0112-KDIL2-1.4011.418.2025.1.MKA

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2007 r. zaciągnęli Państwo (Pan i Pana żona) kredyt hipoteczny w kwocie (...) PLN co stanowiło (...) CHF na zakup domu jednorodzinnego. Kredyt był waloryzowany kursem CHF z terminem spłaty od 2007 r. do 2038 r. Dom został zakupiony w 2007r. i mieszkają w nim Państwo wraz z dziećmi do chwili obecnej. Ponadto dom nigdy nie był wynajmowany oraz nie była w nim prowadzona żadna działalność gospodarcza. Jednocześnie w 2020 r. wytoczyli Państwo przeciw bankowi pozew indywidualny dotyczący stwierdzenia nieważności (trwalej bezskuteczności) umowy kredytowej. Postępowanie sądowe zainicjowane pozwem toczy się przed Sądem Okręgowym w (...). Następnie Bank wytoczył Państwu pozew w sprawie o zapłatę kwoty (...) zł, która odpowiada wypłaconemu przez Bank kapitałowi na podstawie umowy kredytowej. Z początkiem 2025 r. bank zaproponował ugodę oraz zwrot nadpłaconego kapitału wraz z odsetkami. Sprawa jest w toku. Zamiarem Banku i Państwa jest: - polubowne rozstrzygnięcie sporu między stronami w zakresie przysługujących stronom roszczeń, które są przedmiotem sporu sądowego w postępowaniu indywidualnym z Państwa powództwa toczącym się przed Sądem Okręgowym w (...) oraz sporu sądowego zawisłego przed sądem Sąd Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny z powództwa Banku przeciwko Państwu; - uchylić niepewność co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy przez przyjęte w Ugodzie rozwiązania, w tym dokonanie wzajemnych rozliczeń, a w konsekwencji tego zakończenie Umowy oraz sporów wskazanych wyżej w sposób definitywny i bez dalszych roszczeń którejkolwiek Strony. W związku z zawarciem i wykonaniem postanowień ugody, Strony zgodnie ustalają, że nie będą dochodzić w przyszłości od siebie wzajemnie roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem Umowy i zrzekają się wzajemnie wszelkich roszczeń z tego wykraczających poza zakres objęty niniejszą Ugodą. Klient, czyli Państwo, mając pełną świadomość i rozumiejąc skutki dokonywanej czynności prawnej (w tym w szczególności finansowe), które mógł skonsultować z doradcą prawnym i które zostały mu przez niego wyjaśnione, dobrowolnie zgodził się na wzajemne potrącenie roszczeń Stron w zakresie określonym Ugodą. Strony Ugody potwierdzają że Klientowi, czyli Państwu, przysługują roszczenia w stosunku do banku wynikające ze świadczeń spełnionych w wykonaniu Umowy kredytowej w wysokości (...) PLN. na którą składają się: - (...) PLN tytułem rat kapitałowo – odsetkowych, - (...) tytułem rat kapitałowo – odsetkowych, - (...) PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego, - (...) PLN tytułem składek na poczet ubezpieczenia, - (...) PLN tytułem opłaty i prowizji związanej z kredytem.

- (...) PLN tytułem ustalonych przez Strony części odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwca 2020 r.) do 3 marca 2025 r. tym samym Klientowi przysługują w stosunku do banku roszczenia o zapłatę w wysokości (...) PLN oraz (...) CHF, a więc łączne roszczenie o zapłatę w wysokości (...) PLN, przy czym spłaty w CHF zostały przeliczone na PLN po średnim kursie CHF z 3 marca 2025 r. według Tabeli kursów średnich walut obcych publikowanych przez NBP. Jednocześnie Strony potwierdzają, iż w związku z wykonaniem Umowy kredytowej Bankowi przysługuje w stosunku do Klienta roszczenie o zapłatę (...) PLN. Strony dokonują więc potrącenia roszczenia Klienta w wysokości (...) PLN z roszczeniem Banku w wysokości (...) PLN, wobec czego wierzytelności te umarzają się nawzajem do wysokości niższej z tych wierzytelności, a więc do wysokości (...) PLN. Na skutek dokonanego potrącenia Bank zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Klienta czyli Państwa pozostałej kwoty przysługującego Państwu roszczenia tj. kwoty (...) PLN, w tym (...) zł, odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwca-2020 r.) do 3 marca 2025 r.

Pytanie

Czy jako podatnicy są Państwo zobowiązani zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty (...) PLN, w tym (...) zł odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwa-2020 r.) do dnia 3 marca 2025 r., którą otrzymają Państwo od banku w wyniku ugody? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, kwota dodatkowa w wysokości (...) PLN zaproponowana przez bank nie będzie stanowić przychodu do opodatkowania. Jako kredytobiorcy wpłacili bowiem Państwo wcześniej do banku kwotę dużo wyższą niż tę otrzymaną w ramach umowy kredytu. Otrzymają Państwo środki, które były uprzednio poniesione z Państwa własnych środków pieniężnych. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku, będzie jedynie zwrotem nadpłaconej przez Państwa części kredytu wraz z należnymi odsetkami ustawowymi. Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r . o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm. ), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów. Stosownie do art. 9 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik - czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów - uzyskuje określone przysporzenie majątkowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 - inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególność kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W 2007 r. zaciągnęli Państwo kredyt hipoteczny w CHF na budowę domu jednorodzinnego. W 2020 r. pozwali Państwo bank o zwrot nadpłaconego kapitału. Bank zaproponował zawarcie ugody. Bank chce zwrócić na mocy ugody na Państwa rzecz łącznie kwotę (...) zl, na którą składa się - (...) PLN tytułem rat kapitałowo – odsetkowych, - (...) CHF tytułem rat kapitałowo – odsetkowych, - (...) PLN tytułem Ubezpieczenia Niskiego Wkładu Własnego, - (...) PLN tytułem składek na poczet ubezpieczenia, - (...) PLN tytułem opłaty i prowizji związanej z kredytem, - (...) PLN tytułem ustalonych przez Strony części odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwca 2020 r.) do 3 marca 2025 r. tym samym Klientowi przysługują w stosunku do banku roszczenia o zapłatę w wysokości (...) PLN oraz (...) CHF, a więc łączne roszczenie o zapłatę w wysokości (...) PLN, przy czym spłaty w CHF zostały przeliczone na PLN po średnim kursie CHF z 3 marca 2025 r. wg Tabeli kursów średnich walut obcych publikowanych przez NBP. Jednocześnie Strony potwierdzają, iż w związku z wykonaniem Umowy kredytowej Bankowi przysługuje w stosunku do Klienta roszczenie o zapłatę (...) PLN. Strony dokonują więc potrącenia roszczenia Klienta w wysokości (...) PLN z roszczeniem Banku w wysokości (...) PLN, wobec czego wierzytelności te umarzają się nawzajem do wysokości niższej z tych wierzytelności, a więc do wysokości (...) PLN. Na skutek dokonanego potrącenia Bank zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Klienta czyli Państwa pozostałej kwoty przysługującego Państwu roszczenia, tj. kwoty (...) PLN. Planowany termin zawarcia ugody to 2025r. Wątpliwość Państwa budzi kwestia, czy w związku z zamiarem zawarcia z bankiem ugody, od otrzymanej kwoty (...) PLN (...) PLN tytułem ustalonych przez Strony części odsetek ustawowych za opóźnienie) będą Państwo zobowiązani zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych. Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2488 ze zm.). Zgodnie z treścią art 69 ust. 1 ww. ustawy przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku kiedy dochodzi do umorzenia kredytu jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stosownie natomiast do treści art 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między mmi stosunku prawnego w tym celu aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym. zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. Ponadto przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc się zatem do skutków podatkowych otrzymanej przez Państwa dodatkowej kwoty na podstawie planowanej ugody z bankiem uważają Państwo, że zgodnie z definicją dochodem jest nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust 1. jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. W opisie sprawy wskazują Państwo że w związku z zawarciem ugody bank zwróci Państwu kwotę (...) zł, przy czym wyjaśniają Państwo, że podana kwota będzie stanowiła zwrot wcześniej wpłaconych środków pieniężnych z tytułu spłaty zaciągniętego kredytu wraz z ustawowymi odsetkami. Zatem w analizowanej sprawie po Państwa stronie w związku z otrzymaniem od banku ww. kwoty dodatkowej nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. Na mocy zawartej ugody otrzymają Państwo zwrot wcześniej wpłaconych środków pieniężnych z tytułu spłaty zaciągniętego kredytu wraz z ustawowymi odsetkami. Zatem otrzymane środki będące zwrotem wcześniej wpłaconych środków pieniężnych, które były uprzednio poniesione z własnych środków oraz kwota odsetek ustawowych otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje faktycznego przyrostu w majątku. Wypłata ta będzie dla Państwa neutralna podatkowo. Dlatego uważają Państwo, że zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego wraz z ustawowymi odsetkami nie będzie stanowił dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie będą Państwo mieli obowiązku zapłaty podatku od wypłaconej przez bank ww. kwoty nadpłaconego kredytu wraz z ustawowymi odsetkami.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 omawianej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. W opisie sprawy wskazał Pan, że złożyli Państwo pozew przeciwko bankowi o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej. Bank natomiast złożył pozew przeciwko Państwu w sprawie o zapłatę wypłaconego na podstawie umowy kapitału. Bank zaproponował Państwu ugodę oraz zwrot nadpłaconego kapitału wraz z odsetkami. Zgodnie z ugodą Państwu przysługują w stosunku do banku roszczenia o zapłatę kwot (...) PLN oraz (...) CHF, a więc łączne roszczenie o zapłatę w wysokości (...) PLN. Bankowi natomiast przysługuje w stosunku do Państwa roszczenie o zapłatę (...) PLN. Strony dokonają więc potrącenia Państwa roszczenia w wysokości (...) PLN z roszczeniem Banku w wysokości (...) PLN, wobec czego wierzytelności te umarzają się nawzajem do wysokości niższej z tych wierzytelności, a więc do wysokości (...) PLN. Na skutek dokonanego potrącenia Bank zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Państwa pozostałej kwoty przysługującego Państwu roszczenia, tj. kwoty (...) PLN, w tym (...) zł odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwca 2020 r.) do dnia 3 marca 2025 r. Wobec powyższego wyjaśniam, że zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.): Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W opisanej przez Pana sytuacji bank dokonując wyliczenia ostatecznej kwoty do wypłaty na Pana rzecz uwzględni poniesione wcześniej przez Pana koszty w związku z zawarciem umowy kredytowej. Przy czym kwota zwrotu stanowić będzie nadwyżkę wpłaconych przez Pana środków ponad wypłacony Panu kapitał. Zatem kwota zwrotu uwzględniona w ugodzie nie spowoduje faktycznego przyrostu w Pana majątku, a jedynie „wyrównanie” wcześniejszego zmniejszenia w Pana majątku. Wobec tego zwrot ten nie spełnia celu przychodu jakim jest zwiększenie majątku podatnika – ani poprzez zwiększenie aktywów ani poprzez zmniejszenie jego pasywów. Zatem, otrzymana przez Pana na podstawie ugody kwota roszczenia, nie będzie stanowiła dla Pana przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Przechodząc do kwestii otrzymania przez Pana na podstawie ugody odsetek ustawowych za opóźnienie, wyjaśniam, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym: Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wprowadzając ww. przepis ustawodawca uregulował jednoznacznie m.in. kwestię opodatkowania odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zatem odsetki ustawowe za opóźnienie (zgodnie z ugodą wyliczone za okres 1 czerwca- 2020 r. do 3 marca 2025 r.) dotyczą świadczenia niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że odsetki te podlegają zwolnieniu od opodatkowania na podstawie wyżej zacytowanego art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego odsetki ustawowe za opóźnienie, stanowią dla Pana przychód z innych źródeł stosowanie do art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w związku z tym, że jak wyżej wyjaśniłem kwota zwrotu ustalona w ugodzie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone Panu odsetki będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.. Dlatego nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty (...) PLN, w tym (...) zł odsetek ustawowych za opóźnienie wyliczonych za okres od dnia wpływu pozwu do Banku (tj. 1 czerwca 2020 r.) do 3 marca 2025 r., którą otrzyma Pan od banku w wyniku ugody. Pana stanowisko, mówiące, że wypłacone Panu odsetki ustawowe nie będą stanowił dla Pana przychodu uznałem za nieprawidłowe, ponieważ jak wyżej wyjaśniłem odsetki te stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który korzysta ze zwolnienia z tego podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie ze wskazaniem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Pan jest wnioskodawcą w niniejszej sprawie. Tym samym wystąpił Pan o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako jeden ze współkredytobiorców. Dlatego niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytania w niej zawarte tylko w odniesieniu do Pana osoby. Nie wywiera ona skutku prawnego dla drugiego współkredytobiorcy (Pana żony). Dodatkowo informuję, że wydając interpretacje indywidualne nie odnoszę się do kwot i nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.