponieważ to wtedy należały się one, a zostały niesłusznie wstrzymane przez ZUS, przez co w 2020 Pani przychody były obniżone a w 2021 znacznie zawyżone.
Czy możliwa jest tym samym korekta zeznania podatkowego z 2020 i 2021 roku?
Wg prawa jest to możliwe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodu są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy:
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 16 lutego 2021 r. otrzymała Pani z ZUS świadczenie, które należało się Pani w 2020 r. Było ono wstrzymane na skutek wszczęcia przez ZUS postępowania w sprawie zbadania zasadności zgłoszenia Pani do ubezpieczeń społecznych i wysokości podstawy wymiaru składek z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u jednego z płatników. Finalnie, na podstawie prawomocnego wyroku sądu, ZUS wypłacił Pani wstrzymane świadczenie. W związku z tym, otrzymała Pani w roku 2021 kwotę należną w 2020 roku.
Wątpliwości Pani budzi fakt, czy możliwe jest zakwalifikowanie środków otrzymanych z ZUS w lutym 2021 r. do przychodu za 2020 rok oraz czy możliwa jest korekta zeznań podatkowych złożonych za 2020 i 2021 roku.
Należy zauważyć, że wykładnia językowa przytoczonego art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, że momentem przesądzającym o powstaniu przychodu jest moment jego uzyskania, tj. chwila kiedy podatnik otrzymał (lub postawiono do jego dyspozycji) wartości pieniężne, albo otrzymał świadczenia w naturze bądź inne nieodpłatne świadczenie. Do tego typu świadczeń nie mają bowiem zastosowania przewidziane w ustawie o podatku dochodowym przepisy szczególne.
Przez określenie „otrzymane”, zgodnie ze Słownikiem języka polskiego, należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, lecz także kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika. Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik, wykazując określoną aktywność, ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.
Z definicji pojęcia przychodu, jako świadczenia otrzymanego, czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego – roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również – miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).
O powstaniu przychodu można zatem mówić nie tylko w sytuacji, w której podatnik faktycznie otrzyma określoną ilość środków pieniężnych, ale też wtedy, gdy zostaną mu one udostępnione w ten sposób, że będzie mógł nimi rozporządzać.
Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przychód ze świadczenia za rok 2020 jest przychodem roku, w którym nastąpiło przekazanie Pani kwoty należnego świadczenia, zatem w przedmiotowej sprawie – przychodem 2021 r. Okoliczność, że przychód z tytułu świadczenia był należny za rok 2020, a musiała Pani domagać się ich przyznania na drodze sądowej, nie ma wpływu, w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na moment opodatkowania.
Natomiast zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540, ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy: jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
W konsekwencji, w sytuacji wypłaty świadczeń przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, w przedstawionym stanie faktycznym, obowiązek podatkowy powstał u Pani w 2021 r., tj. w roku otrzymania świadczenia. Bez wpływu na ten fakt pozostaje okoliczność, że wypłacona kwota dotyczy świadczenia należnego za rok poprzedni.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wypłacone Pani w 2021 r. na mocy wyroku sądowego zaległe świadczenie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za rok 2020 stanowi dla Pani przychód w 2021 r., zatem brak jest podstawy prawnej do skorygowania uprzednio złożonych zeznań za lata 2020 oraz 2021.
Tym samym, Pani stanowisko w sprawie należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Dokumenty (załączniki) dołączone do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. W związku z powyższym załączone do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej potwierdzenie transakcji nie podlegało analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili