0115-KDIT1.4011.266.2025.2.AS

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan 2 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. A („Wnioskodawca” lub „Podatnik”) jest obywatelem polskim i polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce i nigdy nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca z wykształcenia jest inżynierem i jest obecnie zatrudniony, na podstawie umowy o pracę, w oddziale zagranicznego przedsiębiorcy z siedzibą w (...). Siedziba oddziału zlokalizowana jest w A ("Pracodawca"). Podatnik wykonuje pracę głównie w Polsce, poza nielicznymi (kilkoma w roku kalendarzowym) wyjazdami służbowymi, w tym zagranicznymi. Zdecydowaną większość każdego roku kalendarzowego Wnioskodawca przebywa w Polsce, gdzie wykonuje swoją pracę. Wnioskodawca został zatrudniony przez Pracodawcę na stanowisku (...). Do jego obowiązków należy m.in.: a) planowanie sieci (...); b) dobór urządzeń (...); c) prezentacji rozwiązań (...); d) wsparcie w zakresie konfiguracji i uruchamiania urządzeń (...). Wnioskodawca podlega zatrudnieniu u Pracodawcy od grudnia 2021 r. Pracodawca zatrudnia w Polsce jedynie kilka osób, w tym o podobnych kompetencjach do Wnioskodawcy. Praca Wnioskodawcy nie polega na zarządzaniu zespołem, swoje obowiązki Wnioskodawca wykonuje samodzielnie. Wnioskodawca ustalili z Pracodawcą w umowie o pracę m.in., że: a) Pracodawca nabywa na podstawie umowy 100% udziału wszelkich praw własności intelektualnej lub przemysłowej stworzonych w związku z zatrudnieniem u Pracodawcy; b) Pracownik nie będzie wykonywać praw osobistych związanych z powyższymi prawami własności intelektualnej lub przemysłowej w sposób, który mógłby zaszkodzić Firmie i /lub normalnemu, nieprzerwanemu użytkowaniu komercyjnemu powyższych praw własności intelektualnej; c) Pracownik zobowiązał się do poniesienia pełnej odpowiedzialności za wykorzystanie praw osobistych w sposób sprzeczny z zawartą umową; d) Pracodawca rozwijający prawa własności intelektualnej lub przemysłowej powstałe w związku z zatrudnieniem Pracownika ponosi odpowiedzialność za koszty związane z uzyskaniem i utrzymaniem jakiejkolwiek własności lub praw do takiej własności intelektualnej lub przemysłowej, w tym koszty wszelkich wymaganych zgłoszeń; e) Pracodawca zbiera dane Pracownika dla celów zarządzania wydajnością i bezpieczeństwem sprzętu, obiektów, własności intelektualnej oraz platform elektronicznych. Obejmuje to zarządzanie prawami dostępu, monitorowanie zgodności z polityką bezpieczeństwa informacji oraz innymi politykami firmy, a tam, gdzie to dozwolone, przeprowadzanie dochodzeń i działań dyscyplinarnych.

W ramach zawartej umowy z Pracodawcą jako (...) Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim (...). (...). Rysunki/modele/projekty stworzone/tworzone przez Wnioskodawcę odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem. Każdy taki "utwór" jest inny i niepowtarzalny oraz wymaga indywidualnego podejścia, wyobraźni i kreatywnego planowania, z uwzględnieniem wielu zmiennych, jak specjalne życzenia klienta Pracodawcy i architekta, koszty, estetyka i powiązanych z nim norm oraz wiedzy technicznej. Na każdym z tych etapów projektowania pojawiają się zagadnienia sporne, które można rozwiązać na wiele sposobów, a o wdrożeniu wybranej ścieżki planowania decyduje twórca (Wnioskodawca), biorąc na siebie odpowiedzialność za ich poprawność. Indywidualny charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polega dalej na wymyśleniu i wdrożeniu odpowiednich rozwiązań, które umożliwią sprawne zaprojektowanie, dopasowanie do technologii klienta Pracodawcy, wreszcie na naniesieniu wszystkich tych rozwiązań na arkusz lub nośnik danych w sposób estetyczny i jednocześnie czytelny i jasny dla klienta Pracodawcy. Same umiejętności techniczne nie są wystarczające do pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę. Potrzebna jest dodatkowo wyobraźnia, kreatywność do przekształcania pomysłów w rzeczywistość, a także umiejętność myślenia koncepcyjnego dla znalezienia najkorzystniejszego rozwiązania problemów technicznych. Praca jako architekt nie stanowi zatem pracy odtwórczej, schematycznej, rzemieślniczej czy powtarzalnej, bowiem jej ostatecznych wyników nie można ustalić przed przystąpieniem do pracy. W ramach zawartej z Pracodawcą umowy o pracę Wnioskodawca wykonywał i wykonuje również czynności niebędące czynnościami o charakterze twórczym (zdecydowanie mniejsza część pracy), tj. obowiązki dodatkowe, polegające na koordynacji dokumentacji z innymi uczestnikami zamierzenia projektowego, podróże służbowe oraz prezentacje efektów swoich prac. Wnioskodawca planuje zatem projektowanie sieci (...), a następnie jego właściwą realizację, tak aby zaprojektowana sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. W ramach swoich obowiązków Wnioskodawca nie planuje lokalizacji sieci, wskazuje jednak jakie warunki powinny zostać spełnione, by sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. Dobór urządzeń (...) jest elementem planowania przez Wnioskodawcę sieci (...). Po etapie zaprojektowania i przesłania efektów swoich prac do klienta Pracodawcy Wnioskodawca prezentuje to, co zaprojektował. Czasami wiąże się to z wyjazdami służbowymi. Organizowane są spotkania z osobami decyzyjnymi za dany projekt u klienta Pracodawcy, który po prezentacji wnosi uwagi, zastrzeżenia czy dodatkowe pytania. Po prezentacji projekty mogą być jeszcze poprawiane. Koniec prac Wnioskodawcy na danym projekcie stanowi podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego, ale Wnioskodawca w tym procesie nie uczestniczy. Zaprojektowana przez Wnioskodawcę sieć jest przenoszona na urządzenia techniczne oraz następnie realizuje u klienta Pracodawcy. Obowiązkiem Wnioskodawcy jest dopilnowanie, aby efekt jego prac działał zgodnie z przeznaczeniem. Elementem działania (...). Wnioskodawca nie zajmuje się sieciami lub urządzeniami, których nie zaprojektował. Instalowanie, serwis czy montaż urządzeń sieci niezaprojektowanych przez Wnioskodawcę nie należy do jego obowiązków. Wnioskodawca projektuje całą sieć (...) samodzielnie. Pracodawca nie zatrudnia w Polsce innego architekta o takim zakresie obowiązków jakie ma określone Wnioskodawca. Wnioskodawca dysponuje unikalnymi kompetencjami, których nie posiada żaden z innych pracowników Pracodawcy na terytorium Polski. Zaplanowane sieci są wyłącznie efektem pracy twórczej Wnioskodawcy oraz wykorzystywanych przez Wnioskodawcę narzędzi. Wnioskodawcę wykorzystuje w pracy dla Pracodawcy wiedzę nabytą podczas studiów inżynierskich na kierunku (...). Wnioskodawca pracuje w zawodzie już od (...). Pracując dla Pracodawcy Wnioskodawca wykorzystuje zatem wszechstronne doświadczenie inżynieryjne w projektowaniu, funkcjonowaniu oraz działaniu sieci (...). Utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych powstają w wyniku pracy twórczej wykonywanej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przekazuje na rzecz Pracodawcy wszelkie prawa autorskie do wykonanych utworów. Wynagrodzenie otrzymywane przez Pracodawcę obejmuje wyłącznie przeniesienie praw autorskich do takich utworów. Umowa o pracę zawarta z pracodawcą przewiduje, że całe wynagrodzenie Wnioskodawcy związane jest z przeniesieniem praw autorskich do utworów w rozumieniu ww. ustawy. Pracodawca nabywa wszystkie prawa autorskie do ww. utworów. Oznacza to, że przenosząc prawa autorskie do utworów na Pracodawcę Wnioskodawca nie jest już ich właścicielem. Charakter pracy Wnioskodawcy nie jest powtarzalny, odznacza się oryginalnym, indywidualnym charakterem. Prace te są efektem wykreowania przez Wnioskodawcę nowego, nieistniejącego wcześniej projektu sieci (...) uwzględniającego specyficzne wymaga (...) (zleceniodawca). Rolą Wnioskodawcy jest zaprojektowanie sieci (...) skrojonej indywidualnie dla potrzeb danego klienta Pracodawcy. Nie jest możliwe zaprojektowanie takiej samej sieci dla więcej niż jednego klienta Pracodawcy. Poszczególne projekty mogą być podobne w jakiś elementach, ale żaden z projektów wytworzonych przez Wnioskodawcę nie jest w pełni powtarzalny. Efektów prac Wnioskodawcy nie da się z góry określić i przewidzieć, efekty prac Wnioskodawcy nie mają charakteru powtarzalnego. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu ww. ustawy i odpłatnie przenosi je na Pracodawcę. Wszystkie utwory powstałe na podstawie umowy o pracę zawartej z Pracodawcą są na Pracodawcę przenoszone. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą takich utworów. Są one zapisywane w postaci nośników danych, mają formę elektroniczną. Efekty prac przenoszone są na Pracodawcę na podstawie umowy o pracę, która określa, że wynagrodzenie Wnioskodawcy jest związane z tymi utworami. Wnioskodawca nie podpisuje z Pracodawcą żadnego innego dokumentu na okoliczność przeniesienia praw autorskich do utworów. Nie ma bowiem takiej potrzeby, umowa o pracę zawarta z Pracodawcą zawiera wszelkie niezbędne postanowienia w tym zakresie. Umowa o pracę przewiduje automatyczne przekazanie praw własności do takich utworów. Po ich wytworzeniu Wnioskodawca nie ma prawa do ich wykorzystania, są one wyłączną własnością Pracodawcy. Wnioskodawca nie udziela zatem Pracodawcy żadnej licencji do korzystania z utworów, w ramach przekazania utworów Pracodawcy Wnioskodawca wyzbywa się na rzecz Pracodawcy wszelkich praw autorskich do utworów. Uzupełnienie wniosku Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim projektowaniem sieci (...) w celu zapewnienia (...) oraz wsparciu przy ich wdrożeniu na późniejszym etapie. Wnioskodawca planuje zatem projektowanie sieci (...), a następnie jego właściwą realizację, tak aby zaprojektowana sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. W ramach swoich obowiązków Wnioskodawca nie planuje lokalizacji sieci, wskazuje jednak jakie warunki powinny zostać spełnione, by sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. Wnioskodawca wyjaśniał w dalszej części wniosku, że nie planuje sieci (...) „w oparciu” o technologię prawa własności intelektualnej. W tym zakresie Wnioskodawca koryguje zatem opis sprawy. Powyższe sieci (...) pracują w oparciu o (...), a nie własność intelektualną). Wykonywane przeze Wnioskodawcę czynności mają związek z ww. projektowaniem. Rysunki/modele/projekty stworzone/ tworzone przez Wnioskodawcę odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem. Każdy taki "utwór" jest inny i niepowtarzalny oraz wymaga indywidualnego podejścia, wyobraźni i kreatywnego planowania, z uwzględnieniem wielu zmiennych jak specjalne życzenia klienta Pracodawcy i architekta, koszty, estetyka i powiązanych z nim norm oraz wiedzy technicznej. Na każdym z tych etapów projektowania pojawiają się zagadnienia sporne, które można rozwiązać na wiele sposobów, a o wdrożeniu wybranej ścieżki planowania decyduje twórca (Wnioskodawca), biorąc na siebie odpowiedzialność za ich poprawność. Indywidualny charakter wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności polega dalej na wymyśleniu i wdrożeniu odpowiednich rozwiązań, które umożliwią sprawne zaprojektowanie, dopasowanie do technologii klienta Pracodawcy, wreszcie na naniesieniu wszystkich tych rozwiązań na arkusz lub nośnik danych w sposób estetyczny i jednocześnie czytelny i jasny dla klienta Pracodawcy. Wnioskodawca odpowiada zatem za dobór rodzaju urządzeń, łączy, ilości i rodzaju elementów składowych tworzących sieć, schematu połączeń elementów sieci, ustawienia urządzeń, zabezpieczeniu warunków, w jakich funkcjonuje sieć. Wnioskodawca jest inżynierem z wykształcenia, ale nie jest programistą i nie zajmuje się oprogramowaniem, nie tworzy programów komputerowych. Elementy, jakie obejmuje zaprojektowana przez Wnioskodawcę sieć to typowe elementy sieci (...), czyli: (...) W odpowiedzi na pytanie: co oznacza, że „zaprojektowana przez Wnioskodawcę sieć jest przenoszona na urządzenia techniczne”? Na czym polega to przenoszenie? wyjaśniono, że oznacza to tyle, że sieć, którą zaprojektuje Wnioskodawca jest następnie instalowana i montowana zgodnie z projektem. W tym procesie Wnioskodawca już nie uczestniczy. Wnioskodawca tworzy utwory podlegającej ochronie prawnoautorskiej. Utwory mają formę projektu graficznego, dokumentacji technicznej, opisu koncepcji sieci. Umowa z Pracodawcą przewiduje wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich, całość wynagrodzenia Wnioskodawcy odnosi się do obowiązków i czynności opisanych we Wniosku oraz powyżej. Pracodawca ujął tę klauzulę szeroko, natomiast dotyczy ona wszelkich efektów prac wykonanych w ramach Umowy z Pracodawcą – są one na podstawie Umowy przenoszone na Pracodawcę, który nabywa do nich tytuł prawa własności. Powstałe utwory dzięki pracy Wnioskodawcy stają się wyłącznie własnością Pracodawcy bez podejmowania żadnej dodatkowej czynności, są to prawa majątkowe. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą takich utworów. Są one zapisywane w postaci nośników danych, mają formę elektroniczną. Efekty prac przenoszone są na Pracodawcę na podstawie umowy o pracę, która określa, że wynagrodzenie Wnioskodawcę jest związane z tymi utworami. Wnioskodawca nie podpisuje z Pracodawcą żadnego innego dokumentu na okoliczność przeniesienia praw autorskich do utworów. Nie ma bowiem takiej potrzeby, umowa o pracę zawarta z Pracodawcą zawiera wszelkie niezbędne postanowienia w tym zakresie. Umowa o pracę przewiduje automatyczne przekazanie praw własności do takich utworów. Utwory mają formę projektu graficznego, dokumentacji technicznej, opisu koncepcji sieci i dotyczyły następujących projektów sieci: (...) Umowa z Pracodawcą nie wyodrębnia żadnych składowych części wynagrodzenia. Umowa przewiduje wyłącznie wynagrodzenie za pracę twórczą (za przeniesienie na Pracodawcę autorskich praw majątkowych do utworów), natomiast faktycznie Wnioskodawca wykonuje część obowiązków niezwiązanych bezpośrednio z pracą twórczą, a jedynie pośrednio (opisane we Wniosku). Czyli w świetle Umowy Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia za niewielką część obowiązków o charakterze nietwórczym. Po etapie zaprojektowania i przesłania efektów swoich prac do klienta Pracodawcy Wnioskodawca prezentuje to, co zaprojektował. Czasami wiąże się to z wyjazdami służbowymi. Organizowane są spotkania z osobami decyzyjnymi za dany projekt u klienta Pracodawcy, który po prezentacji wnosi uwagi, zastrzeżenia czy dodatkowe pytania. Po prezentacji projekty mogą być jeszcze poprawiane. Koniec prac Wnioskodawcy na danym projekcie stanowi podpisanie protokołu zdawczo-odbiorczego. Prace te obejmują zatem stworzenie prezentacji dla sieci i omówienie tego projektu z klientem Pracodawcy. Po dyskusji z klientem Pracodawcy przesyłane są formalne uwagi i propozycje, które Wnioskodawca wdraża. Po ustaleniu finalnego projektu sieci (...) przechodzi on do etapu realizacji, w której Wnioskodawca uczestniczy już tylko na końcu, gdy sprawdza czy sieć działa prawidłowo. Obowiązki te wymagają podróżowania w Polsce i za granicą. Pytania 1) Czy Wnioskodawca wykonuje jedną z profesji wskazanych w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)? 2) Czy Wnioskodawca jest lub będzie uprawniony do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu za lata 2022-2024? Pana stanowisko w sprawie pytania pierwszego Wnioskodawca wykonuje jedną z profesji wskazanych w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. W świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu: działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa. W ocenie Wnioskodawcy, zawód, który wykonuje, mieści się wśród profesji wymienionych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT. Przepis ten wymienia bowiem wolne zawody, które charakteryzują się wykonywaniem pracy twórczej, tak jak praca świadczona przez Wnioskodawcę. Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że preferencyjnym kosztom uzyskania przychodu podlegają przychody osiągnięte w wyniku działalności twórczej w zakresie architektury, w tym architektury wnętrz. Innymi słowy, przepisy ustawy o PIT nie zawężają działalności w zakresie architektury do konkretnych branż. W konsekwencji terminy zastosowane w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT należy interpretować przez pryzmat wykładni językowej, która znajduje zastosowanie w prawie podatkowym. W ślad za Słownikiem Języka Polskiego PWN, przez "architekturę" rozumie się: 1) «sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli» 2) zob. architektonika w zn. 1. 3) «wydział na wyższej uczelni poświęcony studiom z tego zakresu» 4) «struktura logiczna komputera lub systemu komputerowego». Z kolei „achitektoniką” jest: 1) «kompozycja, układ, konstrukcja budowli» 2) «struktura czegoś» 3) «metody porządkowania brzmień w struktury muzyczne, a tych z kolei – w całości formalne». Bazując na opisie zdarzenia przyszłego, mając na względzie definicje słownikowe terminów "architektura" oraz "architektonika", nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca realizuje działalność w zakresie architektury w rozumieniu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytania pierwszego jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Według art. 12 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wynika z art. 22 ust. 1 tej ustawy: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wynika, że: Koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub

rozporządzania przez nich tymi prawami – określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy: W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1. Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu: 1) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa; 2) działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki; 3) produkcji audialnej i audiowizualnej; 4) działalności publicystycznej; 5) działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej; 6) działalności konserwatorskiej; 7) prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 655), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia; 8) działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo -dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W świetle natomiast art. 1 ust. 2 tej ustawy: Przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno-muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe). W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat. Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Katalog zawarty w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia także jako podlegające ochronie prawnoautorskiej utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „działalności w zakresie architektury”, ani też nie odsyła w celu wyjaśnienia zakresu tego pojęcia do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tych pojęć należy odnieść się do języka powszechnego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN – działalność oznacza: 1) „zespół działań podejmowanych w jakimś celu”, 2) „funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”, natomiast twórczy oznacza: 1) „mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”, 2) „dotyczący twórców”. Słownik języka polskiego PWN definiuje architekturę jako „sztukę projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli”. Architekturę często definiuje się jednak szerzej, jako dyscyplinę organizującą i kształtującą przestrzeń dla zaspokojenia potrzeb człowieka. W tym rozumieniu architektura jest dziedziną kształtowania wszelkich przestrzeni. Encyklopedie i słowniki nie definiują terminu „utwór architektoniczny”. Przyjąć jednak należy, że utworem architektonicznym jest utwór należący do dziedziny architektury. Za „działalność twórczą w zakresie architektury” należy zatem uznać takie czynności, które: · mają charakter twórczy, · są podejmowane w celu projektowania budowli, · w ich efekcie powstają utwory, których prawa są przenoszone. Tym samym wskazaną w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „działalność twórczą w zakresie architektury” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu projektowania i wznoszenia budowli. Z kolei inżynierię Słownik języka polskiego PWN określa jako „projektowanie i konstruowanie obiektów oraz urządzeń technicznych”. Budowla to „to, co zostało wybudowane”. „Działalnością twórczą w zakresie inżynierii budowlanej” będą więc czynności, które: · mają charakter twórczy, · są podejmowane w celu wznoszenia budowli z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa technicznego, · w ich efekcie powstają utwory, których prawa są przenoszone. Tak więc architektura skupia się bardziej na formie i przestrzeni budowli, natomiast inżynieria budowlana ma za zadanie rozwiązać problemy konstrukcyjne zaprojektowanej budowli i dobór właściwych materiałów i technologii budowy. Projektowanie systemów (...) nie jest więc ani działalnością architektoniczną ani inżynierią budowlaną. Owszem, projekt systemu (...) może być częścią projektu budowlanego, ale sam w sobie ma na celu wyłącznie zaprojektowanie warstwy technicznej (infrastruktury i rozwiązań) umożliwiającej (...). Nie ma on nic wspólnego ze wznoszeniem budowli, w których te systemy będą umiejscowione. Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że jest Pan zatrudniony przez pracodawcę na stanowisku (...). Zajmuje się Pan przede wszystkim projektowaniem sieci (...) w celu zapewnienia (...). Tworzy Pan utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i odpłatnie przenosi je Pan na Pracodawcę. Jest Pan wyłącznym twórcą takich utworów. Tworzy Pan rysunki, modele, projekty. Planuje Pan projektowanie sieci (...), a następnie jego właściwą realizację, tak aby zaprojektowana sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. W ramach swoich obowiązków nie planuje Pan lokalizacji sieci, lecz wskazuje jakie warunki powinny zostać spełnione, by sieć działała zgodnie z przeznaczeniem. Sieć, którą Pan zaprojektuje, jest następnie instalowana i montowana zgodnie z projektem. W tym procesie Pan już nie uczestniczy. Pana działania ograniczają się jedynie do samego projektowania, a nie do ich technicznego wykonania. Odpowiada Pan za dobór rodzaju urządzeń, łączy, ilości i rodzaju elementów składowych tworzących sieć, schematu połączeń elementów sieci, ustawienia urządzeń, zabezpieczeniu warunków, w jakich funkcjonuje sieć. W konsekwencji nie można uznać Pana działalności za działalność twórczą mieszczącą się w pkt 1 ust. 9b art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności za działalność twórczą w zakresie architektury, czy też w zakresie inżynierii budowlanej. Z przyczyn oczywistych Pana działania nie mieszczą się także w pozostałych punktach analizowanego art. 22 ust. 9b ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na Pana wątpliwości w zakresie pytania pierwszego. W zakresie pytania drugiego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.