0115-KDIT2.4011.520.2021.1.HD

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, klub sportowy działający na podstawie ustawy o sporcie, wypłaca wynagrodzenia zawodnikom piłki nożnej oraz sędziom sportowym. W latach 2019-2020 Wnioskodawca błędnie zakwalifikował te przychody jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamiast do przychodów z uprawiania sportu oraz sędziowania zawodów sportowych, wskazanych w art. 13 pkt 2 tej ustawy. W rezultacie Wnioskodawca stosował zwolnienie od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy, które nie miało zastosowania do tych przychodów. Wnioskodawca jest zobowiązany do: 1) sporządzenia i doręczenia zawodnikom sportowym, sędziom zawodów sportowych oraz właściwym organom podatkowym korekt informacji podatkowych PIT-11 za lata 2019-2020, w których wykazane będą dochody tych osób jako podlegające opodatkowaniu (bez wskazywania pobranych zaliczek na podatek, gdyż nie były one faktycznie pobierane); 2) sporządzenia i złożenia do organu podatkowego korekt deklaracji rocznych PIT-4R za lata 2019-2020, w których wykazane będą kwoty należnych, ale niepobranych zaliczek na podatek dochodowy; 3) zapłaty odsetek od zaległości podatkowych z tytułu nienaliczonych, niepobranych i nieprzekazanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od przychodów uzyskanych przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych w latach 2019-2020.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

["1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania oraz do doręczenia zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych oraz ich właściwym organom podatkowym korekt informacji podatkowych na formularzu PIT-11 za 2019 oraz 2020 rok?", "2. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, to czy w sporządzanych aktualnie korektach informacji podatkowych PIT-11, w części E formularza w pozycji „zaliczka pobrana przez płatnika", Wnioskodawca powinien wpisać „0"?", "3. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekty deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-4R za lata 2019-2020, celem wykazania w tych deklaracjach kwot należnych, ale niepobranych zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika?", "4. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległość podatkowych z tytułu nienaliczonych, niepobranych i nieprzekazanych w terminie do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskanych za pośrednictwem Wnioskodawcy przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych w latach 2019-2020?"]

Stanowisko urzędu

["1. Tak, Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia oraz doręczenia zawodnikom sportowym, sędziom zawodów sportowych oraz właściwym organom podatkowym korekt informacji podatkowych PIT-11 za lata 2019-2020.", "2. Tak, w sporządzanych korektach informacji podatkowych PIT-11, w części E formularza w pozycji „zaliczka pobrana przez płatnika", Wnioskodawca powinien wpisać „0", ponieważ faktycznie nie naliczał i nie potrącał zaliczek na podatek od tych osób.", "3. Tak, Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekty deklaracji rocznej PIT-4R za lata 2019-2020, celem wykazania w tych deklaracjach kwot należnych, ale niepobranych zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.", "4. Tak, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych z tytułu nienaliczonych, niepobranych i nieprzekazanych w terminie do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskanych przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych w latach 2019-2020."]

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2021 r. (data wpływu 22 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (pytanie nr 1, 2, 3 i 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (pytanie nr 1, 2, 3 i 4).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Klub Sportowy) jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca, jako osoba prawna, która dokonuje świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, jest zobowiązany jako płatnik pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenia dla zawodników sportowych grających w piłkę nożną w oparciu o zawierane z nimi umowy (kontrakty o profesjonalne uprawianie piłki nożnej – umowa cywilnoprawna) oraz wypłaca wynagrodzenia dla sędziów sportowych na podstawie zawieranych z nimi umów zlecenia.

Wynagrodzenia zawodników sportowych wypłacane na podstawie kontraktów o profesjonalne uprawianie piłki nożnej oraz wynagrodzenia trenerów wypłacane na podstawie zawartych umów zlecenia zostały przez Wnioskodawcę zakwalifikowane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W latach 2019 i 2020 Wnioskodawca nie naliczał i nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. przychodów otrzymywanych przez osoby, które nie miały ukończone 26. roku życia, z uwagi na zwolnienie od podatku przewidziane przepisami art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowy przepis, w aktualnym brzmieniu, wskazuje, że wolne od podatku są przychody:

a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,

b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c) z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244),

d) z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe

- otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

Wnioskodawca był przekonany i pewny, że wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku ma zastosowanie również do młodych osób fizycznych, które nie mają ukończone 26 lat i uzyskują od Wnioskodawcy przychody z uprawiania piłki nożnej, czy też z tytułu sędziowania zawodów sportowych. Za powyższym przemawiała okoliczność, że w świetle powszechnie obowiązujących przepisów prawa podatkowego, zawarte z zawodnikami klubu grającymi w piłkę kontrakty oraz umowy z osobami sędziującymi zawody sportowe są umowami o świadczenie usług, do których stosuje się również przepisy w zakresie umowy zlecenia.

Aktualnie, w Biuletynie Informacji Publicznej Wnioskodawca zapoznał się z treścią indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 5 marca 2021 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0115-KDIT2.4011.866.2020.2.HD. W interpretacji tej Dyrektor KIS wskazał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego przychody zawodników sportowych oraz trenerów, pomimo zawieranych z nimi umów zlecenia, bądź umów do których zastosowanie znajdują przepisy o zleceniu, powinny być zakwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy.

Artykuł 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonał błędnej kwalifikacji przychodów uzyskiwanych przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych zaliczając je do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamiast do przychodów, o których jest mowa w art. 13 pkt 2 tej ustawy.

Aktualnie Wnioskodawca podejmuje wszelkie niezbędne działania zmierzające do naprawienia zaistniałych nieprawidłowości w zakresie nienaliczania i niepobierania od zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskiwanych od Wnioskodawcy w latach 2019-2020.

Wnioskodawca sporządzi i złoży do organu podatkowego korekty deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-4R) za 2019 i 2020 rok. W części C.3 skorygowanej deklaracji PIT-4R (wykaz zaliczek za poszczególne miesiące roku podatkowego) Wnioskodawca wykaże zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w prawidłowej wysokości, tj. w takiej jaką Wnioskodawca powinien był naliczyć, pobrać i przekazać do organu podatkowego, bez stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca sporządzi również oraz dostarczy, zarówno podatnikom jak i właściwemu urzędowi skarbowemu, korekty informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek (PIT-11) za 2019 i 2020 rok.

W skorygowanych formularzach informacji PIT-11 Wnioskodawca wykaże dochody uzyskane przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych w części E tegoż formularza, jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a nie tak jak dotychczas w części G – jako przychody zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W skorygowanych informacjach PIT-11 za lata 2019 i 2020 (w części E) Wnioskodawca nie wykaże pobranych zaliczek na podatek, gdyż faktycznie Wnioskodawca nie naliczał i nie potrącał zaliczek na podatek zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych, którzy nie mieli ukończonego 26. roku życia.

Na skutek skorygowania informacji podatkowych PIT-11 w opisany powyżej sposób podatnicy (zawodnicy sportowi oraz sędziowie zawodów sportowych) będą zobowiązani do złożenia korekt swoich rocznych zeznań podatkowych za 2019 i 2020 rok oraz do zapłaty (dopłaty) podatku dochodowego od uzyskanych przychodów za pośrednictwem Wnioskodawcy w latach 2019-2020.

Natomiast w wyniku złożenia przez Wnioskodawcę korekty deklaracji rocznych PIT-4R za 2019 i 2020 rok, które to korekty będą wykazywały kwoty należnych zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości, tj. zaliczek na podatek obliczonych zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (bez stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych z tytułu nieprzekazanych do organu podatkowego zaliczek w wymaganym przepisami terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1) Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzania oraz do doręczenia zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych oraz ich właściwym organom podatkowym korekt informacji podatkowych na formularzu PIT-11 za 2019 oraz 2020 rok?

2) Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, to czy w sporządzanych aktualnie korektach informacji podatkowych PIT-11, w części E formularza w pozycji „zaliczka pobrana przez płatnika”, Wnioskodawca powinien wpisać „0”?

3) Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekty deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-4R za lata 2019-2020, celem wykazania w tych deklaracjach kwot należnych, ale niepobranych zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika?

4) Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległość podatkowych z tytułu nienaliczonych, niepobranych i nieprzekazanych w terminie do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskanych za pośrednictwem Wnioskodawcy przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych w latach 2019-2020?

5) Czy zawodnicy sportowi oraz sędziowie zawodów sportowych, na skutek otrzymanej od Wnioskodawcy korekty informacji rocznej PIT-11 za 2019 i 2020 rok, będą zobowiązani do złożenia korekty indywidualnego rozliczenia rocznego (zeznania podatkowego) oraz do zapłaty podatku wynikającego ze skorygowanego zeznania?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, 2, 3 i 4. W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym pytania nr 5 – wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 1 – jest on zobowiązany do sporządzania oraz do doręczenia zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych oraz ich właściwym organom podatkowym korekt informacji podatkowych na formularzu PIT-11 za 2019 oraz 2020 rok.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52. 52a 152c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu jest działalność wykonywana osobiście.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c) przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalność gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są przychody:

a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,

b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c) z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244),

d) z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe

- otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 42g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

  1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

  2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

W myśl art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonał błędnej kwalifikacji przychodów uzyskiwanych przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych zaliczając je do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamiast do art. 13 pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca nie powinien w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych – pomimo, iż nie mieli oni ukończone 26 lat – stosować zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskiwane przez zawodników sportowych oraz sędziów zawodów sportowych przychody w latach 2019 i 2020 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.

Z uwagi na błędne wykazanie w informacji podatkowej PIT-11 przychodów uzyskanych od Wnioskodawcy przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych jako wolnych od podatku – informacje te muszą zostać aktualnie skorygowane.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – mając na uwadze, że Wnioskodawca nie naliczał i nie pobierał w latach 2019 i 2020 zawodnikom sportowym oraz sędziom zawodów sportowych, którzy nie mieli ukończone 26 lat, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, to w aktualnie sporządzanych korektach informacji podatkowych PIT-11, w części E formularza w pozycji „zaliczka pobrana przez płatnika”, Wnioskodawca powinien wpisać „0”.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 42g ust. 1 tej ustawy płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

  1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

  2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym

W myśl art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wzór informacji podatkowej PIT-11 – informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2019 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W części E informacji PIT-11 „Dochody podatnika, pobrane zaliczki oraz pobrane składki” należy wykazać zaliczki pobrane przez płatnika. Pod pojęciem „zaliczki pobrane przez płatnika” należy rozumieć zaliczki takie, które faktycznie w trakcie roku zostały przez płatnika naliczone i pobrane od podatnika. W przypadku kiedy płatnik nie pobrał w ogóle zaliczki na podatek, wówczas w informacji podatkowej PIT-11 wpisuje „0".

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 3 – aktualnie Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekty deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych PIT-4R za lata 2019-2020 z uwagi na konieczność wykazania w tych deklaracjach kwot należnych lecz niepobranych zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Wzór deklaracji rocznej na podatek dochodowy PIT-4R, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2019 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W części C deklaracji PIT-4R (wiersz 3 – zaliczki pobrane przez płatników, o których mowa w art. 41 ustawy, od świadczeń z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy), płatnicy mają obowiązek wyspecyfikować (wykazać) kwoty należnych zaliczek na podatek dochodowy za poszczególne miesiące roku podatkowego.

Sformułowanie „wykaz należnych zaliczek” należy rozumieć w ten sposób, że w deklaracji rocznej PIT-4R płatnik ma obowiązek wykazać zaliczki na podatek dochodowy należne, to znaczy takie, jakie powinny być podatnikowi pobrane, gdyby były obliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca miał obowiązek naliczać i potrącać od świadczeń zaliczanych do art. 13 pkt 2 ww. ustawy zaliczkę na podatek dochodowy z zastosowaniem najniżej stawki podatku określonej w art. 27 ust. 1. Jednak z uwagi na błędne zakwalifikowanie przychodów osiąganych przez zawodników sportowych oraz sędziów zawodów sportowych do źródła, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamiast do art. 13 pkt 2 ww. ustawy, Wnioskodawca stosował zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt. 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie naliczał i nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 4 – Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych z tytułu nienaliczonych, niepobranych i nieprzekazanych w terminie do organu podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskanych za pośrednictwem Wnioskodawcy przez zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych w latach 2019-2020.

W myśl art. 8 ustawy Ordynacji podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1 są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4 zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust 1.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41 przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Zgodnie z art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W myśl art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej, zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Z kolei zgodnie § 2 tegoż artykułu, za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek. Zgodnie z art. 51 § 3, przepisy § 1 i 2 stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta.

Zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jako płatnik nie naliczał i nie potrącał z wynagrodzenia wypłacanego zawodnikom sportowym oraz sędziom zawodów sportowych, którzy nie mieli ukończone 26 lat, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca zatem nie przekazywał należnych z tego tytułu kwot zaliczek na podatek do organu podatkowego w ustawowo wymaganym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 2 tego artykułu, do źródeł przychodów zalicza się działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do treści art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c) przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

Ponadto, wśród przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z uregulowań zawartych w powołanym art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem tych, które ustawodawca enumeratywnie wymienił jako zwolnione od podatku oraz od których ustawodawca zaniechał poboru podatku. Jednocześnie wskazać należy, że w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca sformułował katalog zwolnień podatkowych. Przepis ten, jako stanowiący odstępstwo od zasady równości opodatkowania, powinien być w pierwszej kolejności interpretowany według reguł wykładni językowej, gramatycznej.

Jak stanowi art. 84 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78 poz. 483 z późn. zm.) wyrażający zasadę powszechności opodatkowania, każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Norma ta zawiera regułę, w myśl której w przypadku zaistnienia stanów określonych w ustawie podmioty objęte zakresem opodatkowania są zobowiązane do poniesienia ciężaru podatkowego. Norma wynikająca z art. 84 ustawy Konstytucja RP stanowi również dyrektywę interpretacyjną tekstu prawnego nakazującą traktować opodatkowanie jako zasadę, natomiast wszelkie przywileje w postaci zwolnień, ulg lub wyłączeń podatkowych jako wyjątek od tej zasady, a tym samym jako odstępstwo od normy konstytucyjnej. Tak rozumiana zasada powszechności opodatkowania wywodzona z przepisów Konstytucji zakazuje w szczególności domniemania istnienia przywileju podatkowego. Zastosowanie jakiegokolwiek przywileju winno wprost wynikać z przepisów ustawy podatkowej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2020 r. – wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26 roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

Nadmienić należy, że art. 21 ust. 1 pkt 148 został zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a tiret trzeci ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123).

Zmienione brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które stosuje się do przychodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r., stanowi: wolne od podatku dochodowego są przychody:

a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,

b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c) z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244),

d) z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe

- otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Jednocześnie wskazać należy, że art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych artykułem 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1394).

Przy czym, zgodnie z treścią art. 5 ww. ustawy:

1. Do przychodów uzyskanych w 2019 r. limit zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1, wynosi 35 636,67 zł.

2. Przy obliczaniu zaliczek na podatek od dochodów uzyskanych w 2019 r. nie stosuje się zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1, chyba że podatnik złoży płatnikowi pisemne oświadczenie, że uzyskane w okresie od dnia 1 sierpnia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. przychody z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 będą w całości zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1.

3. W przypadku otrzymania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, płatnik nie pobiera zaliczek na podatek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, do końca miesiąca, w którym przychody z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1 uzyskane od tego płatnika od dnia 1 sierpnia 2019 r. podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy zmienianej w art. 1.

Analiza treści powyższego zwolnienia podatkowego prowadzi do wniosku, że zwolnienie to nie ma charakteru jedynie podmiotowego, ale ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Podmiotowy, bowiem jest adresowane do podatników podatku dochodowego, którzy nie ukończyli 26 roku życia. Przedmiotowy, bo nie wszystkie przychody osiągnięte przez wskazanych metrykalnie podatników mogą korzystać z tego zwolnienia – dotyczy ono bowiem jedynie przychodów enumeratywnie wymienionych w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 148. Możliwość zastosowania tego zwolnienia ustawodawca uzależnił zatem od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wytyczonych analizowanym przepisem – zarówno tej podmiotowej, jak i tej przedmiotowej. Są to warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia.

Jak podano na stronie 1 uzasadnienia do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, wprowadzającej analizowany przepis (Druk Sejmowy VIII kadencji nr 3551, Warszawa, 25 czerwca 2019 r.): „Projekt ustawy stanowi realizację zapowiedzi zmian w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie likwidacji podatku PIT dla młodych do ukończenia 26 roku życia. Celem tych zmian jest obniżenie obciążeń fiskalnych młodych osób, które wykonują pracę na podstawie stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, stosunku służbowego, stosunku pracy nakładczej lub umów zlecenia zawartej z firmą. Jest to pierwszy krok w kierunku zmniejszenia klina podatkowego. Zmniejszenie obciążeń pozwoli młodym ludziom łatwiej rozpocząć pracę i równocześnie da możliwość powrotu na rynek pracy osobom pracującym w szarej strefie. Przyczyni się to do poprawy współczynnika aktywności zawodowej osób młodych oraz spadku bezrobocia wśród tej grupy wiekowej (…)”. Jednocześnie na stronie 5 tego uzasadnienia wyjaśniono, że: „Tak ukształtowany zakres podmiotowy i przedmiotowy zwolnienia wynika z celu, który ma być zrealizowany. Jak wskazano na wstępie, celem tym ma być aktywizacja zawodowa osób młodych poprzez ułatwienie im wejścia na rynek pracy. Stąd zwolnienie od podatku adresowane jest do podatników do 26 roku życia, czyli starszych o rok od osób, które co do zasady kończą naukę i podejmują stałą pracę (vide art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy PIT). Jednocześnie nie chodzi o każdy rodzaj pracy zarobkowej, a wyłącznie wykonywanej w ramach stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy, pracy nakładczej, służby oraz umowy zlecenia zawartej z firmą, będących najpopularniejszymi formami zatrudnienia organizowanymi przez zatrudniającego”.

Płatnikiem – na mocy art. 8 ustawy Ordynacja podatkowana – jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z wniosku w szczególności wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym na podstawie przepisów o sporcie. Jest również płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenia dla zawodników sportowych grających w piłkę nożną w oparciu o zawierane z nimi umowy (kontrakty o profesjonalne uprawianie piłki nożnej – umowa cywilnoprawna) oraz dla sędziów sportowych na podstawie zawieranych z nimi umów zlecenia. W latach 2019 i 2020 Wnioskodawca nie naliczał i nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. przychodów otrzymywanych przez osoby, które nie miały ukończone 26. roku życia, z uwagi na zastosowanie zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca dokonał błędnej kwalifikacji przychodów uzyskiwanych przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych zaliczając je do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamiast do przychodów, o których jest mowa w art. 13 pkt 2 tej ustawy.

Aktualnie Wnioskodawca podejmuje wszelkie niezbędne działania zmierzające do naprawienia zaistniałych nieprawidłowości w zakresie nienaliczania i niepobierania od zawodników sportowych i sędziów zawodów sportowych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskiwanych od Wnioskodawcy w latach 2019-2020.

Wobec powyższego Wnioskodawca zamierza sporządzić i złożyć do organu podatkowego korekty deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R) za 2019 i 2020 rok. W części C.3 skorygowanej deklaracji PIT-4R (wykaz zaliczek za poszczególne miesiące roku podatkowego) wykaże zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w prawidłowej wysokości, tj. w takiej jaką Wnioskodawca powinien był naliczyć, pobrać i przekazać do organu podatkowego, bez stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca sporządzi również oraz dostarczy, zarówno podatnikom jak i właściwemu urzędowi skarbowemu, korekty informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek (PIT-11) za 2019 i 2020 rok. W skorygowanych formularzach informacji PIT-11 wykaże dochody uzyskane przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych, w części E tegoż formularza, jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a nie tak jak dotychczas, w części G – jako przychody zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W skorygowanych informacjach PIT-11 za lata 2019 i 2020 (w części E) nie wykaże pobranych zaliczek na podatek, gdyż faktycznie Wnioskodawca nie naliczał i nie potrącał zaliczek na podatek zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych, którzy nie mieli ukończonego 26. roku życia. Natomiast w wyniku złożenia przez Wnioskodawcę korekt deklaracji rocznych PIT-4R za 2019 i 2020 rok, które to korekty będą wykazywały kwoty należnych zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości, tj. zaliczek na podatek obliczonych zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (bez stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych z tytułu nieprzekazanych do organu podatkowego zaliczek w wymaganym przepisami terminie.

Wskazując na obowiązki Wnioskodawcy, jako płatnika, związane z wypłacaniem świadczeń zawodnikom sportowym i sędziom zawodów sportowych z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. osiągających przychody z uprawiania sportu oraz sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych) w pierwszej kolejności powołać należy treść art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa wart. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ustawy).

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R). Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ustawy).

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) – o czym stanowi art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy art. 42g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje, o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:

  1. urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym;

  2. podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

W odniesieniu do obowiązku korygowania informacji o przychodach z innych źródeł oraz dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) oraz deklaracji rocznej o zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R) wyjaśnić należy, że zagadnienia związane z korektą regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Analiza treści art. 81 Ordynacji podatkowej wskazuje zatem, że korekta deklaracji (informacji) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. kwota przychodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

W analizowanej sytuacji, w latach 2019-2020, Wnioskodawca błędnie zastosował do wynagrodzeń zawodników sportowych oraz sędziów zawodów sportowych zwolnienie od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego zobligowany jest do dokonania korekt informacji PIT-11 oraz deklaracji PIT-4R.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w skorygowanych formularzach informacji PIT-11 za lata 2019-2020 – w części E – należy wykazać dochody uzyskane przez zawodników sportowych oraz przez sędziów zawodów sportowych, jako dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (a nie tak jak dotychczas w części G – jako przychody zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy). Jednakże w skorygowanych informacjach PIT-11, w części E formularza, nie należy wykazywać „zaliczek pobranych na podatek”, gdyż Wnioskodawca faktycznie nie naliczał i nie potrącał tych zaliczek. Jak sama nazwa informacji PIT-11 wskazuje – dotyczy ona przychodów z innych źródeł oraz dochodów i pobranych zaliczek na podatek dochodowy – jest zatem informacją o pobranych, a nie należnych zaliczkach na podatek dochodowy.

W deklaracji PIT-4R powinny być natomiast wykazywane należne zaliczki na podatek dochodowy, a zatem takie, które powinny zostać pobrane przez płatnika zgodnie z obowiązującymi przepisami, a nie takie, które zostały faktycznie pobrane. Jak wynika z wniosku, deklaracje PIT-4R za 2019 i 2020 r. były wystawione przez Wnioskodawcę nieprawidłowo, ponieważ nie odzwierciedlały zaistniałego w tych latach stanu faktycznego. Zatem w skorygowanych za lata 2019 i 2020 deklaracjach rocznych o zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R), które Wnioskodawca zamierza złożyć do organu podatkowego, w części C – która dotyczy wykazu należnych zaliczek na podatek dochodowy za poszczególne miesiące roku podatkowego m.in. do świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – należy wykazać zaliczki w prawidłowej wysokości, tj. w takiej jaką Wnioskodawca powinien był naliczyć, pobrać i przekazać do organu podatkowego bez stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy.

Na mocy art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Z powyższego artykułu wynika, że odpowiedzialność płatnika dotyczy podatku niepobranego lub podatku pobranego a niewpłaconego. Zobowiązanie płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika. Za wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 26a Ordynacji podatkowej, obciążony podatkiem jest podatnik, a rola płatnika polega na dopełnieniu czynności wskazanych w art. 8 Ordynacji podatkowej. Elementem konstytutywnym odpowiedzialności płatnika jest zawsze niewpłacenie podatku, co wynika z treści art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony.

Zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową – na podstawie § 2 – uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku. Przepisy § 1 i 2 stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta (art. 51 § 3 ustawy).

Od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę – o czym stanowi art. 53 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.Odsetki za zwłokę nalicza podatnik, płatnik, inkasent, następca prawny lub osoba trzecia odpowiadająca za zaległości podatkowe, z zastrzeżeniem art. 53a, art. 62 § 4, art. 66 § 5, art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 i art. 76a § 1 (art. 53 § 3 ustawy). Przy czym, zgodnie z § 4 art. 53 Ordynacji podatkowej, odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek od nieuregulowanych w terminie należnych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych w 2019 i 2020 r. należności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili