0111-KDSB1-1.4019.184.2021.1.MF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 28 września 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

28 września 2021 r. złożyli Państwo do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych.

We wniosku przedstawili Państwo następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest producentem piwa w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 722, dalej: „Ustawa o podatku akcyzowym”). Wnioskodawca posiada aktualne i ważne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, w którym produkuje napoje alkoholowe, w tym także piwa w rozumieniu art. 94 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym (dalej: „Piwo”).

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja Piwa, która zazwyczaj obejmuje pięć faz produkcyjnych, tj. warzenie, fermentację, leżakowanie, filtrację oraz rozlew. Z uwagi na wzmożone w ostatnich latach zainteresowanie konsumentów piwem bezalkoholowym, Spółka zdecydowała się na produkcję piwa bezalkoholowego. Piwo bezalkoholowe to produkt niebędący wyrobem akcyzowym, napój o zawartości alkoholu równej lub mniejszej niż 0,5% obj., który w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2015 r. określany jest kodem 11.05.10.0 „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych” (dalej: „Piwo bezalkoholowe”). Piwo bezalkoholowe posiada w swoim składzie cukry: mono-, di- i polisacharydy. Piwo bezalkoholowe nie zawiera w swoim składzie kofeiny ani tauryny.

Podstawowymi składnikami w przypadku zarówno Piwa, jak i Piwa bezalkoholowego, są woda, słód, chmiel. Proces technologiczny Piwa bezalkoholowego jest podobny do produkcji Piwa, z tym że technologia produkcji Piwa bezalkoholowego zakłada, że zwartość alkoholu w wyrobie gotowym nie przekracza 0,5%. Efekt taki może być osiągnięty w różny sposób, np. poprzez skrócenie procesu fermentacji, czy też oddzielenie w końcowej fazie produkcji alkoholu (proces ten przebiega zazwyczaj na etapie filtracji, choć może być również przeprowadzany na każdym innym etapie następującym po fermentacji).

Proces produkcji Piwa bezalkoholowego składa się z następujących etapów:

1. warzenie – na tym etapie surowce wykorzystywane do produkcji piwa (tj. woda, słód, który zawiera cukry oraz chmiel) podlegają zmieszaniu oraz następuje ich warzenie. Podczas warzenia cukry zawarte w słodzie ekstrahują (tj. przedostają się) do wody. Ciecz, która powstaje na koniec tego etapu określana jest mianem brzeczki. Brzeczka kierowana jest do kolejnego etapu, czyli do fermentacji;

2. fermentacja – na tym etapie do brzeczki dodawane są drożdże. Następuje proces fermentacji, w trakcie którego część cukrów zawarta w brzeczce jest przez drożdże zmieniana m.in. na alkohol oraz dwutlenek węgla;

3. dojrzewanie piwa (leżakowanie) – na tym etapie następuje klarowanie i dojrzewanie piwa;

4. filtracja – na tym etapie następuje filtrowanie piwa;

5. rozlew – na tym etapie następuje rozlew piwa do opakowań jednostkowych, np. butelek czy puszek.

Spółka pragnie wskazać, że do Piwa bezalkoholowego nie są dodawane żadne cukry, ani substancje słodzące. Na etapie warzenia naturalnie występujące w słodzie cukry, pod wpływem zacierania i warzenia ekstrahują (przedostają się) do brzeczki. Cukrami tymi są głównie maltoza, glukoza, sacharoza i fruktoza. Powstawanie tych cukrów jest wynikiem zwykłych, normalnych procesów produkcji Piwa bezalkoholowego (jak i Piwa), a nie skutkiem dodawania do niego cukru lub substancji słodzących. Spółka zwraca uwagę, że cukry pochodzące ze słodu nie mają funkcji słodzącej, są jedynie naturalnie występującymi składnikami brzeczki i następnie Piwa bezalkoholowego.

W związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2021 r. opłaty od środków spożywczych na mocy ustawy z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492 z późn. zm.) Spółka powzięła wątpliwości dotyczące sposobu obliczania ww. opłaty w przypadku Piw bezalkoholowych.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.

Czy w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego, w którym występują m.in. węglowodany i cukry (wartości odżywcze) powstałe w trakcie procesu produkcji Piwa ze słodu (ergo: niedodane do produktu jako odrębny składnik), podlega ono opłacie od środków spożywczych z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 z późn. zm.; dalej odpowiednio: „opłata” i „ustawa”)?

Państwa zdaniem.

Zdaniem Wnioskodawcy wprowadzenie na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego, w którym występują m.in. węglowodany i cukry (wartości odżywcze) powstałe w trakcie procesu produkcji Piwa ze słodu (ergo: niedodane do produktu jako odrębny składnik), nie podlega opłacie.

Uzasadnienie Państwa stanowiska.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",

2. kofeiny lub tauryny

- podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy, za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z kolei zgodnie z art. 12f ust. 1 ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju,

- w przeliczeniu na litr napoju.

Natomiast stosownie do art. 12f ust. 6 ustawy maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, opłacie podlegają produkty, które spełniają następujące cechy:

1. występują w postaci napoju lub syropu będącego środkiem spożywczym;

2. są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11;

3. mają w składzie co najmniej jedną z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy,

z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że Piwo bezalkoholowe bezsprzecznie spełnia dwie pierwsze cechy, tj. występuje w postaci napoju oraz jest ujęte w klasyfikacji 11.05.10.0 "Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych" Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2015 r.

Natomiast jeżeli chodzi o trzecią cechę, Spółka zaznacza, że cukry znajdujące się w Piwie bezalkoholowym pochodzą wyłącznie naturalnie ze słodu. W procesie powstawania Piwa bezalkoholowego, a dokładnie w pierwszych fazach: zacierania i warzenia, cukry zawarte w słodzie pod wpływem zacierania i wysokiej temperatury ekstrahują (przedostają się) do brzeczki. Następnie część cukrów podczas fermentacji przekształcana jest na alkohol, a część zostaje w Piwie bezalkoholowym. Piwo bezalkoholowe nie jest więc w żaden sposób dosładzane poprzez dodanie cukru na jakimkolwiek etapie produkcji.

Dodatkowo, zgodnie z rozporządzeniem nr 1333/2008, „substancje słodzące" to substancje stosowane do nadania środkom spożywczym słodkiego smaku lub stosowane w słodzikach stołowych. Spółka zaznacza, że cukier występujący naturalnie w Piwie bezalkoholowym nie spełnia tej definicji. Cukier obecny w Piwie bezalkoholowym nie ma funkcji słodzącej, gdyż nie ma na celu nadania słodkiego smaku. Jest za to naturalnie występującym składnikiem Piwa oraz Piwa bezalkoholowego.

Spółka pragnie podkreślić, że za jej stanowiskiem przemawiają również powody wprowadzenia opłaty do polskiego porządku prawnego. Celem ustawodawcy było ustanowienie obciążenia fiskalnego dla napojów, do których dodano cukry. Z Uzasadnienia do projektu ustawy wynika bowiem, że to nadmierny udział dodatków w postaci cukru bądź substancji słodzących w napojach przyczynia się do pogorszenia stanu zdrowia ludzkiego, nie zaś cukier sam w sobie - a więc znaczenie ma jego pochodzenie w napoju. Ustawodawca nie zamierzał zatem obciążać opłatą cukrów, które występują w napoju naturalnie.

Dokładnie takie samo stanowisko, jakie prezentuje Spółka znalazło potwierdzenie w innych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. W szczególności w interpretacji z 29 czerwca 2021 (sygn. 0111-KDSB1-1.4019.112.2021.2.WF z 28 czerwca 2021 r.) Dyrektor KIS potwierdził brak obowiązku uiszczania opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, niedodane do produktu jako odrębny składnik.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że cukry, które znajdują się naturalnie w Piwie bezalkoholowym nie podlegają opłacie. Opłata odnosi się bowiem wyłącznie do napojów, do których cukry zostały dodane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1956) zwanej dalej ustawą, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem nr 1333/2008,

2. kofeiny lub tauryny

- podlega opłacie.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się, w myśl art. 12a ust. 2 ustawy, sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;

2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje, w myśl art. 12e ust. 1 ustawy, z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że przeważającym przedmiotem Państwa działalności jest produkcja Piwa. Z uwagi na wzmożone w ostatnich latach zainteresowanie konsumentów piwem bezalkoholowym, zdecydowaliście się Państwo na jego produkcję. Piwo bezalkoholowe to produkt niebędący wyrobem akcyzowym, o zawartości alkoholu równej lub mniejszej niż 0,5% obj., sklasyfikowany w pozycji 11.05.10.0 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) jako „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych”. Piwo bezalkoholowe posiada w swoim składzie cukry: mono-, di- i polisacharydy, nie zawiera natomiast kofeiny ani tauryny.

Podstawowymi składnikami w przypadku zarówno Piwa, jak i Piwa bezalkoholowego są woda, słód i chmiel. Proces technologiczny produkcji Piwa bezalkoholowego jest podobny do produkcji piw alkoholowych, z tym, że technologia produkcji Piwa bezalkoholowego zakłada, że zawartość alkoholu w wyrobie gotowym nie przekracza 0,5%. Wskazaliście Państwo etapy produkcji Piwa bezalkoholowego.

Podaliście Państwo, że do Piwa bezalkoholowego nie są dodawane żadne cukry ani substancje słodzące. Na etapie warzenia zawarte w słodzie cukry pod wpływem zacierania i warzenia ekstrahują (przedostają się) do brzeczki. Cukrami tymi są głównie maltoza, glukoza, sacharoza i fruktoza. Powstawanie tych cukrów jest wynikiem zwykłych, normalnych procesów produkcji Piwa bezalkoholowego (jak i Piwa), a nie skutkiem dodawania do niego cukru lub substancji słodzących. Cukry pochodzące ze słodu nie mają funkcji słodzącej, są normalnie występującymi składnikami brzeczki, a następnie Piwa bezalkoholowego.

Wątpliwość Państwa budzi, czy w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego, w którym występują m.in. węglowodany i cukry powstałe w trakcie produkcji Piwa ze słodu (które nie zostały dodane do produktu jako odrębny składnik), podlega ono opłacie od środków spożywczych zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy.

Jak wynika z wyżej powołanego art. 12a ust. 1 ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega napój z dodatkiem:

- cukrów (monosacharydów i/lub disacharydów),

- środków spożywczych zawierających wskazane cukry,

- substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

- kofeiny lub tauryny.

Natomiast za napój, w myśl art. 12b ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

A zatem, aby napój podlegał opłacie musi do niego zostać dodana jedna z substancji wymienionych art. 12a ust. 1 ustawy.

Z uwagi na to, że Piwo bezalkoholowe zawiera cukry ze słodu, powstałe w trakcie procesu jego produkcji i nie została do niego dodana żadna z substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy, nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Końcowo nadmienić należy, że w uzasadnieniu własnego stanowiska, wskazują Państwo, że cukier występujący naturalnie w Piwie bezalkoholowym nie spełnia definicji substancji słodzących zgodnie z rozporządzeniem nr 1333/2008. Ustawodawca w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy wymienia trzy kategorie substancji, których dodanie do napoju powoduje objęcie napoju opłatą od środków spożywczych w przypadku wprowadzenia go na rynek krajowy. Jedną z tych substancji są substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Natomiast jak wskazano powyżej, tylko dodanie wskazanych substancji powoduje, że napój podlega opłacie od środków spożywczych. Natomiast napój objęty przedmiotem niniejszej interpretacji zawiera wyłącznie węglowodany i cukry powstałe w trakcie procesu jego produkcji, pochodzące ze słodu, zatem są to substancje występujące w nim naturalnie, bowiem nie zostały one do napoju dodane. W związku z powyższym, Państwa wyjaśnienia dotyczące substancji słodzących nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczania opłaty od środków spożywczych, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, niedodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.