0111-KDIB1-2.4010.64.2025.4.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 25 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Dnia (...) zmarł w ... (Niemcy) Pan X, który na stałe mieszkał w Niemczech. W związku z tym faktem oraz brakiem innych spadkobierców niemiecki sąd spadku wydał prawomocne postanowienie stwierdzające, że spadek po Panu X dziedziczy A (...). W skład spadku wchodzi udział w nieruchomości położonej w Polsce. A jest niemiecką osobą prawną (...).

Pytanie

Czy do dziedziczenia przez A udziału w nieruchomości położonej w Polsce ma zastosowanie podatek dochodowy od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) Państwa stanowisko w sprawie Nie, do dziedziczenia przez A udziału w nieruchomości położonej w Polsce nie ma zastosowania podatek dochodowy od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”): Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o CIT: Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT: Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Określając podmiotowy zakres obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca polski przyjął dwie zasady: nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce (zasada rezydencji - art. 3 ust. 1 ustawy o CIT) i ograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego tych osób prawnych, które nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (zasada źródła - wyrażona w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd. Art. 6 ust. 1 ustawy o CIT dotyczący zwolnienia podmiotowego – wymienia podmioty, które są zwolnione od podatku. Zgodnie z tym przepisem:

Zwalnia się od podatku: 1) Skarb Państwa; 2) Narodowy Bank Polski; 3) jednostki budżetowe; 4) państwowe fundusze celowe, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1530, 1572, 1717, 1756 i 1907 oraz z 2025 r. poz. 39); 4a) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej; 4b) wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej; 4c) Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, z wyłączeniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 240 ust. 6 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz.U. z 2024 r. poz. 1087, 1089 i 1473); 5) przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki gospodarcze utworzone przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub umowy, chyba że porozumienia te lub umowy stanowią inaczej; 6) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego; 7) Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa; 8) (uchylony) 9) (uchylony) 10) fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze inwestycyjne otwarte, utworzone na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych; 10a) instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki: a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, b) wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego, c) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę, d) ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę, e) posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji, f) zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę; 11) fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych; 11a) podatników posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem oszczędności na cele emerytalne, którzy spełniają łącznie następujące warunki: a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, b) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę, c) ich działalność podlega nadzorowi właściwych władz państwa, w którym mają siedzibę, d) posiadają depozytariusza prowadzącego rejestr aktywów tych podatników, e) przedmiotem ich działalności jest wyłącznie gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego; 12) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 497, 863, 1243 i 1615); 12a) Fundusz Rezerwy Demograficznej, o którym mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; 13) (uchylony) 14) (uchylony) 15) Rządową Agencję Rezerw Strategicznych; 16) Narodowy Fundusz Zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 146, 858, 1222, 1593, 1615 i 1915); 17) Bankowy Fundusz Gwarancyjny; 18) podmiot zarządzający aktywami w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz.U. z 2024 r. poz. 487); 19) Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa; 20) jednostki dozoru technicznego, o których mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1194); 21) Krajowy Zasób Nieruchomości; 22) Polską Agencję Nadzoru Audytowego, o której mowa w ustawie z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1035 i 1863); 23) kasy zapomogowo-pożyczkowe, o których mowa w ustawie z dnia 11 sierpnia 2021 r. o kasach zapomogowo-pożyczkowych (Dz.U. poz. 1666); 24) Agencję Mienia Wojskowego; 25) fundację rodzinną. Jak wskazali Państwo w opisie sprawy A jest niemiecką osobą prawną (...), zatem zgodnie z powołanym art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, przepisy tej ustawy mają do niego zastosowanie. A (...) nie polega zwolnieniu podmiotowemu na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o CIT, ponieważ nie jest żadnym z podmiotów wymienionym w tym artykule. Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy do dziedziczenia przez A udziału w nieruchomości położonej w Polsce ma zastosowanie podatek dochodowy od osób prawnych. Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości. Powyższy przepis mimo, że jest przepisem „otwartym” ze względu na użyte sformułowanie „w szczególności” nie obejmuje nabycia nieruchomości przez nierezydenta w sposób przedstawiony we wniosku. Wg ww. przepisu dochody (przychody) powinny pochodzić z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, a wskazana we wniosku nieruchomość jako składnik majątku nierezydenta, nie wygenerowała żadnego faktycznego dochodu dla Wnioskodawcy. Wnioskodawca nabywa ją jedynie w sposób nieodpłatny w ramach spadku, nabycie ma więc szczególny charakter i w przeciwieństwie do odpłatnego nabycia nie wymaga poniesienia ciężaru zapłaty/wynagrodzenia na rzecz zbywcy. Dopiero późniejsze jej zbycie, najem, dzierżawa lub inne ewentualne formy przeniesienia własności lub jej udostępnienia będą skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego na terytorium Polski. Zatem w ramach przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego nieodpłatne nabycie nieruchomości przez nierezydenta na terytorium Rzeczypospolitej Polski nie stanowi przychodu z takiej nieruchomości. Nabycie nieodpłatne składnika majątku stanowi formę przysporzenia, która w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT stanowi przychód, jednakże mając na uwadze ww. art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT, przychód taki („na tym etapie”) jest traktowany jako osiągnięty wprost z nieruchomości położonej na terytorium Polski. Wnioskodawca będzie mógł uzyskać przychód z nieruchomości położonej na terytorium Polski dopiero po jej nabyciu (w tym przypadku nieodpłatnym) i wskutek jej późniejszego przeznaczenia np. do sprzedaży lub najmu itp. Na odrębność czynności nieodpłatnego nabycia i późniejszej np. sprzedaży nieodpłatnie nabytego składnika majątku, może wskazywać chociażby art. 15 ust. 1i ustawy o CIT, który określa zasady ustalania kosztu uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie. Nabycie nieodpłatne rzeczy lub praw to jedno zdarzenie, natomiast późniejsze ich „zagospodarowanie” np. w formie zbycia, najmu itp. to kolejna odrębna czynność, związana już bezpośrednio z uzyskiwaniem dochodu z danej nieruchomości. Istotną okolicznością jest również to, że Wnioskodawca nie prowadzi na terytorium Polski żadnej formy działalności, która mogłaby wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego np. z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej poprzez zakład. W myśl art. 91 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (t. j. Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.): 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. 2. Umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. W niniejszej sprawie należy odwołać się do umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90 ze zm., dalej: „UPO). Na podstawie art. 1 UPO: Niniejsza umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. W myśl art. 2 ust. 1 i 2 UPO: (1) Niniejsza umowa dotyczy podatków od dochodu i od majątku, bez względu na sposób ich poboru, które pobiera się na rzecz Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych. (2) Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku. Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt a, b i c UPO: W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej: a) wyrażenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają odpowiednio Rzeczpospolitą Polską lub Republikę Federalną Niemiec i jeżeli są zastosowane w sensie geograficznym dla celów niniejszej umowy - obszar, na terenie którego stosowane jest prawo podatkowe danego państwa; b) określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób; c) określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną. Zgodnie z art. 6 ust. 1 UPO: Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie. Z kolei z art. 6 ust. 3 UPO stanowi, że: Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, najmu, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego. Tym samym nieodpłatne nabycie nieruchomości w Polsce przez nierezydenta w ramach spadku, nie może zostać objęte regulacją ww. art. 6 UPO, wynika to wprost z literalnego brzmienia ww. art. 6 ust. 3 UPO, który odnosi się jedynie do określonych form użytkowania majątku nieruchomego. Z kolei z art. 13 ust. 1 UPO wynika, że: Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Ponadto, z art. 13 ust. 5 UPO wynika, że: Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w powyższych ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zestawienie ww. dwóch ust. 1 i 5 z art. 13 UPO wskazuje, że znaczenie ma miejsce zamieszkania lub siedziba przenoszącego własność majątku oraz rodzaj majątku, którego własność jest przenoszona. Jeśli przeniesienie własności dotyczy majątku nieruchomego, to może być opodatkowane w kraju, w którym ta nieruchomość jest położona, mimo że przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim kraju. Z kolei przeniesienie własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1-4 art. 13 UPO podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Powyższe przepisy odnoszą się więc do przeniesienia własności różnego majątku, gdy przenoszący własność jest nierezydentem drugiego kraju. Natomiast istotnym „elementem” powyższych regulacji jest wystąpienie przenoszącego własność, a w sytuacji przedstawionej we wniosku, Wnioskodawca nie jest przenoszącym własność nieruchomości. Jest on jedynie podmiotem któremu, przypisano własność nieruchomości położonej na terenie Polski w drodze spadku. Mając powyższe na uwadze, na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, skoro nieodpłatne nabycie nieruchomości w Polsce w drodze spadku przez niemiecką osobą prawną, nie jest objęte regulacjami ww. art. 6 i 13 UPO. Zastosowanie w sprawie znajdzie art. 22 ust. 1 UPO, z którego wynika, że: Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Państwa w drodze dziedziczenia udziału w nieruchomości położonej w Polsce nie będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce na podstawie ustawy o CIT w związku z art. 22 ust. 1 UPO. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. W zakresie podatku od spadków i darowizn wydano odrębne rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa

z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.