Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od napojów energetyzujących, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosić będzie nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów będzie mniejsza niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju i które będą zawierać substancje słodzące, a także dodatek kofeiny i tauryny – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 lipca 2022r. (data wpływu 11 lipca 2022r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest producentem napojów podlegających rygorom ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 183) oraz spełniających definicję napoju zawartą w art. 12b ust. 1 ww. ustawy. Spółka ma w planach rozpocząć produkcję napojów energetyzujących pod własną marką oraz sprzedaż owych napojów do punktów sprzedaży detalicznej i hurtowej zawierających w składzie poniżej 5 g cukrów w 100 ml, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo- warzywnego będzie wynosił nie mniej niż 20% składu surowcowego ponadto będą z dodatkiem kofeiny i tauryny oraz wzbogacone witaminami.

Firma będzie producentem wymienionego wyżej napoju oraz będzie sprzedawała napój kontrahentom prowadzącym sprzedaż hurtową oraz detaliczną. Wskazany napój będzie ujęty w Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11. Zawartość cukrów wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie napojów będących przedmiotem wniosku w przeliczeniu na 100 ml będzie mniejsza niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml.

Napój będzie zawierał w swoim składzie substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności tj.: (…)

Napój nie będzie produkowany i sprzedawany na zamówienie kontrahentom, których skład napoju stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

Napój nie będzie suplementem diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 2021 ze zm.).

Napój nie będzie żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatem do początkowego żywienia niemowląt, preparatem do dalszego żywienia niemowląt.

Sp. z o.o. będzie prowadzić sprzedaż napojów do kontrahentów prowadzących równocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową.

Pytanie

Czy będąc producentem sprzedającym napoje energetyzujące wzbogacone witaminami (pod własną marką) do punktów sprzedaży detalicznej i hurtowej będzie istniał obowiązek naliczenia oraz zapłaty oraz w jakiej wysokości opłaty od środków spożywczych w przypadku sprzedaży napojów zawierających poniżej 5g cukrów w 100 ml, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosić będzie nie mniej niż 20% składu surowcowego, napój w swoim składzie zawierać będzie dodatek kofeiny i tauryny?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż naliczenie oraz zapłata opłaty od środków spożywczych ciążyć będzie na producencie w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju ze względu na zawarty w składzie dodatek kofeiny i tauryny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Natomiast zgodnie z art. 12b ust. 2 ustawy,

Opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:

(…)

5. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;

(…)

Stosownie do art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Dodatkowo, jak wskazuje art. 12e ust. 3 ustawy,

Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

W myśl art. 12f ustawy,

1. Na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.

3. Napoje zawierające dodatek kofeiny lub tauryny są objęte opłatą w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.

4. Wysokość opłaty dla napojów zawierających substancje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz kofeinę lub taurynę stanowi odpowiednio sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz opłaty, o której mowa w ust. 3.

5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

6. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

(…)

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że mają Państwo w planach rozpoczęcie produkcji napojów energetyzujących wzbogaconych witaminami pod marką własną oraz ich sprzedaż do punktów prowadzących równocześnie sprzedaż hurtową jak i detaliczną. Napoje będą spełniać definicję napoju zawartą w art 12b ust. 1 ustawy: będą ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11. Napoje będą zawierać poniżej 5 g cukrów na 100 ml, substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 takie jak: (…), a także dodatek kofeiny i tauryny. Dodatkowo udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego w tych napojach będzie wynosił nie mniej niż 20% składu surowcowego.

Wskazali Państwo również, że napoje nie będą produkowane i sprzedawane na zamówienie kontrahentom, w przypadku gdy skład napoju stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Napoje będące przedmiotem wniosku nie będą suplementem diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 2021 ze zm.), jak również żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatem do początkowego żywienia niemowląt, preparatem do dalszego żywienia niemowląt.

Państwa wątpliwość budzi, czy jako producent sprzedający opisane powyżej napoje do punktów prowadzących równocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową będziecie Państwo zobowiązani do naliczenia i zapłaty opłaty od środków spożywczych oraz jej wysokość.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że napoje będące przedmiotem wniosku spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napoje te są ujęte w dziale 11 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) oraz zawierają w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z cytowanym już art. 12a ust. 2 ustawy, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 (sprzedaż napojów do podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową).

W związku z powyższym, w przypadku, gdy będziecie Państwo producentem napojów, których dotyczy przedmiotowy wniosek i dokonacie ich sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących równocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, to na Państwu ciążył będzie obowiązek naliczenia oraz odprowadzenia opłaty od środków spożywczych.

Przechodząc natomiast do kwestii wysokości opłaty od środków spożywczych dla napojów będących przedmiotem wniosku, należy zauważyć, że w art. 12a ust. 1 ustawy, Ustawodawca wymieniając substancje, których dodatek powoduje obowiązek zapłaty opłaty, podzielił je na dwie grupy:

1. cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze zawierające te cukry oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

2. kofeinę lub taurynę.

Powołany powyżej art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że opłacie od środków spożywczych nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Z kolei substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 należy traktować na równi z zawartością w napoju cukrów. W konsekwencji w napoju zawierającym cukry, zawartość substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 nie rodzi dodatkowego obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Natomiast jak wskazano powyżej, kofeina i tauryna jest obok cukrów i substancji słodzących dodatkiem ujętym w odrębnym punkcie art. 12a ust. 1, z którego wystąpieniem w napoju ustawa wiąże obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych. W konsekwencji w przypadku analizowanych napojów dodatek kofeiny i tauryny rodzi obowiązek zapłaty opłaty za jej zawartość.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju i które zawierają dodatek substancji słodzących, a także kofeinę i taurynę, będziecie Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 12f ust. 3 ustawy.

Wysokość opłaty powinna zostać obliczona jedynie za zawartość kofeiny i tauryny w napoju, czyli 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od napojów energetyzujących, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosić będzie nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów będzie mniejsza niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju i które będą zawierać substancje słodzące, a także dodatek kofeiny i tauryny – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).