0114-KDIP3-1.4011.216.2025.3.MS2

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 marca 2025 r. (data wpływu 31 marca 2025 r.) oraz pismem z 31 marca 2025 r. (data wpływu 13 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W dniu 14 listopada 2024 r. dokonała Pani sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w A 21, o pow. 47,50 m (...) za cenę (...) zł (Akt notarialny nr Rep. (...) – zwany dalej „Nieruchomością”. Ww. lokal mieszkalny Pani rodzice (A. A. i B. B.) nabyli w ramach umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w A w dniu 12 maja 2010 r. (notariusz (...) - Rep. (...). W małżeństwie Pani rodziców panował ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Dnia 20 lutego 2018 r. zmarła Pani matka A. A. (akt zgonu (...). Spadek po matce A. A. nabył w całości Pani ojciec B. B. (akt poświadczenia dziedziczenia z 5.04.2018r. Rep. (...). W skład spadku poza ww. nieruchomością wchodził również lokal mieszkalny stanowiący 2odrębną nieruchomość położony na B 1 o pow. 33,60 m, KW nr (...). Nieruchomość ta należała wcześniej do Pani rodziców, a następnie po śmierci matki A. A. nieruchomość nabył jako spadkobierca testamentowy Pani ojciec. W 2019 roku Pani ojciec przeniósł własność ww. lokalu (ul. B 1) w drodze umowy darowizny na rzecz Pani brata D. D. - Umowa Darowizny, Rep. (...), z dnia 7 sierpnia 2019 r., notariusz (...). Dnia 15 stycznia 2022 r. zmarł Pani ojciec B. B. (akt zgonu (...). Stan cywilny ojca w chwili śmierci – wdowiec. Spadek po ojcu B. B. nabyły na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z 20 stycznia 2022 r. Rep. (...) jego dzieci: tj. Pani w udziale 1/2 części, oraz Pani brat D. D. w udziale 1/2 części. W skład spadku po ojcu B. B. wchodziły następujące składniki majątku: lokal mieszkalny położony w A 1 stanowiący odrębną nieruchomość o powierzchni 2użytkowej 47,50 m (numer księgi wieczystej (...), miejsce położenia składnika: A 1, Pani udział w powyższym majątku: 1/2; oraz środki pieniężne w wysokości (...) zł zgromadzone na rachunku bankowym w banku (...), Pani udział w powyższym majątku: 1/2 części. Ww. lokal mieszkalny nabyła Pani na wyłączną własność w drodze działu spadku, objętego ugodą zawartą w protokole Sądu Rejonowego C 1, (...) Wydział Cywilny z dnia 9 maja 2024

roku, sygn. (...), będąc w związku małżeńskim, w którym nieprzerwanie obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, a przedmiotowy lokal nieprzerwanie stanowił jej majątek osobisty. Tytułem spłaty związanej z działem spadku zapłaciła Pani na rzecz brata D. D. kwotę (...) zł na jego rachunek bankowy. Przy dokonywaniu działu spadku strony zaliczyły do schedy spadkowej po Pani Ojcu B. B. również wartość darowanego D. D. (Pani brat) lokalu mieszkalnego położonego na ul. B 1 2o pow. 33,60 m, KW nr (...0. Wartość ww. lokalu strony ustaliły na kwotę (...) zł. Uiściła Pani podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po ojcu B. B. - zaświadczenie wydane z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego (...) dnia 5 listopada 2024 roku, UNP: (...), UNP: (...), UNP: (...). Uzupełnienie stanu faktycznego Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na dzień sprzedaży nieruchomości (lokalu mieszkalnego położonego w A 1) to: D 1 (Austria). Przedmiotem działu spadku były składniki majątkowe wchodzące w skład masy spadkowej pozostałej po śmierci ojca wskazane poniżej. Natomiast strony uwzględniły przy dziale również składnik majątkowy wchodzący do schedy spadkowej, tj. lokal mieszkalny 2położony ul. B 1 o pow. 33,60 m, KW nr (...) darowany za życia ojca D. D. (Pani bratu). Wartość ww. lokalu strony ustaliły na kwotę (...) zł. Składniki majątkowe, które wchodziły w skład schedy spadkowej po ojcu B. B. to: 2Lokal mieszkalny położony ul. B 1 o pow. 33,60 m, KW nr (...) darowany za życia ojca D. D. (Pani bratu). Wartość ww. lokalu strony ustaliły na kwotę (...) zł. lokal mieszkalny położony w A 1 stanowiący odrębną nieruchomość o powierzchni 2użytkowej 47,50 m (numer księgi wieczystej (...), miejsce położenia składnika: A1 o wartości (...) zł – Pani udział w powyższym majątku: 1/2; środki pieniężne w wysokości (...) zł zgromadzone na rachunku bankowym w banku (...) – Pani udział w powyższym majątku: 1/2 części. Składniki majątkowe, które wchodziły w skład masy spadkowej po ojcu B. B. to: lokal mieszkalny położony w A 1 stanowiący odrębną nieruchomość o powierzchni 2użytkowej 47,50 m (numer księgi wieczystej (...), miejsce położenia składnika: A 1 o wartości (...) zł – Pani udział w powyższym majątku: 1/2; środki pieniężne w wysokości (...) zł zgromadzone na rachunku bankowym w banku (...) – Pani udział w powyższym majątku: 1/2 części. Wartość majątku nabytego przez Panią w drodze działu spadku przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcach, o których mowa we wniosku (z uwzględnieniem składników schedy spadkowej, czyli 2wartości lokalu mieszkalnego położonego ul. B 1 o pow. 33,60 m, KW nr (...) o kwotę (...) zł (...) zł (wartość udziału 1/2 w schedzie spadkowej). Powyższe wyliczenie wynika z: Składniki majątkowe, które wchodziły w skład schedy spadkowej po ojcu B. B. to: własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego na ul. B 1, przekazane w formie darowizny Pani bratu o wartości (...0 zł, oraz składniki pozostałe po śmierci Pani ojca, mieszkanie na os. A 1 o wartości (...) zł, środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym (...) zł. Zatem łączna wartość masy spadkowej z uwzględnieniem składników schedy spadkowej wyniosła (...), zaś Pani udział w wysokości 1/2 udziału ww. kwoty wynosił (...) zł. Natomiast biorąc pod uwagę, że w wyniku działu spadku uzyskała Pani na wyłączną własność lokal mieszkalny na os. A 1 o wartości (...) zł, jednak poniosła Pani koszt nabycia Nieruchomości w postaci spłaty na rzecz drugiego spadkobiercy, tj. brata D. D. w kwocie (...) zł. W konsekwencji stoi Pani na stanowisku, że od kwoty (...) zł, która przewyższała wartość Pani udziału w spadku należy odjąć koszt uzyskania przychodu w wysokości (...) zł – tj. kwoty spłaty współspadkobiercy tytułem działu spadku. Pytania 1. Czy w opisanym stanie faktycznym zobowiązana jest Pani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej Pani udziału spadkowego, biorąc pod uwagę moment nabycia przez Pani rodziców oraz zasady określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)? 2. Czy opodatkowaniu podatkiem PIT po sprzedaży mieszkania winna podlegać jedynie ta część wartości nieruchomości, która przewyższała Pani udział w masie spadkowej? 3. Czy w opisanym stanie faktycznym do wyliczenia wysokości udziału w spadku stanowiącego podstawę do obliczenia opodatkowania podatkiem PIT z tytułu sprzedaży nieruchomości winno się uwzględniać wszystkie składniki majątku spadkowego po ojcu, które wchodziły do schedy spadkowej uwzględnionej przy dokonywaniu działu spadku, w tym również darowizny poczynione za życia spadkodawcy, czy wyłącznie rzeczy będące własnością spadkodawcy w dniu jego śmierci? 4. Czy odpłatne nabycie udziału w nieruchomości od współspadkobierców wymienionych w postanowieniu działowym, na rzecz których zasądzono spłaty, sprawia, że kwota spłaty na rzecz tych spadkobierców stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem w przedmiotowej sprawie, sprzedaż Nieruchomości (lokal na os. A 1) nie powinna podlegać opodatkowaniu w części Pani udziału w spadku, tj. 1/2 masy spadkowej, co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, ponieważ upłynął okres 5 lat od jej nabycia przez Pani rodziców. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem oraz interpretacjami organów podatkowych, termin 5-letni należy liczyć od momentu nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, a nie od momentu jej odziedziczenia przez spadkobiercę. Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży Nieruchomości podlegać powinna jedynie ta część uzyskanej kwoty z tytułu sprzedaży Nieruchomości, która przewyższa wartość Pani udziału w masie spadkowej, ponieważ w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności doszło do nabycia nieruchomości w tej części, w jakiej jej wartość przekroczyła udział, jaki pierwotnie przysługiwał Pani w masie spadkowej (Zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28.09.2020 r., 0113-KDIPT2-2.4011.614.2020.1.KK). Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 7 ustawy PIT nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku (zob. Wyrok WSA w Krakowie z 12.06.2024 r., I SA/Kr 374/24). Jeżeli zatem, wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku - nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Co do zasady dział spadku jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy - w wyniku tego działu podatnik otrzymuje składniki majątkowe, których wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał” (zob. Pismo z dnia 7.02.2025 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112- KDSL1-1.4011.633.2024.2.AG). Pani zdaniem do wyliczenia wysokości udziału w spadku stanowiącego podstawę do obliczenia opodatkowania podatkiem PIT z tytułu sprzedaży nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego położonego na os. A 1 winno się uwzględniać wszystkie składniki majątku spadkowego po ojcu, które wchodziły do schedy spadkowej uwzględnionej przy dokonywaniu działu spadku. Na poczet schedy spadkowej strony zaliczyły również wartość lokalu stanowiącego 2odrębną nieruchomość położonego na ul. B 1 o pow. 33,60 m, KW nr (...). Nieruchomość ta należała wcześniej do Pani rodziców, a następnie po śmierci matki A. A. nieruchomość nabył jej ojciec (akt poświadczenia dziedziczenia z 5.04.2018 r. Rep. (...). W 2019 roku Pani ojciec przeniósł w drodze umowy darowizny na rzecz Pani brata D. D. - Umowa Darowizny, Rep. (...), z dnia 7.08.2019 r., notariusz (...). Wartość ww. lokalu strony ustaliły na kwotę (...) zł uwzględniając jej wysokość przy dokonywaniu działu spadku jako wartość wchodzącą w skład schedy spadkowej po Pani Ojcu – B. B. Za zasadnością zaliczenia wartości nieruchomości stanowiącej przedmiot darowizny do schedy spadkowej, a w konsekwencji wyliczenia wartości Pani udziału spadkowego, stanowiącego podstawę do obliczenia opodatkowania podatkiem PIT z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego przemawia Pani zdaniem orzecznictwo sądowe, jakie ukształtowało się w podobnych sprawach. Tytułem przykładu należy wymienić wyrok NSA z 30.01.2024 r., II FSK 578/21 oraz wydany na jego podstawie oraz wyrok WSA w Krakowie z 12.06.2024 r., I SA/Kr 374/24. NSA orzekł, że chociaż Kodeks cywilny nie zawiera definicji ustawowej schedy spadkowej, to reguluje jednak zasady zaliczeń darowizny lub zapisów windykacyjnych na jej poczet. Scheda to według słownika języka polskiego - odziedziczony po kimś majątek (słownik języka polskiego PWN wyd. 1981, Warszawa). Należy zatem przyjąć, że scheda to właśnie majątek odziedziczony po spadkodawcy przez spadkobierców w ramach dziedziczenia ustawowego, a nadto darowizny uczynione przez spadkodawcę, a podlegające zaliczeniu na schedę spadkową. Zdaniem NSA zaliczenie darowizny nie wpływa na wysokość udziałów w jakich spadkobiercy powołani zostali do spadku (rzeczywiste udziały w masie spadkowej). Brak jednak jest podstaw aby przyjąć, że to zaliczenie jest operacją czysto rachunkową, która nie ma wpływu na sposób wyliczenia podstawy opodatkowania podatkiem PIT przy sprzedaży nieruchomości. Zaliczenie darowizn na schedę spadkową chroni interesy spadkobierców, którzy nie otrzymali przysporzenia majątkowego za życia spadkodawcy. Oznacza to zgodnie z art. 1039 § 1 i art. 1042 § 1 k.c. zaliczenie wartości tych darowizn do masy spadkowej. Zaliczenie to stanowi element ustalenia składu i wartości spadku. Następnie dopiero można ustalić czy przy podziale dany spadkobierca otrzyma (otrzymał) więcej niż powinien z tytułu jego udziału w spadku. Podkreślić należy, że te wszystkie zagadnienia objęte są regulacją w ramach prawa spadkowego i odnoszą się do masy, schedy spadkowej. Bez związania darowizny ze schedą (masą) spadkową nie można mówić o ich rozliczeniu zgodnie z art. 1039 k.c. Jak wskazano wyżej, wielkość udziałów poszczególnych spadkobierców przy dziedziczeniu ustawowym, określa ustawa. Dział spadku prowadzi natomiast do nabycia konkretnych, określonych składników majątkowych przez poszczególnych spadkobierców i pozwala określić ich wartość. Z uzasadnienia prawnego ww. orzeczeń należy wyprowadzić wniosek, że do masy spadkowej należy zaliczyć wszystko co wchodzi w skład schedy – w tym również darowizny uczynione za życia spadkodawcy. Inaczej bowiem interesy podatnika byłyby chronione na gruncie prawa cywilnego (na podstawie ww. przepisów Kodeksu cywilnego o zaliczaniu darowizn na schedę spadkową), ale już nie byliby oni chronieni na gruncie prawa podatkowego (ich sytuacja byłaby gorsza, niż gdyby tych darowizn na rzecz innych spadkobierców nie było i cały majątek wchodziłby w skład spadku). W konsekwencji Pani zdaniem, w skład masy (schedy) spadkowej po ojcu B. B. wchodzi zarówno własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego na ul. B 1, przekazanego w formie darowizny Pani bratu o wartości (...) zł, jak również składniki pozostałe po śmierci Pani ojca – mieszkanie na os. A 1 o wartości (...) zł i środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym (...) zł. Zatem łączna wartość masy spadkowej winna wynosić (...), zaś Pani udział w wysokości 1/2 udziału ww. kwoty wynosiłby (...) zł. Natomiast biorąc pod uwagę, że w wyniku działu spadku uzyskała Pani na wyłączną własność lokal mieszkalny o wartości (...) zł, to należy uznać, że co do zasady opodatkowaniu po sprzedaży Nieruchomości winna podlegać jedynie ta część, która przewyższała udział w masie spadkowej z uwzględnieniem składników doliczanych do schedy, czyli kwota (...). Należy jednak zaznaczyć, że poniosła Pani koszt nabycia Nieruchomości w postaci spłaty na rzecz drugiego spadkobiercy, tj. brata D. D. w kwocie (...) zł. W orzecznictwie wskazuje się, że nabycie udziału w nieruchomości od współspadkobierców wymienionych w postanowieniu działowym, na rzecz których zasądzono spłaty, ma charakter odpłatny, dlatego - co do zasady - kwota spłaty na rzecz tych spadkobierców będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości, w części stanowiącej nadwyżkę udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział w spadku (wyrok WSA w Gliwicach z 23.10.2020 r., ISA/Gl 64/20). W konsekwencji stoi Pani na stanowisku, że od kwoty (...) zł, która stanowi różnicę pomiędzy ceną sprzedaży Nieruchomości a jej udziałem w spadku należy odjąć koszt uzyskania przychodu w wysokości (...) zł – tj. kwoty spłaty współspadkobiercy tytułem działu spadku. O powstaniu przychodu w sytuacji wskazanej w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f. można by mówić, gdyby zdarzenie polegające na odpłatnym zbyciu nieruchomości spowodowało w Pani majątku przyrost tego majątku. Natomiast w niniejszej sprawie uzyskała Pani finalnie kwotę mniejszą od wartości jej udziału w spadku (po uwzględnieniu spłaty w wyniku działu spadku), nie powstaje przyrost majątku rozumiany jako zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów w tym majątku. Takie nabycie jest dla spadkobiercy neutralne podatkowo w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT. W przypadku, gdyby Organ uznał za nieprawidłowe Pani stanowisko opisane powyżej, dotyczące zaliczania na potrzeby obliczenia udziału spadkowego dla celów podatkowych również przedmiotów darowizny uczynionej za życia spadkodawcy, czyli składników majątkowych wchodzących do schedy spadkowej, to zwraca się Pani z wnioskiem o udzielenie interpretacji w zakresie zasadności przyjętego przez Panią, a niżej opisanego sposobu obliczenia podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości. Przyjmując, że tylko i wyłącznie rzeczy będące własnością spadkodawcy – Pani ojca - w dniu jego śmierci mogą stanowić składniki masy spadkowej i one kreują wielkość udziału w spadku wówczas należałoby przyjąć, że w skład masy spadkowej po Pani ojcu wchodziło wyłącznie mieszkanie na os. A 1 o wartości (...) zł i środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym (...) zł. Zatem łączna wartość masy spadkowej winna wynosić (...) zł, zaś Pani udział w wysokości 1/2 udziału ww. kwoty wynosiłby (...) zł. Natomiast biorąc pod uwagę, że w wyniku działu spadku uzyskała Pani na wyłączną własność lokal mieszkalny o wartości (...) zł, to należy uznać, że co do zasady opodatkowaniu po sprzedaży mieszkania winna podlegać jedynie ta część, która przewyższała udział w masie spadkowej, czyli kwota (...). Należy jednak zaznaczyć, że poniosła Pani koszt nabycia nieruchomości w postaci spłaty na rzecz drugiego spadkobiercy, tj. brata D. D. w kwocie (...) zł. Zatem nabycie udziału w nieruchomości od współspadkobierców wymienionych w postanowieniu działowym, na rzecz których zasądzono spłaty, ma charakter odpłatny, dlatego - co do zasady kwota spłaty na rzecz tych spadkobierców będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości, w części stanowiącej nadwyżkę udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad udział w spadku (wyrok WSA w Gliwicach z 23.10.2020 r., I SA/Gl 64/20). W konsekwencji stoi Pani na stanowisku, że od kwoty (...) zł, która stanowi różnicę pomiędzy wartością nieruchomości a jej udziałem w spadku należy odjąć koszt uzyskania przychodu w wysokości (...) zł – tj. kwoty spłaty współspadkobiercy tytułem działu spadku. Tym samym podstawą do obliczenia wymiaru podatku PIT z tytułu sprzedaży Nieruchomości winna stanowić kwota (...) zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 2b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że jest Pani osobą fizyczną nieposiadającą na terytorium Polski miejsca zamieszkania, na moment sprzedaży nieruchomości miejscem Pani zamieszkania jest Austria. W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 4a omawianej ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy zawarte w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 224 poz. 1921; Dz. U. z 2008 r. nr 222 poz. 1450). Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. Umowy: Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Jak stanowi art. 6 ust. 2 Umowy: Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego. Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 ww. Umowy: Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Użycie w umowie sformułowania „może być opodatkowany” oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów, przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Austrii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy: Jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Odpłatne zbycie to czynność, która polega na przeniesieniu swojego prawa na inny podmiot w zamian za odpłatność. Omawiany przepis dotyczy zbywania nieruchomości, określonych praw rzeczowych do nieruchomości oraz rzeczy innych niż nieruchomości. Przepis stanowi, że odpłatne zbycie tych rzeczy lub praw jest źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jeżeli: 1) podatnik nie zbywa ich w wykonywaniu działalności gospodarczej (gdyby podatnik zbywał je w wykonywaniu działalności gospodarczej – uzyskiwałby przychody ze źródła z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), oraz 2) zbywa je przed upływem okresów wskazanych w przepisie (tj. terminu pięcioletniego dla nieruchomości i praw do nieruchomości oraz półrocznego – dla rzeczy innych niż nieruchomości). Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku Jak stanowi art. 10 ust. 5 ww. ustawy: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw majątkowych przez spadkodawcę. Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”. Należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z dnia 15 grudnia 2010 r. sygn. akt II FSK 1437/09, z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt II FSK 2983/11, z dnia 25 stycznia 2013 r. sygn. akt II FSK 1120 /11, z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11, z dnia 19 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 625/13, z dnia 29 listopada 2015 r. sygn. akt II FSK 3281/15). Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego. Dodatkowo należy zauważyć, że we wszystkich wymienionych wyżej przypadkach nieruchomości będące przedmiotem nabycia muszą stanowić część masy spadkowej. Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 Kodeksu cywilnego: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Natomiast zgodnie z art. 925 ww. ustawy: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę. Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami Wskazała Pani, że Pani rodzice nabyli do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową lokal mieszkalny w A 1. Zatem należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Przepis art. 31 § 1 tego ustawy stanowi, że: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ustawodawca ukształtował jako wspólność łączną, bezudziałową. Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania. 1Stosownie natomiast do art. 50 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy Kodeks cywilny – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem: Każdy ze współwłaścicieli może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. Odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytej w drodze działu spadku W myśl art. 10 ust. 7 cytowanej ustawy: Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. W świetle art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego: Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. W myśl art. 1039 § 1 Kodeksu cywilnego: Jeżeli w razie dziedziczenia ustawowego dział spadku następuje między zstępnymi albo między zstępnymi i małżonkiem, spadkobiercy ci są wzajemnie zobowiązani do zaliczenia na schedę spadkową otrzymanych od spadkodawcy darowizn oraz zapisów windykacyjnych, chyba że z oświadczenia spadkodawcy lub z okoliczności wynika, że darowizna lub zapis windykacyjny zostały dokonane ze zwolnieniem od obowiązku zaliczenia. Przepis art. 1040 ww. ustawy stanowi, że: Jeżeli wartość darowizny lub zapisu windykacyjnego podlegających zaliczeniu przewyższa wartość schedy spadkowej, spadkobierca nie jest obowiązany do zwrotu nadwyżki. W wypadku takim nie uwzględnia się przy dziale spadku ani darowizny lub zapisu windykacyjnego, ani spadkobiercy zobowiązanego do ich zaliczenia. Z kolei, jak stanowi art. 1042 § 1 ww. Kodeksu: Zaliczenie na schedę spadkową przeprowadza się w ten sposób, że wartość darowizn lub zapisów windykacyjnych podlegających zaliczeniu dolicza się do spadku lub do części spadku, która ulega podziałowi między spadkobierców obowiązanych wzajemnie do zaliczenia, po czym oblicza się schedę spadkową każdego z tych spadkobierców, a następnie każdemu z nich zalicza się na poczet jego schedy wartość darowizny lub zapisu windykacyjnego podlegającej zaliczeniu. Zaliczenie darowizn na schedę spadkową chroni interesy spadkobierców, którzy nie otrzymali przysporzenia majątkowego za życia spadkodawcy. Zaliczenie to stanowi element ustalenia składu i wartości spadku. Następnie dopiero można ustalić czy przy podziale dany spadkobierca otrzyma (otrzymał) więcej niż powinien z tytułu jego udziału w spadku. Kodeks cywilny nie zawiera definicji ustawowej schedy spadkowej. Reguluje jednak zasady zaliczeń darowizny lub zapisów windykacyjnych na jej poczet. Scheda to - według słownika języka polskiego - odziedziczony po kimś majątek (słownik języka polskiego PWN r. wyd. 1981, Warszawa). Należy zatem przyjąć, że scheda to właśnie majątek odziedziczony po spadkodawcy przez spadkobierców w ramach dziedziczenia ustawowego, a nadto darowizny uczynione przez spadkodawcę na zajęcia, a podlegające zaliczeniu na schedę spadkową. W przypadku gdy darowizny nie zostały zwolnione z obowiązku ich zaliczenia na schedę spadkową, dział spadku następuje z uwzględnieniem tych składników na schedę spadkową po spadkodawcy. Tym samym na potrzeby obliczenia udziału spadkowego należy zaliczyć darowiznę poczynioną za życia spadkodawcy. Pani stanowisko w tej części jest zatem prawidłowe. Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku działu spadku jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku działu spadku, ale tylko wówczas jeśli: a. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub b. jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej). Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, dział spadku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku działu spadku jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez nią udział we współwłasności. Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że w dniu 14 listopada 2024 r. sprzedała Pani lokal mieszkalny w A 1. Ww. lokal mieszkalny Pani rodzice nabyli w ramach umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni na podstawie aktu notarialnego w dniu 12 maja 2010 r. Dnia 20 lutego 2018 r. zmarła Pani matka. Spadek po matce nabył w całości Pani ojciec. W skład spadku poza ww. nieruchomością wchodził również lokal mieszkalny położony na ul. B 1. Nieruchomość ta należała wcześniej do Pani rodziców, a następnie po śmierci Pani matki nieruchomość nabył jako spadkobierca testamentowy Pani ojciec. W 2019 roku Pani ojciec przeniósł własność ww. lokalu (ul. B 1) w drodze umowy darowizny na rzecz Pani brata. Dnia 15 stycznia 2022 r. zmarł Pani ojciec. Spadek po ojcu nabyła Pani w udziale 1/2 części, oraz Pani brat w udziale 1/2 części. W skład spadku po ojcu wchodziły następujące składniki majątku: lokal mieszkalny w A 1, oraz środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym w banku. Lokal mieszkalny w A 1 nabyła Pani na wyłączną własność w drodze działu spadku w dnia 9 maja 2024 roku. Tytułem spłaty związanej z działem spadku spłaciła Pani brata. Przy dokonywaniu działu spadku strony zaliczyły do schedy spadkowej po Pani Ojcu również wartość darowanego Pani bratu lokalu mieszkalnego położonego na B 1. Wartość majątku nabytego przez Panią w drodze działu spadku przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcach, z uwzględnieniem składników schedy spadkowej, czyli wartości lokalu mieszkalnego położonego ul. B 1. Skutki podatkowe sprzedaży przez Panią nieruchomości Skoro nabycie przez Panią udziału w nieruchomości nastąpiło w drodze spadku po zmarłym ojcu, to do określenia skutków podatkowych sprzedaży tego udziału zastosowanie ma art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego w A 1) przez spadkodawcę, czyli Pani ojca. Powyższą nieruchomość spadkodawca nabył w ramach umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia własności lokalu na członka spółdzielni na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w (...) w dniu 12 maja 2010. W dniu 14 listopada 2024 r. sprzedała Pani ww. lokal. 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku, w którym to doszło do nabycia lokalu mieszkalnego przez Pani spadkodawcę, niewątpliwie upłynął. Zatem odpłatne zbycie ww. lokalu, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Panią w wyniku spadku, nie będzie stanowić źródła przychodu, ponieważ zbycie nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości przez spadkodawcę. Nie będzie Pani podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży ww. udziału w lokalu mieszkalnym. Pani stanowisko w tej części jest prawidłowe. Z opisu stanu faktycznego wynika również, że lokal mieszkalny w A 1 nabyła Pani na wyłączną własność w drodze działu spadku z dnia 9 maja 2024 roku. Wartość majątku nabytego przez Panią w drodze działu spadku przekroczyła wartość majątku jaki przysługiwał Pani pierwotnie w całej masie spadkowej po spadkodawcach, z uwzględnieniem składników schedy spadkowej, czyli wartości lokalu mieszkalnego położonego ul. B 1. Tytułem spłaty związanej z działem spadku spłaciła Pani brata. Jeżeli wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane musi być w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału w spadku (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku w części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o nr II FSK 1370/22 z dnia 5 kwietnia 2023 r., w którym wskazał, że: Dział spadku i zniesienie wspólności majątku spadkowego jest nową – w stosunku do nabycia w drodze spadku – podstawą nabycia wówczas, gdy – tak jak w niniejszej sprawie - w ich wyniku podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Do wyliczenia wysokości udziału w spadku stanowiącego podstawę do obliczenia opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego położonego na A 1 winno się uwzględniać wszystkie składniki majątku spadkowego po ojcu, które wchodziły do schedy spadkowej uwzględnionej przy dokonywaniu działu spadku. Skoro w wyniku działu spadku otrzymała Pani udział w nieruchomości (lokalu mieszkalnym położonym w A 1, której wartość była wyższa, niż wartość przysługującego Pani udziału w całej masie spadkowej po zmarłym ojcu, to stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umowa działu spadku stanowi dla Pani nowe nabycie. Zatem pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla udziału w nieruchomości, przekraczającego udział nabyty w spadku, w momencie sprzedaży tej nieruchomości niewątpliwie jeszcze nie upłynął. Sprzedaż dokonana przez Panią 14 listopada 2024 r. udziału w nieruchomości, nabytego w drodze działu spadku po Pani ojcu, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu. W tej części Pani stanowisko również jest prawidłowe. Zgodnie z art. 30e ust. 1 cyt. ustawy: Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast art. 30e ust. 2 ww. ustawy: Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy: Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy: Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c. Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c, 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dokonana przez Panią kwota spłaty (udokumentowana, faktycznie poniesiona) w części proporcjonalnie przypadającej na nabyty w dziale spadku udział w lokalu mieszkalnym może być uznana jako stanowi koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. W tej części Pani stanowisko również jest prawidłowe. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy: Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy: Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż przez Panią w listopadzie 2024 r. lokalu mieszkalnego w A 1 w odniesieniu do udziału nabytego przez Panią w spadku po ojcu, nie stanowi źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż tego udziału nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu przez spadkodawcę (Pani ojca). W związku z powyższym, w odniesieniu do tego udziału nie ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż przez Panią ww. lokalu w odniesieniu do udziału nabytego przez Panią w 2024 r. ponad udział spadkowy w drodze umowy o dział spadku, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie. Dochód w tej części podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e w zw. z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonana przez Panią kwota spłaty (udokumentowana, faktycznie poniesiona) w części proporcjonalnie przypadającej na nabyty w dziale spadku udział w lokalu mieszkalnym może być uznana jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Ponadto na potrzeby obliczenia udziału spadkowego należało zaliczyć darowiznę poczynioną za życia spadkodawcy. Stanowisko Pani jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Należy również wskazać, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, to na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu – zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez właściwy rzeczowo organ podatkowy, w toku stosownych postępowań weryfikacyjnych. W związku z tym, w interpretacji indywidualnej Organ nie może dokonać konkretnego rozliczenia czy potwierdzenia wyliczenia poszczególnych kwot przychodu, kosztów, podatku, odliczeń od dochodu czy podatku, a tym samym, nie może odnieść się do kwot i wyliczeń wskazanych przez Panią we wniosku. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli nieruchomości. Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła. W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych /zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, osadzonej w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili