0111-KDIB1-3.4010.238.2025.1.MBD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest spółką, która w przeważającym zakresie prowadzi działalność obejmującą produkcję (...). Wnioskodawca funkcjonuje na podstawie umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zawartej aktem notarialnym rep. (...) (dalej jako „Umowa Spółki”). Wnioskodawca został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 30 listopada 2021 r. Zgodnie z § 23 Umowy Spółki, rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy, z tym że pierwszy rok obrotowy Spółki kończy się trzydziestego pierwszego grudnia dwa tysiące dwudziestego drugiego roku (31 grudnia 2022 r.). Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) pierwszy rok podatkowy Wnioskodawcy trwał od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadził działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy. Wnioskodawca nie posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 oraz z 2022 r. poz. 1079). W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca ponosił koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Koszty kwalifikowane nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie. W zeznaniu za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca odliczył od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane, które poniósł w tym okresie. Dochód Wnioskodawcy za ten okres był mniejszy niż kwota przysługującego mu odliczenia. Wnioskodawca w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. w rubryce „Kwota przysługująca podatnikowi na podstawie art. 18da ust. 1 i 2 ustawy” wskazał kwotę odliczenia, która przekraczała kwotę dochodu. Wnioskodawca również w kolejnym roku podatkowym, tj. za okres od 1 stycznia 2023 r. do 31 stycznia 2023 r. poniósł stratę podatkową. W tym roku podatkowym Wnioskodawca również prowadził działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT oraz ponosił koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Wnioskodawca, na podstawie art. 18da ust. 2 ustawy o CIT, skorzystał ze zwrotu kwoty odpowiadającej iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 obowiązującej Wnioskodawcę w tym roku podatkowym. W roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. Wnioskodawca poniósł stratę podatkową. Następnie w dniu 1 lutego 2025 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy. Jedyny wspólnik Wnioskodawcy na wspomnianym Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników podjął uchwałę nr (...)/2025 w przedmiocie rozwiązania Wnioskodawcy. Zgodnie ze wspomnianą uchwałą, na podstawie art. 270 Kodeksu spółek handlowych, postanowiono o rozwiązaniu Wnioskodawcy z dniem 1 lutego 2025 r. Uchwała została zaprotokołowana aktem notarialnym rep. (...), z 1 lutego 2025 r., przede notariuszem (...).

Według art. 274 §1 Kodeksu spółek handlowych, otwarcie likwidacji następuje z dniem powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki. Zatem, otwarcie likwidacji Wnioskodawcy nastąpiło z dniem 1 lutego 2025 r. Pytania Czy Wnioskodawca w związku z otwarciem likwidacji w dniu 1 lutego 2025 r. jest zobowiązany, na podstawie art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, do zwrotu kwoty otrzymanej oraz wykazanej w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., przysługującej Wnioskodawcy na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwoty odpowiadającej iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, obowiązującej w tym roku podatkowym? Państwa stanowisko w sprawie Według Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany w związku z otwarciem likwidacji w dniu 1 lutego 2025 r. do zwrotu kwoty otrzymanej oraz wykazanej w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., przysługującej Wnioskodawcy na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 18da ust. 1 ustawy o CIT podatnikowi, który w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności poniósł stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego za ten rok odliczenia określonego w art. 18d ust. 1, przysługuje kwota odpowiadająca iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Według art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, podatnik jest obowiązany do zwrotu wykazanej w zeznaniu kwoty przysługującej mu na podstawie ust. 1 lub 2, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, za który złożył to zeznanie, zostanie postawiony w stan upadłości lub likwidacji. Zgodnie z art. 18da ust. 5a w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podatku o kwotę zwrotu, a w razie wystąpienia nadpłaty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. Zatem podatnik jest zobowiązany do zwrotu kwoty przysługującej mu oraz otrzymanej na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli zostanie on postawiony w stan likwidacji przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, za który złożył zeznanie podatkowe, w którym wykazał kwotę przysługującą mu na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT. W przypadku Wnioskodawcy kwota, o której mowa w art. 18da ust. 1 została wykazana w zeznaniu podatkowym za okres od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. Zatem obowiązek zwrotu wykazanej kwoty nie nastąpi, jeżeli minęły 3 lata podatkowe od końca roku 2022 do dnia otwarcia likwidacji. Według art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego. Zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej jako: „ustawa o rachunkowości”), księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3-3d, na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości - nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości - w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Zgodnie z 274 §1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej jako: „Kodeks spółek handlowych”), otwarcie likwidacji następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd, powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki lub zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania. Zgodnie z powołanymi przepisami otwarcie likwidacji nastąpiło 1 lutego 2025 r. Dodatkowo, otwarcie likwidacji spowodowało, że na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji Wnioskodawca musiał zamknąć księgi rachunkowe. Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, w związku z zamknięciem ksiąg rachunkowych również zakończył się rok podatkowy, który trwał od 1 stycznia 2025 roku do 31 stycznia 2025 r. Zatem u Wnioskodawcy lata podatkowe kształtowały się następująco: - pierwszy rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., - drugi rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., - trzeci rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., - czwarty rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2025 r. do 31 stycznia 2025 r., - piąty rok podatkowy trwający od 1 lutego 2025 r. Wnioskodawca otrzymał kwotę na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, za pierwszy rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. Zgodnie z powołanym przepisem art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, obowiązek zwrotu kwoty przysługującej na podstawie art. 18da ust. 1 wystąpiłby, jeżeli przed upływem 3 lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, za który złożono zeznanie, Wnioskodawca zostałby postawiony w stan likwidacji. Wspomniane 3 lata podatkowe, licząc od końca roku podatkowego, za który złożono zeznanie (koniec 2022 r.) to następujące lata podatkowe Wnioskodawcy: - drugi rok podatkowy Wnioskodawcy trwający od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., - trzeci rok podatkowy Wnioskodawcy trwający od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., - czwarty rok podatkowy Wnioskodawcy trwający od 1 stycznia 2025 r. do 31 stycznia 2025 r. Wnioskodawca został postawiony w stan likwidacji w dniu 1 lutego 2025 r., zatem w piątym roku podatkowym Wnioskodawcy trwającym od 1 lutego 2025 r. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji Wnioskodawcy nie zaszły okoliczności, o których mowa w art. 18da ust. 5, gdyż postawienie Wnioskodawcy w stan likwidacji nie nastąpiło przed upływem 3 lat podatkowych od końca 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Zgodnie z art. 18da ust. 1 ustawy o CIT: podatnikowi, który w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności poniósł stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego za ten rok odliczenia określonego w art. 18d ust. 1, przysługuje kwota odpowiadająca iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. W myśl art. 18da ust. 2 ustawy o CIT: przepis ust. 1 stosuje się również w roku podatkowym następującym bezpośrednio po roku rozpoczęcia działalności, jeżeli w tym roku podatnik, o którym mowa w ust. 1, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Zgodnie z art. 18da ust. 5 ustawy o CIT: podatnik jest obowiązany do zwrotu wykazanej w zeznaniu kwoty przysługującej mu na podstawie ust. 1 lub 2, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, za który złożył to zeznanie, zostanie postawiony w stan upadłości lub likwidacji. W myśl art. 18da ust. 5a ustawy o CIT: w razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podatku o kwotę zwrotu, a w razie wystąpienia nadpłaty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. Tym samym, podatnik jest zobowiązany do zwrotu kwoty przysługującej mu oraz otrzymanej na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli zostanie on postawiony w stan likwidacji przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, za który złożył zeznanie podatkowe, w którym wykazał kwotę przysługującą mu na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT. Jak zostało zawarte we wniosku, Państwa rokiem obrotowym jest rok kalendarzowy, z tym że pierwszy rok obrotowy kończy się 31 grudnia 2022 r. Państwa pierwszy rok podatkowy trwał od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadziliście Państwo działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. W zeznaniu za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. odliczyliście Państwo od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane, które ponieśliście Państwo w tym okresie. Państwa dochód za ten okres był mniejszy niż kwota przysługującego Państwu odliczenia. W zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. w rubryce „Kwota przysługująca podatnikowi na podstawie art. 18da ust. 1 i 2 ustawy” wskazaliście Państwo kwotę odliczenia, która przekraczała kwotę dochodu. Również w kolejnym roku podatkowym, tj. za okres od 1 stycznia 2023 r. do 31 stycznia 2023 r. ponieśliście Państwo stratę podatkową. W tym roku podatkowym również prowadziliście Państwo działalność badawczo-rozwojową oraz ponieśliście koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Na podstawie art. 18da ust. 2 ustawy o CIT, skorzystaliście Państwo ze zwrotu kwoty odpowiadającej iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 obowiązującej Państwa w tym roku podatkowym. W roku podatkowym trwającym od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r.

ponieśliście Państwo stratę podatkową. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy, uchwałą postanowiło o rozwiązaniu Wnioskodawcy z dniem 1 lutego 2025 r. Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, czy w związku z otwarciem likwidacji w dniu 1 lutego 2025 r. są Państwo zobowiązani, na podstawie art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, do zwrotu kwoty otrzymanej oraz wykazanej w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., przysługującej Państwu na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwoty odpowiadającej iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, obowiązującej w tym roku podatkowym. W myśl art. 8 ust. 6 ustawy o CIT: jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku podatkowego. Wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm., dalej jako: „ustawa o rachunkowości”): księgi rachunkowe zamyka się, z zastrzeżeniem ust. 3-3d na dzień poprzedzający dzień postawienia jednostki w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości, nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o rachunkowości: księgi rachunkowe otwiera się, z zastrzeżeniem ust. 3 na dzień rozpoczęcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości w ciągu 15 dni od dnia zaistnienia tych zdarzeń. Zgodnie z 274 §1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.): otwarcie likwidacji następuje z dniem uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd, powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki lub zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania. Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, wskazać należy, że w przypadku podjęcia przez Zgromadzenie Wspólników Wnioskodawcy uchwały o rozwiązaniu Spółki, na dzień poprzedzający otwarcie likwidacji będziecie Państwo zobowiązani do zaniknięcia ksiąg rachunkowych oraz następnie otwarcia ksiąg zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 oraz ust. 2 pkt 6 ustawy o rachunkowości. Mianowicie będziecie Państwo zobowiązani do zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający postawienie Państwa w stan likwidacji, a następnie do ich otwarcia na dzień rozpoczęcia likwidacji — tj. na dzień podjęcia przez Zgromadzenie Wspólników uchwały o rozwiązaniu Spółki i otwarciu jej likwidacji. Obowiązek taki nastąpi również wówczas, gdy otwarcie likwidacji Państwa Spółki nastąpi przed zakończeniem obecnego roku obrotowego i podatkowego (trwającego od 1 stycznia do 31 grudnia 2025 r.) — tj. przed 31 grudnia 2025 r. Jednocześnie, z uwagi na treść art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, powyższe zdarzenia będą powodować zakończenie obecnego roku podatkowego Państwa Spółki na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych (zgodnie z art. 12 ust. 2 pkt 6 ustawy rachunkowości), który trwał od 1 stycznia 2025 r. do 31 stycznia 2025 r. oraz rozpoczęcie nowego roku podatkowego w dniu otwarcia ksiąg, w związku z otwarciem likwidacji (otwarcie ksiąg rachunkowych), tj. 1 lutego 2025 r. Zgodnie z treścią wniosku, za pierwszy rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, otrzymaliście Państwo kwotę odpowiadającą iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. W myśl powołanego powyżej art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, obowiązek zwrotu kwoty przysługującej na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT wystąpiłby, jeżeli przed upływem 3 lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, za który złożono zeznanie, Spółka zostałaby postawiona w stan likwidacji. W Państwa przypadku kwota, o której mowa w art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, została wykazana w zeznaniu podatkowym za okres od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r. Zatem, obowiązek zwrotu wykazanej kwoty nie nastąpi, jeżeli minęły 3 lata podatkowe od końca roku 2022 do dnia otwarcia likwidacji. Jak wynika z opisu sprawy, w Państwa przypadku lata podatkowe kształtowały się następująco: - pierwszy rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., - drugi rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r., - trzeci rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r., - czwarty rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2025 r. do 31 stycznia 2025 r., - piąty rok podatkowy trwający od 1 lutego 2025 r. Zatem, zgodzić się należy z Państwem, że w Państwa sytuacji nie zaszły okoliczności, o których mowa w art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, gdyż postawienie Państwa Spółki w stan likwidacji nie nastąpiło przed upływem 3 lat podatkowych od końca 2022 r. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy w związku z otwarciem likwidacji w dniu 1 lutego 2025 r. jest zobowiązany, na podstawie art. 18da ust. 5 ustawy o CIT, do zwrotu kwoty otrzymanej oraz wykazanej w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy trwający od 29 listopada 2021 r. do 31 grudnia 2022 r., przysługującej Wnioskodawcy na podstawie art. 18da ust. 1 ustawy o CIT, tj. kwoty odpowiadającej iloczynowi nieodliczonego na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 ustawy o CIT, obowiązującej w tym roku podatkowym, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.