Wnioskodawca, spółka komandytowa z siedzibą w Polsce, zwrócił się o interpretację w zakresie obliczania wskaźnika dochodowości w kontekście minimalnego podatku dochodowego, w związku z rozliczeniem strat z lat ubiegłych. Organ podatkowy potwierdził, że przy obliczaniu wskaźnika dochodowości, spółka powinna uwzględniać jedynie dochód bieżący, a nie dochód pomniejszony o straty z lat ubiegłych. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, uznając jego stanowisko za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
1 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką komandytową, mającą siedzibę na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów. Spółka jest również zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie gastronomii - prowadzenia placówek gastronomicznych. Spółka w pierwszym okresie działalności poniosła znaczne koszty oraz poczyniła znaczne nakłady na otwierany lokal gastronomiczny. Ponadto, z uwagi na wprowadzony stan pandemii COVID-19, liczba klientów w początkowym okresie była mniejsza niż zakładana. W latach 2020 oraz 2021 Spółka osiągnęła stratę podatkową. W kolejnych latach, to jest w 2022 r. oraz 2023 r., Spółka uzyskała w każdym roku dochód przekraczający 2% osiągniętych przychodów, jednakże na potrzeby wyliczenia podatku dochodowego dokonywała rozliczenia strat z lat ubiegłych, w myśl art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z dniem 1 stycznia 2022 r., na mocy art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono nowy art. 24ca, regulujący instytucję tzw. minimalnego podatku dochodowego. W związku z rozliczeniem strat z lat ubiegłych, Spółka powzięła wątpliwość w zakresie kalkulacji wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, czy przy wyliczaniu wskaźnika dochodowości Spółka powinna brać pod uwagę dochód bieżący, czy też dochód pomniejszony o stratę podatkową z lat ubiegłych.
Czy w przypadku, gdy Spółka na potrzeby obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za dany rok podatkowy odlicza stratę z lat ubiegłych, to podczas wyliczania wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinna brać pod uwagę dochód pomniejszony o straty
z lat ubiegłych, czy też kalkulować ten wskaźnik na podstawie dochodu bieżącego, bez pomniejszania go o poniesione w latach ubiegłych straty? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2022 r., na mocy art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) wprowadzono nowy art. 24ca, regulujący instytucję tzw. minimalnego podatku dochodowego. Zgodnie z obowiązującym art. 24 ust. 1 pkt 2 (winno być: art. 24ca ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym: 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Z powyższego wynika, że nowy podatek ma zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik będący spółką w rozumieniu ustawy poniesie stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, albo gdy osiągnie udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. Wskazany wskaźnik dochodowości będzie obliczany zgodnie z art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, a więc dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach nie uwzględnia się enumeratywnie wymienionych wydatków podatnika. Jak wynika z powyższego przepisu, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania dotyczy przede wszystkim spółek oraz podatkowych grup kapitałowych z siedzibą lub miejscem zarządu na terytorium Polski. Obejmuje on nie tylko podatników, którzy w danym roku podatkowym ponieśli stratę określoną w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, ale również tych, których udział dochodów z działalności operacyjnej (tj. przychodów innych niż z zysków kapitałowych) w całych przychodach nie przekroczył 2%. Udział ten określany jest mianem wskaźnika dochodowości lub wskaźnika rentowności. Przepis art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się, na potrzeby wyliczania wskaźnika dochodowości, do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Kwestią niewyjaśnioną pozostaje, czy od dochodu wskazanego w przepisie można odliczyć stratę. Jak już wskazano, istotnym elementem art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest odwołanie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest co do zasady dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Odwołanie to wskazuje, że w celu ustalenia udziału dochodów w przychodach, kluczowego dla określenia wysokości minimalnego podatku dochodowego, należy stosować reguły dotyczące kalkulacji dochodu określone w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak zaznaczyć, że wyżej wskazany przepis nie precyzuje sposobu określania dochodu jako podstawy opodatkowania. Szczegółowe wytyczne w tym zakresie zawarte zostały w kolejnych jednostkach redakcyjnych art. 7 ustawy, do których przepis art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jednak nie odsyła. Dla celów obliczenia straty oraz wskaźnika dochodowości, o których mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT nie uwzględnia się, stosownie do art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT: 1) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, kosztów wynikających z nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środków trwałych lub wykorzystywania środków trwałych na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający; 2) przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli: a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 2%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju; 3) zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów opłat ustalonych w umowie określonej w art. 17a pkt 1; 4) przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z tymi przychodami z tytułu zbycia wierzytelności na rzecz instytucji finansowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, której przedmiotem działalności jest świadczenie usług finansowych polegających na odpłatnym nabywaniu od wierzyciela wierzytelności powstałych w wyniku zawarcia umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług pomiędzy tym wierzycielem a dłużnikiem; 5) wzrostu kosztów uzyskania przychodów z tytułu zakupu energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego, stanowiącego dodatnią różnicę między kosztami uzyskania przychodów poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, a kosztami uzyskania przychodów poniesionymi z tego tytułu w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym ten rok; 6) zapłaconych przez podmiot do tego obowiązany kwot: a) podatku akcyzowego, b) podatku od sprzedaży detalicznej, c) podatku od gier, d) opłaty paliwowej, e) opłaty emisyjnej, 7) zaliczonej odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów kwoty podatku akcyzowego zawartego w cenie wyrobów akcyzowych kupowanych i sprzedanych przez podatnika dokonującego obrotu tymi wyrobami; 8) 20% kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 4g-4h. Dokonując analizy powyższego przepisu, a także kolejnych przepisów art. 24ca ustawy o CIT, regulujących zagadnienie podatku minimalnego należy wskazać, że przepisy te również nie precyzują rozliczania strat poniesionych w latach ubiegłych w odniesieniu do minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych. Z uwagi na powyższe należy uznać, że straty poniesione przez niego (winno być: podatnika) w latach ubiegłych nie powinny być uwzględniane podczas obliczania wskaźnika dochodowości. W konsekwencji, w przypadku gdy Spółka na potrzeby wyliczania podatku dochodowego od osób prawnych rozlicza poniesione w latach ubiegłych straty podatkowe, na potrzeby wyliczenia wskaźnika dochodowości, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, takich strat nie uwzględnia, opierając się jedynie na tzw. dochodzie bieżącym. Gdyby bowiem przy obliczaniu wskaźnika dochodowości podatnik obowiązany był uwzględniać straty z ubiegłych lat podatkowych, przepis art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT odnosiłby się (na potrzeby wyliczania wskaźnika dochodowości) wprost do art. 7 ust. 5 ustawy - traktującego o stratach. W myśl art. 7 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może: 1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo 2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. W ocenie Wnioskodawcy, brak bezpośredniego odesłania do ww. art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, jest wystarczający dla uznania, że przy obliczaniu wskaźnika dochodowości nie uwzględnia się strat z ubiegłych lat podatkowych. Wskaźnik dochodowości ma bowiem na celu ocenę bieżącej kondycji finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do generowania zysków w danym okresie. Uwzględnianie strat z minionych okresów w tej kalkulacji zaburzyłoby obraz rzeczywistej sytuacji podatnika, albowiem wskazywałoby, wbrew faktom, na posiadanie wskaźnika rentowności poniżej 2%, a nawet ujemnego. Skoro więc ustawodawca formułując przepisy art. 24ca ustawy dotyczące wskaźnika dochodowości nie zawarł expressis verbis odesłania do art. 7 ust. 5 ustawy o CIT wskazującego na możliwość obniżenia dochodu o stratę z lat ubiegłych, ani też nie wskazał wprost na konieczność uwzględniania strat z minionych okresów w kalkulacji wskaźnika dochodowości - to oznacza, że wskaźnik dochodowości należy obliczyć bez odliczania strat z lat ubiegłych. Gdyby ustawodawcy przyświecała intencja przeciwna, należałoby oczekiwać wprowadzenia stosownego odwołania bezpośrednio w przepisie. W świetle przedstawionych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy stanowisko dotyczące wyłączenia strat z lat ubiegłych z kalkulacji wskaźnika dochodowości jawi się jako uzasadnione i zgodne z intencją ustawodawcy. Dochodem podlegającym uwzględnieniu w ramach omawianego wskaźnika powinien być zatem wyłącznie dochód bieżący, odzwierciedlający aktualną kondycję finansową podatnika i jego potencjał generowania zysków. Stanowisko analogiczne do stanowiska Wnioskodawcy przedstawiło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytania Dziennika Gazety Prawnej (artykuł z dnia 30 listopada 2021 r., https://podatki.gazetaprawna.pl/artykuly/8302767,minimalny- podatek- dochodowy-a-odliczanie-straty-mf-wyjasnia.html.): „Odwołanie się w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy CIT, dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę (ust. 1 pkt 1), ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 1 proc. udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna). Jednocześnie zauważono, że (...) dochód, o którym mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy CIT, jest wartością niepomniejszaną o jakiekolwiek ulgi. Możliwość dokonania ewentualnych odliczeń będzie miała miejsce od podstawy opodatkowania obliczonej zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy CIT. Wspomniany dochód dla celów wskaźnika dochodowości stanowi wartość (jako nadwyżka sumy przychodów ze źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania) wynikająca z pomniejszenia przychodu o koszty uzyskania przychodu, w tym również koszty w rozumieniu art. 15e ustawy CIT. Natomiast nie uwzględnia się strat z ubiegłych lat podatkowych”. Pomimo że powyższa wypowiedź nie stanowi bezwzględnie obowiązującej wykładni prawa, należy stwierdzić, że niewątpliwie istota podatku minimalnego oraz wykładnia celowościowa przepisów wskazuje, że podatkiem minimalnym miałby być obciążone podmioty, które nie wykazują zysków, a nie takie, które rozliczają straty z lat ubiegłych, wynikające między innymi ze znacznych inwestycji na początku działalności. Stanowisko analogiczne z tu przedstawionym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zawarł także w piśmie z 17 grudnia 2024 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.533.2024.1.RK.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W odniesieniu do powołanej interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili