0114-KDIP2-1.4010.116.2025.3.MW

📅 16.05.2025 🏷️ CIT 📋 Interpretacja indywidualna 🏷️ Negatywna 📖 61 min czytania 📝 12065 słów

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 28 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych realizacji Usług Nadzorczych w Polsce w kontekście powstania zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Organ podatkowy stwierdził, że realizacja Usług Nadzorczych nie spowoduje powstania zakładu zagranicznego w Polsce, jednakże stanowisko podatnika w tej kwestii uznano za nieprawidłowe. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy spowoduje dla Wnioskodawcy powstanie w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT? Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT? Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, czy prawidłowym jest: a) zastosowanie przez Spółkę mechanizmu odwrotnego obciążenia i rozliczenie podatku VAT w Polsce z tytułu dostawy Projektu lub jego części oraz Dodatkowych usług przez Nabywcę w zakresie w jakim stanowią one świadczenie usług na gruncie VAT? b) naliczenie przez Spółkę podatku VAT z tytułu dostawy Projektu w zakresie w jakim dostawa Projektu lub jego części będzie stanowiła dostawę towarów dla potrzeb VAT w Polsce?

Stanowisko urzędu

Realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe. Wnioskodawca nie posiada w Polsce stałej placówki, przez którą prowadzi działalność gospodarczą. Obecność Inżynierów w Polsce ma charakter tymczasowy i jest związana ze świadczeniem Usług Nadzorczych.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie spowoduje dla Spółki powstanie w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 14 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. jest spółką działającą jako spółka europejska z siedzibą w (...) i jest niemieckim rezydentem dla celów podatkowych (dalej: Spółka/Wnioskodawca). Spółka planuje realizację projektu w Polsce (dalej: Projekt) za pośrednictwem swojego oddziału zarejestrowanego w Danii - B. (dalej: Oddział), tj. Projekt w Polsce będzie realizowany przez Oddział. Oddział, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Niemcami a Danią oraz lokalnego (duńskiego i niemieckiego) prawa, traktowany jest jako stały zakład Spółki w Danii. Oddział w Danii nie jest traktowany jako oddzielny/niezależny rezydent podatkowy od Spółki. Jako stały zakład Spółki, dla potrzeb rozliczenia CIT Odział jest traktowany w Dani jako oddzielny podatnik, tj. wszystkie przychody i koszty przypisane do Oddziału podlegają opodatkowaniu w Danii i Oddział wypełnia deklaracje CIT i dokonuje płatności podatku dochodowego. Spółka posiada również w Polsce zagraniczny zakład, który obecnie składa zerowe deklaracje CIT. Zakład ten nie jest w ogóle zaangażowany w realizację Projektu. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) w Polsce, w tym również dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i wypełnia swoje miesięczne obowiązki sprawozdawcze w zakresie podatku VAT. Projekt będzie realizowany na rzecz polskiej spółki kapitałowej (dalej: Nabywca). W ramach Projektu Spółka jest zobowiązana do dostawy na rzecz Nabywcy części składowych do budowy statków (śruby napędowe i linie wałów) oraz następnie świadczenie usług nadzoru nad instalacją tych części w statkach przez Nabywcę. Instalacja części jest realizowana samodzielnie przez Nabywcę. W ramach Projektu, w dniu (...) 2023 r., Oddział zawarł z Nabywcą umowę na „dostawę śrub napędowych i linii wałów” (dalej: Umowa). Przedmiotem Umowy jest dostawa śrub napędowych i linii wałów oraz prace nadzorcze prowadzone przez pracowników Oddziału, tj. nadzór nad montażem, nadzór nad uruchomieniem oraz nadzór nad próbami na morzu. Wartość prac nadzorczych prowadzonych na miejscu realizacji Projektu w Polsce stanowić będzie około 16% wartości całego Projektu. Pozostała część wartości Projektu dotyczy dostarczonych towarów i związanej z nimi dokumentacji. Prace nadzorcze będą realizowane przez Oddział w stoczni Nabywcy zlokalizowanej w Polsce. Zgodnie z planem, prace na miejscu realizacji Projektu powinny rozpocząć się w czerwcu 2027 r., tj. pracownicy Oddziału mają pojawić się na miejscu realizacji Projektu 1 czerwca 2027 r. Planowane jest aby prace na miejscu realizacji Projektu zakończyły się w grudniu 2030 r. Zapewnienie nadzoru nad instalacją dostarczanych części jest niezbędne do prawidłowego uruchomienia i eksploatacji dostarczonych części. Oddział zobowiązany jest

jedynie do zapewnienia obecności inżynierów, którzy posiadają odpowiednie kompetencje i będą nadzorować montaż i uruchomienie dostarczonych części. Inżynierowie wykonujący usługi nadzoru na miejscu realizacji Projektu w Polsce będą pracownikami zatrudnionymi i wynagradzanymi przez Oddział (dalej: Inżynierowie). Strategiczne i kluczowe działania Oddziału związane z zawarciem Umowy i spełnieniem jej warunków będą realizowane w przeważającej części w Danii. Sprzęt będzie produkowany i składany w Danii oraz w zakładach poddostawców Oddziału. Projekt będzie realizowany łącznie przez okres 94 miesięcy, z czego Inżynierowie będą obecni na miejscu realizacji Projektu w okresie 40 miesięcy. Z uwagi na fakt, że rola Oddziału na miejscu realizacji Projektu jest rolą nadzorczą, Inżynierowie Oddziału nie będą obecni na miejscu przez cały okres 40 miesięcy, tj. Inżynierowie Oddziału dołączą na miejsce realizacji Projektu na etapach, na których wymagany będzie ich nadzór nad pracami prowadzonymi przez Nabywcę. Inżynierowie będą odpowiedzialni za trzy rodzaje prac na miejscu realizacji Projektu, tj. za nadzór nad instalacją, nadzór nad uruchomieniem i próby morskie. Prace na miejscu realizacji Projektu będą prowadzone na 3 statkach. Oddział planuje 40 dni pracy Inżyniera na statek, co daje łącznie 120 dni pracy (3 statki x 40 dni pracy na statku). 40 dni pracy na statku będą rozkładać się na poniższe okresy czasowe: przez 1,5 miesiąca będzie realizowany nadzór nad instalacją, przez 1 miesiąc będzie realizowany nadzór nad uruchomieniem, przez 0,5 miesiąca będą realizowane próby na morzu. Oddział zakłada, że w jednym czasie na miejscu realizacji Projektu, z uwagi na naturę prowadzonych prac, będzie oddelegowany jeden Inżynier. Zgodnie z zaplanowanym harmonogramem wszystkie poszczególne prace będą wykonywane w jednomiesięcznych okresach: Nadzór and instalacją - 06.2027-06.2027; 08.2028-08.2028; 09.2029-09.2029. Nadzór nad uruchomieniem - 08.2027-08.2027; 10.2028-10.2028; 11.2029-11.2029. Próby na morzu - 04.2029-04.2029; 12.2029-12.2029; 12.2030-12.2030. Prace nie będą wykonywane przez całe ww. jednomiesięczne okresy - pomiędzy poszczególnymi czynnościami Inżynierów będą występować przerwy, aby umożliwić Nabywcy instalację sprzętu od innych dostawców oraz inne prace, które nie wymagają nadzoru ze strony Inżynierów. Pomiędzy tymi działaniami Inżynierowie będą wracać do Danii. Na ten moment nie jest planowane aby przerwy pomiędzy tymi jednomiesięcznymi okresami były dłuższe niż 12 miesięcy, co jednak ostatecznie będzie zależne od tępa prac prowadzonych przez Nabywcę. Na miejscu realizacji Projektu Inżynierowie będą odpowiedzialni za nadzór nad instalacją, nadzór nad uruchomieniem i nadzór nad próbami na morzu morskimi, tj.: (...) Wszystkie usługi świadczone przez Inżynierów na miejscu realizacji Projektu - tj. nadzór nad instalacją, nadzór nad uruchomieniem i próby morskie - mają wyłącznie charakter nadzorczy (wszystkie świadczone usługi są dalej zdefiniowane jako: Usługi Nadzorcze). Inżynierowie Oddziału nie będą fizycznie zaangażowani w prace na miejscu realizacji Projektu - tj. nie będą wykonywać usług instalacyjnych ani konstrukcyjnych. Tylko pracownicy Nabywcy będą odpowiedzialni za usługi instalacyjne i konstrukcyjne. Usługi Nadzorcze świadczone w Projektu odbywają się na statkach i jako takie nie są związane z nieruchomościami położonymi w Polsce. Tylko Inżynierowie Oddziału mogą sprawować nadzór nad instalacją i uruchomieniem dostarczanego sprzętu ze względu na ich profesjonalną wiedzę na temat tego procesu. Ich profesjonalna wiedza i doświadczenie gwarantuje wykonanie instalacji i uruchomienia zgodnie z wymaganiami i dostarczoną instrukcją. Nadzór może obejmować wydawanie przez Oddział lub jego Inżynierów uwag lub dyspozycje w celu prawidłowej realizacji Projektu. Oddział nie będzie miał jednak żadnej kontroli ani nadzoru nad pracownikami Nabywcy, w szczególności nie będzie uprawniony do wydawania im poleceń służbowych. Dostawa sprzętu oraz Usługi Nadzorcze zostaną wykonane w ramach jednej umowy, tj. Umowy. Wnioskodawca/Oddział nie będzie wynajmował/posiadał/dzierżawił żadnych pomieszczeń w Polsce przeznaczonych do organizacji zakwaterowania i transportu na miejsce dla swoich pracowników. Inżynierowie Oddziału będą zakwaterowani na czas realizacji Umowy w hotelu w Polsce i będą wykonywać usługi nadzoru w stoczni należącej do Nabywcy. Oddział nie będzie zatrudniał żadnych pracowników w Polsce. Odział nie będzie również miał żadnych stałych przedstawicieli handlowych ani innych osób pozyskujących nowych klientów dla Oddziału/Wnioskodawcy w Polsce. Inżynierowie Oddziału nie będą uprawnieni do zawierania lub negocjowania umów w imieniu i na rzecz Oddziału /Wnioskodawcy. Obecność pracowników, w tym Inżynierów lub przedstawicieli Oddziału w Polsce będzie miała miejsce wyłącznie w związku z wykonaniem Usług Nadzorczych. Osoby dedykowane przez Oddział do wykonywania Usług Nadzorczych na miejsce realizacji Projektu nie będą miały swobodnego dostępu do żadnych pomieszczeń w Polsce i w Polsce nie będzie dedykowanych pomieszczeń dla takich osób, aby umożliwić im wykonywanie pracy (np. dedykowane biuro, pokój, biurko). Osoby oddelegowane przez Oddział do wykonywania Usług Nadzorczych na miejsce realizacji Projektu nie będą miały zapewnionego lokalu/sprzętu (takiego jak komputer, drukarka itp.) w Polsce (wynajmowanego/dzierżawionego/będącego własnością Oddziału /Wnioskodawcy/jakiegokolwiek innego podmiotu). Jako że rola Inżynierów polega na nadzorowaniu, nie muszą oni i nie będą oni wykonywać swojej pracy na miejscu realizacji Projektu przy użyciu jakiegokolwiek sprzętu/przyborów/narzędzi. Wnioskodawca/Oddział nie będzie wynajmował/posiadał/dzierżawił żadnego lokalu w Polsce przeznaczonego na potrzeby realizacji Umowy (np. biura). Wnioskodawca/Oddział nie będzie zamawiał żadnych usług/towarów u podwykonawców, chyba, że jedna z części zamówionych u poddostawcy ulegnie awarii. Zarząd Spółki nie ma siedziby w Polsce. Inżynierowie Oddziału nie będą uprawnieni do udzielania instrukcji lub bieżącego zarządzania zespołem odpowiedzialnym za usługi instalacyjne lub konstrukcyjne. Oddział i Wnioskodawca nie są zaangażowani w prace instalacyjne lub konstrukcyjne na miejscu realizacji Projektu. Prace instalacyjne i konstrukcyjne pozostają w gestii Nabywcy. Kierownicy Projektów, którzy będą instruować Inżynierów i którym Inżynierowie będą składać raporty, będą przebywać w Danii. Decyzje biznesowe dotyczące realizacji Projektu podejmowane będą w Danii. Oddział i Wnioskodawca nie sprawują bezpośredniej kontroli nad pracownikami/zasobami technicznymi osób trzecich w Polsce (m.in. Nabywcy). Spółka nie posiada również oddziału, biura, personelu ani innej stałej fizycznej obecności w Polsce, poza Inżynierami Oddziału, którzy będą świadczyli Usługi Nadzorcze. Obecność pracowników Oddziału w Polsce ma charakter tymczasowy i jest związana ze świadczeniem Usług Nadzoru. Oddział jest odpowiedzialny za swój personel, w tym za Inżynierów. Nabywca i Spółka nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu polskiego prawa podatkowego. Spółka i Nabywca przewidują, iż w trakcie trwania Projektu mogą zostać zawarte ustalenia, które w ramach odrębnej umowy, zobowiążą Spółkę do świadczenia dodatkowych usług na rzecz Nabywcy (dalej: Dodatkowe usługi). Dodatkowe usługi będą świadczone z kraju siedziby Spółki lub Oddziału, bez związku z nieruchomościami położonymi na terytorium Polski i Usługami Nadzorczymi. Opodatkowanie VAT tych dodatkowych usług będzie podlegało zasadom ogólnym ustalania miejsca świadczenia dla potrzeb VAT. Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego W uzupełnieniu wniosku z 14 kwietnia 2025 r., udzielili Państwo odpowiedzi na pytania: 1) W jaki sposób jest realizowana działalność gospodarcza Spółki w kraju siedziby działalności oraz siedziby Oddziału (należy ogólnie bez wskazywania szczegółów lecz w sposób nie budzący wątpliwości wskazać jak Państwa Spółka prowadzi działalność w Niemczech oraz Danii, np. czy działalność w kraju siedziby/siedziby Oddziału ogranicza się tylko do posiadania biura, czy w kraju siedziby/siedziby Oddziału Państwa Spółka korzysta z jakichś magazynów, czy w kraju siedziby i/lub siedziby Oddziału odbywa się produkcja towarów, w sposób ogólny jakie zasoby osobowe i techniczne posiada w kraju siedziby i siedziby Oddziału, itp.)? Odp. A. to firma działająca jako spółka europejska z siedzibą w (...) i jest rezydentem podatkowym w Niemczech. Główna działalność Spółki w Niemczech polega na produkcji towarów, które są następnie dostarczane w Niemczech lub innych krajach UE i poza UE. Zakłady produkcyjne i magazyny firmy znajdują się w Niemczech. Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatkowych. Posiada zagraniczny zakład w Polsce, który obecnie składa zerowe deklaracje CIT. Zakład ten nie jest w ogóle zaangażowany w realizację projektu opisanego w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Spółka posiada zarejestrowany oddział w Danii, B. (dalej: Oddział), dla którego wdroży w Polsce projekt objęty niniejszym wnioskiem. Oddział w Danii nie jest traktowany jako odrębny/niezależny podmiot od Spółki, lecz jako odrębny podatnik, tj. to Oddział składa deklaracje CIT i VAT oraz płaci podatki w swoim imieniu. Duński Oddział ma swoją siedzibę, zatrudnia personel, który zostanie oddelegowany do Polski w 2027 roku w celu realizacji projektu. Ponadto Oddział posiada wystarczającą infrastrukturę w Danii, która pozwala mu działać i realizować projekt w Polsce, zatrudnia również znaczną liczbę pracowników. Oddział był wcześniej odrębnym/niezależnym podmiotem, ale został połączony z A. w (...) roku, w wyniku czego stał się oddziałem. Jednakże nie zmieniło to działalności gospodarczej prowadzonej przez Oddział, tj. z perspektywy biznesowej nadal działa jako odrębny/niezależny podmiot. W ramach umowy będącej przedmiotem niniejszego wniosku zakłady produkcyjne i magazyny znajdujące się w Danii zostaną zaangażowane do jego wykonania. Dodatkowo Spółka zaangażuje jednego poddostawcę w Hiszpanii. 2) Czy na terytorium Polski będziecie Państwo współpracować z podmiotami trzecimi /podwykonawcami, prowadzącymi w Państwa imieniu działalność gospodarczą na terytorium Polski; jeśli tak, to na czym ta działalność będzie polegać i czy Państwa Spółka będzie posiadała bezpośrednią kontrolę nad zasobami osobowymi /technicznymi/rzeczowymi tego podmiotu trzeciego/podwykonawcy; na czym ta kontrola będzie polegała i w jaki sposób będzie realizowana? Odp. Spółka nie zamierza współpracować z żadnymi podwykonawcami ani angażować żadnych stron trzecich do realizacji Projektu w Polsce oraz do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce w imieniu Spółki. Wszyscy inżynierowie serwisowi oraz sprawujący nadzór nad pracami będą delegowani bezpośrednio z Danii na krótkie okresy, po kilka dni za każdym razem. 3) Jakie konkretne postanowienia wynikają z umowy łączącej Państwa z Nabywcą co do przedmiotu umowy, zasad współpracy oraz wzajemnych rozliczeń? Do czego zobowiązane są strony w związku z zawartą umową? Odp. Przedmiot Umowy oraz wszystkie informacje dotyczące projektu i zasady współpracy, istotne z punktu widzenia wydania interpretacji indywidualnej zostały już przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego w złożonym wniosku. Uzupełniając te informacje, Spółka wyjaśnia, że faktury za projekt będą wystawiane przez Oddział jako podatnika w Danii. Płatności będą dokonywane przez Nabywcę na rzecz Oddziału. 4) Jak dokładnie rozliczana będzie umowa z Nabywcą; czy dostawy towarów, prace nadzorcze (nadzór nad montażem, uruchomieniem oraz próbami na morzu) oraz „Dodatkowe usługi” będą fakturowane osobno, jako oddzielne świadczenia? Odp. Przedmiotem projektu jest dostawa śrub napędowych wraz z nadzorem nad instalacją, nadzorem nad uruchomieniem i próbą morską. Wszystkie te czynności będą wykonywane w ramach jednego kontraktu. Oddział będzie wystawiał faktury odrębnie za odpowiednią część projektu (Kamienie milowe) oraz odrębnie za „Dodatkowe usługi”, jeśli faktycznie wystąpią. Kontrakt przewiduje protokoły odbioru, które Nabywca akceptuje za część lub całość wykonanych prac. Kamień milowy może dotyczyć częściowo wykonanego projektu lub na jego koniec. Może się zdarzyć, że jedna faktura zostanie wystawiona za zaakceptowaną część projektu, która dotyczy tylko dostawy towarów. Kontrakt obejmuje następujące Kamienie milowe płatności dla każdego projektu za nadzór/próby odbywające się w Polsce: Wstępne uruchomienie, jednostka 1; Próby odbiorcze w porcie (HAT), jednostka 1; Próby odbiorcze na morzu, jednostka 1. 5) Na czym będą polegać „Dodatkowe usługi”, o których mowa we wniosku; należy wskazać informacje istotne z punktu widzenia ustalenia miejsca świadczenia tych usług. Odp. Oddział jest głównym wykonawcą projektu, a jego pracownicy będą wykonywać prace nadzorcze w Polsce. Zasadniczo „Dodatkowe usługi” nie będą uwzględnione w umowie dotyczącej projektu, ale mogą być świadczone na podstawie odrębnych zamówień w trakcie trwania projektu. Mogą to być np. usługi konserwacyjne i naprawcze lub niektóre modyfikacje projektu, które pojawią się w trakcie jego trwania, ale nie będą dotyczyć głównego przedmiotu kontraktu. Nie będą to usługi związane z nieruchomościami znajdującymi się w Polsce i mogą być również świadczone z Danii. W celu świadczenia takich usług, Oddział poda swój duński numer podatkowy. 6) Który podmiot (spółka z siedzibą w Niemczech, oddział zarejestrowany w Danii) będzie świadczył „Dodatkowe usługi” i jakim numerem NIP będą się Państwo posługiwać w tej transakcji? Odp. Oddział jest głównym wykonawcą projektu, a jego pracownicy będą wykonywać prace nadzorcze w Polsce. Zasadniczo „Dodatkowe usługi” nie będą uwzględnione w umowie dotyczącej projektu, ale mogą być świadczone na podstawie odrębnych zamówień w trakcie trwania projektu. Mogą to być np. usługi konserwacyjne i naprawcze lub niektóre modyfikacje projektu, które pojawią się w trakcie jego trwania, ale nie będą dotyczyć głównego przedmiotu kontraktu. Nie będą to usługi związane z nieruchomościami znajdującymi się w Polsce i mogą być również świadczone z Danii. W celu świadczenia takich usług, Oddział poda swój duński numer podatkowy. 7) Czy na terytoriom Polski będziecie Państwo nabywać jakieś towary lub usługi? Jeśli tak, to jakie? Czy nabywane na terytorium Polski towary lub usługi wykorzystywane będą na potrzeby działalności gospodarczej Spółki w Polsce? Odp. Spółka nie planuje zakupu żadnych towarów i usług w Polsce na potrzeby realizacji Projektu. Może się zdarzyć, że podczas pobytu pracowników Oddziału w Polsce zostaną zakupione usługi gastronomiczne lub noclegowe w związku z delegowaniem pracowników. 8) Czy obecność pracowników Oddziału (Inżynierów) na miejscu realizacji Projektu przekroczy, łącznie z ewentualnymi przerwami okres 12 miesięcy. Odp. Ze względu na planowany 3-letni czas trwania projektu oraz podział prac na trzy kategorie i okresy, tj.: Nadzór i instalacja - 06.2027; 08.2028; 09.2029 Nadzór nad uruchomieniem - 08.2027; 10.2028; 11.2029 Próby morskie - 04.2029; 12.2029; 12.2030 - trudno jest określić, czy obecność każdego pracownika w Polsce przekroczy okres 12 miesięcy. Wynika to z faktu, że w trakcie trwania projektu może się okazać, że pracownik przyjedzie na maksymalnie 1 miesiąc, zazwyczaj na 1 tydzień w jednym roku, aby nadzorować instalację w 06.2027, a następnie nadzorować uruchomienie w 08.2027 i nie przyjedzie ponownie do Polski (pracownicy będą w Polsce tylko na krótkie okresy, wracając do Danii na weekendy, Spółka nie przewiduje, że którykolwiek pracownik będzie w Polsce przez cały miesiąc). W związku z tym nie planuje się, aby każdy pracownik przebywał w Polsce dłużej niż 12 miesięcy. Jednakże obecność na miejscu realizacji Projektu wszystkich pracowników łącznie przekroczy 12 miesięcy - ponieważ cały projekt będzie trwał od 06.2027 do 12.2030 (wraz z przerwami w pracach na miejscu). 9) W jaki sposób Inżynierowie będą nadzorowali i sprawdzali, czy prace wykonane przez Nabywcę zostaną wykonane zgodnie z dostarczoną instrukcją; w jaki sposób/komu będą wydawane/przekazywane uwagi lub dyspozycje w celu prawidłowej realizacji Projektu - proszę doprecyzować. Odp. Informacja w powyższym zakresie została już zawarta w opisie zdarzenia przyszłego w złożonym wniosku. W ramach uzupełnienia: Inżynierowie będą nadzorowali i sprawdzali, czy prace wykonane przez Nabywcę zostały przeprowadzone zgodnie z dostarczoną instrukcją, w ten sposób, że po zakończeniu przez Nabywcę instalacji /uruchomienia sprzętu dostarczonego przez Oddział, Inżynierowie pojawią się na miejscu realizacji Projektu, i sprawdzą czy instalacja przez Nabywcę została wykonana zgodnie z pisemnymi instrukcjami. Uwagi co do prawidłowej realizacji Projektu będą wydawane Nabywcy jako podmiotowi odpowiedzialnemu za instalację i uruchomienie sprzętu. Inżynierowie sporządzą raport dla Kierownika Projektu znajdującego się w biurze w (...) (Dania). W przypadku jakichkolwiek problemów / wątpliwości, doradzi on we współpracy z zespołem inżynierskim w (...). Ponadto Nabywca podpisze karty czasu pracy Kierownika Projektu, aby potwierdzić, że prace / uwagi zostały odnotowane/ wykonane. Pytania 1) Czy realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy spowoduje dla Wnioskodawcy powstanie w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT? 2) Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla potrzeb VAT? 3) Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 jest twierdząca, czy prawidłowym jest: a) zastosowanie przez Spółkę mechanizmu odwrotnego obciążenia i rozliczenie podatku VAT w Polsce z tytułu dostawy Projektu lub jego części oraz Dodatkowych usług przez Nabywcę w zakresie w jakim stanowią one świadczenie usług na gruncie VAT? b) naliczenie przez Spółkę podatku VAT z tytułu dostawy Projektu w zakresie w jakim dostawa Projektu lub jego części będzie stanowiła dostawę towarów dla potrzeb VAT w Polsce? Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Odnośnie pytania nr 2-3 w zakresie podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie. Państwa stanowisko w sprawie Ad 1 Realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy W przedmiocie pytania pierwszego: Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, cyt.: „Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.” Natomiast w myśl art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, cyt.: „Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.” Stosownie do art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, cyt.: „Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to: a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje d) chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.” Powyższe oznacza, że definicja zagranicznego zakładu z ustawy o CIT ma zastosowanie tylko wtedy gdy umowa u unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest rezydentem podatkowymi w Niemczech, natomiast Projekt będzie realizowany przez Oddział, który jest zlokalizowany w Danii, należ rozstrzygnąć, czy w przedmiotowym zakresie zastosowania znajdzie umowa o unikaniu opodatkowania zawarta pomiędzy Polską i Niemcami (dalej: UPO PL-DE) czy umowa o unikaniu opodatkowania zawarta pomiędzy Polską i Danią (dalej: UPO PL- DK). Zgodnie z art. 1 UPO PL-DE, niniejsza umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach, tj. Polsce i Niemczech. Te same regulacje zawarte są w art. 1 UPO PL-DK - niniejsza konwencja dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach, tj. Polsce i Danii. Zgodnie z art. 3 UPO PL-DE i UPO PL-DK pojęcie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób. Zgodnie z art. 4 ust. 1 UPO PL-DE i UPO PL-DK "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie. Wskazać należy, że postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania powinny być interpretowane w świetle Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: Komentarz), wypracowanego w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Komentarz nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast jego postanowienia stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Wynika to z faktu, że Konwencja Modelowa OECD stanowi wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez państwa członkowskie OECD (w tym Polskę). Również zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez polskie sądy administracyjne, przy interpretacji postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania organy podatkowe powinny uwzględniać Konwencję oraz Komentarz do niej (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1864/20). Tym samym zgodnie z art. 4 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, dla celów niniejszej konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na swoje miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, siedzibę zarządu lub inne kryterium o podobnym charakterze, a także obejmuje to państwo i jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną, jak również uznany fundusz emerytalny tego państwa. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie jedynie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych w tym Państwie lub majątku w nim położonego. Natomiast zgodnie z Komentarzem do art. 4 ust. 1, art. 4 zawiera definicję wyrażenia „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” dla celów Konwencji. Definicja nawiązuje do koncepcji rezydencji przyjętej w prawie krajowym. Kryteria opodatkowania jako rezydent definicja wymienia: miejsce zamieszkania, miejsce zarządu lub inne kryterium o podobnym charakterze. W odniesieniu do jednostek definicja ma na celu uwzględnienie różnych form osobistego związku z państwem, które w krajowych przepisach podatkowych stanowią podstawę kompleksowego opodatkowania (pełnego obowiązku podatkowego). W kontekście powyższego, należy wskazać, iż Odział nie posiada odrębnej osobowości prawnej od spółki macierzystej, tzn. oddział nie posiada osobowości prawnej ani zdolności prawnej, a jest jedynie jej wyodrębnioną jednostką organizacyjną. W takim przypadku spółka macierzysta ponosi pełną odpowiedzialność za wszelkie działania, długi i zobowiązania Oddziału, nawet jeśli wynikają one z umów i czynności wykonywanych za pośrednictwem oddziału. W konsekwencji, oddział i jego spółkę macierzystą należy traktować jako jeden podmiot. Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 8 sierpnia 2023 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.309.2023.1.AW, w której organ podatkowy stwierdził, że, cyt.: „Zestawiając wyżej przytoczone regulacje dotyczące opodatkowania podatkiem u źródła oraz przepisy odnoszące się do statusu prawnego i podatkowego Oddziału, należy stwierdzić, że przepisy art. 21 ust. 1 i art. 26 u.p.d.o.p., nie mają i nie będą mieć zastosowania w odniesieniu do wypłaty wynagrodzenia dokonywanego przez Wnioskodawcę (Oddział) na rzecz Centrali. Wnioskodawca, będący Oddziałem nie jest odrębnym przedsiębiorcą ani odrębnym podatnikiem CIT. Oddział jest i będzie bowiem wewnętrzną jednostką wydzieloną w strukturze Nabywcy zagranicznej, a nie samodzielnym podmiotem. W konsekwencji, płatności z tytułu wynagrodzenia pomiędzy Oddziałem będącym zakładem (Wnioskodawcą) i spółką zagraniczną (Centralą) należy traktować jako przepływy w ramach jednego podmiotu, tj. transfery o charakterze wewnętrznym, które nie prowadzą i nie mogą prowadzić do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. Rozliczenia pomiędzy Oddziałem a Centralą są neutralne podatkowo z perspektywy podatku u źródła. Zatem takie płatności nie będą stanowić wypłat generujących po stronie Oddziału powstanie obowiązków płatnika podatku u źródła z art. 26 u.p.d.o.p.” Odnosząc się do powyższych uwag, w analizowanym przypadku zastosowanie powinna mieć UPO PL- DE, ponieważ Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech, a Oddział na gruncie UPO nie jest uznawany za rezydenta podatkowego Danii (nie jest odrębnym podmiotem). Fakt, że Wnioskodawca posiada oddział w Danii nie oznacza, że Wnioskodawca uzyskał rezydencję podatkową w Danii. Oddział nie jest osobą w rozumieniu UPO PL DK i nie może posiadać statusu rezydenta podatkowego w Danii. Oddział jest jedynie zagranicznym zakładem Wnioskodawcy w Danii, w wyniku czego dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w Danii w związku z działalnością Oddziału jest przypisywany do duńskiego oddziału Wnioskodawcy i opodatkowany w tym kraju. Podmioty, które podlegają opodatkowaniu w Danii w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym państwie lub z tytułu majątku położonego tylko w tym państwie nie stanowią „osób” w rozumieniu UPO PL-DK. Jednocześnie w świetle treści art. 4 UPO PL-DK, oddział nie posiada statusu niezależnego rezydenta podatkowego w Danii. Oddział jest jedynie jednostką organizacyjną Wnioskodawcy, nie posiada odrębnej podmiotowości podatkowej i prawnej oraz nie jest podatnikiem w rozumieniu UPO. Nie można więc uznać, że Wnioskodawca posiada siedzibę w kraju, w którym prowadzi działalność za pośrednictwem oddziału. Tym samym, zastosowanie w niniejszym zdarzeniu przyszłym znajdą przepisy UPO PL-DE. Powyższe stanowisko potwierdzały także polskie organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach podatkowych w sprawach, w których polskie spółki dokonywały płatności na rzecz zagranicznych zakładów nierezydentów zlokalizowanych w innym kraju niż ten nierezydent (np. niemieckiego oddziału spółki z Holandii). W interpretacjach tych organy podatkowe potwierdziły stanowisko, że w takich przypadkach powinna mieć zastosowanie umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską a państwem rezydencji spółki macierzystej zagranicznego zakładu ze względu na fakt, że oddział (zagraniczny zakład) nie posiada statusu niezależnego rezydenta podatkowego w kraju w którym został utworzony i tym samym nie ma możliwości zastosowania (w celu ustalenia właściwej stawki podatku u źródła) umowy o unikaniu opodatkowania zawartej z państwem, w którym oddział został utworzony. Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2015 r., nr ILPB4/4510-1-89/15-2/MC, z dnia 14 lutego 2013 r., nr IPPB5/423-1143/12-2/AJ i z dnia 12 czerwca 2012 r., nr IPTPB3 /423-101/12-4/IR). Szczegółowe regulacje zawarte w UPO PL-DE Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO PL-DE, cyt.: „Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.” Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO PL-DE, cyt.: „W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.” W myśl z art. 5 ust. 2 UPO PL-DE, cyt.: „Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: a) miejsce zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat i f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.” Stosownie do art. 5 ust. 3 UPO PL-DE, cyt.: „Plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.” Przepisy UPO PL-DE przewidują także wyłączenia pewnych działalności z definicji zakładu w drugim umawiającym się państwie. I tak zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO PL-DE, cyt.: „Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje: a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania; c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo; d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa; e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym; f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.” Zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-DE, cyt.: „Jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu. Zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO PL-DE, cyt.: „Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że prowadzi ono w tym Państwie działalność poprzez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela pod warunkiem, że takie osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.” Jednakże, zgodnie z art. 5 ust. 7 UPO PL-DE, cyt.: „Fakt, że Nabywca mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej Nabywcy.” Jak wynika z przytoczonych przepisów zagraniczny zakład może powstać poprzez istnienie na terytorium Polski: 1. stałej placówki poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa; 2. agenta zależnego, 3. zakład budowlany. Ad. 1. W ocenie Wnioskodawcy realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie oznacza powstania w Polsce dla Wnioskodawcy zagranicznego zakładu w postaci stałej placówki. W świetle treści art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 ust. 2 UPO PL-DE należy zwrócić uwagę, że Wnioskodawca w Polsce nie posiada oddziału, przedstawicielstwa, zarządu, filii, biura, fabryki, warsztatu ani kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołomu, innego miejsce wydobywania zasobów naturalnych czy innego miejsca przez które prowadziłby w Polsce całkowicie lub częściowo działalność gospodarczą. Dodatkowo zakład podatkowy powstaje w sytuacji, gdy dany podmiot posiada w Polsce placówkę, która ma stały charakter. Innymi słowy w związku z tym, że miejsce prowadzenia działalności musi być stałe, wynika z tego również, że zakład może być uznany za istniejący tylko wtedy, gdy miejsce prowadzenia działalności ma pewien stopień stałości, tj. gdy nie ma charakteru czysto tymczasowego. Zgodnie z Komentarzem, do uznania, że zagraniczny podmiot posiada zakład w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym państwie, spełnione muszą zostać łącznie następujące przesłanki: istnieje placówka działalności gospodarczej (tj. miejsce, gdzie działalność jest prowadzona); placówka ta ma stały charakter (tj. musi charakteryzować się określonym stopniem trwałości); działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa musi być w całości lub przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki (tj. musi mieć miejsce wykonywanie za pośrednictwem takiej placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru). Tym samym wskazać należy, że Inżynierowie wykonując swoje obowiązki w ramach realizacji Umowy nie posiadają do swojej dyspozycji powierzchni w Polsce służącej prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Inżynierowie na miejscu realizacji Projektu nie będą mieli swobodnego dostępu do żadnych pomieszczeń w Polsce. W Polsce nie będzie dedykowanych pomieszczeń dla Inżynierów, aby umożliwić im wykonywanie pracy (tj. Inżynierowie nie będą dysponowali w Polsce dedykowanym biurem, pokojem czy biurkiem). Ponadto, Inżynierowie na miejscu realizacji Projektu w Polsce nie będą mieli zapewnionego żadnego lokalu czy sprzętu (takiego jak komputer, drukarka itp.) wynajmowanego, dzierżawionego czy będącego własnością Oddziału, Wnioskodawcy bądź jakiegokolwiek innego podmiotu, w tym Nabywcy. Jako że rola Inżynierów polega na nadzorowaniu prac prowadzonych przez Nabywcę, nie muszą oni i nie będą oni wykonywać swojej pracy na miejscu realizacji Projektu przy użyciu jakiegokolwiek sprzętu, przyborów czy narzędzi. Ani Wnioskodawca ani Oddział nie będą wynajmowali, posiadali, dzierżawili żadnego lokalu w Polsce przeznaczonego na potrzeby realizacji Umowy (np. biura). Ani Wnioskodawcy ani Oddział nie będą wynajmowali, posiadali, dzierżawili żadnych pomieszczeń w Polsce przeznaczonych do organizacji zakwaterowania i transportu na miejsce dla swoich pracowników, w tym Inżynierów. Ponadto, opisane w zdarzeniu przyszłym Usługi Nadzorcze wykonywane przez Inżynierów z założenia mają charakter czysto tymczasowy, gdyż służą realizacji określonej części prac w ramach jednego kontraktu - Umowy i realizacji usług w ramach jednego konkretnego Projektu. Wnioskodawca nie posiada w Polsce na stałe żadnych zasobów czy nieruchomości, co również świadczy o tym, że nie powstała w Polsce stała placówka. Wobec powyższego uznać należy, że Wnioskodawca nie posiada w Polsce stałej placówki, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Ad. 2. W ocenie Wnioskodawcy realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie oznacza powstania dla Wnioskodawcy zagranicznego zakładu w postaci zależnego agenta. Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Inżynierowie nie są uprawnieni do zawierania lub negocjowania umów w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, jak również nie odgrywają głównej roli prowadzącej do zawarcia takich umów, które są rutynowo zawierane bez istotnych modyfikacji przez Wnioskodawcę. Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników w Polsce. W szczególności nie ma stałych przedstawicieli handlowych ani innych osób pozyskujących nowych klientów dla Spółki w Polsce. Jakakolwiek obecność personelu Wnioskodawcy w Polsce ma miejsce wyłącznie w związku ze świadczeniem usług w ramach Projektu. Decyzje biznesowe dotyczące Projektu realizowanego w Polsce są podejmowane w Danii. W Polsce nie ma pracowników Wnioskodawcy lub innego podmiotu powiązanego z Wnioskodawcę, którzy byliby upoważnieni do zawierania lub aktywnego negocjowania umów w imieniu Wnioskodawcy lub reprezentowania jego w jakikolwiek sposób na terytorium Polski. Obecność Inżynierów wynika wyłącznie z realizacji Umowy, natomiast Inżynierowie na terenie Polski będą wykonywać jedynie zobowiązania z niej wynikające. Obecność Inżynierów w Polsce ma charakter tymczasowy i jest związana ze świadczeniem Usług Nadzorczych. Inżynierowie nie mają umocowania do zawierania czy negocjowaniu jakichkolwiek kontraktów w imieniu Wnioskodawcy. Decyzje biznesowe dotyczące realizacji Projektu podejmowane będą z Danii. Wobec powyższego uznać należy, że Wnioskodawca nie prowadzi w Polsce działalności poprzez zależnego agenta. Ad. 3. W ocenie Wnioskodawcy realizacja usług w ramach Umowy nie oznacza powstania dla Wnioskodawcy zagranicznego zakładu w postaci zakładu budowlanego. Celem obecności Inżynierów na terytorium Polski będzie jedynie dochowanie należytego wykonania przedmiotu Umowy, a czynności przez nich podejmowane będą ograniczone warunkami Umowy i stanowić będą przede wszystkim nadzór nad dokonywaną przez Nabywcę instalacją i uruchomieniem dostarczonych części. Jak już zostało wcześniej wskazane, interpretując przepisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania należy odwołać się do tekstu Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodów i majątku OECD, jak również Komentarza do tej Konwencji. Jeżeli chodzi o zagraniczny zakład o charakterze budowlanym to jak wynika z punktu 50 do art. 5 Komentarza do Konwencji w brzmieniu od 2017 r., "określenie plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe” obejmuje nie tylko budowę budynków dróg, mostów lub kanałów, renowację (obejmująca ważne prace budowlane, a nie tylko prace związane z utrzymaniem i dekoracją) takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Również określenie prace montażowe nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń w wybudowanych już budynkach oraz poza nimi. Jednakże jak wynika z dalszej części tego punktu Komentarza, ustęp 3 art. 5 ma zastosowanie do planowania i nadzorowania na placu budowy danego budynku (ang. „On-site planning and supervision of the erection of a building are covered by paragraph 3.”). Tym samym w Komentarzu zostało wprost wskazane, że jedynie nadzór nad budową budynku może zostać uznany - po spełnieniu dodatkowego warunku, o którym mowa w art. 5 ust. 3 (jeżeli prace trwają dłużej niż 12 miesięcy) - za zakład podatkowy w postaci zakładu budowlanego. Tym samym Komentarz do Konwencji mówi wprost, że w przypadku czynności nadzoru, jedynie nadzór budowlany dotyczący wznoszonego budynku, może stanowić podstawę dla ukonstytuowania się zakładu o charakterze budowlanym. Komentarz do Konwencji nie odnosi się w tym zakresie do nadzoru dotyczącego szeroko rozumianych prac instalacyjnych lub montażowych. Tym samym, nie ma żadnych podstaw do stosowania w tym zakresie wykładni rozszerzającej i objęcia zakresem tego przepisu nadzoru nad instalacją i montażem sprzętu. W tym zakresie należy wskazać również na Komentarz do Konwencji w brzmieniu z 1998 r. Zgodnie z nim "prace budowlane" obejmują planowanie i nadzór nad wznoszeniem budynku, jeżeli wykonuje je wykonawca robót budowlanych (ang. „Planning and supervision of the erection of a building are covered by this term, if carried out by the building contractor.”). Jednakże planowanie i nadzór nie wchodzą w zakres tego pojęcia, jeżeli są wykonywane przez inne przedsiębiorstwo, którego działalność związana z daną budową ograniczała się do planowania i nadzorowania robót. Wskazać należy, że w obu ww. przypadkach Komentarz z 1998 r. jak i Komentarz w obecnym brzmieniu odnoszą się do terminu „building”, co zgodnie ze słownikiem polsko- angielskim oznacza „budynek” (https://dictionary.cambridge.org/pl/dictionary/polish- english/, https://pl.pons.com/t%C5%82umaczenie/polski-angielski, https://getionary.pl/). Jak widać brzmienie Komentarza z 2017 r. w stosunku do Komentarza z 1998 r. zmieniło się w zakresie podmiotowym a nie przedmiotowy. Zgodnie z Komentarzem z 1998 r. wyłącznie nadzór nad wnoszonym budynkiem dokonywany przez wykonawcę robót budowlanych mógł prowadzić do ukonstytuowania zakładu podatkowego w postaci zakładu budowlanego. W obecnym brzmieniu Komentarza nie ma takiego zawężenia podmiotowego, tym samym również w sytuacji gdy nadzór budowlany nad wnoszonym budynkiem jest dokonywany przez inny podmiot niż podmiot wykonujący prace budowlane, dla podmiotu wykonującego nadzór może powstać zakład podatkowy w postaci zakładu budowlanego. Niemniej jednak obie wersje Komentarza odnoszą się wyłącznie do nadzorowania prac w zakresie wznoszonego budynku. Nie odnoszą się wprost do instalacji i montażu sprzętu. Tym samym nie można uznać, że nadzór nad instalacją i montażem sprzętu, w sytuacji, gdy prace montażowe i instalacyjne są prowadzone przez inny podmiot, stanowią zagraniczny zakład w rozumieniu art. 5 ust. 3 UPO PL-DE. Mając na uwadze powyższe realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania w Polsce zakładu zagranicznego w postaci zakładu budowlanego. Tym samym, realizacja Usług Nadzorczych w ramach Umowy nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania w Polsce zakładu zagranicznego w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2023 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.238.2023.2.AW, w której organ podatkowy stwierdził, że: „Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym Usługi świadczone przez Pracowników Nabywcy, wynikające z zawartej Umowy na Dostawę sprzętu i usług (Towarów), w szczególności - realizowane przez Pracowników czynności nadzoru instalacji oraz uruchomienia Towarów, nie będą skutkowały dla Wnioskodawcy powstaniem zakładu w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 u.p.d.o.p. o CIT oraz art. 5 UPO - jest prawidłowe.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1 W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) m. in. z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład. Jak wynika z ww. ustawy, uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce. Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT pojęcie to oznacza:

a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych, b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest rezydentem podatkowymi w Niemczech, natomiast Projekt będzie realizowany przez Oddział, który jest zlokalizowany w Danii, należ rozstrzygnąć, czy w przedmiotowym zakresie zastosowania znajdzie umowa o unikaniu opodatkowania zawarta pomiędzy Polską i Niemcami (dalej: UPO PL-DE) czy umowa o unikaniu opodatkowania zawarta pomiędzy Polską i Danią (dalej: UPO PL- DK). W praktyce międzynarodowego prawa podatkowego konstrukcja zakładu (ang. permanent establishment) służy określeniu państwa uprawnionego do opodatkowania zysków zagranicznego przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Modelowej Konwencji OECD, umawiające się państwo nie może opodatkować zysków przedsiębiorstwa drugiego umawiającego się państwa, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą za pośrednictwem zakładu zlokalizowanego w pierwszym państwie i zyski z tytułu tej czynności można przypisać temu zakładowi. Artykuł 7 ust. 2 MK OECD ustala podstawową zasadę w sprawie określania zysków, jakie można przypisać zakładowi: w każdym umawiającym się państwie należy przypisać zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem, z uwzględnieniem wykonywanych funkcji, wykorzystywanych aktywów oraz podjętego ryzyka przez zakład i przez inne części przedsiębiorstwa. Łącznym skutkiem art. 7 i art. 5 definiującego zakład jest to, że zyski pochodzące z usług świadczonych na terytorium jednego umawiającego się państwa przez przedsiębiorstwo drugiego umawiającego się państwa nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym państwie, jeżeli nie można ich przypisać położonemu tam zakładowi. Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, uważany jest - na podstawie fikcji prawnej - za odrębny podmiot od tworzącego go macierzystego przedsiębiorstwa („gdyby był oddzielnym i niezależnym przedsiębiorstwem prowadzącym taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach” z art. 7 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD). Zakład taki uczestniczy w życiu ekonomicznym drugiego państwa i powinien podlegać jurysdykcji podatkowej tego drugiego państwa. Wobec powyższego, w celu dokonania rozliczeń podatkowych, należy traktować zakład jako odrębny podmiot, który w określonym zakresie niezależnie od przedsiębiorstwa macierzystego dokonuje rozliczeń podatkowych z tytułu nabywanych świadczeń. Należy mieć na względzie, że konstrukcja zagranicznego zakładu ma na celu ustalenie, czy dana część dochodu powinna być opodatkowana w państwie, którym dany dochód powstaje, wobec czego zakład w świetle Modelowej Konwencji OECD należy traktować dla celów rozliczeń podatkowych jako odrębny podmiot. Sytuacja zagranicznego zakładu jest szczególna, stąd jej ocena podatkowo-prawna powinna uwzględniać opisaną powyżej fikcję funkcjonalnej odrębności (fikcję niezależnego przedsiębiorstwa) i rzeczywisty charakter czynności z udziałem takiego zakładu. Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowej sprawie analiza czy posiadają Państwo zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz.U. 2003 r. Nr 43, poz. 368 dalej: „UPO”, „umowy polsko-duńskiej”), zmienionej Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 7 grudnia 2009 r. , zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Danię dnia 7 czerwca 2017 r. Stosownie do art. 3 ust. 2 UPO Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa. Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO W rozumieniu niniejszej konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W myśl art. 5 ust. 2 UPO Określenie „zakład” obejmuje w szczególności: a) siedzibę zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat, f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Zgodnie z art. 5 ust. 3 UPO Plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają dłużej niż dwanaście miesięcy. Jednocześnie na mocy art. 5 ust. 5 UPO Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu określenie „zakład” nie obejmuje: a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania, c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo, d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym, f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o jakich mowa w punktach a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. Dyspozycja art. 5 ust. 5 UPO stanowi więc enumeratywne wyliczenie różnego rodzaju działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w treści art. 5 ust. 1-3, które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco. Dlatego działalność, która nie może zostać zaliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana za zakład, w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Należy wskazać, że powyższe przepisy odnoszą się zasadniczo do 3 sytuacji, w których na terytorium Polski może powstać zagraniczny zakład Spółki: 1) zakład w formie stałej placówki, 2) zakład w formie placu budowy/montażu, 3) zakład poprzez tzw. „agenta zależnego”. Podkreślić należy, że „zakład” jest pewnym abstrakcyjnym pojęciem funkcjonującym w międzynarodowym prawie podatkowym. Stwierdzenie, czy Wnioskodawca posiada zakład na terytorium Polski ma bezpośredni wpływ na kwestię powstania ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 i 2 UPO 1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi. 2. Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Dokonując interpretacji postanowień UPO należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem. W pierwszej kolejności, należy wskazać, że z unormowań zawartych w art. 5 ust. 1 w zw. z ust 5 UPO wynika, że dla przyjęcia, iż doszło do utworzenia stałej placówki przedsiębiorstwa konstytuującej zakład, wymagane jest zaistnienie łącznie następujących przesłanek: istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka), stały charakter takiej placówki, wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru. Należy podkreślić, że brak spełnienia któregokolwiek spośród wymienionych warunków oznacza, iż nie powstanie zakład w postaci stałej placówki w rozumieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem. Działalność placówki nie musi mieć charakteru produkcyjnego. Zgodnie z definicją placówka musi być „stała”, musi zatem istnieć więź między placówką, a określonym punktem geograficznym. Ponieważ placówka musi być stała, zakład może istnieć tylko wówczas, gdy placówka ma określony stopień trwałości, tzn. nie ma charakteru tymczasowego. Placówka może stanowić zakład nawet wówczas, gdy w rzeczywistości istnieje przez krótki okres, jeśli ze względu na szczególny rodzaj działalności jest prowadzona tylko przez bardzo krótki okres. Nawet jeżeli praktyka państw członkowskich nie jest jednolita, jeżeli chodzi o kryterium czasu, to jednak doświadczenie wskazuje, że zwykle nie uważa się, że zakład istnieje, jeżeli działalność była wykonywana w państwie za pośrednictwem stałej placówki utrzymywanej krócej niż sześć miesięcy. Jednym z wyjątków od tej reguły jest sytuacja, gdy działalność ma charakter powtarzalny, w takim przypadku każdy okres, w którym placówka była użytkowana, powinien być brany pod uwagę w połączeniu z ilością wszystkich okresów, w których była użytkowana (okres może się rozciągnąć na wiele lat). Zgodnie z Komentarzem Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (z dnia 15 lipca 2014 r. Wolters Kluwer, Warszawa 2016, dalej: „Komentarz OECD”) określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej (placówka może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń). Placówka może być także usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Nawet, gdy lokal jest bezprawnie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium jednego państwa przez przedsiębiorcę z innego państwa to należy uznać, że mamy do czynienia z istnieniem placówki. Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo przez stałą placówkę. Słowo „przez którą” należy rozumieć szeroko i odnosić je do działalności gospodarczej wykonywanej w określonej lokalizacji (pomieszczeniu czy przestrzeni), będącej do dyspozycji przedsiębiorstwa. Tytułem przykładu, przedsiębiorca układający nawierzchnię drogi prowadzi działalność „przez” miejsce wykonywania tej czynności (komentarz do art. 5 Konwencji OECD pkt 4.6). Zgodnie z Komentarzem, prowadzenie działalności poprzez placówkę oznacza, że osoby w określony sposób zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność gospodarczą w państwie, w którym stała placówka jest położona (pkt 2, Komentarz do artykułu 5). Działalność przedsiębiorstwa może być prowadzona przez samego przedsiębiorcę lub osoby zatrudnione przez przedsiębiorstwo na podstawie płatnego stosunku pracy. Personel obejmuje pracowników i inne osoby otrzymujące instrukcje z przedsiębiorstwa, tzw. osoby zależne (pkt 10, Komentarz do artykułu 5). Zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym: główna działalność Spółki w Niemczech polega na produkcji towarów, które są następnie dostarczane w Niemczech lub innych krajach UE i poza UE. Zakłady produkcyjne i magazyny firmy znajdują się w Niemczech; Spółka planuje realizację projektu w Polsce za pośrednictwem swojego oddziału zarejestrowanego w Danii; Spółka posiada również w Polsce zagraniczny zakład, który obecnie składa zerowe deklaracje CIT. Zakład ten nie jest w ogóle zaangażowany w realizację Projektu; w ramach Projektu Spółka jest zobowiązana do dostawy śrub napędowych i linii wałów oraz prace nadzorcze prowadzone przez pracowników Oddziału, tj. nadzór nad montażem, nadzór nad uruchomieniem oraz nadzór nad próbami na morzu. Instalacja dostarczonych części jest realizowana samodzielnie przez Nabywcę; Strategiczne i kluczowe działania Oddziału związane z zawarciem Umowy i spełnieniem jej warunków będą realizowane w przeważającej części w Danii. Sprzęt będzie produkowany i składany w Danii oraz w zakładach poddostawców Oddziału; Projekt będzie realizowany łącznie przez okres 94 miesięcy, z czego Inżynierowie będą obecni na miejscu realizacji Projektu w okresie 40 miesięcy. Z uwagi na fakt, że rola Oddziału na miejscu realizacji Projektu jest rolą nadzorczą, Inżynierowie Oddziału nie będą obecni na miejscu przez cały okres 40 miesięcy, tj. Inżynierowie Oddziału dołączą na miejsce realizacji Projektu na etapach, na których wymagany będzie ich nadzór nad pracami prowadzonymi przez Nabywcę. prace nadzorcze będą realizowane przez Oddział w stoczni Nabywcy zlokalizowanej w Polsce; Wnioskodawca/Oddział nie będzie wynajmował/posiadał/dzierżawił żadnego lokalu w Polsce przeznaczonego na potrzeby realizacji Umowy (np. biura); Wnioskodawca/Oddział nie będzie wynajmował/posiadał/dzierżawił żadnych pomieszczeń w Polsce przeznaczonych do organizacji zakwaterowania i transportu na miejsce dla swoich pracowników. Inżynierowie Oddziału będą zakwaterowani na czas realizacji Umowy w hotelu w Polsce i będą wykonywać usługi nadzoru w stoczni należącej do Nabywcy; osoby dedykowane przez Oddział do wykonywania Usług Nadzorczych na miejsce realizacji Projektu nie będą miały swobodnego dostępu do żadnych pomieszczeń w Polsce i w Polsce nie będzie dedykowanych pomieszczeń dla takich osób, aby umożliwić im wykonywanie pracy (np. dedykowane biuro, pokój, biurko); osoby oddelegowane przez Oddział do wykonywania Usług Nadzorczych na miejsce realizacji Projektu nie będą miały zapewnionego lokalu/sprzętu (takiego jak komputer, drukarka itp.) w Polsce (wynajmowanego/dzierżawionego/będącego własnością Oddziału/Wnioskodawcy/ jakiegokolwiek innego podmiotu). Jako że rola Inżynierów polega na nadzorowaniu, nie muszą oni i nie będą oni wykonywać swojej pracy na miejscu realizacji Projektu przy użyciu jakiegokolwiek sprzętu /przyborów/narzędzi; Spółka nie posiada również oddziału, biura, personelu ani innej stałej fizycznej obecności w Polsce, poza Inżynierami Oddziału, którzy będą świadczyli Usługi Nadzorcze. Mając na uwadze powyższe, należy zgodzić się z Państwem, że z uwagi na charakter i okoliczności w jakich świadczone będą Usługi, nie sposób uznać, że w niniejszym przypadku dojdzie do powstania omawianej placówki, w stosunku do którejkolwiek z czynności, które będą składały się na Usługi Nadzorcze. Należy zauważyć, że obok opisanej powyżej zasadniczej formy zakładu, umowa polsko - duńska przewiduje także alternatywny sposób ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeśli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w drugim państwie. Stosownie do art. 5 ust. 6 UPO Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 7, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład, w zakresie każdego rodzaju działalności, jaką osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności, wymienionych w ustępie 5, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu. Jak wynika z powyższego, zakład może powstać także w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej za pośrednictwem tzw. zależnego przedstawiciela (tj. podmiotu działającego w drugim Państwie w imieniu zagranicznego przedsiębiorstwa). Użyte w treści ust. 6 pojęcie "osoba" oznacza w myśl art. 3 ust. 1 lit. d UPO osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób. Warunkiem zastosowania art. 5 ust. 6 ww. umowy jest, aby osoba działała "w imieniu przedsiębiorstwa", czyli występowała w roli przedstawiciela, a także posiadała i zwyczajowo wykonywała pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie. Z taką sytuacją mamy do czynienia, jeżeli oświadczenie woli tej osoby wywołuje dla reprezentowanego przedsiębiorstwa stan związania. Wystarczające jest, że reprezentowany godzi się na dokonanie czynności cywilnoprawnych przez przedstawiciela. Dla oceny, czy osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów, bardziej miarodajny jest całokształt okoliczności i zachowań osób uczestniczących w dokonywaniu czynności prawnych, niż umocowanie cywilnoprawne. Jednakże w myśl art. 5 ust. 7 UPO Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego komisanta albo przez jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jeżeli natomiast osoba, która działa w imieniu przedsiębiorstwa, pozostaje w stosunku zależności od tego przedsiębiorstwa (organizacyjnej, prawnej lub ekonomicznej) lub czynności (niezależnego) przedstawiciela wykraczają poza przedmiot jego zwykłej działalności, to może powstać zakład. Niezależność osoby w stosunku do przedsiębiorstwa, które ona reprezentuje, zależy od zakresu jej zobowiązań wobec przedsiębiorstwa. Jeżeli prowadzona przez nią działalność handlowa jest poddana szczegółowym instrukcjom to taka osoba nie może być uznana za niezależną od przedsiębiorstwa. Inne ważne kryterium polega na tym, czy ryzyko przedsiębiorcy ponosi ta osoba czy przedsiębiorstwo, które ona reprezentuje (pkt 38 Komentarza do art. 5 Konwencji Modelowej OECD). Zatem przedstawiciel jest niezależny, jeżeli nie jest związany poleceniami i dyrektywami reprezentowanego przedsiębiorstwa, a także nie pozostaje w osobistym stosunku zależności [zależność osobista występuje w sytuacji, gdy osoba generalnie wykonuje polecenia przedsiębiorstwa (tak jak w przypadku stosunku pracy), a nie tylko w związku z konkretną transakcją]. Nie ulega wątpliwości zatem, że zależnym przedstawicielem jest osoba zatrudniona w przedsiębiorstwie na podstawie stosunku pracy. Osoby, które są w stosunku pracy z reprezentowanym przedsiębiorcą nie podlegają regulacji ust. 5. Kto podlega szczegółowym instrukcjom nie może ponosić ryzyka gospodarczego za czynności, na które nie ma wpływu. Za zależnego przedstawiciela powinna być traktowana osoba, której uprawnienia lub charakter jej czynności angażują przedsiębiorstwo w działalność gospodarczą w określonym zakresie na obszarze danego państwa. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że: Oddział nie będzie zatrudniał żadnych pracowników w Polsce. Odział nie będzie również miał żadnych stałych przedstawicieli handlowych ani innych osób pozyskujących nowych klientów dla Oddziału/Wnioskodawcy w Polsce; Inżynierowie wykonujący Usługi Nadzoru na miejscu realizacji Projektu w Polsce będą pracownikami zatrudnionymi i wynagradzanymi przez Oddział; Oddział jest odpowiedzialny za swój personel, w tym za Inżynierów; Inżynierowie Oddziału nie będą uprawnieni do zawierania lub negocjowania umów w imieniu i na rzecz Oddziału/Wnioskodawcy. Obecność pracowników, w tym Inżynierów lub przedstawicieli Oddziału w Polsce będzie miała miejsce wyłącznie w związku z wykonaniem Usług Nadzorczych; Inżynierowie Oddziału nie będą uprawnieni do udzielania instrukcji lub bieżącego zarządzania zespołem odpowiedzialnym za usługi instalacyjne lub konstrukcyjne; nadzór może obejmować wydawanie przez Oddział lub jego Inżynierów uwag lub dyspozycji w celu prawidłowej realizacji Projektu. Oddział nie będzie miał jednak żadnej kontroli ani nadzoru nad pracownikami Nabywcy, w szczególności nie będzie uprawniony do wydawania im poleceń służbowych; kierownicy Projektów, którzy będą instruować Inżynierów i którym Inżynierowie będą składać raporty, będą przebywać w Danii; decyzje biznesowe dotyczące realizacji Projektu podejmowane będą w Danii; Oddział i Wnioskodawca nie sprawują bezpośredniej kontroli nad pracownikami /zasobami technicznymi osób trzecich w Polsce (m.in. Nabywcy). W świetle powyższego, należy uznać, że Spółka nie posiada na terytorium Polski zakładu podatkowego w postaci zależnego przedstawiciela przedsiębiorstwa, który zwyczajowo posiada oraz wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu tego przedsiębiorstwa. W analizowanej sprawie, rozpatrując przesłanki wynikające z art. 5 ust. 3 UPO, tj. dokonując oceny wystąpienia placu budowy, prac budowlanych albo instalacyjnych, które trwają dłużej niż dwanaście miesięcy, warto ponownie odnieść się do wytycznych zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD. W komentarzu do art. 5 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD stwierdzono, że określenie „plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe” obejmuje nie tylko budowę budynków, lecz również budowę dróg, mostów lub kanałów, renowację (obejmująca ważne prace budowlane, a nie tylko prace związane z utrzymaniem i dekoracją) takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Również określenie prace montażowe nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń w wybudowanych już budynkach oraz poza nimi. Zgodnie z Komentarzem prace instalacyjne rozumiane jako składanie (montaż) wcześniej przygotowanych elementów produkcyjnych lub rusztowań w jedną całość są objęte zakresem art. 5 ust. 3 MK OECD. Zasadnym jest przyjęcie, że zakres użytego w UPO pojęcia „budowa, montaż” rozciąga się na różnego rodzaju prace budowlane, montażowe, instalacyjne wykonywane w państwie źródła w określonym miejscu i przez określony czas. Pojęcia te jako szczególna forma działalności uznawanej za „zakład” oznacza zatem działalność o charakterze usługowym, polegającą na wykonywaniu czynności budowlanych, montażowych, instalacyjnych, a zatem zyski z tych usług mogą być przypisane przedsiębiorstwu zagranicznemu jako uzyskane przez prowadzony w drugim państwie zakład przez okres przekraczający określony czas. Z komentarza OECD w wersji przed zmianami dokonanymi w 2003 r. wynika że "prace budowlane" obejmują planowanie i nadzór, gdy wykonywane są przez przedsiębiorcę prowadzącego budowę. Natomiast czynności polegające wyłącznie na planowaniu i nadzorze, wykonywane przez zewnętrznego zleceniodawcę, mogą być uznane za zakład dopiero po spełnieniu przesłanek zawartych w ustępie art. 5 ust. 1 umowy, w szczególności kryterium stałości placówki. Natomiast z komentarza OECD w wersji z 2003 r. wynika, że w zakres pojęcia "prace budowlane lub instalacyjne" wchodzi również planowanie oraz nadzorowanie na placu budowy danego budynku. Mając jednak na uwadze, iż zgodnie z Komentarzem zakres określenia "plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe" obejmuje nie tylko budowę budynków, to wskazać należy, że również planowanie oraz nadzorowanie na placu budowy nie powinno obejmować swym zakresem tylko wznoszenia budynku. Jak wynika z wniosku, w ramach Projektu Spółka jest zobowiązana do dostawy na rzecz Nabywcy części składowych do budowy statków (śruby napędowe i linie wałów) oraz następnie do świadczenia usług nadzoru nad instalacją tych części w statkach przez Nabywcę. W świetle powyższego, nadzór nad instalacją dostarczonych przez Spółkę części składowych do budowy przez Nabywcę statków powinien podlegać regulacji wyrażonej w art. 5 ust. 3 UPO. Pkt 18-20 Komentarza OECD do art. 5 ust. 3 wskazuje, że „Kryterium 12 miesięcy ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. Przy ustalaniu, jak długo istnieje dany plac budowy lub projekt, nie należy brać pod uwagę okresu spędzonego poprzednio przez przedsiębiorcę na innych placach budów lub projektach, które nie mają z obecnym żadnego związku. Plac budowy należy traktować jako odrębną jednostkę, nawet jeżeli podstawą prac jest kilka kontraktów, pod warunkiem jednak, że stanowi on całość w sensie handlowym i geograficznym. Przy spełnieniu tego warunku plac budowy stanowi odrębną jednostkę nawet wtedy, gdy zamówienia zostały złożone przez kilka osób (na przykład budowa szeregu domów). Kryterium 12 miesięcy prowadzi niekiedy do nadużyć. Stwierdzono, że czasami przedsiębiorstwa (głównie przedsiębiorcy lub podwykonawcy pracujący na obszarze szelfu kontynentalnego lub w związku z badaniem albo eksploatacją szelfu kontynentalnego) dzielą swe kontrakty na kilka części, przy czym każda dotyczy okresu krótszego niż 12 miesięcy i każda jest przypisana innej spółce, choć spółki te należą do tej samej grupy”. „Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla, a więc na przykład założenie biura studiów budowlanych. W zasadzie plac budowy istnieje do czasu zakończenia budowy lub całkowitego jej zaniechania. Nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie placu budowy. Sezonowe przerwy mogą być spowodowane złą pogodą. Czasowe przerwy mogą być spowodowane np. brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej. Tak więc jeżeli na przykład przedsiębiorca rozpoczął 1 maja prace budowlane związane z budową drogi, a następnie wstrzymał je 1 listopada z powodu złej pogody lub z powodu braku materiałów, po czym wznowił je 1 lutego roku następnego i zakończył 1 czerwca, to miejsce budowy powinno być uważane za zakład, ponieważ między datą rozpoczęcia prac a datą ich zakończenia upłynęło 13 miesięcy.” (...) Jeżeli przedsiębiorstwo (wykonawca generalny), które podjęło się wykonania całości prac związanych z danym projektem, powierzy następnie całość lub część prac podwykonawcy, to czas spędzony na budowie przez każdego podwykonawcę powinien być traktowany jako czas zużytkowany przez wykonawcę generalnego”. (...) Należy zauważyć, że wymienione w ww. Komentarzu czasowe przerwy spowodowane brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej, należy rozpatrywać jako przykład, wynika z to wprost z literalnego brzmienia ww. Komentarza. Oznacza to, że przerwy w pracach mogą wynikać również z innych powodów, w tym z powodów wskazanych w przedmiotowej sprawie. „Istota projektu budowlanego lub instalacyjnego może polegać na tym, że działalność wykonawcy może być przemieszczana od czasu do czasu w miarę postępu prac. Będzie to miało miejsce na przykład przy budowie drogi, pogłębianiu dróg wodnych lub układaniu rurociągu. Również gdy część budowli, takiej jak przybrzeżna platforma wiertnicza, są montowane w różnych miejscach danego kraju, a następnie holowane do innego miejsca w celu końcowego montażu, te operacje stanowią część jednego projektu. W takim wypadku nie ma znaczenia, że siła robocza nie znajduje się w konkretnym miejscu przez 12 miesięcy. Działalność prowadzona w poszczególnych miejscach stanowi integralną część jednego projektu i taki projekt musi być traktowany jako zakład, jeżeli w całości istnieje dłużej niż 12 miesięcy”. Prace instalacyjne/montażowe stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż 12 miesięcy (należy zaznaczyć, że powyższe kryterium odnosi się również do podwykonawcy w zakresie wykonywanych przez niego prac). Prace wykonywane przez podwykonawców wlicza się do okresu prowadzenia montażu przez generalnego wykonawcę. Według Komentarza OECD place budowy, montaż lub instalację należy traktować jako jednolitą placówkę, nawet jeżeli podstawą przedsięwzięcia jest kilka kontraktów zawartych przez szereg osób, pod warunkiem, że stanowią całość w sensie ekonomicznym i geograficznym. Pierwszorzędne znaczenie ma związek gospodarczy i organizacyjny pomiędzy wykonywanymi pracami. Ponadto, jak już wskazano, nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie prac montażowych, instalacyjnych. Z okoliczności wskazanych we wniosku wynika, że: projekt będzie realizowany łącznie przez okres 94 miesięcy, z czego Inżynierowie będą obecni na miejscu realizacji Projektu w okresie 40 miesięcy. Z uwagi na fakt, że rola Oddziału na miejscu realizacji Projektu jest rolą nadzorczą, Inżynierowie Oddziału nie będą obecni na miejscu przez cały okres 40 miesięcy, tj. Inżynierowie Oddziału dołączą na miejsce realizacji Projektu na etapach, na których wymagany będzie ich nadzór nad pracami prowadzonymi przez Nabywcę. prace na miejscu realizacji Projektu będą prowadzone na 3 statkach. Oddział planuje 40 dni pracy Inżyniera na statek, co daje łącznie 120 dni pracy (3 statki x 40 dni pracy na statku). 40 dni pracy na statku będą rozkładać się na poniższe okresy czasowe: przez 1,5 miesiąca będzie realizowany nadzór nad instalacją, przez 1 miesiąc będzie realizowany nadzór nad uruchomieniem, przez 0,5 miesiąca będą realizowane próby na morzu; oddział zakłada, że w jednym czasie na miejscu realizacji Projektu, z uwagi na naturę prowadzonych prac, będzie oddelegowany jeden Inżynier; Zgodnie z zaplanowanym harmonogramem wszystkie poszczególne prace będą wykonywane w jednomiesięcznych okresach: Nadzór i instalacja - 06.2027; 08.2028; 09.2029 Nadzór nad uruchomieniem - 08.2027; 10.2028; 11.2029 Próby morskie - 04.2029; 12.2029; 12.2030 Ze względu na planowany 3-letni czas trwania projektu oraz podział prac na trzy kategorie i okresy trudno określić, czy obecność każdego pracownika w Polsce przekroczy okres 12 miesięcy; obecność na miejscu realizacji Projektu wszystkich pracowników łącznie przekroczy 12 miesięcy - ponieważ cały projekt będzie trwał od 06.2027 do 12.2030 (wraz z przerwami w pracach na miejscu). Zdaniem organu, wskazany we wniosku podział prac na trzy kategorie i okresy wraz z odstępami czasowymi pomiędzy nimi, powinny być uwzględniane łącznie w celu ustalenia przekroczenia okresu 12 miesięcy trwania tych prac. Ww. komentarz do Modelowej konwencji OECD wprost wskazuje, że nie można uważać, że plac budowy przestaje istnieć, jeżeli prace są przerwane czasowo. Sezonowe lub inne czasowe przerwy powinny wchodzić w okres liczony jako trwanie placu budowy. Jak więc wynika z ww. Komentarza plac budowy powinien być liczony od dnia rozpoczęcia działalności na terytorium Polski (z uwzględnieniem ewentualnych prac przygotowawczych na terytorium Polski) do czasu zakończenia budowy lub całkowitego jej zaniechania. Wliczone do tego czasu powinny zostać również opisane we wniosku odstępy pomiędzy poszczególnymi etapami prac, gdyż czasowe przerwy spowodowane brakiem materiałów lub brakiem siły roboczej, należy rozpatrywać jako przykład, wynika to wprost z literalnego brzmienia ww. Komentarza. Oznacza to, że przerwy w pracach mogą wynikać również z innych powodów, w tym z powodów wskazanych w przedmiotowej sprawie. Zatem, do kalkulacji długości trwania placu budowy należy włączyć przerwy między etapami prac. Odnosząc się zatem do ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie czas trwania Usług Nadzorczych przekracza 12 miesięcy, wskazać należy, że plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla. Zatem aby rozpocząć liczenie długości trwania prac budowlanych muszą być rozpoczęte jakikolwiek prace dotyczące danej inwestycji nawet jeśli nie są to czynności budowlane sensu stricto (np. planowanie, ogrodzenie terenu, porządkowanie terenu). Czynności te nie muszą być wykonywane faktycznie na placu budowy, wystarczy, że dotyczą danej inwestycji i mają miejsce w kraju jej realizacji. Czas ich prowadzenia będzie wliczany od czasu istnienia placu budowy. Zdarzeniem, z którego zaistnieniem wiąże się powstanie obowiązku podatkowego, jest upływ czasu określony w UPO, prowadzący do powstania zakładu. Przekroczenie tego okresu, powoduje powstanie zakładu, rodzi w rezultacie ograniczony obowiązek podatkowy dla przedsiębiorstwa w państwie źródła, rozciągający się na dochody osiągnięte od dnia rozpoczęcia prowadzenia prac budowlanych lub montażowych lub instalacyjnych. Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje wszelkie prace przygotowawcze wykonane w państwie, w którym ma być wzniesiona budowla. Zakończenie biegu dwunastomiesięcznego okresu prowadzenia budowy, prac montażowych lub instalacyjnych następuje wraz z całkowitym ukończeniem prac budowlanych, montażowych lub instalacyjnych. Ukończenie przedmiotowych prac następuje wraz z formalnym przyjęciem prac przez zamawiającego. Z wniosku i jego uzupełnień wynika, że zgodnie z planem, pracownicy Oddziału mają pojawić się na miejscu realizacji Projektu 1 czerwca 2027 r. Zgodnie z Państwa wskazaniem, obecność na miejscu realizacji Projektu wszystkich pracowników łącznie przekroczy 12 miesięcy wraz z przerwami w pracach na miejscu. Jak już wskazano, na potrzeby określenia obowiązków wynikających z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT w zw. z art. 5 UPO, do kalkulacji długości trwania placu budowy/prac instalacyjnych należy włączać przerwy między etapami prac. W konsekwencji, z uwagi na przekroczenie 12 miesięcznego okresu, będą Państwo posiadali w Polsce zakład podatkowy w świetle art. 5 ust. 3 UPO. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw

podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili

Wypróbuj za darmo Zapoznaj się z funkcjami