Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie sposobu obliczania wysokości opłaty od środków spożywczych, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy smakowego Piwa bezalkoholowego z dodatkami smakowymi, zawierającymi w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 marca 2022 r. (wpływ 22 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

S.A. (dalej: „Wnioskodawca" lub „Spółka") jest (…) producentem piwa. (…)

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja piwa o zawartości alkoholu powyżej 0,5 % vol. (dalej: „Piwo"). Jednocześnie w ostatnim czasie Spółka podjęła decyzję o rozpoczęciu produkcji smakowego piwa bezalkoholowego o zawartości alkoholu poniżej 0,5 % vol. - planowo 0,0 % vol. (dalej: „Piwo bezalkoholowe").

Z uwagi na niską zawartość alkoholu, Piwo bezalkoholowe nie stanowi wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy akcyzowej. Jest ono ujęte w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)") pod kodem 11.05.10.0 ­– piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych.

W przypadku Spółki proces produkcji Piwa bezalkoholowego składa się m.in. z następujących etapów:

1. Warzenie – (`(...)`);

2. Fermentacja – (`(...)`);

3. Leżakowanie – (`(...)`);

4. Filtracja – (`(...)`) w celu nadania mu odpowiedniej klarowności;

5. Dodanie do piwa dodatków smakowych w postaci np. (`(...)`), które mają nadać Piwu bezalkoholowemu pożądany smak oraz zawierają w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami;

6. Rozlew – na tym etapie następuje rozlew Piwa do opakowań jednostkowych, np. butelek, kegów lub puszek.

Etykiety Piwa bezalkoholowego zawierają informacje dotyczące jego wartości odżywczych, w tym ilość węglowodanów w przeliczeniu na 100 ml Piwa bezalkoholowego, w tym cukrów. Piwo bezalkoholowe nie zawiera w swoim składzie substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.4), kofeiny oraz tauryny.

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

1. Zawartość cukrów, wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie piwa bezalkoholowego w przeliczeniu 100 ml wynosi (…) g,

2. Planowany udział masowych soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych w produkcie to (…)%.

Pytanie

Czy ustalając wysokość opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 Ustawy o zdrowiu publicznym (dalej: „Opłata"), zgodnie z art. 12f Ustawy o zdrowiu publicznym, w przypadku Piwa bezalkoholowego, Spółka powinna obliczać wysokość tej Opłaty:

1. wyłącznie od ilości cukrów dodanych w procesie produkcji (niepochodzących ze słodu), czy

2. od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów występujących w Piwie bezalkoholowym naturalnie tj. cukrów pochodzących ze słodu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów Ustawy o zdrowiu publicznym, wysokość Opłaty z tytułu wprowadzania na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego powinna być obliczana wyłącznie od cukrów dodanych do Piwa bezalkoholowego w trakcie produkcji z pominięciem cukrów występujących w nim naturalnie, tj. z pominięciem cukrów pochodzących ze słodu.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy o zdrowiu publicznym, Opłacie podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

- cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008",

- kofeiny lub tauryny.

– dalej łącznie jako: „Substancje".

W myśl art. 12b ust. 1 Ustawy o zdrowiu publicznym, za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1 Ustawy, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 Ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Dodatkowo w art. 12e ust. 1 Ustawy, wskazano, że w zakresie Opłaty obowiązek jej zapłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 Ustawy.

Natomiast, regulacje art. 12f ust. 1 Ustawy stanowią, że na wysokość Opłaty składają się następujące części:

- 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

- 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

– w przeliczeniu na litr napoju.

Rozpatrując powołane wyżej przepisy, w pierwszej kolejności należy wskazać, że Ustawa nie zawiera definicji, ani nie określa wprost jak należy rozumieć użyte w art. 12b ust. 1 UZP stwierdzenie, że substancje występują w napojach. W rezultacie, zdaniem Spółki należy odwołać się do językowej wykładni przepisów Ustawy o zdrowiu publicznym i odczytać jej regulacje zgodnie z ich literalnym, słownikowym znaczeniem.

Rozważając wskazany przepis art. 12b ust. 1 Ustawy, należy zauważyć, że:

- substancje o których mowa w tym przepisie zostały precyzyjnie określone poprzez odwołanie do regulacji art. 12a ust. 1 Ustawy,

- słowo „występować”, które zostało użyte w kontekście Substancji, zgodnie z Internetowym Słownikiem Języka Polskiego oznacza m.in. po prostu „wchodzić w skład czegoś” (https://sjp.pl/wyst%C4%99powa%C4%87),

- natomiast pojęciem, które ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego odczytania przepisu art. 12b ust. 1 Ustawy jest słowo „naturalnie”.

Zgodnie z Słownikiem Języka Polskiego PWN słowo „naturalny” oznacza: „właściwy naturze, przyrodzie, zgodny z jej prawami; zrobiony z surowców występujących w naturze (podkreślenie Wnioskodawcy); stanowiący właściwość czyjejś natury, wrodzony; zgodny ze zwykłym porządkiem rzeczy, zrozumiały sam przez się; wynikający z czyjejś natury, szczery, niewymuszony; uiszczany w towarach, w naturze” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/naturalny.html).

Zatem, zgodnie ze wskazanymi powyżej słownikowymi definicjami słowa „naturalny”, zdaniem Spółki przepis art. 12b ust. 1 UZP należy rozumieć w ten sposób, że dla celów stosowania Ustawy przez Substancje występujące naturalnie w napojach należy rozumieć, wszystkie te Substancje, które:

- są zrobione (pochodzą) z surowców występujących w naturze, jak np. sok z owoców i zawarty w nich cukier, czy też kofeina pochodząca z zaparzenia kawy,

- wchodzą w skład danego napoju.

Na podstawie powyższego, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż zgodnie z przepisami Ustawy, dana Substancja występuje naturalnie w napoju, jeśli wchodzi ona w jego skład ze względu na charakterystykę danego napoju.

Analogiczne rozumienie naturalności występowania Substancji w danym napoju zostało wyrażone w uzasadnieniu do ustawy wprowadzającej regulacje dotyczące Opłaty (dalej: „Uzasadnienie” http://sejm.gov.pl/Sejm9.nsf/druk.xsp?nr=210), zgodnie z którym: „Przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy”.

Przekładając powyższe rozważania dotyczące uznania Substancji za występujące naturalnie w Piwie bezalkoholowym na kwestię samych rozliczeń Opłaty oraz ustalania jej wysokości w odniesieniu do Piwa bezalkoholowego zawierającego Substancje występujące w nim naturalnie na podstawie regulacji art. 12f Ustawy, należy wskazać, że niestety wykładnia językowa wskazanych przepisów UZP nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy Substancje, od których należna jest Opłata, o których mowa w tym przepisie to wszelkie Substancje występujące w Piwie bezalkoholowym, czy też tylko te występujące w nim nienaturalnie. W związku z powyższym, ze względu na brak możliwości jednoznacznej interpretacji przepisów zgodnie z ich wykładnią literalną, w ocenie Wnioskodawcy należy posłużyć się pozostałymi zasadami wykładni przepisów.

Definicja napojów, których wprowadzanie na rynek podlega Opłacie.

Zdaniem Spółki, z literalnego brzmienia regulacji art. 12a ust. 1 Ustawy wynika, iż głównym elementem decydującym o objęciu Opłatą napojów jest obecność w ich składzie Substancji. Przedmiotem podlegającym Opłacie jest wyrób w postaci napoju bądź syropu, jednakże podstawowym kryterium identyfikacji wyrobów objętych Opłatą, jest występowanie Substancji w napoju.

W art. 12b ust. 1 Ustawy, definicja przedmiotu Opłaty została uszczegółowiona. Regulacja ta zawęża katalog napojów objętych Opłatą poprzez dodanie kryterium:

- konkretnej postaci wyrobów (ograniczenie do wyrobów w postaci napoju lub będących syropem, który jest środkiem spożywczym); oraz

- klasyfikacji do wskazanych klas i działu PKWiU; a także

- doprecyzowanie sposobu, w jaki Substancje mają się znaleźć w napoju, żeby uznać go za „napój z dodatkiem” Substancji.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę definicję przedmiotu Opłaty zawartą w art. 12b ust. 1 Ustawy, należy uznać, że spełnienie kryterium występowania w napoju Substancji dodanych do niego nienaturalnie jest konieczne dla uznania danego napoju za podlegający Opłacie. Przy dokonywaniu oceny, czy spełnione jest zasadnicze kryterium obecności w napoju Substancji, czyli czy de facto ustalaniu czy dany wyrób jest napojem „z dodatkiem Substancji” podlegającym Opłacie, zdaniem Spółki należy zupełnie pominąć Substancje, które występują w takim napoju naturalnie. Zatem jeśli w danym wyrobie są tylko i wyłącznie Substancje występujące w nim naturalnie (nie zostały do niego sztucznie dodane w toku procesu produkcji), to brak jest spełnienia kryterium obecności Substancji powodujących nałożenie Opłaty w przypadku wprowadzenia takiego napoju na rynek i nie jest to „napój z dodatkiem Substancji”.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że tym co powoduje obowiązek uiszczenia Opłaty od Piwa bezalkoholowego nie są Substancje występujące w nim naturalnie. Taki obowiązek powodują jedynie te Substancje, które nie występują w Piwie bezalkoholowym naturalnie, czyli zostały dodane do Piwa bezalkoholowego na etapie jego produkcji.

Skoro Ustawodawca zawarł definicję przedmiotu Opłaty w art. 12a i art. 12b Ustawy to przepisy te powinny być również stosowane bez modyfikacji przy wykładni pozostałych regulacji zawartych w Ustawie o zdrowiu publicznym. Zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że jeśli dany napój nie spełni kryterium występowania w nim Substancji dodanych nienaturalnie (nie ma w nim Substancji dodanych w trakcie procesu produkcji), to jego wprowadzenie na rynek krajowy nie będzie w ogóle podlegać Opłacie.

Objęcie Opłatą wyłącznie Substancji dodawanych do napojów – Cel Ustawy.

W Uzasadnieniu wskazany został również cel Ustawodawcy jakim kierował się Ustawodawca wprowadzając Opłatę do polskiego porządku prawnego. Według treści Uzasadnienia: „zasadniczym celem projektu ustawy jest wykorzystanie polityki fiskalnej jako narzędzia służącego promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów”. Zwiększenie cen napojów z dodatkiem Substancji ma wpłynąć na zmniejszenie zainteresowania konsumentów tego rodzaju produktami.

Dodatkowo w Uzasadnieniu stwierdza się, że „głównym celem wprowadzenia opłaty jest promowanie prozdrowotnych wyborów żywieniowych oraz poprawa jakości diety przez ograniczenie spożycia słodkich napojów. Prawidłowe żywienie stanowi najważniejszy czynnik środowiskowy, mający wpływ na rozwój organizmu oraz zapewnienie dobrego stanu zdrowia”. Ponadto, zgodnie z treścią Uzasadnienia „szczególnie niekorzystne jest spożywanie, dodawanego do wielu produktów (podkreślenie Wnioskodawcy), syropu glukozowo-fruktozowego. Najlepiej unikać spożywania słodkich napojów bądź spożywać je rzadko, w niewielkich ilościach. Należy też ograniczyć dodatek cukru (podkreślenie Wnioskodawcy) do potraw i przygotowywanych napojów”.

Zestawiając powyżej przytoczone fragmenty Uzasadnienia z przepisami Ustawy o zdrowiu publicznym, w kontekście objęcia Opłatą Substancji występujących naturalnie w Piwie bezalkoholowym, należy zauważyć, że zdaniem Ustawodawcy, największy wpływ na zdrowie ludzi mają Substancje dodawane sztucznie do różnego rodzaju napojów, takie jak cukry i syrop glukozowo-fruktozowy. W związku z tym należy uznać, że zamiarem Ustawodawcy było objęcie Opłatą jedynie Substancji, które nie występują w napojach naturalnie, zostały do nich dodane w trakcie procesu ich produkcji.

Dodatkowo należy podkreślić, iż cel wprowadzenia Opłaty znajduje także odzwierciedlenie w samej definicji pojęcia napój. Zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy, Opłatą objęte jest wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem Substancji. Natomiast w art. 12b ust. 1 UZP wskazano, że dla celów określenia przedmiotu Opłaty, należy nie uwzględniać Substancji, które występują naturalnie w produktach.

Odczytując zatem przepisy Ustawy zgodnie ze wskazanym powyżej celem ich wprowadzenia do polskiego systemu prawnego, w ocenie Spółki należy przyjąć, że cukry występujące naturalnie w Piwie bezalkoholowym nie powinny zwiększać wysokości Opłaty (pochodzące ze słodu, które nie zostały dodane do Piwa bezalkoholowego w toku produkcji), co w konsumentów poprzez zwiększenie ceny Piwa bezalkoholowego, w zakresie w jakim zawiera ono w swoim składzie cukry występujące w nim naturalnie.

W Uzasadnieniu wskazano również, że „projekt ustawy będzie miał wpływ na przedsiębiorstwa przez wykorzystanie polityki fiskalnej do reformulacji składu środków spożywczych oraz upowszechniania w ofercie mniejszych opakowań słodkich napojów”. Z powyższego wynika, że wykorzystanie przez Ustawodawcę polityki fiskalnej powinno wpłynąć na zmianę składu środków spożywczych przez ich producentów. Wobec tak określonego celu Ustawy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako producent Piwa bezalkoholowego może dokonać zmian w zakresie Substancji, które sam dodaje do produkowanego wyrobu, nie jest jednak w stanie ingerować w składniki, które znajdują się w Piwie bezalkoholowym naturalnie (pochodzą ze słodu).

Na tej podstawie należy uznać, że racjonalny Ustawodawca chcąc skłonić producentów napojów do zmiany ich składu, nie uzależniałby Opłaty od Substancji, co do których producenci nie mogą podjąć decyzji o ich redukcji bądź eliminacji z danego produktu (niemożliwe jest bowiem wyprodukowanie Piwa bezalkoholowego bez użycia słodu i wydzielonych z niego cukrów). W związku z powyższym uzasadnione wydaje się być stwierdzenie, że Ustawodawca nie miał na celu objęcia Opłatą Substancji występujących naturalnie w Piwie bezalkoholowym, gdyż to nie na te Substancje Ustawodawca chciał nakładać dodatkowe obciążenie w postaci dodatkowej daniny, aby zachęcać producentów do ich ograniczania w swoich wyrobach.

Zagadnienie pominięcia Substancji występujących naturalnie w Piwie bezalkoholowym przy obliczaniu wysokości należnej Opłaty można dobrze zobrazować na przykładzie kawy. W naparze kawy naturalnie występuje kofeina. W konsekwencji tzw. „czarna kawa” jako napój zawierający Substancję występującą w niej naturalnie (kofeinę), nie powinna stanowić przedmiotu Opłaty. Natomiast w przypadku dodania do kawy cukru, w celu jej osłodzenia (tak postępuje większość konsumentów tego napoju), w takim napoju wystąpi kolejna Substancja, która będzie już dodana do kawy sztucznie. Spowoduje to, że napój będący czarną kawą zawierającą kofeinę, ale z dodatkiem cukru będzie wypełniał definicję napoju objętego Opłatą z uwagi na występujący w niej cukier. Gdyby przepisy Ustawy wpływały na producenta kawy w ten sposób, że taki producent kawy z dodatkiem cukru jest zobowiązany do uiszczenia Opłaty od cukru oraz kofeiny występującej w kawie to oznaczałoby, że celem Ustawodawcy jest zachęcanie takich producentów do zmniejszania ilości kofeiny w kawie, a nie tylko samego cukru. Zdaniem Wnioskodawcy taki cel wprowadzenia Opłaty nie wynika z Uzasadnienia, bowiem oznaczałoby to, iż Ustawodawca zachęca producentów do przeprowadzenia procesów które skutkowałyby zatracaniem podstawowego charakteru produkowanych przez nich napojów takich jak np. kawa.

Jeśli w tym przykładzie uznać, że dodanie sztucznie cukru nie może powodować obciążenia Opłatą naturalnie występującej w kawie kofeiny, to te same zasady powinny obowiązywać dla cukrów zawartych w Piwie bezalkoholowym. W tym świetle dodane sztucznie cukry nie mogą zmieniać statusu innych Substancji występujących naturalnie w Piwie bezalkoholowym i powodować ich obciążenia Opłatą.

Należy również wskazać, że regulacje art. 12f Ustawy są to przepisy określające sposób kalkulacji Opłaty. Choć brzmienie art. 12f zawiera słowo „napój”, nie ma przesłanek, aby przepis ten odczytywać jako przepis szczególny względem art. 12a i 12b Ustawy określających zakres przedmiotowy Opłaty. Tym samym, nie ma podstaw, aby przepisy art. 12f miały regulować zakres przedmiotowy Opłaty – np. rozszerzać go o wyroby zawierające w swoim składzie Substancje występujące w nich naturalnie jak cukry ze słodu w Piwie bezalkoholowym czy kofeina w kawie. Byłoby to sprzeczne z przedstawionym wcześniej celem wprowadzenia Opłaty. Znaczenie słowa „napój” występującego w art. 12f UZP nie może być zatem odczytywane z pominięciem definicji napoju zawartej w przepisach art. 12a oraz 12b Ustawy. Bowiem swego rodzaju techniczne przepisy art. 12f Ustawy w zakresie kalkulacji wysokości Opłaty nie mogą ingerować w zakres przedmiotowy Opłaty określony przez art. 12a i 12b UZP.

Podsumowując powyższe rozważania dotyczące uznania Substancji za występujące naturalnie w Piwie bezalkoholowym w świetle przepisów Ustawy oraz ich wpływu na kwestię rozliczeń Opłaty oraz ustalania jej wysokości w odniesieniu do Piwa bezalkoholowego, zdaniem Spółki omawianą regulację art. 12b ust. 1 Ustawy należy rozumieć jako wyłączenie z zakresu przedmiotowego Opłaty wszystkich Substancji znajdujących się naturalnie w Piwie bezalkoholowym podlegającym Opłacie. W praktyce będzie skutkowało to tym, że podczas wyliczania Opłaty należnej od Piwa bezalkoholowego zawierającego w swoim składzie Substancje występujące w nim naturalnie, Spółka powinna pominąć takie Substancje w toku wyliczeń w taki sposób, że nie uwzględnia się ich w podstawie wyliczenia Opłaty, np. poprzez pomniejszenie ilości gram cukru zawartego w 100 ml Piwa bezalkoholowego o ilość gram cukru występującego naturalnie w jego 100 ml.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast w myśl art. 12b ustawy,

1. Za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

2. Opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:

(…)

5. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;

W myśl art. 12f ustawy,

1. Na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.

(…)

5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

6. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

7. Napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,

(…)

- zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

(…)

Z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że są Państwo producentem piwa. W ostatnim czasie podjęli Państwo decyzję o rozpoczęciu produkcji smakowego Piwa bezalkoholowego o zawartości alkoholu poniżej 0,5% vol ­– planowo 0,0% vol.

Piwo bezalkoholowe jest ujęte w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod pozycją 11.05.10.0 – piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych.

Z etykiety Piwa bezalkoholowego wynikają informacje dotyczące jego wartości odżywczych, w tym ilość węglowodanów w przeliczeniu na 100 ml Piwa bezalkoholowego, w tym cukrów.

Wskazują Państwo także, że piwo bezalkoholowe nie zawiera w swoim składzie substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, kofeiny oraz tauryny.

Podają Państwo, że na etapie warzenia, ze słodu uwalniają się węglowodany, w tym cukry, jednocześnie na późniejszym etapie produkcji są do Piwa bezalkoholowego dodawane dodatki smakowe w postaci np. soku owocowego, aromatu lub syropu, które mają mu nadać pożądany smak oraz zawierają w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami.

Zawartość cukrów, wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie piwa bezalkoholowego w przeliczeniu na 100 ml wynosi (…) g, a planowany udział masowy soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych w produkcie to (…)%.

Państwa wątpliwość budzi, sposób obliczania opłaty od środków spożywczych w przypadku Piwa bezalkoholowego, mianowicie, czy opłata powinna być obliczana:

- wyłącznie od ilości cukrów dodanych w procesie produkcji (niepochodzących ze słodu), czy

- od sumy ilości cukrów dodanych w procesie produkcji i cukrów występujących w Piwie bezalkoholowym naturalnie tj. cukrów pochodzących ze słodu.

Jak wynika z wyżej powołanego art. 12a ust. 1 ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega napój z dodatkiem:

- cukrów (monosacharydów i/lub disacharydów),

- środków spożywczych zawierających wskazane cukry,

- substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

- kofeiny lub tauryny.

A zatem, aby napój podlegał opłacie musi do niego zostać dodana jedna z ww. substancji.

Natomiast za napój, w myśl art. 12b ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że napój będący przedmiotem wniosku, spełnia definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napój ten bowiem ujęty jest w dziale 11 PKWiU oraz zawiera w swoim składzie środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami dodane w toku jego produkcji (dodatki smakowe w postaci np. soku owocowego, aromatu lub syropu).

Jeśli do piwa bezalkoholowego zawierającego cukry występujące w nim naturalnie (pochodzące ze słodu) zostanie dodany środek spożywczy zawierający cukry będące monosacharydami lub disacharydami, to przy ustalaniu zawartości cukru w 100 ml napoju, którego dodatek powoduje, że napój podlega opłacie, należy uwzględnić zawartość cukrów ogółem, a więc nie tylko cukry dodane ale także cukry naturalnie występujące w napoju (cukry pochodzące ze słodu).

Podstawą do obliczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy będzie zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych umieszczonej na etykiecie produktu.

Powyższe znajduje potwierdzenie w przepisach dotyczących obowiązków informacyjnych dotyczących żywności. Przepisy ustawy nie zawierają unormowań dotyczących dokumentów, będących podstawą wyliczenia wysokości opłaty od środków spożywczych. W zakresie obowiązków informacyjnych dotyczących żywności obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2011 r., str. 18, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem nr 1169/2011, zawierające szczegółowe regulacje dotyczące etykietowania produktów spożywczych. Tym samym źródłem informacji o substancjach, ze względu na zawartość których napój podlega opłacie od środków spożywczych jest ogólnodostępna, uregulowana odrębnymi przepisami etykieta, zawierająca jednoznacznie określone przepisami rozporządzenia nr 1169/2011 informacje.

Wymagania dotyczące obowiązkowych danych określonych dla opakowanych środków spożywczych zostały określone w art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 1169/2011, zgodnie z którym, obowiązkowe jest podanie następujących danych szczegółowych (zgodnie z art. 10-35 i z zastrzeżeniem określonych w rozdziale IV wyjątków) dotyczy to m.in.:

- nazwy żywności,

-wykazu składników,

- ilości określonych składników lub kategorii składników,

(…)

- informacji o wartości odżywczej.

Zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia nr 1169/2011 pkt 1 „informacja o wartości odżywczej” lub „etykietowanie dotyczące wartości odżywczej” oznaczają informacje określające:

a) wartość energetyczną; lub

b) wartość energetyczną i tylko jeden lub więcej niż jeden spośród następujących składników odżywczych:

- tłuszcz (kwasy tłuszczowe nasycone, kwasy tłuszczowe jednonienasycone, kwasy tłuszczowe wielonienasycone),

- węglowodany (cukry, alkohole wielowodorotlenowe, skrobia),

(…)

Przy czym „cukry” – oznaczają wszelkie cukry proste i dwucukry obecne w żywności, z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych.

Zatem przepisy cytowanego rozporządzenia nr 1169/2011 nie różnicują w tabeli wartości odżywczych źródła pochodzenia „cukrów”, odnosząc się wyłącznie do ich zawartości, stanowią bowiem sumę cukrów naturalnie występujących i dodanych w trakcie procesu technologicznego.

Podsumowując, w sytuacji w której napój podlega opłacie od środków spożywczych, sposób obliczenia opłaty regulują kolejne przepisy ustawy. Opłata ta pobierana jest od całej zawartości cukrów, czyli sumy cukrów występujących w napoju naturalnie i cukrów dodanych. Brak jest bowiem możliwości rozróżnienia w tabeli wartości odżywczych cukrów naturalnych i pochodzących z procesu technologicznego.

Odnosząc się natomiast do Piwa bezalkoholowego przedstawionego przez Państwa we wniosku, należy wskazać, że w art. 12b ust. 2 ustawy zostały wymienione przez Ustawodawcę napoje, których wprowadzenie na rynek krajowy nie podlega opłacie od środków spożywczych. W ppkt. 5 ww. artykułu wskazano na napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Tym samym, wprowadzenie na rynek krajowy produkowanego przez Państwa Piwa bezalkoholowego, zawierającego dodatki smakowe w postaci np. soku owocowego, aromatu lub syropu, zawierające w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami, dla którego zawartość cukrów wykazana na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml wynosi (…) g oraz planowany udział masowy soków owocowych, warzywnych lub owocowo-warzywnych wynosi (…)% nie podlega opłacie od środków spożywczych.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie sposobu obliczania wysokości opłaty od środków spożywczych, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy smakowego Piwa bezalkoholowego z dodatkami smakowymi, zawierającymi w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).