0115-KDIT1.4011.231.2025.2.DB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie organu – pismem z 5 maja 2025 r. (data wpływu 7 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego Od czerwca 2011 r. do lutego 2022 r. Wnioskodawczyni mieszkała i pracowała w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni była brytyjskim rezydentem podatkowym. Po powrocie do Polski w 2022 r. Wnioskodawczyni wykazała w polskim urzędzie skarbowym w rozliczeniu podatkowym za 2021 r. brytyjski dochód ze stosunku pracy, do którego zastosowano ulgę abolicyjną. Był to jedyny dochód Wnioskodawczyni w 2021 r. Od lutego 2022 r. Wnioskodawczyni mieszka w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni posiada polskie obywatelstwo. W okresie od 19 czerwca 2011 r. do 1 lutego 2022 r. Wnioskodawczyni była brytyjskim rezydentem podatkowym, czyli zgodnie z wewnętrznymi przepisami Wielkiej Brytanii podlegała tam opodatkowaniu ze względu na miejsce zamieszkania. Wnioskodawczyni miała nieograniczony obowiązek podatkowy w Wielkiej Brytanii. W latach 2019-2021 Wnioskodawczyni nie przebywała na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Od czerwca 2011 r. do lutego 2022 r. Wielka Brytania była ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawczyni. Od lutego 2022 r. Polska jest ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawczyni. W lutym 2022 r. Wnioskodawczyni przeprowadziła się do Polski z zamiarem stałego pobytu. W wyniku przeniesienia się do Polski Wnioskodawczyni podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W wyniku przeniesienia się z Wielkiej Brytanii do Polski ustały Jej powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią. Centrum interesów osobistych, życiowych Wnioskodawczyni znajduje się w Polsce. Od lutego 2022 r. Wnioskodawczyni mieszka i pracuje w Polsce. Wnioskodawczyni posiada niezbędne dokumenty potwierdzające Jej ośrodek interesów osobistych i gospodarczych w Wielkiej Brytanii od 19 czerwca 2011 r. do 1 lutego 2022 r.: certyfikat rezydencji Wielkiej Brytanii UKVI, dokument U1 - potwierdzenie ubezpieczenia, składek emerytalnych, lat pracy oraz UK Insurance Record z H&M Revenue – potwierdzenie ubezpieczenia w Wielkiej Brytanii, które dokumentują miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. W 2021 r. Wnioskodawczyni uzyskała dochód wyłącznie na terenie Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni wykazała w zeznaniu podatkowym w Polsce za rok 2021 r. brytyjski dochód, ponieważ planowała zakup nieruchomości w 2022 r. na terytorium Polski. Następnie złożyła stosowne dokumenty w urzędzie skarbowym potwierdzające Jej brytyjską rezydencję w 2021 r. i P60 za 2021 r. potwierdzające dochód uzyskany w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni nie uzyskała żadnego dochodu w 2021 r. na terenie Polski. Wnioskodawczyni dopiero od 25 lutego 2022 r. uzyskuje dochody ze stosunku pracy w Polsce.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi na powrót? Pani stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ulgi na powrót mogą skorzystać osoby fizyczne osiedlające się w Polsce po dniu 31 grudnia 2021 r. Stosunek pracy Wnioskodawczyni, Jej rezydencja podatkowa w Wielkiej Brytanii ustały w lutym 2022 r., po czym przeniosła się do Polski. Wnioskodawczyni spełnia wszystkie warunki określone w art. 21 ust. 43 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, któremu podlega podatnik w wyniku przeniesienia miejsca

zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy mieć na uwadze, że stosownie do treści art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium RP centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, jak w przypadku Wnioskodawczyni – Jej powrót z Wielkiej Brytanii w lutym 2022 r. Następnie, brak miejsca zamieszkania podatnika na terenie RP w okresie obejmującym co najmniej 3 lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium RP, co miało miejsce w sytuacji Wnioskodawczyni – Jej rezydencja podatkowa w Wielkiej Brytanii w okresie od 19 czerwca 2011 r. do 1 lutego 2022 r. Kolejnym warunkiem jest polskie obywatelstwo Wnioskodawczyni oraz fakt, że nie korzystała wcześniej z ulgi na powrót. Wnioskodawczyni utrzymuje stanowisko, że przysługuje Jej korzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa, że może objąć tą ulgą polskie dochody ze stosunku pracy uzyskane od lutego 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.): Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania: – nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub – na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Ponadto z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Definicja miejsca zamieszkania zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Zatem w świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania. Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w danym państwie współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci. Natomiast w przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym. Jeśli chodzi o centrum interesów gospodarczych, w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itp. W celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełniony musi być wymóg uzyskiwania określonego rodzaju przychodu oraz muszą być wypełnione wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że do Polski wróciła Pani w lutym 2022 roku i w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został więc spełniony. W opisie sprawy wskazała Pani również, że od 19 czerwca 2011 roku do czasu powrotu do Polski w 2022 roku mieszkała Pani i pracowała w Wielkiej Brytanii, gdzie znajdował się w tym czasie Pani ośrodek interesów życiowych i Pani stałe miejsce zamieszkania. Zrealizowała Pani zatem także wymagania wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 2 ww. ustawy w zakresie nieposiadania miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie wskazanym w tym przepisie. Co równie istotne, jako polska obywatelka spełniła Pani również wymóg z art. 21 ust. 43 pkt 3 analizowanej ustawy. Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest, stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innego dowodu dokumentującego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Zgodnie z art. 5a pkt 21 powołanej ustawy: Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może także nastąpić innymi dowodami. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, dowody wypłaty wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. Z opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani dowody dokumentujące, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed powrotem do Polski w 2022 roku znajdowało się poza Polską (w Wielkiej Brytanii), tj. certyfikat rezydencji, dokumenty potwierdzające ubezpieczenie, składki emerytalne oraz lata pracy. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie korzystała Pani wcześniej z omawianej ulgi, zatem również wymóg wynikający z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy należy uznać za spełniony. Biorąc powyższe pod uwagę, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte ze stosunku pracy w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, tj. w latach 2022-2025 bądź w latach 2023-2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.