0111-KDIB2-1.4010.112.2025.2.AJ

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy: - Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), - koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym czy Spółka jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, - w stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Spółka w dalszym ciągu będzie uprawniona do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w późniejszych latach niż 2026 rok, - w stosunku do Maszyn, Spółka może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu (nabycia) Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 kwietnia 2025 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.112.2025.1.AJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 kwi etnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (...) Spółka Akcyjna (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm); (dalej: Ustawa CIT). Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Spółka jest producentem (...). Prowadząc swoją działalność, Wnioskodawca podejmuje czynności mające na celu optymalizację własnych procesów produkcyjnych. W tym celu Spółka, w latach 2022-2024 kupiła dwie fabrycznie nowe maszyny służące do montażu komponentów oraz wsparcia technicznego kadry inżynierskiej w procesach produkcyjnych na linii technologicznej. Maszyny, o którym mowa powyżej, to: 1. Automatyczna linia zrobotyzowana (...) - data nabycia: (...) 2024 r. (dalej: „Maszyna 1”) wprowadzona została do ewidencji środków trwałych w styczniu 2025; 2. Poziome centrum obróbcze (...) - data nabycia: (...) 2022 r. (dalej: „Maszyna 2”) w związku z dodatkowymi nakładami na zakończenie instalacji, Maszyna 2 wprowadzona została do ewidencji środków trwałych w lutym 2023; - dalej łącznie: „Maszyny”.

Każda z Maszyn stanowi odrębny, nierozłączny środek trwały. Poniżej zaprezentowana została metodyka pracy przy procesach produkcyjnych Spółki, w której udział biorą Maszyny. Proces produkcyjny w Spółce, w przybliżeniu, można opisać w następujący sposób: Etap 1: Projektowanie i programowanie - opracowanie cyfrowego modelu elementu określającego jego wymiary, geometrię oraz wymagania technologiczne. Przygotowanie programu obróbczego dla Maszyny 2 oraz procesu produkcji stojanów dla Maszyny 1. Etap 2: Przygotowanie surowca - Analiza i dobór odpowiedniego materiału do produkcji. W przypadku Maszyny 1 obejmuje to przygotowanie pakietów stojanów, natomiast w Maszynie 2 umieszczenie obrabianych kadłubów silników na stole roboczym lub palecie centrum obróbczego. Etap 3: Kalibracja i testy - Ustawienie narzędzi, parametrów pracy oraz weryfikacja poprawności działania Maszyn. Przeprowadzenie testów próbnych w celu zapewnienia precyzji i zgodności z wymaganiami produkcyjnymi przed rozpoczęciem seryjnej obróbki. Etap 4: Proces produkcji - Maszyna 1: Realizacja kolejnych etapów produkcji stojanów, w tym izolowanie żłobków, nawijanie i wciąganie cewek, formowanie uzwojenia, ręczny montaż przekładek oraz kontrola jakości. - Maszyna 2: Obróbka kadłubów silników obejmująca frezowanie, wytaczanie, wiercenie, fazowanie i gwintowanie. Automatyczna wymiana palet i narzędzi zapewnia wysoką efektywność oraz elastyczność procesu. Etap 5: Kontrola jakości i obróbka końcowa - Po zakończeniu procesu produkcji elementy są poddawane szczegółowej inspekcji wymiarowej oraz jakościowej. W razie potrzeby wykonuje się dodatkową obróbkę, np. szlifowanie, poprawki uzwojenia czy korekty wymiarowe detali. Spółka w procesie produkcji silników (dalej: Produkty), obejmującym m in. obróbkę CNC i montaż, wykorzystuje hale produkcyjne wyposażone m.in. w Maszyny, które to są odpowiedzialne za kolejne etapy realizowane na linii technologicznej. Nowoczesny park maszynowy stosowany w działalności firmy umożliwia wytwarzanie złożonych i wysokiej jakości Produktów. Maszyna 1 służy do realizowania procesu produkcji (...). Maszyna 2 wykorzystywana jest w produkcji (...), realizując (...). (...). Wnioskodawca wskazuje, że Maszyna 1: - (...) Wnioskodawca wskazuje, że Maszyna 2: - (...) Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że: - Maszyny zostały bezpośrednio nabyte od producentów jako fabrycznie nowe; - amortyzacja Maszyn jeszcze się nie zakończyła; - nie korzysta/nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy CIT; - osiąga przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych; - w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania Maszyn za roboty przemysłowe za prawidłowe, odliczy koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 38eb Ustawy CIT. Kwota odliczenia od dochodu przewidziana w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT nie przekroczy wysokości dochodu uzyskanego przez Spółkę (bez uwzględniania przychodów z zysków kapitałowych). W piśmie z 17 kwietnia 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazali Państwo m. in., że: 1. Spółka pragnie podkreślić, że każda z Maszyn; zarówno Maszyna 1, jak i Maszyna 2, stanowi jako całość odrębny, nierozłączny, kompletny, zintegrowany środek trwały. Każda z Maszyn stanowi nierozerwalną całość funkcjonalną, w związku z czym nie jest możliwe odrębne wyszczególnienie elementów składających się na każdą z nich. Wskazanie poszczególnych komponentów (elementów) nie jest możliwe, ponieważ to właśnie Maszyna 1 i Maszyna 2 stanowią odpowiednio dwa spójne, funkcjonalne elementy (maszyny, środki trwałe). Należy wskazać, że każda z Maszyn stanowi jednolitą, nierozdzielną funkcjonalnie i konstrukcyjnie całość. Co więcej, również w księgach rachunkowych każda z Maszyn została zaewidencjonowana jako pojedynczy środek trwały - nie występuje wyodrębnienie poszczególnych elementów na potrzeby księgowe, rachunkowe ani technologiczne. 2. Organ podatkowy w pierwszej kolejności wskazał na udzielenie odpowiedzi, które elementy Maszyny 1 i Maszyny 2 stanowią roboty, a które maszyny i urządzenia funkcjonalnie z nimi związane. Wobec tak postawionego pytania, Spółka pragnie podkreślić, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa CIT), brak jest definicji „robota”. Wobec tego ustalając znaczenie tego słowa należy odnieść się do definicji zawartej w słowniku języka polskiego PWN, zgodnie z którym słowo „robot” oznacza „urządzenie zastępujące człowieka przy wykonywaniu niektórych czynności”. Mając na uwadze udzieloną przez Spółkę odpowiedź na pytanie nr 1 oraz definicję językową słowa „robot”, Spółka pragnie wskazać, że Maszyna 1 oraz Maszyna 2 spełniają powyższą definicję, tj. są robotami, ponieważ stanowią urządzenia zastępujące człowieka przy wykonywaniu niektórych czynności. 3. W związku z odpowiedziami Spółki na pytanie 1 i 2, w ocenie Spółki niemożliwe jest udzielenie odpowiedzi na niniejsze pytanie z tego względu, że Maszyna 1 i Maszyna 2 jako całość stanowią odrębne środki trwałe (roboty), przez co zadane przez Organ podatkowy pytanie, nie koresponduje z środkami trwałymi jakimi są Maszyna 1 i Maszyna 2. 4. Zgodnie z opisem zawartym we Wniosku, wielozadaniowość Maszyny 1 przejawia się następującymi cechami: - (...), - (...), - (...). Natomiast wielozadaniowość Maszyny 2 wynika z posiadania przez tę maszynę, cech: - (...), - (...), - (...). Zgodnie z powyższym, Maszyny są wielozadaniowe, ponieważ potrafią realizować wiele zadań. 5. Opisane we Wniosku Maszyny 1 i 2 posiadają właściwości manipulacyjne, bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych. 6. Systemy teleinformatyczne Spółki, z którymi połączona jest Maszyn 1 i Maszyna 2, ułatwiają Spółce prowadzenie procesów produkcyjnych. W przypadku Maszyny 1, wskazać należy, że jest ona podłączona do systemu teleinformatycznego Spółki. Pozwala to na zdalną diagnostykę Maszyny 1 (również możliwość diagnostyki Maszyny 1) oraz na zebranie danych o produkowanym numerze modelu produktu, czasie rozpoczęcia i zakończenia produkcji, ilości wyprodukowanych dobrych i złych sztuk produktów. Istnieje możliwość podglądu danych ze stacji testowej w czasie rzeczywistym. Powyższe zdecydowanie ułatwia prowadzenie procesów produkcyjnych z wykorzystaniem Maszyny 1. W zakresie Maszyny 2 obecnie pracownicy Spółki, za pomocą systemu teleinformatycznego mają dostęp do katalogu z programami obróbczymi na Maszynie 2, oznacza to możliwość zdalnego wgrania nowego programu lub edytowania istniejących programów obróbczych, a więc co za tym idzie, zdalne zarządzanie Maszyną 2. Powyższe zdecydowanie ułatwia prowadzenie procesów produkcyjnych z wykorzystaniem Maszyny 2. 7. W pierwszej kolejności Spółka pragnie ponownie podkreślić, że Maszyna 1 i Maszyna 2 stanowią dwa odrębne środki trwałe - nie są to zespoły urządzeń, maszyn czy robotów. Maszyna 1 stanowi funkcjonalnie nierozerwalny jeden środek trwały i analogicznie Maszyna 2. W dalszej kolejności Spółka pragnie wskazać, że to Spółka zwraca się we Wniosku z prośbą do Organu podatkowego o weryfikację czy zgodnie z prezentowanym stanowiskiem nabyte Maszyny stanowią roboty przemysłowe. Tymczasem Organ podatkowy zadał pytanie „(...) wchodzą również roboty przemysłowe (...)”. Bezpośrednia odpowiedź na tak zadane przez Organ podatkowy pytanie prowadziłaby do sytuacji, w której to Spółka samodzielnie w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (udzielane przez Spółkę odpowiedzi stanowią bowiem uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wskazałaby fakt, który jest de facto przedmiotem zadanego pytania. Niezależnie od powyższego, Spółka wskazuje, że każda z Maszyn (Maszyna 1 i Maszyna 2): - jest automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszyną, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, - wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania; - jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne Spółki, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów; - jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń; - jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym Spółki. 8. Spółka jako podmiot prawa handlowego, zawiązana została w celu wypracowywania zysku, dlatego też w latach podatkowych, w których zamierza korzystać z ulgi na robotyzację ma nadzieję i plan nie ponosić straty podatkowej. 9. Koszty wskazane we wniosku nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. 10. Wystawiona faktura nie zawiera informacji o tym, że przedmiotem sprzedaży był „robot przemysłowy”. 11. Maszyny zostały zakwalifikowane w ewidencji środków trwałych pod pozycją: - Maszyna 1: grupa 5 „maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne”, podgrupa 53 „maszyny do produkcji wyrobów z metali i tworzyw sztucznych”, symbol KŚT 538: maszyny do nawijania cewek oraz izolacji silników, transformatorów i kondensatorów; - Maszyna 2: grupa 4 „maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania”, podgrupa 41 „obrabiarki do metali”, symbol KŚT 419: pozostałe obrabiarki do metali, w tym obrabiarki kombinowane, jednostki obróbcze zespołowe, automatyczne linie obróbcze oraz obrabiarki specjalizowane. Pytania 1. Czy opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT? 2. Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie? 3. Czy w stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie uprawniony do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w późniejszych latach niż 2026 rok? 4. Czy w stosunku do Maszyn, Wnioskodawca może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu (nabycia) Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn? Państwa stanowisko w sprawie 1. Opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT. 2. Poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie. 3. W stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie uprawniony do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku. 4. W stosunku do Maszyn, Wnioskodawca może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy: Ad 1 Zgodnie z art. 38eb ust 3 Ustawy CIT przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania; 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów; 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń; 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika. Opisane w treści przedmiotowego stanu faktycznego Maszyny spełniają wszystkie niezbędne warunki, do kwalifikacji ich jako roboty przemysłowe (w świetle treści art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT): 1) są automatycznie sterowalne - sterowanie następuje za pomocą sterownika (...); 2) są programowalne - przy użyciu pulpitu (...); 3) są wielozadaniowe - Maszyny posiadają funkcje: chwytania, transportowania, nawijania oraz wiercenia i frezowania; 4) mają charakter stacjonarny - Maszyny są posadowione w jednym miejscu w hali przemysłowej, stanowiącej ich środowisko przemysłowe; 5) posiadają co najmniej 3 stopnie swobody; 6) mają właściwości manipulacyjne - dokonując wykładni użytego w powyższym przepisie zwrotu „manipulacyjne” należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp pwn.pl) „manipulacyjne” oznacza wykonywanie precyzyjnych czynności ręcznie lub za pomocą narzędzia trzymanego w ręku. Natomiast jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Maszyny wykonują precyzyjnie czynności końcówkami roboczymi według zaprogramowanej trajektorii ruchu; 7) są przeznaczone do zastosowań przemysłowych - Maszyny są przystosowane tylko do pracy w środowisku przemysłowym - zostały ulokowane w halach produkcyjnych Spółki; 8) wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania - Maszyny wymieniają dane w formie cyfrowej pomiędzy urządzeniami, które są w nich zabudowane, m.in: wymieniają dane w formie cyfrowej pomiędzy urządzeniami, które są w nich zabudowane, m.in: silnikami, pompami, magazynem narzędzi, układem bezpieczeństwa itp. Ma to na celu zdalne sterowanie, programowanie i monitorowanie poszczególnych urządzeń wchodzących w skład Maszyn; 9) Maszyny są podłączone z systemem teleinformatycznym Spółki. Jest to system zarządzania produkcją umożliwiający m. in. zdalny podgląd panelu operatorskiego, zdalne programowanie, dodawanie nowych procedur itp.; 10) są monitorowane za pomocą różnych czujników, kurtyn bezpieczeństwa; 11) są zintegrowane za pomocą przenośników z maszynami produkującymi i impregnującymi, a także z tokarką, wiertarką i prasą. Biorąc powyższe pod uwagę, Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT. Ad 2 Zgodnie z art. 38eb ust 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Natomiast art. 38eb ust. 2 Ustawy CIT stanowi, że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się: 1) koszty nabycia fabrycznie nowych: a) robotów przemysłowych, b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych, c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe), d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer, e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych; 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1; 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2; 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych. Zgodnie z art. 38eb ust. 3 Ustawy CIT przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania; 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów; 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń; 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika. Z kolei art. 38eb ust. 5 stanowi, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Stosownie do brzmienia przepisu art. 15 ust. 1 Ustaw CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do skorzystania z odliczenia o którym mowa w treści art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT z uwagi na: 1) poniesienie kosztów uzyskania przychodów na nabycie robota przemysłowego (w postaci Maszyn); 2) datę poniesienia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację - tj. przedmiotowe wydatki będą stanowić koszty uzyskania przychodu w trakcie trwania roku podatkowego, który rozpoczął się w 2023 r. (Maszyna 2) i 2025 r (Maszyna 1), do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r; 3) uzyskiwanie przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Podsumowując, poniesione przez Wnioskodawcę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie, w wysokości 50% wartości początkowej Maszyn. Ad 3 Zgodnie z art. 38eb ust 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Z kolei art. 38eb ust. 5 Ustawy CIT stanowi, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Stosownie do brzmienia przepisu art. 15 ust. 1 Ustaw CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów, b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych d) wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia. Wnioskodawca zwraca uwagę, że okres trwania amortyzacji zależy od wyboru właściwej stawki amortyzacyjnej oraz momentu jej rozpoczęcia. W konsekwencji, biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy, nie sposób przyjąć, iż warunkuje on prawo do skorzystania z ulgi w oparciu o wysokość stawki amortyzacyjnej, a także o datę zakupu robota (faworyzując w praktyce podmioty, które nabędą roboty przemysłowe we wcześniejszym terminie i tym samym będą w stanie w większym stopniu skorzystać z ulgi). Ponownego podkreślenia wymaga fakt, że kategoria kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację umożliwia również jednorazowe rozliczenie w kosztach podatkowych wydatków na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych. Przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym Spółka nie będzie mogła odliczać, kosztów poniesionych na robotyzację, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, stawiałoby w uprzywilejowanej roli podatników którzy wybrali inną metodę skorzystania z ulgi. Ponadto, jak podkreślał wielokrotnie DKIS w wydawanych interpretacjach indywidualnych „ulga na robotyzację” ma na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej. Nie sposób zatem przyjąć, że w ramach ulgi, przedsiębiorcy mieliby możliwość odliczenia jedynie części kosztów poniesionych na robotyzację, a ponadto wysokość dodatkowego odliczenia byłaby systematycznie zmniejszana, w związku z upływem czasu na skorzystanie z ulgi. Zatem zasadniczy cel wprowadzenia preferencji zostałyby pominięty. Podsumowując, w stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie uprawniony do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku. Z punktu widzenia korzystania z ulgi na robotyzację najistotniejsze jest to, aby doszło do poniesienia wydatków na robotyzację w okresie 2022- 2026. Natomiast fakt, że dokonywanie odpisów amortyzacyjnych będzie miało miejsce w latach podatkowych późniejszych niż 2026 rok, jest bez znaczenia dla korzystania z ulgi na robotyzację. Spółce w dalszym ciągu będzie przysługiwało prawo do rozliczenia ulgi na robotyzacje w całości, aż do pełnego zamortyzowania Maszyn. W przeciwnym razie prowadziłoby to do niesprawiedliwego wykorzystania ulgi - podatnicy, którzy wybrali szybszy sposób amortyzacji lub nabyli robota przemysłowego na początku okresu 2022- 2026, mogliby wykorzystać ulgę na robotyzację w pełni. Z kolei podatnicy, którzy wybrali dłuższy sposób amortyzacji podatkowej lub nabyli robota przemysłowego na końcu okresu 2022- 2026, nie mogliby wykorzystać ulgi na robotyzację w pełni. Niewątpliwie celem ustawodawcy było to, aby polscy podatnicy zwiększyli nakłady na robotyzację i automatyzację swoich przedsiębiorstw. Dlatego nie jest dopuszczalne, aby nie mogli oni w pełni wykorzystać z ulgi na robotyzację, tym bardziej, jeśli była ona dla nich zachętą do poniesienia określonego wydatku. Ad 4 Zgodnie z art. 38eb ust 1 Ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Z kolei art. 38eb ust. 5 stanowi, że odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Jak stwierdził DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2022 r., sygn. 0111- KDIB2-1.4010.305.2022.2 AR: W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia (...) czy wydatki wskazane przez Wnioskodawcę mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 38eb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jednorazowo mimo, iż spełniają jednocześnie definicję środków trwałych jest prawidłowe. Tym samym, wybór w zakresie sposobu skorzystania z odliczenia o którym mowa w art. 38eb ust 1 Ustawy CIT należy do podatnika. W szczególności należy zwrócić uwagę na wieloznaczność pojęcia terminu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Kosztami podatkowymi poniesionymi na robotyzację są zarówno odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (w postaci fabrycznie nowych robotów przemysłowych), a także wydatki poniesione w danym roku podatkowym na zakup fabrycznie nowych robotów przemysłowych. Ustawodawca formułując przepis celowo umożliwił podatnikom wybór sposobu skorzystania z ulgi, czego skutkiem jest objęcie preferencją podatników na równych zasadach, niezależnie od momentu nabycia robota przemysłowego, a także sposobu jego rozliczenia w kosztach podatkowych. Co ważne, w trakcie organizowanych z przedsiębiorcami spotkań, przedstawiciele Ministerstwa Finansów wskazywali, że podatnik będzie miał prawo jednorazowego rozliczenia ulgi na robotyzację w roku, w którym podatnik nabędzie roboty przemysłowy. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że robot przemysłowy będzie stanowił środek trwały, od którego kosztem podatkowym - zgodnie z ogólnymi zasadami rozpoznawania kosztów, z pominięciem korzystania z ulgi na robotyzację - będą odpisy amortyzacyjne. Ponadto Spółka zwraca uwagę na brzmienie art. 38eb ust. 6 Ustawy CIT, który stanowi, że podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f- przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1. Przywołany przepis wskazuje, że w sytuacji, w której podatnik zbył robota przemysłowego przed zakończeniem jego amortyzacji, jest zobowiązany do „zwrócenia” preferencji wynikającej z ulgi na robotyzację. Zatem bez znaczenia pozostaje fakt, czy podatnik dokonał jednorazowego rozliczenia w ramach ulgi na robotyzację czy poprzez odpisy amortyzacyjne, ponieważ w przypadku zbycia robota przemysłowego, finalnie i tak będzie zobowiązany do „zwrócenia” ulgi. Gdyby ustawodawcy zależało na tym, aby ulga na robotyzację była rozliczana wraz z odpisami amortyzacyjnymi robota przemysłowego, wówczas przywołany art. 38eb ust 6 Ustawy CIT stanowiłby, że w przypadku zbycia środka trwałego przed zakończeniem jego amortyzacji, podatnik jest zobowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych wcześniej odliczeń w wysokości 50% odpisów amortyzacyjnych. Tymczasem w przywołanym przepisie jest mowa wyłącznie o odliczeniach. Co więcej, uznanie, że korzystanie z ulgi na robotyzację jest możliwe tylko poprzez odpisy amortyzacyjne, prowadziłoby do niesprawiedliwego jej stosowania - podatnicy, którzy nabyliby środki trwałe, podlegające jednorazowej amortyzacji, skorzystaliby w pełni z ulgi na robotyzację już w roku poniesienia wydatku. Z kolei podatnicy, którzy nabyli środki trwałe niemogące zostać zamortyzowane jednorazowo, byliby w nieuprzywilejowanej sytuacji i ulga na robotyzację byłaby rozliczana w czasie. Prowadziłoby to do nierówności. Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 grudnia 2023 r., sygn. III SA/Wa 1993/23, w którym to sąd stwierdził co następuje: „Ustawodawca wskazał, że od podstawy opodatkowania odliczeniu podlega 50% kosztów uzyskania przychodów „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. Użyte na gruncie powołanego przepisu stwierdzenie „poniesionych” wskazuje, że pod wskazanym pojęciem należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały faktycznie wydatkowane przez podatnika. [...] wszystkie wydatki, które warunkują nabycie własności robota przemysłowego, czy urządzeń bądź maszyn peryferyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację [...] kosztem uzyskania przychodów poniesionym na robotyzację są koszty warunkujące nabycie składników majątku podlegających rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. Z uwagi na powyższe nieuzasadnionym jest stanowisko organu podatkowego, zgodnie z którym od podstawy opodatkowania odliczeniu powinny podlegać wyłącznie odpisy amortyzacyjne. Wynika to z faktu, że odpisy amortyzacyjne nie warunkują nabycia danego składnika majątkowego, lecz stanowią wyraz odliczenia w czasie wydatków poniesionych na nabycie konkretnego składnika majątkowego. W przypadku zaś środków trwałych wydatek poniesiony na nabycie dokonywany jest wcześniej, sam zaś fakt rozliczenia wskazanego wydatku w kosztach uzyskania przychodów ma miejsce po jego nabyciu w drodze odpisów amortyzacyjnych.” Z powyższego fragmentu wyroku WSA jednoznacznie wynika, że ustawodawca celowo tak skonstruował ulgę na robotyzację, aby możliwe było rozpoznanie wszelkich kosztów związanych z nabyciem Maszyn już w roku podatkowym poniesionych wydatków, a nie dopiero wraz z dokonywanymi odpisami amortyzacyjnymi. Podsumowując, w stosunku do Maszyn, Wnioskodawca może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn. Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie przedstawionego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej. Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że: podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez Według art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT: za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się: 1) koszty nabycia fabrycznie nowych: a) robotów przemysłowych, b) maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c) maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe), d) maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer, e) urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych; 2) koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1; 3) koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2; 4) opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych. W świetle art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT: Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki: 1) wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania; 2) jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów; 3) jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń; 4) jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika. Stosownie do art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 ustawy o CIT: Podatnik, który zbył środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne wymienione w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem okresu ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 17f - przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1. Art. 38eb ust. 7 ustawy o CIT stanowi zaś, że: Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu. Stosownie do art. 38eb ust. 8 ustawy o CIT: W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie. Zgodnie zaś z art. 18d ust. 3k ustawy o CIT: Do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się. W myśl art. 18d ust. 5 ustawy o CIT: Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Z treści art. 18d ust. 6 ustawy o CIT wynika, że: Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów. Art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT stanowi, że: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Z opisu sprawy wynika, że Spółka w latach 2022-2024 kupiła dwie fabryczne nowe maszyny służące do montażu komponentów oraz wsparcia technicznego kadry inżynierskiej w procesach produkcyjnych na linii technologicznej. Maszyny, o którym mowa to: - Automatyczna linia zrobotyzowana (...) - data nabycia: (...) 2024 r. (dalej: „Maszyna 1”) wprowadzona została do ewidencji środków trwałych w styczniu 2025; - Poziome centrum obróbcze (...) - data nabycia: (...) 2022 r. (dalej: „Maszyna 2”) w związku z dodatkowymi nakładami na zakończenie instalacji, Maszyna 2 wprowadzona została do ewidencji środków trwałych w lutym 2023; Każda z Maszyn stanowi odrębny, nierozłączny środek trwały. Maszyny zostały bezpośrednio nabyte od producentów jako fabrycznie nowe. Dodatkowo wskazaliście Państwo, że Spółka nie korzysta/nie będzie korzystała ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a Ustawy o CIT oraz, że osiąga przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Koszty wskazane we wniosku nie zostały zwrócone Spółce w jakiejkolwiek formie jak również nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ad 1 Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy opisane przez Wnioskodawcę w treści stanu faktycznego Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego, o którym mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy CIT. Art. 38eb ust. 3 ustawy o CIT wskazuje co należy rozumieć przez robota przemysłowego. Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za robota przemysłowego uznaje się taką maszynę, która powinna mieć zastosowanie przemysłowe. W przepisach dotyczących ulgi na robotyzację, jak i w pozostałych przepisach ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane wyrażenie „dla zastosowań przemysłowych”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN „przemysł” został zdefiniowany jako „produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych”. Kolejną definicję przemysłu możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „przemysł” jako: „działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych”. Z wyżej wymienionych definicji wynika, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów). Jak wynika z wniosku, Spółka jest producentem obszernej gamy energooszczędnych trójfazowych silników asynchronicznych klatkowych i pierścieniowych ogólnego przeznaczenia, przeciwwybuchowych dla górnictwa i przemysłu chemicznego, morskich, dźwignicowych oraz innych specjalistycznych dedykowanych do konkretnych aplikacji klientów, a Maszyny zostały nabyte w celu optymalizacji własnych procesów produkcyjnych. Zatem, warunek dot. zastosowania przemysłowego w przypadku Maszyn należy uznać za spełniony. Mając na względzie powyższe oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro Maszyny 1 oraz Maszyny 2 zostały bezpośrednio nabyte od producenta jako nowe, w stanie fabrycznym oraz: - są automatycznie sterowane i programowalne gdyż: - są sterowane za pomocą sterownika (...) oraz sterownika (...) opartego na Kontrolerze (...); - są programowalne z pulpitu operatora (...); - są wielozadaniowe bowiem: - Maszyna 1 wykonuje następujące zadania: chwytania, transportowania, nawijania, izolowania, formowania, szycia i kontroli elektrycznej; - Maszyna 2 wykonuje następujące zadania (...) to jako spełniające warunki określone w art. 38eb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą zostać uznane za roboty przemysłowe, o których mowa w tym przepisie. W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe. Ad 2, 3, 4 Państwa wątpliwości m.in. dotyczą ustalenia, czy koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym czy Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie. Odnosząc się do powyższej wątpliwości Spółki wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT: Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT: Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki. W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Natomiast jak stanowi art. 16g ust. 3 ww. ustawy, Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku. Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, którą stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przepis art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów. W przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (zarówno przed 1 stycznia 2022 r., jak i po tym dniu) fabrycznie nowych aktywów, spełniających warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT, w sytuacji osiągania przez podatnika dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych - odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych składników dokonane w latach 2022-2026 będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. Zgodzić się zatem należy ze Spółką, iż poniesione przez Spółkę koszty nabycia Maszyn stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, a tym samym Spółka jest uprawniona do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w przywołanym przepisie. W związku z powyższym, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 uznano za prawidłowe. Państwa wątpliwości dotyczą też ustalenia, czy w stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Spółka w dalszym ciągu będzie uprawniona do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w późniejszych latach niż 2026 rok. Jak już wcześniej wskazano, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m ustawy o CIT. Ponadto, w myśl art. 16f ust. 1 ustawy o CIT: Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b. Tym samym, w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego/wartości niematerialnej i prawnej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, którą stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 ustawy o CIT. W związku z powyższym, nie można podzielić Państwa stanowiska odnośnie pytania nr 3 zgodnie z którym, w stosunku do Maszyn, których amortyzacja nie zakończy się w roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku, Spółka w dalszym ciągu będzie uprawniona do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 Ustawy CIT, aż do momentu ich pełnego zamortyzowania, nawet, jeśli nastąpi to po roku podatkowym, który rozpocznie się w 2026 roku. W przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (zarówno przed 1 stycznia 2022 r., jak i po tym dniu) fabrycznie nowych aktywów, spełniających warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT, w sytuacji osiągania przez podatnika dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych – odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych składników tylko dokonane w latach 2022-2026 będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. Jak już bowiem wskazano wcześniej, ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Jak już wskazano, odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Ulga dotyczy wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu w latach 2022-2026. W związku z powyższym, ze względu na czasowy charakter przepisów ulgi na robotyzację, odpisy amortyzacyjne powstałe, po 31 grudnia 2026 roku nie będą mogły podlegać ponadnormatywnemu odliczeniu z tytułu ulgi na robotyzację. Tym samym, jeśli amortyzacja Maszyn nie zakończy się w 2026 r., to Spółka nie będzie mogła skorzystać z odliczenia na podstawie art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT w późniejszych latach. A zatem, mając na względzie powyższe, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe. Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy w stosunku do Maszyn, Spółka może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu (nabycia) Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn wskazać należy, że Spółka nie może dokonywać jednorazowego odliczenia w roku zakupu Maszyn. Z przepisu art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy: - dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu, - ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację, - ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 roku, do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 roku. Zauważyć należy, że gdy składniki majątku (roboty) uznawane są za środki trwałe, to kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT). Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Maszyny spełniają definicję robota przemysłowego oraz zostały przyjęte przez Państwa do ewidencji środków trwałych, to w związku z powyższym, Spółka może odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych poniesionych w latach 2022-2026 na ich nabycie - jednak Spółka nie może tego dokonać jednorazowo. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, Maszyna 1 oraz Maszyna 2 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych odpowiednio w styczniu 2025 oraz w lutym 2023. Tym samym, Maszyny podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów ustawy o CIT. Z uwagi na powyższe nie można uznać, że podatnik, który nabył robota stanowiącego środek trwały, może jednorazowo w roku jego zakupu odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków. A zatem, nie będzie możliwe jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów zakupu Maszyn, z tego względu, że spełniają one definicję środków trwałych. Koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 ustawy o CIT stanowią/stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Spółkę środków trwałych, i to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych Spółka może dokonać dodatkowego odliczenia od podstawy podatkowania. W związku z powyższym, nie zasługuje na aprobatę Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 zgodnie z którym w stosunku do Maszyn, Wnioskodawca może wybrać sposób odliczenia kosztów uzyskania przychodów na robotyzację, poprzez wybór jednej z metod: jednorazowe odliczenie w roku zakupu Maszyn albo dokonywanie odliczenia wraz z odpisami amortyzacyjnymi Maszyn. Mając na uwadze powyższe, stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Odnosząc się do przywołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanego przez Państwa wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.