0111-KDIB1-2.4010.136.2025.1.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 14 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowany będący stroną postępowania: Wnioskodawca 2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Zainteresowany Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Zainteresowanym będącym stroną postępowania (zwanym dalej: „Wnioskodawca”) jest polski rezydent podatkowy, działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. (...) Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka kapitałowa (...) (której charakterystyka przypomina polskie spółki akcyjne) utworzona zgodnie z przepisami prawa włoskiego będąca rezydentem podatkowym Włoch (zwana dalej: „Udziałowiec”). Przedmiot działalności Wnioskodawcy (...). Klientami Wnioskodawcy są (...). Ponadto, Wnioskodawca (...). Wnioskodawca świadczy (...). Zainteresowanym w niniejszym wniosku, który nie jest stroną postępowania jest X Sp. z o. o. (dalej jako: „Zainteresowany”) – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, polski rezydent podatkowy, zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Wnioskodawca oraz Zainteresowany dalej również jako: „Spółki”. Na moment składania niniejszego wniosku Wnioskodawca jest jedynym udziałowcem Zainteresowanego. Między Wnioskodawcą a Zainteresowanym występują rozliczenia pieniężne wynikające z umów finansowania, jakie łączą te podmioty. Poniżej przedstawiono opis umów obowiązujących między Wnioskodawcą a Zainteresowanym, które skutkują rozliczeniami będącymi przedmiotem wniosku o interpretację. Umowa cash poolingu. (...) 2023 r. (wówczas Wnioskodawca oraz Zainteresowany byli podmiotami powiązanymi, tzn. Udziałowiec posiadał (...) udziałów w obydwu podmiotach) Wnioskodawca, Zainteresowany wraz z (...) innymi spółkami (...) zawarły umowę cash poolingu (dalej: „Umowa CP”). Celem Umowy CP jest optymalizacja zarządzania zasobami finansowymi i unikanie źle ustawionych pozycji płynnościowych. Zgodnie z zawartą Umową CP Spółki oraz pozostali uczestnicy dokonują integracji struktury cash poolingu rzeczywistego. W związku z tym dodatnie saldo środków pieniężnych na rachunkach bankowych Zainteresowanego zostaje przeniesione na

rachunek bankowy Wnioskodawcy, będący rachunkiem głównym przypisanym do Umowy CP, którego posiadaczem jest Wnioskodawca i zostaje zaksięgowane jako należność w księgach Zainteresowanego (dalej: „Nadwyżka”; ...). W zamian Wnioskodawca udostępnia Zainteresowanemu (oraz pozostałym uczestnikom) nadwyżki gotówkowe, które w księgach Zainteresowanego księgowane są jako zobowiązanie (dalej: „Nadwyżki Wnioskodawcy”; ...), gdy tylko będzie to konieczne, na żądanie Zainteresowanego, z uwzględnieniem sytuacji zastrzeżonych w treści Umowy CP. Zainteresowany, na podstawie Umowy CP, wyraża zgodę na przekazywanie dziennego dodatniego salda środków pieniężnych zgromadzonych na jego rachunkach bankowych Wnioskodawcy bez wymogu oddzielnego wniosku ani powiadomienia. Zainteresowany upoważnił tym samym Wnioskodawcę do samodzielnego pobierania i przelewania Nadwyżki z własnych rachunków bankowych w drodze bilansowania sald na rachunek bankowy Wnioskodawcy w drodze przelewu bankowego. Niezależnie od powyższego Zainteresowany ma prawo żądać przelewów pieniężnych na rachunki bankowe Zainteresowanego w takich kwotach, jakie są niezbędne do utrzymania i prowadzenia zwykłej działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że przelewy te nie przekraczają ustalonego umownego dziennego limitu. Zarówno Wnioskodawcy, jak i Zainteresowanemu (oraz pozostałym uczestnikom) przysługuje wynagrodzenie z tytułu udostępnienia dodatnich sald w formie oprocentowania. Walutą rozliczeniową Umowy CP jest polski nowy złoty. Ponadto, w ramach rozliczeń, przelewy dokonywane między kontami bankowymi Wnioskodawcy oraz Zainteresowanego są w walucie PLN na konta prowadzone w PLN. Wnioskodawca oraz Zainteresowany stosują podatkową metodę rozliczania różnic kursowych, o której mowa w art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm. [winno być: Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. – przyp. organu], dalej jako „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”). Umowa pożyczki. W 2020 r., Udziałowiec nabył od podmiotu niepowiązanego 100% udziałów w Zainteresowanym. W związku z tamtą transakcją, Udziałowiec przejął od dotychczasowego właściciela Zainteresowanego wierzytelność wynikającą z pożyczki udzielonej Zainteresowanemu (...) (dalej: „Pożyczka”). Wstąpienie w prawa wierzyciela przez Udziałowca nastąpiło na podstawie art. 518 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny [t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1061 ze zm. – przyp. organu]. Następnie, wartość Pożyczki (już udzielanej przez Udziałowca) ulegała zwiększeniom (...) u Zainteresowanego. W listopadzie 2023 r., z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w szczególności w celu uproszczenia polskiej części struktury Grupy, Udziałowiec wniósł (...) udziałów posiadanych w Zainteresowanym na kapitał Wnioskodawcy. W związku ze strategią (...) nastąpiło przeniesienie wierzytelności Pożyczki na Wnioskodawcę. Przeniesienie wierzytelności Pożyczki (kwoty głównej oraz naliczonych na moment cesji odsetek) nastąpiło w drodze przelewu wierzytelności na osobę trzecią w rozumieniu art. 509 Kodeksu cywilnego, co zostało potwierdzone na piśmie. Choć w ocenie Wnioskodawcy pozostaje to bez znaczenia dla niniejszego wniosku, Wnioskodawca wskazuje, że nabycie wierzytelności odbyło się za wynagrodzeniem ustalonym na warunkach rynkowych, a należne Udziałowcowi wynagrodzenie zostało potrącone z wierzytelnością Wnioskodawcy wobec Udziałowca o wypłatę środków z tytułu pożyczki potwierdzonej umową zawartą między Udziałowcem (pożyczkodawcą) a Wnioskodawcą (pożyczkobiorcą). Natomiast, dla niniejszego wniosku istotne jest, że: - Umowa Pożyczki wskazuje, że Pożyczka jest denominowana w Euro, - Wypłaty Pożyczki przybierały następujące formy: - Udziałowiec przelewał środki z tytułu udzielanej Pożyczki na konto Zainteresowanego w Euro (dotyczy większości wypłat ilościowo i wartościowo), - Udziałowiec sporadycznie przelewał środki z tytułu udzielanej Pożyczki na konto Zainteresowanego w PLN, - Udziałowiec sporadycznie bezpośrednio regulował zobowiązania Zainteresowanego wyrażone w EUR zwiększając saldo udzielonej Pożyczki wyrażone w EUR, - Wartość zadłużenia, jak i odsetki od Pożyczki są naliczane w Euro, - Pożyczka nie była przewalutowana na PLN. Jednakże, z uwagi na fakt, że Zainteresowany osiąga przychody w Polsce i otrzymuje płatności w PLN, a obecny wierzyciel wierzytelności Pożyczki jest również polską spółką posiadającą w polskim banku konto prowadzone w PLN, faktyczne spłaty kwoty głównej Pożyczki oraz odsetek od Pożyczki odbywają się między kontem Zainteresowanego prowadzonym w PLN, a kontem Wnioskodawcy również prowadzonym w PLN. W przypadku dokonywania spłat Pożyczki, zlecona kwota przelewu w PLN skutkuje zmniejszeniem zadłużenia w EUR o równowartość przelewu w PLN z zastosowaniem kursu średniego EUR ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty należności. Bank rejestruje transfery jako przelewy w walucie PLN. Historycznie, gdy Zainteresowany dokonywał spłat Pożyczki do Udziałowca, przelewy dokonywane były w EUR. Rozważane czynności. Obecnie, Wnioskodawca oraz Zainteresowany rozważają podjęcie działań zmierzających do uproszczenia i uporządkowania struktury finansowania. W związku z powyższym, rozważane są następujące sytuacje: 1) Wnioskodawca będzie zaliczał (automatycznie lub w dowolnym momencie) dodatnie salda po stronie Zainteresowanego w rozumieniu Umowy CP w formie otrzymanych Nadwyżek z tytułu Umowy CP, na poczet spłaty Pożyczki. W takim przypadku kwota spłaty Pożyczki w EUR zostałaby ustalana z zastosowaniem kursu średniego waluty ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień zaliczenia przez Wnioskodawcę Nadwyżki na poczet spłaty Pożyczki, lub 2) Wnioskodawca oraz Zainteresowany zawrą aneks do obowiązującej umowy Pożyczki, którym dokonają przewalutowania zadłużenia z EUR na PLN. W takim przypadku saldo zadłużenia na moment przewalutowania zostałoby przeliczone na PLN z zastosowaniem kursu średniego waluty ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień konwersji. Następnie odsetki naliczane by były od kwoty zadłużenia w PLN, a spłaty (analogicznie jak dotychczas) dokonywane byłyby co do zasady w PLN. Pytania 1. Czy w przypadku spłat kwoty głównej Pożyczki dokonywanej przez Zainteresowanego, w sytuacji gdy przelewy faktycznie dokonywane są w PLN (przelew wprowadzany jest w PLN i płatność jest z konta prowadzonego w PLN na konto prowadzone w PLN), dochodzi po stronie Wnioskodawcy lub Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu lub kosztu podatkowego? 2. Czy w przypadku rozważanego przewalutowania Pożyczki na PLN, a także późniejszej spłaty kwoty głównej Pożyczki przez Zainteresowanego dojdzie po stronie Wnioskodawcy lub Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu lub kosztu podatkowego? 3. Czy w przypadku zaliczenia przez Wnioskodawcę otrzymanej Nadwyżki z tytułu Umowy CP na poczet spłaty Pożyczki dojdzie po stronie Wnioskodawcy lub Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego? Państwa stanowisko w sprawie Stanowisko Wnioskodawcy 1) W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku spłat kwoty głównej Pożyczki dokonywanej przez Zainteresowanego w sytuacji gdy przelewy faktycznie dokonywane są w PLN (przelew wprowadzany jest w PLN i płatność jest z konta prowadzonego w PLN na konto prowadzone w PLN) nie dochodzi po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, ponieważ nie dochodzi do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. 2) W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku rozważanego przewalutowania Pożyczki na PLN, a także późniejszej spłaty kwoty głównej Pożyczki przez Zainteresowanego nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, ponieważ nie dojdzie do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. 3) W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku zaliczenia przez Wnioskodawcę otrzymanej Nadwyżki z tytułu Umowy CP na poczet spłaty Pożyczki, nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, ponieważ nie dojdzie do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy. Część wspólna uzasadnienia. Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie: 1. art. 15a, albo 2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie. Jednocześnie, jak wynika z art. 15a ust. 1 ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe, w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Ponadto, zgodnie z art. 15a ust. 2 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: 1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; 2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; 3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5; 4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni; 5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast jak wynika z art. 15a ust. 3 ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość: 1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; 2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia; 3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5; 4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni; 5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. W opinii Wnioskodawcy, z powyższych przepisów wynika, że: 1. przychód podatkowy może zostać osiągnięty w wyniku powstania różnic kursowych; 2. koszt uzyskania przychodów (dalej: „KUP”), w tym z tytułu różnic kursowych, powstanie, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, zgodnie z art. 15a w zw. z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnicy, którzy wybrali sposób ustalania różnic kursowych w oparciu o metodę podatkową powinni stosować zamknięty katalog zdarzeń powodujących osiągnięcie przychodu podatkowego (tj. zgodnie z art. 15a ust. 2 ustawy o CIT) lub poniesienie kosztu uzyskania przychodu (tj. zgodnie z art. 15a ust. 3 ustawy o CIT) z tytułu różnic kursowych. Powyższe oznacza, że dodatnie różnice kursowe lub ujemne różnice kursowe mogą powstać wyłącznie wtedy, gdy zachodzi jedna z okoliczności wymienionych w art. 15a ust. 2 ustawy o CIT (dodatnie różnice kursowe) lub art. 15a ust. 3 ustawy o CIT (ujemne różnice kursowe). W konsekwencji, w przypadku podatników stosujących metodę podatkową, takich jak Wnioskodawca i Zainteresowany, przychód podatkowy i koszt uzyskania przychodu z tytułu zmian kursów walut nie powinien powstać w wyniku zastosowania innych regulacji ustawy o CIT. Należy także dodać, że katalog zdarzeń powodujących powstanie dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych jest katalogiem zamkniętym, co zostało potwierdzone w orzeczeniach sądów administracyjnych i jest powszechnie aprobowane przez organy podatkowe, w tym Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zamknięty katalog zdarzeń określony w art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT, przesądza o możliwych okolicznościach powodujących powstanie dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych na gruncie ustawy o CIT. Ad 1. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, pomimo wyrażenia Pożyczki w EUR oraz otrzymywania transz Pożyczki w EUR, Zainteresowany dokonuje przeważnie spłat pożyczki z rachunku bankowego prowadzonego w PLN na rachunek bankowy Wnioskodawcy, również prowadzony w PLN. Przelewy są technicznie wprowadzane w PLN, natomiast wartość kwoty głównej Pożyczki, w przypadku spłat w PLN jest pomniejszana o równowartość kwoty spłaty przeliczonej na EUR z wykorzystaniem kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień spłaty kwoty głównej (jej części) przez Zainteresowanego. Spłaty Pożyczki w PLN znajdują ekonomiczne uzasadnienie, gdyż Zainteresowany osiąga przychody w Polsce i posiada środki pieniężne na rachunku bankowym prowadzonym w PLN. Również Wnioskodawca będący polską spółką posiada rachunek bankowy prowadzony w PLN z którego dokonuje płatności. W ocenie Wnioskodawcy, spłaty kwoty głównej Pożyczki w PLN są neutralne podatkowo dla pożyczkodawcy (Wnioskodawcy), jak i pożyczkobiorcy (Zainteresowanego), gdyż nie skutkują powstaniem różnic kursowych. W ocenie Wnioskodawcy, skoro Pożyczka została udzielona w EUR, a jej spłata jest dokonywana w PLN, to nie powstaje obowiązek ustalenia różnic kursowych zwiększających odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe zarówno po stronie Wnioskodawcy, jak i Zainteresowanego. Zgodnie z przytoczonymi w części wspólnej uzasadnienia, o wystąpieniu podatkowych różnic kursowych można mówić wyłącznie wtedy, gdy w danej sytuacji dojdzie do kumulatywnego spełnienia przesłanek ustawowych, o których mowa w art. 15a ustawy o CIT. W przypadku, w którym Zainteresowany otrzymał Pożyczkę, aby zastosować wskazaną regulację: 1. musi otrzymać pożyczkę w walucie obcej, 2. musi ją spłacić w walucie obcej, a 3. pomiędzy tymi dniami musi wystąpić różnica w kursie waluty. Niespełnienie któregoś z ww. warunków skutkuje tym, że nie powstają różnice kursowe dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Nie są bowiem uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie pożyczkowe czy należność pożyczkowa wyrażone są w walucie obcej (przy czym przez wyrażone w walucie obcej należy tu rozumieć, że realizowane są w takiej walucie), a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach a zapłata dokonywana jest w walucie obcej. Inaczej rzecz ujmując, podatkowe różnice kursowe mogą powstać wyłącznie wówczas, gdy płatności związane z daną transakcją dokonywane są w wartościach pieniężnych ujętych w walutach obcych. Podkreślić należy, że ustawodawca kładzie w tym przypadku akcent na faktyczny przebieg transakcji, co m.in. wyraża się w brzmieniu art. 15a ust. 3 zd. 1 ustawy o CIT: „przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań”. Skoro przy spłacie kwoty głównej Pożyczki przelew bankowy jest realizowany w PLN, to mimo iż kwota przelewu stanowi równowartość kwoty wyrażonej w EUR o którą zmniejsza się wartość salda Pożyczki, którą Zainteresowany jest winien Wnioskodawcy, to z perspektywy technicznej, spłata jest niewątpliwie dokonywana w PLN. Należy zatem uznać, że w analizowanej w pytaniu nr 1 sytuacji: - Wnioskodawca otrzymał Pożyczkę w walucie obcej (EUR), ale - Spłata pożyczki nie jest dokonywana w walucie obcej (ale w PLN). Spłata Pożyczki pozbawiona charakteru walutowego, czyli zrealizowana za pomocą przelewu bankowego w PLN, powoduje, że w okolicznościach sprawy nie dochodzi do spełnienia przesłanek ustawowych z art. 15a ustawy o CIT. Nie są bowiem uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych sytuacje, w których zobowiązanie zostało wyrażone w walucie obcej (tj. zostało zrealizowane w takiej walucie), a sama spłata nastąpiła w PLN. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji objętej pytaniem nr 1 za prawidłowe należy uznać stanowisko zgodnie z którym w przypadku spłat kwoty głównej Pożyczki dokonywanej przez Zainteresowanego w sytuacji gdy przelewy faktycznie dokonywane są w PLN (przelew wprowadzany jest w PLN i płatność jest z konta prowadzonego w PLN na konto prowadzone w PLN) nie dochodzi po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, w szczególności nie dochodzi do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. Wnioskodawca wskazuje również, że analogiczny pogląd, o braku powstania przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu w przypadku spłat kwoty głównej pożyczki w przypadku, gdy technicznie spłata następuje w PLN prezentowany jest przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.: - Interpretacji DKIS z 9 kwietnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.85.2024.1.AP. Ad 2. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego [i zdarzenia przyszłego – przyp. organu], obecnie, Wnioskodawca oraz Zainteresowany rozważają podjęcie działań zmierzających do uproszczenia i uporządkowania struktury finansowania. W związku z powyższym, rozważane jest m. in. podjęcie czynności polegającej na: - zawarciu aneksu do obowiązującej umowy Pożyczki, którym strony dokonają przewalutowania zadłużenia z tytułu Pożyczki z EUR na PLN. W takim przypadku saldo zadłużenia na moment przewalutowania zostałoby przeliczone na PLN z zastosowaniem kursu średniego waluty ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień konwersji. Następnie odsetki naliczane by były od kwoty zadłużenia w PLN, a spłaty (analogicznie jak dotychczas) dokonywane byłyby co do zasady w PLN. Wątpliwości Wnioskodawcy i Zainteresowanego dotyczą tego, czy w związku z rozważanym przewalutowaniem oraz późniejszą spłatą Pożyczki (kwoty głównej) może dojść po stronie Wnioskodawcy lub Zainteresowanego do sytuacji skutkującej powstaniem przychodu lub kosztu uzyskania przychodu. W pierwszej kolejności należy wskazać, że ewentualne przewalutowanie Pożyczki: 1. będzie czynnością techniczną, której skutkiem będzie jedynie przeliczenie kwoty salda Pożyczki z waluty obcej (EUR) na walutę PLN (tj. dojdzie do zmiany waluty, w której udzielona jest Pożyczka, co oznacza, że jest to tylko zmiana sposobu wykonania zobowiązania wynikającego z Pożyczki), 2. nie spowoduje jakiegokolwiek przepływu środków pieniężnych pomiędzy Zainteresowanym a Wnioskodawcą i tym samym, nie będzie ono skutkować spłatą Pożyczki oraz 3. nie będzie skutkować umorzeniem Pożyczki. Biorąc pod uwagę powyższe, zarówno przed jak i po zawarciu aneksu o przewalutowaniu saldo Pożyczki będzie nadal istnieć, przy czym będzie ono wyrażona w innej walucie niż przed dokonaniem przewalutowania (tj. będzie określona walucie PLN zamiast w EUR). W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, skoro w art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT zdefiniowano zamknięty katalog zdarzeń powodujących powstanie różnic kursowych w odniesieniu do podatników stosujących metodę podatkową, to ze względu na powyżej określony charakter przewalutowania, nie zostaną spełnione przesłanki rozpoznania dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych ustalone w ww. regulacjach i tym samym Wnioskodawca, ani Zainteresowany nie będą mieć obowiązku rozpoznania różnic kursowych. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, przewalutowania nie można traktować jako uregulowania Pożyczki, bowiem będzie to czynność wyłącznie o charakterze technicznym, w ramach której nie dojdzie do jej spłaty. Tym samym, przewalutowanie Pożyczki nie spowoduje wystąpienia sytuacji o której mowa w. 15a ust. 7 ustawy o CIT, bowiem nie dojdzie do uregulowania należności pożyczkowej w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca chciałby dodać, że powyższe rozważania znajdują potwierdzenie w stanowiskach sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, w tym stanowisku prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji skarbowej, np. w: - Interpretacji DKIS z 15 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.207.2023.1.PK. - Interpretacji DKIS z 16 grudnia 2020 r., sygn. KDIB1-1.4010.391.2020.2.ŚS. Mając na uwadze powyższe rozważania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zawarcie aneksu o przewalutowaniu Pożyczki z racji swojego charakteru, tj. czynności wyłącznie o charakterze technicznym, w ramach której nie dojdzie do uregulowania należności pożyczkowej w jakiejkolwiek formie lub jej umorzenia, brakiem przepływu środków pieniężnych pomiędzy Zainteresowanym a Wnioskodawcą, nie będzie skutkować powstaniem dodatnich różnic kursowych lub ujemnych różnic kursowych, a w konsekwencji będzie neutralne podatkowo zarówno dla Wnioskodawcy jak i Zainteresowanego. Z kolei, w przypadku późniejszej spłaty Pożyczki (po przewalutowaniu), w ocenie Wnioskodawcy także spłata kwoty głównej Pożyczki będzie neutralna podatkowo dla Wnioskodawcy i Zainteresowanego. Skoro w momencie przewalutowania Pożyczki na PLN Pożyczka straci charakter walutowości to od tego momentu saldo Pożyczki wyrażone będzie w PLN. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w momencie spłaty jakiejkolwiek części kwoty głównej Pożyczki wyrażonej w PLN (tj. która uprzednio uległa przewalutowaniu na PLN), różnice kursowe dla celów podatkowych nie realizują się. Na marginesie należy dodać, że brak jest również jakichkolwiek innych przepisów wskazujących, że spłata zobowiązania z tytułu pożyczki wyrażonej - w momencie spłaty - w PLN może prowadzić do powstania przychodów lub kosztów podatkowych związanych z historyczną wartością tego zobowiązania. Brak powstania przychodu i kosztu podatkowego w przypadku spłaty pożyczki historycznie walutowej, po przewalutowaniu na PLN potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, np.: - Interpretacji DKIS z 15 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.207.2023.1.PK, - Interpretacji DKIS z 1 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.946.2020.2.RR, - Interpretacji DKIS z 14 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.296.2020.1.AK. Podsumowując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku rozważanego przewalutowania Pożyczki na PLN, a także późniejszej spłaty kwoty głównej Pożyczki przez Zainteresowanego nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, w szczególności nie dojdzie do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. Ad 3. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego [i: zdarzenia przyszłego – przyp. organu], obecnie, Wnioskodawca oraz Zainteresowany rozważają podjęcie działań zmierzających do uproszczenia i uporządkowania struktury finansowania. W związku z powyższym, rozważane jest m. in. aby: - Wnioskodawca zaliczał (automatycznie lub w dowolnym momencie) dodatnie salda po stronie Zainteresowanego w rozumieniu Umowy CP w formie otrzymanych Nadwyżek z tytułu Umowy CP, na poczet spłaty Pożyczki. W takim przypadku kwota spłaty Pożyczki w EUR zostałaby ustalana z zastosowaniem kursu średniego waluty ogłoszonego przez NBP z dnia poprzedzającego dzień zaliczenia przez Wnioskodawcę Nadwyżki na poczet spłaty Pożyczki. Wątpliwości Wnioskodawcy i Zainteresowanego dotyczą tego, czy w przypadku zaliczenia przez Wnioskodawcę otrzymanej Nadwyżki z tytułu Umowy CP na poczet spłaty Pożyczki, może dojdzie po stronie Wnioskodawcy lub Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu lub kosztu podatkowego, w szczególności czy może dojść do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych. Jak zostało przedstawione w części wspólnej uzasadnienia w przypadku spłaty pożyczek różnice kursowe mogą powstać na podstawie art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy o CIT. W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji objętej pytaniem nr 3 niniejszego wniosku, zaliczenie przez Wnioskodawcę otrzymanych w PLN Nadwyżek z tytułu Umowy CP na poczet spłaty Pożyczki będzie stanowiło w ujęciu podatkowym analogiczną sytuację jak objęta pytaniem nr 1. W szczególności, technicznie spłata Pożyczki nastąpi w PLN, gdyż Nadwyżki tytułem Umowy CP są przekazywane wyłącznie między rachunkami prowadzonymi w PLN. A zatem, analogicznie jak w uzasadnieniu do pytania nr 1, skoro przy spłacie kwoty głównej Pożyczki poprzez zaliczenie kwoty Nadwyżki zrealizowanej przez Wnioskodawcę, jako przelew bankowy w PLN, to mimo iż zaliczenie dotyczy zmniejszenie salda Pożyczki wyrażonego w EUR, to z perspektywy technicznej, spłata jest niewątpliwie dokonywana w PLN. Należy zatem uznać, że w analizowanej w pytaniu nr 2 sytuacji: - Wnioskodawca otrzymał Pożyczkę w walucie obcej (EUR), ale - Spłata pożyczki nie jest dokonywana w walucie obcej (ale w PLN). Spłata Pożyczki pozbawiona charakteru walutowego, czyli zrealizowana za pomocą przelewu bankowego w PLN, powoduje, że w okolicznościach sprawy nie dochodzi do spełnienia przesłanek ustawowych z art. 15a ustawy o CIT. Nie są bowiem uznawane za różnice kursowych dla celów podatkowych sytuacje, w których zobowiązanie zostało wyrażone w walucie obcej (tj. zostało zrealizowane w takiej walucie), a sama spłata nastąpiła w PLN. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w przypadku, gdyby zaliczenie otrzymanych z tytułu Umowy CP Nadwyżek na poczet spłaty Pożyczki nastąpiło po przewalutowaniu Pożyczki na PLN, również stanowisko Wnioskodawcy jest aktualne, tzn. brak powstania przychodu ani kosztu uzyskania przychodu w momencie zaliczenia kwoty Nadwyżki na poczet spłaty kwoty głównej Pożyczki. Podsumowując, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku zaliczenia przez Wnioskodawcę otrzymanej Nadwyżki z tytułu Umowy CP na poczet spłaty Pożyczki, nie dojdzie po stronie Wnioskodawcy ani Zainteresowanego do zdarzenia powodującego powstanie przychodu ani kosztu podatkowego, w szczególności nie dojdzie do powstania różnic kursowych dodatnich lub ujemnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania (...) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.