Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych w związku ze sprzedażą w 2021 r. na rzecz odbiorców hurtowych i detalicznych napojów znajdujących się na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 marca 2022 r. (wpływ 10 marca 2022 r.) oraz pismem z 22 marca 2022 r. (wpływ 30 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów spożywczych, w tym napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami i disacharydami, oraz środków spożywczych zawierających powyższe substancje, a także napojów z dodatkiem kofeiny lub tauryny.

Powyższa działalność wpisana jest do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) Spółki pod pozycjami:

- (…)

Sprzedaż detaliczna dla konsumentów rejestrowana jest za pomocą kasy fiskalnej.

Na dzień 31 grudnia 2020 r. na stanie magazynowym wnioskodawcy znajdował się szereg napojów opisanych powyżej, zakupionych od krajowych producentów lub dystrybutorów.

Napoje te zostały odsprzedane przez wnioskodawcę w 2021 roku zarówno na rzecz odbiorców hurtowych jak i detalicznych.

Nadmieniamy, że nabywając napoje od producenta nie byliśmy ich zamawiającym, a w szczególności skład napoju objętego opłatą nie był przedmiotem umowy zawartej pomiędzy producentem a kupującym.

Spółka naliczyła opłatę cukrową od przedmiotowych napojów, mając na uwadze iż ustawa wprowadzająca tą daninę nie regulowała statusu zapasów magazynowych na koniec 2020 roku, nie były również znane interpretacje organów podatkowych w tym zakresie

Stanowisko to w świetle dostępnych nam obecnie materiałów okazało się błędne.

Wniosek uzupełnili Państwo o wyjaśnienie, że napoje będące przedmiotem wniosku ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług zarówno w klasach 10.32 i 10.89 jak też w dziale 11.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wnioskodawca zobowiązany był do uiszczenia opłaty cukrowej o jakiej mowa w art. 12b (winno być 12a) ust. 1 ustawy z dnia z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym od dokonanej w okresie 2021 roku sprzedaży napojów będących na jego stanie magazynowym w dniu 31.12.2020 r. w sytuacji kiedy napoje te zostały odsprzedane zarówno na rzecz odbiorców hurtowych jak i detalicznych.

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca nie był zobowiązany do uiszczenia opłaty cukrowej od dokonanej w okresie 2021 roku sprzedaży napojów będących na jego stanie magazynowym w dniu 31.12.2020 r.

Zgodnie z przepisem art. 12a ust. 1 powołanej ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008. str. 16).

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą cukrową"

Z kolei w myśl art. 12a ust. 2 w/w ustawy przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna.

Pierwszym punktem, do którego dokonano takiej sprzedaży była nasza Spółka.

W myśl art. 12d ust. 1 w/w ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Dodatkowo, przepis art. 12e ust. 3 w/w ustawy stanowi, że obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym przedmiotowe napoje podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą. Skoro przedmiotowe napoje znajdujące się na stanie magazynowym Spółki na koniec 2020 roku zostały uprzednio nabyte od podmiotów krajowych na rzecz wnioskodawcy, który prowadzi zarówno sprzedaż hurtową jak i detaliczną, ich odsprzedaż w okresie 2021 roku nie podlegała opłacie cukrowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

– podlega opłacie.

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:

przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Z kolei, zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy,

przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),

2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

– także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ustawy:

1. Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

(…)

3. Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, pozostałe podmioty wprowadzające na rynek napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, za których wprowadzenie została zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1.

(…)

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Państwa działalność gospodarcza polega między innymi na hurtowej i detalicznej sprzedaży artykułów spożywczych, w tym napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami i disacharydami, oraz środków spożywczych zawierających te substancje, a także napojów z dodatkiem kofeiny lub tauryny. Napoje, których dotyczy wniosek ujęte są w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 oraz w dziale 11.

Na dzień 31 grudnia 2020 r. na Państwa stanie magazynowym znajdowały się napoje wskazane powyżej, zakupione od krajowych producentów lub dystrybutorów. Następnie odsprzedali je Państwo w 2021 r. zarówno na rzecz odbiorców hurtowych, jak i detalicznych. Wskazują Państwo także, że nabywając napoje od producenta nie byli zamawiającym, a w szczególności skład napoju objętego opłatą nie był przedmiotem umowy zawartej pomiędzy producentem a kupującym.

Państwa wątpliwość budzi, czy zobowiązani byli Państwo do uiszczenia opłaty cukrowej od dokonanej w 2021 roku sprzedaży napojów będących na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., w sytuacji kiedy napoje te zostały odsprzedane zarówno na rzecz odbiorców hurtowych jak i detalicznych.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że napoje znajdujące się na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., które zostały nabyte od podmiotów krajowych, zostały już wprowadzone na rynek krajowy, z uwagi na fakt, że prowadzicie Państwo jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową. Zatem ich dalsza odsprzedaż w 2021 r. nie podlegała opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych w związku ze sprzedażą w 2021 r. na rzecz odbiorców hurtowych jak i detalicznych napojów znajdujących się na Państwa stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).