0111-KDIB1-3.4010.66.2025.1.JMS
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 10 lutego 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT po zaprzestaniu działalności produkcyjnej w zakładzie w (...). Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia z CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej na podstawie Zezwolenia 2011, nawet po zamknięciu zakładu w (...), pod warunkiem dalszego prowadzenia działalności w zakładzie w (...). Interpretacja uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy po zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej w zakładzie w (...), Spółce będzie przysługiwać prawo do korzystania ze Zwolnienia z CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2011 w odniesieniu do działalności zwolnionej prowadzonej w zakładzie w (...). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(...) sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) to wiodąca firma z branży (...), oferująca szeroką gamę innowacyjnych i zrównoważonych produktów i rozwiązań (...). Spółka wchodzi w skład Grupy (...) (dalej: „Grupa”). Spółka otrzymała trzy zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „(...)”, „Strefa”), na podstawie których zrealizowała trzy nowe inwestycje, poprzez 2 zakłady zlokalizowane w (...) oraz w (...), dzięki czemu uzyskała prawo do pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „Zwolnienie z CIT”): a. Zezwolenie nr (...) z dnia (...) 2004 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) (dalej: „Zezwolenie 2004”), b. Zezwolenie nr (...) z dnia (...) 2006 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) (dalej: „Zezwolenie 2006”), c. Zezwolenie nr (...) z dnia (...) 2011 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (...) (dalej: „Zezwolenie 2011”), - zwane dalej łącznie „Zezwoleniami SSE”. Zezwolenie 2004 określa rodzaj działalności gospodarczej, jaka może być prowadzona na terenie (...), rozumianej jako działalność (...) związana z towarami i usługami produkowanymi w ramach SSE, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)”) - Dz.U. 2004 Nr 89, poz. 844, z późn. zm. (dalej: „PKWiU 2004”) w następujących kodach: (...). Zezwolenie 2006 określa rodzaj działalności gospodarczej, jaka może być prowadzona na terenie (...), rozumianej jako działalność (...) związana z towarami i usługami produkowanymi w ramach SSE zgodnie z PKWiU 2004 w następujących kodach: (...). Zezwolenie 2011 określa rodzaj działalności gospodarczej, jaka może być prowadzona na terenie (...), rozumianej jako działalność (...) związana z towarami i usługami produkowanymi w ramach SSE, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Dz.U. 2008 Nr 207, poz. 1293, z późn. zm. (dalej: „PKWiU 2008”) w następujących kategoriach: (...). Różnice w numeracji klasyfikacji w Zezwoleniu 2004 i 2006 w porównaniu z Zezwoleniem 2011 wynikają wyłącznie ze zmiany odpowiednich przepisów dotyczących kodów PKWiU. Poniżej Wnioskodawca przedstawia kody PKWiU zawarte w Zezwoleniu 2004 i Zezwoleniu 2006 (zgodnie z PKWiU 2004) oraz odpowiadające im kody PKWiU 2008 zawarte w Zezwoleniu 2011:
(...). Biorąc powyższe pod uwagę, zakres Zezwoleń SSE jest taki sam, a Zezwolenie 2011 wskazuje dodatkowe kody PKWiU, wynikające z rozszerzenia asortymentu wyrobów produkowanych w zakładzie w (...). Inwestycje, na które Wnioskodawca uzyskał Zezwolenie 2004 i Zezwolenie 2011 dotyczyły zakładu w (...), a Zezwolenie 2006 zostało wydane na inwestycję prowadzoną w zakładzie w (...). Na podstawie poszczególnych Zezwoleń SSE Wnioskodawca został zobowiązany, aby w określonym terminie na terenie (...): a. ponieść koszty kwalifikowane, b. zakończyć realizację inwestycji, c. zatrudnić określoną liczbę nowych pracowników, d. utrzymać zatrudnienie na określonym poziomie przez okres 5 lat. Wszystkie wskazane powyżej warunki zostały przez Spółkę spełnione w stosunku do wszystkich Zezwoleń SSE, z zachowaniem wskazanych terminów. Ponadto Wnioskodawca spełnił opisane w § 5 ust. 2 Rozporządzenia z 2008 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 121) , w odniesieniu do wszystkich Zezwoleń SSE, warunki skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego w zakresie: a. utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b. utrzymania inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy poszczególne inwestycje zostały zakończone. W związku z powyższym Wnioskodawca uzyskał uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), z którego Spółka korzysta. Wnioskodawca otrzymał indywidualną interpretację podatkową wydaną w dniu 23 listopada 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w (...), sygn. (...), w której organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca ma prawo łącznie obliczać zwolniony wynik podatkowy z całej działalności prowadzonej w ramach (...) przez oba zakłady zlokalizowane w (...) i (...) oraz chronologicznie korzystać ze zwolnienia CIT uzyskanego na podstawie Zezwoleń SSE („Interpretacja”). Wnioskodawca prowadzi ewidencję umożliwiającą łączne ustalanie dochodu uzyskanego na terenie (...) tytułem Zezwoleń SSE oraz korzysta z pomocy publicznej zgodnie z otrzymaną Interpretacją. Spółka wykorzystała zwolnienie CIT przyznane na podstawie Zezwolenia 2004 i obecnie korzysta ze zwolnienia CIT na podstawie Zezwolenia 2006. Spółka jeszcze nie rozpoczęła korzystania ze zwolnienia CIT uzyskanego na podstawie Zezwolenia 2011. Zgodnie z kalkulacjami Spółki wykorzysta ona w rozliczeniu CIT za 2024 rok dostępny limit zwolnienia wynikający z Zezwolenia 2006 i rozpocznie wykorzystanie limitu zwolnienia przyznanego na podstawie Zezwolenia 2011. Na przełomie I i II kwartału 2025 roku, zgodnie z decyzją grupy kapitałowej, do której należy Spółka zamierza zamknąć procesy produkcyjne w zakładzie w (...). Następnie Spółka rozważa sprzedaż bądź wynajem tej nieruchomości. Decyzja ta motywowana była wyłącznie przyczynami biznesowymi. Spółka nie wyklucza przeniesienia pewnych funkcji wspierających procesy produkcyjne z (...) do zakładu w (...) (nadal nie ma w tym zakresie finalnych postanowień i prowadzone są analizy na poziomie grupowym). Jednocześnie Spółka nadal będzie prowadzić działalność w ramach zakładu w (...) w dotychczasowym zakresie. Działalność podstawowa Spółki na terenie (...) nie ulegnie zmianie i Wnioskodawca zamierza kontynuować tę działalność również w przyszłości. Warto wskazać, że zamknięcie procesów produkcyjnych w zakładzie w (...), objętych Zezwoleniami 2004 oraz 2011 nastąpi dopiero w 2025 r. Tym samym, ze względu na fakt, iż obie inwestycje objęte Zezwoleniami zostały zakończone do dnia 30 września 2015 r., należy wskazać, że Spółka spełniła warunki wskazane w § 5 ust. 1 i ust. 2 Rozporządzenia z 2008, tj.: 1) utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym; 2) utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
Pytanie
Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, po zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej w zakładzie w (...), Spółce będzie przysługiwać prawo do korzystania ze Zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2011 w odniesieniu do działalności zwolnionej prowadzonej w zakładzie w (...)? Państwa stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, po zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej w zakładzie w (...), Spółce będzie przysługiwać prawo do skorzystania ze Zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2011 w odniesieniu do działalności zwolnionej prowadzonej w zakładzie w (...). 1. Zakres Zwolnienia z CIT na podstawie zezwolenia wyznaczony granicami SSE Stosownie do regulacji art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomic znej na podstawie zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia 2011, zwolnienie z CIT przysługuje podatnikowi z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. Na podstawie powyższych przepisów należy wskazać, że zwolnieniu z podatku dochodowego podlega dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej:
1) na terenie określonym w zezwoleniu oraz 2) na podstawie zezwolenia przy pomocy kodów PKWiU - do wysokości dostępnego limitu wynikającego z tego zezwolenia. Z powyższego można wyciągnąć wniosek, że jedynymi wprowadzonymi przez ustawodawcę ograniczeniami do uznania dochodu za zwolniony na podstawie zezwolenia są: 1) lokalizacja, w której prowadzona jest działalność na podstawie zezwolenia, określona poprzez wskazanie konkretnej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na terenie której zlokalizowana jest inwestycja, oraz 2) rodzaj prowadzonej działalności, określony za pomocą kodów PKWiU. Jednocześnie treść samego zezwolenia wskazuje, że jest ono wydawane na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność (...), w zakresie wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych (określonych za pomocą kodów PKWIU) na terenie określonym w zezwoleniu poprzez wskazanie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, na której ma być prowadzona działalność. Jednocześnie Zezwolenia SSE, w przeciwieństwie do decyzji o wsparciu wydawanych w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, nie wskazują konkretnego adresu czy numerów działek, na których ma być prowadzona działalność gospodarcza objęta zwolnieniem z CIT. W sytuacji Spółki ramy zwolnienia podatkowego wyznaczone są obszarem (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej wskazanym we wszystkich Zezwoleniach SSE Spółki i kodami PKWiU w zakresie (...). Z uwagi na brak wskazania w Zezwoleniach SSE konkretnej lokalizacji/zakładu, wsparcie na realizację inwestycji nie jest w ocenie Spółki ograniczone do dochodu wygenerowanego z określonych środków trwałych, aktywów nabytych lub wytworzonych w związku z realizacją inwestycji w ramach zakładu, którego dotyczyła inwestycja stanowiąca podstawę do wydania danego zezwolenia, a do działalności sprecyzowanej w Zezwoleniu 2011 (kodami PKWIU i granicami (...) SSE) prowadzonej przez całe przedsiębiorstwo. Należy wskazać, że Zezwolenie 2011 nie precyzuje szczegółowo adresu prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej z CIT, a jedynie wskazuje, że “po przeprowadzeniu rokowań udziela się zezwolenia przedsiębiorcy [nazwa i adres Spółki wynikające z wpisu do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) oraz numer KRS] na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność (...) w zakresie wyrobów i usługi wytworzonych na terenie strefy, określonych w następującej pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego...”. W dalszej części Zezwolenie 2011 wymienia kody PKWiU, które zostały przez Spółkę wskazane w opisie stanu faktycznego. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka nadal będzie uprawniona do korzystania ze Zwolnienia z CIT na podstawie Zezwolenia 2011 z uwagi na to, że spełnione będą warunki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, tj. 1) Spółka nadal będzie prowadziła działalność na terenie określonym w Zezwoleniu 2011, czyli na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, oraz 2) rodzaj prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będzie odpowiadał klasyfikacji PKWiU wskazanej w Zezwoleniu 2011. 2. Spełnienie warunków wynikających z Zezwoleń SSE Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy SSE podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 2 ustawy SSE, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności: 1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników; 2) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę. Dodatkowo, na podstawie § 5 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r., poz. 1548, ze zm., dalej: „Rozporządzenie 2008”), zwolnienie z CIT z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że: 1) utrzyma własność składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym; 2) utrzyma inwestycję w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata. Spółka jest dużym przedsiębiorcą, dlatego też okres utrzymania własności składników majątku oraz inwestycji w regionie wynosi w jej przypadku 5 lat. Spółka podkreśla, że powyższe warunki uzyskania prawa do Zwolnienia z CIT zostały przez nią spełnione, co zostało potwierdzone protokołami z kontroli prowadzonymi przez (...), tj. Spółka: - spełniła warunki określone w Zezwoleniu 2011 w zakresie poniesienia wydatków inwestycyjnych w określonej wysokości, zatrudnienia nowych pracowników oraz utrzymania zatrudnienia na odpowiednim poziomie oraz zakończenia realizacji inwestycji w wymaganym terminie oraz - utrzymała własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o CIT oraz - utrzymała inwestycję w regionie, w którym udzielono pomocy przez okres 5 lat od dnia zakończenia realizacji inwestycji. Zdaniem Spółki, wskazane powyżej przesłanki warunkujące prawo do Zwolnienia z CIT stanowią katalog zamknięty. Niniejsze warunki zostały przez Wnioskodawcę spełnione, dlatego też Spółka będzie uprawniona do korzystania ze Zwolnienia z CIT w ramach Zezwolenia 2011.
3. Chronologiczne rozliczenie pomocy publicznej Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o SSE (który został wprowadzony na mocy art. 38 ustawy z dnia 10 maja 2018 roku o wspieraniu nowych inwestycji, Dz. U. z 2018 r. poz. 1162 i wszedł w życie 30 czerwca 2018 roku w brzmieniu do 31 grudnia 2021 roku), rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o SSE w obecnym brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 roku, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą prowadzona jest działalność gospodarcza. W powyższym przepisie od 1 stycznia 2022 roku zamieniono wyrażenie „realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję” prowadzona jest działalność gospodarcza na „rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą” prowadzona jest działalność gospodarcza. W pierwszej kolejności należy wskazać, że art. 12 ust. 3 ustawy o SSE wszedł w życie w 2018 roku, a więc o wiele później niż na rzecz Spółki zostały wydane Zezwolenia SSE (wydane w latach 2004, 2006 oraz 2011) i wprost referuje on do podejścia projektowego właściwego dla mechanizmu Polskiej Strefy Inwestycji. Artykuł 44 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, czyli przepis przejściowy odnoszący się do zakresu stosowania art. 38 wprowadzającego art. 12 ust. 3 ustawy o SSE wprost wskazuje, że art. 12 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą w zakresie, w jakim dotyczą działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 38, stosuje się do dochodów osiągniętych z tej działalności od dnia 1 stycznia 2019 r. Dodatkowo w art. 44 ust. 2 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wskazano, że przepis art. 12 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do zezwoleń wydanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że przepis art. 12 ust. 3 ustawy o SSE stosuje się do zezwoleń wydanych po dniu wejścia w życie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, a więc po 30 czerwca 2018 roku. Dlatego też art. 12 ust. 3 ustawy o SSE nie stosuje się do Zezwoleń SSE posiadanych przez Spółkę z uwagi na to, że zostały wydane przed 30 czerwca 2018 roku. Nawet jeśli uznać, że analizowany przepis ma zastosowanie do Zezwoleń SSE wydanych na rzecz Spółki, to należy wskazać, że przepis ten odnosi się do rozpoczęcia inwestycji i
uruchomienia limitu zwolnienia z CIT w rozliczaniu chronologicznym poszczególnych zezwoleń. Wykładnia tego przepisu pozwala na sformułowanie wniosku, że przedsiębiorca nie jest uprawniony do skorzystania z limitu zwolnienia na podstawie określonego zezwolenia, o ile nie rozpoczął realizacji inwestycji na jego podstawie. Konieczne jest podkreślenie, że tak jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie tylko rozpoczęła inwestycje, na które otrzymała Zezwolenia SSE, ale również zakończyła ich realizację oraz spełniła warunki w zakresie utrzymania własności składników majątku, a także inwestycji w regionie. Konkludując, należy wskazać, że Spółka nabyła prawo do korzystania ze zwolnienia z CIT w przypadku wszystkich Zezwoleń SSE, ponieważ uruchomiła, a nawet zakończyła realizację poszczególnych inwestycji. Interpretacja wydana na rzecz Spółki w zakresie chronologicznego rozliczenia pomocy publicznej wydanej na rzecz Wnioskodawcy Interpretacji wynika, że Spółka powinna chronologicznie rozliczać limity pomocy publicznej przyznanej na podstawie poszczególnych Zezwoleń SSE i łącznie liczyć wynik na działalności prowadzonej przez obydwa zakłady Spółki. Spółka zastosowała się do uzyskanej Interpretacji. Organ podatkowy odstępując od uzasadnienia prawnego uznał za prawidłowe stanowisko Spółki zgodnie z którym „po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach najwcześniej wydanych Zezwoleń (lub po ich wygaśnięciu), tj. kolejno Zezwolenia 2004, Zezwolenia 2006, a następnie Zezwolenia 2011 zwolnieniu podlegać będzie dochód z całej działalności podstawowej prowadzonej na terenie (...) (bez rozbicia na poszczególne zakłady - przyp. Spółki) do momentu wyczerpania puli zwolnienia dostępnej w ramach chronologicznie ostatniego zezwolenia posiadanego przez Spółkę lub do jego wygaśnięcia. W związku z posiadaniem trzech Zezwoleń (w powiązaniu ze spełnieniem warunków określonych w każdym z tych Zezwoleń), Spółce będzie przysługiwało prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu w kwocie wynikającej z połączenia iloczynów dostępnej intensywności pomocy publicznej oraz wydatków kwalifikowanych dla poszczególnych Zezwoleń, z uwzględnieniem dyskontowania.” W efekcie zastosowania się do powyższej interpretacji Spółka nie dzieliła wyniku na poszczególne zakłady i liczyła jeden wynik zwolniony, który rozliczała z limitem dostępnym w ramach kolejnych Zezwoleń zgodnie z chronologią ich wydania. Gdyby Spółka postąpiła w inny sposób niż ten wskazany w interpretacji i w konsekwencji rozliczała limit z każdego Zezwolenia SSE osobno to: - dochody generowane przez zakład w (...) byłyby zwolnione z CIT na podstawie Zezwolenia 2004, a następnie Zezwolenia 2011, - zakład w (...) nie konsumowałby limitu pomocy publicznej przyznanej na podstawie Zezwolenia 2006 w związku z realizacją inwestycji w (...), - limit pomocy dostępny w ramach Zezwolenia 2006 byłby nadal dostępny dla zakładu w (...), który będzie kontynuował swoją działalność, i Spółka mogłaby z niego korzystać do końca 2026 roku lub do jego wyczerpania, w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiłoby wcześniej, - Zezwolenie 2011 (częściowo wykorzystane) przez zakład w (...), którego zamknięcie jest planowane zostałoby przez Spółkę wygaszone. Tym samym, planowana zmiana w zakresie zamknięcia procesów produkcyjnych w zakładzie w (...), nie wpływa na prawo do Zwolnienia z CIT ani sposób kalkulacji wspólnego limitu pomocy publicznej - w praktyce Spółka nadal będzie prowadzić dotychczasową działalność na terenie tej samej strefy (...) oraz w zakresie tych samych kodów PKWiU, przy czym będzie ona prowadzona poprzez jeden zakład. Spółka pragnie wskazać, że w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o SSE, jak i otrzymanej interpretacji indywidualnej w związku ze spełnieniem warunków nabycia prawa do zwolnienia z CIT na podstawie Zezwolenia 2011 Spółka ma prawo do korzystania ze zwolnienia nawet po zamknięciu zakładu w (...). Podkreślenia wymaga fakt, że opisana wyżej interpretacja nie została uchylona ani zmieniona, a zastosowanie się do niej nie powinno powodować negatywnych konsekwencji dla Spółki w postaci niemożności skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego wynikającego ze Zezwolenia 2011. Spółka powinna dalej mieć możliwość chronologicznego wykorzystywania dostępnego limitu Zwolnienia z CIT. 4. Brak spełnienia przesłanek cofnięcia zezwolenia Analizując zagadnienie związane z zachowaniem prawa do korzystania ze Zwolnienia z CIT, konieczne jest także odwołanie się do art. 19 ust. 3 ustawy SSE. Zgodnie z tym przepisem, który odnosi się do cofnięcia oraz ograniczenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca: 1) zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub 2) rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub 3) nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub 4) wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu. Powyższe przesłanki cofnięcia i ograniczenia zezwolenia strefowego jednoznacznie wskazują, że jest to tryb sankcji za niewłaściwe wykonywanie przez przedsiębiorcę udzielonego mu zezwolenia. Przesłanki te odnoszą się do spełnienia warunków określonych w zezwoleniu i stanowią reperkusje za niewywiązanie się z nich. Realizacja wymagań jest badana w toku realizacji inwestycji i bezpośrednio po jej zakończeniu oraz w okresie utrzymania inwestycji, czyli 5 lat po jej zakończeniu. Przesłanka „zaprzestanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie”. Pierwsza z przesłanek wskazuje, że podstawą cofnięcia zezwolenia jest „zaprzestanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie”. Przepisy nie zawierają dodatkowych wytycznych, jak należy rozumieć tę przesłankę, dlatego też należy dokonać wykładni językowej tego przepisu, której w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego należy dać pierwszeństwo. Analizując pierwszą przesłankę wskazującą, że podstawą cofnięcia zezwolenia jest „zaprzestanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie”, należy wskazać, że po upływie 5 lat na utrzymanie własności składników majątku i inwestycji w regionie Spółka może zaprzestać prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, ponieważ nie funkcjonuje w obrocie prawnym przepis nakazujący prowadzenie działalności na terenie SSE w całym okresie ich funkcjonowania, tj. do końca 2026 roku. Dodatkowo, fundamentalną zasadą prawa podatkowego jest zakaz dokonywania wykładni rozszerzającej tych przepisów, wskutek której zwiększyłyby się obciążenia podatkowe (zakaz wykładni na niekorzyść podatnika) . Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę, że nie można zaakceptować sytuacji, w której w celu zapewnienia szczelności systemu podatkowego organy podatkowe w drodze wykładni prawa dokonują za ustawodawcę korekty unormowań podatkowych. Zgodnie z ugruntowanym poglądem wyrażonym w literaturze przedmiotu, wykładnia językowa w prawie podatkowym w większym stopniu niż np. w prawie cywilnym, powinna kształtować kierunek interpretacji tego prawa. Wykładnia ta jest nie tylko punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa, lecz także zakreśla granice interpretacji prawa w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym. Stopień związania sformułowaniami użytymi w ustawie podatkowej podmiotu dokonującego wykładni jest bez wątpienia znacznie większy aniżeli w przypadku prawa cywilnego, które zakreśla jedynie pewne, nie zawsze wyraźnie zarysowane, ramy regulacji prawnej, pozostawiając jej dopełnienie przez praktykę stosowania prawa . Zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku języka polskiego PWN „zaprzestać” oznacza „przestać coś robić” . Z kolei „przestać” jest definiowane jako „przerwać jakąś czynność”, „o jakimś stanie, procesie itp. skończyć się”. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że po zamknięciu zakładu produkcyjnego w (...), Spółka nadal będzie prowadziła działalność gospodarczą na terenie (...) w ramach zakładu w (...) w zakresie (...), na którą wydane zostały Zezwolenia SSE. Tym samym Wnioskodawca nie przerwie prowadzenia działalności gospodarczej, na jaką zostało wydane Zezwolenie 2011. Spółka będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej poprzez zakład w (...), dlatego też nie zostanie wypełniona przesłanka zaprzestania prowadzenia na terenie (...) działalności gospodarczej, na którą Wnioskodawca posiada Zezwolenia SSE i w konsekwencji nie zaistnieje podstawa do cofnięcia Zezwolenia 2011. Nieuprawnione jest zatem dokonywanie rozszerzającej wykładni przepisów w zakresie art. 19 ust. 3 ustawy SSE, ponieważ ustanawia on negatywne konsekwencje dla podatników i sankcję, której skutki występują na gruncie prawa podatkowego (konieczność zwrotu maksymalnej pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia na działalność w strefie w przypadku cofnięcia tego zezwolenia - o ile przedsiębiorca działa na podstawie kilku zezwoleń). Konkludując, należy wskazać, że w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie zostaną spełnione warunki cofnięcia Zezwolenia 2011 (ani żadnego innego posiadanego przez Spółkę Zezwolenia SSE), albowiem Spółka nie zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (...), na którą posiada Zezwolenia SSE. Spółka będzie prowadziła działalność na terenie strefy poprzez zakład w (...), który jest położony na terenie (...). Działalność prowadzona przez Spółkę w zakładach w (...) i w (...) jest tożsama w zakresie kodów PKWiU, a poszczególne Zezwolenia SSE zawierają te same kody PKWiU, które odpowiadają działalności obydwu zakładów Spółki. Tym samym fakt, że Spółka zaprzestanie prowadzenia działalności w zakładzie w (...) nie wywoła konsekwencji w postaci cofnięcia Zezwolenia 2011, o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy SSE, ponieważ zamknięcie zakładu nastąpi po spełnieniu wszystkich warunków i wymagań właściwych dla okresu utrzymania inwestycji. Przesłanka „rażącego uchybienia warunkom określonym w zezwoleniu”. W odniesieniu do drugiej z przesłanek cofnięcia zezwolenia Wnioskodawca wskazuje, że ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „rażące naruszenie”, niemniej jednak zgodnie z podejściem prezentowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych przez „rażące” należy rozumieć „dające się łatwo stwierdzić, wyraźne, oczywiste, niewątpliwe, bezsporne, bardzo duże”. Ta przesłanka dotyczy naruszenia warunków określonych w zezwoleniu. Jednakże ze względu na fakt, że większość zezwoleń zawiera w sobie również wymóg przestrzegania regulaminów danej SSE oraz pozostałych przepisów regulujących funkcjonowanie danej strefy, to tę przesłankę należy rozciągnąć również na przepisy dotyczące danej SSE. Na podstawie określonego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy przesłanka ta nie znajdzie zastosowania w sytuacji Spółki, ponieważ Spółka nie uchybiła ani nie uchybi rażąco (ani w żaden inny sposób) warunkom określonym w Zezwoleniach SSE, a wszystkie warunki określone w Zezwoleniach SSE oraz we właściwych przepisach spełniła terminowo w okresie realizacji inwestycji, a także jej utrzymania, co potwierdzają protokoły kontroli prowadzonych przez (...). Spółka pragnie podkreślić, że nie tylko spełniła ona minimalne warunki określone w Zezwoleniach SSE w zakresie poniesienia nakładów inwestycyjnych oraz zatrudnienia nowych pracowników, ale stworzyła o wiele więcej nowych miejsc pracy i dokonała inwestycji o kosztach kwalifikowanych znacznie przekraczających kwoty wskazane w Zezwoleniach SSE. Przesłanka „nieusunięcia przez przedsiębiorcę uchybień stwierdzonych w toku kontroli w terminie ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra”. Kolejną przesłanką skutkującą cofnięciem zezwolenia strefowego albo ograniczeniem jego zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu jest nieusunięcie przez przedsiębiorcę uchybień stwierdzonych w toku kontroli w terminie ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki. Z protokołów kontroli prowadzonych przez (...) w zakresie warunków określonych w Zezwoleniach SSE wynika, że nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości. Tym samym ten warunek cofnięcia Zezwoleń SSE nie spełni się. Przesłanka cofnięcia zezwolenia na skutek wniosku przedsiębiorcy. Ostatnia sytuacja, w której zezwolenie może być cofnięte również nie zachodzi w sytuacji Spółki, albowiem nie złożyła ona wniosku, o którym mowa w art. 19 ust. 3 pkt 4 ustawy o SSE. Jak wynika z powyższego w przypadku Spółki nie jest spełniona żadna z przesłanek cofnięcia któregokolwiek z Zezwoleń SSE, a w szczególności Zezwolenia 2011 wydanego w związku z realizacją inwestycji w zakładzie Spółki w (...). Dodatkowe uwagi na gruncie art. 19 ust. 3 ustawy o SSE. Ponadto wykładnia art. 19 ust. 3 ustawy o SSE zawierającego przesłanki cofnięcia zezwolenia pozwala na sformułowanie wniosku, że przepis ten odnosi się do kwestii, które dotyczą spełnienia warunków korzystania ze zwolnienia - te warunki są sprawdzane w toku realizacji inwestycji czy po jej zakończeniu w okresie utrzymania inwestycji. Oznacza to, że zastosowanie tego przepisu jest ograniczone ramami czasowymi obejmującymi okres realizacji inwestycji oraz okres utrzymania inwestycji i własności składników majątku. Artykuł 19 ust. 3 ustawy o SSE nie odnosi się do całego okresu funkcjonowania danego podatnika w SSE. W ocenie Wnioskodawcy celem tego przepisu nie jest zobowiązanie przedsiębiorcy do funkcjonowania w SSE do końca 2026 roku (kiedy strefy wygasną) w takim samym zakresie jak na początku. Dlatego też powyższy przepis nie powinien być interpretowany w sposób nakazujący funkcjonowanie podmiotom posiadającym zezwolenia w takim samym zakresie do końca 2026 roku. Tym samym, jeżeli po zrealizowaniu wszystkich warunków wskazanych w zezwoleniach strefowych oraz właściwych przepisach Spółka zaprzestaje prowadzenia działalności poprzez jeden z zakładów to w związku z nabyciem prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego (w wyniku spełnienia przesłanek określonych w zezwoleniu i przepisach), może ona nadal utylizować to zwolnienie w odniesieniu do innego zakładu funkcjonującego w tej samej strefie - (...). Zamknięcie zakładu w (...) nie powinno wiązać się dla Spółki z sankcją w postaci cofnięcia Zezwolenia 2011, jak również z brakiem możliwości korzystania z niewykorzystanego do tej pory limitu Zwolnienia z CIT. Przepis art. 19 ust. 3 ustawy o SSE dotyczy konsekwencji związanych z brakiem realizacji zobowiązań wynikających z zezwoleń strefowych warunkujących korzystanie z limitu. Weryfikacja, czy Spółka zaprzestała prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy dotyczy okresu, w którym Spółka jest zobowiązana do prowadzenia tej działalności - w okresie realizacji inwestycji, a następnie jej utrzymania. Reasumując, Spółka wskazuje, że spełniła warunki uzyskania prawa do Zwolnienia z CIT - zarówno te zawarte w Zezwoleniu 2011, jak i dotyczące utrzymania własności składników majątku oraz inwestycji w regionie przez 5 lat. Po zamknięciu zakładu w (...) nadal będą spełnione warunki sprecyzowane w art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, tj. 1) Spółka nadal będzie prowadziła działalność na terenie określonym w Zezwoleniu 2011, czyli na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej poprzez zakład w (...), oraz 2) rodzaj prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej będzie odpowiadał klasyfikacji PKWiU wskazanej w Zezwoleniu 2011. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie zaprzestanie prowadzenia na terenie v działalności gospodarczej, na którą wydane było Zezwolenie 2011, a tym samym nie zostaną spełnione przesłanki do cofnięcia Zezwolenia 2011 (ani żadnego innego Zezwolenia SSE). Podsumowując, po zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej w zakładzie w (...), Spółce będzie przysługiwać prawo do skorzystania ze Zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2011 w odniesieniu do działalności zwolnionej prowadzonej w zakładzie w (...).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT, Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się: 1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku; 3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, Dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Z kolei, stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu. Zgodnie z art. 17 ust. 6a ustawy o CIT, W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu. Stosownie do art. 17 ust. 6aa ustawy o CIT, Przepis ust. 6a stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego w przypadku, gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu jest prowadzona działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu lub działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja, oraz inna działalność tego podatnika. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604 dalej: „ustawa o SSE”), Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4. W przypadku, gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń (art. 12 ust. 2 tej ustawy o SSE). W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o SSE, Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego rozpoczęto inwestycję, w oparciu o którą prowadzona jest działalność gospodarcza. Natomiast, zgodnie z brzmienie art. 12 ust. 3 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza. Art. 19 ust. 3 ustawy o SSE stanowi natomiast, że: Zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca: 1) zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub 2) rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub 3) nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub 4) wystąpił z wnioskiem o cofnięcie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń. Z powyższych przepisów wynika, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie wyłącznie jednej, konkretnej SSE. Jednocześnie, w przypadku prowadzenia działalności w obrębie danej SSE, zarówno przepisy regulujące prowadzenie działalności na terenie SSE, jak i przepisy ustawy CIT nie wymagają wyodrębnienia przychodów i kosztów dla działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń z osobna. Obowiązkiem podatnika jest w tym przypadku prowadzenie ewidencji, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy CIT, w celu wyodrębnienia dochodu zwolnionego z opodatkowania w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz dochodu z działalności gospodarczej niepodlegającej takiemu zwolnieniu. Nie ma zatem obowiązku odrębnego ustalenia wyniku finansowego w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń, które dotyczą danej SSE. W takim przypadku, na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy CIT, rozliczenie pomocy publicznej następuje w sposób chronologiczny, tj. zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń. Z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka otrzymała trzy zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie (...) Specjalnej Strefy Ekonomicznej, tj.: zezwolenie 2004, zezwolenie 2006 oraz zezwolenie 2011. Wskazaliście Państwo, że zwolnienie z CIT wynikające z zezwolenia 2004 zostało już wykorzystane. Obecnie korzystają Państwo ze zwolnienia na podstawie zezwolenia 2006, którego limit zgodnie z kalkulacjami Państwa Spółki zostanie wykorzystany w rozliczeniu za 2024 rok i następnie Państwa Spółka rozpocznie korzystanie z limitu zwolnienia przyznanego na podstawie zezwolenia 2011. Inwestycje, na które Państwa Spółka uzyskała zezwolenie 2004 i zezwolenie 2011 dotyczyły zakładu w (...), a zezwolenie 2006 dotyczyło inwestycji prowadzonej w (...). Jednocześnie wskazali Państwo, że na przełomie I i II kwartału 2025 roku rozważane jest zamknięcie procesów produkcyjnych w zakładzie w (...). Nie wykluczają Państwo natomiast przeniesienia pewnych funkcji wspierających procesy produkcyjne w (...) do zakładu w (...). Państwa Spółka nadal będzie prowadzić działalność w ramach zakładu w (...) w dotychczasowym zakresie. Działalność podstawowa Państwa Spółki na terenie (...) nie ulegnie zmianie i zamierzają Państwo kontynuować tę działalność również w przyszłości. Jak wynika z opisu sprawy, Państwa Spółka uzyskała uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT. W odniesieniu do wszystkich posiadanych zezwoleń spełnione warunki wymienione w § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, dotyczące (i) utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz (ii) utrzymania inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, ponadto we wniosku zawarto informację, że inwestycje objęte zezwoleniami 2004 i 2011 dot. działalności prowadzonej w zakładzie w (...) zostały zakończone do dnia 30 września 2015 roku. Z powyższego wynika, że przysługuje Państwu obecnie prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej na podstawie zezwolenia 2011. Takie prawo będzie Państwu przysługiwało również po zaprzestaniu działalności produkcyjnej w zakładzie w (...) i kontynuowaniu działalności w zakładzie w (...). W wyniku zamknięcia zakładu w (...) nie wystąpi bowiem żadna z negatywnych przesłanek powodujących utratę możliwości korzystania z ww. zwolnienia, w tym nie będzie podstaw do cofnięcia zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy o SSE. W szczególności, Państwa Spółka nadal będzie kontynuowała działalność gospodarczą na terenie (...), z tym że w całości poprzez zakład w (...). Ponadto, jak wynika z informacji zawartych we wniosku, poszczególne zezwolenia dotyczyły możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na terenie (...) (co będzie miało miejsce również po zamknięciu zakładu w (...)), a nie w konkretnej lokalizacji znajdującej się na terenie tej strefy. W konsekwencji należy uznać, że skoro spełnili Państwo wszystkie przewidziane przepisami prawa przesłanki do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej na podstawie zezwolenia 2011, to będą Państwo mogli korzystać w tym zakresie z przedmiotowego zwolnienia również w przypadku zamknięcia zakładu w (...) i kontynuowaniu całości działalności w dotychczasowym zakresie w zakładzie w (...) (znajdującego się na terenie tej samej SSE). Wobec powyższych wyjaśnień, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym, po zaprzestaniu prowadzenia działalności produkcyjnej w zakładzie w (...), Spółce będzie przysługiwać prawo do korzystania ze Zwolnienia z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w ramach limitu pomocy publicznej przyznanej Wnioskodawcy na podstawie Zezwolenia 2011 w odniesieniu do działalności zwolnionej prowadzonej w zakładzie w (...), należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili