0111-KDIB3-2.4018.22.2021.1.MGO

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku konieczności zmiany Numeru Identyfikacji Podatkowej Gminy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Z dniem 1 stycznia 2022 r. miejscowość Z. w Gminie Z. woj. … na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. … w spr. ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta (…) otrzyma prawa miejskie. Wobec powyższego zmianie ulegnie tylko charakter gminy z wiejskiej na miejsko-wiejską. Nie zmieniają się granice zarówno przyszłego miasta, jak i gminy. Obecnie posiadany NIP Gminy to XXX.

Pytanie

Czy istnieje konieczność zmiany Numeru Identyfikacji Podatkowej Gminy Z.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawione informacje nie wymagają zmiany NIP Gminy Z.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2022 r. poz. 166), zwanej dalej ustawą lub ustawą o NIP, ustawa określa:

1. zasady ewidencji:

a) podatników,

b) płatników podatków,

c) płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;

2. zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;

3. zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy:

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, z wyjątkiem rachunku VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;

2. w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;

3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.

Z ww. przepisów wynika, że podatnicy oraz płatnicy podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Podmioty te są zobowiązane do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do właściwego organu. Co istotne zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie.

Stosownie do art. 9 ust. 1 cyt. ustawy:

Podmioty, o których mowa w art. 6 ust. 1, 1a i 10, oraz zarządca sukcesyjny mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych.

(…). Podmioty wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego dokonują zgłoszenia aktualizacyjnego wyłącznie w zakresie danych uzupełniających wskazanych w art. 5 ust. 2b pkt 2.

Obowiązek złożenia druków aktualizacyjnych następuje wyłącznie w przypadku zaistnienia zmian w zgłoszeniu dotychczasowym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że z dniem 1 stycznia 2022 r. miejscowość Z. w Gminie Z. woj. … na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. … . w spr. ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta otrzyma prawa miejskie. Zmianie ulegnie tylko charakter gminy z wiejskiej na miejsko-wiejską. Nie zmieniają się granice zarówno przyszłego miasta, jak i gminy.

Powzięliście Państwo wątpliwość, czy w związku ze zmianą charakteru gminy z wiejskiej na miejsko-wiejską, zachodzi konieczność zmiany Numeru Identyfikacji Podatkowej Gminy.

Jak wskazują cytowane wyżej przepisy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi obejmuje takie elementy, jak: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

Z wniosku wynika, że zmianie ulegnie status Wnioskodawcy z gminy wiejskiej na gminę miejsko-wiejską.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że o statusie prawnym gmin stanowią przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2021 r., poz. 1372 ze zm.). Powołana regulacja, stanowiąc w art. 1 ust. 2, iż pod pojęciem gminy należy rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium, nie dokonuje podziału na gminy: miejskie, wiejskie oraz miejsko-wiejskie.

Podział taki został natomiast dokonany na potrzeby krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 157, poz. 1031 ze zm.). Stosownie do postanowień § 2 pkt 6 powołanego rozporządzenia:

Pod pojęciem gminy miejskiej należy rozumieć gminę o statusie miasta.

W myśl zaś § 2 pkt 7 cytowanego rozporządzenia:

Gminą wiejską jest gmina, na terenie której znajdują się wyłącznie wsie.

Definicję pojęcia gmina miejsko-wiejska zawiera natomiast § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Pod tym pojęciem należy rozumieć gminę, na terenie której jedna z miejscowości posiada status miasta.

W tym miejscu ponownie odwołać należy się do postanowień ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 3 ust. 1 wskazanej ustawy:

O ustroju gminy stanowi jej statut.

Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Rada Ministrów jest uprawniona w drodze rozporządzenia do:

- tworzenia, łączenia, dzielenia, znoszenia gmin oraz ustalania ich granic,

- nadawania gminom lub miejscowościom statusu miasta i ustalania jego granic,

- ustalania i zmieniania nazw gmin oraz siedzib ich władz.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że zmiana statusu Gminy z wiejskiej na miejsko-wiejską nie powoduje zmiany podatnika. Zmienia się jedynie status. Na gruncie prawa podatkowego wiejska Gmina Z. i miejsko-wiejska Gmina Z. pozostają tymi samymi podmiotami.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie nadal uprawniony do posługiwania się Numerem Identyfikacji Podatkowej Gminy Z.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).