0111-KDSB1-1.4019.167.2021.2.MF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 16 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.), pismem z 23 września 2021 r. (data wpływu 23 września 2021 r.) oraz pismem z 7 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie ustalenia czy napój fermentowany podlega tejże opłacie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

5 lipca 2021 r. złożyła Pani do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 9 września 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.167.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniła Pani pismem z 16 września 2021 r. (data wpływu 17 września 2021 r.) pismem z 23 września 2021 r. (data wpływu 23 września 2021 r.) oraz pismem z 7 października 2021 r. (data wpływu 7 października 2021 r.).

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiła Pani następujący stan faktyczny.

(…) firma prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest produkcja niedestylowanych napojów fermentowanych. (…)

(…) jest fermentowanym produktem spożywczym, powstałym na bazie wywaru z suszonej herbaty, zdrową alternatywą dla gazowanych napojów słodzonych takich jak (…) itp. Do produkcji (…) używamy: (…) herbatę (…), (…) cukier (…), wodę, kultury bakterii i drożdży (starter do fermentacji), owoce, warzywa, (…).

Proces produkcji polega na zaparzeniu (…) herbaty (…) i dodaniu do niej (…) cukru (…), jako pożywkę umożliwiającą wyhodowanie pożądanych bakterii i drożdży. Cukier (…) stanowi pożywkę dla wzrostu i rozwoju bakterii i drożdży. Produkt startowy procesu fermentacji (…) przetwarzany jest poprzez naturalne reakcje zachodzące za sprawą działania drożdży i bakterii. W końcowym produkcie oba produkty nie są dosładzane, a pożądane walory smakowe powstają w wyniku naturalnej fermentacji. Tak przygotowany nastaw inokulujemy (zakażamy) specjalnymi szczepami bakterii i drożdży i pozostawiamy do fermentacji. Po pewnym czasie fermentacji do nastawu dodajemy owoce, (…) lub warzywa w celu otrzymania określonego smaku produktu końcowego. Prowadzona w określonych warunkach fermentacja trwa ok. (…) dni. W tym czasie kultury bakterii i drożdży przetwarzają cukier (sacharozę), na cukry proste: glukozę i fruktozę.

Fermentację kończymy po uzyskaniu odpowiednich parametrów fizykochemicznych produktu.

W efekcie końcowym otrzymujemy naturalnie, lekko gazowany napój będący źródłem witamin, enzymów i kwasów organicznych. W produkcie końcowym mamy około (…) g cukrów ogółem na 100 ml napoju. Są to różnego typu cukry przefermentowane i fermentowane, pozostałości procesu fermentacji.

Po skończonej fermentacji otrzymany produkt jest filtrowany i butelkowany. Nie jest w żaden sposób przetwarzany. Otrzymanego w ten sposób produktu zwanego (…) nie słodzimy.

Wniosek doprecyzowała Pani o następujące informacje:

– Produkty będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie: 11.04;

– Produkty będące przedmiotem wniosku poza cukrem (…) nie zawierają dodatków w postaci monosacharydów, disacharydów, oraz środków zawierających te substancje, substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności. Nie zawierają też dodatków tauryny i kofeiny i nie są też sztucznie karbonizowane;

– Ogólna zawartość cukrów (węglowodanów) podanych na etykiecie wynosi mniej niż (…) g w 100 ml produktu.

Cukier (…) dodaje się wyłącznie do nastawu/wsadu fermentu jako pożywkę (podłoże dla rozwoju) dla bakterii i drożdży a nie dla walorów smakowych. Bez cukru kultury bakterii i drożdży nie mogłyby się namnażać i wytwarzać enzymów potrzebnych do prowadzenia fermentacji. Fermentacja nastawu/wsadu prowadzona jest przez około (…) dni. Wtedy bakterie i drożdże przetwarzając cukier (…) namnażają się i rozkładają składniki fermentu/wsadu: (…) herbatę, owoce, warzywa (…) na cukry proste, które dalej ulegają przetwarzaniu, (…);

– Cukier (…) jest ujęty w wykazie składników znajdującym się na etykiecie;

– Do fermentacji Produktu używamy całych owoców i warzyw w postaci surowej lub suszonej. (…) Owoce, warzywa, (…) nadają kolor, smak i zapach produktowi końcowemu. Umieszczone są w wykazie składników znajdującym się na etykiecie;

– Do Produktu nie dodajemy soków owocowych, warzywnych lub warzywno-owocowych;

– Produkt końcowy będący fermentem tak jak większość produktów fermentowanych/kiszonych (kiszone ogórki, kiszona kapusta) może zawierać śladowe ilości alkoholu - do 0,5%.

Do naszej (…) nie dodajemy gazu CO2. (…) nie jest pasteryzowana ani konserwowana, zawiera żywe bakterie i drożdże. Smak (…) pochodzi od roślin dodawanych do fermentacji: np. (…) oraz naturalnych substancji wytworzonych przez mikroorganizmy podczas fermentacji. (…) jest rodzajem zdrowej żywności, wegańską alternatywą dla jogurtów i zsiadłego mleka. Jest zdrową alternatywą dla gazowanych napojów słodzonych.

W krajach europejskich i w USA, gdzie (…) jest bardziej znana i popularna, ustawiana jest w supermarketach w sekcjach zdrowej żywności.

W związku z powyższym opisem zadała Pani następujące pytanie (wskazane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy napój fermentowany będący przedmiotem wniosku spełnia definicję napoju podlegającego opłacie cukrowej?

Pani zdaniem.

W zakresie zasadności nałożenia podatku cukrowego na fermentowany napój prozdrowotny:

1. Cukier dodawany do wywaru herbaty nie służy uzyskaniu walorów smakowych, zmiany zapachu czy barwy produktu, co zgodnie z „Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008” art. 35, zał. 1, punkt 1, nie może być uznane jako zastosowanie „substancji słodzącej”. Cukier jest katalizatorem niezbędnym w procesie fermentacji, a co za tym idzie, jego rola w procesie produkcji nie wyczerpuje znamion definicji „substancji słodzących”, określonych w powyższym rozporządzeniu jako „`(...)`substancje stosowane do nadania środkom spożywczym słodkiego smaku lub stosowane w słodzikach stołowych;”.

Bez dodanego cukru bakterie i drożdże nie mogłyby się namnażać i zmieniać wywaru herbaty w naturalnie fermentowany produkt spożywczy, ponieważ sama herbata (…) nie zawiera cukrów.

2. Proces produkcji (…), za pomocą bakterii i drożdży, porównywalny jest do procesów fermentacji żuru, kiszenia ogórków, kapusty, buraków. Produkty te zgodnie z ustawą o „Podatku Cukrowym", nie podlegają opłacie cukrowej, ze względu na ich prozdrowotne właściwości, mimo, iż w 100 g kiszonego soku z buraków znajduje się do 7,2 g cukru.

3. Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Zdrowia kwestia zasadności opłaty cukrowej jest jednoznaczna i brzmi:

„Wprowadzenie tych regulacji ma przede wszystkim cel prozdrowotny, a nie fiskalny. Zależy nam na osiągnięciu efektów, jakie osiągnięto w innych krajach, czyli trwałej zmiany zwyczajów żywieniowych`(...)`”.

Ustawodawca nakłada obowiązek uiszczenia opłaty na produkty mającymi niekorzystny wpływ na zdrowie konsumentów, korelujący ze wzrostem nakładów na opiekę medyczną w Polsce. Idea i cel opłaty cukrowej, w żaden sposób nie odnoszą się do (…), która poprzez swoje właściwości, wykorzystując naturalne procesy chemiczne oraz bazując na naturalnych składnikach, jest w Polsce zaczątkiem zmiany zwyczajów żywieniowych. Produkt może być doskonałą alternatywą dla napojów wysoko słodzonych, z drugiej strony ma niebagatelne walory zdrowotne.

Glukoza przetwarzana podczas procesu fermentacji (…), jest katalizatorem, dzięki któremu powstaje: kwas glukonowy (w lecznictwie jest wykorzystywany do leczenia alergii), kwas glukuronowy (pełni funkcje detoksykacyjne), kwas octowy, mlekowy, jabłkowy, cytrynowy, witaminy (B1, B2, B6, B12) witamina C, polifenole (zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia oraz powstawania nowotworów), enzymy hydrolityczne (enzymy trawienne). Według badań przeprowadzanych na całym świecie, między innym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), (…) wykazuje właściwości probiotyczne, wzmacnia odporność organizmu, wspiera układ immunologiczny, wspomaga pracę układu pokarmowego, reguluje ciśnienie krwi oraz zapobiega zaburzeniom metabolicznym. Posiada silnie pobudzające działanie na przemianę materii, powoduje oczyszczanie krwi, toteż stosowany jest przez wielu jako uniwersalny środek leczniczy. Działa wspomagająco w leczeniu zaburzeń łaknienia, w przypadkach utraty ostrości wzroku, w chorobach stawów, nerek, wątroby i włosów. Terapia (…) wspomaga również leczenie bezsenności, kamieni żółciowych, zaburzeń wątrobowych, otyłości, zatwardzenia, biegunki, hemoroidów, zapalenia stawów, wrzodów oraz zaćmy i raka. Produkt nie tylko nie szkodzi konsumentom, poprzez nadmiar cukru i zawartość substancji konserwujących, ale przede wszystkim pomaga w naturalnych procesach fizjologicznych zachodzących w naszych organizmach.

(…) nie jest pasteryzowana, konserwowana, karbonizowana, ponieważ wszystkie te procesy prowadzą do degradacji prozdrowotnych walorów produktu i niszczą prozdrowotne bakterie i enzymy zawarte w tym naturalnym produkcie żywnościowym.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że produkty objęte wnioskiem nie spełniają definicji napoju podlegającego opłacie cukrowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w zakresie ustalenia czy napój fermentowany będący przedmiotem wniosku podlega tejże opłacie – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem nr 1333/2008,

2. kofeiny lub tauryny

- podlega opłacie.

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się, w myśl art. 12a ust. 2 ustawy, sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Stosownie do art. 12f ust. 1 ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

1. 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2. 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

Maksymalna wysokość opłaty, zgodnie z przepisem art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pani producentem niedestylowanych napojów fermentowanych. (…) produkt o nazwie (…), powstały na bazie wywaru z suszonej (…) herbaty. Produkt ten jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasie 11.04. Przedmiotowy napój nie zawiera w swoim składzie substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, kofeiny, tauryny oraz innych cukrów poza cukrem (…). Cukier (…) dodawany jest na etapie produkcji jako pożywka dla bakterii i drożdży oraz ujęty jest w wykazie składników znajdującym się na etykiecie. Ogólna zawartość cukrów (węglowodanów) podana na etykiecie wynosi mniej niż (…) g w przeliczeniu na 100 ml. Do fermentacji Produktu używane są całe owoce i warzywa w postaci surowej lub suszonej. Do Produktu nie są dodawane soki owocowe, warzywne lub warzywno-owocowe. Produkt końcowy może zawierać śladowe ilości alkoholu - do 0,5%.

Pani wątpliwość dotyczy tego, czy ww. produkt spełnia definicję napoju podlegającego opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Ustawa o zdrowiu publicznym nie precyzuje sformułowania substancje występujące naturalnie. Natomiast w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (druk sejmowy nr 210) wskazano, że przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

W związku z powyższym cukry oraz środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie.

W uzasadnieniu własnego stanowiska, wskazuje Pani, że cukier dodawany do wywaru z herbaty nie może być uznany za substancję słodzącą zgodnie z rozporządzeniem nr 1333/2008.

W tym względzie należy przyznać Pani rację. Należy zwrócić jednak uwagę, że ustawodawca odrębnie wskazuje na cukry będące monosacharydami lub disacharydami (oraz środki spożywcze zawierające te substancje) oraz na substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Cukier (…) dodawany do produktu nie stanowi substancji słodzącej wymienionej w rozporządzeniu nr 1333/2008, ponieważ jest on cukrem wskazanym w pierwszej części art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wyjaśnienia dotyczące substancji słodzących wykazanych w rozporządzeniu nr 1333/2008 nie znajdują zastosowania w przypadku przedmiotowego produktu.

W przedmiotowej sprawie bez znaczenia pozostaje prozdrowotny (określenie wskazane przez Panią we wniosku) charakter produktu. Do produktu, będącego przedmiotem wniosku nie znajduje również zastosowania art. 12b ust. 2 ustawy, zawierający katalog napojów, których wprowadzenie na rynek krajowy nie podlega opłacie od środków spożywczych.

Zgodnie z art. 12b ust. 2 ustawy opłacie nie polega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:

1. będących wyrobami medycznymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 186 i 1493);

2. będących suplementami diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2020 r. poz. 2021);

3. będących żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz. Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35, z późn. zm.);

4. będących wyrobami akcyzowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722, 1747, 2320 i 2419 oraz z 2021 r. poz. 72);

5. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;

6. będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz. Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 432/2012", w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;

7. będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Powyższy przepis nie wymienia napojów fermentowanych jako wyłączonych z opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Jak sama Pani wskazuje, cukier (…) dodawany jest w procesie produkcji napoju oraz ujęty jest w wykazie składników znajdującym się na etykiecie produktu. Mimo tego, że cukier (…) dodawany do wywaru herbaty jest wykorzystywany jako pożywka dla drożdży i bakterii, to jego dodatek powoduje, że napój będzie podlegał opłacie. Należy bowiem zwrócić uwagę, że napój podlega opłacie w przypadku dodania do niego substancji wymienionych w art. 12a ust 1 ustawy, przy czym bez znaczenie pozostaje cel (np.: dosłodzenie, walory smakowe) w jakim te substancje są do napoju dodawane.

Dodatkowo jak wskazano w powoływanym wcześniej uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów: Cukry, substancje słodzące lub aktywne jako dodatki podlegające opłacie powinny być ujęte w wykazie składników zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie żywności i żywienia. W odniesieniu do napojów fermentowanych (np. piwa) opłacie podlegałyby napoje, które w wykazie składników zawierają cukry (monosacharydy lub disacharydy) oraz środki spożywcze zawierające te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności, kofeinę lub taurynę.

Z powyższego wynika, że ustawodawca wprost wskazuje, iż opłacie od środków spożywczych podlegają napoje fermentowane, które w wykazie składników zawierają cukry (monosacharydy lub disacharydy) dodane do napoju, niebędące substancjami występującymi naturalnie w tych napojach.

Podsumowując, opisany we wniosku napój mieści się w PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) w dziale 11, zawiera w swoim składzie cukier, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, tym samym spełnia definicję napoju określoną w art. 12b ust. 1 i podlega opłacie od środków spożywczych.

Podstawą do obliczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy będzie zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych umieszczonej na etykiecie produktu.

Zatem wprowadzając na rynek krajowy przedmiotowy produkt, zobowiązana jest Pani do uiszczenia od niego opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym Pani stanowisko w zakresie pytania zadanego we wniosku uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Pani prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.