Spółka (...) produkuje i sprzedaje lemoniady, które zawierają naturalne cukry z ekstraktów owocowych oraz soku owocowego. Zadała pytanie, czy te lemoniady podlegają opłacie określonej w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym. Organ podatkowy uznał, że wprowadzenie takich napojów na rynek krajowy wiąże się z obowiązkiem uiszczenia opłaty, ponieważ cukry z ekstraktów owocowych i soku owocowego, dodane w procesie produkcji, nie występują naturalnie w napoju, lecz stanowią dodatek do środka spożywczego zawierającego cukier. W związku z tym organ ocenił stanowisko Spółki jako nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 12 maja 2021 r. (data wpływu 13 maja 2021 r.) uzupełnione pismem z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty od napoju – (…) –jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
13 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych dotyczący obowiązku uiszczenia opłaty od napoju – (…).
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 28 czerwca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.151.2021.1.IS wezwano do jego uzupełnienia.
Wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.).
We wniosku przedstawili Państwo następujący stan faktyczny / zdarzenie przyszłe.
Spółka (…) (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym.
Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż detaliczna pozostałej żywności prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.
Zgodnie z zapisami w Krajowym Rejestrze Sądowym spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie między innymi:
Spółka oferuje na rynku m.in. artykuły spożywcze oraz suplementy diety, w tym batoniki, czekoladowe przysmaki, zdrowe słodycze, lio shakes, superfoods, białka roślinne, smoothie, musli, masła i oleje, zupy, puddingi, a także akcesoria kuchenne, diety, książki, poradniki z płytami DVD z ćwiczeniami, akcesoria sportowe do ćwiczeń.
Spółka dokonuje sprzedaży zdrowej, naturalnej i ekologicznej żywności. Spółka oferuje jedynie wysokiej jakości produkty, które zostały przygotowane z najlepszych składników. Nie dodaje do swojego asortymentu ulepszaczy smaku, syntetycznych słodzików, białego cukru i szkodliwych substancji poprawiających aromat lub kolor. Celem Spółki jest promowanie prozdrowotnych wyborów konsumentów.
Wśród oferty Spółki znajdują się lemoniady (…). Wniosek Spółki dotyczy (…)
W ekstraktach owocowych oraz soku owocowym zawarte są naturalne cukry. Lemoniada nie zawiera ani kofeiny, ani tauryny.
Lemoniada jest produkowana przez inny podmiot na zlecenie Spółki zawierające dokładną specyfikację produktu. Napój jest sprzedawany w Polsce i docelowo za granicą, zarówno do sklepów (sprzedaż detaliczna) jak i bezpośrednio do klientów poprzez sklep internetowy należący do Spółki.
Wszystkie ww. składniki wpływają na funkcjonalność napoju. Bez któregokolwiek z ww. składników nie powstałby napój.
Napój został zaklasyfikowany do kodu 11.07.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Ww. napój to żywność wzbogacona, nie stanowi suplementu diety.
Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje.
Wnioskodawca jest i będzie producentem napoju. Przy czym Wnioskodawca podzleca podwykonawcy wykonanie napoju na podstawie dokładnej specyfikacji produktu. Wnioskodawca na rynku występuje jako producent napoju. Wnioskodawca nie będzie podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ani importerem napoju. Wnioskodawca będzie podmiotem prowadzącym sprzedaż detaliczną napoju jako producent. Wnioskodawca nie będzie zamawiającym. Wnioskodawca jest podmiotem sprzedającym napój konsumentom prowadzącym sprzedaż detaliczną. Napój jest sprzedawany w Polsce i docelowo za granicą, zarówno do sklepów (sprzedaż detaliczna) jak i bezpośrednio do klientów poprzez sklep internetowy należący do Spółki.
Wartości odżywcze zamieszczone na etykiecie napoju w przeliczeniu na 100 ml dotyczące:
(…)
W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytanie.
Czy w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, lemoniada zawierająca w sobie naturalne cukry występujące w ekstraktach owocowych oraz soku owocowym podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym?
Państwa zdaniem.
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym lemoniada zawierająca w sobie naturalne cukry występujące w ekstraktach owocowych oraz soku owocowym nie podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.
Uzasadnienie Państwa stanowiska.
Zgodnie z art. 12a ustawy o zdrowiu publicznym:
1.Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
-podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą”.
2.Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
3.Przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:
-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.
Na mocy art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Przepisy ustawy o zdrowiu publicznym nie określają co jest dodatkiem z perspektywy procesu produkcyjnego ani nie definiują zwrotu „substancji występujących w nich naturalnie”. Są to kluczowe pojęcia, od których uzależnione jest zastosowanie opłaty.
Zgodnie z Słownikiem języka polskiego: dodatek - to, co się dodaje ponad normę, ponad określoną ilość, miarę, ponad program (https://sjp.pl/).
Zgodnie z literalnym brzmieniem ww. przepisów:
-Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem określonego rodzaju cukrów, kofeiny lub tauryny podlega opłacie,
-Na mocy art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajdują się m.in. cukry, kofeina lub tauryna, z wyłączeniem cukrów, kofeiny lub tauryny występującej w nich naturalnie.
„Ww. przepisy prowadzą wręcz do sprzeczności, ponieważ przykładowo, z jednej strony napój kwalifikuje do opłaty dodatek „środka spożywczego zawierającego cukry”, w tym np. czystego soku, w którym cukry te występują naturalnie, z drugiej strony z definicji napoju wyłączono napoje zawierające w składzie cukier, jeśli występuje on naturalnie (w tym np. czysty 100% sok)” - tak też stanowisko Polskiej Izby Handlu.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przepisy art. 12a ust. 1 oraz art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym nie wskazują wprost, w bezsporny sposób, jakie napoje i syropy podlegają opłacie. Rygorystyczna i zawężająca wykładnia ww. przepisów prowadziłaby do niedopuszczalnej dyskryminacji szerokiej grupy podatników. Jest to de facto wykładnia sprzeczna z celem w jakim wprowadzono ww. przepisy.
Zgodnie z treścią uzasadnienia projektu ustawy wprowadzającej opłatę:
Powyższe oznacza, że przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym / zdarzeniem przyszłym wśród oferty Spółki znajdują się lemoniady (…). Wniosek Spółki dotyczy lemoniady (…). (…)
W ekstraktach owocowych oraz soku owocowym zawarte są naturalne cukry. Lemoniada nie zawiera ani kofeiny, ani tauryny.
Lemoniada jest produkowana przez inny podmiot na zlecenie Spółki zawierające dokładną specyfikację produktu. Napój jest sprzedawany w Polsce i docelowo za granicą, zarówno do sklepów (sprzedaż detaliczna) jak i bezpośrednio do klientów poprzez sklep internetowy należący do Spółki.
Wszystkie ww. składniki wpływają na funkcjonalność napoju. Bez któregokolwiek z ww. składników nie powstałby napój.
Napój został zaklasyfikowany do kodu 11.07.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Ww. napój to żywność wzbogacona, nie stanowi suplementu diety.
Naturalne cukry zawarte w ekstraktach owocowych oraz soku owocowym są substancjami znajdującymi się w składzie produktu zgodnie z jego charakterystyką.
Należy więc podkreślić, że analogicznie jak elementem składowym soku są np. owoce zawierające cukry, elementem składowym kawy jest napar z kawy zawierający kofeinę, tak elementem składowym lemoniady są ekstrakty owocowe oraz sok owocowy zawierające naturalne cukry. Nie są to specjalne dodatki do napoju, lecz jego składowe. Ich pochodzenie jest naturalne.
Wszystkie ww. składniki wpływają na funkcjonalność lemoniady. Bez któregokolwiek z ww. składników nie powstałaby lemoniada.
Biorąc pod uwagę wykładnię językową ww. przepisów należy stwierdzić, że lemoniada zawiera wyłącznie cukry występującą w niej naturalnie, w związku z czym nie ma podstaw do objęcia jej opłatą.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 1a ustawy o zdrowiu publicznym:
1.Ustawa określa zadania z zakresu zdrowia publicznego, podmioty uczestniczące w realizacji tych zadań oraz zasady finansowania zadań z zakresu zdrowia publicznego.
1a.Ustawa określa także zasady ustalania i pobierania opłaty od napojów z dodatkiem substancji o właściwościach słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, oraz kofeiny lub tauryny w produkcie gotowym do spożycia.
Opłata została wprowadzona w rozdziale 3a ustawy o zdrowiu publicznym po rozdziałach zawierających przepisy ogólne, przepisy regulujące koordynację i opiniowanie realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, narodowy program zdrowia. Po przepisach regulujących opłatę znajdują się przepisy dotyczące m.in. finansowania zadań z zakresu służby zdrowia.
Systematyka ustawy wskazuje, że opłata ma wspierać realizację narodowego programu zdrowia oraz wpływać na poprawę prozdrowotnych wyborów konsumentów.
Zgodnie z treścią uzasadnienia projektu ustawy wprowadzającej opłatę „zasadniczym celem projektu ustawy jest wykorzystanie polityki fiskalnej jako narzędzia służącego promocji prozdrowotnych wyborów konsumentów”.
W opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym Spółka dokonuje sprzedaży zdrowej, naturalnej i ekologicznej żywności. Spółka oferuje jedynie wysokiej jakości produkty, które zostały przygotowane z najlepszych składników. Nie dodaje do swojego asortymentu ulepszaczy smaku, syntetycznych słodzików, białego cukru i szkodliwych substancji poprawiających aromat lub kolor. Celem Spółki jest promowanie prozdrowotnych wyborów konsumentów. Napój został stworzony jako zdrowa, naturalna i ekologiczna alternatywa dla słodzonych soków owocowych.
Lemoniada realizuje więc główną funkcję przepisów ustawy o zdrowiu publicznym tj. funkcję promowania prozdrowotnych wyborów konsumentów.
Mając na uwadze rezultat wykładni językowej wzmocniony rezultatami wykładni systemowej i funkcjonalnej należy stwierdzić, że w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym lemoniada zawierająca w sobie naturalne cukry występujące w ekstraktach owocowych oraz soku owocowym nie podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym.
W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
-podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą”.
Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
Z kolei w myśl art. 12e ust. 1 ustawy, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
Natomiast art. 12f ust. 1 ustawy stanowi, że na wysokość opłaty składają się następujące części:
-w przeliczeniu na litr napoju.
Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7 (art. 12f ust. 2 ustawy).
Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.
Maksymalna wysokość opłaty, w myśl art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wynika, że napój będący przedmiotem wniosku jest zaklasyfikowany do kodu 11.07.19.0 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług). Napój to żywność wzbogacona i nie stanowi suplementu diety. W skład napoju wchodzą: (…)
W ekstraktach owocowych oraz soku owocowym zawarte są naturalne cukry. Napój nie zawiera kofeiny i tauryny.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że jesteście producentem napoju objętego wnioskiem, przy czym podzlecacie Państwo podwykonawcy wykonanie napoju na podstawie dokładnej specyfikacji produktu. Na rynku występują Państwo jako producent napoju. Zgodnie z informacją przekazaną w uzupełnieniu nie jesteście Państwo zamawiającym. Napój sprzedawany jest w Polsce i docelowo zagranicą, zarówno do sklepów, jak i bezpośrednio do klientów poprzez sklep internetowy.
Wątpliwość Państwa dotyczy obowiązku uiszczenia opłaty od napoju – (…), który w swoim składzie zawiera ekstrakty owocowe oraz sok grejpfrutowy odtworzony z koncentratu, w których występują naturalne cukry.
Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
W tym miejscu należy wskazać że ustawa o zdrowiu publicznym nie precyzuje sformułowania substancje występujące naturalnie. Natomiast jak wskazano w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 860) przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.
W związku z powyższym środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie.
Sok owocowy jak i ekstrakty owocowe, dodawane w procesie produkcyjnym napoju, stanowią dodatek środka spożywczego zawierającego cukier, tym samym nie stanowią substancji występujących naturalnie w napoju opisanym we wniosku.
Podstawą do obliczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy będzie zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju wykazana w tabeli wartości odżywczych umieszczonej na etykiecie produktu.
Podsumowując, napój będący przedmiotem wniosku, jest napojem ujętym w dziale 11 PKWiU, w jego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy (środek spożywczy zawierający cukry, tj. sok owocowy oraz ekstrakty owocowe zawierające występujący w nich naturalnie cukier).
Zatem wprowadzenie na rynek krajowy napoju opisanego we wniosku, spełniającego definicję napoju, zgodnie z art. 12b ust. 1 ustawy będzie podlegać opłacie od środków spożywczych.
W związku z tym Państwa stanowisko przedstawione w zakresie pytania zadanego we wniosku uznano za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili