Opis zdarzenia przyszłego
A. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką z siedzibą w Polsce, posiadającą
stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, będąca podatnikiem
zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)).
Wnioskodawca planuje zawarcie umowy aportowej (dalej: Umowa) z p. C.C., D.D. i E.E.
(dalej: Wnoszący). Wnoszący są jedynymi spadkobiercami F.D.., który prowadził działalność
gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo B. jednoosobową działalność gospodarczą pod
firmą B.(...) z siedzibą w (...). Wnoszący nabyli z mocy ustawy spadek po zmarłym
przedsiębiorcy w udziale po 1/3 części zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia
dziedziczenia z dnia 23 marca 2021 r. Spadkodawca przed śmiercią powołał, zgodnie z
przepisami Ustawy o zarządzie sukcesyjnym (dalej: UoZS), zarząd sukcesyjny w osobie
Pani C.C.., który następnie został przedłużony zgodnie z UoZS do 21 lutego 2026 r.
Oznacza to, że obecnie (...) ma status przedsiębiorstwa w spadku (dalej: Przedsiębiorstwo
w spadku lub Zainteresowany) w rozumieniu UoZS. Przedsiębiorstwo w spadku jest
podatnikiem PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) zgodnie z art. 1a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
(dalej: Ustawa PIT) prowadzącym księgi handlowe.
Przedsiębiorstwo w spadku jest także przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 kodeksu
cywilnego. W skład majątku Przedsiębiorstwa w spadku wchodzą m. in. nieruchomości,
środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, zapasy, zobowiązania, należności i inne
składniki.
W wykonaniu Umowy Wnoszący zamierzają dokonać podwyższenia kapitału zakładowego
i wniesienia do Spółki udziałów w Przedsiębiorstwie w spadku w formie aportu w zamian
za udziały w tej Spółce przed wygaśnięciem zarządu sukcesyjnego. Dokonanie wkładu
niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa w spadku lub 100% udziałów w
przedsiębiorstwie w spadku to w istocie od strony prawnej ta sama czynność prawna.
Dokonanie aportu 100% udziałów w przedsiębiorstwie w spadku oznacza dokonanie
aportu (całego) przedsiębiorstwa w spadku. Planowana czynność polegała będzie na tym,
że wszystkie osoby posiadające udziały w Przedsiębiorstwie w spadku wniosą całe
Przedsiębiorstwo w spadku aportem (tj. przeniesione zostaną wszelkie prawa do
przedmiotu wkładu) do Spółki. W wyniku powyższego Spółka, która otrzyma wkład
niepieniężny w postaci Przedsiębiorstwa w spadku, przyjmie dla celów podatkowych
składniki majątku wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa w wartości wynikającej z ksiąg
podatkowych Przedsiębiorstwa w spadku. Z kolei udziały w Spółce zostaną objęte
bezpośrednio przez poszczególnych Wnoszących.
Przed jak i po dniu aportu ponoszone będą wydatki przez Wnioskodawcę i
Zainteresowanego. W związku z różnymi przypadkami, których wystąpienia przewiduje
Zainteresowany i Wnioskodawca, pojawiły się wątpliwości co do ich ujęcia w kosztach
uzyskania przychodów odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego. W
szczególności, wątpliwości sprowadzają się do rozstrzygnięcia który z podmiotów
(Wnioskodawca czy Zainteresowany) będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach
podatkowych wynikających z:
a) faktur (np. za energię elektryczną, czynsze najmu uzależnione od obrotu osiągniętego
w okresach poprzedzających dzień aportu) wystawione na Spółkę i przez nią
zapłacone, ale dotyczące okresu działalności Przedsiębiorstwo w spadku.
b) faktur (np. za czynsz najmu powierzchni handlowych) wystawiona z góry na
Przedsiębiorstwo w spadku (ale dotycząca okresu działalności Spółki) i opłacona przez
Przedsiębiorstwo w spadku.
c) faktur wystawiona z góry na Przedsiębiorstwo w spadku w okresie jej działalności (ale
dotycząca okresu działalności Spółki) i opłacona (zgodnie z terminem płatności
określonym przez wystawcę faktury) przez Spółkę.
d) faktur wystawiona z dołu na Przedsiębiorstwo w spadku w okresie jej działalności (i
dotycząca okresu działalności Przedsiębiorstwo w spadku), która zostanie opłacona
już przez Spółkę (zgodnie z terminem płatności określonym przez wystawcę faktury).
e) wydatków na nabycie towarów handlowych przez Przedsiębiorstwo w spadku i
sprzedanych przez Spółkę po dniu aportu.
f) rozliczeń międzyokresowych kosztów (koszty ubezpieczeń, opłat za użytkowanie mebli).
Dla pełnego przedstawienia sprawy i umożliwienia dokonania interpretacji przepisów w
oparciu o dokładnie przedstawiony stan faktyczny należy dodać, że:
Aport obejmie, co do zasady, wszystkie składniki materialne i niematerialne
związane z działalnością Przedsiębiorstwa w spadku (tj. składniki dotyczące
wszystkich poszczególnych elementów wchodzących w jego skład), takich jak m.in.
nazwę przedsiębiorstwa, środki trwałe (nieruchomości, środki transportu), aktywa
obrotowe (zapasy, towary), środki finansowe, należności, zobowiązania, tajemnice
przedsiębiorstwa czy księgi rachunkowe związane z prowadzeniem działalności.
Tym samym, przedmiotem aportu będą wszystkie składniki Przedsiębiorstwa w
spadku, które są przeznaczone do realizacji celów działalności gospodarczej.
W Przedsiębiorstwie w spadku są zatrudnione osoby na podstawie umowy o pracę.
Wszyscy pracownicy Przedsiębiorstwa w spadku zostaną przez Spółkę przejęci na
podstawie art. 231 ustawy Kodeksu pracy.
Uzupełniająco, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż wydatki, o których mowa w opisie
zdarzenia przyszłego:
pozostawać będą w ścisłym związku z prowadzoną z działalnością gospodarczą
Wnioskodawcy lub Zainteresowanego i w celu uzyskania, zachowania lub
zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez
te podmioty przychodów
nie znajdują się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów,
zostaną poniesione odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego;
udokumentowany wystawioną fakturą (odpowiednio na Wnioskodawcę lub
Zainteresowanego). Niniejszy wniosek składany jest w celu uzyskania potwierdzenia
co do prawidłowości ujęcia ponoszonych wydatków w kosztach uzyskania
przychodów odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W piśmie z 11 kwietnia 2025 r. odpowiedzieli Państwo na pytania zawarte w wezwaniu.
1. Czy Przedsiębiorstwo w spadku zaliczyło rozliczenia międzyokresowe kosztów do
kosztów uzyskania przychodów?
Przedsiębiorstwo w spadku nie zaliczyło rozliczeń międzyokresowe kosztów do
kosztów uzyskania przychodów i z uwagi na ich międzyokresowy charakter nie zaliczy
ich do kosztów przed wniesieniem aportu.
2. Czy Przedsiębiorstwo w spadku poniosło ekonomicznych ciężar, tj. zapłaciło za towary /
usługi, które zostały ujęte jako rozliczenia międzyokresowe kosztów (RMK)?
Na rozliczenia międzyokresowe czynne, o których mowa we wniosku składają się
zarówno pozycje opłacone przez Przedsiębiorstwo w spadku (tj. przedsiębiorstwo w
spadku poniosło ich ekonomicznych ciężar) jak również wydatki dotychczas nie
opłacone.
Wnioskodawca pragnie wskazać, iż Przedsiębiorstwo w spadku reguluje swoje
zobowiązania zgodnie z terminami płatności. Część faktur za usługi / towary ujęte jako
międzyokresowe rozliczenia kosztów ma przewidziane długie terminy płatności
(przykładowo faktura otrzymana w marcu 2025 r. ma 120- dniowy termin płatności,
który wypadnie już po dacie planowanego aportu). Nie zmienia to jednak ich
charakteru – stanowią one wydatki, które dotyczą różnych okresów i stąd ujmowane
są jako RMK.
Na RMK składają się: wydatki na:
ubezpieczenia samochodów (w pełni opłacone),
ubezpieczenia sklepów i siedziby (częściowo opłacone. Do zapłaty pozostaje część
kwot, które nie były jeszcze wymagalne),
użytkowanie mebli (częściowo opłacone. Do zapłaty pozostaje część kwot, które nie
były jeszcze wymagalne),
abonament na utrzymanie modułów i modyfikacji programu sprzedażowo –
magazynowego (w pełni opłacone).
Pytania
1. Czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu
wydatków opisanych w punkcie a). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków poniesionych na
nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane przed dniem
aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub usługodawców po aporcie
i opłacone przez Spółkę po aporcie?
2. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie b). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych „z góry” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Przedsiębiorstwo w spadku przed
aportem?
3. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie c). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane po
dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub usługodawców przed
aportem lecz opłacone przez Spółkę po aporcie?
4. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie d). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych „z dołu” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane przed dniem aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Spółkę po aporcie?
5. Czy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na którekolwiek z pytań 2-4 powyżej, to
Spółka będzie uprawniona do rozpoznania danego wydatku w kosztach uzyskania
przychodów?
6. Czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu
wydatków opisanych w punkcie e). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków poniesionych na
nabycie towarów, które zostaną dostarczone i zafakturowane przez dostawców przed
dniem aportu a następnie sprzedane przez Spółkę po dniu aportu?
7. Czy Spółka będzie mieć prawo do ujmowania rozliczeń międzyokresowych kosztów
(punkt f. zdarzenia przyszłego) w kosztach podatkowych po aporcie w wysokości
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Przedsiębiorstwa
w spadku?
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych 15 maja 2025 r. została wydana
interpretacja nr 0114-KDIP3-1.4011.233.2025.5.MK1, w której Państwa stanowisko w
zakresie pytań nr 3 i 4 zostało uznane za nieprawidłowe.
Zatem Przedmiotem niniejszej interpretacji jest:
odpowiedź na pytania nr 1, 6 i 7 w zakresie podatku dochodowego od osób
prawnych oraz
odpowiedź na pytanie nr 5 w zakresie możliwości zaliczenia wydatków do kosztów
uzyskania przychodów przez Spółkę, ze względu na to, że oczekiwali Państwo takiej
odpowiedzi w sytuacji, gdyby Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2-4
dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych zostało uznane za
nieprawidłowe.
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania
przychodu z tytułu faktur opisanych w punkcie a zdarzenia przyszłego zgodnie z art. 15
ust. 4e ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z faktur będą się mieścić w
zakresie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o
CIT.
Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania
przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w
księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo
dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury
(rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo
biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Jak wskazano w opisie zdarzenia
przyszłego, koszty wynikające z interesujących Wnioskodawcę faktur będą stanowić koszty
inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), co oznacza, że
będą mogły zostać uwzględnione w rachunku podatkowym w momencie poniesienia
zdefiniowanym jako dzień, na który zaksięgowano/ujęto te koszty w księgach na
podstawie otrzymanych faktur.
Przepisy ustawy o CIT nie zawierają szczególnych regulacji, które odnosiłyby się do
potrącania kosztów wynikających z faktur oraz ich rozdziału pomiędzy podmiot wnoszący i
otrzymujący aport. W konsekwencji, gdy faktura dokumentująca poniesienie kosztów
związanych z działalnością Przedsiębiorstwa w spadku wpłynie już po dniu aportu i
następnie zostanie zaksięgowana w ewidencji rachunkowej Spółki, wówczas nie będzie
miało znaczenia, że towary bądź usługi zostały dostarczone/wykonane przed dniem
aportu na rzecz Przedsiębiorstwa w spadku. Dzień aportu stanowić bowiem powinien
datę graniczną, która przesądzać będzie o tym, czy koszt może być zaliczony do kosztów
podatkowych przez Przedsiębiorstwo w spadku czy też przez Spółkę. W związku z czym, w
opinii Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zaliczenia kosztów wynikających z tych
faktur do kosztów uzyskania przychodów bez względu na podmiot wskazany na fakturach
jako nabywca, tzn. bez względu na to, czy jest to Spółka czy Przedsiębiorstwo w spadku.
W opinii Wnioskodawcy w sytuacji, gdy faktura dokumentująca poniesienie kosztów na
zakup towarów lub usług związanych z działalnością wpłynie już po dniu aportu, a
następnie zostanie zaksięgowana w ewidencji rachunkowej Spółki, wówczas nie ma
znaczenia czy towary bądź usługi zostały dostarczone/wykonane przed czy po dniu
aportu. W opinii Wnioskodawcy to Spółka będzie uprawniona do zaliczenia kosztu
wynikającego z takiej faktury do kosztów uzyskania. Na powyższe stwierdzenie wpływają
fakty, iż: - Spółka z dniem aportu stanie się stroną umów z dostawcami towarów i usług, a
co za tym idzie stanie się ich beneficjentem (zarówno tych dostarczonych/wykonanych
przed jak i po dniu aportu) oraz podmiotem odpowiedzialnym za zobowiązania.
Czynnikiem rozstrzygającym dla ustalenia stosowności rozpoznania kosztów uzyskania
przychodów jest moment ujęcia w księgach faktury lub innego dowodu księgowego -
Spółka będzie podmiotem, który opłaci należności wynikające z faktur, a zatem to Spółka
poniesie faktyczny ciężar ekonomiczny dokonując zapłaty. Dlatego, jeśli po dniu aportu, to
Spółka otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów lub usług, która zostanie ujęta
w księgach Spółki, a następnie to Spółka opłaci należność wynikającą z takiej faktury,
wówczas faktyczne koszty poniesione zostaną przez Spółkę i to ona będzie miała prawo
do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu wynikającego z otrzymanych faktur. Należy
podkreślić, iż prowadzenie działalności gospodarczej w ramach Przedsiębiorstwa w
spadku a następnie - po wniesieniu aportu - w ramach Spółki będzie miało charakter
permanentny.
W konsekwencji, jeżeli określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej
istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem
podatkowym (zakup towarów i usług) i gdyby nie wniesienie aportu byłby ze względu na
wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kosztem uzyskania
przychodu, to takim kosztem powinien pozostać również u obejmującego aport
Wnioskodawcy, gdyż analogiczny jest także u niego związek pomiędzy takim kosztem a
przychodami (prowadzoną działalnością) i fakt, że dana operacja gospodarcza rodząca
zobowiązanie podjęta została jeszcze przez Przedsiębiorstwo w spadku, sam w sobie, nie
powinien mieć charakteru rozstrzygającego. Zatem, pomimo iż część usług i dostaw
towarów zostanie zrealizowana na rzecz Przedsiębiorstwa w spadku przed dniem aportu i
zostanie zafakturowana przez dostawców lub usługodawców po aporcie, ale zostanie
opłacona przez Spółkę po aporcie, to uznać należy, że to Wnioskodawca będzie
uprawniony do zaliczenia kosztów wynikających z takich faktur do swoich kosztów
podatkowych, ponieważ to Wnioskodawca faktycznie poniesie ciężar ekonomiczny ww.
kosztów dokonując ich zapłaty (por. ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora
Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2020 r., Znak:
0111-KDIB2-1.4010.336.2020.2.BKD).
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie w jakim uznaje fakt ujęcia kosztu w ewidencji
rachunkowej podatnika oraz dzień aportu za datę rozgraniczającą prawo do rozpoznania
kosztu uzyskania przychodu znajduje również potwierdzenie w interpretacjach
indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.
interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2022 r., sygn.: 0111-KDIB1-1.4010.267.2022.3.ŚS
oraz z 30 listopada 2021 r. (sygn.: 0111-KDIB1-2.4010.391.2021.2.ANK.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie mieć prawo do
rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu faktur na podstawie art. 15 ust. 4e
ustawy o CIT, przy założeniu, że koszty wynikające z faktur mieścić będą się w zakresie art.
15 ust. 1 ustawy o CIT oraz nie będą kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 5
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na którekolwiek z pytań 2-
4, to Spółka będzie uprawniona do rozpoznania danego wydatku w kosztach uzyskania
przychodów. Powyższe wynika z faktu, iż prowadzenie działalności gospodarczej w ramach
Przedsiębiorstwa w spadku a następnie - po wniesieniu aportu - w ramach Spółki będzie
miało charakter permanentny. Jeżeli zatem określony wydatek towarzyszący działalności
gospodarczej ze swej istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej
powinien stanowić koszt podatkowy (zakup towarów i usług) byłby ze względu na
wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kosztem uzyskania
przychodu, to takim kosztem powinien pozostać również niezależnie od opisanej
transakcji aportu. Zatem, niezależnie od tego czy usługi i dostawy towarów zostaną
zrealizowane przed czy po dniu aportu ale zostaną zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców jeszcze przed dniem aportu, to uznać należy, że nie stracą swojego
charakteru jako kosztu podatkowego i odpowiednio Przedsiębiorstwo w spadku lub
Spółka powinny być uprawnieniu do rozpoznania danego wydatku jako kosztu uzyskania
przychodu.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 6
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania
przychodu z tytułu wydatków opisanych w punkcie e) zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych na nabycie towarów, które zostaną dostarczone i zafakturowane przez
dostawców przed dniem aportu a następnie sprzedane przez Spółkę po dniu aportu.
W związku ze sprzedażą towarów handlowych, wchodzących w skład Przedsiębiorstwa w
spadku, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawdo do ujęcia w kosztach uzyskania
przychodów wydatków poniesionych przez Przedsiębiorstwo w spadku w wysokości
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego
wkład na dzień nabycia.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1s ustawy o CIT, w przypadku nabycia w drodze wkładu
niepieniężnego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej
własności intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość
poszczególnych składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:
w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku
składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych;
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych
podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych
składników.
Z kolei wedle art. 15 ust. 1u ustawy o CIT, w przypadku zbycia składników majątku
wchodzących w skład przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej
własności intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący, nabytych w sposób, o
którym mowa w ust. 1s, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której
mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy
amortyzacyjne. Innymi słowy, art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o CIT, określa sposób wyceny
majątku nabytego w ramach aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i
przewiduje jedynie kontynuację wyceny składników takiego majątku, a nie zasadę
kontynuacji kosztów.
Powyższe oznacza, że Wnioskodawca powinien określić koszt uzyskania przychodu z
tytułu zbycia składników majątkowych - materiałów i towarów nabytych w drodze aportu
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikających z ksiąg podatkowych
wnoszącego aport na dzień nabycia.
Zatem Wnioskodawca w przypadku zbycia towarów handlowych (stanów magazynowych
Zainteresowanego) rozpozna koszt w tej samej wysokości, jak gdyby zbycia dokonało
Przedsiębiorstwo w spadku.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 7
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka uprawniona będzie do ujmowania rozliczeń
międzyokresowych kosztów (punkt f. zdarzenia przyszłego) w kosztach podatkowych w
momencie ich rozliczenia (tj. po aporcie).
W ocenie Wnioskodawcy, wartość rozliczeń międzyokresowych kosztów przyjętych dla
celów podatkowych i wynikających z ksiąg podatkowych Przedsiębiorstwa w spadku
należy rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu oraz ustalić w wysokości przyjętej dla
celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego aport.
Zgodnie z art. 15 ust. 1s pkt 2 w przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego
przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności
intelektualnej wniesionej przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych
składników tego wkładu, w tym składników wchodzących w skład majątku
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się: w wysokości przyjętej dla
celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na
dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników. Wobec powyższego, zdaniem Spółki
przejęte RMK należy zakwalifikować jako pozostałe składniki majątku, inne niże środki
trwale oraz wartości niematerialne i prawne, a w konsekwencji ustalić ich wartość na
podstawie powyższej regulacji.
Zgodnie z definicją legalną zamieszczoną w art. 4a ust. 2 ustawy o CIT przez składniki
majątkowe rozumie się aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o
przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o
ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3
ustawy o CIT.
Natomiast, na podstawie ustawy o rachunkowości aktywa to kontrolowane przez
jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku
przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści
ekonomicznych. RMK przejęte przez Spółkę:
będą miały wiarygodnie określoną wartość;
powstały w wyniku przeszłych zdarzeń - w związku z prowadzoną przez
Przedsiębiorstwo w spadku działalnością gospodarczą i zaciągniętymi przez nich
zobowiązaniami;
spowodują w przyszłości korzyść ekonomiczną - w przypadku powstania
przychodów w danym okresie rozliczeniowym wynikających z przejętych kosztów
rozliczanych w czasie.
Następnie, po sklasyfikowaniu RMK jako pozostałych składników majątku, ich wartość (na
podstawie zasady kontynuacji) powinna zostać określona w wysokości przyjętej dla celów
podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Przedsiębiorstwa w spadku.
Jednocześnie Spółka zaznacza, iż RMK nie zostały zaliczone przez Przedsiębiorstwo w
spadku do kosztów uzyskania przychodów przed wniesieniem aportu. Tym samym,
pozbawienie możliwości rozpoznania przez Spółkę RMK jako kosztów uzyskania
przychodu spowodowałoby w ogóle brak uwzględnienia przedmiotowych wydatków w
rozliczeniach podatkowych (Przedsiębiorstwo w spadku bowiem nie mogło zaliczyć tych
pozycji do kosztów uzyskania przychodów, właśnie ze względu na ich charakter).
Taka wykładnia pozostawałby w rażącej sprzeczności z ogólną zasadą wyrażoną w art. 15
ust. 1 ustawy o CIT, z której wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty
poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła
przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W
konsekwencji, należy uznać, iż Spółka uprawniona będzie do określenia wartości RMK oraz
do rozpoznania stosownych kosztów w momencie ich rozliczenia. Powyższe znajduje
potwierdzenie w znanych Wnioskodawcy interpretacjach podatkowych (przykładowo w
interpretacji z 20 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB3.4510.1116.2016.1.MS).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo w części dotyczącej możliwości zaliczenia do
kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę otrzymującą aport wydatków:
poniesionych na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane
przed dniem aportu, a które zostały zafakturowane po aporcie i opłacone przez
Spółkę po aporcie – jest prawidłowe;
poniesionych na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane
po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub usługobiorców
przed aportem, lecz opłacone przez Spółkę po aporcie – jest prawidłowe;
poniesionych z „dołu” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane przed dniem aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Spółkę po aporcie – jest prawidłowe
;
poniesionych na nabycie towarów, które zostaną dostarczone i zafakturowane
przez dostawców przed dniem aportu, a następnie sprzedane przez Spółkę po dniu
aportu – jest prawidłowe;
ujętych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w tej części, która nie została
opłacona przez Przedsiębiorstwo w spadku i zostanie opłacona przez Spółkę – jest
prawidłowe;
ujętych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów w tej części, która została
opłacona przez Przedsiębiorstwo w spadku – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93 -
93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111
ze zm.). W przepisach tych ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których zachodzi
sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz
podmiotów przekształcanych.
Stosownie do treści art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej:
§ 1. Osoba prawna lub spółka komandytowo-akcyjna zawiązane (powstałe) w wyniku
łączenia się:
1) osób prawnych,
2) osobowych spółek handlowych,
3) osobowych i kapitałowych spółek handlowych
- wstępują we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i
obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
§ 2 tej regulacji stanowi, że:
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej i spółki komandytowo-
akcyjnej łączących się przez przejęcie:
1) innej osoby prawnej (osób prawnych);
2)osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
Zgodnie natomiast z art. 93a § 1 ww. ustawy:
§ 1. Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
1) przekształcenia innej osoby prawnej,
2) przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i
obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Art. 93a § 2 wskazuje, że
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:
1) osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
b) spółki kapitałowej;
2) (uchylony)
3) stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.
W myśl art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej:
Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie
udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w
przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem
tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących
opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.
Stosownie do art. 93c ww. ustawy:
§ 1. Osoby prawne lub spółki komandytowo-akcyjne przejmujące albo osoby prawne
lub spółki komandytowo-akcyjne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem
podziału albo z dniem wydzielenia albo z dniem wyodrębnienia, we wszelkie
przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej
lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi
im w planie podziału składnikami majątku.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy
podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie - także majątek osoby
prawnej lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część
przedsiębiorstwa.
W wymienionych artykułach ustawodawca wskazuje zdarzenia prawne, na skutek których
następuje przeniesienie wszystkich praw i obowiązków wynikających z prawa
podatkowego na inny podmiot traktowany jako następca prawny (tzw. sukcesja
uniwersalna). Do zdarzeń tych należą przede wszystkim: przekształcenie, połączenie oraz
podział. Co istotne, ustawodawca w katalogu czynności skutkujących wystąpieniem
sukcesji uniwersalnej na gruncie prawa podatkowego nie wymienił aportu, którego
przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (wyjątkiem jest
wymienione w art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej wniesienie przedsiębiorstwa osoby
fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej). Następstwo podatkowe stanowi
odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym
wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże
względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie,
muszą mieć wystarczającą podstawę prawną, aby można było wobec nich zastosować
instytucję sukcesji podatkowej.
Ww. katalog zdarzeń wskazanych w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa, a
dotyczących sukcesji uniwersalnej, ma charakter wyczerpujący. Przepisy Ordynacji
podatkowej nie przewidują zatem sukcesji dla sytuacji, w której przedsiębiorstwo w
spadku zostanie wniesione aportem do spółki z o.o.
Wskazana powyżej okoliczność braku sukcesji podatkowej w przypadku wniesienia aportu
nie wyłącza generalnego obowiązku, jaki ciąży na podatnikach podatku dochodowego od
osób prawnych, w postaci prawidłowego ustalenia dochodu do opodatkowania za dany
rok podatkowy. W konsekwencji, nie powinno ulegać wątpliwości, że każda ze stron
transakcji jest zobowiązana do prawidłowego ustalenia wysokości przychodów i kosztów
podatkowych związanych z działalnością gospodarczą danego podatnika wykonywaną
odpowiednio przed i po dacie aportu, bez wzajemnego kontynuowania rozliczeń
podatkowych.
Biorąc pod uwagę obowiązek prawidłowego ustalenia wysokości przychodów i kosztów
podatkowych przez każdą ze stron transakcji aportu, należy wziąć pod uwagę fakt
wniesienia do Spółki w szczególności praw i obowiązków (składników majątkowych i
zobowiązań) wynikających z umów zakupu towarów i usług. Zatem obowiązek
uregulowania (tj. faktycznej zapłaty) należności względem kontrahentów przez Spółkę
również będzie miał wpływ na obowiązek prawidłowego ustalenia przez Wnioskodawcę
wysokości kosztów podatkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów
ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła
przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione
w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień
poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu
każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej
analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy
ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów
lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach
należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu
a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź
też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma
cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów,
jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością
powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt
uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać
pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania
przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika
przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została
podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub
może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww.
ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Przy czym należy mieć na względzie, że pod pojęciem kosztu, w rozumieniu art. 15 ust. 1
ustawy o CIT, należy rozumieć określone uszczuplenia majątku podatnika. Samo
otrzymanie faktury nie determinuje powstania kosztu wynikającego z przedmiotowej
faktury.
W komentarzu (Modzelewski W. (red.), Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych, ISP, Warszawa 2001, str. 308) podkreślono: „że przez poniesienie należy
rozumieć pokrycie kosztów z własnych zasobów majątkowych podatnika, przy czym
decydujące jest to, czy koszt ostatecznie został poniesiony przez podatnika”.
Odpowiedź na pytanie nr 1
W pkt a przedstawili Państwo sytuację, w której towary i usługi zostaną dostarczone przez
kontrahentów przed dniem aportu, a zostały zafakturowane przez tych kontrahentów już
po aporcie i opłacone przez Spółkę już po dniu aportu. Państwa wątpliwości wiążą się z
możliwością rozpoznania przez Spółkę kosztu uzyskania przychodu z tytułu
zafakturowanych i opłaconych wydatków na nabycie tych towarów i usług.
Podkreślenia wymaga, że brak tzw. uniwersalnej sukcesji podatkowej, wynikającej z
zastosowania przepisów Ordynacji podatkowej – co w sprawie jest bezsporne – nie
uniemożliwia, co do zasady, potraktowania jako koszty uzyskania przychodów, opisanych
we wniosku kwot wynikających z faktur wystawionych już po dniu dokonania aportu, a
dotyczących dostaw i usług zrealizowanych na rzecz przedsiębiorstwa w spadku jeszcze
przed dniem dokonania aportu.
Z wniosku wynika, że wydatki, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego:
pozostawać będą w ścisłym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i w
celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ
na wielkość osiągniętych przez te podmioty przychodów,
nie znajdują się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów,
zostaną poniesione przez Spółkę;
udokumentowane są fakturami.
Zatem, pomimo że usługi i dostawy towarów zostały zrealizowane na rzecz
przedsiębiorstwa w spadku, przed wniesieniem aportu, uznać należy, że to Spółka będzie
uprawniona do zaliczenia kosztów wynikających z takich faktur do swoich kosztów
uzyskania przychodów, ponieważ to Spółka faktycznie poniesie ciężar ekonomiczny ww.
kosztów, dokonując ich zapłaty.
Podsumowując, wydatki poniesione przez Spółkę w sytuacji opisanej w pkt a, tj. w sytuacji,
w której towary i usługi zostaną nabyte przez przedsiębiorstwo w spadku/świadczone na
rzecz przedsiębiorstwa w spadku, ale zafakturowane na Spółkę i opłacone przez Spółkę,
mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez Spółkę. To bowiem Spółka
poniosła koszt w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Państwa stanowisko w zakresie
pytania nr 1 jest więc prawidłowe.
Odpowiedź na pytanie nr 5 (w odniesieniu do kosztów opisanych w pkt c i d)
W punkcie c opisali Państwo sytuację, w której towary i usługi zostaną dostarczone
/wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców
/usługodawców przed aportem, lecz opłacone przez Spółkę po aporcie. Natomiast w
odniesieniu do wydatków opisanych w punkcie d - faktury zostały wystawione „z dołu” na
przedsiębiorstwo w spadku i dotyczą towarów i usług dostarczonych lub wykonanych
przed aportem i zostały zafakturowane przez dostawców lub usługodawców przed
aportem, a opłacone przez Spółkę po aporcie.
Odnosząc wcześniejsze rozważania do wydatków opisanych w punkcie c i d, należy
stwierdzić, że w obu przypadkach występuje sytuacja, w której to Spółka faktycznie ponosi
koszt rozumiany jako dokonanie zapłaty. Pod podjęciem kosztu, w rozumieniu art. 15 ust.
1 ustawy o CIT, należy rozumieć określone uszczuplenie majątku podatnika. Samo
otrzymanie faktury nie determinuje powstania kosztu wynikającego z przedmiotowej
faktury. W analizowanej sprawie to Spółka, jako podmiot dokonujący faktycznej zapłaty,
będzie zatem uprawiona do zaliczenia wydatków wynikających z faktur (pomimo faktu, że
faktury te zostały wystawione na przedsiębiorstwo w spadku) do kosztów uzyskania
przychodów.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 w odniesieniu do kosztów opisanych w
punkcie c i d jest więc prawidłowe.
Odpowiedź na pytanie nr 6
Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania
przychodów wydatków opisanych w punkcie e, tj. poniesionych na nabycie towarów, które
zostaną dostarczone i zafakturowane przez dostawców przed dniem aportu, a następnie
sprzedane przez Spółkę po dniu aportu.
Spółka będzie mogła rozpoznać koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia towarów na
podstawie art. 15 ust. 1u ustawy o CIT, w myśl którego:
W przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa,
jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej
wniesionej przez podmiot komercjalizujący, nabytych w sposób, o którym mowa w
ust. 1s, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której mowa w tym
przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy amortyzacyjne.
Zgodnie z art. 15 ust. 1s ustawy o CIT:
W przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, jego
zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej
przez podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych składników tego wkładu, w
tym składników wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części, ustala się:
1) w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku
składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych;
2) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych
podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych
składników.
W powyższym przepisie zawarto zasadę kontynuacji wyceny składników majątku
wniesionych w drodze aportu. Zatem – w przypadku możliwości zaliczenia danego
wydatku do kosztów uzyskania przychodów – wysokość tych kosztów powinna wynikać z
art. 15 ust. 1s ustawy o CIT.
Należy zauważyć, że Spółka dokonuje zbycia składników majątku (towarów) wchodzących
w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze wkładu niepieniężnego. Spółka może więc
rozpoznać koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1u ustawy o CIT z
uwzględnieniem zasad przewidzianych w art. 15 ust. 1s pkt 2 ww. ustawy. W przypadku
zbycia towarów i materiałów, które Spółka przejęła w wyniku aportu, Spółka powinna więc
ustalić koszt uzyskania przychodu w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i
wynikającej z ksiąg podatkowych wnoszącego aport na dzień nabycia.
Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie miała prawo do rozpoznania
kosztów uzyskania przychodu z tytułu wydatków poniesionych na nabycie towarów
sprzedanych przez Spółkę po dniu aportu, jest więc prawidłowe.
Odpowiedź na pytanie nr 7
Państwa wątpliwości dotyczą również możliwości zaliczenia do kosztów wydatków
opisanych w punkcie f – rozliczeń międzyokresowych kosztów, które nie zostały zaliczone
do kosztów uzyskania przychodów przez przedsiębiorstwo w spadku, w wysokości
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Przedsiębiorstwa w
spadku.
Jak już wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia stanowiska organu, aport
zorganizowanej części przedsiębiorstwa (z wyjątkiem art. 93a ust. 5 Ordynacji podatkowej,
który nie ma zastosowania w niniejszej sprawie) nie skutkuje wystąpieniem sukcesji
uniwersalnej na gruncie prawa podatkowego. Tym samym, przeniesienie ZCP w drodze
aportu, na gruncie regulacji Ordynacji podatkowej, nie skutkuje sukcesją podatkową praw
i obowiązków podatkowych pozostających w związku z przenoszoną ZCP przez podmiot,
na rzecz którego dokonywany jest aport ZCP.
Zatem, z uwagi na brak sukcesji podatkowej w związku z wniesieniem analizowanego
aportu, nie będzie miała miejsca kontynuacja rozpoznawania kosztów uzyskania
przychodów.
Jeszcze raz podkreślam, że zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie ugruntowany jest
pogląd, że poniesiony wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, jeżeli
został poniesiony przez podatnika.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje użytego w art. 15 ust. 1
pojęcia "poniesienie". Stanowi tylko, że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy
jest jego poniesienie przez podatnika. Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, przez
poniesienie kosztu należy rozumieć faktyczne uszczuplenie majątku podatnika.
W tym przypadku nie znajdzie zastosowania przywołany przez Państwa w uzasadnieniu
stanowiska art. 15 ust. 1s pkt 2 ustawy o CIT, ponieważ – jak już wskazano w odpowiedzi
na pytanie nr 6 – przepis ten nie stanowi samodzielnej podstawy do ustalania kosztów
uzyskania przychodów. Art. 15 ust. 1s zakłada kontynuację wyceny składników majątku
otrzymanych aportem, brak jest przepisu zakładającego kontynuację kosztów w takim
przypadku. W konsekwencji możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania
przychodów należy rozpatrywać na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, tj. spełnienia
wszystkich przesłanek w nim wymienionych.
Wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku, że:
Na rozliczenia międzyokresowe czynne, o których mowa we wniosku, składają się
zarówno pozycje opłacone przez Przedsiębiorstwo w spadku (tj. przedsiębiorstwo w
spadku poniosło ich ekonomiczny ciężar), jak również wydatki dotychczas
nieopłacone.
Biorąc pod uwagę wcześniejsze wyjaśnienia, należy wskazać, że ta część rozliczeń
międzyokresowych kosztów, która dotyczy kosztów faktycznie poniesionych (zapłaconych)
przez przedsiębiorstwo w spadku, nie będzie spełniała przesłanek określonych w art. 15
ust. 1 ustawy o CIT umożliwiających zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów przez
Spółkę jako podmiot przyjmujący aport. Nie doszło bowiem do faktycznego uszczuplenia
majątku Spółki, natomiast koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów
przez Przedsiębiorstwo w spadku, a nie przez Spółkę.
Natomiast Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tę część
rozliczeń międzyokresowych kosztów, na które składają się pozycje, które opłaci już
Spółka.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 7 w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów
uzyskania przychodów rozliczeń międzyokresowych kosztów w części dotyczącej:
kosztów opłaconych przez Przedsiębiorstwo w spadku – jest nieprawidłowe;
kosztów dotychczas nieopłaconych, które opłaci już Spółka – jest prawidłowe.
W odniesieniu do wskazanej przez Państwa interpretacji, należy zaznaczyć, że została ona
wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w
odniesieniu do przedstawionego przez Państwa sprawie zdarzenia przyszłego.
Podsumowując, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki:
opisane w punkcie a, tj. wydatki poniesione na nabycie towarów i usług, które
zostaną dostarczone lub wykonane przed dniem aportu, a które zostały
zafakturowane po aporcie i opłacone przez Spółkę po aporcie;
opisane w punkcie c, tj. wydatki poniesione na nabycie towarów i usług, które
zostaną dostarczone lub wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane
przez dostawców lub usługobiorców przed aportem, lecz opłacone przez Spółkę po
aporcie;
opisane w punkcie d, tj. wydatki poniesione z „dołu” na nabycie towarów i usług,
które zostaną dostarczone lub wykonane przed dniem aportu, a które zostały
zafakturowane przez dostawców lub usługodawców przed aportem i opłacone
przez Spółkę po aporcie;
opisane w punkcie, tj. wydatki poniesione na nabycie towarów, które zostaną
dostarczone i zafakturowane przez dostawców przed dniem aportu, a następnie
sprzedane przez Spółkę po dniu aportu;
ujętych jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, ale tylko w tej części, która nie
została opłacona przez Przedsiębiorstwo w spadku i zostanie opłacona przez Spółkę
.
Natomiast Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tej części
rozliczeń międzyokresowych kosztów, która została opłacona przez Przedsiębiorstwo w
spadku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą
mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
przez Zainteresowanego, który
jest stroną postępowania
(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną
postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej
interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady
zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo
o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.;
dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r
Ordynacji podatkowej.