0111-KDIB1-3.4010.141.2025.1.DW

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, spółka z siedzibą w Polsce, złożył wniosek o interpretację indywidualną w dniu 18 marca 2025 r., dotyczący skutków podatkowych związanych z uzyskanymi decyzjami o wsparciu na realizację inwestycji. Wnioskodawca zapytał, czy w związku z brakiem możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy, istnieje obowiązek kalkulacji i wpłaty zaliczek na CIT w trakcie roku podatkowego. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, stwierdzając, że brak jest obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek na CIT w zakresie działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu, co oznacza, że Wnioskodawca nie musi uiszczać zaliczek miesięcznych CIT.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy skutkuje brakiem obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek na CIT?

Stanowisko urzędu

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Brak jest obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek na CIT w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek, z 14 marca 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany pismem z 7 maja 2025 r.) (...) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką (...), posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji (...). Spółka otrzymała trzy decyzje o wsparciu wydane na podstawie przepisów Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 469, dalej: „Ustawa o WNI”) przez (...) Specjalną Strefę Ekonomiczną w imieniu Ministra Rozwoju i Technologii na realizację inwestycji zlokalizowanej w (...): - nr (...) z dnia (...) 2022 r. polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca jest zobowiązany do poniesienia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji o łącznej wartości co najmniej 52.900.000 zł w terminie do 31 grudnia 2026 r. oraz zatrudnienia co najmniej 6 nowych pracowników i utrzymania tego zatrudnienia w okresie od 31 grudnia 2026 r. do 31 grudnia 2031 r. Decyzja o wsparciu wydana została na okres 12 lat; - nr (...) z dnia (...) 2024 r. polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Na jej podstawie Wnioskodawca zobowiązany jest do poniesienia kosztów kwalifikowanych o łącznej wartości co najmniej 30.100.000 zł w terminie do dnia 31 marca 2027 r. oraz utworzenia co najmniej 5 nowych miejsc pracy w terminie do dnia 31 marca 2027 r. oraz utrzymania tego zatrudnienia przez okres co najmniej 5 lat tj. od dnia 31 marca 2027 r. do 31 marca 2032 r. Decyzja o wsparciu została wydana na okres 14 lat; - nr (...) z dnia (...) 2024 r. polegającej na zwiększeniu zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca zobowiązany jest do poniesienia kosztów kwalifikowanych o łącznej wartości co najmniej 33.539.000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2028 r. oraz utworzenia co najmniej dwóch nowych miejsc pracy w terminie

do dnia 31 grudnia 2028 r. i utrzymania tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2033 r. Decyzja o wsparciu została wydana na okres 14 lat. W związku z możliwością realizacji dalszych projektów inwestycyjnych, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości będzie ubiegać się o uzyskanie kolejnych decyzji o wsparciu (dalej łącznie z ww. decyzjami jako: „Decyzje”, „Decyzje o Wsparciu” lub „DoW”). W związku z uzyskaniem DoW i realizacją inwestycji Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z CIT na mocy art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”). Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca uzyskuje zarówno dochody zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – w przeważającej części, jak i w nieznacznej części - dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych (dochody z działalności nieobjętej Decyzjami). Obecnie Spółka rozpoczęła już korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie dostępnego limitu pomocy publicznej wygenerowanej z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych w ramach inwestycji objętej Decyzją o wsparciu nr (...) z dnia (...) 2022 r. Spółka w bieżącym roku podatkowym jak i w poprzednich latach odprowadzała zaliczki miesięczne na CIT stosownie do art. 25 ust. 6 ustawy o CIT tj. korzystała z tzw. uproszczonej metody uiszczania zaliczek na CIT. Nie jest wykluczone, że w kolejnych latach podatkowych Spółka zdecyduje się opłacać zaliczki rzeczywiste. Zakres przedmiotu działalności określony w wydanych na rzecz Wnioskodawcy Decyzjach o wsparciu nie obejmuje całości prowadzonej przez niego działalności. Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku po stronie Wnioskodawcy kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenie i w zakresie wskazanym w Decyzjach? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku po stronie Wnioskodawcy kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenie i w zakresie wskazanym w Decyzjach. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Zgodnie z art. 3 Ustawy o WNI, zgodnie z którym wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od CIT na zasadach określonych odpowiednio w przepisach ustawy o CIT. Jednocześnie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r. poz. 74, 1688 i 2005) i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może

przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Tym samym, ustawa o CIT precyzyjnie określa, że dla oceny, czy wielkość zwolnienia nie przekracza maksymalnej, dopuszczalnej wysokości pomocy publicznej na danym obszarze, pod uwagę brana jest wartość już udzielonej i wciąż możliwej do udzielenia na podstawie decyzji o wsparciu pomocy publicznej. Wskazać należy, że § 10 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2025 r. poz. 108 dalej: „Rozporządzenie o WNI 2022”), określa szczegółowo sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej. Natomiast, w ocenie Wnioskodawcy, w kontekście tym, w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na treść § 12 Rozporządzenia o WNI 2022, zgodnie z którą „Do spraw wszczętych i niezakończonych oraz decyzji o wsparciu wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 oraz z 2021 r. poz. 2483)”. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na moment złożenia wniosku Spółka rozpoczęła już korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie dostępnego limitu pomocy publicznej wygenerowanej z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych w ramach inwestycji objętej Decyzją o wsparciu nr (...) z dnia (...) 2022 r. Ze względu na datę wydania tej decyzji, zgodnie z powołanym powyżej § 12 Rozporządzenia o WNI 2022, zastosowanie znajdą do niej przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713, dalej: „Rozporządzenie o WNI 2018”). Mając na uwadze powyższe, w dalszej części uzasadnienia swego stanowiska Wnioskodawca powołuje się zasadniczo na treść wcześniejszego aktu prawnego, tj. Rozporządzenia o WNI 2018. Jednocześnie, regulacje nowej wersji ww. aktu prawnego tj. z Rozporządzenia o WNI 2022, będą miały zastosowanie w odniesieniu do ewentualnych przyszłych Decyzji o wsparciu, o które, jak zaznaczono na wstępie, Spółka może ubiegać się w przyszłości. Należy w tym kontekście podkreślić, że treść cytowanych przepisów odnoszących się do sposobu kalkulacji limitu przysługującej pomocy wynikających z Rozporządzenia o WNI 2018 otrzymała analogiczne brzmienie w nowej wersji tego aktu tj. w Rozporządzeniu o WNI 2022. Konsekwentnie, konkluzje wynikające z brzmienia Rozporządzenia o WNI 2018, pozostaną aktualne również w odniesieniu do ewentualnych przyszłych Decyzji o wsparciu. I tak, zgodnie z § 10 ust. 1 Rozporządzenia o WNI 2018, koszty kwalifikowane nowej inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania decyzji o wsparciu. Jednocześnie, stosownie do ust. 3 ww. paragrafu Rozporządzenia o WNI 2018, zdyskontowaną wartość poniesionych kosztów otrzymywanej pomocy oblicza się przy zastosowaniu wzoru, składową którego jest liczba miesięcy, jaka upłynęła od dnia uzyskania decyzji o wsparciu do dnia udzielenia pomocy. Natomiast, w § 10 ust. 4 Rozporządzenia o WNI 2018 doprecyzowano, że dniem uzyskania ulgi podatkowej jest dzień, w którym zgodnie z przepisami o podatku dochodowym upływa termin złożenia zeznania rocznego. Dniem, w którym upływa termin na złożenie zeznania rocznego za dany rok podatkowy jest ostatni dzień trzeciego miesiąca roku następnego, a zatem w przypadku Spółki zasadniczo 31 marca roku następującego po roku podatkowym (z uwagi na to, że rok podatkowy Spółki jest zgodny z kalendarzowym). W konsekwencji, również weryfikacja dostępności zwolnienia podatkowego może być dokonana raz do roku na wskazany dzień udzielenia pomocy, którym w przypadku Spółki jest 31 marca roku następującego po roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały dochody podlegające zwolnieniu. Tym samym mechanizm dotyczący ustalenia zwolnienia z CIT dochodów uzyskanych na podstawie decyzji o wsparciu wskazuje, że dla celów określenia, czy Spółka może skorzystać ze zwolnienia podatkowego dostępnego z tytułu uzyskanej decyzji o wsparciu - przykładowo: za rok 2025, konieczne jest ustalenie na potencjalny dzień udzielenia pomocy w formie zwolnienia podatkowego za rok 2025, czyli 31 marca roku następnego (czyli zgodnie z przykładem - 2025+1, tj. 2026) relacji pomiędzy: a) wartością pomocy dotychczas udzielonej w formie zwolnienia z CIT (zdyskontowanej uprzednio przy zastosowaniu współczynników dyskontujących właściwych dla okresu od dnia udzielenia decyzji o wsparciu do dnia udzielenia pomocy publicznej za poszczególne minione lata podatkowe), z uwzględnieniem również zasady kumulacji pomocy publicznej przyznanej w innych formach w związku z tożsamymi kosztami kwalifikowanymi, oraz b) wartością całkowitej dostępnej dla Spółki pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, obliczoną jako iloczyn kosztów kwalifikowanych (w wartości zdyskontowanej na dzień uzyskania decyzji o wsparciu) oraz współczynnika intensywności pomocy publicznej. Tym samym dochodzi do porównania wartości już uzyskanej pomocy publicznej z dostępnym limitem pomocy (obliczonym w oparciu o koszty inwestycji). Wartość obliczona we wskazany powyżej sposób, stanowi wielkość dostępnego dla Spółki zwolnienia podatkowego za dany rok (np. 2025). W sytuacji, gdy: a) wielkość (hipotetycznego, tj. co do zasady objętego zwolnieniem do wysokości odpowiedniego limitu) zobowiązania podatkowego obliczonego względem dochodu z działalności zwolnionej za dany rok (np. 2025) zdyskontowana przy zastosowaniu współczynnika dyskontującego właściwego dla okresu od dnia uzyskania decyzji o wsparciu do potencjalnego dnia udzielenia pomocy za ten rok (w przykładzie - 31 marca roku 2025+1) jest mniejsza od wielkości dostępnego zwolnienia podatkowego za dany rok (np. 2025), z uwzględnieniem dyskontowania – należy przyjąć, że zwolnieniu z CIT podlega całkowita wielkość dochodu będąca podstawą do obliczenia hipotetycznego zobowiązania podatkowego za dany rok (np. 2025), b) wielkość (hipotetycznego) zobowiązania podatkowego obliczonego względem dochodu z działalności zwolnionej na podstawie DoW za dany rok (np. 2025) zdyskontowana przy zastosowaniu współczynnika dyskontującego właściwego dla okresu od dnia uzyskania decyzji o wsparciu do potencjalnego dnia udzielenia pomocy za ten rok (31 marca roku 2025+1) jest większa od wielkości dostępnego zwolnienia podatkowego za rok 2025 (z uwzględnieniem dyskontowania) – należy uznać, że zwolnieniu z CIT podlega wyłącznie dochód będący podstawą do obliczenia hipotetycznego zobowiązania podatkowego za rok 2025 w części odpowiadającej wielkości dostępnego dla Spółki zwolnienia podatkowego za ten rok. Tym samym, dochód w pozostałej części, tj. przekraczającej wielkość dostępnego zwolnienia podatkowego, za rok 2025 podlega opodatkowaniu zgodnie z zasadami ogólnymi. Jednocześnie z uwagi na fakt, że zwolnienie podatkowe udzielane jest w dniu, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego, Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać uprzedniej precyzyjnej kalkulacji wielkości dostępnego limitu zwolnienia. Nie jest tym samym możliwe ustalenie w sposób precyzyjny zaliczki na CIT - ani za bieżący rok podatkowy (2025), ani kolejne, w których Spółka będzie korzystać ze zwolnienia od dochodu na podstawie Decyzji - z uwagi na to, że maksymalna wielkość dochodu z działalności na podstawie Decyzji, która może korzystać ze zwolnienia byłaby w dniu kalkulacji zaliczki obliczona w wartości istotnie różnej względem wartości dostępnej pomocy w dniu faktycznego jej udzielenia (w przypadku Spółki 31 marca roku następującego po danym roku podatkowym), z uwagi na konieczność stosowania mechanizmu dyskontowania. Przykładowo, odstęp czasu pomiędzy wpłatą zaliczki za pierwszy miesiąc roku podatkowego, a dniem udzielenia pomocy może wynieść w przypadku Spółki 13 miesięcy (przykładowo - luty 2025 r. vs marzec 2026). Na moment, w którym kalkulowana miałaby być zaliczka nie jest możliwe „wyprzedzające” określenie wielkości dostępnego zwolnienia podatkowego a w konsekwencji wielkości dochodu, w odniesieniu, do którego to, może zostać udzielona następnie pomoc publiczna (31 marca roku następującego po danym roku podatkowym). Dodatkowo należy zauważyć, że stosownie do § 3 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2018 r. poz. 461, dalej: „Rozporządzenie”), wartość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom korzystającym z decyzji o wsparciu jest ustalana w przeliczeniu na tzw. współczynnik EDB (ekwiwalent dotacji brutto), przez co należy rozumieć kwotę pomocy, którą otrzymałby beneficjent pomocy lub podmiot ubiegający się o pomoc, gdyby uzyskał pomoc w formie dotacji, bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym, wyrażoną z dokładnością dwóch miejsc po przecinku. Zgodnie z § 4 pkt 2 lit. b Rozporządzenia, EDB dla ulgi podatkowej jest równy (w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, a w szczególności zwolnienia dochodu w CIT) różnicy między kwotą podatku należnego bez uwzględnienia obniżenia podstawy opodatkowania a kwotą podatku po jej obniżeniu. Obliczenie wartości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego dokonywane jest więc po uprzednim obliczeniu wielkości hipotetycznego podatku (tj. co do zasady zwolnionego w związku z działalnością zgodną z zasadami określonymi w decyzji o wsparciu) należnego za dany okres rozliczeniowy, którym w przypadku CIT jest okres roku podatkowego. Tym samym, Spółka nie jest w stanie przewidzieć, jaką wielkość dochodu z działalności prowadzonej na podstawie Decyzji będzie osiągać w kolejnych latach. Możliwe jest więc, że limit pomocy dostępny w danym roku w całości pokryje dochód z działalności zwolnionej, prowadzonej na podstawie Decyzji. Możliwe jest też, że limit ten będzie niższy niż wartość dochodu generowanego z tej działalności i w części, przekraczającej wielkość dostępnego zwolnienia podatkowego, dochód ten będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z zasadami ogólnymi. W konsekwencji, z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), w ocenie Spółki brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego (w zakresie działalności prowadzonej na terenie i w zakresie, o którym mowa w Decyzjach). W przypadku gdy okaże się (na dzień udzielenia pomocy, tj. 31 marca roku kolejnego), że limit pomocy będzie niewystarczający do pokrycia całkowitego dochodu wygenerowanego przez działalność na podstawie Decyzji, część dochodu ponad dostępny limit zwolnienia podatkowego, opodatkowana zostanie zgodnie z zasadami ogólnymi. Natomiast, w zakresie dochodu z działalności opodatkowanej (nieobjętej Decyzjami), Spółka zobowiązana będzie do uiszczania zaliczek na podatek zgodnie z zasadami ogólnymi. Innymi słowy, Spółka będzie uprawniona do kalkulacji i wpłaty należnego CIT za dany rok podatkowy dopiero w terminie do złożenia rocznej deklaracji CIT, bez konieczności uiszczania zaliczek miesięcznych CIT. Przedstawione przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w interpretacji z: a) 7 listopada 2024 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.639.2024.1.DW, z której wynika, że (...) z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku po stronie Wnioskodawcy kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenie i w zakresie wskazanym w Decyzji; b) 24 maja 2024 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.171.2024.1.PC, z której wynika, że (...) z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej w zakresie wskazanym w Decyzjach na terenach wskazanym w Decyzjach; c) 1 czerwca 2023 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.215.2023.1.KW, z której wynika, że: (...) z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenie, o którym mowa w decyzji o wsparciu i w zakresie wskazanym w tej decyzji. d) 7 czerwca 2022 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.186.2022.2.BM, zgodnie z którą: (...) z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej w zakresie wskazanym w DoW na terenie wskazanym w DoW; e) 3 kwietnia 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.76.2019.1.APO, w której organ podatkowy potwierdził, że: (...) z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenach, o których mowa w decyzji o wsparciu i w zakresie wskazanym w tej decyzji. Podsumowując, z uwagi na brak możliwości określenia wartości dostępnego zwolnienia podatkowego przed dniem faktycznego udzielenia pomocy (dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego), brak jest możliwości i tym samym obowiązku po stronie Wnioskodawcy kalkulacji i wpłaty zaliczek w trakcie roku podatkowego w zakresie działalności prowadzonej na terenie i w zakresie wskazanym w Decyzjach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych /zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili