0114-KDIP1-3.4012.171.2025.3.KF

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży bonu różnego przeznaczenia. Uzupełnił go Pan pismem z 28 lutego 2025 r. (wpływ 6 marca 2025 r.), pismem z 18 kwietnia 2025 r. (wpływ 18 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 7 maja 2025 r. (wpływ 7 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego Na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) zwraca się Pan z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (VAT) w związku z emisją, sprzedażą oraz realizacją bonu wielorakiego przeznaczenia (tzw. MPV – multi-purpose voucher). Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia platformy z warsztatami rzemieślniczymi. Platforma jest pośrednikiem, na niej można kupić vouchery na różnego rodzaju warsztaty. Bony są wielorakiego przeznaczenia, które mogą być realizowane na różne usługi oferowane zarówno przez Pana, jak i przez inne podmioty współpracujące. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT i podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Bon wielokrotnego przeznaczenia można kupić na Pana portalu w dwóch opcjach. Pierwsza opcja to bon wielokrotnego przeznaczenia na wybraną kwotę. Drugi to bon wielokrotnego przeznaczenia na sugerowany warsztat. Oba bony są możliwe do kupienia poprzez portal (...) i są ważne na okres 6 miesięcy. Opłata za voucher jest w momencie jego zakupu przez kupującego. Voucher na sugerowany warsztat można wykorzystać oczywiście na ten sugerowany warsztat, ale aby ułatwić obdarowanym ich wykorzystanie to jest możliwość wykorzystania go na dowolny dostępny warsztat na Pana portalu. I wówczas działa on dokładnie tak samo jak voucher kwotowy. Całość odbywa się za pomocą portalu poprzez wpisanie odpowiedniego kodu vouchera w odpowiednie pole, podczas składania zamówienia. Czyli jeśli podczas zakupu kwota vouchera jest większa, niż wartość zamówienia, to wówczas pozostałą kwotę można wykorzystać przy kolejnym zamówienia. Natomiast jeśli chodzi o sytuację, w której wartość zamówienia jest większa, niż wartość vouchera, to wówczas klienta dopłaca tą różnicę. Podczas wykorzystywania voucherów, czyli zakupu jest wystawiana faktura od Organizatora do Uczestnika i wówczas jest ona realizowana albo na 23% VAT, albo jest zwolniona z VAT. Tutaj zależy to od tego jaką formę opodatkowania posiada dany Organizator. Regulamin portalu dokładnie określa i opisuje zasady nabycia voucherów. Regulamin 7. VOUCHERY. ZAMÓWIENIE VOUCHERÓW 7.1. Użytkownik za pośrednictwem funkcjonalności Serwisu może dokonać zakupu Vouchera: 7.1.1. na określone Wydarzenie, przy czym określone Wydarzenie jest sugerowanym przeznaczeniem Vouchera, 7.1.2. o określonej w Serwisie wartości wyrażonej w złotych polskich, bez wskazywania sugerowanego Wydarzenia, na które Voucher ma być przeznaczony. 7.2. Voucher wskazany w ust. 7.1.1. uprawnia Użytkownika lub osobę trzecią, która otrzymała Voucher od Użytkownika, do zapisania się na Wydarzenie wskazane w Voucherze jako jego sugerowane przeznaczenie albo na inne dowolnie, wybrane przez siebie Wydarzenie, z zastrzeżeniem ust. 7.3. Voucher wskazany w ust. 7.1.2. uprawnia Użytkownika lub osobę trzecią, która otrzymała Voucher od Użytkownika, do zapisania się na dowolnie wybrane przez siebie Wydarzenie, z zastrzeżeniem ust. 7.3. 7.3. W przypadku, gdy Cena Wydarzenia jest wyższa od wartości Vouchera, Użytkownik zobowiązany jest do dokonania płatności w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy Ceną Wydarzenia, a wartością Vouchera za pośrednictwem funkcjonalności Serwisu. W przypadku, gdy Cena Wydarzenia jest niższa od wartości Vouchera, Voucher pozostaje ważny w zakresie kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy Ceną Wydarzenia a wartością Vouchera, a Użytkownik lub osoba trzecia, która otrzymała Voucher od Użytkownika, może wykorzystać Voucher w zakresie, w jakim pozostał ważny, przy zapisywaniu się na dowolnie wybrane przez siebie Wydarzenie do czasu utraty ważności tego Vouchera. 7.4. Po dokonaniu wyboru Wydarzenia oraz wprowadzeniu wszelkich koniecznych danych Użytkownik składa Zamówienie poprzez wybór przycisku „Kupuję i płacę”. W przypadku, gdy Cena Wydarzenia jest mniejsza lub równa wartości Vouchera Cena zostanie określona jako 0 (słownie: zero złotych), jeśli Cena jest wyższa od wartości Vouchera, zostanie ona określona zgodnie z ust. 7.3. powyżej. 7.5. Voucher jest doręczany Użytkownikowi za pośrednictwem wiadomości e-mail na adres wskazany w Zamówieniu lub w ramach funkcjonalności Konto. Użytkownik, w ramach funkcjonalności Serwisu, może żądać doręczenia Vouchera za pośrednictwem operatora pocztowego lub firmy kurierskiej za dodatkową opłatą równą kosztowi przesyłki skierowanej do Użytkownika. 7.6. Voucher jest ważny przez okres 6 (słownie: sześciu) miesięcy od dnia jego Zamówienia. Po upływie okresu ważności Vouchera nie jest możliwym skorzystanie z niego. 7.7. Voucher nie uprawnia Użytkownika lub osoby trzeciej do żądania wymiany go na jakiekolwiek środki pieniężne. W przypadku zapisania się przez Użytkownika na Wydarzenie o Cenie mniejszej niż wartość Vouchera, Użytkownik nie jest uprawniony do żądania różnicy w cenie. 7.8. Użytkownik, który przekazuje osobie trzeciej Voucher, zobowiązany jest wybrać taką osobę, która jest uprawniona do korzystania z Usług zgodnie z postanowieniami Regulaminu. Przy zakupie vouchera, pieniądze trafiają do Pana na konto A. Do każdego vouchera jest generowany unikalny kod, który służy do jego wykorzystania przez osobę obdarowaną. Zamówienia są realizowane za pomocą jedynie portalu (...) i płatności obsługiwane są za pomocą jednej z bramek płatności. W momencie wykorzystania vouchera przez osobę obdarowaną i zapisania się na konkretny termin warsztatów, jako A. przelewa Pan dzień po wyznaczonym terminie warsztatów pieniądze na konto Organizatora. W momencie realizacji vouchera, funkcjonalność systemu wystawia w imieniu Organizatora fakturę od niego do Użytkownika. Realizacja voucherów odbywa się w pełni automatycznie poprzez funkcjonalność portalu. W przypadku niewykorzystania vouchera w terminie jego ważności, Pan jako A. rozlicza pełną kwotę jako Pana przychód w miesiącu, w którym voucher stracił swoją ważność (ważne też, że rozlicza Pan też te vouchery, które tylko w części zostały zrealizowane. Oczywiście tutaj rozlicza Pan jedynie tą niewykorzystaną, pozostałą kwotę). Wszystkie sprzedane vouchery są ewidencjonowane w pliku (...), gdzie oprócz numeru zamówienia, do którego dany voucher jest przypisany, ewidencjonuje Pan też jego termin ważności oraz kwotę na którą jest dany voucher. Następnie w momencie realizacji jakiegoś zamówienia, gdzie wykorzystany był dany voucher, oznaczane jest to odpowiednio w (...), tak aby na koniec każdego miesiąca mieć informację jakie vouchery nie zostały zrealizowane w pełni. I na podstawie takiego zestawienia dokumentuje Pan inny przychód. Do każdego z miesięcy w tym okresie od lutego 2022 r. do listopada 2024 r. ma Pan zestawienia konkretnych niewykorzystanych voucherów. W przypadku miesięcy od lutego 2022 r. do maja 2023 r. włącznie, tych zestawień Pan nie ma, bo rozliczał Pan każdy voucher osobno, wpisując w ewidencji dane osoby kupującej voucher. Natomiast od czerwca 2023 r. ewidencja jest zbiorcza, dlatego też do każdego miesiąca ma Pan załączony plik, z pełnym wykazem przeterminowanych voucherów w danym miesiącu, oraz kwotami na jakie te niewykorzystane vouchery opiewają. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy Sprzedaż voucherów jest poprzez A., czyli działa Pan we własnym imieniu. Sprzedaż następuje bezpośrednio do klienta. Oczywiście poprzez fakt, że voucher przeważnie jest formą prezentu, to finalnie z usługi korzysta osoba obdarowana, a nie osoba kupująca voucher. Vouchery sprzedawane są bezpośrednio przez A., a co za tym idzie A. jest ich emitentem, czyli znowu wszystko pod Pana działalnością gospodarczą. Jest Pan emitentem jako (...). Nie świadczy Pan usługi organizacji warsztatów. Wszystkie warsztaty dostępne na platf ormie organizowane są przez poszczególne pracownie. Wszystkie pracownie, znajdują się tylko na terenie Polski. W momencie emisji vouchera nie jest/będzie wskazane jakiego konkretnego warsztatu on dotyczy. W przypadku vouchera kwotowego, jest wskazana jego wartość, a w przypadku vouchera na sugerowany warsztat jest wskazana wartość wynikająca z sugerowanego warsztatu. Jednak jest on jedynie sugerowanym warsztatem, na który ten voucher można wykorzystać. Klient nabywa voucher o wartości sugerowanego warsztatu, który można wykorzystać zgodnie z sugestią od osoby obdarowanej, albo wykorzystać na dowolny warsztat dostępny na Pana portalu. Wówczas jak kwota innego warsztatu jest większa niż wartość vouchera, to klient dopłaca tą różnicę, aby zrealizować zamówienie, a jeśli ta kwota jest mniejsza, to wówczas może wykorzystać pozostałą kwotę na zakup miejsca na inny warsztat. I tak do momentu wyczerpania się środków na voucherze. Osoba obdarowana, może wykorzystać zgodnie z sugestią od osoby obdarowanej i zapisać się na sugerowany warsztat, albo wykorzystać na dowolny warsztat dostępny na Pana portalu. Wówczas jak kwota innego warsztatu jest większa niż wartość vouchera, to klient dopłaca tą różnicę, aby zrealizować zamówienie, a jeśli ta kwota jest mniejsza, to wówczas może wykorzystać pozostałą kwotę na zakup miejsca na inny warsztat. I tak do momentu wyczerpania się środków na voucherze. Pytania 1. Czy sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w momencie jego sprzedaży? 2. Czy obowiązek podatkowy w VAT powstaje dopiero w momencie realizacji bonu na konkretną dostawę towarów lub świadczenie usług? 3. W jaki sposób należy ustalić moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku częściowej realizacji bonu wielorakiego przeznaczenia? Czy obowiązek podatkowy w VAT powstaje tylko w zakresie wartości bonu faktycznie wykorzystanej na dany towar /usługę, a pozostała niewykorzystana kwota pozostaje neutralna podatkowo do momentu jej dalszej realizacji? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem, sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT w momencie jego sprzedaży. Zgodnie z art. 8a ust. 2 ustawy o VAT obowiązek podatkowy dla bonów wielorakiego przeznaczenia powstaje dopiero w momencie realizacji bonu na konkretną dostawę towaru lub usługi. Dopóki nie nastąpi realizacja bonu, nie można określić właściwej stawki podatku VAT, gdyż nie jest znany przedmiot opodatkowania. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)(dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Przez towary - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 2 pkt 41 ustawy o VAT przez pojęcie bonów należy rozumieć instrumenty, z którymi wiąże się obowiązek ich przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu. Tak rozumiane bony należy podzielić na bony jednego przeznaczenia (tzw. bony SPV) oraz bony różnego przeznaczenia (tzw. bony MPV). Wprowadzona do ustawy o VAT w art. 2 pkt 43 definicja bonu SPV stanowi, iż przez bon SPV rozumie się bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 44 ustawy o VAT, przez bon MPV rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia. Oznacza to, że w przypadku bonu różnego przeznaczenia w momencie jego emisji nie jest znane miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, lub kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług. W myśl art. 8b ust. 1 ustawy o VAT faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia. Wnioskodawca oferuje na swoim portalu różnego rodzaju warsztaty i w momencie wydania vouchera nie ma wiedzy, jaki towar czy usługa zostanie sprzedana. Wobec czego, dopiero w momencie dostawy towarów czy świadczenia usługi przy użyciu vouchera, Wnioskodawca rozpozna obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Natomiast samo wydanie vouchera nie stanowi dostawy towarów, wobec czego Wnioskodawca może takie wydanie Karty udokumentować za pomocą np. noty księgowej. Wnioskodawca wydaje vouchery na okres jej ważności (na czas określony - 6 miesięcy). Wnioskodawca potwierdza własne stanowisko w sprawie i obowiązek podatkowy powstaje w momencie sprzedaży towarów na mocy art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 19a ust. 1 tej ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a. Wskazany ust. 1a dotyczy bonów jednego przeznaczenia, zatem skoro w analizowanej sprawie mamy do czynienia z bonem różnego przeznaczenia, obowiązek podatkowy powstaje z momentem dostawy towarów przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku niewykorzystania środków pieniężnych przez Klienta (gdy minął okres ważności vouchera) nie powstaje u Wnioskodawcy obowiązek opodatkowania zatrzymanych środków pieniężnych i one przejdą na własność Wnioskodawcy. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia nie powoduje obowiązku podatkowego VAT na etapie jego sprzedaży, lecz dopiero w momencie jego wykorzystania. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że: 1. Emisja i sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu VAT. 2. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie realizacji bonu na konkretne towary lub usługi. 3. W przypadku częściowej realizacji bonu, obowiązek podatkowy powstaje wyłącznie w odniesieniu do wykorzystanej kwoty, a pozostała wartość bonu pozostaje neutralna podatkowo do czasu jej dalszej realizacji. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Zgodnie z ustawą o VAT oraz Dyrektywą 2006/112/WE, bony wielorakiego przeznaczenia nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług, lecz jedynie instrument płatniczy. Opodatkowaniu VAT podlega dopiero faktyczna realizacja bonu, gdyż dopiero w tym momencie można określić: rodzaj towaru lub usługi, miejsce dostawy, właściwą stawkę VAT. W przypadku częściowej realizacji bonu, tylko wykorzystana część jego wartości powinna podlegać VAT w danym momencie, ponieważ nie można przypisać podatku do części, która nie została jeszcze skonsumowana. Zgodnie z art. 8a ust. 2 ustawy o VAT oraz art. 30b dyrektywy 2006/112/WE, przekazanie bonu MPV nie jest traktowane jako odpłatna dostawa towarów ani świadczenie usług. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie realizacji bonu przez jego posiadacza, czyli w chwili dostawy towaru lub wykonania usługi. Wnioskodawca wskazuje, że orzecznictwo sądów potwierdza jego stanowisko. III SA/Wa 801/22 - wyrok WSA w Warszawie, stanowisko sądu w sprawie Cennego objaśnienia treści dyrektywy dostarcza artykuł Bena J.M. Terra i Elzy T. Terra „The value of the voucher directive on the EU VAT treatment of vouchers” (World Journal of VAT/GST Law, nr 6/2017, s. 27-32). Autorzy wskazują – w nawiązaniu do motywu 12 preambuły – że dyrektywa 2016/1065 „nie odnosi się do sytuacji, gdy bon różnego przeznaczenia nie jest zrealizowany (is not redeemed) przez konsumenta końcowego w okresie ważności i gdy wynagrodzenie zostaje zatrzymane przez sprzedawcę. Najwyraźniej jest to zagadnienie, co do którego państwa członkowskie nie mogły osiągnąć zgody. Pana zdaniem [dyrektywa 2016/1065] implicite przewiduje jednak sposób traktowania bonów różnego przeznaczenia, które nie zostają zrealizowane. Wszak uzgodniono, że tylko realizacja bonu różnego przeznaczenia może prowadzić do powstania obowiązku podatkowego – zatem wydaje się oczywiste, że jeżeli do realizacji nie dochodzi, nie może mieć miejsca opodatkowanie” (s. 33; tłum. własne). Także według stanowiska A. Bartosiewicza „(konsekwencją przyjętego sposobu opodatkowania w odniesieniu do bonów różnego przeznaczenia jest to, że jeśli bon różnego przeznaczenia nie zostanie zrealizowany w terminie swojej ważności, zaś wynagrodzenie otrzymane za taki bon zatrzymuje sprzedawca, nie wystąpi opodatkowanie. Jest to następstwem faktu, że nie dochodzi do wykorzystania bonu, w związku z czym w zamian za bon ani żadne towary nie są wydawane, ani żadne usługi nie są faktycznie wykonywane. Nie pojawia się faktyczna konsumpcja, a zatem nie ma uzasadnienia dla opodatkowania” (A. Bartosiewicz, komentarz do art. 8b, w: tenże, VAT. Komentarz, wyd. XVI, WKP 2022, LEX/el.). Sąd podziela pogląd B. i E. Terra oraz A. Bartosiewicza – nie pogląd T. Ćapety. III SA/Wa 2548/19 - wyrok WSA w Warszawie, stanowisko sądu w sprawie: W przypadku bonów różnego przeznaczenia, w celu zapewnienia, by kwota VAT zapłacona w odniesieniu do bonów różnego przeznaczenia - gdy VAT od odnośnych dostaw towarów lub usług jest pobierany dopiero przy realizacji bonu - była właściwa, bez uszczerbku dla art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, dostawca towarów lub usługodawca powinien rozliczyć VAT na podstawie wynagrodzenia zapłaconego za bon różnego przeznaczenia. W przypadku, gdy takie informacje są niedostępne, podstawa opodatkowania powinna być równa wartości pieniężnej wskazanej na samym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę VAT związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami. W przypadku gdy bon różnego przeznaczenia jest częściowo wykorzystywany w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług, podstawa opodatkowania powinna być równa odnośnej części wynagrodzenia lub wartości pieniężnej, pomniejszonej o kwotę VAT związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami. Wskutek nowelizacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącej implementację Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 zmieniającą Dyrektywę 2006/112/WE, do słowniczka pojęć zawartego w art. 2 ustawy o VAT dodano definicje: bonu, bonu jednego przeznaczenia, bonu różnego przeznaczenia, emisji bonu oraz transferu bonu. Przy czym nowe regulacje mają zastosowanie wyłącznie do bonów wyemitowanych po 31 grudnia 2018 r. Definicje dotyczące bonów zostały zamieszczone w art. 2 pkt 41-44 ustawy o VAT. III SA/Wa 2859/21 - wyrok WSA w Warszawie, stanowisko sądu. Natomiast argumentacja Wnioskodawcy, że nie będzie zawierał żadnych umów z podmiotami, od których będzie nabywał bony, nie skutkuje tym, że świadczone usługi dystrybucji bonów różnego przeznaczenia nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie jest sporne w sprawie, że bony różnego przeznaczenia (bony MPV, ang. multi-purpose voucher) podlegają opodatkowaniu w chwili ich realizacji, wymagały uregulowania kwestii związanych z ich dystrybucją. Zanim bony trafią w ręce klientów, często rozprowadzane są przez sieć dystrybutorów. Mimo że transakcja związana z bonem opodatkowana jest dopiero przy ostatecznym dostarczeniu towaru lub usługi, dystrybucja bonów MPV na zasadach handlowych sama w sobie stanowi świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu, niezależnej od dostawy towaru lub usługi. W przypadku, gdy bon MPV zmienia właściciela w sieci dystrybucji, podstawa opodatkowania związanej z tym usługi może być określona na podstawie zmiany wartości bonu. Jeżeli dystrybutor nabywa bon za cenę X, a następnie sprzedaje go za wyższą cenę – X plus Y, przyrost w postaci Y przypisuje wartość świadczonej usłudze dystrybucji” – szerz. Wniosek DYREKTYWA RADY zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do bonów na towary lub usługi, pkt 3.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej

niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W myśl art. 2 pkt 41 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie - rozumie się przez to instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu. Jak stanowi art. 2 pkt 42 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o emisji bonu – rozumie się przez to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu. Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie jednego przeznaczenia – rozumie się przez to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu. Stosownie do art. 2 pkt 44 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o bonie różnego przeznaczenia - rozumie się przez to bon inny niż bon jednego przeznaczenia. Natomiast w myśl art. 2 pkt 45 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o transferze bonu - rozumie się przez to emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji. Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”. W myśl art. 8a ust. 1 ustawy: Transfer bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy. Stosownie do art. 8a ust. 2 ustawy: Faktycznego przekazania towarów lub faktycznego świadczenia usług w zamian za bon jednego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia nie uznaje się za niezależną transakcję w części, w której wynagrodzenie stanowił bon. Jak stanowi art. 8a ust. 3 ustawy: Jeżeli transferu bonu jednego przeznaczenia dokonuje podatnik działający w imieniu innego podatnika, uznaje się, że taki transfer stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten bon dotyczy, dokonane przez podatnika, w imieniu którego działa podatnik. Zgodnie z art. 8a ust. 4 ustawy: W przypadku gdy dostawca towarów lub usługodawca nie jest podatnikiem, który działając we własnym imieniu, wyemitował bon jednego przeznaczenia, uznaje się, że ten dostawca lub usługodawca dokonał odpowiednio dostawy towarów lub świadczenia usług, których ten bon dotyczy, na rzecz podatnika, który wyemitował ten bon. Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy: Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia. W myśl art. 8b ust. 2 ustawy: W przypadku gdy transferu bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego bonu. Przy korzystaniu z bonu różnego przeznaczenia podatek VAT będzie naliczany w chwili skorzystania z bonu, czyli podczas wymiany bonu na towary lub usługi. Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia platformy z warsztatami rzemieślniczymi. Platforma jest pośrednikiem, na niej można kupić vouchery na różnego rodzaju warsztaty. Bony są wielorakiego przeznaczenia, które mogą być realizowane na różne usługi oferowane zarówno przez Pana, jak i przez inne podmioty współpracujące. Bon wielokrotnego przeznaczenia można kupić na Pana portalu w dwóch opcjach. Pierwsza opcja to bon wielokrotnego przeznaczenia na wybraną kwotę. Drugi to bon wielokrotnego przeznaczenia na sugerowany warsztat. Oba bony są możliwe do kupienia poprzez portal (...) i są ważne na okres 6 miesięcy. Opłata za voucher jest w momencie jego zakupu przez kupującego. Voucher na sugerowany warsztat można wykorzystać na sugerowany warsztat, ale aby ułatwić obdarowanym ich wykorzystanie to jest możliwość wykorzystania go na dowolny dostępny warsztat na Pana portalu. Wówczas działa on dokładnie tak samo jak voucher kwotowy. Podczas wykorzystywania voucherów, czyli zakupu jest wystawiana faktura od Organizatora do Uczestnika i wówczas jest ona realizowana albo na 23% VAT, albo jest zwolniona z VAT. Tutaj zależy to od tego jaką formę opodatkowania posiada dany Organizator. Sprzedaż voucherów jest poprzez A., czyli działa Pan we własnym imieniu. Sprzedaż następuje bezpośrednio do klienta. Voucher przeważnie jest formą prezentu, to finalnie z usługi korzysta osoba obdarowana, a nie osoba kupująca voucher. Vouchery sprzedawane są bezpośrednio przez A., a co za tym idzie A. jest ich emitentem, czyli znowu wszystko pod Pana działalnością gospodarczą. Jest Pan emitentem jako (...). Nie świadczy Pan usługi organizacji warsztatów. Wszystkie warsztaty dostępne na platformie organizowane są przez poszczególne pracownie. Wszystkie pracownie, znajdują się tylko na terenie Polski. W momencie emisji vouchera nie jest/będzie wskazane jakiego konkretnego warsztatu on dotyczy. W przypadku vouchera kwotowego, jest wskazana jego wartość, a w przypadku vouchera na sugerowany warsztat jest wskazana wartość wynikająca z sugerowanego warsztatu. Jednak jest on jedynie sugerowanym warsztatem, na który ten voucher można wykorzystać. Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pana wątpliwości dotyczą tego czy sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia przez Pana podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w momencie jego sprzedaży. Przepisy ustawy o VAT definiują bon jako instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu. Jednocześnie rozróżniając dwa rodzaje bonów, tj. bony jednego przeznaczenia (SPV) oraz bony różnego przeznaczenia (MPV). W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i z jaką stawką podatku VAT, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Zatem, gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Za bony jednego przeznaczenia będą więc uznane bony, w przypadku których w momencie ich emisji wiadomo już w jakim państwie członkowskim należałoby odprowadzić należny podatek VAT z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, których dotyczy bon, wiadomo też, jaka jest kwota należnego podatku. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Odnosząc się do Pana wątpliwości wskazać należy, że usługa, której dotyczy bon jest świadczona przez podmioty, które mają siedzibę na terytorium Polski. Nabywane przez klientów bony dotyczą usług świadczonych zarówno przez Pana jak i przez inne podmioty współpracujące. W momencie emisji bonu nie można określić jaka konkretnie usługa zostanie nabyta, ponieważ dostępne bony są do nabycia na wybraną kwotę lub na sugerowany warsztat. Voucher na sugerowany warsztat można wykorzystać na ten warsztat lub na inny dowolny dostępny warsztat na portalu. Ponadto, nie można konkretnie wskazać jaka usługa zostanie nabyta, w szczególności czy będzie to usługa zwolniona z opodatkowania czy też opodatkowana właściwą stawką podatku VAT. Powyższe wskazuje, że do opisanej sytuacji będzie spełniona definicja bonu zawarta w art. 2 pkt 41 ustawy o VAT. Wprawdzie w momencie wydawania opisanych bonów będzie znane miejsce świadczenia usług (będzie to Polska), jednakże na moment emisji bonu, jak wynika z opisu sprawy, nie będzie znana kwota podatku należnego, związana ze świadczoną usługą zrealizowaną za bon. Zatem z uwagi na tę okoliczność, iż nie będzie znana wysokość podatku VAT należnego od dostarczanych usług w zamian za bon, to bony te nie spełniają jednego z kryteriów klasyfikujących je do bonów jednego przeznaczenia i tym samym należy je uznać za bony różnego przeznaczenia. W konsekwencji tego, bony emitowane przez Pana będą stanowiły bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy. Tym samym ich transfer nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy, co oznacza, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega faktyczne świadczenie usług, których te bony dotyczą, nie zaś dokonywany przez Spółkę transfer tych bonów. Pana wątpliwości w następnej kolejności dotyczą ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego. Kwestię dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego regulują przepisy art. 19a ustawy. Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy: Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f. W odniesieniu do obowiązku podatkowego dla bonów różnego przeznaczenia zastosowanie będą miały zasady ogólne wynikające z art. 19a ust. 1 ustawy, czyli podatek stanie się wymagalny w miesiącu dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi i co do zasady powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Zatem obowiązek podatkowy dla bonów MPV powstanie w momencie faktycznego wykonania usługi w zamian za ww. bon, tj. podatek stanie się wymagalny w miesiącu wykonania usługi i powinien zostać rozliczony za ten okres rozliczeniowy. Innymi słowy, obowiązek rozpoznania podatku VAT powstaje w momencie skorzystania z danego bonu, a więc w momencie faktycznego wykonania usług, do których uprawnia dany bon, dopiero wówczas zaistnieje możliwość określenia wysokości podatku należnego. Jeżeli realizacja bonu MPV odbywa się przez podatnika, wówczas w momencie świadczenia usług jest on zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego od tej transakcji. Natomiast przekazanie bonu różnego przeznaczenia MPV, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w momencie transferu tylko dopiero w momencie płatności bonem. Jednakże należy w tym miejscu wskazać, że stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy: Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem: 1) dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b; 2) dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4. Należy wskazać, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego PWN” www.sjp.pwn.pl) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę, zadatek musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). W wyroku z 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough Development Ltd. przeciwko Commisioners Of Customs Excise, TSUE stwierdził, że: W zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT, nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości. W powyższym wyroku TSUE podkreślił, że: (...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone. Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że: Dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości. Zatem, aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki: zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi), konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania, w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że w momencie odpłatnego wydania voucherów, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT, ponieważ sprzedaż tych bonów nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych (samo wydanie bonu MPV nie spełnia przesłanek definicji świadczenia usług). Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będzie dopiero faktyczne świadczenie usług w zamian za ten bon. Podsumowując, w odniesieniu do voucherów obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług będzie powstawał w momencie faktycznego świadczenia usług dokonanych w zamian za voucher (bon). Kolejne Pana wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT niewykorzystanej kwoty vouchera. Jak wyżej wskazano w przypadku bonów różnego przeznaczenia podatek VAT powinien zostać pobrany, gdy zostanie wykonana usługa. Bon nie podlega więc opodatkowaniu VAT w czasie transferu, „sprzedażny”. Zatem obowiązek ten powstanie w momencie wykonania usługi. Zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Stosownie do art. 29a ust. 1a ustawy: Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w całości, w odniesieniu do tego bonu, jest równa: 1) wynagrodzeniu zapłaconemu za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonemu o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami; 2) wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami - w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne. Jak stanowi art. 29a ust. 1b ustawy: Podstawa opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług dokonanych w zamian za bon różnego przeznaczenia realizowany w części, w odniesieniu do tego bonu, jest równa odpowiedniej części: 1) wynagrodzenia zapłaconego za ten bon różnego przeznaczenia, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami; 2) wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie różnego przeznaczenia lub w powiązanej dokumentacji, pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami - w przypadku gdy informacje dotyczące wynagrodzenia są niedostępne. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a i 1b, przepisy ust. 2 i 5 stosuje się odpowiednio (art. 29a ust. 1c ustawy). Zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy: W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów. Natomiast w myśl art. 29a ust. 5 ustawy: W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. W odniesieniu do płatności za towar lub usługę za pośrednictwem bonu różnego przeznaczenia ustawodawca rozróżnił dwie sytuacje tj. gdy bon różnego przeznaczenia jest realizowany w całości oraz gdy jest realizowany w części. Dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w całości, podstawą opodatkowania jest wartość wynagrodzenia zapłaconego za ten bon pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami lub wartość pieniężna wskazana na tym bonie lub powiązanej dokumentacji, pomniejszona o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami – w przypadku gdy informacje dotyczące tego wynagrodzenia są niedostępne. Natomiast dla dostawy towarów i świadczenia usług dokonanych w zamian za bon MPV realizowany w części, w sytuacji gdy w pozostałej części posiadacz ma możliwość realizacji niewykorzystanej części bonu, podstawa opodatkowania jest równa odpowiedniej części wynagrodzenia zapłaconego za ten bon (pomniejszonej o podatek VAT) lub odpowiedniej części wartości pieniężnej wskazanej na tym bonie lub powiązanej dokumentacji pomniejszonej o kwotę podatku związaną z dostarczonymi towarami lub świadczonymi usługami. Odnosząc się do sytuacji w której klient nie wykorzysta całej kwoty zamieszczonej na voucherze, a różnica nie jest zwracana klientowi, tylko może być wykorzystana w przyszłości, należy wskazać, że bon różnego przeznaczenia jest realizowany częściowo, natomiast w pozostałej części termin ważności bonu pozostaje zachowany, to tym samym posiadacz bonu ma w dalszym ciągu możliwość realizacji niewykorzystanej części bonu. W tej sytuacji w momencie częściowego wykorzystania bonu podstawa opodatkowania obejmuje tylko część wykorzystaną pomniejszoną o wartość podatku. W kwestii natomiast gdy klient nie wykorzysta całej lub części kwoty zamieszczonej na voucherze, a kwota (różnica) nie jest zwracana, a jednocześnie voucher utracił ważność i klientowi nie przysługuje prawo do wykorzystania bonu w późniejszym terminie, to sam transfer bonu (bonu MPV) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak już wcześniej wykazano, zgodnie z regulacją art. 8b ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, jedynie faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia podlega opodatkowaniu podatkiem, zaś nie podlega opodatkowaniu wcześniejszy jego transfer. W konsekwencji kwoty otrzymywane przez Pana od klientów w związku z wydaniem im bonów różnego przeznaczenia, które dotyczą niewykorzystanych bonów, które utraciły ważność i klientowi nie przysługuje już prawo do wykorzystania tego bonu w późniejszym terminie nie są kwotami otrzymywanymi z tytułu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, więc zatrzymane kwoty uzyskane ze sprzedaży niewykorzystanych bonów też nie podlegają opodatkowaniu VAT, bo nie dochodzi do faktycznego świadczenia usług dokonanego w zamian za te bony. Reasumując niewykorzystana kwota z niezrealizowanego bonu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Pana stanowisko w całości uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w danie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa

z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.