Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Polsce, złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z działalnością badawczo-rozwojową, w szczególności w kontekście ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Organ podatkowy potwierdził, że prace nad stworzonym przez Spółkę oprogramowaniem "(...)" spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT oraz że koszty wynagrodzeń dla informatyków związane z tymi pracami stanowią koszty kwalifikowane w ramach ulgi B+R. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.
20 marca 2025 r., wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), jest podmiotem mającym siedzibę na terytorium Polski, a w związku z tym podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce, bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej jako: „ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani działalności na terenie Polskiej Strefy Inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu, a tym samym, nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT. Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym to: Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwa techniczne (...). Spółka od ponad 10 lat aktywnie działa na polskim rynku (...) m.in. poprzez projektowanie (...), sporządzanie analiz (...) oraz tworzenie oprogramowania komputerowego. Każda inwestycja związana z (...) czy też (...) wiąże się ze spełnieniem szeregu wymogów natury formalnej. W związku z tym, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podejmuje prace związane z: - przygotowaniem kompleksowych projektów (...); - przygotowaniem procesów (...); - przygotowaniem dokumentacji projektowych; - zarządzeniem projektami. Specyfika branży w której działalność prowadzi Spółka, wymaga od niej ścisłej współpracy z (...). Spółka podjęła decyzję o przeprowadzeniu analizy rynku pod kątem oprogramowania, które miałoby ułatwić prace (...), w szczególności pod kątem zbierania oraz przetwarzania danych, wraz z ich udostępnianiem. Analiza rynku wykazała, że dostępne aplikacje były bardzo awaryjne oraz ubogie w różnego rodzaju funkcje. (...) byli zmuszeni do korzystania z kilku aplikacji na raz, przy czym nie były one ze sobą kompatybilne, co utrudniało przesyłanie informacji między nimi. W związku z tym, Spółka postanowiła rozpocząć prace nad własną aplikacją, która byłaby pozbawiona powyższych wad oraz efektywnie wspierałaby prace (...).
Efektem tych prac było stworzenie oprogramowania „(...)”, (dalej: ,,Program”), które umożliwia szybkie gromadzenie, opracowywanie i prezentowanie wyników badań (...) i laboratoryjnych, oszczędzając tym samym czas pracy (...). Spółka rozpoczęła prace nad Programem w 2018 r. poprzez zakup domeny „(...)”. W dalszej kolejności Spółka nawiązała współpracę z informatykami oraz (...), z którymi opracowała szczegółowy plan działania, obejmujący cele i harmonogram prac nad Programem. Przygotowany plan działania zakładał, iż osoby zaangażowane w Projekt będą zobowiązane do raportowania postępu prac w interwale 14 dniowym. Czas ten ulegał zmianom w zależności od rodzaju problemu przyjętego do zbadania, określenia metodyki pracy, stworzenia kodu oprogramowania, czy też przebiegu testów wewnętrznych. W ramach prac nad Programem przyjęto również, iż zatwierdzenie danego rozwiązania oraz kierunku dalszych prac merytorycznych odbywało się przez akceptację zespołu (...). Bez zgody zespołu (...) nie było możliwości przejścia do następnego etapu prac oraz wyznaczenia kolejnych celów pośrednich realizacji kodu Programu. Stworzony finalnie przez Spółkę Program zapewnia (...) przyjazne i wydajne środowisko pracy, dzięki szybkiemu gromadzeniu, opracowywaniu i prezentowaniu wyników badań (...) i laboratoryjnych, oszczędzając przy tym ich czas pracy. Opracowany przez Spółkę Program generuje: - (...), - (...), - (...), - (...), - umożliwia w prosty sposób stworzyć (...), - wytwarza dokumentacje w formacie PDF oraz DXF, - umożliwia eksport danych (...). Możliwości, które daje Program odróżniają go od istniejących już na rynku aplikacji. Różnice sprowadzają się w głównej mierze do usprawnień polegających na zastosowaniu autorskich rozwiązań algorytmów obliczeniowych w: 1. sposobie planowania prac badawczych z zakresu (...); 2. sposobie wprowadzania danych z badań (...) (aplikacja mobilna wykorzystująca możliwość komunikacji głosowej pomiędzy użytkownikiem a urządzeniem); 3. wytworzeniu (...); 4. wytworzeniu załączników (...); 5. wprowadzenie komunikacji pomiędzy zespołem (...), polegającym na przekazanie (...) oraz zamierzonego rodzaju badań (...), wprowadzanie głosowym wyników prac (...) oraz automatyczne (...) przekazanie wyników prac (...) wprost z aplikacji urządzenia mobilnego do aplikacji webowej; 6. możliwość wprowadzenia korekty planu (...) w oparciu o aplikację na urządzenie mobilne. Spółka wskazuje, że z uwagi na specyfikę działalności gospodarczej oraz założenia dotyczącego samego Programu, prace nad nim wymagały zaangażowania zarówno informatyków jak i (...), przy czym udział tych drugich sprowadzał się jedynie do nadzoru merytorycznego. W temacie wydatków związanych z pracami nad Programem, Spółka poniosła przede wszystkim koszty związane z wynagrodzeniem informatyków, którzy współpracowali z nią na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie i umowy o dzieło. Niezależnie od rodzaju umowy na podstawie której współpracowali informatycy, praca informatyków była ewidencjonowana przy pomocy arkuszy kalkulacyjnych Excel, z wyszczególnieniem czasu pracy nad Programem. Spółka nie ponosiła za to kosztów wynagrodzeń (...). O ile większość ponoszonych przez Spółkę wydatków związanych z pracami nad Programem dotyczyła wynagrodzeń informatyków, tak Spółka poniosła również koszty dotyczące przygotowania ekspertyz, doradztwa biznesowego, a także przeprowadzania szkolenia z programu do pisania programów informatycznych. W związku z tym, należy wskazać, iż wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z pracami nad Programem sprowadzały się do: - kosztów wynagrodzeń informatyków; - kosztów doradztwa biznesowego; - kosztów marketingu; - kosztów utrzymania domeny. Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego pismem z 23 kwietnia 2025 r., następująco: 1. Twórczy charakter prowadzonych przez Spółkę prac nad Projektem ujawnia się w systematycznym wdrażaniu oryginalnych, wcześniej nieistniejących rozwiązań informatycznych, powstałych w wyniku aplikacyjnego transferu wiedzy interdyscyplinarnej z zakresu (...), (...), (...) oraz inżynierii oprogramowania i przetwarzania danych (...). W ramach działalności o cechach B+R opracowano i zaimplementowano zestaw własnych algorytmów (...), umożliwiających: 1) parametryzację struktury danych (...) w oparciu o dynamiczne modele (...) (m.in. z wykorzystaniem (...)), 2) tworzenie zautomatyzowanych interfejsów (...), 3) automatyzację konwersji danych (...), przy zachowaniu integralności (...) oraz zgodności z wymogami archiwizacji (...). Zgodnie z definicją twórczości wskazaną w Podręczniku Frascati (OECD, 2015), prace Spółki spełniają przesłanki działalności twórczej w zakresie: - nowości (opracowano algorytmy i metodykę nieistniejące wcześniej w komercyjnych systemach do dokumentacji (...)), - niepewności ((...)), - systematyczności (prace były dokumentowane cyklicznie, z uwzględnieniem (...)), - możliwości transferu i replikacji (opracowany Program może być zastosowany w analogicznych projektach (...) w innych (...) lub adaptowany do innych dziedzin (...)). Co istotne, działalność prowadzona przez Spółkę wykracza poza typowe prace wdrożeniowe – dotyczyła bowiem generowania wiedzy o charakterze aplikacyjnym, obejmującej zarówno projektowanie interfejsów (...), jak i specyfikację nowych protokołów przepływu informacji w środowiskach zdecentralizowanych. W kontekście definicji zawartych w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT oraz podręczniku Frascati, prace te należy zakwalifikować jako działalność rozwojową (experimental development) w dziedzinie IT i nauk o (...). 2. Współpracując z branżą (...) na potrzeby realizacji projektów (...) w trakcie omawiania prac (...) Spółka zapoznała się z problemami występującymi podczas realizacji (...) oraz możliwym czasie realizacji zleceń. W 2018 r. powstał w Spółce zespół, którego celem było spisanie problematyki dokumentowania (...). Określono istotne problemy, na podstawie których podjęto rozważania na temat możliwości ich rozwiązania. W tym celu dobrano do zespołu (...) posiadających stosowne doświadczenie w celu zgłębienia problematyki i późniejszej oceny naszych propozycji ich rozwiązania. Na przestrzeni lat zgłębiono wiedzę w zakresie przeprowadzania badań (...), sposobów dokumentowania prac, rozwiązań w zakresie (...), rozbieżności pomiędzy wytycznymi (...), problematyką związaną z implementacją wytycznych norm (...) do wymagań dokumentacji (...) w aspekcie wymagań (...), standardów pracy interpretacji wyników badań (...) w trakcie tworzenia (...). W efekcie, w toku realizacji projektu Spółka istotnie rozszerzyła swoje zasoby wiedzy, nabywając wiedzę o charakterze twórczym i aplikacyjnym w następujących obszarach: - Obszar 1: Systemy (...). Opracowano metodykę mobilnej akwizycji danych (...) w czasie rzeczywistym, opartą o środowisko Android, z uwzględnieniem: (...). - Obszar 2: Modelowanie przepływu danych i synchronizacji w (...). Wprowadzono hybrydową architekturę komunikacyjną opartą o (...), wspierającą: (...). - Obszar 3: Współpraca międzyzespołowa w procesach B+R. W ramach procesu B+R opracowano model iteracyjnej współpracy między zespołem (...), a programistycznym, w którym: (...). Zgromadzony zasób wiedzy przed rozpoczęciem projektu dotyczył głównie komponentów informatycznych, natomiast w toku projektu Spółka nabyła i opracowała wiedzę o charakterze interdyscyplinarnym, obejmującym również systemowe podejście do procesów (...) inżynierskiej (...). 3. W wyniku prowadzonych przez Spółkę prac nad Programem powstała nowa wiedza, mająca charakter aplikacyjno-systemowy, nienotowana wcześniej ani w dokumentacji normatywnej ((...)), ani w praktyce inżynierskiej wykorzystywanej w działalności komercyjnej. Wiedza ta obejmuje zarówno aspekty algorytmiczne i programistyczne, jak i elementy związane z praktyką (...) i (...). Zgodnie z klasyfikacją Podręcznika Frascati (Frascati Manual 2015, OECD) oraz rozporządzeniem MNiSW z 2018 r. (dot. dziedzin nauki), powstała wiedza mieści się w ramach następujących dziedzin i dyscyplin: - Dziedzina: Nauki inżynieryjno-techniczne. Dyscyplina: Informatyka techniczna i telekomunikacja. - opracowanie i wdrożenie modelu komunikacji głosowej z systemem mobilnym ((...)) w warunkach (...), wraz z (...), - projektowanie hybrydowego systemu akwizycji danych (...), integrującego formaty (...) z zachowaniem ciągłości logicznej i metadanych, - stworzenie autorskiej warstwy integracyjnej do transmisji danych z mobilnych urządzeń (...) do centralnego systemu zarządzania dokumentacją ((...)). - Dziedzina: Nauki ścisłe i (...). Dyscyplina: (...). - implementacja dedykowanych modeli przetwarzania danych (...) z (...) w celu automatycznego generowania przekrojów (...) zintegrowanych z (...), - stworzenie metodyki opisu warunków (...) z uwzględnieniem złożoności interpretacyjnej wynikającej z różnic pomiędzy wytycznymi (...), - zdefiniowanie nowej procedury walidacji wyników badań (...) w oparciu o protokoły komunikacji międzyzespołowej ((...)) z elementami automatycznej kontroli jakości danych. Wiedza powstała w wyniku prac nie stanowi prostego przekształcenia już dostępnych komponentów, lecz jest wynikiem systematycznego procesu twórczego prowadzącego do: - wypracowania nowych procedur przetwarzania danych, - wytworzenia algorytmów dla komunikacji mobilnej i (...), - oraz zaprojektowania zintegrowanego środowiska pracy (...), opartego o modele danych, które wcześniej nie były implementowane w tej formie. Zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT oraz Podręcznikiem Frascati, powstała wiedza ma charakter nowy, aplikacyjny i transferowalny. 4. W ramach realizowanego projektu Spółka osiągnęła kluczowy cel technologiczny, jakim było wypchnięcie tradycyjnego, analogowego modelu prowadzenia prac badawczych w (...) na rzecz jego systemowej cyfryzacji. Dokonano tego poprzez zaprojektowanie i wdrożenie zintegrowanego środowiska informatycznego, które objęło cały (...): (...). System opiera się na autorskiej architekturze hybrydowej (mobile-web), wspierającej komunikację synchroniczną i asynchroniczną, i umożliwia pełną rezygnację z papierowej dokumentacji roboczej. Tym samym, Spółka doprowadziła do pierwszego w swoim segmencie przemysłowym wdrożenia pełnej ścieżki digitalizacji procesu dokumentowania (...). Innowacyjność rozwiązań. W kontekście innowacyjności funkcjonalnej opracowano m.in.: - algorytm wspomagający (...), - moduł mobilny wyposażony w interfejs głosowy umożliwiający rejestrowanie danych bez użycia rąk (...), - silnik reguł logicznych umożliwiający dynamiczne korygowanie planu (...). Wpływ na praktykę i oszczędność zasobów. W wyniku wdrożenia osiągnięto wymierne efekty operacyjne: - redukcja czasu potrzebnego na dokumentację (...) o 40–60% (w zależności od projektu), - zmniejszenie zużycia materiałów eksploatacyjnych (papier, nośniki, formularze) o ponad 80%, - poprawa jakości i spójności danych dzięki walidacji wewnętrznej (kontrola błędów na poziomie struktury danych), - skrócenie procesu weryfikacji eksperckiej dzięki automatycznej agregacji wyników w formacie akceptowanym przez zamawiającego. Fundament pod dalszy rozwój AI. Najistotniejszym metarezultatem prac jest wytworzenie zasobu danych oraz platformy integracyjnej, która w przyszłości zostanie wykorzystana jako baza do: (...). Dzięki stworzonej strukturze danych i warstwie integracyjnej, Spółka posiada obecnie infrastrukturę, która umożliwia rozszerzanie modelu B+R w kierunku systemów opartych na wiedzy ((...)). W ramach prowadzonych prac Spółka korzystała z następujących zasobów: Zasoby ludzkie: - zespół 5-osobowy po stronie Spółki (programiści, projektant interfejsu, architekt systemowy, DevOps), - 4-osobowy zespół ekspertów (...) (spoza Spółki), odpowiedzialnych za walidację merytoryczną i formalną zgodność z normami (...) i wytycznymi dokumentacyjnymi. Zasoby rzeczowe: (...). Zasoby finansowe: - finansowanie własne przeznaczone na wynagrodzenia oraz koszty operacyjne projektu (ok. 85% całkowitych kosztów), - zewnętrzne wsparcie doradcze w zakresie walidacji podatkowej, zgodności z ulgą B+R oraz potencjalnej ochrony prawno-autorskiej rozwiązania. Zrealizowane działania nie tylko doprowadziły do opracowania konkretnego rozwiązania praktycznego problemu (...), ale także otworzyły przestrzeń dla dalszej eksploracji i rozwijania wiedzy w obszarach (...), automatyzacji procesów dokumentacyjnych oraz sztucznej inteligencji w zastosowaniach inżynierskich. W świetle klasyfikacji Podręcznika Frascati, są to rezultaty o charakterze eksperymentalnych prac rozwojowych z realnym potencjałem transferu wiedzy i replikowalności narzędzi na inne branże ((...)). 5. Prace będące przedmiotem wniosku są realizowane w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, zgodnie z uprzednio zatwierdzonym harmonogramem, opracowanym w formie sekwencji faz iteracyjnych (...) oraz punktów decyzyjnych (...), zgodnych z metodyką zarządzania cyklem życia projektów rozwojowych. Spółka na samym początku opracowała ramowy harmonogram rzeczowo-czasowy, który zawierał wyodrębnione bloki funkcjonalne odpowiadające poszczególnym etapom realizacji Programu (...). Na każdym etapie zdefiniowano kamienie milowe (milestones), warunki przejścia do kolejnej fazy oraz mierzalne cele jakościowe. Harmonogram ten był aktualizowany w trybie ciągłym w odpowiedzi na pojawiające się zmienne funkcjonalne i merytoryczne – w szczególności te identyfikowane przez zespół (...) pełniący funkcję eksperckiego komitetu walidacyjnego. Dokumentacja i śledzenie przebiegu prac. W ramach realizacji projektu: - Spółka prowadzi dokumentację projektową w formie repozytoriów kodu źródłowego (...), - gromadzone są tzw. artefakty projektowe, czyli rezultaty pośrednie (prototypy, modele danych, wyniki testów), które umożliwiają retrospektywną analizę przebiegu prac oraz pełną audytowalność procesu B+R, - dla każdego sprintu/etapu rozwojowego tworzony jest zestaw sprawozdań (logi, raporty, schematy), które dokumentują zarówno wynik, jak i metodę dochodzenia do rozwiązania, zgodnie z wymogami prac jako B+R. Praktyka iteracyjna i systematyczność. Prace były prowadzone zgodnie z planem działania podzielonym na iteracyjne cykle z możliwością rozszerzenia interwału w przypadku napotkania problemów klasyfikacyjnych, niejednoznaczności interpretacyjnych lub potrzeby wdrożenia nowych funkcji. Każda iteracja zawierała: - plan działań (backlog), - cele testowe (test plan), - punkt ewaluacyjny z udziałem zespołu (...) (checkpoint review), - oraz decyzyjny (...) dopuszczający rozwój do kolejnej funkcji systemu. 6. W ramach realizacji projektu badawczo-rozwojowego, Spółka wdrożyła czterowarstwową strukturę harmonogramów wykonawczych, obejmującą wszystkie stadia cyklu życia tworzonego systemu informatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem jego interdyscyplinarnego charakteru oraz wymagań w zakresie walidacji merytorycznej i operacyjnej. W pierwszej kolejności opracowany został harmonogram analityczno-projektowy o charakterze deskryptywno-semantycznym, którego celem było (...) potrzeb użytkowników końcowych (...). Dokument ten, opracowany w układzie macierzy potrzeb vs. funkcjonalności, stanowił podstawę do dalszego działania w fazach projektowania architektury logicznej systemu, klasyfikując jednocześnie pięć kluczowych obszarów funkcjonalnych, w których wymagane było opracowanie narzędzi autorskich, m.in. (...). Następnie wdrożono harmonogram iteracyjno-prototypowy oparty o adaptację metodyki (...) do środowiska hybrydowego (...). (...). Równolegle prowadzony był harmonogram testów walidacyjnych, obejmujący testy jednostkowe, integracyjne, systemowe oraz środowiskowe ((...)), z wykorzystaniem danych rzeczywistych, poddanych walidacji przez zespół (...) posiadających kompetencje formalne w zakresie zgodności z wymaganiami (...), normami (...) oraz specyfikacją zamawiających publicznych ((...)). Harmonogram testowy przewidywał sekwencyjną ocenę poprawności działania poszczególnych modułów funkcjonalnych w kontekście ich interoperacyjności, semantycznej spójności oraz wydajności procesów generowania wyników. Ostateczną warstwę stanowił harmonogram iteracji poprawek ((...)), wdrażany w trybie (...). Każdy z harmonogramów był prowadzony równolegle w ramach modelu współbieżnego, a jego realizacja dokumentowana była w repozytorium projektowym, macierzach kontrolnych, tabelach (...) oraz logach decyzji techniczno-funkcjonalnych. W kontekście Frascati, taka struktura pracy potwierdza, że działania prowadzone były w sposób uporządkowany, systematyczny, zaplanowany i metodyczny, zgodnie z wymaganiami działalności eksperymentalno-rozwojowej, o wysokim stopniu odtworzenia oraz potencjale walidacji zewnętrznej. 7. Prace dotyczące Programu nie obejmują rutynowych i okresowych zmian, nawet jeżeli zmiany te mają charakter ulepszeń. 8. Koszty realizacji prowadzonych prac są pokrywane przez Spółkę ze środków własnych i nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. 9. Wydatki, które Spółka zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią dla niej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
10. Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi B+R, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. 11. Ponoszone przez Spółkę koszty wynagrodzeń pracowników realizujących prace, o których mowa we wniosku stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 12. Przedmiotem pytania nr 2 nie jest wynagrodzenie za czas choroby, urlopu a także innej nieobecności z uwagi na wydaną przez Ministra Finansów interpretację ogólną (sygn. DD8.8203.1.2021) w której potwierdził, że do kosztów w ramach ulgi B+R mogą zostać zaliczone przychody pracownika, w tym również te związane z urlopem czy chorobą, proporcjonalnie do czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową. Pytania 1. Czy prowadzone przez Spółkę prace nad „Projektem” stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT? 2. Czy Spółka prawidłowo uznaje, że koszty wynagrodzeń dla informatyków związane z tworzeniem „Programu” stanowią koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo- rozwojowej? Państwa stanowisko w sprawie 1. Prowadzone przez Spółkę prace nad „Projektem” stanowią działalność badawczo- rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. 2. Spółka prawidłowo uznaje, że koszty wynagrodzeń dla informatyków związane z tworzeniem „Programu” stanowią koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo- rozwojowej. Uzasadnienie. Ad. 1 Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, przez działalność badawczo-rozwojową rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przepis ten, zawarty w ustawie podatkowej, dla wyjaśnienia zawartej w nim treści wymaga odwołania się do kolejnych regulacji. W szczególności, używa on pojęć „badań naukowych” oraz „prac rozwojowych”, które na potrzeby ustawy o CIT wyjaśnione zostały w art. 4a pkt 27 i 28. Badania naukowe zostały zdefiniowane jako badania podstawowe, a także badania aplikacyjne w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym, zaś prace rozwojowe zdefiniowane są jako prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym.
Na gruncie tych definicji wskazać należy, że: - badania podstawowe oznaczają prace empiryczne bądź teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, - prace rozwojowe oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Mając na uwadze przytoczone powyżej definicje, o prowadzeniu działalności badawczo- rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace: - mają twórczy charakter, - są prowadzone w systematyczny sposób, - zostały zrealizowane w określonym celu, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań, - obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe. Pojęcie „twórczy” oznacza „mający na celu tworzenie” lub „będący wynikiem tworzenia”. Termin „tworzyć” należy definiować zaś jako "powodować powstawanie czegoś". Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Przepisy ustawy o CIT nie precyzują co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Należy więc przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa czy też narzędzie. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”. Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy, opisane we wniosku prace mają twórczy charakter. Prowadzone przez Spółkę prace doprowadziły do powstania innowacyjnego Programu, który umożliwia szybkie gromadzenie, opracowywanie i prezentowanie wyników badań (...). Przeprowadzone przez Spółkę analizy rynku pod kątem dostępnych programów komputerowych z dziedziny (...), wskazały obszar, który wymagał dopracowania, m.in. poprzez wprowadzenie nowego programu. W ramach analizy rynku Spółka podjęła decyzję o przeprowadzeniu ankiety w celu lepszego zrozumienia oczekiwań (...). Wyniki ankiety wykazały, że oferowane na rynku programy cechowały się czasochłonnością oraz awaryjnością. Ankieterzy wskazywali również na konieczność wykorzystywania wielu różnych aplikacji komputerowych na potrzeby wytworzenia dokumentacji (...) oraz na brak rozpoznawalności formatów danych pomiędzy wykorzystywanymi aplikacjami. Wiedząc już, jakie są oczekiwania rynku oraz jakie problemy cechują dostępne aplikacje, Spółka przystąpiła do prac nad własnym, twórczym Programem. Stworzony przez Spółkę Program, wyszedł naprzeciw oczekiwaniom i posiada możliwość wymiany danych pomiędzy użytkownikami tworząc interdyscyplinarne środowisko pracy. Dzięki temu użytkownicy (...) mogą przy pomocy programu: - współdzielić temat (np. na potrzeby współpracy lub kontroli postępu prac); - udostępniać wyniki badań polowych między sobą, a także - przetwarzać dane w oparciu o wytworzone przez siebie szablony bez konieczności ich modyfikacji w innych aplikacjach. Program pozwala również na istotne skrócenie czasu wytworzenia załączników (...) oraz przekazanie wersji edytowalnych dla inżynierów branżowych w celu dalszego wykorzystania w toku prac projektowych. Wskazane wyżej cechy wyraźnie odróżniają stworzony przez Spółkę Program od innych dostępnych na rynku aplikacji, potwierdzając tym samym twórczy charakter prowadzonych prac. Pojęcie systematyczny oznacza robiący coś „regularnie i starannie”, a także prowadzony w sposób „uporządkowany, według pewnego systemu”. Prace Spółki prowadzone są „systematycznie”, w zaplanowany i usystematyzowany sposób. W ramach realizowanych projektów Spółka tworzy dokumentację (m.in. karty projektów) oraz gromadzi efekty prac, na podstawie których można prześledzić przeprowadzone prace oraz odtworzyć ich wynik. Wszystkie prace związane z tworzeniem Programu były oparte na wcześniej przygotowanym planie działania. Opracowany przez Spółkę plan zakładał: 1. Zdefiniowanie problemu pracy (...); 2. Usystematyzowanie wiedzy z zakresu obowiązującego (...); 3. Przygotowanie konstrukcji schematu ramowego aplikacji przedstawiającego główne działy pracy (...); 4. Przygotowanie konstrukcji szczegółowa bloków aplikacji związanych z ramami schematu; 5. Uzgodnienie poszczególnych bloków z (...). Ustalenie procedur wprowadzania danych oraz ich przetwarzania. 6. Skonstruowanie metodyki pracy (...); 7. Ujęcie powyższych etapów i prac w bloki czasowe wraz z naniesieniem ich na harmonogram. Z uwagi na rozpoznawane problemy oraz wnoszone postulaty przez zespół (...) – harmonogram ulegał aktualizacjom i wyszedł poza wcześniej nakreślone ramy czasowe. Powyższy plan był podstawą do rozpoczęcia właściwych prac nad Programem, w którym udział wzięli zarówno informatycy jak i (...). Zgodnie z opracowanym planem działania, osoby zaangażowane w prace nad Programem zostały zobowiązane do raportowania prac w interwale 14 dniowym, przy czym czas ten ulegał zmianom w zależności od rodzaju problemu przyjętego do zbadania, określenia metodyki pracy, stworzenia kodu oprogramowania, czy też przebiegu testów wewnętrznych. O zaplanowanym i usystematyzowanym charakterze prac nad Programem świadczy również fakt, iż bez zatwierdzenia pewnego etapu prac przez zespół (...), nie było możliwości przejścia do kolejnego etapu. Niezbędne było więc planowanie i osiąganie celów pośrednich. Zgodnie z przepisami ustawy o CIT, działalność B+R musi mieć na celu „zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Warunek ten jest w przypadku Spółki spełniony, gdyż prowadzone przez nią prace pozwoliły na uzyskanie unikalnej wiedzy, która nie była wcześniej dostępna zarówno dla niej jak i bardzo często dla innych podmiotów. W ramach prowadzonych prac nad Programem zostały wytworzone algorytmy w kształcie pozwalającym na ich wykorzystanie w innych rodzajach działalności lub pozwalające na powiązanie prac inżynierskich. Dzięki temu Spółka jest w posiadaniu narzędzia, które daje możliwość współdziałania (...) oraz zespołów: administracyjnego (kierownik projektu), inżynierskiego (projektant branżowy), a także inwestorskiego (np. zespół inspektorów nadzoru ze strony zamawiającego). Wreszcie, prace B+R powinny obejmować zdefiniowane w ustawie o CIT „badania naukowe” lub „prace rozwojowe”. Prace mają taki charakter, gdyż ich celem było zdobycie nowej wiedzy z zakresu IT oraz wykorzystanie jej w opracowaniu innowacyjnej aplikacji (Programu), która przyczyni się do stworzenia (...) przyjaznego i wydajnego środowiska pracy. Stworzony przez Spółkę Program daje taką możliwość, ze względu na szybkie gromadzenie, opracowywanie i prezentowanie wyników badań (...) i laboratoryjnych, oszczędzając przy tym ich czas pracy. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DKIS z 7 czerwca 2024 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.167.2024.2.IR, w której to organ podatkowy potwierdził, iż działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo- rozwojowej. Podobne stanowisko zajął DKIS w interpretacji indywidualnej z 31 stycznia 2025 r., o sygn. 0111- KDIB1-3.4010.745.2024.2.JKU, która dotyczyła zakupu oraz rozwoju aplikacji mobilnej przez spółkę kapitałową. W przywołanej interpretacji indywidualnej spółka kapitałowa zawarła z twórcami aplikacji umowę przeniesienia praw autorskich do oprogramowania, które w momencie zakupu było w fazie rozwijania i testowania. Spółka nie nabyła więc praw autorskich do gotowej i kompletnej aplikacji, lecz nabyła prawa autorskie do programu wymagającego dalszych prac rozwojowych. W związku z tym wystąpiła ona z pytaniem do DKIS, czy prace polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu aplikacji stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. DKIS zwrócił uwagę, że działalność badawczo-rozwojowa powinna m.in: - mieć charakter twórczy; - być prowadzona w sposób systematyczny; - zwiększać zasób wiedzy. Z uwagi, iż prace spółki nad aplikacją spełniały wskazane przesłanki, DKIS potwierdził, iż działalność polegająca na jej tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 Ustawy CIT. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy prowadzone przez niego prace nad Programem stanowią działalność badawczo-rozwojową. Stworzony przez Spółkę Program ma charakter twórczy, prace nad nim były prowadzone w sposób systematyczny, zwiększył zasób wiedzy, która może być wykorzystana do tworzenia nowych zastosowań oraz jest związany z pracami rozwojowymi. Ad. 2 Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo- rozwojową, zwane „kosztami kwalifikowanymi”. Zgodnie zaś z przepisem art. 18d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty kwalifikowane uznaje się: 1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu; 2. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 co podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu. W myśl powyższych przepisów podatnik ma możliwość zaliczyć do kosztów kwalifikowanych należności z tytułu wynagrodzeń pracowników w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Należy przy tym pamiętać że dla możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych należności z tytułu ww. wynagrodzeń konieczne jest faktyczne uczestnictwo zatrudnionych w pracach badawczo- rozwojowych. Nie wystarczy zatem jedynie wpisanie w dokumencie nawiązującym stosunek pracy/zlecenia umowy o dzieło do zakresu obowiązków takiej osoby prac z obszaru B+R. Jeżeli w ramach świadczonej pracy, oprócz obowiązków związanych z działalnością badawczo-rozwojową, wykonuje inne obowiązki, należy wyodrębnić, a zatem wyłączyć z ulgi badawczo-rozwojowej, tę część wynagrodzenia, świadczeń i składek, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. Z uwagi na powyższe, Spółka wskazuje, iż prowadzi ewidencję czasu pracy, która wykazuje, ile godzin dany pracownik poświęca na działalność badawczo-rozwojową, jeśli pracownik ten będzie zajmować się też innymi czynnościami spoza obszaru B+R. Rozpatrując kwestię wynagrodzeń pracowniczych pod kątem możliwości ich zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, nie można pominąć brzmienia przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. 1426 tj. z dnia 2020.08.21), zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy zatem uznać, że do kosztów kwalifikowanych należy zaliczyć wszystkie elementy wynagrodzenia wymienione w przywołanym wyżej przepisie. Co więcej, zastosowanie w przepisie katalogu otwartego elementów wynagrodzenia, przez użycie zwrotu „w szczególności” oznacza, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, a mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. Taka wykładnia przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z 7 grudnia 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.470.2020.2.IM. Tym samym zdaniem Spółki wynagrodzenia informatyków, zaangażowanych w prace badawczo- rozwojowe, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę stanowią koszty kwalifikowane, w zakresie w jakim poświęcają oni czas pracy na działalność badawczo-rozwojową. Jak zostało wskazane wcześniej, kosztami kwalifikowanymi są również wydatki na wynagrodzenia dla osób, z którymi została zawarta umowa zlecenie oraz umowa o dzieło, w zakresie w jakim osoby te poświęcają czas na działalność badawczo-rozwojową. W związku z tym, zdaniem Spółki koszty ponoszone na wynagrodzenia informatyków zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło stanowią koszty kwalifikowane w zakresie w jakim poświęcają oni czas pracy na działalność badawczo- rozwojową. Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej DKIS z 14 stycznia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.602.2019.1.MBD. Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Spółkę wydatki na wynagrodzenia dla informatyków zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowę zlecenie oraz umowę o dzieło, stanowią koszty kwalifikowane w zakresie w jakim poświęcają oni swój czas na prace nad Programem.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Ad. 1 Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”): ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą: a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym. Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m. in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF). Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF). Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka. Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań: - w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź - w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie). Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem). Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług). Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF). Opierając się na powyższych wyjaśnieniach wskazać należy, że prowadzone przez Spółkę prace nad „Projektem” stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zatem Państwa stanowisko w powyższym zakresie, jest prawidłowe. Ad. 2 Stosownie do art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się: - poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu; - poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu; Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p., koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia. W myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć: 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2- 3a; 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5; 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3. Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć: 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2- 3a; 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5; 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a. Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w poprzednim brzmieniu, Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym: podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki: - podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p., - koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p., - ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o. p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów, - jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, - w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej, - podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu, - kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p. d.o.p., - koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości. Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej. Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału /wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi. Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika. Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”): za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.). Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.: za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia oraz o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia/ umowy o dzieło w danym miesiącu. Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p. Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy wraz z ich omówieniem oraz opis sprawy wskazać należy, że Spółka prawidłowo uznaje, że koszty wynagrodzeń dla informatyków związane z tworzeniem „Programu” stanowią koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 – jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili