0114-KDIP2-2.4010.141.2025.1.RK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Projekt

stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT Wnioskodawca nie powinien uwzględniać kosztów finansowania dłużnego związanych z Projektem przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego a) Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce. b) Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, tj. podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce, bez względu na miejsce ich osiągania oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. c) Wnioskodawca jest spółką celową realizującą projekt budowy farmy fotowoltaicznej (dalej: Projekt). Projekt znajduje się na terenie (...) i zajmuje powierzchnię około 140 hektarów. Wnioskodawca jest i będzie bezpośrednim właścicielem realizowanego Projektu. d) Projekt składa się z trzech podprojektów - Projekt 1, Projekt 2 i Projekt 3. Roboty budowlane w Projekcie 1 i 2 zostały ukończone i podprojekty otrzymały pozwolenie na użytkowanie, ale Wnioskodawca czeka jeszcze na koncesję, bez której nie może zacząć użytkować elektrowni fotowoltaicznej. Na moment składania wniosku o interpretację, w Projekcie 3 wciąż trwają roboty budowlane, których zakończenie planowane jest w drugim kwartale 2025 r., a uzyskanie koncesji będzie możliwe najwcześniej w sierpniu 2025 r. e) Projekt o łącznej mocy około 104,6 MW składa się z modułów fotowoltaicznych oraz infrastruktury technicznej, w skład której wchodzą m.in: i. falowniki, ii. stacje transformatorowe SN/nn, iii. linie kablowe, iv. konstrukcja wsporcza. f) Wnioskodawca, realizując politykę wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych, przyczynia się do osiągnięcia celów ustalonych podczas konferencji klimatycznej w Paryżu w 2015 roku. Energia odnawialna, produkowana w elektrowniach fotowoltaicznych, stanowi efektywny sposób redukcji emisji gazów cieplarnianych, co wspiera ograniczanie wzrostu globalnej temperatury. g) Wytwarzanie energii elektrycznej w ramach Projektu jest realizowane zgodnie z warunkami i zasadami wynikającymi z ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1361 ze zm.). Celem Projektu jest wsparcie transformacji energetycznej w zgodzie z krajowymi i unijnymi celami klimatycznymi. h) Projekt jest i będzie finansowany w oparciu o pożyczki i kredyty udzielane przez podmioty powiązane lub niepowiązane ze Spółką, w tym przez instytucje finansowe, jak np. banki (dalej: Finansowanie). i) W związku z Finansowaniem, Spółka ponosi i będzie ponosić koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT - w szczególności odsetki, a także wszelkiego rodzaju opłaty i prowizje związane z udzieleniem pożyczki lub kredytu. j) Zgodnie z założeniami Wnioskodawcy, Projekt będzie funkcjonował przez około 30 lat. k) Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że: 1) jako wykonawca Projektu podlega opodatkowaniu w Polsce, 2) aktywa, których dotyczy Projekt, znajdują się w całości w Polsce, 3) koszty finansowania zewnętrznego są i będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w Polsce, 4) dochody z funkcjonowania Projektu są i będą osiągane w całości w Polsce.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT Wnioskodawca nie powinien uwzględniać kosztów finansowania dłużnego związanych z Projektem przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, Projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”) i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT Wnioskodawca nie powinien uwzględniać kosztów finansowania dłużnego związanych z Projektem przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy 1. Koszty finansowania dłużnego a) Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. b) Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot: 1) kwotę 3.000.000 zł albo 2) kwotę obliczoną według następującego wzoru: [(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30%, w którym poszczególne symbole oznaczają: P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Po - przychody o charakterze odsetkowym, K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT, Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z niniejszego ustępu. c) Ustawa o CIT wskazuje, że w przypadku, gdy rok podatkowy podatnika jest dłuższy albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę, o której mowa w art. 15c ust. 1 pkt 1, oblicza się, mnożąc kwotę 250.000 zł przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego podatnika (art. 15c ust. 1a ustawy o CIT).

d) Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione (art. 15c ust. 12 ustawy o CIT). e) Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym (art. 15c ust. 3 ustawy o CIT). f) Od wskazanych w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT limitów ustawodawca wprowadził wyłączenie w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki: i) wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej, ii) aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, iii) koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, iv) dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej. g) Zgodnie z art. 15c ust. 9 ustawy o CIT, dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT. h) Zdaniem Wnioskodawcy, inwestycja w zakresie realizacji Projektu spełnia warunki, o których mowa w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, ponieważ: i) Wnioskodawca jako wykonawca Projektu podlega i będzie podlegać opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej, ii) aktywa, których dotyczy Projekt, znajdują się i będą się znajdować w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, iii) i. koszty finansowania zewnętrznego są i będą w przyszłości wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej, iv) dochody związane z realizacją Projektu są i będą w przyszłości osiągane przez Wnioskodawcę w całości na terytorium Unii Europejskiej. i) Zgodnie z art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, przez długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej należy rozumieć projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym. j) Aby dany projekt mógł zostać uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki: i) przedmiotem projektu powinien być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 ze zm., dalej: ustawa o rachunkowości), aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych, ii) celem projektu powinno być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów, iii) projekt powinien być w ogólnym interesie publicznym. 2. Pojęcie długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej a) Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN pojęcie „infrastruktury” należy rozumieć jako urządzenia i instytucje usługowe niezbędne do należytego funkcjonowania społeczeństwa i produkcyjnych działów gospodarki. b) W literaturze podkreśla się, że przez infrastrukturę publiczną należy rozumieć zbiór instytucji, obiektów czy urządzeń stanowiących podstawę do właściwego funkcjonowania bądź rozwoju danego systemu gospodarczego. Szerzej określając, jest to kompleks urządzeń użyteczności publicznej, niezbędny do zapewnienia należytego funkcjonowania gospodarki narodowej i życia ludności, odpowiednio rozmieszczony w przestrzeni (Kupiec i in. „Gospodarka Przestrzenna Infrastruktura Ekonomiczna” Uniwersytet w Białymstoku, 2005 r.). Pojęcie infrastruktury zostało podobnie zdefiniowane przez A. Ginsberta-Geberta („Ekonomiczne i socjologiczne problemy ochrony środowiska”: praca zbiorowa Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985 r.), który poza wymienieniem takich cech jak: podstawowe instytucje niezbędne do funkcjonowania gospodarki czy związanie z terenem bazy materialnej, wskazuje także o konieczności wyposażenia terenu, zarówno w niezbędne urządzenia techniczne, jak i urządzenia społeczne, socjalne i instytucje kultury. Wskazuje tym samym, że infrastruktura stanowi odrębną kategorię ekonomiczną złożoną z infrastruktury technicznej i społecznej. c) Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, projektami z zakresu infrastruktury publicznej są także projekty dotyczące pozyskania źródła energii włączone do powszechnego systemu energetycznego mające na celu pokrycie deficytu energii elektrycznej na określonych terenach kraju. W tym miejscu należy zaznaczyć, że prawodawca podkreśla, że mają to być projekty z „zakresu”, co uprawnia do twierdzenia o szerokim określeniu kategorii projektów inwestycyjnych w tym zakresie. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyrokach: i) Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Gliwicach z 11 czerwca 2024 r. (sygn. I SA/Gl 1239/23), ii) WSA w Poznaniu z 23 maja 2024 r. (sygn. I SA/Po 115/24), iii) WSA w Warszawie z 28 czerwca 2023 r. (sygn. III SA/Wa 2569/22), z 10 maja 2023 r. (sygn. III SA/Wa 2547/22) i z 16 lipca 2019 r. (sygn. III SA/Wa 2493/18), iv) WSA w Krakowie z 30 czerwca 2022 r. (sygn. I SA/Kr 428/22), z 21 czerwca 2022 r. (sygn. I SA/Kr 421/22) i z 26 maja 2022 r. (sygn. I SA/Kr 418/22), v) WSA w Gdańsku z 10 kwietnia 2024 r. (sygn. I SA/Gd 41/24) i z 22 czerwca 2021 r. (sygn. I SA/Gd 502/21). d) W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 25 maja 2023 r., II FSK 2874/20, sąd dokonał wykładni językowej definicji „długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej”. Według NSA istotna dla wykładni art. 15c ust. 810 ustawy o CIT jest definicja długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej zawarta w Dyrektywie Rady (UE) 2016/1164 z 12 lipca 2016 r. ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie rynku wewnętrznego (Dz. U.UE. L. z 2016 r., Nr 193, str. 1 ze zm.; dalej: Dyrektywa ATAD). Definicję tę implementowano bezpośrednio do art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT. Definicja ta zawiera określenia nieostre, jak infrastruktura publiczna czy ogólny interes publiczny. Zdaniem NSA, znaczenia tego pojęcia nie należy doszukiwać się w języku prawnym, odwołując się do definicji legalnych zawartych w ustawie z innych gałęziach prawa. W tym przypadku ustawa podatkowa nie odsyła do innych przepisów, a ponadto nie posługuje się wprost i nie odnosi wprost do skutków podatkowych instytucji zdefiniowanych w innych gałęzi prawa. e) Podobne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z 8 lutego 2023 r. (sygn. II FSK 1615 /20): „Nieuprawnione jest więc przenoszenie i stosowanie definicji zawartych w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami tekst jedn.: Dz. U. poz. 344 z 2023 r. (dalej: „u.g.n.”) na inne dziedziny prawa, w tym na prawo podatkowe, zwłaszcza dla celów zdefiniowania pojęć nietożsamych i u.g.n. nieznanych. „Cel publiczny” w rozumieniu art. 6 pkt 2 u.g.n. nie musi więc pokrywać się znaczeniowo z „ogólnym interesem publicznym”, o którym mowa w art. 15c ust. 10 Ustawy o CIT”. Oznacza to, że w przypadku pojęcia „długoterminowego projekt z zakresu infrastruktury publicznej” nie należy doszukiwać się jego znaczenia w innych ustawach. f) Powyżej przywołany dorobek doktryny oraz orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że pod pojęciem „projektu długoterminowego” należy rozumieć różnego rodzaju projekty o charakterze wieloletnim i trwałym służące dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, jakim niewątpliwie jest Projekt. g) Zdaniem Wnioskodawcy, bez wątpliwości można stwierdzić, że infrastrukturą publiczną jest przedsięwzięcie użyteczności publicznej, które służy dobru ogółu, społeczeństwu. Jednocześnie samo pojęcie infrastruktury należy rozumieć szeroko jako urządzenia, obiekty i instytucje z zakresu użyteczności publicznej. h) Uwzględniając stanowisko wyrażone powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, realizacja Projektu polegającego na budowie elektrowni fotowoltaicznej stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym jest mowa w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT. 3. Spełnienie przez Projekt przesłanki znaczącego składnika aktywów a) Jak wskazano powyżej, aby dany projekt mógł zostać uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, spełniona musi być m.in. przesłanka wskazująca, że przedmiotem projektu powinien być znaczący składnik aktywów podatnika. b) Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, przez pojęcie „znaczący” należy rozumieć - odgrywający ważną rolę. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, można uznać, że „znaczący” to taki składnik aktywów, który odgrywa istotną rolę w funkcjonowaniu określonej społeczności lub podmiotu oraz przedstawia dużą wartość materialną. c) Celem Projektu realizowanego przez Wnioskodawcę jest budowa elektrowni fotowoltaicznej. Tym samym, z uwagi na główny przedmiot działalności Wnioskodawcy oraz realizowany Projekt, elektrownia fotowoltaiczna stanowi i będzie stanowić zorganizowany i znaczący składnik aktywów Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje, że głównym źródłem, z którego osiąga i będzie osiągać w przyszłości przychody jest i będzie elektrownia fotowoltaiczna powstała w wyniku realizacji Projektu. d) W związku z powyższym, mając na uwadze zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy (budowa elektrowni fotowoltaicznej i dystrybucja energii elektrycznej) oraz charakter i skalę Projektu, w ocenie Wnioskodawcy realizowany Projekt dotyczy „znaczącego składnika aktywów”. 4. Cel realizacji Projektu a) Jak wskazano, celem Projektu realizowanego przez Wnioskodawcę jest budowa elektrowni fotowoltaicznej, a następnie dostarczanie energii elektrycznej do odbiorców, poprzez eksploatację posiadanego środka trwałego (elektrowni fotowoltaicznej). b) Po realizacji Projektu, aktywo w postaci elektrowni fotowoltaicznej będzie eksploatowane w celu produkcji energii elektrycznej. c) Realizowany Projekt dąży do wypełnienia celów energetycznych ustanowionych przez Państwo Polskie, zapewniając stałe dostawy energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii, przy jednoczesnym ograniczeniu wpływu produkcji energii elektrycznej na środowisko. d) Projekt wpisuje się w przyjętą na poziomie Unii Europejskiej i wspólną dla wszystkich krajów członkowskich politykę dekarbonizacji i transformacji ekologicznej. 5. Projekt Wnioskodawcy będący w ogólnym interesie publicznym a) Odnosząc się do przesłanki ogólnego interesu publicznego, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 4 ust. 4 Dyrektywy ATAD, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, który to projekt dane państwo członkowskie uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż ani przepisy Dyrektywy ATAD, ani przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia ogólnego interesu publicznego w kontekście projektu z zakresu infrastruktury publicznej, a zatem w takiej sytuacji należy się odwołać do ogólnych zasad wykładni językowej. b) W judykaturze podkreśla się, że punktem wyjścia w procesie wykładni jest zawsze warstwa językowa interpretowanego przepisu prawa, ponieważ wykorzystanie reguł budowy zdań oraz znaczenie poszczególnych wyrazów czy zwrotów, a w konsekwencji zastosowanie reguł semantyki i syntaktyki, pozwala na ustalenie w pewnym stopniu znaczenia tekstu prawnego (por. np. wyrok NSA z 28 listopada 2012 r., sygn. II FSK 699 /11) odwołać się m.in. do orzecznictwa sądowego. c) Przy ocenie, czy Projekt pozostaje w ogólnym interesie publicznym, należy uwzględniając dorobek judykatury, który dokonuje wykładni językowej pojęcia „interesu publicznego”. W tym zakresie wypowiedział się NSA w wyroku z 2 grudnia 2014 r. (sygn. II FSK 71/13), dokonując wykładni pojęcia „interesu publicznego” stwierdzając, że „to klauzula generalna, która w kontekście indywidualnej sprawy powinna być poddana stosownej wykładni. Wymagania interesu publicznego muszą być ustalone w konkretnej sprawie i muszą uzyskać zindywidualizowaną treść wynikającą ze stanu faktycznego i prawnego sprawy. (...) Przy wykładni interesu publicznego należy uwzględniać respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, np. bezpieczeństwa i sprawiedliwości”. d) Istotne jest także to, że to państwo członkowskie określa czy dany projekt uważa za będący w ogólnym interesie publicznym. Stwierdzić należy, że pojęcie „interesu publicznego” to m.in. jedna z najważniejszych klauzul generalnych, jaką posługuje się system prawny. Klauzule generalne w systemie prawa to zwroty niedookreślone, których celem jest zapewnienie elastyczności w stosowaniu przepisów prawnych. Podobne stanowisko zajmują wojewódzkie sądy administracyjne w wydawanych orzeczeniach, np. w wyroku NSA 25 maja 2023 r. (sygn. II FSK 2874/20), czy w wyroku WSA w Krakowie z 30 czerwca 2022 r. (sygn. I SA/Kr 428/22). e) Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN przytoczone wyżej pojęcia należy rozumieć następująco: i) „publiczny” - oznacza (i) dotyczący całego społeczeństwa lub jakiejś zbiorowości lub (ii) dostępny lub przeznaczony dla wszystkich, ii) „interes” - oznacza (i) pożytek, korzyść lub (ii) przedsięwzięcie przynoszące korzyść materialną. f) W związku z tym, przez interes publiczny należały rozumieć przedsięwzięcie przynoszące korzyść materialną całemu społeczeństwu lub danej zbiorowości, z dostępnością i przeznaczeniem dla wszystkich. Należy bowiem podkreślić, że wytworzona energia elektryczna z elektrowni fotowoltaicznych zasila m.in. lokalne gospodarstwa domowe, tym samym odciążając część sektora energetycznego opartego na energii produkowanej z węgla czy gazu ziemnego. Tym samym, elektrownie tego typu zapewniają ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii elektrycznej, zaspokajając podstawowe potrzeby społeczeństwa oraz gospodarki w zakresie dostępu do energii. Jednocześnie nie ulega wątpliwości, że energia elektryczna jest towarem niezbędnym dla życia każdego człowieka i gospodarczego rozwoju kraju. Ponadto, za publicznym charakterem inwestycji przemawia również fakt, że zapewnienie społeczeństwu dostępu do energii jest co do zasady obowiązkiem publicznym każdego państwa. g) Zważywszy na powyższe, projekt będący w ogólnym interesie publicznym w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT to projekt dotyczący ogółu osób, istotny dla całego społeczeństwa i gospodarki, zapewniający ciągłość i bezpieczeństwo w dostawie energii elektrycznej. h) W literaturze przedmiotu podkreśla się korzystny wpływ rozwoju sektora energii ze źródeł odnawialnych na bezpieczeństwo energetyczne kraju. Brak dywersyfikacji dostaw gazu i ropy naftowej jest bowiem aktualnie jedną z najważniejszych przyczyn powstania problemów związanych z bezpieczeństwem państw poradzieckich czy też związanych z rosyjskim rynkiem energii. Przeciwdziałanie zagrożeniom związanym z brakiem dywersyfikacji źródeł energii skutkuje rozwojem sektora energii odnawialnej, który stanowi obecnie najskuteczniejszy środek prowadzący do uniezależnienia państw od zewnętrznych dostawców surowców (M. Tomala „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich”, Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 105-117). i) Energetyka fotowoltaiczna wykazuje ponadto wiele dodatkowych zalet: panele fotowoltaiczne nie zanieczyszczają środowiska naturalnego, nie wymagają dostarczania paliwa. Tereny sąsiadujące z elektrowniami fotowoltaicznymi mogą zostać wykorzystane w rolnictwie. Koszt prądu z elektrowni fotowoltaicznej jest stały. Eksploatacja paneli fotowoltaicznych powoduje stosunkowo niewielkie straty w przesyle energii z elektrowni do odbiorcy. Obsługa elektrowni fotowoltaicznej jest stosunkowo prosta, czas montażu krótki, podobnie jak koszty eksploatacji i obsługi. j) Inaczej niż w przypadku elektrowni zasilanych konwencjonalnymi źródłami energii, wytwarzanie prądu ze źródeł odnawialnych nie wymaga dostarczania jakiegokolwiek paliwa, dzięki czemu odnawialne źródła energii w całym okresie eksploatacji nie emitują gazów cieplarnianych, bądź emitują jedynie niewielkie ich ilości. Zwiększenie udziału energii odnawialnej w koszyku źródeł energii elektrycznej pomaga ograniczyć emisję gazów cieplarnianych, co przyczynia się do zredukowania tzw. śladu węglowego. Jest on definiowany jako całkowita ilość wyemitowanych gazów cieplarnianych, które pochodzą pośrednio i bezpośrednio z procesów produkcyjnych. Mierzy się go za pomocą ekwiwalentu CO2, opierając się na metodyce oceny cyklu życia produktu (Life Cycle Assessment, LCA). - M. Tomala „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich”, Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 108. k) Podsumowując, coraz niższe koszty produkcji energii ze źródeł odnawialnych sprawiają, że obecnie nie jest ona postrzegana wyłącznie jako źródło energii, ale przede wszystkim jako narzędzie do rozwiązywania wielu innych potrzeb i problemów państwa. Ma kluczowe znaczenie m.in. dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, redukcji skutków zanieczyszczenia środowiska, łagodzenia skutków nadmiernej emisji gazów cieplarnianych, edukacji, pracy, zmniejszenia ubóstwa czy nawet zwiększenia równości płci. - M. Tomala „Energia odnawialna jako kluczowy element bezpieczeństwa zaopatrzenia energetycznego i środowiskowego państw nordyckich” Oficyna Wydawnicza AFM. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka 2016, nr 1, s. 107. l) W rezultacie, odnosząc się do spełnienia kryterium ogólnego interesu publicznego przez Projekt, należy wskazać, że: i) celem budowy elektrowni fotowoltaicznej jest produkcja energii elektrycznej, która następnie dostarczana do finalnego odbiorcy zaspokaja jedną z podstawowych potrzeb społecznych, ii) budowa elektrowni fotowoltaicznych wpisuje się w założenia zatwierdzonej przez Radę Ministrów uchwały w sprawie „Polityki energetycznej Polski do 2040 r.” (źródło: https://www.gov.pl/web/klimat/polityka-energetyczna-polski), a w szczególności w szczególności w zakresie celu szczegółowego nr 6, tj. „Rozwoju odnawialnych źródeł energii”. Odnawialne źródła energii stanowią bowiem alternatywę dla elektrowni cieplnych opartych na węglu kamiennym oraz brunatnym, dlatego inwestycja w odnawialne źródła energii pozwala na zwiększenie ilości energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych i ograniczenie energii pochodzącej ze spalania paliw kopalnych emitujących gazy cieplarniane. m)Powyższe oznacza, że celem Państwa Polskiego jest wspieranie dalszego rozwoju odnawialnych źródeł energii w Polsce, co Wnioskodawca czyni realizując Projekt w zakresie budowy elektrowni fotowoltaicznej. Zatem realizowany Projekt ma istotne znaczenie z punktu widzenia polityki energetycznej każdego kraju w zakresie rozbudowy infrastruktury wytwórczej energii elektrycznej, kształtowania krajowej strategii energetycznej oraz zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego z uwzględnieniem wpływu na środowisko. n) Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Projekt spełnia przesłankę ogólnego interesu publicznego, o której jest mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT. 6. Podsumowanie a) Wnioskodawca wskazuje, że zajęte przez niego stanowisko zostało potwierdzone w wyrokach NSA, między innymi w: i. wyroku z 12 czerwca 2024 r. o sygn. II FSK 1194/21, ii. wyroku z 25 maja 2023 r. o sygn. II FSK 2874/20, iii. wyroku z 8 lutego 2023 r. o sygn. II FSK 1615/20, iv. wyroku z 20 września 2022 r. o sygn. akt II FSK 10/20, v. wyroku z 24 czerwca 2022 r. o sygn. akt II FSK 2930/19 oraz b) w następujących wyrokach WSA, co do których Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) wycofał wniesione przez siebie skargi kasacyjne do NSA: i. wyroki WSA w Gdańsku z 10 kwietnia 2024 r. o sygn. I SA/Gd 31/24 i sygn. I SA/Gd 41 /24, z 3 kwietnia 2024 r. o sygn. I SA/Gd 32/24, z 27 marca 2024 r. o sygn. I SA/Gd 38 /24, z 27 lutego 2024 r. o sygn. I SA/Gd 40/24, ii. wyroki WSA w Poznaniu z 26 października 2023 r. o sygn. I SA/Po 421/23 i z 22 sierpnia 2023 r. o sygn. I SA/Po 408/23, iii. wyroki WSA w Warszawie z 28 czerwca 2023 r. o sygn. III SA/Wa 2569/22 i z 10 maja 2023 r. o sygn. III SA/Wa 2545/22, sygn. III SA/Wa 2546/22 i sygn. III SA/Wa 2547/22, iv. wyroki WSA w Krakowie z 30 czerwca 2022 r. o sygn. I SA/Kr 428/22, z 21 czerwca 2022 r. o sygn. akt I SA/Kr 421/22 i z 26 maja 2022 r. o sygn. I SA/Kr 418/22. c) Wnioskodawca zaznacza, iż podobne stanowisko zostało również potwierdzone przez DKIS w interpretacjach indywidualnych: i. z 15 stycznia 2025 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.634.2024.1.AG, ii. z 31 grudnia 2024 r., znak 0111-KDIB2-1.4010.635.2024.1.AG, iii. z 9 grudnia 2024 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.632.2021.11.PC, wydanej po prawomocnym wyroku WSA w Krakowie z 30 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Kr 429/22, iv. z 13 listopada 2024 r., znak 0114-KDIP2-2.4010.505.2024.1.ASK oraz v. z 17 czerwca 2024 r., znak 0111-KDIB1-2.4010.203.2024.1.EJ. d) Mając na uwadze powyższe, Projekt stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 10 ustawy o CIT i tym samym na podstawie art. 15c ust. 8 ustawy o CIT Wnioskodawca nie powinien uwzględniać kosztów finansowania dłużnego związanych z Projektem przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków i interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.