Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie:

- braku obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od wyrobu Kawy (`(...)`) z uwagi na substancję występującą w wyrobie naturalnie, tj. kofeinę

- jest prawidłowe,

- wyłączenia z opłaty od środków spożywczych wyrobu Kawy (…) zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy

- jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 15 maja 2023 r. (data wpływu 18 maja 2023 r.) oraz 25 maja 2023 r. (data wpływu 29 maja 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…)

Wnioskodawca zamierza także wprowadzić do swojego asortymentu sprzedaż Kawy (…) oraz Kawy (…).

Kawa produkowana jest w siedzibie Wnioskodawcy (…).

Kawa (…) jest to kawa (…) i zachowuje maksimum wartości kawy. Składa się z wody, kawy ziarnistej (`(...)`). zawiera wysoką zawartość kofeiny ((…)/100 ml).

Kawa (…) jest to napój kawowy z mlekiem (…), (…), zachowuje maksimum wartości kawy. Składa się w pierwszej kolejności z mleka ((…) składu), (…) (woda, kawa ziarnista (…)), cukier, (…). Zawiera min. (…)/100 ml kofeiny. Węglowodany, w tym cukry stanowią natomiast (…)/100 ml.

Są to napoje gotowe do picia, (…), zawierające w swoim składzie kofeinę (…) oraz mleko, kofeinę i cukier (…). Kofeina pochodzi z procesu przygotowania kawy stanowiącej jeden ze składników napoju.

Klientami Wnioskodawcy nabywającymi wyroby są głównie podmioty prowadzące różnego rodzaju działalność zarówno w zakresie handlu hurtowego, sprzedaży detalicznej czy też świadczenia usług. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie podmiotem zobowiązanym do rozliczenia opłaty.

Wniosek uzupełnili Państwo pismami z 15 maja 2023 r. oraz 25 maja 2023 r. o następujące informacje:

Produkowane napoje będące przedmiotem wniosku ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.83.

Cukier wymieniony w składzie napoju kawowego z mlekiem (…) stanowi cukier będący disacharydem.

Kofeina wymieniona w składzie napojów będących przedmiotem wniosku jest substancją występującą w nich naturalnie.

W napoju kawowym z mlekiem (…) na pierwszym miejscu w składzie wykazu składników znajduje się mleko i jego przetwory. Mleko stanowi (…) składu, (…).

W napoju kawowym Kawa (…) zawartość cukrów wynosi (…)/100 ml w kawie, natomiast zawartość kofeiny (…)/100 ml. W napoju kawowym Kawa (…) nie występują cukry, a zawartość kofeiny (…)/100 ml.

Wskazujemy, że jesteśmy podmiotem prowadzącym sprzedaż wyłącznie hurtową.

Jesteśmy podmiotem prowadzącym sprzedaż na rzecz kontrahentów, którzy prowadzą sprzedaż detaliczną oraz równocześnie mogą oni prowadzić sprzedaż hurtową.

Nie wykluczamy także możliwości sprzedaży napojów na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż wyłącznie detaliczną oraz kontrahentów prowadzących sprzedaż wyłącznie hurtową.

Pytania

1. Czy wprowadzenie wyrobu Kawa (…), o jakim mowa w stanie faktycznym, będzie wiązało się z uiszczeniem opłaty?

2. Czy wprowadzenie wyrobu Kawa (…), o jakim mowa w stanie faktycznym, będzie wiązało się z uiszczeniem opłaty?

Państwa stanowisko w sprawie

Pytanie nr 1

Stosownie do art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 oraz

2. kofeiny lub tauryny.

Wg Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, za napój, o jakim mowa w art. 12 a ust. 1 ustawy uważa się wyrób w postaci napoju ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku napoju przygotowywanego na podstawie naparu z kawy, jeżeli napój zawiera kofeinę, która stanowi substancję występującą w napoju naturalnie zgodnie z jego charakterystyką, to nie podlega opłacie od środków spożywczych. Wchodząca w skład napoju kofeina jest substancją występującą naturalnie i nie podlega opłacie w myśl art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym. Kofeinę z naparu kawy jako substancję występującą naturalnie można przyrównać do zawartości cukru w 100% soku owocowym, który stanowi w nim substancję występującą naturalnie, co jest zgodne z definicją tego produktu. W uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyrobów konsumentów, przez „substancje występujące naturalnie” rozumie się substancje , które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, czyli kofeina zawarta w naparze z kawy. W świetle powyższego przez substancje występujące naturalnie należy rozumieć te substancje, które nie zostały dodane do produktu, ale są w jego składzie wskutek naturalnego występowania, np. kofeina będąca w naparze z kawy. Należy mieć także na względzie fakt, iż substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

Substancje występujące naturalnie należy rozumieć jako te substancje, które nie zostały dodane do produktu, ale są w jego składzie wskutek naturalnego występowania, tak jak kofeina w naparze kawy. W związku z powyższym środki spożywcze powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy, napój Kawa (`(...)`) będzie zwolniony z opłaty z uwagi na występowanie w nim substancji naturalnych zgodnie z charakterystyką napoju, czyli kofeiny.

Pytanie 2

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka nie musi uiszczać opłaty cukrowej zgodnie z ustawą z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym, bowiem opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Stosownie do art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz.Urz.UE.L 354 z 31.12.2008, str. 16, z póżn. zm.),

2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą”.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie. Jednocześnie art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Napój będący przedmiotem wniosku zawiera w pierwszej kolejności mleko. Napoje zawierają w swoim składzie ekstrakt z kawy. W związku z powyższym należy stwierdzić, że wskazane napoje, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników jest mleko, zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy, nie podlegają opłacie od środków spożywczych (interpretacja z dnia 3 sierpnia 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDSB1-1.4019.3.2021.2.KP).

Tym samym zdaniem Wnioskodawcy Kawa (`(...)`) będzie zwolniona z opłaty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

- braku obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od wyrobu Kawy (`(...)`) z uwagi na substancję występującą w wyrobie naturalnie, tj. kofeinę

- jest prawidłowe,

- wyłączenia z opłaty od środków spożywczych wyrobu Kawy (…) zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy

- jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r., poz. 1608), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy,

opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek napojów będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Stosownie do art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że głównym przedmiotem Państwa działalności jest (…). Zamierzają Państwo także wprowadzić do swojego asortymentu sprzedaż Kawy (…) oraz Kawy (…).

Wskazali Państwo, że Kawa (…) składa się z wody i kawy ziarnistej (…). Zawartość kofeiny w wyrobie wynosi min. (…)/100 ml.

Natomiast Kawa (…) jest to napój kawowy z mlekiem (…), w którym na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko (…). Wyrób zawiera w swoim składzie także (…) wodę i kawę ziarnistą (…), cukier (…). Cukier znajdujący się w Kawie (…) stanowi cukier będący disacharydem, a jego zawartość wynosi (…)/100 ml. Natomiast, zawartość kofeiny w ww. wyrobie wynosi min. (…)/100 ml.

Wskazane wyroby są gotowe do picia, (…), zawierające w swoim składzie kofeinę (Kawa (…)) oraz mleko, kofeinę i cukier (Kawa (…)). Kofeina pochodzi z procesu przygotowania kawy stanowiącej jeden ze składników wyrobu. Doprecyzowali Państwo, że kofeina znajdująca się w wyrobach jest substancją występującą w nich naturalnie.

Produkowane wyroby będące przedmiotem wniosku ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 10.83.

Wskazali Państwo także, że są podmiotem prowadzącym sprzedaż na rzecz kontrahentów, którzy prowadzą sprzedaż detaliczną oraz równocześnie mogą prowadzić sprzedaż hurtową. Nie wykluczają Państwo również sprzedaży napojów na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż wyłącznie detaliczną lub wyłącznie hurtową.

Państwa wątpliwość budzi czy sprzedaż produkowanych przez Państwa wyrobów: Kawy (…) oraz Kawy (…), będzie wiązała się z obowiązkiem uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zatem za napój na potrzeby ustawy o zdrowiu publicznym uważa się produkt, który:

· jest wyrobem w postaci napoju oraz syropem będącym środkiem spożywczym, oraz

· jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11, oraz

· w jego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Należy zauważyć, że art. 12a ust. 1 ustawy zawiera katalog substancji, których dodanie do napoju rodzi obowiązek zapłaty opłaty. Zatem opłacie od środków spożywczych podlega napój z dodatkiem:

· cukrów (monosacharydów i/lub disacharydów) oraz środków spożywczych zawierających wskazane cukry,

· substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

· kofeiny lub tauryny.

Ustawa nie precyzuje sformułowania „substancje występujące w nich naturalnie”. Natomiast jak wskazano w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Druk sejmowy nr 210) „przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy”.

Podali Państwo, że wyrób Kawa (…) składa się z wody i kawy ziarnistej (…). Kofeina znajdująca się w Kawie (…) jest substancją występującą w niej naturalnie. Zatem należy zgodzić się z Państwem, że: „w przypadku napoju przygotowywanego na podstawie naparu z kawy, jeżeli napój zawiera kofeinę, która stanowi substancję występującą w napoju naturalnie zgodnie z jego charakterystyką, to nie podlega opłacie od środków spożywczych”, gdyż nie spełnia jednego z warunków ustawowej definicji napoju – nie jest napojem z dodatkiem kofeiny.

W konsekwencji Państwa stanowisko dotyczące braku obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od wyrobu Kawa (…) należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie przedstawione stanowisko wymaga uzupełnienia o wskazanie, iż wyrób Kawa (…) nie został ujęty w klasach 10.32 i 10.89 lub w dziale 11 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług). W uzupełnieniu wniosku podali bowiem Państwo, że przedmiotowy wyrób mieści się w klasie 10.83 PKWiU, a zatem nie spełnia również warunku ustawowej definicji napoju – określonej przepisami klasyfikacji PKWiU.

W konsekwencji Kawa (…) nie spełnia ustawowej definicji napoju z uwagi na to, że:

- nie zawiera dodatku substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy (zawarta w wyrobie kofeina stanowi substancję występującą w nim naturalnie),

- nie została sklasyfikowana w klasach 10.32 i 10.89 lub w dziale 11 PKWiU (wyrób został sklasyfikowany do klasy 10.83 PKWiU).

Natomiast Kawa (…) stanowiąca napój kawowy z mlekiem (…), w którym na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko (…), jak Państwo podali w uzupełnieniu wniosku, mieści się w klasie 10.83 PKWiU. Zatem wyrób nie spełnia definicji napoju z uwagi na klasyfikację do innej niż wskazuje art. 12b ust. 1 ustawy klasy PKWiU.

Przy czym podkreślić należy, iż mimo że będąca przedmiotem interpretacji Kawa (…) nie jest objęta opłatą od środków spożywczych, Państwa stanowisko w odniesieniu do tego wyrobu należało uznać za nieprawidłowe, gdyż opierają je Państwo na stwierdzeniu, że Kawa (…) nie podlega ww. opłacie z uwagi na brzmienie art. 12b ust. 1 pkt 7 ustawy.

W konsekwencji, przedmiotowe wyroby nie są objęte opłatą od środków spożywczych z uwagi na brak spełnienia warunków uznania za napój na gruncie ustawy.

Tym samym wprowadzenie na rynek krajowy wyrobów Kawy (…) oraz Kawy (…) nie będzie wiązało się z obowiązkiem uiszczenia opłaty od środków spożywczych.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie:

- braku obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od wyrobu Kawy (`(...)`) z uwagi na substancję występującą w wyrobie naturalnie, tj. kofeinę

- należało uznać za prawidłowe,

- zwolnienia z opłaty od środków spożywczych Kawy (`(...)`) zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 7 ustawy,

- należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).