0114-KDIP2-2.4010.76.2025.2.SJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania przychodu z umorzenia należności z tytułu pożyczek do odpowiedniego źródła przychodów. Uzupełnili go Państwo pismem z 10 marca 2025 r. (data wpływu 17 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka A. Sp. z o.o. (dalej Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji (...). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (Ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)). Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest B. GmbH, będąca spółką prawa niemieckiego mająca siedzibę w miejscowości A. w Niemczech (dalej Wspólnik Spółki lub Pożyczkodawca). Dane identyfikacyjne Pożyczkodawcy stosownie do obowiązku wynikającego z art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej to: adres siedziby (...), numer podatkowy: (...), numer identyfikacji podatkowej NIP: (...). W latach 2019 - 2024 Wspólnik Spółki udzielił Wnioskodawcy następujących pożyczek: 1. Umowa skonsolidowania pożyczek z 24 stycznia 2024 r. - na cele inwestycyjne i wydatki bieżące 12.000.000 euro. Kwota pożyczki na podstawie aneksu nr 1 była zwiększona do 16.000.000 euro. Wskazane wyżej pożyczki nie były zabezpieczone. Wszystkie pożyczki były oprocentowane co do zasady według trzymiesięcznego Euribor + marża 1,5% w skali rocznej. Łączna kwota przekazanych na podstawie ww. umów pożyczek wyniosła 30.870.445,55 z czego spłacone zostało 16.782.195,55 Na dzień 30.11.2024 r. stan pożyczki do spłaty wynosi 14.088.250 euro. W latach Wnioskodawca poniósł straty podatkowe: 2019/2020 rok (łączony) - 4.164.936,93 PLN (strata z innych źródeł dochodu) 2021 rok - 9.683.484,48 PLN (strata z innych źródeł dochodu) 2022 rok - 9.173.390,42 PLN (strata z innych źródeł dochodu) 2023 rok - 8.124.151,63 PLN (strata z innych źródeł dochodu). W związku z trudną sytuacją finansową Wnioskodawcy, Pożyczkodawca jako jedyny udziałowiec Spółki zamierza dokonać umorzenia należności. Poniesiona strata podatkowa na przestrzeni ostatnich lat spowodowana jest rozpoczęciem działalności przez Spółkę i pozostawania cały czas w okresie rozbudowy przedsiębiorstwa. Spółka musiała ponieść znaczące nakłady związane z uruchomieniem i utrzymaniem głównego przedmiotu swojej dzielności. Do dnia złożenia niniejszego wniosku o interpretację, Wnioskodawca dokonał spłaty części udzielonej Pożyczki. Strony Umowy (Wnioskodawca oraz Wspólnik Spółki) rozważają umorzenie udzielonej kwoty Pożyczki. Odsetki od pożyczek są spłacane i nie zostaną umorzone. W 2025 r. Wnioskodawca oraz Pożyczkodawca zamierzają zawrzeć umowę zwolnienia z długu na podstawie, której następujące należności Wnioskodawcy wobec Pożyczkodawcy z tytułu zawartych umów pożyczek zostaną umorzone. Zostanie umorzona kwota 5.000.000 euro kapitału z tytułu umów zawartych pożyczek. Pozostałe należności z tytułu umów pożyczek będą dalej spłacane.

Planowane zwolnienie z długu miałoby nastąpić nieodpłatnie, tj. w umowie zwolnienia z długu nie byłoby zawarte wynagrodzenie na rzecz Pożyczkodawcy. Umorzenie udzielonej kwoty Pożyczki przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego jest uzasadnione ekonomicznie i wynika z racjonalnych decyzji biznesowych. Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego Ad. 1 W związku z otrzymaniem wezwania do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca otrzymał łącznie trzy pożyczki od Pożyczkodawcy: 1. Umowa pożyczki z dnia 11 sierpnia 2019 r. na kwotę 15 000 000 euro. 2. Ramowa umowa kredytowa z dnia 1 listopada 2020 r. na kwotę 1 500 000 euro. 3. Umowa skonsolidowania pożyczek z 24 stycznia 2024 r. – 12 000 000 euro. Kwota pożyczki na podstawie aneksu nr 1 była zwiększona do 16 000 000 euro. Niemniej jednak na potrzeby stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazana została jedynie umowa skonsolidowania pożyczek z 24 stycznia 2024 r., ponieważ kwota wynikająca jedynie z tej umowy zostanie umorzona. Fakt zawarcia pozostałych umów pożyczek nie ma znaczenia z punktu widzenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej. Ad. 2 W związku z otrzymaniem wezwania do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Umowa skonsolidowania pożyczek z dnia 24 stycznia 2024 r. udzielona została przez Pożyczkodawcę na rzecz Spółki na cele inwestycyjne i wydatki bieżące. Cel inwestycyjny udzielonej pożyczki polegał na dokonywaniu zakupów majątku trwałego dla Spółki tj. maszyny produkcyjne, cała infrastruktura niezbędna do ich obsługi, wózki widłowe, wyposażenie IT. Natomiast przez wydatki bieżące jako cel określony w pożyczce należy rozumieć bieżącą działalność Spółki i jej możliwość do regulowania swoich bieżących zobowiązań handlowych, pracowniczych, oraz budżetowych. Żadne z wydatków finansowanych z ww. umowy skonsolidowania pożyczek z dnia 24 stycznia 2024 r. nie było przeznaczanych na uzyskanie przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ustawy o CIT). Pytania 1. Czy przychód osiągnięty z tytułu umorzenia należności z tytułu pożyczek stanowi przychód z innych źródeł przychodów, który może zostać rozliczony z poniesioną w latach 2020 - 2024 stratą podatkową poniesioną na działalności operacyjnej? 2. Czy działanie Spółki polegające na ewentualnym obniżeniu poniesionej straty podatkowej o wartość umorzonej pożyczki stanowi schemat podatkowy w rozumieniu przepisów Działu III Rozdział 11a Ordynacji podatkowej? Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W części dotyczącej pytania nr 2 (Ordynacja podatkowa) wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie. Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy kwota umorzonej pożyczki jako przychód z ogólnej działalności gospodarczej może zostać rozliczona ze stratą podatkową poniesioną na działalności operacyjnej Spółki. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 1 li, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Pojęcie „umorzenie zobowiązania” nie zostało zdefiniowane w ustawie o CIT, dlatego zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej; „umorzenie” wg Słownika Języka Polskiego PWN oznacza: „zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu”. Skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w części lub w całości zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia w całości lub w części zobowiązania. Zgodnie z art. 508 k.c., zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Należy dodać, że zwolnienie dłużnika z długu, wymaga umowy stron stosunku zobowiązaniowego, tj. zgodnych oświadczeń woli. Stosownie do art. 353 § 1 i § 2 k.c., zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien żądanie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Świadczenie jest zatem przedmiotem stosunku zobowiązaniowego i polegać ono może na podjęciu pewnej aktywności lub na niewykonywaniu pewnych uprawnień czy czynności. Należy zauważyć, że fakt zaliczenia do przychodów podatkowych wartości zobowiązań umorzonych lub przedawnionych ujawnia intencje ustawodawcy opodatkowania podatkiem dochodowym nie tylko faktycznie otrzymanych pieniędzy, ale także wszelkiego rodzaju świadczeń nieodpłatnych. Jeżeli więc zobowiązanie pieniężne zostanie umorzone, to dojdzie do wzbogacenia po stronie dłużnika będącego stroną tego stosunku prawnego z tego powodu, że dłużnik przestanie być zobowiązany do świadczenia, a środki pieniężne, które winien przekazać w ramach wymaganego świadczenia pozostaną w jego majątku, powiększając ten majątek w sposób definitywny. Pociąga to za sobą skutek w postaci przyrostu majątku podatnika, tj. powstaje obowiązek rozliczenia podatku dochodowego z tego tytułu. Przychody z umorzenia udzielonej pożyczki mogą podlegać rozpoznaniu jako przychód z zysków kapitałowych lub być kwalifikowane są jako pochodzące z innych źródeł. Dla tego typu przychodów, z uwagi na ich niejako akcesoryjny charakter, kluczowe znacznie ma kwalifikacja podatkowa transakcji głównej oraz jej cel. Skoro pożyczki udzielone zostały na cel bieżącej działalności gospodarczej (zakup maszyn i innych przedmiotów majątku) to przychód z tytułu umorzenia tych należności zaliczony zostanie jako pochodzący z innych źródeł i będzie mógł zostać rozliczony ze stratą podatkową poniesioną z innych źródeł dochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z wniosku wynika, że zaciągnęli Państwo pożyczki (skonsolidowane przez Pożyczkodawcę) na cele inwestycyjne, tj. zakup majątku trwałego oraz cele bieżące (regulowanie bieżących zobowiązań handlowych, pracowniczych oraz budżetowych). Wskazali Państwo, że żadne z wydatków finansowanych z ww. umowy skonsolidowania pożyczek nie było przeznaczanych na uzyskanie przychodów z zysków kapitałowych określonych w art. 7b ustawy o CIT. Następnie skonsolidowana pożyczka została umorzona przez Pożyczkodawcę. Państwa wątpliwości dotyczą kwalifikacji przychodu z tytułu umorzenia należności pożyczkowych do odpowiedniego źródła przychodów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT: Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Wystąpienie każdego zdarzenia, powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika, skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym. Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy, przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT: Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT: Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Wyjątkiem jest, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zasada, że: Do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z: a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji; Pojęcie „umorzenie zobowiązania” nie zostało jednak zdefiniowane w ustawie o CIT, dlatego zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej; „umorzenie” wg Słownika Języka Polskiego PWN oznacza: „zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela lub spłatę stopniową długu. Umorzyć dług. Umorzyć podatek, należność”. Skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w części lub w całości zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia w całości lub w części zobowiązania. Zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm., dalej: „KC”): Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Należy dodać, że zwolnienie dłużnika z długu, wymaga umowy stron stosunku zobowiązaniowego, tj. zgodnych oświadczeń woli. Nie jest tu konieczne zachowanie żadnej szczególnej formy tej czynności prawnej, a wola stron może być uzewnętrzniona również w sposób dorozumiany. Na skuteczne zwolnienie z długu, w myśl art. 508 KC, składają się dwa elementy: 1. oświadczenie woli wierzyciela o umorzeniu zobowiązania, 2. akceptacja tego oświadczenia przez dłużnika. Art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, odnosi się do umorzonych lub przedawnionych zobowiązań. Przepis ten precyzuje, że w szczególności dotyczy to zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów). Jednocześnie określa, że nie dotyczy umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. Oznacza to, że przepis ten dotyczy wszelkiego rodzaju umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (za wyjątkiem pożyczek z Funduszu Pracy oraz wymienionych w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zobowiązań związanych z określonego rodzaju postępowaniami). Należy zauważyć, że fakt zaliczenia do przychodów podatkowych wartości zobowiązań umorzonych lub przedawnionych ujawnia intencje ustawodawcy opodatkowania podatkiem dochodowym nie tylko faktycznie otrzymanych pieniędzy, ale także umorzonych wierzytelności. Jeżeli więc zobowiązanie pieniężne zostanie umorzone (lub ulegnie przedawnieniu), to dojdzie do wzbogacenia po stronie dłużnika będącego stroną tego stosunku prawnego z tego powodu, że dłużnik przestanie być zobowiązany do świadczenia, a środki pieniężne, które winien przekazać w ramach wymaganego świadczenia pozostaną w jego majątku, powiększając ten majątek w sposób definitywny. Pociąga to za sobą skutek w postaci przyrostu majątku podatnika, z czym związany jest obowiązek rozliczenia podatku dochodowego z tego tytułu. Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że opisane w zdarzeniu przyszłym umorzenie kwoty zaciągniętych przez Państwa skonsolidowanych pożyczek, należy utożsamiać z umorzeniem zobowiązania, które powoduje po Państwa stronie powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonej kwoty. Od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody podatników zostały rozdzielone na dwie grupy: z zysków kapitałowych oraz z innych źródeł. Art. 7b ust. 1 updop, zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów. Jak już wcześniej wskazano, w związku z otrzymaniem zwolnienia z długu, powstanie po Państwa stronie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a updop. Jednocześnie, przychód ten należy zakwalifikować do przychodów innych niż zyski kapitałowe. Jak wskazano w opisie sprawy, pożyczki udzielone przez Pożyczkodawcę przeznaczone były na cele inwestycyjne (zakup majątku trwałego) oraz finansowanie bieżącej działalności spółki (regulowanie zobowiązań handlowych, pracowniczych oraz budżetowych). Pożyczki zostały zaciągnięte na sfinansowanie podstawowej działalności gospodarczej Spółki, a zatem ich celem nie było osiągnięcie w przyszłości przychodów podlegających zaliczeniu do źródła przychodów z zysków kapitałowych. Nie ma zatem podstaw, aby przychód powstały z tytułu zwolnienia z długu w związku z umorzeniem ww. pożyczek kwalifikować do źródła przychodów, jakim są zyski kapitałowe. Państwa stanowisko jest więc prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w A. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.