0114-KDIP4-3.4012.162.2025.2.APR

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z przeniesieniem na wspólników Nieruchomości w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy (dywidendy rzeczowej). Uzupełnili go Państwo pismem z 2 maja 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego 1. Spółka pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem zarejestrowanym w rejestrze przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy). Wspólnikami spółki są obecnie 2 osoby fizyczne posiadające odpowiednio 1% i 99% udziałów (łącznie 100% udziałów osób fizycznych). 2. Wspólnicy Spółki nie są przedsiębiorcami, nie prowadzą indywidualnych działalności gospodarczych. 3. Spółka była: 3.1. właścicielem, stanowiącego odrębną nieruchomość, lokalu mieszkalnego oznaczonego nr 1 ((...)), znajdującego się na pierwszej kondygnacji budynku nr 1 ((...)), położonego przy ulicy (...) w (...), gminie i powiecie (...), województwie (...), identyfikator lokalu: (...), składającego się z: holu, kuchni, salonu, 3 (trzech) sypialni, 2 (dwóch) łazienek 2oraz wc, o powierzchni użytkowej lokalu wynoszącej 115,76 m (sto piętnaście metrów kwadratowych siedemdziesiąt sześć setnych metra kwadratowego), dla którego Sąd Rejonowy (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr (...) ((...)), zwanego dalej także jako „Lokal I”; 3.2. właścicielem, stanowiącego odrębną nieruchomość, lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem 2 ((...)), znajdującego się na piątej kondygnacji budynku nr 1 ((...)), położonego przy ulicy (...) w (...), gminie i powiecie (...), województwie (...), identyfikator lokalu: (...), składającego się z: holu, kuchni, salonu, 4 (czterech) sypialni, 2 (dwóch) korytarzy, 3 (trzech) łazienek, pralni, garderoby, pomieszczenia gospodarczego, ogrodu zimowego oraz pomieszczenia przynależnego - komórki lokatorskiej nr K(...) o powierzchni 22,65 m (dwa metry kwadratowe sześćdziesiąt pięć setnych metra kwadratowego), o powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczenia przynależnego 2wynoszącej 182,03 m (sto osiemdziesiąt dwa metry kwadratowe trzy setne metra kwadratowego), dla którego Sąd Rejonowy (...) w (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr (...) ((...)), zwanego dalej także jako „Lokal II”; 3.3. współwłaścicielem, w udziale wynoszącym 17/390 (siedemnaście łamane przez trzysta dziewięćdziesiąt) części, stanowiącego odrębną nieruchomość, lokalu niemieszkalnego - GARAŻU, znajdującego się na minus pierwszej kondygnacji budynku nr 1 ((...)) położonego 2(...), identyfikator lokalu: (...), o powierzchni użytkowej wynoszącej 2.220,58 m (dwa tysiące dwieście dwadzieścia metrów pięćdziesiąt osiem setnych metra), dla którego Sąd Rejonowy (...), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr (...) ((...)) (dalej także „Lokal niemieszkalny”), przy czym w ramach udziału wynoszącego 8/390 (osiem łamane przez trzysta dziewięćdziesiąt) części - Spółka ma wyłączne prawo do korzystania z miejsc postojowych numer: 3 ((...)) oraz 4 ((...)), natomiast w ramach udziału wynoszącego 9 /390 (dziewięć łamane przez trzysta dziewięćdziesiąt) części - ma wyłączne prawo do korzystania z miejsc postojowych numer: 5 ((...)) oraz 6 ((...)), a także aneksu rowerowego numer 7 ((...));

dalej łącznie jako: „Nieruchomości”. 4. Z prawem własności Lokalu I wiąże się prawo własności udziału w wysokości 11576 /748052 (jedenaście tysięcy pięćset siedemdziesiąt sześć łamane przez siedemset czterdzieści osiem tysięcy pięćdziesiąt dwa) części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, numer księgi wieczystej, z której wyodrębniono lokal: (...). 5. Z prawem własności Lokalu II wiąże się prawo własności udziału w wysokości 18203 /748052 (osiemnaście tysięcy dwieście trzy łamane przez siedemset czterdzieści osiem tysięcy pięćdziesiąt dwa) części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, numer księgi wieczystej, z której wyodrębniono lokal: (...). 6. Z prawem własności Lokalu niemieszkalnego wiąże się prawo własności udziału w wysokości 222058/748052 (dwieście dwadzieścia dwa tysiące pięćdziesiąt osiem łamane przez siedemset czterdzieści osiem tysięcy pięćdziesiąt dwa) części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, numer księgi wieczystej, z której wyodrębniono lokal: (...). 7. Lokal I został nabyty przez Spółkę w dniu 8 kwietnia 2021 roku na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży oraz pełnomocnictwa sporządzonej przed notariuszem w (...), repertorium A nr (...). 8. Lokal II został nabyty przez Spółkę w dniu 8 kwietnia 2021 roku na mocy umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży oraz pełnomocnictwa sporządzonej przed notariuszem w (...), repertorium A nr (...). 9. Lokal niemieszkalny został nabyty przez Spółkę w dniu 19 maja 2021 roku na mocy umowy sprzedaży udziałów w lokalu niemieszkalnym oraz umowa o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości sporządzonej przed notariuszem w (...), repertorium A nr (...). 10. Lokal I został przyjęty do środków trwałych w dniu 25 marca 2022 r. Spółka dokonała modernizacji Lokalu I, a wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej Lokalu I. Lokal I został oddany do użytkowania w dniu 31 lipca 2022 r. w stanie wykończonym. 11. Lokal II został przyjęty do środków trwałych w dniu 1 sierpnia 2022 r. Spółka dokonała modernizacji Lokalu II, a wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej Lokalu II. Lokal II został oddany do użytkowania w dniu 30 września 2022 r. w stanie wykończonym. 12. Lokal niemieszkalny w części dotyczącej udziału 8/390 został przyjęty do środków trwałych w dniu 8 kwietnia 2021 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania, natomiast w części dotyczącej udziału 9/390 w dniu 1 sierpnia 2022 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania. Spółka nie ponosiła nakładów na Lokal niemieszkalny. 13. Nieruchomości od oddania ich do użytkowania były wynajmowane innym czynnym podatnikom VAT (podatek od towarów i usług). Najem Nieruchomości trwał nieprzerwanie od początku przekazania ich do użytkowania do momentu ich zbycia jako działalność opodatkowana ze stawką VAT należnego 23%. Z tytułu najmu Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. 14. W dniu 7 stycznia 2025 roku wspólnicy Spółki postanowili o wypłacie dywidendy w wysokości 12.093.131,99 zł na rzecz wspólników Spółki, proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w Spółce. Dywidenda została wypłacona częściowo w formie rzeczowej, między innymi poprzez przeniesienie na wspólników własności Nieruchomości. Przeniesienie Nieruchomości na wspólników w wykonaniu wypłaty dywidendy nastąpiło w dniu 7 stycznia 2025 r. 15. Wartość początkowa każdej z Nieruchomości przekracza 15 000 zł. W odniesieniu do żadnej z Nieruchomości nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Okres ten kończy się dla: 15.1. Lokalu I z końcem 2031 roku; 15.2. Lokalu II z końcem 2031 roku; 15.3. Lokalu niemieszkalnego w zakresie 8/390 udziału - z końcem 2030 r.; 15.4. Lokalu niemieszkalnego w zakresie 9/390 udziału - z końcem 2031 r. 16. Wnioskodawcy w związku z nabyciem Nieruchomości przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca dokonał takiego obniżenia w całości. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie Nieruchomości, które przekraczały 30% ich wartości początkowej. Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego 1. Wartość nakładów na modernizację Lokalu I przekraczała kwotę 15 000 zł. 2. Od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu I przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca skorzystał z tego prawa. 3. Wartość nakładów na modernizację Lokalu II przekraczała kwotę 15 000 zł. 4. Od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu II przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca skorzystał z tego prawa. Pytania 1. Czy przeniesienie Nieruchomości ze Spółki do majątku prywatnego wspólników będących osobami fizycznymi w ramach wypłaty dywidendy w formie rzeczowej korzysta ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług? 2. Czy przeniesienie Nieruchomości ze Spółki do majątku prywatnego wspólników będzie powodować konieczność korekty odliczonego podatku naliczonego VAT od kosztów nabycia Nieruchomości do końca okresu korekty? Państwa stanowisko w sprawie Stanowisko dot. pytania nr 1. 1. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy VAT: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. 2. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy VAT: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). 3. Tym samym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). 4. W interpretacjach podatkowych wskazuje się, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc: zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie (tak Pismo z dnia 3 lipca 2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.222.2023.2.AB, Opodatkowanie podatkiem VAT zwrotu wkładu w postaci nieruchomości niezabudowanej na rzecz wspólnika spółki, http://sip.mf.gov.pl). 5. Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. 6. Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: 1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, 2) wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. 7. Z przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego. 8. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). 9. Tak więc każdą czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT jest także, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. 10. Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki: 10.1. dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług, 10.2. przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa, 10.3. przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu. 11. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, że wypłata dywidendy w spółkach kapitałowych w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie prawa własności do określonych rzeczy na wspólników, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem opodatkowania w takiej sytuacji nie jest dywidenda jako taka, albowiem jest to jednostronne świadczenie spółki na rzecz wspólnika, ale właśnie nieodpłatne przekazanie towarów wspólnikom w miejsce dywidendy. Tak wprost wskazał m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 października 2013 r., I FSK 1503/12, POP 2013, nr 6, poz. 564-566: „Jeżeli spółka decyduje się przekazać dywidendę w naturze i oddać wspólnikom zamiast pieniędzy rzeczy pochodzące z jej majątku, musi rozliczyć od tego VAT. W takim przypadku dochodzi do nieodpłatnej dostawy towarów”. 12. Podobnie wskazał NSA w wyroku z dnia 7 grudnia 2016 r., sygn. akt I FSK 1728/16: „Gdy spółka dokonuje wypłaty dywidendy w formie rzeczowej poprzez przeniesienie prawa własności nieruchomości to w świetle ustawy o VAT dochodzi do dokonania nieodpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 7 ust. 2 u.p.t.u. podlega opodatkowaniu. Dla takiej kwalifikacji bez znaczenia jest przyczyna przekazania tych rzeczy, bowiem bez względu, czy będzie to umowa darowizny, czy też dywidenda z zysku spółki, w aspekcie opodatkowania podatkiem od wartości dodanej nie ma to żadnego znaczenia. Efektem ekonomicznym, który ma istotne znaczenie dla tej daniny jest to, że spółka dokonała dostawy towarów.” 13. W ocenie Wnioskodawcy w sprawie miała miejsce nieodpłatna dostawa towarów w postaci Nieruchomości. W zamian za przekazanie majątku Spółka nie otrzymuje świadczenia ze strony wspólników. Stanowisko to jest spójne z orzecznictwem sądów administracyjnych, które wskazują, że „(...) wypłata przez spółkę dywidendy niepieniężnej nie powinna być utożsamiana z umową sprzedaży, ani jakąkolwiek podobną umową o charakterze wzajemnym. (...) wypłata z zysku na rzecz akcjonariuszy spółki akcyjnej nie prowadzi również do zwolnienia się z długu przez spółkę. Spółka przekazuje akcjonariuszom część posiadanego majątku w formie pieniężnej bądź rzeczowej z tego powodu, że spełnione zostaną przewidziane umową spółki i przepisami prawa wymogi dotyczące podziału zysku.” (tak: Wyrok NSA z 13 czerwca 2013 r., II FSK 1166/12, LEX nr 1329080). 14. W sprawie nastąpiła wobec tego nieodpłatna dostawa towarów, gdzie dokonującym nieodpłatnego przekazania jest czynny podatnik VAT, przekazywane Nieruchomości należały do przedsiębiorstwa Spółki, a przy nabyciu Nieruchomości Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. 15. Nieodpłatna dostawa towarów zrównana została z odpłatną dostawą towarów i tak samo jest przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. Jednakże, dla nieruchomości spełniających warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o VAT, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania. 16. Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - obejmuje dostawę budynków, budowli lub ich części, jeżeli odbywa się po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. 17. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: 17.1. wybudowaniu lub 17.2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. 18. Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części oraz ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika. 19. Lokal niemieszkalny w części dot. 8/390 udziału został oddany do użytkowania w 2021 r., natomiast Lokal I, Lokal II i Lokal niemieszkalny w części dot. 9/390 udziału zostały oddane do użytkowania w 2022 r., co oznacza, że w styczniu 2025 r., tj. w momencie przeniesienia własności wszystkich Nieruchomości na rzecz wspólników w ramach wypłaty dywidendy, upłynęły ponad 2 lata od pierwszego zasiedlenia, a więc warunek z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT został spełniony. 20. Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - dotyczy sytuacji, gdy nie ma prawa do zwolnienia na podstawie pkt 10 (a więc, gdyby dostawa nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia lub w okresie krótszym niż 2 lata po pierwszym zasiedleniu). Zgodnie z pkt 10a dostawa nieruchomości może korzystać ze zwolnienia, jeśli dokonujący dostawy nie miał prawa do odliczenia VAT przy zakupie lub nakładach oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. 21. Jeżeli więc dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne. 22. W analizowanej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, ponieważ zostały spełnione przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. W konsekwencji przekazanie Nieruchomości w ramach dywidendy rzeczowej będzie zwolnione z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Dostawa przedmiotowych Nieruchomości nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT, gdyż od dnia rozpoczęcia wykorzystywania /użytkowania Nieruchomości do chwili obecnej upłynęło już więcej niż 2 lata. Ponadto nie były ponoszone wydatki na ich ulepszenie, przekraczające 30% ich wartości początkowej. 23. To samo dotyczy gruntów, na których posadowione są Nieruchomości (a więc udziałów w prawie własności tych gruntów). Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy VAT: „W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”. 24. Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. 25. Podsumowując - czynność przekazania na rzecz wspólników Nieruchomości w ramach wypłaty dywidendy rzeczowej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, jednakże korzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. 26. Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne. 26.1. Pismo z dnia 25 kwietnia 2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.30.2024.2.KS, VAT od aportu nieruchomości i samochodów, http://sip.mf.gov.pl. 26.2. Pismo z dnia 11 stycznia 2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.685.2023.2.KS, Korekta VAT naliczonego w związku z przekazaniem lokali na rzecz wspólników spółki, http://sip.mf.gov.pl. Stanowisko dot. pytania nr 2. 1. Przeniesienie prawa własności Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników, skutkujące zmianą przeznaczenia, spowoduje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Korekty tej należy dokonać jednorazowo w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi dostawa lokali, zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy VAT. 2. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. 3. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). 4. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. 5. Spółka wykorzystywała Nieruchomości do czynności opodatkowanych. 6. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług. 7. Zgodnie z art. 91 ust. 1-7c i 8 ustawy VAT: „1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. 2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. 3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. 4. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. 5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. 6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną: 1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi; 2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. 7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. 7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. 7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. 7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy. 8.Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania”. 8. Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Ustawa, dla składników majątku zaliczanych do środków trwałych, których wartość początkowa przekracza 15 000 zł, przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie: dla nieruchomości przez 10 lat. 9. W sytuacji zbycia środka trwałego, jeżeli przy jego nabyciu podatnik odliczył VAT naliczony, a przy zbyciu zastosuje zwolnienie od VAT, podatnik ma obowiązek skorygować odliczony VAT, jeżeli taki został odliczony. 10. Spółka nabyła Nieruchomości i odliczyła VAT naliczony, a jednocześnie wynajmowała Nieruchomości nieprzerwanie od początku przekazania ich do użytkowania i najem ten opodatkowany był ze stawką VAT należnego 23%. Przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz wspólnika korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Przeniesienie własności Nieruchomości na rzecz wspólników nastąpiło w styczniu 2025 r. i w momencie przekazania dla żadnej z Nieruchomości nie upłynął 10-letni okres korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy VAT. 11. W związku z powyższym Spółka powinna dokonać korekty podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem Nieruchomości, przyjmując fikcję prawną, że do końca 10-letniego okresu korekty Nieruchomości służą do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Korekty należało dokonać jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła dostawa Nieruchomości, na podstawie art. 91 ust. 5 ustawy. 12. W związku z powyższym korekta powinna zostać złożona w deklaracji za styczeń 2025 r. i wynosić: 12.1. dla Lokalu I: 7/10 kwoty VAT naliczonego przy nabyciu; 12.2. dla Lokalu II: 7/10 kwoty VAT naliczonego przy nabyciu; 12.3. dla Lokalu niemieszkalnego w zakresie 8/390 udziału: 6/10 kwoty VAT naliczonego przy nabyciu; 12.4. dla Lokalu niemieszkalnego w zakresie 9/390 udziału: 7/10 kwoty VAT naliczonego przy nabyciu. 13. Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna. 13.1. Pismo z dnia 11 stycznia 2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-3.4012.685.2023.2.KS, Korekta VAT naliczonego w związku z przekazaniem lokali na rzecz wspólników spółki, http://sip.mf.gov.pl.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W świetle art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności odpłatne, przy czym odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług nie musi mieć postaci pieniężnej. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową, np.

zapłata w innym towarze lub usłudze, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102 /86 Apple and Pear Development Council Trybunał stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem. Zatem pod pojęciem „odpłatności dostawy towarów” rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru do żądania od nabywcy towaru lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności: 1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, 2) wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. Przy czym, w świetle art. 2 pkt 14a ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Zatem, aby nieodpłatne przekazanie towarów - w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków: nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT, przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa, przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów bądź świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z opisu sprawy wynika, że Państwa wspólnikami są obecnie 2 osoby fizyczne. Wspólnicy nie są przedsiębiorcami, nie prowadzą indywidualnych działalności gospodarczych. Byli Państwo właścicielami Nieruchomości, tj.: Lokalu I - lokal mieszkalny nr 1, Lokalu II - lokal mieszkalny nr 2, Lokalu niemieszkalnego - garażu, przy czym w ramach udziału wynoszącego 8/390 części - mieli Państwo wyłączne prawo do korzystania z miejsc postojowych numer: 3 oraz 4, natomiast w ramach udziału wynoszącego 9/390 części - mieli Państwo wyłączne prawo do korzystania z miejsc postojowych numer: 5 oraz 6, a także aneksu rowerowego numer 7. Z prawem własności Lokalu I wiąże się prawo własności udziału w wysokości 11576 /748052 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Z prawem własności Lokalu II wiąże się prawo własności udziału w wysokości 18203 /748052 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Z prawem własności Lokalu niemieszkalnego wiąże się prawo własności udziału w wysokości 222058/748052 części w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Lokal I i Lokal II zostały nabyte przez Państwa 8 kwietnia 2021 roku na mocy umów ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i jego sprzedaży oraz pełnomocnictwa. Lokal niemieszkalny został nabyty przez Państwa 19 maja 2021 roku na mocy umowy sprzedaży udziałów w lokalu niemieszkalnym oraz umowy o ustalenie sposobu korzystania z nieruchomości. Lokal I został przyjęty do środków trwałych 25 marca 2022 r. Dokonali Państwo modernizacji Lokalu I, a wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej Lokalu I. Lokal I został oddany do użytkowania 31 lipca 2022 r. w stanie wykończonym. Lokal II został przyjęty do środków trwałych 1 sierpnia 2022 r. Dokonali Państwo modernizacji Lokalu II, a wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej Lokalu II. Lokal II został oddany do użytkowania 30 września 2022 r. w stanie wykończonym. Lokal niemieszkalny w części dotyczącej udziału 8/390 został przyjęty do środków trwałych 8 kwietnia 2021 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania, natomiast w części dotyczącej udziału 9/390 1 sierpnia 2022 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania. Nie ponosili Państwo nakładów na Lokal niemieszkalny. Nieruchomości od oddania ich do użytkowania były wynajmowane innym czynnym podatnikom VAT. Najem Nieruchomości trwał nieprzerwanie od początku przekazania ich do użytkowania do momentu ich zbycia jako działalność opodatkowana ze stawką VAT 23%. Z tytułu najmu są Państwo czynnym podatnikiem VAT. 7 stycznia 2025 roku Państwa wspólnicy postanowili o wypłacie dywidendy w wysokości 12.093.131,99 zł na rzecz Państwa wspólników, proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów. Dywidenda została wypłacona częściowo w formie rzeczowej, m.in. poprzez przeniesienie na wspólników własności Nieruchomości. Przeniesienie Nieruchomości na wspólników w wykonaniu wypłaty dywidendy nastąpiło 7 stycznia 2025 r. Wartość początkowa każdej z Nieruchomości przekracza 15 000 zł. W związku z nabyciem Nieruchomości przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonali Państwo takiego obniżenia w całości. Nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie Nieruchomości, które przekraczały 30% ich wartości początkowej. Wartość nakładów na modernizację Lokalu I przekraczała kwotę 15 000 zł. Od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu I przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i skorzystali Państwo z tego prawa. Wartość nakładów na modernizację Lokalu II przekraczała kwotę 15 000 zł. Od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu II przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i skorzystali Państwo z tego prawa. Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przeniesienie Nieruchomości z Państwa majątku do majątku prywatnego wspólników będących osobami fizycznymi w ramach wypłaty dywidendy w formie rzeczowej korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „dywidenda”. Zatem, w celu jego zdefiniowania należy odwołać się do słownika języka polskiego. Zgodnie z definicją słownikową, zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl), słowo dywidenda oznacza „część rocznego zysku spółki akcyjnej dzielona między akcjonariuszy odpowiednio do posiadanych przez nich akcji”. Przepisy regulujące wypłatę dywidendy zawarte są w art. 191-197 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem spółek handlowych. Zgodnie z art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych: Wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. Stosownie do art. 191 § 3 Kodeksu spółek handlowych: Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów. Na podstawie art. 193 § 1 Kodeksu spółek handlowych: Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Na podstawie art. 193 § 4 Kodeksu spółek handlowych: Dywidendę wypłaca się w dniu określonym w uchwale wspólników. Jeżeli uchwała wspólników takiego dnia nie określa, dywidenda jest wypłacana niezwłocznie po dniu dywidendy. W myśl art. 194 Kodeksu spółek handlowych: Umowa spółki może upoważniać zarząd do wypłaty wspólnikom zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy za rok obrotowy, jeżeli spółka posiada środki wystarczające na wypłatę. Zatem z powyższych przepisów wynika, że dywidenda jest formą partycypowania przez udziałowca w zysku rocznym spółki. Wspólnik ma prawo do udziału w zyskach spółki, której udziałów jest posiadaczem, pod warunkiem przeznaczenia go uchwałą walnego zgromadzenia wspólników do wypłaty. Wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz udziałowca. Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie określają formy wypłaty dywidendy. W praktyce obrotu gospodarczego najpopularniejszą formą wypłaty dywidendy jest świadczenie pieniężne. Jednak dozwolona jest także wypłata dywidendy w naturze, np. w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku lub w towarze (dywidenda rzeczowa). Ta forma wypłaty dywidendy jest możliwa tylko wówczas, gdy statut spółki wprost ją przewiduje. Co istotne, wypłata dywidendy jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Źródłem nabycia przedmiotu dywidendy i tytułem do uzyskania przysporzenia przez wspólnika spółki nie jest umowa cywilnoprawna, ale uchwała walnego zgromadzenia wspólników (akt o charakterze właścicielskim) w oparciu o odpowiednie zapisy umowy spółki. Jest to czynność wyraźnie uregulowana w Kodeksie spółek handlowych i nie mają do niej zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży lub zamiany. Mając na uwadze powyższe przepisy w zakresie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że dostawę towarów stanowią - co do zasady - tylko czynności mające za przedmiot towar. Natomiast opodatkowanie dywidendy rzeczowej jest zgodne z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyrażającej się tym, że określone transakcje podlegają temu podatkowi niezależnie od formy, w której zostały dokonane. Jeżeli w ramach wypłaty dywidendy zamiast wypłaty pieniędzy przekazali Państwo prawo własności nieruchomości, mamy do czynienia z czynnością nieodpłatnej dostawy (przekazania) towarów. Z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W rozpatrywanej sprawie, skoro wypłata przez Państwa dywidendy nastąpi w formie niepieniężnej (rzeczowej) poprzez przeniesienie na rzecz wspólników prawa własności Nieruchomości, tj. przedmiotem dywidendy będzie towar, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, to w tej sytuacji - w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy - będziemy mieli do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania towaru. Koniecznym jest zatem dokonanie analizy, czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy, zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa we wskazanym przepisie. W przedmiotowej sprawie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości. Ponadto od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu I i Lokalu II przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem zostały spełnione warunki do uznania tej czynności za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Tym samym czynność wypłaty dywidendy w formie niepieniężnej w postaci prawa własności opisanej Nieruchomości należy potraktować jako nieodpłatne przekazanie towaru, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem w analizowanej sprawie, czynność przeniesienia na Państwa wspólników własności Nieruchomości, w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy w formie rzeczowej, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako nieodpłatne przekazanie towaru, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 2 ustawy. Jednocześnie wskazać należy, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku. Zwolnienie od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Zatem, w przypadku, gdy po wybudowaniu budynek, budowla lub jego część jest wykorzystywana, w tym używana na potrzeby własnej działalności, okoliczność ta powoduje, że ma już miejsce pierwsze zasiedlenie tego obiektu. Jak wynika z powołanych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata. Ponadto, w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne. Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania, przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie jednego z powołanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W myśl art. 43 ust. 10 ustawy: Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni; 2) złożą: a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy: Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać: 1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy; 2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a; 3) adres budynku, budowli lub ich części. Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym: W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Z opisu analizowanej sprawy wynika, że Lokal I został oddany do użytkowania 31 lipca 2022 r. a Lokal II 30 września 2022 r. Lokal niemieszkalny w części dotyczącej udziału 8 /390 został oddany do użytkowania 8 kwietnia 2021 r., natomiast w części dotyczącej udziału 9/390 1 sierpnia 2022 r. Nieruchomości od oddania ich do użytkowania były wynajmowane innym czynnym podatnikom VAT. Najem Nieruchomości trwał nieprzerwanie od początku przekazania ich do użytkowania do momentu ich zbycia jako działalność opodatkowana ze stawką VAT 23%. Nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie Nieruchomości, które przekraczały 30% ich wartości początkowej. Przeniesienie Nieruchomości na wspólników w wykonaniu wypłaty dywidendy nastąpiło 7 stycznia 2025 r. Zatem w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do Nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu przeniesienia na wspólników własności tych Nieruchomości w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy minęły co najmniej dwa lata. Jednocześnie nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenia Nieruchomości, które przekraczały 30% ich wartości początkowej. Tym samym dla dostawy Nieruchomości zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla dostawy Nieruchomości dokonanej w ramach przeniesienia na wspólników własności Nieruchomości w celu realizacji zobowiązania do wypłaty dywidendy, bezzasadne jest badanie zastosowania zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe. Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy przeniesienie Nieruchomości ze Państwa majątku do majątku prywatnego wspólników będzie powodować konieczność korekty odliczonego podatku naliczonego VAT od kosztów nabycia Nieruchomości do końca okresu korekty. W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z przytoczonego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy, które określają zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego. I tak, zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W myśl art. 91 ust. 2 ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. W świetle art. 91 ust. 3 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. W świetle art. 91 ust. 6 ustawy: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną: 1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi; 2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. W myśl art. 91 ust. 7 ustawy: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. Jak stanowi ust. 7b ww. artykułu: W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. Stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy: Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy. W myśl art. 91 ust. 7d ustawy: W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana. Jak stanowi art. 91 ust. 8 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania. Powołane wyżej przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo. Jeśli zatem podatnik nabył towary lub usługi z zamiarem ich wykorzystania do określonych czynności (opodatkowanych lub niepodlegających opodatkowaniu czy zwolnionych od podatku) i nie wykorzystał ich zgodnie z takim zamiarem (zmiana przeznaczenia), wówczas konieczne jest dokonanie korekty podatku. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji nieruchomości. Jak stanowi art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie do treści art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego: § 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. § 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Na mocy art. 45 Kodeksu cywilnego: Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Zatem z przepisów prawa cywilnego wynika, że nieruchomościami są grunty, ale i budynki lub ich części trwale z gruntem związane. Grunt natomiast będąc przedmiotem materialnym jest rzeczą. Natomiast gdy na gruncie znajdują się budynki lub budowle, wówczas są one uznawane za część składową gruntu stanowiąc nieruchomość. Ponadto, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wytworzeniem nieruchomości w myśl ww. przepisu jest wybudowanie budynku, budowli lub ich części, a także ulepszenie budynku, budowli lub ich części w myśl przepisów o podatku dochodowym. Jak stanowi art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.): Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Środki trwałe można uznać więc za ulepszone, gdy zostały przebudowane, rozbudowane, dokonano ich rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji a wartość nakładów poniesionych na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym jest wyższa niż 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Co istotne, do korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem (modernizacją) środków trwałych, należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ulepszenie (modernizację) środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego W analizowanej sprawie, w związku z przekazaniem Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników w ramach wypłaty dywidendy zmieni się ich przeznaczenie. Wskazali Państwo, że Nieruchomości od oddania ich do użytkowania były wynajmowane innym czynnym podatnikom VAT. Najem Nieruchomości trwał nieprzerwanie od początku przekazania ich do użytkowania do momentu ich zbycia jako działalność opodatkowana stawką VAT 23%. Natomiast w związku z przekazaniem ww. Nieruchomości na rzecz wspólników w ramach wypłaty dywidendy nastąpi ich zmiana przeznaczenia - tj. do czynności zwolnionych od podatku. Z okoliczności sprawy nie wynika, że w przypadku zbycia Nieruchomości zrezygnowali Państwo ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Jednocześnie z okoliczności sprawy wynika, że wartość początkowa każdej z Nieruchomości przekracza 15 000 zł. Lokal I został przyjęty do środków trwałych 25 marca 2022 r., a Lokal II 1 sierpnia 2022 r. Dokonali Państwo modernizacji Lokalu I i Lokalu II, a wartość nakładów na modernizację Lokalu I i Lokalu II, w stosunku do każdego lokalu odrębnie, przekroczyła kwotę 15 000 zł. Lokal I po modernizacji został oddany do użytkowania 31 lipca 2022 r., a Lokal II 30 września 2022 r. Lokal niemieszkalny w części dotyczącej udziału 8/390 został przyjęty do środków trwałych 8 kwietnia 2021 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania, natomiast w części dotyczącej udziału 9/390 1 sierpnia 2022 r. i w tej samej dacie został oddany do użytkowania. Nie ponosili Państwo nakładów na Lokal niemieszkalny. W związku z nabyciem Nieruchomości przysługiwało Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i dokonali Państwo takiego obniżenia w całości. Ponadto od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu I i Lokalu II przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i skorzystali Państwo z tego prawa. Zatem z uwagi na fakt, że przekazanie Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników w ramach wypłaty dywidendy nastąpiło 7 stycznia 2025 r., to na moment przekazania ww. Nieruchomości, nie zakończył się 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy. Wobec tego, w związku z przekazaniem Nieruchomości do majątku prywatnego wspólników w ramach wypłaty dywidendy skutkującym zmianą przeznaczenia (przekazanie Nieruchomości korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy), są Państwo zobowiązani dokonać korekty podatku naliczonego od nabycia ww. Nieruchomości oraz od wydatków poniesionych na modernizację Lokalu I i II, przyjmując fikcję prawną, że do końca 10-letniego okresu korekty, liczonego od roku, w którym ww. Nieruchomości oraz nakłady poniesione na modernizację Lokalu I i II zostały oddane do użytkowania, Nieruchomości służą do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Korekty tej należało dokonać jednorazowo w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi dostawa ww. Nieruchomości, tj. w złożonej deklaracji za styczeń 2025 r., za pozostały okres korekty, zgodnie z art. 91 ust. 5 ustawy. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...), (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili