Wytyczne w sprawie miejsc uznanych i wyznaczonych do przedstawienia towaru, w tym do czasowego składowania

Wersja 1.08

Spis treści

1. 1. Przedstawienie towarów

2. 2. Czasowe składowanie

3. 3. Miejsca uznane

4. 4. Tryb wydania decyzji o uznaniu miejsca

5. 5. Zasady korzystania z miejsca uznanego

6. 6. Miejsca uznane a pozwolenia na stosowanie uproszczeń (upoważniony odbiorca, wpis do rejestru zgłaszającego, upoważniony nadawca)

7. 6.1 Miejsce uznane w pozwoleniu na stosowanie wpisu do rejestru zgłaszającego

8. 7. Miejsca uznane jednorazowo dla przedstawienia towaru, w tym krótkotrwałego czasowego składowania

9. 8. Zabezpieczenie dla przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania

10. 9. Miejsca wyznaczone

11. 10. Struktura numeru miejsc uznanych i wyznaczonych

12. Załącznik Nr 1

13. Załącznik Nr 2

1. Przedstawienie towarów

Zgodnie z art. 139 ust. 1 UKC[1], towary wprowadzane na obszar celny Unii powinny być przedstawione organom celnym.

Przedstawienie oznacza powiadomienie organów celnych o przybyciu towarów do urzędu celnego lub innego miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organy celne oraz o dostępności tych towarów do kontroli celnych.

Przepis art. 139 ust. 1 UKC wymienia, że przedstawienie towarów może nastąpić:

– w urzędzie celnym,

– w miejscu uznanym przez organ celny,

– w miejscu wyznaczonym przez organ celny,

– w wolnym obszarze celnym.

2. Czasowe składowanie

Zgodnie z art. 147(1) UKC towary mogą być czasowo składowane wyłącznie w magazynie czasowego składowania, zgodnie z art. 148 UKC.

W uzasadnionych przypadkach towary mogą być czasowo składowane w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne.

3. Miejsca uznane

Miejsca uznane w rozumieniu przepisów unijnego prawa celnego to miejsca, w których następuje przedstawienie towarów. Towary przedstawione powinny zostać zgłoszone do procedury celnej lub powrotnie wywiezione nie później niż 3 dni po ich przedstawieniu i nie później niż 6 dni po ich przedstawieniu w przypadku upoważnionego odbiorcy, chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust. 2 UKC.

Od chwili przedstawienia, aż po ich zgłoszenie do procedury celnej lub powrotnego wywozu – towary znajdują się w statusie czasowego składowania (tzw. „krótkotrwałego”, ze względu na krótki czas składowania).

Biorąc pod uwagę obowiązujące regulacje, miejsce uznane służy do:

– zakończenia procedury tranzytu w uproszczeniu (przez upoważnionego odbiorcę),

– zakończenia procedury tranzytu standardowego (jeżeli organ celny uzna, że istnieją po temu szczególne okoliczności – patrz Rozdział 5 lit. e niniejszych Wytycznych),

– przedstawienia i krótkotrwałego składowania towarów w miejscach przeznaczonych do tego celu a zlokalizowanych przy granicy.

Warunki jakie muszą być spełnione, aby organ celny uznał miejsce do celu przedstawienia, w tym do krótkotrwałego czasowego składowania towarów określa przepis art. 115 UKC-RD[2]. Przepis ten odnosi się bezpośrednio do art. 139 ust. 1 i art. 147 ust. 1 UKC, czyli do przepisów regulujących przedstawienie organom celnym towarów wprowadzanych na obszar celny Unii oraz do warunków i obowiązków w przypadku czasowego składowania takich towarów.

Miejsce inne niż właściwy urząd celny może zostać uznane do celu przedstawienia towarów, w tym do czasowego składowania, jeżeli osoba ubiegająca się o takie uznanie:

a. ma siedzibę na obszarze celnym Unii,

b. zapewnia prawidłową realizację operacji,

c. składa zabezpieczenie zgodnie z art. 89 UKC,

oraz gdy

– organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej,

– miejsce nie jest wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży detalicznej.

Art. 117 lit b) i c) UKC-RD stosuje się odpowiednio.

Jeżeli miejsce posiada już pozwolenie na prowadzenie magazynu czasowego składowania, uznanie miejsca do celu przedstawienia towarów nie jest wymagane.

4. Tryb wydania decyzji o uznaniu miejsca

Używane w Wytycznych pojęcie „miejsce uznane” oznacza „miejsce uznane do przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania”.

Przepisy unijne nie regulują szczegółowego trybu wydawania decyzji o uznaniu miejsca, pozostawiając tę kwestię do uregulowania na poziomie krajowym.

a) Uznanie miejsca wymaga wydania decyzji przez organ celny.

Decyzja o uznaniu miejsca wydawana jest na wniosek osoby ubiegającej się o takie uznanie.

Wnioskodawca musi spełniać warunki określone w art. 115 UKC-RD.

Wniosek należy złożyć do dyrektora izby administracji skarbowej (IAS) właściwego ze względu na proponowaną lokalizację miejsca.

Wzór wniosku o miejsce uznane stanowi zał. nr 1 do niniejszych Wytycznych.

Do wniosku należy dołączyć opis miejsca, jego plan sytuacyjny oraz opis warunków, które mają zapewnić nienaruszalność i tożsamość towarów.

Decyzję o uznaniu miejsca wydaje się na czas nieokreślony.

Miejsce uznane powinno być oznaczone tablicą informacyjną.

Tablica powinna zawierać następujące informacje:

Napis MIEJSCE UZNANE, numer miejsca uznanego oraz nazwę posiadacza decyzji o uznaniu miejsca.

Wykonanie tablicy powinno być wymagane dopiero wtedy, gdy organ celny wyda decyzję o uznaniu miejsca.

Posiadacz decyzji zobowiązany jest oznaczyć miejsce tablicą przed dokonaniem w nim pierwszych czynności związanych z przedstawieniem towaru organom celnym, w tym czasowym składowaniem. O fakcie oznaczenia miejsca posiadacz decyzji powinien poinformować organ celny, który wydał decyzję. W tym celu można wykorzystać np. dokumentację fotograficzną.

Oznaczenie miejsca tablicą zawierającą opisane wyżej informacje dotyczy wyłącznie wniosków o uznanie miejsca złożonych po dacie opublikowania niniejszych Wytycznych. Miejsca uznane przed tą datą zachowują swoje dotychczasowe oznaczenia.

b) Wydanie decyzji o uznaniu miejsca powinno być uzależnione od tego, czy organ celny może sprawować dozór celny i kontrolę celną w takim miejscu. Decyzja o uznaniu miejsca powinna określać warunki korzystania z tego miejsca.

c) Za przeprowadzenie przez organ celny czynności w miejscu uznanym pobierane są opłaty zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 22 lutego 2017 r. w sprawie stawek opłat oraz sposobu ich obliczania (Dz. U. z 2017 r. poz. 375). Opłaty nie są pobierane, gdy towary przedstawiane są w miejscu uznanym w ramach realizacji pozwolenia na uproszczenie, jak również dla towarów ponadgabarytowych, z uwagi na brak możliwości przedstawienia takich towarów w urzędzie celnym.

d) Organ celny może uznać miejsce w celu jednorazowego przedstawienia, w tym krótkotrwałego czasowego składowania.

5. Zasady korzystania z miejsca uznanego

a) Zakończenie procedury tranzytu w uproszczeniu (przez upoważnionego odbiorcę) może być dokonane w miejscu uznanym, lub w magazynie czasowego składowania. Wymagane jest złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC.

b) Posiadacz pozwolenia na upoważnionego odbiorcę oraz posiadacz pozwolenia na miejsce uznane, muszą być tą samą osobą.

Brak jest możliwości przedstawienia i krótkotrwałego czasowego składowania towaru w celu zakończenia procedury tranzytu w miejscu uznanym dla innego podmiotu.

To samo miejsce nie może zostać uznane w kilku decyzjach o uznaniu miejsca, dla różnych upoważnionych odbiorców. Zasada ta wynika z art. 115 ust. 2 i art. 117 lit. c) UKC-RD. Jedno miejsce może być uznane tylko dla jednego upoważnionego odbiorcy.

c) Co do zasady miejsce uznane powinno być wykorzystywane przez posiadacza decyzji o uznaniu miejsca, na jego potrzeby wynikające z przedstawienia, w tym krótkotrwałego czasowego składowania towarów.

Dopuszcza się, aby w miejscu uznanym dla jednego przedsiębiorcy (np. przedsiębiorcy A), zgłoszenia do procedury celnej lub powrotnego wywozu (następującej po procedurze tranzytu) dokonywali inni przedsiębiorcy (np. przedsiębiorcy B, C, D). Zgłoszenia te mogą być dokonywane z zastosowaniem procedur uproszczonych lub procedury standardowej.

Należy zaznaczyć, że przedsiębiorca A musi być posiadaczem decyzji o uznaniu miejsca i w tym miejscu kończyć procedurę tranzytu. Na nim ciąży więc obowiązek zabezpieczenia długu potencjalnego, wynikającego z faktu czasowego składowania towaru – od czasu przedstawienia do czasu zgłoszenia towaru do procedury celnej lub powrotnego wywozu (art. 115 UKC-RD). Obowiązek ten musi być zrealizowany bez względu na fakt, czy zgłoszenie do procedury celnej następującej po procedurze tranzytu złoży przedsiębiorca A, czy też inny przedsiębiorca, np. B, C, D.

Posiadacz decyzji o uznaniu miejsca ponosi pełną odpowiedzialność za towary przedstawiane i krótkotrwale czasowo składowane w tym miejscu. Jego zgoda jest wymagana w przypadku, gdy po zakończeniu procedury tranzytu, w tym miejscu towary obejmowane byłyby następną procedurą celną lub powrotnym wywozem przez inne podmioty (patrz przykład z Rozdziału 6.1 niniejszych Wytycznych).

d) Zgodnie z przepisem art. 147 ust. 3 UKC, posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania lub osoba składująca towary – w przypadkach, gdy towary są składowane w miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne – odpowiadają za:

• zapewnienie, aby towary czasowo składowane nie zostały usunięte spod dozoru celnego;

• wypełnienie obowiązków wynikających ze składowania towarów czasowo składowanych.

Przepis ten nie precyzuje pojęcia „osoba składująca towary”, wskazuje jednak, że osoba ta ma taki sam zakres odpowiedzialności, jak posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania. Uwzględniając specyfikę miejsca uznanego, „osobą składującą towary” jest zatem osoba, która składuje towary w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (np. upoważniony odbiorca).

e) Jeżeli o miejsce uznane występuje osoba niemająca statusu upoważnionego odbiorcy, organ – w szczególnych okolicznościach – może uznać miejsce dla tej osoby, na potrzeby zakończenia procedury tranzytu w procedurze standardowej (za obsługę zakończenia tranzytu odpowiada organ celny, obowiązują opłaty za czynności organu celnego). W tym przypadku obowiązują odpowiednio zasady zgłaszania towaru do następnej procedury celnej lub powrotnego wywozu, jakie opisano w lit. b-d niniejszego Rozdziału oraz złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 148 ust. 2 lit. c UKC.

f) Towary nieunijne przedstawiane i krótkotrwale czasowo składowane w miejscu uznanym muszą zostać zgłoszone do procedury celnej lub powrotnego wywozu:

• nie później niż 6 dni po ich przedstawieniu, w przypadku upoważnionego odbiorcy;

• nie później niż 3 dni po ich przedstawieniu, np. w przypadku zakończenia procedury tranzytu w procedurze standardowej (termin należy czytać w związku z art. 309 ust. 1 UKC-RW), chyba że organy celne wymagają rewizji towarów zgodnie z art. 140 ust.2 UKC.

Powyższe terminy odnoszą się do dni kalendarzowych.

g) Przedstawienia towarów, o którym mowa w art. 115 ust.1 UKC-RD oraz krótkotrwałego czasowego składowania, o którym mowa w art. 115 ust. 2 UKC-RD, nie można dokonać w składzie celnym. Skład celny nie jest bowiem miejscem uznanym do przedstawienia, w tym krótkotrwałego czasowego składowania towarów. Wynika to wprost z art. 139 ust. 1 UKC i art. 147 ust. 1 UKC.

h) Jeżeli towar, który ma zostać objęty procedurą specjalną inną niż tranzyt, został przedstawiony i jest krótkotrwale czasowo składowany w miejscu uznanym, to „urzędem celnym objęcia” dla takiego przypadku jest oddział celny, w którym złożono zgłoszenie celne o objęcie procedurą.

Urzędem celnym objęcia jest zawsze urząd celny (oddział celny) wskazany w pozwoleniu na procedurę specjalną inną niż tranzyt lub w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego (dana 4/10), niezależnie od tego, czy lokalizacją towaru obejmowanego procedurą jest oddział celny, czy miejsce uznane, gdzie towar został przedstawiony i jest dostępny do kontroli. Kluczową rolę w procesie objęcia towarów procedurą odgrywa bowiem nie miejsce, w którym znajduje się towar przedstawiany organom celnym, lecz formalności celne związane z objęciem towarów procedurą specjalną w urzędzie celnym objęcia (obsługa zgłoszenia celnego i zwolnienie towaru do wnioskowanej procedury).

Dlatego, zarówno wtedy, gdy lokalizacją towaru obejmowanego procedurą specjalną jest oddział celny, jak i wtedy, gdy taką lokalizacją jest miejsce uznane, możliwe będzie przemieszczanie towaru – np. do miejsc składowych – w celu realizacji uprawnień wynikających z art. 219 UKC w związku z art. art. 179 UKC-RD.

Taki tryb będzie miał zastosowanie dla wszystkich rodzajów zgłoszeń celnych (tj. standard i uproszczenia).

i) Miejsce, o którym mowa w art. 240 ust. 1 UKC może być równocześnie wykorzystywane jako skład celny i miejsce, o którym mowa w art. 115 ust. 1 UKC-RD oraz w art. 115 ust. 2 UKC-RD, o ile zapewniony jest dozór celny. Stosowane powinny być odpowiednio 148 (2) (b), 148 (3) i 211 (3) (b) UKC.

j) Uprawnienie dla organu celnego do wydania pozwoleń/decyzji na prowadzenie w jednej lokalizacji zarówno składu celnego, jak i miejsca uznanego – nie ma charakteru bezwarunkowego.

Warunkiem kluczowym, od spełnienia którego uzależnione jest wydanie rozstrzygnięcia, jest ocena, czy w konkretnym przypadku zachodzi możliwość skutecznego sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej. Pozostawanie w jednej lokalizacji towarów objętych procedurą składowania celnego i krótkotrwale czasowo składowanych stwarza ryzyko naruszeń prawa. O tym, jakie potencjalne ryzyko występuje w konkretnym przypadku i w konkretnych okolicznościach, oraz jaki jest jego poziom, a także jak można takie ryzyko zminimalizować, ocenia organ celny wydający pozwolenie/decyzję.

Co do zasady miejsce, w którym towary są objęte procedurą składowania (skład celny) lub miejsce gdzie towary są przedstawiane i krótkotrwale czasowo składowane (miejsce uznane) powinny być wyodrębnione i wyraźnie oznaczone (możliwe do zidentyfikowania).

W przypadkach gdy jest to uzasadnione gospodarczo i nie ogranicza to możliwości skutecznego sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej organ celny może wyrazić zgodę, aby miejsce, o którym mowa w art. 240 ust. 1 UKC mogło być równocześnie wykorzystywane jako skład celny i miejsce uznane, bez koniecznego wyodrębnienia. Decyzję, czy w konkretnych okolicznościach jest możliwe udzielenie pozwoleń/decyzji z tą samą lokalizacją – podejmuje Dyrektor Izby Administracji Skarbowej właściwy do uznania miejsca w uzgodnieniu z Naczelnikiem Urzędu Celno-Skarbowego**.**

Organ celny w treści udzielanego pozwolenia/decyzji winien określić szczegółowe warunki składowania oraz krótkotrwałego czasowego składowania.

Prawidłowość korzystania ze składu celnego oraz miejsca uznanego powinna podlegać monitorowaniu, o którym mowa w art. 23 ust. 5 UKC.

k) Jeżeli posiadacz pozwolenia na skład celny jest także posiadaczem decyzji o uznaniu miejsca, to oznacza, że do złożenia zabezpieczenia z obu tytułów zobowiązana jest ta sama osoba. Biorąc pod uwagę, że zabezpieczenia te podlegają tym samym zasadom monitorowania i obejmują ten sam rodzaj długu celnego (dług potencjalny), dopuszczalna jest ich rejestracja w systemie obsługi zabezpieczeń OSOZ 2 pod jednym numerem referencyjnym (GRN).

l) W przypadku składu celnego publicznego – z uwagi na jego specyfikę – jeżeli towar miałby być przedstawiany w tej samej lokalizacji co skład celny, właściwym jest utworzenie magazynu czasowego składowania. Zasady opisane w pkt j) niniejszego Rozdziału stosuje się odpowiednio.

m) Miejsce uznane może być wykorzystywane zarówno do przedstawienia i czasowego składowania towarów wprowadzanych na obszar celny Unii, jak również do celów przedstawienia towarów do kolejnych procedur celnych; powrotnego wywozu, czy też dla celów upoważnionego nadawcy.

n) W sytuacji gdy towary są już objęte procedurą składowania celnego, a zamknięcie tej procedury ma nastąpić z wykorzystaniem procedury uproszczonej polegającej na wpisie do rejestru zgłaszającego, wówczas w pozwoleniu na procedurę uproszczoną jako lokalizację towaru można wskazać skład celny.

Wpisanie numeru miejsca składowego w pozwoleniu na wpis do rejestru zgłaszającego traktowane jest jako uznanie tej lokalizacji do celu przedstawienia towarów i przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury celnej zamykającej procedurę specjalną (art.172 UKC w związku z art. 215 UKC). W tym przypadku nie jest wymagane wydanie odrębnej decyzji o uznaniu miejsca. Nie jest też wymagane złożenie zabezpieczenia, o którym mowa w art. 115 UKC-RD.

o) Z miejsca składowego, w którym towar jest objęty procedurą składowania celnego, towar może zostać przemieszczony do miejsca uznanego, gdzie będzie przedstawiony w celu zamknięcia procedury składowania i objęcia kolejną procedurą lub powrotnym wywozem. W takim przypadku stosowane będzie przemieszczanie, o którym mowa w art. 219 UKC w związku z art. art. 179 ust.3 lit. c UKC-RD.

Posiadaczem decyzji o uznaniu miejsca powinna być – w takim przypadku – osoba uprawniona do obejmowania towaru następującą po składowaniu procedurą celną lub powrotnym wywozem (zasadniczo posiadacz pozwolenia na korzystanie z wpisu do rejestru zgłaszającego lub upoważniony nadawca).

„Urzędem celnym zamknięcia” będzie oddział celny, wskazany w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego, uprawniony do objęcia towarów kolejną procedurą celną lub do przyjęcia zgłoszenia do powrotnego wywozu w celu zamknięcia procedury specjalnej. Urzędem celnym zamknięcia jest zawsze urząd celny (oddział celny) wskazany w pozwoleniu na prowadzenie składu celnego (dana 4/11), niezależnie od tego, czy lokalizacją towaru obejmowanego kolejną procedurą lub powrotnym wywozem jest oddział celny, czy miejsce uznane, gdzie towar został przedstawiony i jest dostępny do kontroli. Kluczową rolę w procesie zamknięcia procedury odgrywa bowiem nie miejsce, w którym znajduje się towar przedstawiany organom celnym do kolejnej procedury lub powrotnego wywozu, a formalności celne realizowane w urzędzie celnym zamknięcia (obsługa zgłoszenia celnego i zwolnienie towaru do wnioskowanej procedury lub powrotnego wywozu).

„Urząd celny zamknięcia” dla procedury składowania powinien być jednocześnie „urzędem celnym objęcia” dla kolejnej procedury celnej.

„Urząd celny zamknięcia” i urząd właściwy do sprawowania nadzoru nad miejscem uznanym, do którego przemieszczany jest towar znajdujący się pod procedurą składowania celnego – powinien znajdować się we właściwości tego samego urzędu celno-skarbowego.

p) W przypadku gdy miejsce uznane służyć ma wyłącznie do celu przedstawienia towarów w związku z mającym nastąpić wyprowadzeniem (np. objęcie procedurą wywozu lub otwieranie procedury tranzytu po procedurze wywozu), nie mają zastosowania przepisy art. 115 UKC-RD.

Ten rodzaj miejsca może zostać uznany do celu przedstawienia towarów, jeżeli osoba ubiegająca się o takie uznanie:

a. ma siedzibę na obszarze celnym Unii,

b. zapewnia prawidłową realizację operacji.

Miejsce powinno być powiązane z miejscem faktycznego pakowania lub załadowywania towarów na środek transportu w celu ich wyprowadzenia poza obszar Unii. Oznacza to, że o uznanie miejsca powinni występować, co do zasady, eksporterzy/posiadacze pozwoleń na uproszczenia lub wnioskujący o takie pozwolenia, a miejsce powinno być zlokalizowane na terenie przedsiębiorstwa, z którego następować będzie wywóz towaru. Oczywiście zgłoszeń celnych towarów zlokalizowanych w takich miejscach na rzecz eksportera może dokonywać przedstawiciel.

Miejsce może zostać uznane tylko wtedy, gdy organ celny może sprawować dozór celny nad miejscem bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej.

Wniosek o uznanie miejsca należy złożyć do dyrektora izby administracji skarbowej (IAS) właściwego ze względu na proponowaną lokalizację miejsca.

Stosuje się odpowiednio tryb określony w Rozdziale 4 niniejszych Wytycznych.

q) Uznanie miejsca w składzie podatkowym w imporcie

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy o podatku akcyzowym[3] - miejsce importu to miejsce, w którym znajdują się importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Stosownie do art. 27 ust. 2a wymienionej ustawy, miejsce importu może znajdować się w składzie podatkowym, jeżeli podmiot prowadzący skład podatkowy:

1. posiada wydaną na podstawie przepisów prawa celnego decyzję o uznaniu miejsca,

2. powiadomi właściwego naczelnika urzędu skarbowego o posiadaniu decyzji, o której mowa w pkt 1.

W miejscu uznanym zlokalizowanym na terenie składu podatkowego mogą być przedstawiane wyłącznie wyroby akcyzowe wprowadzane do tego składu.

6. Miejsca uznane a pozwolenia na stosowanie uproszczeń (upoważniony odbiorca, wpis do rejestru zgłaszającego, upoważniony nadawc

Przyjmuje się następujący tryb postępowania w przypadku miejsca uznanego:

– podmiot występuje do Dyrektora IAS właściwego ze względu na lokalizację miejsca z wnioskiem o uznanie miejsca do przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania,

– na etapie wnioskowania o pozwolenie, np. na wpis do rejestru zgłaszającego, wnioskodawca podaje numer miejsca uznanego lub nr złożonego wniosku o uznanie miejsca.

6.1 Miejsce uznane w pozwoleniu na stosowanie wpisu do rejestru zgłaszającego

Zgodnie z przepisami UKC i rozporządzenia delegowanego (UKC-RD) miejsce, w którym będą przedstawiane, w tym krótkotrwale czasowo składowane, towary nieunijne, musi być miejscem uznanym przez organ celny. Jeżeli miejsce posiada już pozwolenie na magazyn czasowego składowania, uznawanie miejsca nie jest wymagane. Powyższe dotyczy w szczególności sytuacji, gdy osoba jest posiadaczem pozwolenia na upoważnionego odbiorcę oraz na objęcie towarów następną po procedurze tranzytu procedurą celną w ramach wpisu do rejestru zgłaszającego.

Warunkiem uznania miejsca jest złożenie zabezpieczenia, zgodnie z art. 115 UKC-RD w związku z art. 148 ust. 2 lit. c) UKC. Wymóg złożenia zabezpieczenia dotyczy wyłącznie sytuacji opisanej powyżej, tj. gdy po przedstawieniu następuje krótkotrwałe czasowe składowanie towaru do czasu objęcia towaru wnioskowaną procedurą celną lub powrotnym wywozem.

Przykład: Przedsiębiorca A jest upoważnionym odbiorcą, warunkiem zakończenia procedury tranzytu jest aby towar został przedstawiony i czasowo składowany w miejscu uznanym. Przedsiębiorca wnioskuje o takie miejsce i uzyskuje pozwolenie na miejsce uznane do przedstawienia, w tym do czasowego składowania o numerze XXXX123. Przedsiębiorca ten w pozwoleniu na upoważnionego odbiorcę jako lokalizację towaru powinien wskazać nr miejsca uznanego XXXX123.

Jeżeli przedsiębiorca ten będzie wnioskował o pozwolenie na wpis do rejestru zgłaszającego jako miejsce lokalizacji towaru powinien również wskazać nr miejsca uznanego XXXX123.

W przypadku wpisu do rejestru zgłaszającego dopuszcza się również, aby przedsiębiorca B jako miejsce lokalizacji towarów wskazał miejsce uznane przedsiębiorcy A w przypadku, gdy po zakończonej przez przedsiębiorcę A procedurze tranzytu przedsiębiorca B będzie obejmował te towary (towary po procedurze tranzytu) następną procedurą celną, np. procedurą dopuszczenia do obrotu (tryb wskazany w Rozdziale 5 lit. c niniejszych Wytycznych, stosuje się odpowiednio). Podanie ww. miejsca jest możliwe jedynie w przypadku przedłożenia przez wnioskodawcę stosownej zgody posiadacza pozwolenia na miejsce uznane.

7. Miejsca uznane jednorazowo dla przedstawienia towaru, w tym krótkotrwałego czasowego składowania

Uznanie miejsca dla jednorazowego przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania nie wymaga formy decyzji. Jednorazowe uznanie miejsca następuje poprzez wyrażenie zgody przez organ celny na podstawie wniosku o uznanie miejsca złożonego przez osobę, która się ubiega o takie miejsce.

Artykuł 115 UKC-RD stosuje się odpowiednio.

Organ celny uzależnia wydanie zgody na jednorazowe uznanie miejsca, w przypadku towarów nieunijnych, od złożenia zabezpieczenia (zgodnie z art. 115 UKC-RD).

Wzór wniosku o jednorazowe uznanie miejsca stanowi zał. nr 2 do niniejszych Wytycznych.

8. Zabezpieczenie dla przedstawienia towarów, w tym krótkotrwałego czasowego składowania

Zgodnie z art. 148 ust. 2 lit. c UKC uznanie miejsca do przedstawienia i krótkotrwałego czasowego składowania towarów nieunijnych, uzależnione jest od złożenia zabezpieczenia. Dopuszcza się możliwość posiadana jednego GRN dla kilku miejsc uznanych zlokalizowanych we właściwości różnych IAS.

Zgodnie z art. 156 UKC-RW[4] osoba, od której wymagane jest złożenie zabezpieczenia zobowiązana jest do monitorowania kwoty referencyjnej. Osoba ta zobowiązana jest do poinformowania urzędu celnego zabezpieczenia, jeżeli wysokość kwoty referencyjnej przestaje być wystarczająca do pokrycia operacji.

9. Miejsca wyznaczone

Wyznaczenie miejsca przez organ celny następuje poprzez podanie pisemnej informacji o wyznaczeniu miejsca do publicznej wiadomości. Informacja ta podlega publikacji na stronie internetowej urzędu obsługującego organ celny oraz wywieszeniu jej w siedzibie tego organu. Wyznaczenie miejsca nie wymaga wydania decyzji.

Organem właściwym do wyznaczenia miejsca jest dyrektor izby administracji skarbowej, na terenie właściwości której znajduje się proponowana lokalizacja miejsca.

Wyznaczenie miejsca następuje na czas nieokreślony. Wyznaczenie miejsca nie następuje z uwagi na interes indywidualnego podmiotu, ale jest wynikiem stwierdzenia przez organ celny okoliczności, takich jak m.in.

– ważny interes państwowy,

– ważne względy służbowe,

– właściwości towaru,

– brak technicznych możliwości dostarczenia towaru do urzędu celnego.

Przy wyznaczaniu miejsca powinna być również brana pod uwagę możliwość sprawowania dozoru celnego bez konieczności stosowania środków administracyjnych, które są niewspółmierne do istniejącej potrzeby gospodarczej.

Wyznaczenie miejsca pozbawione jest konkretnego adresata, co pozwala przyjąć, że jest kierowane do wszystkich potencjalnych podmiotów dokonujących obrotu towarowego z krajami trzecimi.

Wyznaczenie miejsca powinno zostać poprzedzone pisemnymi uzgodnieniami z podmiotem posiadającym tytuł prawny do tego miejsca, w kwestii możliwości jego wyznaczenia dla przedstawienia towaru, w tym czasowego składowania. Uzgodnienia te powinny mieć formę porozumienia, w którym określone powinny zostać warunki użytkowania przez organ celny terenu, znajdujących się na nim pomieszczeń oraz wyposażenia, itp.

Czynności związane ze sprawowaniem dozoru celnego oraz realizacją formalności celnych dokonywanych w miejscu wyznaczonym są dokonywane przez oddelegowanego do tego miejsca funkcjonariusza Służby Celno-Skarbowej.

Należy dodać, że zgodnie z przepisem art. 147 ust. 3 UKC, posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania lub osoba składująca towary w przypadkach, gdy towary są składowane w innych miejscach wyznaczonych lub uznanych przez organy celne, odpowiadają:

a. za zapewnienie, aby towary czasowo składowane nie zostały usunięte spod dozoru celnego;

b. za wypełnienie obowiązków wynikających ze składowania towarów czasowo składowanych.

Przepisy nie precyzują pojęcia „osoba składująca towary”, wskazują jednak, że osoba ta ma taki sam zakres odpowiedzialności, jak posiadacz pozwolenia na prowadzenie magazynu czasowego składowania. Uwzględniając specyfikę miejsca wyznaczonego i tryb jego wyznaczania, osobą składującą towar jest zatem osoba, która składuje towary w ramach prowadzonej działalności komercyjnej/gospodarczej. Oceny, kto w konkretnej, indywidualnej sprawie ponosi odpowiedzialność jako „osoba składująca towary” w miejscu wyznaczonym, dokonuje organ celny właściwy ze względu na miejsce przeprowadzania operacji. Zależy to bowiem od ustalonych przez organ celny lokalnych procedur wynikających ze specyfiki miejsca wyznaczonego.

Do towarów składowanych czasowo w miejscach wyznaczonych nie stosuje się przepisów regulujących przedstawienie towarów, określonych w art. 115 ust. 1 UKC-RD, zarówno w części dotyczącej spełniania warunków określonych dla magazynów czasowego składowania (art. 148 ust. 2 UKC), jak i ograniczenia terminu składowania (art. 115 ust. 1 lit. b UKC-RD).

Miejsce wyznaczone powinno być odpowiednio oznaczone, np. tablicą informacyjną.

10. Struktura numeru miejsc uznanych i wyznaczonych

Organ celny prowadzi wykaz miejsc wyznaczonych lub uznanych, nadając im numery identyfikacyjne, składające się z następujących części:

1. PL – symbol kraju;

2. 6 cyfr – kod IAS;

3. 2 litery – określenie statusu miejsca, gdzie „MW” oznacza miejsce wyznaczone, a „MU” oznacza miejsce uznane;

4. 4 cyfry – wyróżnik cyfrowy miejsca wyznaczonego lub uznanego znajdującego się na terenie właściwości miejscowej IAS.

Ewidencja powinna być prowadzona w sposób ciągły, w odniesieniu do każdej ww. kategorii miejsca.

Powyższego nie stosuje się do miejsc wyznaczonych lub uznanych w celu jednorazowego dokonania czynności przewidzianych przepisami prawa celnego.

Załącznik Nr 1

| WNIOSEK O UZNANIE / ZMIANĘ MIEJSCA DO PRZEDSTAWIENIA TOWARÓW ORGANOM CELNYM, W TYM (krótkotrwałego) CZASOWEGO SKŁADOWANIA | 1. Wnioskodawca | 2. Organ celnyDyrektor Izby Administracji Skarbowej w …………….. | 1a. Nazwa lub imię i nazwisko | 1b. Adres siedziby lub adres zamieszkania |
| Kod pocztowy | Poczta | Miejscowość | Ulica | Nr domu/Nr lokalu | 1c. Numer EORI…………………………………………………………. | Telefon/Faks | Adres e-mail | 1d. Upoważniony przedsiębiorca (AEO) | posiadam pozwolenie AEO nr…………………………………………………………… | nie posiadam pozwolenia AEO | 3. Wnoszę o: | 3a. zmianę pozwolenia nr: | 3b. uznanie miejsca do przedstawienia towarów organom celnym, w tym (krótkotrwałego) czasowego składowania | Wniosek dotyczy zmiany w następujących polach: |
| 3c. Adres miejsca | Kod pocztowy | Poczta | Miejscowość | Ulica | Nr domu/Nr lokalu | 3d. Opis miejsca: | 3f. Opis warunków mających zapewnić nienaruszalność i tożsamość towarów: | 4. Dodatkowe informacje:W tym:DMU- kod wnioskuUrząd zabezpieczeniaZabezpieczenieNr GRN* | 4b. Załączniki:1. Plan sytuacyjny miejsca,2. …………………… | 4d. Świadomy(a) odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, wynikającej z art. 233 Kodeksu karnego, oświadczam, że według stanu na dzień sporządzenia wniosku dane w nim zawarte oraz dane i informacje wynikające z załączonych do wniosku dokumentów są prawdziwe i aktualne. | 5. Imię i nazwisko oraz podpis wnioskodawcy | 6. Numer wniosku | 7. Miejscowość | 8. Data | | | | | | | | |

*podaje się o ile jest wymagane.

Załącznik Nr 2

| WNIOSEK O JEDNORAZOWE UZNANIE MIEJSCA DO PRZEDSTAWIENIA TOWARÓW ORGANOM CELNYM, W TYM (krótkotrwałego) CZASOWEGO SKŁADOWANIA | 1. Wnioskodawca | 2. Organ celnyNaczelnik ………….Urzędu Celno-Skarbowegow …………………… | 1a. Nazwa lub imię i nazwisko | 1b. Adres siedziby lub adres zamieszkania |
| Kod pocztowy | Poczta | Miejscowość | Ulica | Nr domu/Nr lokalu | 1c. Numer EORI………………………………………………………… | Telefon/Faks | Adres e-mail | 1d. Upoważniony przedsiębiorca (AEO) | posiadam pozwolenie AEO nr………………………………………………………… | nie posiadam pozwolenia AEO | 3. Wnoszę o uznanie miejsca w celu jednorazowego przedstawienia towarów, w tym (krótkotrwałego) czasowego składowania | 3a. Adres miejsca | Kod pocztowy | Poczta | Miejscowość | Ulica | Nr domu/Nr lokalu | 3b. Opis miejsca: | 4. Dodatkowe informacje:DMU – kod wniosku | 5. Świadomy(a) odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, wynikającej z art. 233 Kodeksu karnego, oświadczam, że według stanu na dzień sporządzenia wniosku dane w nim zawarte oraz dane i informacje wynikające z załączonych do wniosku dokumentów są prawdziwe i aktualne. | 6. Imię i nazwisko oraz podpis wnioskodawcy | 7. Numer wniosku | 8. Miejscowość | 9. Data | 10. WYPEŁNIA ORGAN CELNY | 10a. Rozstrzygnięcie organu celnego | 10b. Podpis i pieczęć organu celnego | 10c. Numer sprawy | 10d. Data

---

[1] Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE z dnia 10.10.2013 nr L269)

[2] Rozporządzenie Delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE z dnia 20.12.2015 r. nr L 343 z późn.zm.)

[3] Ustawa z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.

poz. 2427)

[4] Rozporządzenie Wykonawcze Komisji (UE) nr 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE z dnia 29.12.2015 nr L 343).