0111-KDSB1-1.4019.146.2021.2.IS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 5 maja 2021 r. (data wpływu 12 maja 2021 r.) uzupełnione pismem z 9 lipca 2021 r. (data wpływu 15 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie braku obowiązku zapłaty przez Państwa opłaty od środków spożywczych:

• od napojów nabytych od innego podmiotu w przypadku ich dalszej odsprzedaży – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. w formie detalicznej – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

12 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 15 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 30 czerwca 2021 r. znak 0111-KDSB1-1.4019.146.2021.1.IS wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełnili Państwo 15 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawili Państwo następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W ramach tejże działalności prowadzi sprzedaż artykułów spożywczych. Prowadzona przez Spółkę sprzedaż jest sprzedażą zarówno hurtową jak i detaliczną.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm.) [zwana także: „ustawą o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”].

Zgodnie z informacją ujawnioną w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, ujawnionym przedmiotem działalności spółki są m.in.:

• PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 46.39.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych;
• PKD 46.90 - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana;
• PKD 47.1 - Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach;
• PKD 47.2 - Sprzedaż detaliczna żywności, napojów i wyrobów tytoniowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Spółka nabywa od swoich dostawców towary. Wśród nabywanych przez Spółkę produktów, znajdują się napoje, które kwalifikowane są jako napoje wskazane w art. 12a ust. 1 w zw. z art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu (dalej: „napoje cukrowe”). Spółka następnie prowadzi sprzedaż napojów cukrowych zarówno w formie sprzedaży hurtowej jak i w formie sprzedaży detalicznej. Spółka nie określa nabywając napoje cukrowe od swoich dostawców, które z nich zostaną następnie sprzedane przez nią w sprzedaży hurtowej, a które w sprzedaży detalicznej.

Charakter sprzedaży (czy jest to sprzedaż hurtowa czy detaliczna) wynika każdorazowo z sytuacji rynkowej, w szczególności popytu na napoje cukrowe i nie jest przez Spółkę przewidywalny. Mając na względzie powyższe, dostawcy napojów cukrowych do Spółki, sprzedając Spółce napoje cukrowe sprzedają je podmiotowi, który następnie może odsprzedać te produkty zarówno w formie sprzedaży hurtowej jak i sprzedaży detalicznej, nie posiadając jednocześnie wiedzy ani przewidywań, które konkretnie produkty i w jakiej ilości zostaną sprzedane przez Spółkę w sprzedaży hurtowej, a które w sprzedaży detalicznej.

Możliwe zatem jest, że Spółka sprzedając napoje cukrowe:

1. sprzedaje napoje cukrowe podmiotom sprzedającym je następnie w ramach sprzedaży wyłącznie detalicznej, lub
2. sprzedaje napoje cukrowe podmiotom sprzedającym je następnie w ramach sprzedaży wyłącznie hurtowej, lub
3. sprzedaje napoje cukrowe podmiotom sprzedającym je następnie w ramach zarówno sprzedaży hurtowej jak i sprzedaży detalicznej, lub
4. sprzedaje napoje cukrowe w bezpośredniej sprzedaży detalicznej.

Co istotne z perspektywy niniejszego wniosku, jeszcze w roku 2020, Wnioskodawca nabył od dostawców, w tym producentów napojów, napoje cukrowe i nie dokonał ich sprzedaży przed 01.01.2021 r. W związku z czym, na koniec 2020 roku, wnioskodawca posiadał w swoich magazynach napoje cukrowe, które nabył jeszcze w 2020 roku. Obecnie, w 2021 roku, Wnioskodawca zamierza sprzedawać napoje cukrowe nabyte od swoich dostawców jeszcze w 2020 roku.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży napojów cukrowych, nabytych od swoich dostawców jeszcze w 2020 roku, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w charakterze sprzedaży detalicznej lub sprzedaży hurtowej, w tym sprzedaży podmiotom sprzedającym następnie napoje cukrowe jednocześnie w formie sprzedaży hurtowej i detalicznej.

Wniosek doprecyzowali Państwo o następujące informacje:

Wnioskodawca informuje, iż w momencie nabycia od dostawców towarów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. Wnioskodawca nie był:

1. producentem napoju, podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importerem napoju, nie był także
2. podmiotem prowadzącym sprzedaż detaliczną napoju jako: producent, podmiot nabywający napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importer napoju, nie był także
3. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowił element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Wnioskodawca informuje, że napoje będące na stanie magazynowym na koniec 2020 r. zostały nabyte przez Wnioskodawcę od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju. Napoje nie były nabywane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ani w ramach importu, ani przez Wnioskodawcę jako zamawiającego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym.

W składzie napojów objętych wnioskiem mogą znajdować się zarówno cukry będące monosacharydami lub disacharydami oraz środki spożywcze zawierające te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), jak i kofeina lub tauryna. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przedmiotem jego zapytania nie jest potwierdzenie lub zaprzeczenie, czy napoje, które są przedmiotem jego transakcji, stanowią napoje objęte regulacją ustawy o zdrowiu publicznym, natomiast przedmiotem jego zapytania są kwestie powstania obowiązku zapłaty opłaty cukrowej w określonych sytuacjach.

Należy zatem wskazać, iż istotą złożonych zapytań przez Wnioskodawcę nie jest klasyfikacja PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) oraz określenie, czy napoje o których mowa we wniosku są napojami cukrowymi w myśl ustawy o zdrowiu publicznym. Istotą zapytań jest określenie, czy w zakresie napojów cukrowych, nabytych jeszcze w 2020 roku, w określonych w zapytaniach sytuacjach powstanie lub nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty opłaty cukrowej.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż detaliczną oraz hurtową różnych napojów cukrowych i wskazuje, że posiada on około 1000 indeksów różnych napojów, przez co uważa za bezcelowe podawanie i wskazywanie około tysiąca pozycji, wyszczególniających w każdej z nich wartości odżywcze dotyczące zawartości cukrów oraz innych substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, jeśli wchodzą w skład napoju.

W wezwaniu do uzupełnienia wniosku organ wskazał, iż „jest upoważniony do interpretacji przepisów prawa, a nie do ustalenia cech działalności podatnika”. Wnioskodawca zatem pragnie zatem ponownie wskazać, że badanie czy napoje, które są przedmiotem wniosku są napojami cukrowymi nie stanowi zagadnienia zawartego w pytaniach sformułowanych przez Wnioskodawcę we wniosku.

Wnioskodawca ma świadomość, że napoje objęte zakresem zapytań niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji są napojami cukrowymi w myśl ustawy o zdrowiu publicznym i w związku z określonymi zdarzeniami gospodarczymi, w stosunku do nich może powstać obowiązek zapłaty opłaty cukrowej. Napoje będące przedmiotem zapytania są napojami ujętymi w PKWiU w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11.

Wnioskodawca we wniosku, poza pytaniem oznaczonym numerem 1, zadał pytania:

2. „Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży Wnioskodawca dokonuje bezpośrednio w formie sprzedaży detalicznej? 3. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową? 4. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną? 5. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową?"

W zakresie powyżej wskazanych pytań, Wnioskodawca pragnie uzyskać odpowiedź w zakresie powstania obowiązku zapłaty opłaty cukrowej odnośnie nabytych przez niego jeszcze w 2020 roku napojów cukrowych, a sprzedawanych przez Wnioskodawcę już w 2021 roku.

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na to, iż posiada on status podmiotu, prowadzącego zarówno sprzedaż detaliczną oraz hurtową, nie będzie on w żadnym wypadku obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej, bowiem na mocy art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu publicznym (we wniosku zwana także: ustawą o zdrowiu), to podmiot, który sprzedaje napoje cukrowe na rzecz Wnioskodawcy ma obowiązek zapłaty opłaty cukrowej, względem czego w 2021 roku, Wnioskodawca nabywając napoje cukrowe, nabywa te napoje już objęte opłatą cukrową, której obowiązek zapłaty ma zbywca takich napojów w stosunku do Wnioskodawcy, natomiast w zakresie napojów cukrowych nabytych jeszcze w 2020 roku, obowiązek zapłaty opłaty cukrowej, w przypadku odsprzedaży napojów cukrowych przez Wnioskodawcę już w 2021 roku nie powstanie, bowiem napoje te zostały nabyte jeszcze, gdy w porządku prawnym opłata cukrowa nie istniała, a nawet gdyby uznać, że obowiązek taki w zakresie napojów nabytych jeszcze w 2020 roku powstaje, to obciążać on powinien, zdaniem Wnioskodawcy, zbywcę tych napojów na rzecz Wnioskodawcy, bowiem Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową.

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy sytuacja, w której dany podmiot (kontrahent) dokona sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, powoduje, że to na tym podmiocie będzie ciążył obowiązek zapłaty opłaty cukrowej w myśl art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu a tym samym Wnioskodawca odsprzedając dalej te napoje nie będzie miał już obowiązku zapłaty opłaty cukrowej?
2. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży Wnioskodawca dokonuje bezpośrednio w formie sprzedaży detalicznej?
3. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową?
4. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną?
5. Czy Wnioskodawca obowiązany będzie do zapłaty opłaty cukrowej od towarów nabytych od dostawców, w tym producentów w 2020 roku i znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r., a zbywanych w 2021 r., tj. już po wejściu w życie przepisów obligujących do uiszczenia oznaczonej opłaty, w przypadku, gdy nabywcą tych towarów był Wnioskodawca, rozumiany jako podmiot dokonujący jednocześnie sprzedaży detalicznej, jak i hurtowej, a sprzedaży dokonuje w formie sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową?

Państwa zdaniem.

Ad 1

W sytuacji, w której dany podmiot (kontrahent) dokona sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, powoduje, że to na tym podmiocie będzie ciążył obowiązek zapłaty opłaty cukrowej w myśl art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, tym samym Wnioskodawca odsprzedając dalej te napoje nie będzie miał już obowiązku zapłaty opłaty cukrowej. Zdaniem Wnioskodawcy opłata cukrowa ma charakter jednofazowy.

Stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Ad 2

W zakresie napojów cukrowych, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 roku, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłacić opłaty cukrowej na poziomie transakcji dokonanej już w 2021 roku, w przypadku sprzedaży tych napojów cukrowych jako sprzedaży detalicznej.

Ad 3

W zakresie napojów cukrowych, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 roku, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłacić opłaty cukrowej na poziomie transakcji dokonanej już w 2021 roku, gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotów dokonujących sprzedaży wyłącznie hurtowej.

Ad 4

W zakresie napojów cukrowych, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 roku, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłacić opłaty cukrowej na poziomie transakcji dokonanej już w 2021 roku, gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotów dokonujących sprzedaży wyłącznie detalicznej.

Ad 5

W zakresie napojów cukrowych, nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 roku, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłacić opłaty cukrowej na poziomie transakcji dokonanej już w 2021 roku, gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową.

Uzasadnienie Państwa stanowiska.

Ad 1

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz subsubstancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą" (opłata ta, we wniosku zwana jest także „opłatą cukrową”).

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu.

Następnie należy wskazać, że w myśl art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1 (zwanych w niniejszym wniosku „napojami cukrowymi”), rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Mając to na uwadze, należy wskazać, że poprzez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych rozumie się:

1. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona:

1. sprzedaż detaliczna, oraz
2. sprzedaż detaliczna napojów cukrowych przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego; albo

2. sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

Z powyższego wynika, że wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych następuje w dwóch możliwych przypadkach:

1. sprzedaży do pierwszego punktu w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna (sprzedaż detaliczna, oraz sprzedaż detaliczna przez producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego);
2. sprzedaży w przypadku gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu).

Ponadto, warto wskazać, że w przypadku gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą, a podmiotem obowiązanym do zapłaty opłaty jest podmiot, który sprzedaje napoje cukrowe podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu).

W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż zarówno detaliczną jak i hurtową. Wnioskodawca nie jest w stanie określić stałej proporcji w jakiej pozostaje prowadzona przez niego sprzedaż hurtowa napojów w stosunku do sprzedaży detalicznej napojów cukrowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca regulując kwestię sprzedaży w przypadku sprzedaży napojów cukrowych podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową nie wskazał, w jakiej proporcji ma pozostawać sprzedaż hurtowa do sprzedaży detalicznej, ani czy podmiot taki ma w ogóle określać taką proporcję.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, w każdym wypadku, gdy podmiot prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której dokonuje sprzedaży zarówno detalicznej jak i hurtowej spełnia on przesłankę do zakwalifikowania go jako podmiot prowadzący jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową w myśl art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, bez konieczności dokonywania szczegółowych analiz w jakiej proporcji prowadzi sprzedaż napojów cukrowych hurtowo do sprzedaży napojów cukrowych detalicznie.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on być rozumiany jako podmiot prowadzący jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, w myśl art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, a to z kolei powoduje, iż w przypadku, gdy kontrahent Wnioskodawcy dokonuje na jego rzecz sprzedaży napojów cukrowych, to właśnie na tym podmiocie będzie spoczywał obowiązek zapłaty cukrowej. To w następstwie implikuje, że w przypadku odsprzedaży tych napojów przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca nie będzie miał już obowiązku zapłaty opłaty cukrowej. Zdaniem Wnioskodawcy bowiem, opłata cukrowa ma charakter jednofazowy, i obciąża określone transakcje mające za przedmiot napoje cukrowe tylko na poziomie jednej, pierwszej transakcji. Ta rzeczona pierwsza transakcja ma miejsce w momencie sprzedania napojów cukrowych przez określonych kontrahentów na rzecz Wnioskodawcy, który prowadzi następnie zarówno odsprzedaż detaliczną jak i hurtową.

Uzasadnienie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Ad 2

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą" (opłata ta, we wniosku zwana jest także „opłatą cukrową”).

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu.

Następnie należy wskazać, że w myśl art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1 (zwanych w niniejszym wniosku „napojami cukrowymi”), rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Mając to na uwadze, należy wskazać, że poprzez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych rozumie się:

1. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona:

1. sprzedaż detaliczna, oraz
2. sprzedaż detaliczna napojów cukrowych przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego; albo

2. sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

Z powyższego wynika, że wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych następuje w dwóch możliwych przypadkach:

1. sprzedaży do pierwszego punktu w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna (sprzedaż detaliczna, oraz sprzedaż detaliczna przez producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego);
2. sprzedaży w przypadku gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu).

W zakresie niniejszego pytania, należy wskazać, że zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o zdrowiu, w żadnym układzie, nie łączy bezpośredniej sprzedaży detalicznej z powstaniem obowiązku zapłaty opłaty cukrowej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca dokonując sprzedaży detalicznej napojów cukrowych nie będzie miał obowiązku zapłaty opłaty cukrowej.

Ad 3

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą" (opłata ta, we wniosku zwana jest także „opłatą cukrową").

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu.

Następnie należy wskazać, że w myśl art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1 (zwanych w niniejszym wniosku „napojami cukrowymi”), rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Mając to na uwadze, należy wskazać, że poprzez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych rozumie się:

1. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona:

1. sprzedaż detaliczna, oraz
2. sprzedaż detaliczna napojów cukrowych przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego; albo

2. sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

Z powyższego wynika, że wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych następuje w dwóch możliwych przypadkach:

1. sprzedaży do pierwszego punktu w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna (sprzedaż detaliczna, oraz sprzedaż detaliczna przez producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego);
2. sprzedaży w przypadku gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu).

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż napojów cukrowych na rzecz podmiotu dokonującego wyłącznie sprzedaży hurtowej nie stanowi wprowadzenia na rynek napojów cukrowych w rozumieniu ustawy o zdrowiu. W związku z tym, sprzedaż na rzecz takich podmiotów nie będzie w żadnym wypadku obarczona koniecznością zapłaty opłaty cukrowej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca dokonując sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową nie dokonuje wprowadzenia napojów cukrowych na rynek, tym samym nie powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek zapłaty opłaty cukrowej.

Ad 4

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą" (opłata ta, we wniosku zwana jest także „opłatą cukrową”).

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu.

Następnie należy wskazać, że w myśl art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1 (zwanych w niniejszym wniosku „napojami cukrowymi”), rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Mając to na uwadze, należy wskazać, że poprzez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych rozumie się:

1. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona:

1. sprzedaż detaliczna, oraz
2. sprzedaż detaliczna napojów cukrowych przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego; albo

2. sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu.

Z powyższego wynika, że wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych następuje w dwóch możliwych przypadkach:

1. sprzedaży do pierwszego punktu w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna (sprzedaż detaliczna, oraz sprzedaż detaliczna przez producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego);
2. sprzedaży w przypadku gdy sprzedaż następuje na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu).

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie produktów nabytych przez Wnioskodawcę w 2020 roku, a niesprzedanych do 01.01.2021r., sprzedaż napojów cukrowych na rzecz podmiotu dokonującego wyłącznie sprzedaży detalicznej nie stanowi wprowadzenia na rynek napojów cukrowych w rozumieniu ustawy o zdrowiu. W związku z tym, sprzedaż na rzecz takich podmiotów nie będzie w żądnym wypadku obarczona koniecznością zapłaty opłaty cukrowej. Relewantna dla niniejszego stanu faktycznego jest regulacja, stanowiąca, że przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna (art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu). Sprzedaż do pierwszego punktu, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna może nastąpić tylko raz, co jest naturalną i logiczną konsekwencją tak sformułowanego przepisu prawnego. Wnioskodawca jest podmiotem, który stanowi zarówno punkt sprzedaży hurtowej, jak i punkt sprzedaży detalicznej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym w stanie faktycznym zdarzenia, sprzedaż do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna następuje przed dniem 01.01.2021 r., a zatem przed wejściem w życie ustawy (w momencie nabycia napojów cukrowych przez Wnioskodawcę). W konsekwencji, sytuacja ta nie może wystąpić ponownie. Skoro bowiem zgodnie z art. 12e ust. 1 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, a wprowadzenie na rynek nastąpiło przed dniem wejściem w życie ustawy, to w takiej sytuacji występuje brak jednego z podstawowych elementów warunkujących możliwość stwierdzenia powstania zobowiązania do uiszczenia opłaty cukrowej.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Wnioskodawca, w zakresie napojów cukrowych, które nabył jeszcze w 2020 roku, sprzedając te napoje już w 2021 roku na rzecz podmiotów dokonujących sprzedaży wyłącznie detalicznej, nie dokonuje wprowadzania na rynek napojów cukrowych, w rozumieniu ustawy o zdrowiu i ze względu na to, transakcja taka nie będzie rodzić obowiązku po stronie Wnioskodawcy zapłaty opłaty cukrowej.

Ad 5

Wprowadzanie na rynek krajowy napojów cukrowych podlega opłacie cukrowej (art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu). Przez wprowadzenie na rynek rozumie się m.in. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty cukrowej ciąży na podmiocie sprzedającym napoje cukrowe, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą. Dodatkowo, jak wskazuje art. 12e ust. 4 ustawy o zdrowiu, w przypadku sprzedaży, o której mowa powyżej, pozostałe podmioty wprowadzające na rynek napoje cukrowe, za których wprowadzenie została zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1 Ustawy o zdrowiu.

Uwzględniając zatem powyższe, podmiot który prowadzi jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (a który to podmiot nabył wcześniej napoje cukrowe od innego podmiotu) nie uwzględnia napojów cukrowych sprzedawanych przez siebie, w informacji o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1 Ustawy o zdrowiu, tym samym de facto - prowadzi to do tego, że podmiot taki nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej, ze względu na to, że każdorazowo inny podmiot, który sprzedaje napoje cukrowe podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, wcześniej już (przy sprzedaży podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową) taką opłatę miał obowiązek zapłacić.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca przyjął założenie, że podmiot, który prowadzi jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, per se stanowi „punkt, w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna”.

Zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek rozumie się m.in. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna.

Logicznym posunięciem ustawodawcy jest zawarcie normy wynikającej z art. 12e ust. 4 i art. 12 ust. 3 ustawy o zdrowiu w stosunku do podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, do których to - zdaniem Wnioskodawcy - zalicza się sam Wnioskodawca.

Powracając zatem do uregulowania, które stanowi, że obowiązek zapłaty opłaty cukrowej ciąży na podmiocie sprzedającym napoje cukrowe, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową - w takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą, należy wskazać, że Wnioskodawca uważa, że w zakresie sytuacji, w których sam Wnioskodawca nabywa napoje cukrowe od innego podmiotu, ten inny podmiot obowiązany jest do zapłaty opłaty cukrowej, a sam Wnioskodawca odsprzedając dalej ten towar nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej.

Wnioskodawca wyraża stanowisko, że jako podmiot prowadzący jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, w każdym wypadku, będzie w posiadaniu napojów cukrowych, w zakresie których opłata cukrowa powinna być już wcześniej zapłacona. Bowiem podmioty sprzedające napoje cukrowe Wnioskodawcy (jako podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową) obciążone są na mocy ustawy obowiązkiem zapłaty cukrowej, względem czego sam Wnioskodawca w zakresie takich produktów nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej.

Zatem Wnioskodawca, każdorazowo, sprzedając napoje cukrowe, które znajdowały się w jego posiadaniu nie wprowadza ich na rynek, ze względu na to, że sam Wnioskodawca jest ogniwem, które powinno zostać uznane za pierwszy punkt prowadzący sprzedaż detaliczną i w tym zakresie, każdorazowo, inny podmiot, który sprzedaje napoje cukrowe Wnioskodawcy, będzie obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej.

Odnosząc się już ściśle do napojów cukrowych nabytych przez Wnioskodawcę jeszcze w 2020 roku, w ocenie Wnioskodawcy przepisy wprowadzające opłatę cukrową nie przewidziały żadnych przepisów przejściowych regulujących tę kwestię.

Ponownie należy wskazać, że zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, poprzez wprowadzenie na rynek krajowy napojów cukrowych rozumie się:

1. sprzedaż napojów cukrowych przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty cukrowej, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona:

1. sprzedaż detaliczna, oraz
2. sprzedaż detaliczna napojów cukrowych przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o zdrowiu, podmiot nabywający napoje cukrowe w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju cukrowego; albo

2. sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu. .

Sytuacją, o której mowa w art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, jest sprzedaż napojów podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą

Zdaniem Wnioskodawcy, abstrakcyjna każdorazowa sprzedaż napojów cukrowych na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową stanowi wprowadzenie na rynek krajowy, w myśl ustawy o zdrowiu, co z kolei wiąże się z podleganiem takiej sytuacji opłacie cukrowej.

Wnioskodawca w 2020 roku nabył jako podmiot posiadający status podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową napoje cukrowe. W tym momencie doszło do wprowadzenia tychże napojów cukrowych na rynek. Gdyby już w tym czasie istniały regulacje dotyczące opłaty cukrowej, opłatę cukrową przy takim nabyciu przez Wnioskodawcę, musiałby ponieść:

1. podmiot sprzedający napoje cukrowe Wnioskodawcy - w przypadku, gdy napoje te Wnioskodawca nabył;
2. Wnioskodawca - w przypadku gdy w stosunku do tych napojów cukrowych wnioskodawca był importerem albo nabywcą wewnątrzwspólnotowym (art. 12d ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu).

Wnioskodawca podnosi, że posiadając status podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, nie będzie obowiązany do zapłaty opłaty cukrowej od napojów cukrowych, które nabył jeszcze w 2020 roku, w przypadku dokonywania sprzedaży detalicznej napojów cukrowych lub dokonywania sprzedaży na rzecz podmiotów dokonujących sprzedaży wyłącznie hurtowej lub wyłącznie detalicznej, ze względu na to, że do wprowadzenia na rynek w myśl ustawy o zdrowiu doszło już w 2020 roku.

W odniesieniu do sprzedaży dokonywanych na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną należy wskazać, że zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów rozumie się sprzedaż napojów cukrowych podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Zatem, w przypadku, gdy Wnioskodawca posiada status podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną wprowadzenie na rynek napojów cukrowych nastąpiło już w 2020 roku. W ocenie Wnioskodawcy, celem ustawodawcy było objęcie opłatą cukrową wprowadzania na rynek napojów cukrowych jednorazowo, tzn. jeżeli już raz nastąpiło wprowadzenie na rynek, to nie powinno rozpatrywać się go już w przyszłości.

Zatem, w przypadku, gdy Wnioskodawca sprzeda napoje cukrowe podmiotowi prowadzącemu sprzedaż napojów cukrowych podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową nie dojdzie do ponownego wprowadzenia tych napojów cukrowych na rynek w rozumieniu ustawy. W takim przypadku, w myśl art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, w momencie gdy Wnioskodawca nabył napoje cukrowe jeszcze w 2020 roku, wtedy doszło do wprowadzenia ich na rynek i obecnie, Wnioskodawca sprzedając przedmiotowe napoje nie ma już obowiązku rozpatrywania wprowadzania ich na rynek, tym samym nie ma obowiązku zapłaty opłaty cukrowej.

Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdyby Wnioskodawca dokonał sprzedaży napojów cukrowych w 2021 roku, nabytych przez siebie jeszcze w 2020 roku, na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, to na mocy art. 12a ust. 2 w zw. z art. 12e ust. 3 ustawy o zdrowiu, nie doszłoby już do wprowadzenia na rynek i transakcja taka nie podlegałaby opłacie cukrowej, a obowiązek zapłaty opłaty cukrowej nie ciążyłby na Wnioskodawcy. Wnioskodawca na marginesie zauważa, że nawet gdyby w stosunku do tych napojów istniał obowiązek zapłaty opłaty cukrowej, to obowiązek ten leżałby na podmiocie, który sprzedał napoje cukrowe Wnioskodawcy, bowiem transakcja ta stanowiła wprowadzenie na rynek w myśl ustawy o zdrowiu.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do napojów cukrowych nabytych przez niego jeszcze w 2020 roku a przeznaczonych do sprzedaży w 2021 roku na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową - nie powstanie obowiązek zapłaty opłaty cukrowej, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, w myśl ustawy o zdrowiu, stanowi wprowadzenie na rynek, a to wprowadzenie na rynek, ze względu na to, że Wnioskodawca sam jest podmiotem posiadającym status podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową, nastąpiło jeszcze w 2020 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie braku obowiązku zapłaty przez Państwa opłaty od środków spożywczych:

• od napojów nabytych od innego podmiotu w przypadku ich dalszej odsprzedaży – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. w formie detalicznej – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną – jest prawidłowe,
• od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020 r. w przypadku ich sprzedaży w 2021 r. na rzecz podmiotów prowadzących jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową – jest prawidłowe.

Stosownie do art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r., poz. 183, ze zm.), zwanej dalej ustawą, wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 133/2008”, 2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Z kolei art. 12a ust. 2 ustawy, stanowi iż przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Jednocześnie zgodnie z art. 12a ust. 3 ustawy przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287), 2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta - także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

W myśl z art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

1. podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2. zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje, w myśl art. 12e ust. 1 ustawy, z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 12e ust. 3 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Stosownie do art. 12e ust. 4 ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 3, pozostałe podmioty wprowadzające na rynek napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, za których wprowadzenie została zapłacona opłata, nie uwzględniają tych napojów w informacji, o której mowa w art. 12g ust. 1 pkt 1.

Obowiązek zapłaty opłaty powstaje, w myśl art. 12e ust. 1 ustawy, z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego i hurtowego napojów. Napoje będące przedmiotem wniosku są ujęte w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11 PKWiU. Napoje zawierają w swoim składzie cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze zawierające te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, jak również kofeinę lub taurynę. Prowadzicie Państwo sprzedaż napojów do różnych podmiotów, tj. podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową, podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną, podmiotów prowadzących zarówno sprzedaż detaliczną jak i hurtową, jak również prowadzicie Państwo sprzedaż detaliczną napojów.

Na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r. posiadaliście Państwo napoje, o których mowa w art. 12b ust. 1 ustawy, które będziecie Państwo sprzedawać w 2021 r.

Napoje będące na stanie magazynowym na dzień 31.12.2020 r. zostały nabyte od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju.

Państwa wątpliwość budzi fakt, czy jako podmiot prowadzący zarówno sprzedaż detaliczną jak i hurtową, nie będą Państwo zobowiązani do uiszczania opłaty od środków spożywczych od sprzedawanych napojów.

We własnym stanowisku podnosicie Państwo, że w sytuacji, w której dany podmiot (kontrahent) dokona sprzedaży na rzecz Państwa napojów, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, powoduje, że to na tym podmiocie będzie ciążył obowiązek zapłaty opłaty cukrowej w myśl art. 12e ust. 3 ustawy, tym samym Państwo odsprzedając dalej te napoje nie będą mieli już obowiązku zapłaty opłaty cukrowej. Zdaniem Państwa, opłata cukrowa ma charakter jednofazowy.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że prowadzicie Państwo jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową napojów nabytych od podmiotów prowadzących sprzedaż na terenie kraju, nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

W związku z tym Państwa stanowisko w zakresie pytania wskazanego we wniosku jako numerem 1 dotyczącego braku obowiązku zapłaty przez Państwa opłaty od środków spożywczych od napojów nabytych od innego podmiotu w przypadku ich dalszej odsprzedaży – jest prawidłowe.

Następnymi wątpliwościami Państwa są - czy w przypadku sprzedaży w 2021 r. napojów, o których mowa w art. 12b ust. 1 ustawy, będących na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r.:

• w formie sprzedaży detalicznej,
• na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż hurtową,
• na rzecz podmiotów prowadzących wyłącznie sprzedaż detaliczną,
• na rzecz podmiotów prowadzących zarówno sprzedaż detaliczną jak i hurtową, będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty od środków spożywczych.

W stanowisku zaprezentowanym we wniosku, wskazaliście Państwo, że sprzedaż w 2021 roku napojów zakupionych i znajdujących się na stanie magazynu w 2020 roku nie rodzi obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Mając na względzie uzasadnienie dotyczące pytania nr 1, należy stwierdzić, że napoje znajdujące się na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r., które zostały nabyte od podmiotów krajowych, zostały już wprowadzone na rynek krajowy, z uwagi na fakt, że prowadzicie Państwo jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową. Zatem ich dalsza odsprzedaż w 2021 r. nie będzie podlegać opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, niezależnie od tego, komu sprzedacie Państwo te napoje.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2 - 5 należy uznać za prawidłowe.

Na koniec pragniemy wskazać, że w uzasadnieniu Państwa stanowiska odnośnie pytania 2 i 3 wskazaliście:

• W zakresie niniejszego pytania , należy wskazać, że zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o zdrowiu, w żadnym układzie, nie łączy bezpośredniej sprzedaży detalicznej z powstaniem obowiązku zapłaty opłaty cukrowe.

oraz

• W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż napojów cukrowych na rzecz podmiotu dokonującego wyłącznie sprzedaży hurtowej nie stanowi wprowadzenia na rynek napojów cukrowych w rozumieniu ustawy o zdrowiu. z czym Organ nie może się zgodzić w świetle przepisów ustawy.

Niemniej jednak, ww. uwagi Państwa nie mają wpływu na podjęte rozstrzygnięcie w zakresie braku obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych od napojów znajdujących się na stanach magazynowych na koniec 2020r. w przypadku ich sprzedaży w 2021r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.