📖 Pełna treść interpretacji
Dodatkowe informacje
dotyczące budynku, w którym będzie realizowane świadczenie kompleksowe będące przedmiotem wniosku o wydanie WIS. Jednocześnie wskazuje tut. Organowi, że przy formułowaniu stanu faktycznego doszło do omyłki ze strony Wnioskodawcy polegającej na wskazaniu, że świadczenie kompleksowe będzie wykonywane w lokalu mieszkalnym. W istocie jest ono jednak wykonywane w budynku (domu jednorodzinnym). Wnioskodawca od początku miał na myśli budynek, tylko nie do końca poprawnie ujął to w kontekście prawnym. Stąd właśnie wynikła przedmiotowa omyłka. Zatem podany wcześniej nr księgi wieczystej (...) jest prawidłowy. Wnioskodawca przeprasza za zaistniałą omyłkę pisarską i uzupełnia stan faktyczny wniosku w ten sposób, że zamiast wykonywania świadczenia kompleksowego w lokalu mieszkalnym jest ono wykonywane w budynku (domu jednorodzinnym).
W ocenie Wnioskodawcy zaistniała omyłka i dokonana zmiana mająca na celu jej zniwelowanie nie wpływa na rozpoznanie wniosku, bowiem opisane świadczenie pozostaje takie samo zarówno w przypadku, gdy jest ono wykonywane w lokalu mieszkalnym, jak i budynku (domu jednorodzinnym). Nie jest to bowiem cecha samego świadczenia i element jego opisu. Jest to jedynie miejsce, w którym świadczenie jest wykonywane. Wnioskodawca opisane we wniosku świadczenie może wykonywać zarówno w lokalach mieszkalnych, jak i domach jednorodzinnych. Akurat w tym przypadku, którego dotyczy wniosek o WIS, jest to budynek. Zresztą, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca od początku miał na myśli budynek, tylko źle to ujął w znaczeniu prawnym (potocznie mówi się czasem o domu jednorodzinnym również „lokal” i tak też wyraził się Wnioskodawca). Wnioskodawca zaznacza, że fakt wykonywania usługi w lokalu mieszkalnym albo w budynku zmienia tylko miejsce jej świadczenia. Nie zmienia on jej opisu i cech przedstawionych we wniosku o wydanie WIS. Jednocześnie Wnioskodawca, celem przedstawienia tut. Organowi wszystkich elementów stanu faktycznego niezbędnych do ustalenia możliwości stosowania stawki VAT (podatek od towarów i usług) 8%, wskazuje na następujące cechy budynku istotne z punktu widzenia treści przepisów art. 41 ust. 12 - ust. 12e ustawy o VAT i o które pytał tut. Organ w wezwaniu w zakresie lokalu mieszkalnego, tj.: 2 21) powierzchnia użytkowa budynku wynosi (...) m (mniej niż 300 m, co wynika z (...)); 2) podział budynku na pomieszczenia ze wskazaniem ich przeznaczenia i powierzchni (...) (...) Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że: 1) budynek ten należy zaklasyfikować w ramach PKOB 111 „Budynki mieszkalne jednorodzinne”; 2) budynek został oddany do użytku; 3) w domu jednorodzinnym (budynku) klient Wnioskodawcy będzie mieszkał. Z przedstawionej księgi wieczystej nr (...) wynika, (...). Do uzupełnienia dołączono: (...) W dniu 13 maja 2025 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie z dnia 28 kwietnia 2025 r., sygn. 0111-KDSB1-1.440.82.2025.2. ND, w którym Wnioskodawca wskazał: (...) Wskazuję, że budynek został już oddany do użytkowania po jego pierwotnej budowie, czyli przed rozpoczęciem przebudowy, nadbudowy i rozbudowy budynku. Natomiast obecnie w ramach przedmiotowego projektu i na skutek podjętych prac budynek jest nadal w przebudowie, (...). Po zakończeniu tych prac zostanie ponownie oddany do użytkowania. (...) W dniu rozpoczęcia realizacji przedmiotu niniejszego wniosku (tj. świadczenia kompleksowego obejmującego pomiar, zaprojektowania, wykonanie, dostarczenie oraz montaż zabudowy meblowej kuchennej) budynek nie był jeszcze oddany do użytkowania. (...). Po zakończeniu tych prac zostanie ponownie oddany do użytkowania. Do uzupełnienia dołączono: (...) W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, postanowieniem z dnia 19 maja 2025 r. tut. Organ wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 19 maja 2025 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała. Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi) W przypadkach, w których występuje kilka czynności, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie świadczeń. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Można tu przywołać, np. wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C- 111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji gdy dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego. W przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych), jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja taka powinna, co do zasady, być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne (niż dostawa towaru) czynności to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług. Zgodnie z podjętą w dniu 24 czerwca 2013 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów uchwałą sygn. akt I FPS 2/13, czynności polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową - mają charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części. Przedstawione przez Wnioskodawcę elementy składające się na przedmiotowe świadczenie kompleksowe obejmują: pomiar, zaprojektowanie, wykonanie, dostarczenie oraz montaż zabudowy meblowej kuchennej. Zabudowa ma charakter indywidualny, jest tworzona według niepowtarzalnego projektu oraz dopasowana do konkretnego wnętrza, zgodnie z preferencjami klienta. Projekt zabudowy powstaje bowiem na podstawie szkicu pomieszczenia i obmiarów. Wszystkie wyżej wymienione czynności, są niezbędne do realizacji określonego celu, polegającego na ulepszeniu oraz podniesieniu standardu (modernizacji) pomieszczeń, poprzez montaż zabudowy meblowej, którą klient zamówił na indywidualne zamówienie. Każda z wykonywanych czynności przyczynia się do efektywniejszego osiągnięcia celu, jakim jest stworzenie i montaż wysokiej jakości, dopasowanej do indywidualnych potrzeb klienta zabudowy kuchennej. Wynagrodzenie Wnioskodawcy kalkulowane jest dla całości złożonego świadczenia, bez podziału na poszczególne czynności, a to z uwagi na fakt, że Klient zainteresowany jest nabyciem całego świadczenia, a nie nabyciem jego elementów składowych. Klient nie jest zainteresowany wyłącznie dostarczeniem samych elementów, albowiem dopiero ich profesjonalny montaż powoduje, że zabudowa jest w pełni funkcjonalna i bezpieczna w użytkowaniu. Opisane we wniosku świadczenia są ze sobą nierozerwalnie połączone. Nabywca (klient) oczekuje zarówno wykonania, dostawy, jak i montażu zabudowy meblowej, jeden element bez drugiego nie ma dla nabywcy praktycznej przydatności. Klient oczekuje, że nabędzie usługę, jako całość, a nie że będzie zmuszony do oddzielnego nabywania poszczególnych jej składników. Każda z czynności jest na tyle ściśle ze sobą związana, że w przypadku ich rozdzielenia nie miałaby dla nabywcy istotnej wartości oraz przeczyłaby celowi, który klient chce osiągnąć. Elementem dominującym jest usługa montażowa w zakresie modernizacji obiektu budowlanego. Klient jest zainteresowany przede wszystkim usługą montażu zabudowy meblowej, wykonanej pod jego indywidualne i niepowtarzalne zamówienie, a nie samym pomiarem, zaprojektowaniem zabudowy, wykonaniem komponentów składających się na nią czy samą ich dostawą. Z puntu widzenia klienta nabycie samych komponentów zabudowy bez usługi montażu w nieruchomości jest pozbawione sensu ekonomicznego, tak samo przygotowanie samej wyceny czy sporządzenie samego projektu. Nabywca nie byłby zainteresowany zakupem samych komponentów, ponieważ bez montażu nie spełniają one dla niego funkcji użytkowej. Charakter pomocniczy w opisanej usłudze mają świadczenia pomiaru, przygotowania wyceny, projektowania technicznego, zamówienia komponentów (...), wykonania i dostawy (transportu) elementów zabudowy meblowej - są one niezbędne do wykonania elementu dominującego, w ramach opisywanej usługi. Bez wykonania czynności pomocniczych, dominujący aspekt świadczenia nie byłby możliwy w ogóle do zrealizowania. Wszystkie czynności pomocnicze wchodzące w skład świadczenia przyczyniają się do realizacji świadczenia głównego, jakim jest usługa montażu zabudowy meblowej kuchennej. Przedmiotowe świadczenie Wnioskodawca wykonuje w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, znajdującym się w (...). Powyższe wywołuje skutki w zakresie jednolitego opodatkowania wszystkich czynności wchodzących w skład tego świadczenia, zgodnie z usługą główną (dominującą). Tym samym, w dalszej części decyzji dokonano klasyfikacji dla usługi montażu zabudowy meblowej kuchennej. Uzasadnienie klasyfikacji usługi Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych. Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.). Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu. Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3). Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z: - niniejszych zasad metodycznych, - uwag do poszczególnych sekcji, - schematu klasyfikacji. Natomiast schemat klasyfikacji - jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych - stanowi wykaz grupowań i obejmuje: - symbole grupowań, - nazwy grupowań. Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę. W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego: - grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny, - usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter, - usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze. Zgodnie z tytułem, Sekcja F Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje OBIEKTY BUDOWLANE I ROBOTY BUDOWLANE. W sekcji F zawarty jest m.in. dział 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE, który obejmuje: - specjalistyczne roboty budowlane związane z budową budynków oraz obiektów inżynierii lądowej i wodnej, prowadzone przez wykonawców posiadających specjalistyczne umiejętności i specjalny sprzęt, tj.: - wbijanie pali, budowanie fundamentów, roboty betoniarskie, murarskie, kamieniarskie, montowanie i demontowanie rusztowań, wykonywanie pokryć dachowych itp., - montaż konstrukcji stalowych, o ile pojedyncze elementy konstrukcji nie zostały wykonane przez tę samą jednostkę, która zajmuje się ich montażem, - wynajem sprzętu z operatorem sklasyfikowany w odpowiednich grupowaniach obejmujących roboty budowlane wykonywane przy jego użyciu, - roboty wykończeniowe i wykonywanie instalacji budowlanych. Roboty montażowe/instalacyjne mogą być przeprowadzone na terenie budowy lub w warsztatach. Zalicza się tu wykonywanie: - instalacji gazowych, wodnych, kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania i wentylacyjnych, instalowanie anten, wykonywanie instalacji alarmowych i pozostałych instalacji elektrycznych, instalowanie przeciwpożarowego systemu zraszającego, instalowanie dźwigów osobowych i towarowych oraz schodów ruchomych itp., - zakładanie izolacji cieplnych, wodnych, dźwiękochłonnych, roboty blacharskie, zakładanie przemysłowych instalacji chłodniczych, systemów oświetleniowych i systemów sygnalizacyjnych dróg, szlaków kolejowych, portów lotniczych i wodnych itp. Instalacje te obejmują także związane z nimi prace remontowe. Do pozostałych usług związanych z wykańczaniem obiektów budowlanych zalicza się m.in.: - szklenie, tynkowanie, malowanie, układanie ceramicznych, betonowych lub kamiennych płytek podłogowych i ściennych, układanie pokryć dywanowych i parkietów, tapetowanie ścian itp., cyklinowanie podłóg, zakładanie stolarki budowlanej, zewnętrzne mycie budynków itp. Zalicza się tu również związane z tymi robotami prace remontowe. W dziale tym znajduje się klasa 43.32 ROBOTY INSTALACYJNE STOLARKI BUDOWLANEJ. W ww. klasie znajduje się pozycja 43.32.10.0 Roboty instalacyjne stolarki budowlanej, która obejmuje: - roboty związane z instalowaniem futryn drzwiowych i okiennych oraz drzwi (z wyłączeniem drzwi automatycznych i obrotowych) i okien, okiennic, żaluzji drzwiowych i okiennych żaluzji listwowych, drzwi garażowych itp. wykonanych z dowolnego materiału, - roboty związane ze wzmacnianiem drzwi zewnętrznych i roboty związane z instalowaniem wzmocnionych drzwi, - roboty związane z instalowaniem drzwi przeciwpożarowych, - roboty związane z instalowaniem wewnętrznych schodów, szaf ściennych, wbudowanych mebli kuchennych na wymiar, - roboty związane z instalowaniem desek poszycia ścian, zakładaniem boazerii itp., - roboty związane z instalowaniem ruchomych przegród oraz podsufitki na konstrukcji metalowej, - roboty związane z instalowaniem werand i oranżerii w prywatnych domach. Grupowanie to nie obejmuje: - robót związanych z instalowaniem ogrodzeń i balustrad, sklasyfikowanych w 43.29.12.0, - robót związanych z instalowaniem drzwi automatycznych i obrotowych, sklasyfikowanych w 43.29.19.0, - robót związanych z instalowaniem wyrobów kowalstwa artystycznego, sklasyfikowanych w 43.39.11.0, - robót związanych z montażem mebli wolno stojących, sklasyfikowanych w 95.24.10.0. Uwzględniając powyższe, usługa będąca przedmiotem analizy spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 43 ROBOTY BUDOWLANE SPECJALISTYCZNE. Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad. Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z kolei, na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4. Z kolei stosownie do art. 146ef ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. poz. 2305 oraz z 2023 r. poz. 347, 641, 1615, 1834 i 1872) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy: 1) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110, art. 120 ust. 3a i art. 138i ust. 4, wynosi 23%; 2) stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. Podstawę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług do czynności polegających na montażu komponentów meblowych w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi budynku trwałą zabudowę meblową, wykonywanych w obiektach budowlanych lub ich częściach (lokalach) zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, przewiduje przepis art. 41 ust. 12 ustawy. Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do: 1) dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym; 2) robót konserwacyjnych dotyczących: a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1. Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b. Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się: 1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa 2przekracza 300 m; 22) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m. Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze: zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części. Po drugie: obiekty budowlane lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku. W analizowanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że świadczenie kompleksowe obejmujące pomiar, zaprojektowanie, wykonanie, dostarczenie oraz montaż zabudowy meblowej kuchennej będzie realizowane w budynku mieszkalnym jednorodzinnym znajdującym się w (...), który to budynek jest przebudowywany, nadbudowywany i rozbudowywany. Usługi wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy, których wykonanie w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym daje podstawę do stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, nie zostały zdefiniowane w tej ustawie. Ustawodawca nie odesłał również w tej materii do stosowania definicji zawartych w innych ustawach, w szczególności w Prawie budowlanym, tj. ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2025 r. poz. 418). Dlatego należy przyjąć, że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.). Jednakże w tym miejscu tut. Organ pragnie zwrócić uwagę, iż przedmiotowe świadczenie kompleksowe nie może być uznane za modernizację obiektu, gdyż jak zostało już wskazane powyżej budynek znajdujący się w (...) jest obecnie w trakcie przebudowy /budowy i nie został jeszcze ponownie oddany do użytkowania. Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „przebudowa” to dokonywanie zmian w budowie czegoś, ale również zmiana istniejącego stanu czegoś na inny. Definicja pojęcia „przebudowa” zawarta została także w art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z ww. jednostką redakcyjną, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji. Z kolei, jak wynika z art. 3 pkt 6 ustawy Prawo budowlane, przez „budowę” należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, należy stwierdzić, że czynności wchodzące w zakres świadczenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku są wykonywane w ramach przebudowy budynku oraz jego budowy (tj. nadbudowa, rozbudowa), które to czynności zostały wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy. Jednakże, aby możliwe było zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT w związku z realizowanym świadczeniem, należy dokonać analizy czy budynek opisany we wniosku i jego uzupełnieniach jest obiektem zaliczanym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego (wskazane w art. 41 ust. 12a ustawy) rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Należy zauważyć, że ustawa, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.). Klasyfikacja ustala symbole, nazwy i zakres poszczególnych grupowań klasyfikacyjnych na czterech poziomach tj.: sekcji, działów, grup i klas. Zgodnie z zasadami metodycznymi PKOB - przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Każdy obiekt budowlany klasyfikowany jest zgodnie z jego przeważającym przeznaczeniem, przy uwzględnieniu charakteru technicznego obiektu (np. budynek, budowla). Za jednostkę klasyfikacyjną przyjmuje się zwykle pojedynczy obiekt budowlany. Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem: - powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów; - powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych; - powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie). W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż świadczenie kompleksowe będzie realizowane w budynku znajdującym się w (...). Z przedłożonego (...) Z kolei w przedłożonym (...). Powierzchnia użytkowa przedmiotowego budynku, obliczona 2zgodnie z zasadami metodologii PKOB, wynosi (...) m i ponad połowa powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Wobec czego stwierdzić należy, iż budynek ten klasyfikowany jest w klasie PKOB 1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne. Zatem, mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że budynek znajdujący się w (...) jest zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Tym samym, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione w niniejszej sprawie oraz powołane przepisy prawa, uznać należy, że usługa (świadczenie kompleksowe) - pomiar, zaprojektowanie, wykonanie, dostarczenie oraz montaż zabudowy meblowej kuchennej w budynku mieszkalnym jednorodzinnym - wykonywana jest w ramach przebudowy i budowy, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, a zatem podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12 oraz art. 146ef ust. 1 pkt 2 ustawy. Jednocześnie zaznaczyć należy, że ww. świadczenie kompleksowe nie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, jeżeli zamontowana zabudowa kuchenna może stać się przedmiotem powtórnego montażu w innym, dowolnym miejscu, tj. może pełnić dalej użytkową funkcję zabudowy ze względu na brak istotnego powiązania z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego. Informacje dodatkowe Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług. W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała. Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczeń kompleksowych tożsamych pod każdym względem ze świadczeniem będącym przedmiotem niniejszej decyzji. Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostanie wykonane w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków: - podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy), - świadczenie kompleksowe będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy). Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42ha ust. 1 ustawy). WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem: 1) następującym po dniu doręczenia decyzji o zmianie WIS albo decyzji o uchyleniu WIS, albo 2) wygaśnięcia na podstawie art. 42h ust. 1 - w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42ha ust. 2 ustawy). WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do świadczenia kompleksowego będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że: - klasyfikacja towaru/świadczenia kompleksowego, lub - stawka podatku właściwa dla towaru/świadczenia kompleksowego, lub - podstawa prawna stawki podatku staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy). Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej. POUCZENIE Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. Odwołanie zgodnie z art. 42g ust. 4 ustawy, można złożyć wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie https://www.podatki.gov.pl/ e- urzad-skarbowy/ będąc użytkownikiem konta/wyznaczając użytkownika konta organizacji w e-Urzędzie Skarbowym. Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).