0111-KDIB2-1.4010.142.2025.1.AJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy: - przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) w przypadku, gdy Spółka opodatkowana jest na zasadach ogólnych, - przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia jest przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT, - przychód ze sprzedaży gwarancji pochodzenia będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem, w którym głównym przedmiotem działalności jest wytwarzanie energii elektrycznej. Spółka specjalizuje się w wytwarzaniu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, wykorzystując energię wiatru. Siedziba spółki znajduje się w (...). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (...). udzielił Wnioskodawcy koncesji na wytwarzanie energii eklektycznej na okres (...) 2015 r. do (...) 2030 r. Przedmiot działalności objętej koncesją stanowi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii, elektrowni wiatrowej (WIL) o łącznej mocy zainstalowanej 2,000 MW, zlokalizowanej w obrębie miejscowości (...) Wnioskodawca jest wytwórcą energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i z tego tytułu przysługuje mu świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie z odnawialnych źródeł energii.

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia powstają po raz pierwszy z chwilą zapisania tych świadectw, na podstawie informacji o wydanych świadectwach pochodzenia na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia i przysługują osobie będącej posiadaczem tego konta. Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw pochodzenia. Świadectwa pochodzenia stanowią towar giełdowy. Każde świadectwo jest przekazywane przez Urząd Regulacji Energetyki do Rejestru Świadectw Pochodzenia prowadzonego przez Towarową Giełdę Energii. Z chwilą zapisania świadectwa na koncie ewidencyjnym w rejestrze, powstają prawa majątkowe, które Wnioskodawca może sprzedać. Sprzedaż świadectw pochodzenia energii odbywa się na Towarowej Giełdzie Energii za pośrednictwem biura maklerskiego (w przypadku Wnioskodawcy jest to biuro maklerskie ...) Mają miejsce dwie sesje sprzedaży w tygodniu - we wtorki i czwartki. Cena świadectw pochodzenia jest pochodną popytu i podaży w danym. Spółka od (...) 2015 r. zaczęła sprzedawać przedmiotowe świadectwa pochodzenia z OZE wydawane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Ponadto, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie dokonywać sprzedaży gwarancji pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii, uzyskanych przez Wnioskodawcę w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii przy wykorzystaniu elektrowni wiatrowej. Gwarancja pochodzenia jest dokumentem poświadczającym odbiorcy końcowemu, że określona w tym dokumencie ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii. Co istotne, w odróżnieniu od świadectwa pochodzenia energii, z gwarancji pochodzenia nie wynikają dla jej posiadacza żadne prawa majątkowe. Sprzedaż gwarancji pochodzenia odbywa się jedynie pomiędzy członkami Rejestru Gwarancji Pochodzenia na Towarowej Giełdzie Energii, tylko i wyłącznie przy pomocy systemu informatycznego Rejestru Gwarancji Pochodzenia. Sprzedaż gwarancji pochodzenia wymaga współdziałania dwóch członków Rejestru Gwarancji Pochodzenia: sprzedającego oraz kupującego. Nie ma możliwości sprzedaży gwarancji pochodzenia poza systemem informatycznym Rejestru Gwarancji Pochodzenia. Aby zrealizować transakcję sprzedaży gwarancji pochodzenia, sprzedający członek Rejestru Gwarancji Pochodzenia musi zgłosić ofertę sprzedaży w systemie informatycznym Rejestru Gwarancji Pochodzenia, w tym m.in. dane kupującego członka Rejestru Gwarancji Pochodzenia, cenę netto oraz wolumen w MWh, na jaki transakcja ma być zawarta. Z kolei kupujący członek Rejestru Gwarancji Pochodzenia musi zaakceptować otrzymaną ofertę sprzedaży w systemie informatycznym Rejestru Gwarancji Pochodzenia. Po zaakceptowaniu oferty sprzedaży przez kupującego członka Rejestru Gwarancji Pochodzenia dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży gwarancji pochodzenia, które zostają usunięte z konta sprzedającego członka Rejestru Gwarancji Pochodzenia i jednocześnie zostają zapisane na koncie kupującego członka Rejestru Gwarancji Pochodzenia. Zatem sprzedaż gwarancji pochodzenia odbywa się bez udziału biura maklerskiego. Cena gwarancji pochodzenia jest pochodną zapotrzebowania i ilości wystawionych gwarancji w danym momencie. W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwość, do którego ze źródeł przychodów (zyski kapitałowe, czy inne źródła przychodów) określonych w art. 7 ust. 1 Ustawy CIT należy zakwalifikować przychód ze zbycia praw majątkowych wynikających z przedmiotowych świadectw pochodzenia. Dodatkowo w związku z planami wyboru w najbliższym czasie formy opodatkowania w postaci Ryczałtu od dochodów spółek, o jakim mowa w rozdziale 6b Ustawy CIT (tzw. estońskiego CIT), Spółka powzięła także wątpliwość czy przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia i przyszły przychód z gwarancji pochodzenia są/będą przychodami ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT. Pytania 1. Czy przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT w przypadku, gdy Spółka opodatkowana jest na zasadach ogólnych? 2. Czy przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia jest przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT? 3. Czy przychód ze sprzedaży gwarancji pochodzenia będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT? Państwa stanowisko w sprawie Ad 1 Zdaniem Wnioskodawcy przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT. Ad 2 Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia nie jest przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT. Ad 3 Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży gwarancji pochodzenia nie będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT. Uzasadnienie do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Ad 1 Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze zbycia praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia z OZE nie stanowi przychodu z zysków kapitałowych. Zdaniem Spółki przychód ten nie został wymieniony w żadnym z punktów wyszczególnionych w art. 7b ust. 1 ustawy CIT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Katalog przychodów, które stanowią zyski kapitałowe został zamieszczony w art. 7b ustawy CIT. W art. 7b ust. 1 Ustawy CIT nie występują przychody, które można by przypisać do sprzedaży świadectw pochodzenia. Należy zaznaczyć, że wyżej wymieniony katalog przychodów jest zamkniętym zbiorem określonym przez ustawodawcę. Wobec powyższego, uzyskanie przez Spółkę przychodów innych niż wyżej wymienione należy kwalifikować do innych źródeł przychodów. W ocenie Wnioskodawcy przychód uzyskany ze zbycia praw majątkowych ze świadectw pochodzenia z OZE nie jest żadnym z wyżej wymienionych, również tym wymienionym w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b – tj. przychodem z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych. Zgodnie z definicją pochodnych instrumentów finansowych z art. 4a pkt 22 Ustawy CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych, oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2024., poz. 722, dalej: „UOIF”), z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 UOIF, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: a) tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania, b) instrumenty rynku pieniężnego, c) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565, d) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, e) opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę, f) niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, g) instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego, h) kontrakty na różnicę, i) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, j) uprawnienia do emisji. Poza tym, z § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra finansów z dnia 17 listopada 2024 r. w sprawie uznawania i metod wyceny oraz ujawniania i prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2024 r., poz. 1750, z późn. zm.), wynika, iż instrumentem pochodnym jest instrument finansowy, którego: a) wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny instrumentu finansowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości oraz b) zawarcie, w tym nabycie lub wystawienie, nie wymaga żadnych wydatków lub wpływów początkowych lub wymaga początkowej inwestycji netto mniejszej niż byłaby wymagana dla innych rodzajów kontraktów, dla których oczekuje się podobnych reakcji na zmiany czynników rynkowych przy założeniu, że w przypadku zmiennej nie- finansowej zmienna ta nie jest specyficzna dla żadnej ze stron kontraktu oraz c) rozliczenie nastąpi w przyszłości oraz d) rozliczenie nastąpi przez przekazanie instrumentu bazowego, przekazanie innych aktywów finansowych lub przez przekazanie aktywów finansowych o wartości równej różnicy między bieżącą ceną rynkową instrumentu bazowego i jego ceną umowną. Mając na uwadze orzecznictwo organów podatkowych, podkreślenia wymaga fakt, że warunki wynikające z powołanych aktów prawnych muszą zostać spełnione łącznie. Takie stanowisko zaprezentował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej 10 listopada 2015 r. interpretacji indywidualnej (sygn. IPPB5/4510-782/15-4/RS), podobne stanowisko w interpretacji podatkowej z dnia 5 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.105.2020.1.MZA. Z powyższych definicji wynika, że przychód ze zbycia świadectw pochodzenia nie mieści się w ich zakresie z samego literalnego brzmienia i w związku z tym nie jest przychodem z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych w świetle art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b Ustawy CIT, w okresie, w którym Spółka opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Ad 2 Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów spółek może podlegać podatnik, jeżeli mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych. Jak stanowi art. 2 ust. 1 UOIF, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe. Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a UOIF, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18, dalej: „KSH (Krajowa Administracja Skarbowa)”), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na brzmienie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r., poz. 910 z późn. zm., dalej „ustawa o giełdach towarowych”), która wyróżnia dwa odrębne pojęcia: instrumenty finansowe (art. 2 pkt 1a ustawy o giełdach towarowych) i towary giełdowe (art. 2 pkt 2 ustawy o giełdach towarowych). Instrumenty finansowe zostały zdefiniowane poprzez odesłanie do UOIF. Natomiast z art. 2 pkt 2 lit. d) oraz f) ustawy o giełdach towarowych wynika jednoznacznie, że Świadectwa pochodzenia energii elektrycznej są towarami giełdowymi, gdyż wyraźnie wskazano w nim, że towarem giełdowym są prawa majątkowe wynikające ze świadectw, o których mowa w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266, 834, 859, 1847 i 1881, z późn. zm.), ze świadectw pochodzenia i świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa w ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762) oraz ze świadectwa efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej. W świetle takiego brzmienia ustawy o giełdach towarowych, zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że „towary giełdowe” (a zatem również Świadectwa pochodzenia) są kategorią odrębną od „instrumentów finansowych”, a co za tym idzie, w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych świadectwa pochodzenia nie są instrumentami finansowymi. Zdaniem Spółki, uwzględniając założenie racjonalnego ustawodawcy, nie można przyjąć wykładni prowadzącej do wniosku, że ustawodawca używa tego samego pojęcia w ramach tej samej gałęzi prawa niejednolicie i nie zaznacza tego faktu w sposób wyraźny. Innymi słowy, skoro ustawodawca w ustawie o giełdach towarowych wyraźnie wskazał, że świadectwa pochodzenia nie są instrumentami finansowymi, to w sytuacji braku wyraźnego odmiennego wskazania w UOIF, również na gruncie UOIF, należy przyjąć, że świadectwa pochodzenia nie są instrumentami finansowymi. Dodatkowo, ustawa o giełdach towarowych definiując „instrumenty finansowe” odwołuje się do UOIF. W konsekwencji, gdyby uznać, że UOIF uznaje świadectwa pochodzenia za instrumenty finansowe, okazałoby się, że ustawa o giełdach towarowych jest wewnętrznie sprzeczna, bo z jednej strony wyraźnie wskazywałaby, że świadectwa pochodzenia są towarami giełdowymi, a z drugiej strony, poprzez odwołanie do UOIF, wskazywałaby, że świadectwa pochodzenia są instrumentami finansowymi. Uznanie takiej wykładni jawnie przeczyłoby założeniu racjonalności ustawodawcy, co czyni ją niedopuszczalną. W konsekwencji uznać należy, że świadectwa pochodzenia energii elektrycznej nie stanowią instrumentów finansowych w rozumieniu UOIF. W kontekście art. 28j ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, jak zostało wskazane w „Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek”, wprowadzone w art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy CIT warunki dotyczące struktury przychodów mają w zamierzeniu ograniczać możliwość korzystania z nowej formy opodatkowania tym podmiotom, które nie prowadzą aktywnej działalności gospodarczej, a swoje dochody opierają na pasywnych źródłach przychodów. Podkreślić przy tym należy, że pomimo wyraźnego prymatu wykładni językowej jako sposobu interpretacji prawa podatkowego, w polskiej doktrynie i orzecznictwie prezentowany jest pogląd, wedle którego nawet w sytuacji gdy wyniki wykładni językowej prowadzą do rezultatów jednoznacznych, odstąpienie od nich jest możliwe, a niekiedy wręcz konieczne, w sytuacji gdy sens językowy niweczy ratio legis interpretowanego przepisu albo prowadzi do absurdalnych, sprzecznych z logiką rezultatów (L. Morawski - Zasady wykładni prawa, Toruń 2010 r., s 87; B. Brzeziński - Podstawy wykładni prawa podatkowego, ODDK Gdańsk 2008 r., s. 62 - 63). Wnioskodawca zaznacza, że w jego przypadku dochody nie opierają się na pasywnych źródłach przychodów. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia nie jest przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy CIT. Ad 3 Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów spółek może podlegać podatnik, jeżeli mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych. Jak stanowi art. 2 ust. 1 UOIF, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe. Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a UOIF, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu KSH, prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego. Gwarancje pochodzenia nie wykazują cech któregokolwiek z instrumentów finansowych zdefiniowanych w UOIF. Z art. 120 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 z późn. zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”) wynika, że gwarancja pochodzenia to dokument wydany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej jako: „Prezes URE”), w trybie określonym przez ustawę o OZE, stanowiący dla odbiorcy końcowego potwierdzenie wartości środowiskowych wynikających z unikniętej emisji gazów cieplarnianych oraz, że podana w nim ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii, w rozumieniu ustawy o OZE. Zgodnie z art. 122 ust. 8 ustawy o OZE, gwarancje pochodzenia wydaje się w postaci elektronicznej i przekazuje do rejestru gwarancji pochodzenia, prowadzonego na zasadach przewidzianych w art. 124 ustawy o OZE. Z kolei, stosownie do art. 124 ust. 7 ustawy o OZE, przeniesienie gwarancji pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego wpisu w RGP. Innymi słowy Gwarancje pochodzenia stanowią swego rodzaju certyfikaty administracyjne, związane z regulacją rynku energetycznego i OZE. W związku z tym gwarancje pochodzenia stanowią swoiste certyfikaty administracyjne, związane z regulacją rynku energetycznego i OZE, niestanowiące instrumentów finansowych. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że przychód ze sprzedaży gwarancji pochodzenia nie będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy CIT. Mając powyższe na względzie uprzejmie proszę o potwierdzenie prawidłowości stanowisk.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”), 1) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. 2) dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Kwalifikując przychody osiągane ze zbycia świadectw pochodzenia z OZE do źródła określonego w art. 7b ustawy o CIT, należy więc ustalić, czy stanowią one prawa majątkowe określone w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Jedynie bowiem w przypadku praw majątkowych określonych w ww. przepisie można mówić o przychodach z zysków kapitałowych. W odniesieniu natomiast do praw majątkowych nie spełniających ww. warunków, przychody osiągnięte z ich zbycia będą stanowiły przychody z innych źródeł. Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wskazany powyżej art. 7b ustawy o CIT, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii. Zgodnie z art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm., dalej: ustawa OZE), Wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o której mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2, oraz wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła energii innej niż mikroinstalacja, w której energia elektryczna została wytworzona po raz pierwszy przed dniem wejścia w życie rozdziału 4, przysługuje świadectwo pochodzenia tej energii potwierdzające jej wytworzenie z odnawialnych źródeł energii, zwane dalej "świadectwem pochodzenia ". Przepis art. 44 ust. 1a stanowi, że: Świadectwo pochodzenia wydaje się oddzielnie dla energii elektrycznej wytworzonej z: - biogazu rolniczego; - innych niż biogaz rolniczy odnawialnych źródeł energii. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy OZE, Świadectwo pochodzenia wydaje Prezes URE na wniosek wytwórcy energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, o którym mowa w art. 44 ust. 1. W myśl art. 63 ustawy OZE, 1) Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia są zbywalne i stanowią towar giełdowy w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych. 2) Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia powstają po raz pierwszy z chwilą zapisania tych świadectw, na podstawie informacji o wydanych świadectwach pochodzenia, o których mowa w art. 64 ust. 4, na koncie ewidencyjnym w rejestrze świadectw pochodzenia prowadzonym przez podmiot, o którym mowa w art. 64 ust. 1, i przysługują osobie będącej posiadaczem tego konta. 3) Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa pochodzenia następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw pochodzenia, o którym mowa w art. 64 ust. 1. Wskazać należy, że zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy OZE, Rejestr świadectw pochodzenia lub świadectw pochodzenia biogazu rolniczego prowadzi podmiot prowadzący: 1) giełdę towarową w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych lub 2) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi - organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia (art. 64 ust. 1 ustawy OZE). Podmiot prowadzący, o którym mowa w art. 64 ust. 1, wydaje, na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 52 ust. 2, lub innego podmiotu, któremu przysługują prawa majątkowe wynikające ze świadectwa pochodzenia lub świadectwa pochodzenia biogazu rolniczego, dokument stwierdzający te prawa i określający odpowiadającą tym prawom ilość energii elektrycznej lub ekwiwalentną ilość energii elektrycznej wynikającą z ilości wytworzonego biogazu rolniczego. Z kolei w myśl art. 2 pkt 2 lit. d) ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 910 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o towarach giełdowych – rozumie się przez to: prawa majątkowe wynikające ze świadectw, o których mowa w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, oraz ze świadectw pochodzenia i świadectw pochodzenia biogazu rolniczego, o których mowa w ustawie z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1436, 1597, 1681 i 1762). W tym miejscu należy jeszcze zwrócić uwagę na ust. 1 pkt 6 lit. a przywołanego powyżej art. 7b ustawy o CIT w myśl którego, za przychody z zysków kapitałowych uważa się, przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw wytworzonych przez podatnika. Przepis art. 7b ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, odnosi się jedynie do praw majątkowych wymienionych w punktach od 4 do 7 w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Prawami majątkowymi wymienionymi w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT, są natomiast: 4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, 5) licencje, 6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej, 7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how). - przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Z powyższego wynika zatem, że świadectwo pochodzenia stanowi co prawda prawo majątkowe, które jednakże nie spełnia warunku uznania za podlegające regulacji art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT. Zgodne z art. 4a pkt 22 ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c - i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 722 ze zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: c) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565, d) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, e) opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę, f) niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, g) instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego, h) kontrakty na różnicę, i) opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych, Natomiast z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 listopada 2024 r. w sprawie uznawania i metod wyceny oraz ujawniania i prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1750) wynika, że instrumentem pochodnym jest kontrakt, którego: a) wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny instrumentu finansowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości, oraz b) zawarcie, w tym nabycie lub wystawienie, nie wymaga żadnych wydatków lub wpływów początkowych lub wymaga początkowej inwestycji netto mniejszej niż byłaby wymagana dla innych rodzajów kontraktów, dla których oczekuje się podobnych reakcji na zmiany czynników rynkowych przy założeniu, że w przypadku zmiennej niefinansowej zmienna ta nie jest specyficzna dla żadnej ze stron kontraktu, oraz c) rozliczenie nastąpi w przyszłości, oraz d) rozliczenie nastąpi przez przekazanie instrumentu bazowego, przekazanie innych aktywów finansowych lub przez przekazanie aktywów finansowych o wartości równej różnicy między bieżącą ceną rynkową instrumentu bazowego i jego ceną umowną; Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap. Z kolei w myśl ww. art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych – rozumie się przez to, akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 i 2320), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego. Zatem świadectwa pochodzenia nie mogą zostać uznane za pochodny instrument finansowy. Biorąc pod uwagę powyższe, świadectwo pochodzenia nie jest prawem majątkowym, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani też nie jest instrumentem pochodnym, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy o CIT. Mając na uwadze powyższe należy zgodzić się z Państwem, że przychody ze sprzedaży świadectw pochodzenia nie stanowią przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ust. 1 Ustawy CIT. Z tego też względu przychód z tego tytułu winien zostać zaliczony do przychodów z innych źródeł. W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe. Odnosząc się natomiast do Państwa kolejnych wątpliwości związanych z planami wyboru opodatkowania w postaci Ryczałtu od dochodów spółek dotyczących ustalenia, czy przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia oraz sprzedaży gwarancji pochodzenia jest /będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f Ustawy CIT w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT: Opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli spełnia m.in. następujący warunek: 2) mniej niż 50% przychodów z działalności osiągniętych w poprzednim roku podatkowym, liczonych z uwzględnieniem kwoty należnego podatku od towarów i usług, pochodzi: a) z wierzytelności, b) z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, c) z części odsetkowej raty leasingowej, d) z poręczeń i gwarancji, e) z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, f) ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych, g) z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 - w przypadku gdy w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość dodana pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma. Należy zauważyć, że w przepisie art. 28j ust. 1 pkt 2 ustawy CIT ustawodawca wyklucza możliwość skorzystania z ryczałtu od dochodu spółek przez podmioty uzyskujące więcej niż 50% przychodów z tytułów wymienionych w tym przepisie. W lit. f) tego przepisu zostały wymienione przychody ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych. Z wniosku wynika, że są Państwo wytwórcą energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i z tego tytułu przysługuje Państwu świadectwo pochodzenia energii potwierdzające jej wytworzenie z odnawialnych źródeł energii. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą Państwo dokonywać sprzedaży gwarancji pochodzenia energii elektrycznej wytwarzanej z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii, uzyskanych przez Wnioskodawcę w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii przy wykorzystaniu elektrowni wiatrowej. Jak już wspomniano wcześniej zgodnie z art. 4a pkt 22 ustawy CIT ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W tym miejscu ponownie wskazać należy, że świadectwo pochodzenia energii to dokument, który potwierdza, że energia elektryczna została wytworzona z odnawialnych źródeł energii – tak zwanych OZE. Świadectwa wydaje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (URE), w postaci elektronicznej. Świadectwo daje prawa majątkowe, które są zbywalne i stanowią towar giełdowy, Natomiast gwarancje pochodzenia energii odnawialnej zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy OZE, są dokumentem poświadczającym odbiorcy końcowemu, że określona w tym dokumencie ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej lub sieci przesyłowej została wytworzona z odnawialnych źródeł energii w instalacjach odnawialnego źródła energii. Zgodnie z art. 120 ust. 2 ustawy OZE, Z gwarancji pochodzenia nie wynikają prawa majątkowe. Ponadto w myśl art. 120 ust. 3 ustawy OZE, Gwarancje pochodzenia są zbywalne. Zbycie gwarancji pochodzenia następuje niezależnie od obrotu prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw pochodzenia. Gwarancje pochodzenia wydawane są na wniosek wytwórcy energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii przez prezesa urzędu regulacji energetyki. Do wydawania gwarancji pochodzenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 572 ze zm.) o wydawaniu zaświadczeń. Ustawa OZE jest efektem implementacji do polskiego porządku prawnego przepisów Dyrektywy OZE (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywę 2001/77/WE) nakazującej tworzenie rejestrów gwarancji w krajach Unii Europejskiej. Gwarancje pochodzenia energii są elementem polityki środowiskowej UE, mającym na celu ujawnienie rodzajów źródeł i paliw, z których powstaje energia elektryczna. Są one instrumentem w ramach systemu informacyjnego, mającego zapewnić odbiorcom końcowym jedynie wiedzę na temat sposobu i źródeł wytworzenia energii elektrycznej. Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz wyżej powołane przepisy stwierdzić należy, że zarówno świadectwa pochodzenia jak i gwarancje pochodzenia nie spełniają definicji pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 4a pkt 22 ustawy o CIT. W konsekwencji w analizowanej sprawie nie ulega wątpliwości, że przychód ze sprzedaży świadectw pochodzenia oraz sprzedaży gwarancji pochodzenia nie będzie przychodem ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych w rozumieniu art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy o CIT. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych nr 2 i nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za

pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.