0111-KDSB1-1.4019.10.2022.2.MF

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych oraz jej wysokości dla napoju:

- w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, posiadający dodatek kofeiny, cukru lub/oraz substancji słodzącej, a zawartość

cukrów wynosi poniżej 5g/100ml,

- w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, posiadający dodatek kofeiny, cukru lub/oraz substancji słodzącej, a zawartość

cukrów wynosi powyżej 5g/100ml,

- jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 marca 2022 r. (wpływ 24 marca 2022 r.) oraz 28 marca 2022 r. (wpływ 30 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym w Polsce. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży napojów energetycznych, które zawierają w swoim składzie takie substancje jak: cukier, substancje słodzące, kofeinę, taurynę i w związku z tym objęte są tzw. opłatą cukrową. Spółka zajmuje się również produkcją napojów z dodatkami soków, których udział w składzie napoju wynosi min. 20% składu surowcowego. Na mocy Ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumenta, Rozdział 3a „Opłata od środków spożywczych”, napoje z dodatkiem cukrów lub substancji słodzących, kofeiny lub tauryny, są objęte tzw. Opłatą cukrową. Z opłaty częściowo lub całkowicie zwolnione są między innymi napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego.

Z biegiem czasu pojawiły się pytania o wysokość opłaty cukrowej w przypadkach jak poniżej, przy czym są to przypadki przyszłe, obecnie teoretyczne:

1. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej,

o której mowa z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g /100 ml,

2. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej,

o której mowa z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi powyżej 5 g /100 ml.

Powyższe zapytanie dotyczy zdarzeń przyszłych, w chwili obecnej na firmie Sp. z o.o. nie ma obowiązku uiszczania opłaty cukrowej za powyższy typ napojów.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Napoje będące przedmiotem wniosku ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11.07.

Sprzedaż napojów będzie dokonana na rzecz podmiotów prowadzących sprzedaż napojów hurtową jak i detaliczną.

Pytanie

Czy na poniższe napoje obowiązuje „opłata cukrowa” i w jakiej wysokości wg Ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumenta, Rozdział 3a:

1. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g /100 ml;

2. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi powyżej 5 g /100 ml.

Państwa stanowisko w sprawie

1. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g /100 ml

Powyższy napój jest zwolniony z opłaty cukrowej, ponieważ w Ustawie z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów

konsumenta, Rozdział 3a, art. 12a.1. określa jak definiowana jest „opłata cukrowa”.

„Art. 12a. 1. Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu

Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.),

zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".”

Następnie art. 12b punkt 2 określa, jakie napoje nie podlegają opłacie:

„(`(...)`)

5. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza

lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;”

2. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi powyżej 5 g /100 ml.

Powyższy napój obowiązuje jedynie część opłaty, o czym stanowi ust. 7 art. 12f, Rozdział 3a Ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumenta.

„7. Napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,

(`(...)`)

– zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt. 2.”

Część opłaty, która obowiązuje w przypadku napoju jak wyżej określa art. 12f ust. 1 pkt 2, Rozdział 3a Ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumenta:

„2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g /100 ml

– w przeliczeniu na litr napoju.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu

Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.)

zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy,

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12b ust. 2 ustawy,

Opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:

(…)

5. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;

(…)

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego

napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Dodatkowo, jak wskazuje art. 12e ust. 3 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Stosownie do art. 12f ustawy:

1. Na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej,

o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.

3. Napoje zawierające dodatek kofeiny lub tauryny są objęte opłatą w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.

4. Wysokość opłaty dla napojów zawierających substancje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz kofeinę lub taurynę stanowi odpowiednio sumę części, o których mowa w

ust. 1 pkt 1 lub 2, oraz opłaty, o której mowa w ust. 3.

5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

6. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

7. Napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, (`(...)`) zawierające powyżej 5 g cukrów

w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2

(…)

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie produkcji i sprzedaży napojów energetycznych, które zawierają w swoim składzie takie substancje jak: cukier, substancje słodzące, kofeinę i taurynę. Zajmują się Państwo również produkcją napojów z dodatkami soków, których udział w napoju wynosi min. 20% składu surowcowego. W przyszłości zamierzają Państwo sprzedawać napoje mieszczące się w klasie 11.07 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, na rzecz podmiotów prowadzących sprzedaż napojów hurtową jak i detaliczną.

Państwa wniosek dotyczy dwóch wariantów napojów:

1. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g /100 ml,

2. Napój z udziałem masowym soku owocowego wynoszący powyżej 20%, posiadający dodatek kofeiny, posiadający dodatek cukru lub / oraz substancji słodzącej, o której mowa

z rozporządzeniu nr 1333/2008, w którym zawartość cukrów wynosi powyżej 5 g /100 ml.

Państwa wątpliwość budzi, czy i w jakiej wysokości opłacie od środków spożywczych podlegają wyżej wymienione dwa warianty napojów.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że napoje będące przedmiotem wniosku spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy.

Napoje te są ujęty w dziale 11 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) oraz zawierają w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 12a ust. 1 ustawy, Ustawodawca wymieniając substancje, których dodatek powoduje obowiązek zapłaty opłaty, podzielił je na dwie grupy:

1. cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze zawierające te cukry oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

2. kofeinę lub taurynę.

Jak wskazano powyżej opłacie od środków spożywczych nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju

Natomiast z powołanego wcześniej art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy wynika, że napoje w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, czyli 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju w przeliczeniu na litr napoju. Z kolei substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 należy traktować na równi z zawartością w napoju cukrów. W konsekwencji w napoju zawierającym cukry, zawartość substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 nie rodzi dodatkowego obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Natomiast jak wskazano powyżej, kofeina jest obok cukrów i substancji słodzących dodatkiem ujętym w odrębnym punkcie art. 12a ust. 1 ustawy, z którego wystąpieniem w napoju ustawa wiąże obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych. W konsekwencji w przypadku analizowanych napojów dodatek kofeiny rodzi obowiązek zapłaty opłaty za jej zawartość.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, w którym udział masowy soku owocowego wynosi powyżej 20% składu surowcowego, zawierającego dodatek cukru lub/oraz substancji słodzącej i kofeiny, w którym zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, będziecie Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 12f ust. 3 ustawy.

Wysokość opłaty powinna zostać obliczona jedynie od zawartości kofeiny w napoju, czyli 0,10 zł w przeliczeniu na litr napoju.

Natomiast wprowadzenie na rynek krajowy napoju, w którym udział masowy soku owocowego wynosi powyżej 20% składu surowcowego, zawierającego dodatek cukru lub/oraz substancji słodzącej i kofeiny, w którym zawartość cukrów wynosi powyżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, podlega opłacie od środków spożywczych w wysokości ustalonej zgodnie z art. 12f ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 12f ust. 7 pkt 1 oraz art. 12f ust. 3 ustawy.

Wysokość opłaty powinna zatem zostać obliczona zgodnie z art. 12f ust. 4 ustawy, jako suma następujących części:

- 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju, oraz

- 0,10 zł za zawartość kofeiny

- w przeliczeniu na litr napoju.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych i jej wysokości dla wskazanych we wniosku napojów jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).