0111-KDIB1-1.4010.127.2025.1.SG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 12 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego Wnioskodawcą jest Podatkowa Grupa Kapitałowa A. (dalej: „PGK A.” lub „PGK”) reprezentowana przez spółkę dominującą w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”) - A. Spółka Akcyjna z siedzibą w (...). W dniu (...) listopada 2021 r. Spółki Grupy zawarły umowę o utworzeniu PGK (dalej „Umowa”). Umowa ta została zawarta na okres 3 lat podatkowych (2022-2024). Rokiem podatkowym wybranym przez PGK jest rok kalendarzowy, przy czym pierwszy rok podatkowy rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2022 r. W skład PGK - zgodnie z zawartą umową wchodziły następujące Spółki: - A. Spółka Akcyjna z siedzibą w (...) (spółka dominująca), - B. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - C. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - D. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - E. Spółka Akcyjna z siedzibą w (...), - F. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - G. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - H. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - I. Sp. z o.o. z siedzibą w (...). Spółka dominująca, przedłożyła wcześniej wymienioną Umowę - zgodnie z art. 1 a ust. 4 ustawy o CIT - do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. W dniu (...) grudnia 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o rejestracji PGK A. W związku z zakończeniem pierwszego okresu obowiązywania umowy PGK w dniu (...) listopada 2024 r. została zawarta umowa w sprawie przedłużenia okresu funkcjonowania PGK A. na czas nieokreślony („Umowa o przedłużeniu”). Na podstawie zawartej Umowy o przedłużeniu, w związku z wcześniej zachodzącymi procesami połączenia spółek wchodzących w skład PGK A., w skład PGK wchodzą obecnie: - A. Spółka Akcyjna z siedzibą w (...) (spółka dominująca), - B. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - C. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - D. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - E. Spółka Akcyjna z siedzibą w (...), - G. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), - H. Sp. z o.o. z siedzibą w (...). Jednocześnie, w odniesieniu do Spółek: - F. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), oraz - I. Sp. z o.o. z siedzibą w (...), które wchodziły wcześniej w skład PGK A., odpowiednio w dniach (...) maja 2023 r. oraz (...) 2024 r. nastąpiło połączenie obu tych spółek przez ich przejęcie przez A. S.A. (spółkę dominującą Podatkowej Grupy Kapitałowej A.). Połączenia te nie stanowiły naruszenia warunków funkcjonowania PGK A., w tym w szczególności art. 1a ust. 6 ustawy o CIT. Spółka dominująca, przedłożyła wcześniej wymienioną Umowę o przedłużeniu do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. W dniu (...) grudnia 2024 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał decyzję o przedłużeniu funkcjonowania PGK A. w jej obecnym składzie. PGK działa na rynku ochrony zdrowia prowadząc m.in. produkcję oraz hurtową dystrybucję leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych, (...). Spółka dominująca A. S.A. jest podmiotem uprawnionym do obrotu produktami leczniczymi, tj. posiada stosowne zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, o którym mowa w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 686). Działalność operacyjna spółek PGK skupiona jest w liniach biznesowych, które pokrywają całe spectrum produkcji, dystrybucji i sprzedaży produktów leczniczych: - sprzedaż hurtowa i przedhurtowa, - produkcja leków, suplementów diety, wyrobów medycznych, - zaopatrzenie szpitali i usługi dla producentów. Spółki PGK prowadzą na terytorium Polski produkcję oraz dystrybucję farmaceutyków, w tym m.in. produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego, przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 930 ze zm., dalej: „ustawa refundacyjna”) o kategorii dostępności refundacyjnej „lek dostępny w aptece na receptę” („Produkty Refundowane”, dalej: „RXR”). Zgodnie z postanowieniami ustawy refundacyjnej, refundowane mogą być produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne spełniające kryteria zawarte w art. 10 ww. ustawy. Objęcie takich produktów refundacją, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy refundacyjnej, następuje w drodze decyzji administracyjnej Ministra Zdrowia („Decyzja refundacyjna”). Elementem Decyzji refundacyjnej jest, zgodnie z art. 11 ust. 2, urzędowa cena zbytu produktu leczniczego w stosunku, do którego wydawana jest decyzja. Wnioskodawca wyjaśnia dodatkowo, iż w wyniku wykonania decyzji refundacyjnej lek trafia do wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, stanowiącego załącznik do obwieszczenia Ministra Zdrowia (aktualne Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 17 czerwca 2024 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych na 1 lipca 2024 r., Dz. Urz. Min. Zdr. z 2024 r. poz. 44). Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 7 ustawy refundacyjnej, ustawodawca przewidział również urzędową marżę hurtową ceny zbytu netto leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego oraz urzędową marżę detaliczną naliczaną od ceny hurtowej leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego albo wyrobu medycznego stanowiącego podstawę limitu w danej grupie limitowej, w wysokości określonej ustawą. Przedsiębiorcy prowadzący obrót hurtowy w rozumieniu art. 72 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne są obowiązani stosować cenę zbytu netto wraz z marżą oraz właściwą stawkę podatku od towarów i usług niezależnie od miejsca dostawy leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego będącego przedmiotem tego obrotu. Podobnie podmioty uprawnione do obrotu detalicznego, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, są obowiązane stosować marżę, o której mowa w ust. 4 ustawy refundacyjnej. Urzędowe ceny zbytu, a także urzędowe marże hurtowe i detaliczne, mają charakter cen i marż sztywnych. PGK przewiduje, że w roku podatkowym 2024 lub w kolejnych latach podatkowych w odniesieniu do Podatkowej Grupy Kapitałowej mogą zaistnieć przesłanki do zastosowania przepisów o tzw. minimalnym podatku dochodowym od osób prawnych (art. 24ca ustawy o podatku dochodowym od osób pranych, dalej: „podatek minimalny”). To jest, w roku podatkowym 2024 lub w kolejnych latach podatkowych PGK może ponieść stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnąć udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. PGK wyjaśnia, iż na okoliczność możliwej weryfikacji powstania obowiązku w podatku minimalnym powzięła wątpliwość dotyczącą prawidłowej interpretacji przepisów art. 24ca ustawy o CIT, w tym w szczególności sposobu kalkulacji straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa 24ca ust. 1 ustawy o CIT oraz ustalenia podstawy opodatkowania podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 2 pkt 2 oraz art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi również kwestia możliwości zastosowania do PGK A. przepisów art. 24ca ustawy o CIT za rok 2024 r., w tym w szczególności możliwości zastosowania w jej przypadku art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, odnoszącego się do braku stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. W związku z tym PGK wnosi o potwierdzenie, czy prawidłowo są przez nią interpretowane przepisy prawa podatkowego, do których stosowania zobowiązana jest PGK. Pytania 1. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK jest zobowiązana do stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w okresie 2022–2024 w związku z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT? (pytanie ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 12 maja 2025 r.)? 2. Czy dokonując kalkulacji straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do wyłączenia z tej kalkulacji przychodów i kosztów, o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przychodów osiągniętych oraz kosztów poniesionych w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych (RXR)? 3. Czy dokonując kalkulacji podstawy opodatkowania podatku określonego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania o przychody, o których mowa w art. 24ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. m.in. przychody osiągnięte w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych (RXR), zgodnie z art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT? Państwa stanowisko w sprawie Ad 1 Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym: 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników: 1) w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym. Przy tym, zgodnie z art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT, przepisu ust. 14 pkt 1 nie stosuje się do podatników utworzonych w sposób określony w art. 19 ust. 1a. Wyłączenie zawarte w ust. 16 ww. artykułu powoduje zatem, że wyłączenie stosowania przepisów o podatku minimalnym z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ww. ustawy o CIT dla podmiotów rozpoczynających działalność nie znajduje zastosowania do podatników którzy zostali utworzeni w wyniku działań restrukturyzacyjnych wskazanych w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Stosownie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT, podatnik, który został utworzony: 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo 2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo 3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo 4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo 5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. „Minimalny podatek dochodowy” od osób prawnych określony w art. 24ca ustawy o CIT skierowany jest do spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (tj. mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegających obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania), a także podatkowych grup kapitałowych, które za dany rok podatkowym poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. Przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że tzw. podatkiem minimalnym objęte są także PGK. Jednak art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że ww. zasad opodatkowania nie stosuje się do podatników w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym. Przepisy art. 24ca ustawy o CIT dokładnie określają dla podatku minimalnego, jakie podmioty nie mogą zostać uznane za podatników rozpoczynających działalność. Następuje to poprzez odesłanie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT i przykładowo są to podatnicy powstali w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału. Przepis ten nie wymienia nowo powstałych podatkowych grup kapitałowych. Podatkowa grupa kapitałowa nie spełnia przesłanek wynikających z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 1a ust. 1 tej ustawy podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym podatnikiem podatku (dochodowego – przypis organu) od osób prawnych. Status podatnika PGK nabywa z chwilą zarejestrowania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, tym samym jakiekolwiek działania restrukturyzacyjne wynikające z art. 19 ust. 1a jej nie dotyczą. Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona od 1 stycznia 2022 r. podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać, że PGK w roku rozpoczęcia działalności oraz w kolejnych 2 latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku (tj. w latach 2022-2024), będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Argumentując powyższe, należy przywołać interpretację z 20 czerwca 2022 r., Znak: 0111- KDIB1-2.4010.187.2022.1.AW, w której to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) potwierdził stanowisko, że dla PGK wskazanej w interpretacji znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT jako, że PGK wskazany w interpretacji jest nowym podatnikiem i tym samym jest traktowana przez organy podatkowe jako podatnik rozpoczynający swoją działalność. Organ swoją decyzję uzasadnia następująco: „PGK z chwilą zarejestrowania umowy w drodze decyzji przez naczelnika odpowiedniego urzędu skarbowego uzyska status podatnika CIT. Podatnik ten nie będzie następcą żadnej ze Spółek tworzących PGK, jako że jego byt prawno-podatkowy rozpocznie się z datą rejestracji przez organ podatkowy umowy o utworzenia PGK. Nowy podatnik pod postacią PGK powoływany jest konstytutywnie mocą decyzji organu podatkowego w sprawie rejestracji PGK.” Analogiczne stanowisko wskazuje interpretacja z 16 października 2023 r., Znak: 0111- KDIB1-2.4010.424.2023.1.END w której DKIS wskazuje, że „Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona od 1 stycznia 2023 r. podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT.” Podobne stanowisko co do uznania PGK jako podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności znajdują się w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego o sygnaturach: 0114-KDIP2-1.4010.493.2019.1.MR z 21 stycznia 2020 r., 0114-KDIP2- 2.4010.133.2019.1.AS z 16 maja 2019 r., 0114-KDIP2-1.4010.427.2018.1.MW z 14 listopada 2018 r. Jednocześnie - zgodnie z powyższym wnioskiem, że przepisy art. 19 ust. 1a ustawy o CIT (do których odsyła art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT) nie mają w praktyce zastosowania do PGK - należy również uznać, że na zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT w stosunku do PGK A. nie będą miały wpływu okoliczności połączenia spółek wchodzących w skład PGK A. Niezależnie zresztą - operacje te zostały - zgodnie z opisem stanu faktycznego - przeprowadzone już po dacie powstania PGK - zatem również z tego względu nie mogą one mieć wpływu na zastosowanie, w stosunku do PGK A. Art. 24ca ust. 14 pkt 1 oraz ust. 16 ustawy o CIT odwołują się do rozpoczęcia działalności podatnika oraz sposobu jego powstania - na ich zastosowanie nie mają zatem wpływu operacje i okoliczności występujące po tym powstaniu podatnika. Zgodnie z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w zakresie PGK znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Zasadne jest uznanie PGK jako podatnika rozpoczynającego działalność i tym samym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w roku rozpoczęcia działalności (tj. 2022 r.), a także w dwóch latach podatkowych następujących bezpośrednio po nim (tj. w 2023 i 2024 r.). (...). Ad 2 i 3 Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym: 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Stosownie do art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, do celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli: a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 2%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju. Jednocześnie, zgodnie z art. 24ca ust. 10 ustawy o CIT, podstawa opodatkowania (określona według metody standardowej w art. 24ca ust. 3 lub metody uproszczonej art. 24ca ust. 3a ustawy o CIT) podlega pomniejszeniu m.in. o: 1) wartość odliczeń zmniejszających w roku podatkowym podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 18, z wyłączeniem pomniejszeń, o których mowa w art. 18f, przy czym art. 27 ust. 4a stosuje się odpowiednio; 2) przychody, które są uwzględniane przy obliczaniu dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, u podatnika, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych określonych w tych przepisach; 3) przychody, o których mowa w ust. 2. Referując do przesłanki o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT zgodnie z opisem stanu faktycznego cena oraz sposób określenia ceny przedmiotu transakcji - leków refundowanych, wynika z przepisów ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktów normatywnych (Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 17 czerwca 2024 r. w sprawie wykazu leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych (Dz. Urz. Min. Zdr. z 2024 r. poz. 44), dla których ustalono cenę zbytu netto). Urzędowe ceny zbytu, a także urzędowe marże hurtowe i detaliczne, mają charakter cen i marż sztywnych i wynikają bezpośrednio z ustawy refundacyjnej. Zdaniem PGK, leki refundowane stanowią towary o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT gdyż sposób ustalenia ich ceny w obrocie w tym przez Spółki PGK wynika wprost z przepisów ustawy refundacyjnej. W związku z tym przy obliczaniu straty lub poziomu współczynnika przychodów PGK, o których mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT nie należy uwzględniać przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów z nimi związanych osiągniętych lub poniesionych w związku z obrotem lekami refundowanymi przy spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 lit. b ustawy o CIT, tj. w przypadku gdy PGK w roku podatkowym poniesie stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych ze sprzedaży leków refundowanych albo osiągnie udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający ze sprzedaży RXR w wysokości nie większej niż 2%. W opinii PGK, nie ulega wątpliwości, że przepisy ustawy refundacyjnej i dalej Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 17 czerwca 2024 r. w sprawie wykazu leków środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych dla których ustalono cenę zbytu netto świadczą o tym iż cena po jakiej podmioty zajmujące się obrotem lekami refundowanymi mogą je sprzedawać jest regulowana przepisami prawa. Powyższe wzmacnia dodatkowo argumentację iż obrót ww. towarami należy zakwalifikować jako spełniający w pełni przesłanki powołanego przepisu albowiem podmioty prowadzące sprzedaż tych wyrobów nie mogą ingerować w ich cenę. Na potwierdzenie niniejszego stanowiska PGK przywołuje pismo z 27 czerwca 2024 r. wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0114-KDIP2- 2.4010.226.2024.1.AS w którym organ zaaprobował stanowisko Spółki w którym między innymi podkreślono iż „ustawodawca tworząc niniejszą regulację art. 24ca ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT nie wyjaśnił co oznacza sformułowanie że „cena lub sposób określenia ceny wynika z przepisów ustawy lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych”. Brak definicji legalnej tego pojęcia wskazuje iż należy je rozumieć szeroko uzasadniając tym samym fakt że wielu przedsiębiorców prowadząc działalność gospodarczą w przypadku sprzedaży niektórych towarów bądź usług nie ma de facto możliwości swobodnego kształtowania ceny sprzedawanych towarów bądź też usług. Powyższe natomiast prowadzi do jednoznacznego wniosku iż działalności ustawodawcy poprzez tworzenie wszelkich aktów normatywnych wpływających istotnie na obwarowania w ustalaniu ceny przez przedsiębiorców uniemożliwia tym samym wymienienie tych aktów prawnych w sposób ścisły i precyzyjny tworząc zamknięty ich katalog który można by zawrzeć w powołanym przepisie ustawy CIT. Zatem zakładając iż ustawodawca tworzy przepisy w sposób racjonalny uwzględnił w ww. artykule wszystkie obecnie obowiązujące jak również ewentualne przyszłe akty prawne które w sposób istotny wpływają lub mogą wpłynąć na cenę towarów lub usług lub sposób jej określenia”. Dodatkowo w ślad niniejszej interpretacji, przedstawione stanowisko jest zgodne nie tylko z literalną wykładnią przepisów art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, ale także z wykładnią celowościową tych przepisów. Celem wdrożenia tych przepisów było bowiem uwolnienie od obowiązku obciążenia minimalnym podatkiem dochodowym podmiotów, które nie mają możliwości swobodnego kształtowania cen sprzedawanych towarów, czy też świadczonych usług. Podmioty takie są w sposób szczególny narażone na bardzo niską marżowość, a nawet na ryzyko straty podatkowej w sytuacji, gdy pozostałe koszty prowadzenia działalności przekroczą minimalną marżę uzyskiwaną na tego typu wyrobach co do których przepisy ustawy w sposób de facto sztywny określają ich cenę lub sposób jej ustalania. Tego typu przypadkiem są właśnie leki refundowane, co do których przepisy uniemożliwiają swobodne kształtowanie ceny i sankcjonują wszelkie działania polegające na zmianie urzędowej ceny zbytu, a także urzędowej marży hurtowej i detalicznej, mających charakter cen i marż sztywnych i wynikających bezpośrednio z ustawy refundacyjnej. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0111-KDIB1-1.4010.519.2024.1.SG z 6 grudnia 2024 r. Wnioskodawca dokonuje dalej weryfikacji, czy będzie zobowiązany do zapłaty minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 24ca ust. 1 i 2 ustawy o CIT przy uwzględnieniu możliwych pomniejszeń, o których traktuje ustawodawca w art. 24ca ust. 10 ustawy o CIT. Zgodnie z przywołanym art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT, podstawa opodatkowania określona według metody standardowej w art. 24ca ust. 3 lub metody uproszczonej art. 24ca ust. 3a ustawy o CIT podlega pomniejszeniu m.in. o przychody, o których mowa w ust. 2, tj. o których mowa w art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT. W zakresie art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT, ustawodawca przewidział uprawnienie do pomniejszenia podstawy opodatkowania o wszystkie przychody, które nie są uwzględniane dla celów wyliczenia wskaźnika rentowności straty. Chodzi zatem o pozycje przychodowe wymienione w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. m.in. przychody osiągane z transakcji objętych cenami regulowanymi w analizowanym stanie faktycznym RXR). W związku z powyższym Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że: - dokonując kalkulacji straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do wyłączenia z tej kalkulacji przychodów i kosztów, o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przychodów PGK osiągniętych oraz kosztów poniesionych w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych RXR), - dokonując kalkulacji podstawy opodatkowania podatku określonego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT według metody standardowej zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy o CIT lub metody uproszczonej (art. 24ca ust. 3a ustawy o CIT) PGK jest uprawniona, na podstawie dyspozycji art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT, do jej pomniejszenia o przychody PGK, o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. m.in. o przychody osiągnięte w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych (RXR).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie wskazać należy, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest zatem ocena, czy w wyniku przejęcia doszło do naruszenia warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym: 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest - co do zasady - do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik rentowności (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (czyli 2% lub niższej). Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna). Ad 1 Państwa wątpliwość budzi kwestia ustalenia, czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym PGK jest zobowiązana do stosowania przepisu art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w okresie 2022–2024 w związku z art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Kwestie dotyczące podatkowej grupy kapitałowej reguluje art. 1a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 1a ust. 1 ustawy o CIT,

Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”. W myśl art. 1a ust. 4 ustawy o CIT, Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę dominującą do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 45 dni przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej oraz składania sprawozdań finansowych przez spółki tworzące podatkową grupę kapitałową. Z kolei art. 1a ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz ust. 3 i 4. Do decyzji o rejestracji umowy oraz do decyzji o odmowie rejestracji umowy stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej. Przepis art. 24ca dotyczy tzw. podatku minimalnego - celem wprowadzenia tego przepisu było ograniczenie stosowania przez podatników mechanizmów optymalizacji mogących skutkować zmniejszeniem zobowiązań podatkowych poprzez zaniżanie dochodu podatkowego. Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, Podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym: 1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo 2) osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2% - wynosi 10% podstawy opodatkowania (minimalny podatek dochodowy). Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT, Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników: 1) w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym. Zgodnie z art. 24ca ust. 16 ustawy o CIT, Przepisu ust. 14 pkt 1 nie stosuje się do podatników utworzonych w sposób określony w art. 19 ust. 1a. Wyłączenie zawarte w ust. 16 ww. artykułu nie znajduje zastosowania do podatników którzy zostali utworzeni w wyniku działań restrukturyzacyjnych wskazanych w art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Stosownie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT: Podatnik, który został utworzony: 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo 2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo 3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo 4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo 5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14 - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. „Minimalny podatek dochodowy” od osób prawnych określony w art. 24ca ustawy o CIT skierowany jest do spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT (tj. mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegających obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania), a także podatkowych grup kapitałowych, które za dany rok podatkowym poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%. Przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że tzw. podatkiem minimalnym objęte są także PGK. Jednak art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że ww. zasad opodatkowania nie stosuje się do podatników w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność oraz w kolejno następujących po sobie dwóch latach podatkowych, następujących bezpośrednio po tym roku podatkowym. Przepisy art. 24ca ustawy o CIT dokładnie określają dla podatku minimalnego, jakie podmioty nie mogą zostać uznane za podatników rozpoczynających działalność. Następuje to poprzez odesłanie do art. 19 ust. 1a ustawy o CIT i przykładowo są to podatnicy powstali w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału. Przepis ten nie wymienia nowo powstałych podatkowych grup kapitałowych. Podatkowa grupa kapitałowa nie spełnia przesłanek wynikających z art. 19 ust. 1a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 1a ust. 1 tej ustawy podatkowa grupa kapitałowa jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Status podatnika PGK nabywa z chwilą zarejestrowania przez naczelnika urzędu skarbowego umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, tym samym jakiekolwiek działania restrukturyzacyjne wynikające z art. 19 ust. 1a jej nie dotyczą. Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, że nowo utworzona Podatkowa Grupa Kapitałowa jest odrębnym, nieistniejącym wcześniej podatnikiem, który korzysta z wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy, należy zgodzić się z Państwem, że nowo utworzona PGK w roku rozpoczęcia działalności oraz w kolejnych 2 latach podatkowych następujących bezpośrednio po tym roku będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT. Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 sprowadzające się do twierdzenia, że w zakresie PGK znajduje zastosowanie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT w okolicznościach przedstawionych we wniosku zasadne jest uznanie PGK za podatnika rozpoczynającego działalność i tym samym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 1 ustawy o CIT PGK będzie wyłączona spod obowiązku kalkulacji i uiszczania podatku przewidzianego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT w roku rozpoczęcia działalności (tj. 2022 r.), a także w dwóch latach podatkowych następujących bezpośrednio po nim (tj. w 2023 i 2024 r.), należało uznać za prawidłowe. Ad 2 i 3 Państwa wątpliwość budzi również kwestia ustalenia, czy dokonując kalkulacji straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do wyłączenia z tej kalkulacji przychodów i kosztów, o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przychodów osiągniętych oraz kosztów poniesionych w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych (RXR) oraz czy dokonując kalkulacji podstawy opodatkowania podatku określonego w art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do pomniejszenia podstawy opodatkowania o przychody, o których mowa w art. 24ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. m.in. przychody osiągnięte w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych (RXR), zgodnie z art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT. W myśl art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, Dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych albo poniesionych w związku z transakcją, jeżeli: a) cena lub sposób określenia ceny przedmiotu transakcji wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów normatywnych oraz b) podatnik w roku podatkowym poniósł stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych z transakcji, o której mowa w lit. a, albo osiągnął udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych w przychodach innych niż z zysków kapitałowych wynikający z takiej transakcji w wysokości nie większej niż 2%, przy czym obliczenia straty i udziału dochodów w przychodach dokonuje się odrębnie dla transakcji tego samego rodzaju. Zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy o CIT, Podstawę opodatkowania stanowi suma: 1) kwoty odpowiadającej 1,5% wartości przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym oraz 2) poniesionych na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, z wyjątkiem gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami, kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 w takiej części, w jakiej koszty te przewyższają kwotę obliczoną według następującego wzoru: [(P - Po) - (K - Am - Kfd)] x 30% w którym poszczególne symbole oznaczają: P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Po - przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13, K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1, Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, Kfd - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego nieuwzględnione w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przed dokonaniem pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1, oraz 3) (uchylony) 4) kosztów: a) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze, b) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, c) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze - poniesionych bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają o 3.000.000 zł kwotę obliczoną według następującego wzoru: [(P - Po) - (K - Am - O)] x 5% w którym poszczególne symbole oznaczają: P - zsumowaną wartość przychodów ze wszystkich źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Po - przychody o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13, K - sumę kosztów uzyskania przychodów bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1, Am - odpisy amortyzacyjne, o których mowa w art. 16a-16m, zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów, O - zaliczone w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odsetki, bez pomniejszeń wynikających z art. 15c ust. 1. Z kolei w myśl art. 24ca ust. 3a ustawy o CIT, Podatnik może wybrać uproszczony sposób ustalania podstawy opodatkowania stanowiącej kwotę odpowiadającą 3% wartości osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym przychodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, przy czym o wyborze takiego sposobu ustalania podstawy opodatkowania podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, za który dokonał takiego wyboru. Natomiast zgodnie z art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT, Podstawa opodatkowania podlega pomniejszeniu o przychody, o których mowa w ust. 2. Jak wynika z opisu sprawy, Spółki PGK prowadzą na terytorium Polski produkcję oraz dystrybucję farmaceutyków, w tym m.in. produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego, przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych o kategorii dostępności refundacyjnej „lek dostępny w aptece na receptę” („Produkty Refundowane”, dalej: „RXR”). Wyłączenie z art. 24ca ust. 2 pkt 2 litera a) ma na celu ochronę przedsiębiorców, którzy nie mają pełnej swobody w kształtowaniu wyników prowadzonej działalności. Jak wynika z uzasadnienia do autopoprawki do rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 1532, str. 2 uzasadnienia), „uzasadnione jest wyłączenie z uwzględniania przychodów i kosztów ich uzyskania danej transakcji (w obliczaniu straty oraz udziału dochodów w przychodach na potrzeby minimalnego podatku dochodowego), w sytuacji gdy cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji ma charakter regulowany (przepisami prawa lub decyzją administracyjną). Brak powyższego rozwiązania powodowałby, iż podmioty które osiągają niską zyskowność z uwagi na objęcie transakcji cenami regulowanymi, byłyby z tego tytułu obciążone dodatkowym podatkiem, który pogłębiałby ich problemy z rentownością ekonomiczną. Chodzi tu między innymi o podmioty zajmujące się obrotem energią elektryczną, w tym jej sprzedażą na rzecz gospodarstw domowych, która podlega taryfie zatwierdzanej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Należy wskazać, że wysokość cen energii elektrycznej dla gospodarstw domowych jest tematem ważnym społecznie i działania w sferze publiczno-prawnej, które mogą prowadzić do jej wzrostu, skutkować mogą pogłębieniem zjawiska tzw. ubóstwa energetycznego. Podkreślić należy, że warunki określone w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy CIT należy odczytywać łącznie, co oznacza, że podmioty, które osiągają dochody z transakcji objęte cenami regulowanymi, które jednak zapewniają rentowność przewyższającą 1%, nie będą wyłączone na potrzeby ustalania, czy podatnik ma podlegać minimalnemu podatkowi dochodowemu”. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 930 ze zm., dalej: „ustawa refundacyjna”), Ustawa określa: 1) zasady, warunki i tryb podejmowania decyzji administracyjnej o objęciu refundacją leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego i uchylenia tej decyzji; 1a) zakres tajemnicy refundacyjnej; 2) zasady finansowania leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego objętych decyzją, o której mowa w pkt 1; 3) kryteria tworzenia poziomów odpłatności i grup limitowych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych objętych decyzją, o której mowa w pkt 1; 4) zasady i tryb oraz kryteria ustalania cen zbytu netto na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne, a także wysokość urzędowych marż hurtowych i urzędowych marż detalicznych; 5) zasady ustalania cen leków oraz środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego stosowanych w ramach udzielania świadczeń gwarantowanych; 6) zasady finansowania ze środków publicznych wyrobów medycznych przysługujących świadczeniobiorcom na zlecenie osoby uprawnionej; 7) obowiązki aptek wynikające z obrotu lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami medycznymi, objętymi decyzją, o której mowa w pkt 1, a także zasady kontroli aptek; 8) obowiązki osób uprawnionych do wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne, objęte decyzją, o której mowa w pkt 1. Na podstawie art. 7 ust. 5 ww. ustawy, Podmioty uprawnione do obrotu detalicznego, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, są obowiązane stosować marżę, o której mowa w ust. 4. Ponadto, zgodnie z art. 8 ustawy refundacyjnej, Urzędowe ceny zbytu są zawarte w obwieszczeniach, o których mowa w art. 37 ust. 1 i 4. Urzędowe ceny zbytu, a także urzędowe marże hurtowe i detaliczne, mają charakter cen i marż sztywnych. Odnosząc cytowane przepisy na grunt przedmiotowej sprawy, wskazać należy, że skoro jak wskazali Państwo w opisie sprawy, cena przedmiotu transakcji jest ustalana na podstawie metodologii określonej w przepisach tzw. ustawy refundacyjnej, to dla celów obliczenia podstawy opodatkowania minimalnym podatkiem nie będą Państwo uwzględniać przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio lub pośrednio związanych z tymi przychodami odpowiednio osiągniętych lub poniesionych w związku ze sprzedażą leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych, których cena lub sposób ustalania ceny wynika z przepisów ustawy. W związku z powyższym, w odniesieniu do uzyskiwanych przez Państwo przychodów i ponoszonych przez Państwo kosztów ich uzyskania w ramach działalności polegającej na sprzedaży produktów leczniczych, o których mowa we wniosku, ma zastosowania wyłączenie zawarte w art. 24ca ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o CIT. Zatem dokonując kalkulacji straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT PGK jest uprawniona do wyłączenia z tej kalkulacji przychodów i kosztów, o których mowa w art. 24ca ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przychodów PGK osiągniętych oraz kosztów poniesionych w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych. Z kolei dokonując kalkulacji podstawy opodatkowania według metody standardowej zgodnie z art. 24ca ust. 3 ustawy o CIT lub metody uproszczonej art. 24ca ust. 3a ustawy o CIT są Państwo uprawnieni, na podstawie dyspozycji art. 24ca ust. 10 pkt 3 ustawy o CIT, do jej pomniejszenia o przychody, o których mowa w ust. 2 ustawy o CIT, tj. przychody osiągnięte w związku z transakcją mającą za przedmiot sprzedaż produktów refundowanych, wobec spełnienia warunków określonych w art. 24ca ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy o CIT. Zatem, Państwa stanowisko do pytania nr 2 i 3, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.