0114-KDIP2-1.4010.69.2025.2.AZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy: prowadzone przez Spółkę prace nad tworzeniem / rozwojem Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) - jest prawidłowe; Prawa IP Box wskazane we Wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a tym samym czy Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box (w tym z Praw IP Box dotyczących Oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego przed 1 stycznia 2019 r.), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT - jest prawidłowe; ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Przychodów IP Box, wskazanych w niniejszym Wniosku - jest prawidłowe; ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, według metodologii wskazanej w niniejszym Wniosku, a w szczególności czy ma prawo do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik - jest prawidłowe; na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Personelu IP Box (koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania) powinny być kwalifikowane: a. w przypadku Pracowników / Zleceniobiorców - jako koszty działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), b. w przypadku Zleceniobiorców B2B -jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) - jest prawidłowe; na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Dostawców IP Box (koszty usług nabywanych od Dostawców związanych z

tworzeniem Oprogramowania) powinny być kwalifikowane jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) - jest prawidłowe; Spółka w rozliczeniu za poszczególne lata podatkowe ma prawo samodzielnie decydować, iż Dochodem IP Box jest dochód osiągany wyłącznie z niektórych, wybranych przez Wnioskodawcę Praw IP Box, czy też zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej w ramach reżimu IP Box powinno odnosić się do dochodu osiąganego ze wszystkich Praw IP Box, spełniających warunki z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej 5% stawki opodatkowania (tzw. IP Box). Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 20 marca 2025 r. (data wpływu 20 marca 2025 r.) Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca specjalizuje się w tworzeniu i wdrażaniu rozwiązań sieciowych oraz oprogramowania. Spółka wspiera klientów zorientowanych na technologie, oferując usługi dostosowane do ich specyficznych potrzeb biznesowych. Zakres działalności Wnioskodawcy obejmuje pięć kluczowych obszarów: sieci (networks) - Wnioskodawca specjalizuje się w budowie nowoczesnych sieci, zarówno tradycyjnych, wirtualizowanych, jak i natywnych dla chmury; Spółka oferuje kompleksowe usługi od projektowania, przez wdrożenie, testowanie, aż po wsparcie bieżącej działalności, pomagając klientom w automatyzacji i modernizacji infrastruktury sieciowej, sprzęt (eguipment) - Wnioskodawca współpracuje z producentami sprzętu, oferując usługi programowania niskopoziomowego; Spółka pomaga w pełnym wykorzystaniu potencjału sprzętu poprzez przyspieszanie i odciążanie kluczowych elementów systemu, takich jak funkcje sieciowe, zabezpieczenia czy obciążenia aplikacyjne, środowisko (environment) - Wnioskodawca wspiera zarządzanie infrastrukturą zarówno lokalnie, jak i w chmurze, integrując zarządzanie środowiskiem z kodem; dzięki temu systemy stają się bardziej obserwowalne i monitorowane, co pozwala na wykrywanie i rozwiązywanie problemów zanim się pojawią, zapewniając skalowalność i odporność na nieoczekiwane warunki, dane (data) - Wnioskodawca wspiera klientów w przetwarzaniu, przechowywaniu i analizie danych, oferując usługi inżynierii danych i nauki o danych; dzięki temu firmy mogą podejmować bardziej świadome decyzje biznesowe, wykorzystując zaawansowane modele analityczne,

bezpieczeństwo (security) - w obliczu cyfrowej transformacji i rosnącego znaczenia cyberbezpieczeństwa, Wnioskodawca oferuje rozwiązania z zakresu automatyzacji, orkiestracji i sztucznej inteligencji, aby zapewnić bezpieczeństwo danych klientów; Spółka wykorzystuje sprawdzone technologie i wiedzę z różnych dziedzin, aby chronić infrastrukturę informatyczną. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują: projektowanie rozwiązań IT - usługi (...), rozwój MVP oraz projektowanie rozwiązań technicznych gotowych do wdrożenia, inżynierię oprogramowania - rozwój frontend i backend, programowanie niskopoziomowe, DevOps, inżynierię platform, automatyzację testów oraz systemy wbudowane, inżynierię sieci i chmury - profesjonalne usługi sieciowe, kompleksowe monitorowanie i obserwowalność, automatyzację sieci, testowanie sieci oraz projektowanie infrastruktury sieciowej, dane - inżynierię danych oraz naukę o danych, wspierającą analizy i podejmowanie decyzji biznesowych. 1.1. Oprogramowanie W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykonuje prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania twórczych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne klienta (zwane dalej: „Oprogramowaniem Dedykowanym”). Spółka realizuje usługi polegające na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego za pośrednictwem personelu (dalej: „Personel”), posiadającego szerokie umiejętności w zakresie projektowania i tworzenia oprogramowania w szerokim zakresie technologii informatycznych. Poza ofertą obejmującą tworzenie Oprogramowania Dedykowanego, nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca posiadał będzie również oprogramowanie wytworzone we własnym zakresie i z własnej inicjatywy (dalej: „Oprogramowanie Własne”), do którego dostęp oferowany będzie klientom w modelu licencyjnym lub SaaS (Software as a Service). W dalszej części niniejszego wniosku Oprogramowanie Własne oraz Oprogramowanie Dedykowane będą określane łącznie jako „Oprogramowanie”. 1.2. Tworzenie i rozwój Oprogramowania 1.2.1. Oprogramowanie Dedykowane Prace w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania Dedykowanego realizowane są w modelu, w ramach którego Spółka realizuje kompleksowe zadania (projekty) definiowane przez klientów (czasami przy współudziale samej Spółki, w przypadku, gdy Personel jest częścią wewnętrznego zespołu klienta) w zakresie tworzenia / rozwoju Oprogramowania Dedykowanego, wykorzystując do tego własny Personel. W ramach przyjętego modelu, Spółka może realizować na rzecz klientów projekty polegające na samodzielnym stworzeniu Oprogramowania Dedykowanego od podstaw (od etapu prac koncepcyjnych, aż po wdrożenie). Klienci biorą co prawda czynny udział w projektach, natomiast nie przedstawiają gotowych rozwiązań, które mogłyby pomóc Spółce w stworzeniu finalnego produktu (zagadnienia techniczne w zakresie tworzenia Oprogramowania Dedykowanego pozostają w pełni po stronie Spółki). Po wytworzeniu Oprogramowania Dedykowanego dochodzi do przeniesienia całości majątkowych praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania na klienta. Niezależnie od powyższego, w ramach opisanego modelu działalność Spółki może polegać również na rozwoju / ulepszaniu Oprogramowania Dedykowanego niebędącego dziełem Spółki, ale należącego do klienta. Spółka świadczy wówczas usługi, które polegają na rozwoju / ulepszaniu Oprogramowania Dedykowanego stworzonego pierwotnie przez podmioty trzecie. Efektem prac są wówczas przykładowo nowe funkcjonalności / moduły, stanowiące dodatkowe elementy do pierwotnej wersji Oprogramowania Dedykowanego. W toku takich prac, w celu rozbudowy Oprogramowania Dedykowanego, Wnioskodawca wykorzystuje swoją wiedzę i doświadczenie stosownie do potrzeb zgłaszanych przez klienta. W ramach takich prac Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, algorytmy w językach programowania, w wyniku których powstają samodzielne części Oprogramowania Dedykowanego. Wytworzone w ten sposób elementy ze względu na ich poziom złożoności oraz opracowanie nowych zastosowań i funkcji, mogłyby stanowić odrębne Oprogramowanie Dedykowane, i z uwagi na ten fakt, stanowią odrębny przedmiot praw autorskich. Podobnie jak w przypadku Oprogramowania Dedykowanego tworzonego przez Spółkę od podstaw, Wnioskodawca dokonuje przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych rezultatów prac na rzecz klienta. Usługi w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania Dedykowanego realizowane są, co do zasady, stopniowo w ramach etapów o określonej długości, w efekcie których powstają kolejne fragmenty / części Oprogramowania Dedykowanego. W ramach przyjętej metodologii pracy wyróżnić można: metodologię sprint (agile metodyka) - sprinty to krótkie cykle robocze, zazwyczaj trwające od jednego do czterech tygodni, w ramach których Personel skupia się na dostarczeniu określonego zestawu funkcji lub zadań, metodologię zadanie A-Z po zadaniu (kanban) - kanban to metoda wizualnego zarządzania pracą, skupiająca się na ciągłym przepływie zadań, które są realizowane jedno po drugim, przechodząc przez różne etapy, takie jak „do zrobienia” (to do), „w trakcie” (in progress) i „zrobione” (done), długofalowy plan milestones (waterfall) - kaskadowy model pracy to tradycyjne podejście do zarządzania projektami, w którym praca jest podzielona na jasno określone fazy, z których każda musi zostać ukończona przed rozpoczęciem kolejnej, krótkoterminowy plan milestones (również agile lub mieszane podejście) - krótkoterminowe milestones to pośrednie cele w ramach większego projektu, które mogą być stosowane w ramach pozostałych wymienionych metod zarządzania projektami, gdzie cele są ustalane na krótsze okresy (np. miesiąc lub kwartał) i pomagają monitorować postępy. W przeważającej większości przypadków rozpoczęcie prac ma miejsce wówczas, gdy klient zgłasza Spółce problem, który chciałby rozwiązać poprzez dane narzędzie informatyczne (Oprogramowanie Dedykowane), którego twórcą będzie Spółka. W niektórych przypadkach klient Spółki przekazuje już gotową koncepcję Oprogramowania Dedykowanego, jednak realizacja tego pomysłu spoczywa w pełni na Spółce. W innych przypadkach klient jedynie sygnalizuje problem, natomiast to Spółka jest odpowiedzialna za zbudowanie koncepcji oraz późniejsze stworzenie Oprogramowania Dedykowanego pod tą koncepcję. Do każdego projektu realizowanego przez Spółkę powoływany jest zespól projektowy (Personel), budowany z uwzględnieniem typu projektu, znajomości określonych języków programowania, doświadczenia członków Personelu, etc. Na czele każdego zespołu projektowego stoi project leader i project manager, który jest odpowiedzialny za nadzór nad realizacją danego projektu. Po ustaleniu potrzeb klienta następuje rozpoczęcie prac związanych z realizacją projektu (kick-off). Zespół projektowy na podstawie informacji otrzymanych od klienta planuje realizację całego projektu. Poza samym projektem technicznym przygotowywana jest również wstępna architektura Oprogramowania Dedykowanego, tj. opis ogólnej budowy i funkcjonowania systemu, określającej jego składowe oraz wzajemne relacje logiczne i występujące między nimi powiązania fizyczne (opis wykorzystywanych serwerów, bibliotek, komponentów oraz komunikacji pomiędzy nimi wraz ze sposobem ich użycia). Na etapie projektowania systemów Wnioskodawca uwzględnia również wymagania dotyczące bezpieczeństwa przetwarzanych informacji. Dodatkowo Spółka musi stosować zabezpieczenia właściwe dla danej klasy systemów, które podnoszą poziom bezpieczeństwa systemu do wymaganego poziomu. Jak zostało już wskazane we wcześniejszym fragmencie wniosku, Spółka realizuje usługi w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania w ramach etapów o określonej długości, w efekcie których powstają kolejne fragmenty / części Oprogramowania Dedykowanego w ramach danego projektu. Po zakończeniu każdego etapu przeprowadzany jest tzw. review, na podstawie którego dokonuje się oceny zrealizowanych prac. Wyniki analizy są omawiane z klientem, a następnie Spółka poprawia błędy, jeżeli takowe się pojawiają. Testy przeprowadzane są na bieżąco podczas danego etapu. Testy mogą być wykonywane ręcznie bądź automatycznie. Następnie planowany jest kolejny etap i proces powtarza się aż do momentu zakończenia całego projektu. Czynności realizowane przez członków zespołów projektowych w związku z tworzeniem / rozwojem Oprogramowania Dedykowanego można podzielić na następujące kategorie: tworzenie kodu źródłowego oraz algorytmów Oprogramowania Dedykowanego: prace w tym zakresie polegają na tworzeniu kodu oraz algorytmów (programowanie), co realizowane jest na podstawie analizy i projektu technicznego, zgodnie z założeniami określonymi w ramach danego etapu, tworzenie ekranów Oprogramowania Dedykowanego: prace w tym zakresie polegają na tworzeniu interfejsu użytkownika, testy Oprogramowania Dedykowanego (unit tests), czyli testy programisty polegające na weryfikacji konkretnych fragmentów kodów źródłowych (fragment programu poddawany jest testowaniu, którego wynikiem może być np. stan danego obiektu, wartość oczekiwana lub wyjątek; do przeprowadzenia takiego testu dedykowane są osoby posiadające specjalistyczną wiedzę z zakresu programowania), weryfikacja implementacji Oprogramowania Dedykowanego (tj. wszystkich stworzonych na tym etapie kodów źródłowych oraz algorytmów) pod względem zgodności z przyjętymi zasadami w realizowanym projekcie (testy automatyczne jak i manualne). Po stworzeniu finalnej wersji Oprogramowania Dedykowanego całe repozytorium kodu jest przekazywane klientowi wraz z całą dokumentacją techniczną, która, co do zasady, jest tworzona na bieżąco podczas realizacji projektu. Wśród projektów realizowanych w 2024 r., których efektem było / jest tworzenie / rozwój Oprogramowania Dedykowanego, wyróżnić można: A. (...). B. (...). C. (...). D. (...). E. (...). F. (...). G. (...). H. (...). I. (...). J. (...). K. (...). L. (...). M. (...). N. (...). 1.2.2. Oprogramowanie Własne Decyzja o rozpoczęciu prac nad stworzeniem nowego Oprogramowania Własnego lub nad rozwinięciem określonej funkcjonalności już istniejącego Oprogramowania Własnego będzie podejmowana na podstawie potrzeb zidentyfikowanych bezpośrednio przez Spółkę lub zgłoszonych przez klientów. Pierwszym krokiem w ramach realizacji takich projektów będzie przeprowadzenie wstępnej analizy zagadnienia w celu oceny możliwości opracowania rozwiązania przez Spółkę. Efektem prac na etapie koncepcyjnym i analitycznym będzie projekt nowego Oprogramowania Własnego / nowych funkcjonalności istniejącego Oprogramowania Własnego. Po sporządzeniu planu wykonania projektu, następować będzie podział obowiązków, który określał będzie zakres wykonywanych prac poszczególnym członkom zespołu zaangażowanego w projekt. W pierwszej kolejności do prac włączani będą architekci, którzy zaprojektują architekturę systemu, zajmą się opracowywaniem technicznych możliwości realizacji założonych celów oraz przygotują plan implementacji produktu. Następnie, angażowane będą zespoły programistyczne. Po zakończeniu prac przeprowadzane będą testy rozwiązania, m.in. w zakresie przewidywanych funkcjonalności czy poprawności działania. Efektem prac będzie opracowanie wstępnej wersji Oprogramowania Własnego / nowej funkcjonalności Oprogramowania Własnego. W przypadku, gdy Oprogramowanie Własne / nowe funkcjonalności Oprogramowania Własnego spełniać będą założone wymagania, Spółka podejmować będzie decyzję o wdrożeniu i potencjalnej przyszłej komercjalizacji Oprogramowania Własnego. 1.3. Charakterystyka prac polegających na tworzeniu i rozwoju Oprogramowania Opisane powyżej prace w zakresie tworzenia oraz rozwijania Oprogramowania (zarówno Oprogramowania Własnego jak i Oprogramowania Dedykowanego) prowadzone przez Spółkę spełniają przesłanki: twórczości (nowatorskości), nieprzewidywalności, metodyczności (systematyczności), możliwości odtworzenia / przeniesienia. Odnosząc się do kryterium twórczości, Spółka pragnie podkreślić, iż prace polegające na opracowywaniu konkretnych rozwiązań informatycznych mają niepowtarzalny charakter w tym znaczeniu, iż przedstawione założenia mogą być w praktyce wdrożone na kilkadziesiąt różnych sposobów, przy wykorzystaniu różnych technologii. Nawet w przypadku stosunkowo nieskomplikowanych modyfikacji istniejących już rozwiązań (programów), modyfikacje te mogą być wykonane na dziesiątki różnych sposób, spośród których wiele jest złych, a wiele w porównywalnym stopniu dobrych. Również praca polegająca na opracowywaniu konkretnych kodów źródłowych w oparciu o przygotowany projekt techniczny (w przypadku, kiedy jest on opracowywany) nie jest jedynie czysto odtwórczym przeniesieniem na język programowania elementów zawartych w projekcie - w praktyce projekt nigdy nie okazuje się na tyle szczegółowy, aby programista nie dysponował w praktyce kilkunastoma lub nawet więcej sposobami skonstruowania określonej aplikacji (spośród których wiele może być złych a wiele porównywalnie dobrych), a ponadto w toku prac często okazuje się, że nawet bardzo szczegółowo określone w projekcie technicznym rozwiązanie nie może zostać zastosowane i wówczas programista musi znaleźć inne. Mając na uwadze powyższe, realizowane przez Spółkę prace polegające na tworzeniu / rozwijaniu Oprogramowania prowadzą do powstania nowych „produktów”, zarówno z perspektywy Spółki, jak i klientów na rzecz których udostępniane / przenoszone jest Oprogramowanie. Nawet jeżeli w toku realizowanych przez Spółkę prac wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym / unikalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Mając z kolei na uwadze kryterium nieprzewidywalności, Spółka pragnie podkreślić, iż skutek prowadzonych prac (w postaci stworzenia / rozwinięcia Oprogramowania) jest co do zasady zaplanowany, jednakże sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania często z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Spółki. Już sam ten fakt powoduje, że nie może być mowy o przewidywalności, bowiem wytwarzanie czegoś wcześniej niewystępującego w danym środowisku (zarówno w przedsiębiorstwie Spółki jak i klienta), a w wielu sytuacjach również na rynku - wiąże się z niepewnością efektu końcowego oraz ryzykiem wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, mających wpływ na proces wytwórczy. W zakresie kryterium metodyczności, podkreślić należy, iż osoby zaangażowane po stronie Spółki w proces tworzenia i rozwoju Oprogramowania zobowiązane są do wykonywania swojej pracy zgodnie z ustalonym harmonogramem, a także są zobowiązane do jej właściwego dokumentowania. Dodatkowo, charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności wymaga ich realizowania według określonego schematu. Wytwarzanie zupełnie nowych, bądź też znacznie zmienionych w stosunku do tych wcześniej opracowanych, rozwiązań nie może odbywać się bez odpowiedniego planu, jeśli ma zakończyć się zgodnie z oczekiwaniami. Finalnie, jeżeli chodzi o kryterium możliwość przeniesienia lub odtworzenia rezultatów wykonywanych przez Spółkę prac, jest to bez wątpienia możliwe (i wręcz konieczne), jako że rezultatem prowadzonych i odpowiednio dokumentowanych prac prowadzących do powstania / rozwoju Oprogramowania jest bądź tworzenie / rozwój Oprogramowania Własnego, które jest następnie udostępniane na rzecz klientów (zarówno Spółka jak i klient muszą więc być świadomi, co jest przedmiotem udostępnienia), bądź też tworzenie / rozwój Oprogramowania Dedykowanego, do którego autorskie prawa majątkowe są zbywane na rzecz klientów (w tym zakresie rezultaty prac są więc przenoszone na rzecz klientów). 1.4. Prawa autorskie do Oprogramowania Od strony prawnej i podatkowej, wskazane powyżej efekty prowadzonych prac nad tworzeniem i rozwojem Oprogramowania powinny być kwalifikowane jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „PA”), bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego. Jak zostało już wskazane, Spółka realizuje opisane powyżej prace polegające na tworzeniu / rozwijaniu Oprogramowania, za pośrednictwem Personelu, wśród którego wyróżnić można: osoby zatrudnione na umowach o pracę oraz umowach cywilnoprawnych, nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: „Pracownicy / Zleceniobiorcy”), osoby współpracujące ze Spółką w oparciu o umowy cywilnoprawne w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: „Zleceniobiorcy B2B”). Zarówno Pracownicy / Zleceniobiorcy, jak i Zleceniobiorcy B2B, przenoszą na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad Oprogramowaniem (utwory te mogą obejmować różnego rodzaju kategorie, takie jak fragmenty kodu źródłowego Oprogramowania, dokumentacja, etc.). Zarówno Pracownicy / Zleceniobiorcy, jak i Zleceniobiorcy B2B, są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Niezależnie od powyższego, Spółka może realizować również niektóre z opisanych powyżej prac polegających na tworzeniu Oprogramowania, za pośrednictwem podmiotów niepowiązanych ze Spółką, będących spółkami prawa handlowego (dalej: „Dostawcy). Takie działania Spółki podyktowane są koniecznością stworzenia części Oprogramowania w środowisku programistycznym w którym Spółka się nie specjalizuje (przykładowo, konieczność nabycia licencji na wykorzystanie określonego silnika oprogramowania w ramach danego projektu), bądź wynikają z faktu, iż zasoby kadrowe Spółki nie są wystarczające do opracowania całości Oprogramowania. W takiej sytuacji Spółka nabywa licencje / prawa autorskie do utworów stworzonych przez Dostawców, w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę Oprogramowania. Podsumowując, Spółka jest podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tworzonego Oprogramowania. Jednocześnie, pomimo iż prace nad tworzeniem Oprogramowania są realizowane przez Spółkę za pośrednictwem Personelu / Dostawców, to wyłącznie Spółka podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac, jak również organizuje i nadzoruje wykonywanie konkretnych zadań. Tym samym to Spółka jest podmiotem faktycznie realizującym działalność w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania. Niezależnie od powyższego, podkreślenia wymaga, iż projekty polegające na tworzeniu Oprogramowania mają skomplikowany charakter i każdorazowo wymagają podjęcia wielu prac i czynności o charakterze programistycznym przez wiele podmiotów zaangażowanych w projekt. Tym samym, Spółka nabywając autorskie prawa majątkowe / licencje do utworów powstających w trakcie realizowanych prac od Personelu / Dostawców nie nabywa praw autorskich do gotowego, kompletnego Oprogramowania, lecz raczej nabywa prawa autorskie / licencje do utworów stanowiących poszczególne części składowe tworzonego Oprogramowania. 1.5. Kategorie przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę W ramach przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wyróżnić można: przychody z usług polegających na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego na zamówienie klientów (development services), przychody z tytułu usług doradczych i szkoleniowych, przychody z tytułu usług w zakresie obsługi biura, przychody z tytułu sprzedaży sprzętu IT, pozostałe przychody (tutaj mieścić mogą się takie kategorie jak przychody z tytułu świadczenia pozostałych usług, przychody finansowe, otrzymane kary umowne, odszkodowania, itp.). 1.6. Kategorie kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę W ramach kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wyróżnić można: koszty amortyzacji środków trwałych (dalej: „ŚT”) oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: „WNiP”), w tym koszty amortyzacji nabywanego sprzętu IT i koszty amortyzacji licencji na korzystanie z oprogramowania wykorzystywanego w toku działalności Spółki, koszty nabywanych materiałów (w tym koszty niskocennych ST), koszty energii, koszty usług (usługi najmu, usługi pocztowe, usługi telekomunikacyjne, usługi bankowe, usługi reklamowe, usługi doradcze), koszty związane z zatrudnieniem Pracowników / Zleceniobiorców (wynagrodzenia i inne świadczenia na rzecz zatrudnionych osób, składki na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, koszty delegacji i przejazdów), koszty związane z nabywaniem usług od Zleceniobiorców B2B / Dostawców, koszty związane z zatrudnianiem pracowników oraz osób współpracujących w oparciu o umowy cywilnoprawne innych niż Pracownicy / Zleceniobiorcy, pozostałe koszty (np. koszty finansowe, pozostałe koszty operacyjne, itp.). 1.7. Planowane wdrożenie preferencyjnego opodatkowania IP Box Wnioskodawca zamierza korzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: „IP Box”), uregulowanego w art. 24d ustawy o CIT. Niniejszy Wniosek dotyczy prawa do korzystania przez Spółkę z preferencyjnego opodatkowania IP Box w odniesieniu do bieżącego, przyszłych i przeszłych lat podatkowych. 1.7.1. Prawa lP Box Spółka w prowadzonej ewidencji rachunkowej wyodrębnia kwalifikowane praw własności intelektualnej (dalej: „Prawa IP Box”). Wyodrębnionymi Prawami IP Box są przysługujące Spółce majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania. 1.7.2. Przychody IP Box W zakresie przychodów stosowane rozwiązania ewidencyjne polegają na wyodrębnieniu przychodów (dalej: „Przychody IP Box”) osiąganych z Praw IP Box, do których Spółka zamierza zaliczyć: całość przychodów z tytułu realizacji usług (rozumianych w sensie biznesowym) polegających na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego na zamówienie klientów (development services), ewentualne przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania Oprogramowania Własnego (w tym przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania kolejnych wersji aktualizowanego Oprogramowania Własnego). a) przychody z tytułu realizacji usług polegających na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego Należy zaznaczyć, iż usługi związane z tworzeniem Oprogramowania Dedykowanego mogą być realizowane w dwóch modelach (dalej: „Modele”): model „czas i materiał” (time & materiał, dalej: „Model T&M”) - polegający na wykonywaniu prac programistycznych przez dedykowany Personel i rozliczaniu okresowo czasu pracy Personelu według ustalonych stawek, model „realizacja ustalonego dzieła” (dalej: „Model Dzieło”) - polegający na uzgodnieniu z góry określonego zakresu prac dotyczącego określonego projektu wraz z terminem realizacji. W przypadku tworzenia Oprogramowania Dedykowanego w Modelu T&M, wynagrodzenie należne Spółce uiszczane jest co do zasady w miesięcznych okresach rozliczeniowych, w oparciu o ilość czasu (godzin) poświęconego na realizację prac w danym miesiącu oraz ustalonych stawek godzinowych. Z kolei w przypadku tworzenia Oprogramowania Dedykowanego w Modelu Dzieło, wynagrodzenie należne Spółce uiszczane jest w ustalonej wysokości za realizację umówionych prac bądź poszczególnych wyznaczonych etapów realizacji prac. Niezależnie od przyjętego Modelu realizacji usług w zakresie tworzenia Oprogramowania Dedykowanego, konkretne prace polegające na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego każdorazowo prowadzą do powstania określonego efektu prac. Przedmiotowym efektem prac, do którego osiągnięcia zobowiązana jest Spółka, jest Oprogramowanie Dedykowane. Celem umożliwienia korzystania klientowi z wytworzonego Oprogramowania Dedykowanego, Spółka przenosi na klienta całość autorskich praw majątkowych do tworzonego Oprogramowania Dedykowanego. Uznać należy więc, że od strony prawnej i biznesowej istotą umów ww. zakresie jest: stworzenie (opracowanie) Oprogramowania Dedykowanego, przeniesienie na klienta praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego. Należy podkreślić, iż umowy zasadniczo nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie na klienta praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego. Powyższe nie zmienia, jednakże faktu, iż od strony prawnej i biznesowej całość wynagrodzenia należnego na rzecz Spółki jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego rezultatu w postaci stworzenia (opracowania) Oprogramowania Dedykowanego i umożliwienia klientowi korzystania z Oprogramowania Dedykowanego (przeniesienia na rzecz klienta autorskich praw majątkowych do Oprogramowania Dedykowanego). b) przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania Oprogramowania Własnego W przypadku Oprogramowania Własnego, Wnioskodawca może osiągać przychody z tytułu udostępniania Oprogramowania Własnego w modelu licencyjnym (Wnioskodawca udziela licencji w rozumieniu przepisów PA) lub w modelu Software as a Service (Oprogramowanie Własne udostępniane jest w ramach infrastruktury, którą dysponuje Wnioskodawca; w takim wypadku na gruncie prawnym istnieją podstawy do argumentacji, iż nie mamy do czynienia z udzielaniem licencji w rozumieniu przepisów PA). Poza przychodami z tytułu udzielenia licencji / udostępnienia aktualnej wersji Oprogramowania Własnego na ustalony okres czasu, Wnioskodawca może również pobierać dodatkowe opłaty za udzielanie licencji / udostępnianie każdej nowej wersji Oprogramowania Własnego, która pojawia się w danym okresie czasu (opłaty za aktualizacje Oprogramowania Własnego). 1.7.3. Koszty IP Box W zakresie kosztów uzyskania przychodów stosowane rozwiązania ewidencyjne polegają na wyodrębnieniu kosztów (dalej: „Koszty IP Box”) związanych z Przychodami IP Box. Na Koszty IP Box składają się koszty zaliczane do dwóch kategorii: koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Bezpośrednie IP Box”), koszty dające powiązać się pośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Pośrednie IP Box”). Do Kosztów Bezpośrednich IP Box Spółka zalicza: koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie klientów (dalej: „Koszty Personelu IP Box”), koszty usług nabywanych od Dostawców (dalej: „Koszty Dostawców IP Box”), o ile występują. Niezależnie od powyższego, Spółka stosuje rozwiązania ewidencyjne mające na celu ustalenie kosztów (dalej: „Koszty Bezpośrednie Pozostałe”) dających się powiązać bezpośrednio z przychodami niebędącymi Przychodami IP Box (dalej: „Przychody Pozostałe”). Do Kosztów Bezpośrednich Pozostałych Spółka zalicza koszty wynagrodzeń i innych świadczeń Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach innych niż tworzenie Oprogramowania na zamówienie klientów (dalej: „Koszty Personelu Pozostałe”). Celem obliczenia Kosztów Pośrednich IP Box, Spółka ustala współczynnik alokacji (dalej: „Współczynnik”), będący ilorazem Przychodów IP Box (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Spółkę w danym roku podatkowym (dzielnik). Do Kosztów Pośrednich IP Box Spółka zalicza koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów IP Box, jak i Przychodów Pozostałych), przykładowo: koszty amortyzacji (w tym amortyzacji ŚT i WNiP wykorzystywanych przez Personel), koszty nabywanych materiałów (w tym materiałów zużywanych przez Personel), koszty energii, koszty usług, koszty zarządcze, koszty związane z zatrudnieniem pracowników oraz koszty związane ze współpracą z osobami fizycznymi w oparciu o umowy cywilnoprawne (z wyłączeniem Kosztów Personelu IP Box oraz Kosztów Personelu Pozostałych), pozostałe koszty, w proporcji wynikającej z przemnożenia kwoty ww. kosztów poniesionych w danym roku podatkowym przez ustalony dla danego roku podatkowego Współczynnik. 1.7.4. Dochód lP Box Różnica pomiędzy ustalonymi w powyższy sposób Przychodami IP Box oraz Kosztami IP Box stanowi dochód z Praw IP Box (dalej: „Dochód IP Box”). Z uwagi na fakt, iż Oprogramowanie będące przedmiotem Praw IP Box, z których osiągany jest Dochód IP Box, jest w całości wytwarzane samodzielnie przez Spółkę, w ocenie Spółki kwota Dochodu IP Box jest zarazem kwotą kwalifikowanego dochodu z Praw IP Box, obliczonego zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, a co za tym idzie w ocenie Spółki będzie mogła podlegać opodatkowaniu stawką CIT w wysokości 5%. Pozostały dochód osiągany przez Spółkę (dalej: „Dochód Pozostały”) podlegał będzie opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych. 1.7.5. Rozwiązania ewidencyjne Jak zostało już wspomniane, Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (przedmiotowe wyodrębnienie nie polega na rozpoznaniu Praw IP Box jako WNiP, jednakże w oparciu o prowadzoną ewidencję możliwa jest każdorazowe wygenerowanie aktualnej listy Praw IP Box należących do Spółki). Spółka dysponuje jednocześnie rozwiązaniami ewidencyjnymi pozwalającymi na ustalenie kwot Przychodów IP Box, Kosztów IP Box oraz kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT odrębnie dla każdego Prawa IP Box. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Pismem z 20 marca 2025 r. (data wpływu 20 marca 2025 r.) doprecyzowali Państwo wniosek w odpowiedzi na pytania organu następująco: 1. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie CIT na terytorium Polski. 2. W okresie, którego dotyczy Wniosek, Spółka była opodatkowana CIT na zasadach ogólnych i nie podlegała opodatkowaniu w formie ryczałtu od dochodu spółek. 3. Spółka jest sukcesorem prawnym i podatkowym spółki B. (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (...), NIP: (...), REGON: (...), dalej: „Spółka Przejęta”), którą przejęła w dniu (...) 2023 r. Spółka Przejęta istniała od dnia (...) 2011 r., od początku swojego istnienia realizując działalność w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania. Tym samym przyjąć należy, że Spółka, będąc sukcesorem prawnym i podatkowym Spółki Przejętej, prowadzi działalność uznawaną za działalność badawczo-rozwojową od 2011 r. 4. Spółka nie oczekuje interpretacji przepisów prawa podatkowego obowiązujących przed datą 1 października 2018 r. 5. Spółka stosuje ankiety projektowe mające na celu odróżnienie sytuacji, w której Spółka samodzielnie (aczkolwiek na zlecenie klienta) realizuje prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania Dedykowanego, od sytuacji, w której Spółka jedynie udostępnia zasoby ludzkie na rzecz klientów (tzw. body leasing). Tym samym, opis stanu faktycznego i pytania przedstawione we Wniosku dotyczą wyłącznie sytuacji, w których to Spółka realizuje prace w zakresie tworzenia / rozwoju Oprogramowania Dedykowanego (samodzielnie, aczkolwiek na zlecenie klienta). Klient nadzoruje prace, określa założenia biznesowe i cele projektów, które mają zostać zrealizowane przez Spółkę, jednakże to Spółka (za pośrednictwem członków Personelu na stanowiskach kierowniczych project leader i project manager) organizuje i kieruje całością prac badawczo-rozwojowych. Obejmuje to zarządzanie zespołem, definiowanie stosowanych metodologii, dobór technologii oraz podejmowanie kluczowych decyzji dotyczących rozwiązań technologicznych i architektonicznych. Sformułowanie, że „Personel może być częścią wewnętrznego zespołu klienta” oznacza wyłącznie to, że niektórzy członkowie Personelu Spółki mogą, w ramach realizowanego projektu, wykonywać swoje zadania na rzecz jednego konkretnego klienta, uzyskiwać dostęp do jego środowiska IT (celem m. in. rozwijania Oprogramowania Dedykowanego i integrowania rezultatów prac z rozwiązaniami tworzonym czy rozwijanym samodzielnie przez zespół klienta), a czasami pracować w jego siedzibie . Jednakże fakt ten nie zmienia istoty prowadzonych prac, które nadal realizowane są w sposób niezależny przez Spółkę, zgodnie z jej metodologiami oraz wypracowanym know-how, a nie według szczegółowych wskazań klienta i pod jego ścisłym kierownictwem. Podsumowując, przedmiotem Wniosku są wyłącznie prace, które Spółka jednoznacznie kwalifikuje jako prace badawczo-rozwojowe prowadzone samodzielnie przez nią, a nie przez jej klientów. Klient pełni rolę podmiotu określającego potrzeby biznesowe oraz rezultaty projektu, jednak to Spółka w sposób autonomiczny i kompleksowy przeprowadza proces badawczo-rozwojowy, zapewniając jego efektywność i zgodność z najwyższymi standardami branżowymi. 6. Sformułowanie, w świetle którego „klient Spółki przekazuje już gotową koncepcję Oprogramowania Dedykowanego” obejmują sytuacje, w których klient określa nie tylko cele i założenia realizowanych prac, ale również np. stosowaną technologię, przykładowo w celu zapewnienia zgodności stosowanych rozwiązań z infrastrukturą / oprogramowaniem stosowanym już obecnie przez klienta. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nawet w takich przypadkach działalność Spółka nie ogranicza się jedynie do „wyprodukowania” Oprogramowania Dedykowanego według wytycznych klienta. Otrzymana koncepcja stanowi jedynie punkt wyjścia do dalszych prac badawczo-rozwojowych, w ramach których Spółka analizuje założenia, proponuje optymalne rozwiązania, modyfikuje i usprawnia pierwotne założenia oraz realizuje kompleksowe testy i wdrożenia. Ostateczny kształt Oprogramowania Dedykowanego jest wynikiem wkładu twórczego Spółki (a konkretnie Personelu, jego doświadczenia oraz specjalistycznej wiedzy technicznej i inżynieryjnej), a nie wyłącznie implementacji gotowego pomysłu klienta. 7. Na pytanie: czy każdorazowo przy tworzeniu oprogramowania stosują Państwo standardowe metody programowania (narzędzia, technologie informatyczne), czy też stosowane przez Państwa technologie informatyczne i języki programowania są metodami unikalnymi, niestandardowymi? Czy też może dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki programowania odpowiedzieli Państwo następująco: W kontekście stosowanych metod programowania Spółka podkreśla, że zagadnienie to nie jest jednowymiarowe. W zależności od specyfiki projektu i tworzonego / rozwijanego Oprogramowania możliwe jest wykorzystanie zarówno standardowych metod programowania, jak i opracowywanie nowych, niestandardowych rozwiązań. W wielu przypadkach stosowanie powszechnie uznanych technologii nie oznacza braku elementu twórczości, ponieważ Spółka optymalizuje ich użycie, adaptując je do unikalnych wymagań projektowych, tworzy nowe algorytmy oraz wdraża udoskonalone metody ich zastosowania. Jak zostało podkreślone we Wniosku, prace polegające na opracowywaniu konkretnych rozwiązań informatycznych mają niepowtarzalny charakter w tym znaczeniu, iż przedstawione założenia mogą być w praktyce wdrożone na kilkadziesiąt różnych sposobów, spośród których wiele może być złych a wiele porównywalnie dobrych. Nawet jeżeli w toku realizowanych przez Spółkę prac wykorzystywane są znane wcześniej narzędzia lub technologie informatyczne, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym / unikalnym. Wynika to z faktu, że zarówno opracowanie planu działania, jak i poszczególne etapy wdrażania danych procesów, wymagają i wymagać będą twórczego działania w postaci planowania oraz projektowania. Jednocześnie, w ramach bardziej zaawansowanych projektów, Spółka aktywnie opracowuje nowe algorytmy oraz innowacyjne techniki programistyczne, które pozwalają na zwiększenie wydajności, elastyczności oraz skalowalności tworzonych systemów. Wdrożenie takich rozwiązań wymaga zaawansowanych analiz, testów i eksperymentów, co stanowi istotny element działalności badawczo- rozwojowej Spółki. Podsumowując, niezależnie od tego, czy w danym projekcie wykorzystywane są standardowe technologie, czy opracowywane nowe metody, kluczowym aspektem jest fakt, że Spółka zawsze realizuje własne prace badawczo-rozwojowe, doskonaląc istniejące rozwiązania i stosując twórcze podejście w procesie tworzenia / rozwoju Oprogramowania. 8. Na pytanie: czy prace, które prowadzą / będą Państwo prowadzili zarówno nad tworzeniem, jak i rozwojem oprogramowania każdorazowo są / będą działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły /nie stanowią /nie będą stanowiły: a) rutynowych i okresowych zmian tj. projektów dotyczących standardowych prac, a także utrzymania i obsługi już wdrożonych rozwiązań i produktów np. wprowadzenie okresowych, drobnych zmian i ulepszeń w uprzednio opracowanych rozwiązaniach produktowych; b) czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów i usług, c) innych prac dokonywanych już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, d) prac polegających wyłącznie na administrowaniu systemami / aplikacjami / oprogramowaniem, e) prac polegających wyłącznie na przygotowaniu ekspertyz, udzielaniu konsultacji i doradztwie, f) prac polegających wyłącznie na zapewnieniu zasobów i dokumentacji dla programistów / architektów IT Klienta, aby ułatwić dalszy rozwój i utrzymanie oprogramowania, g) wyłącznie czynności: testowania produktu /produktów, wykonania badań produktu /produktów, oceny produktu /produktów, bądź innych tego typu prac, h) czynności serwisowych, i) promowania ulepszeń dokonywanych już w Państwa działalności, odpowiedzieli Państwo następująco: Prace w zakresie tworzenia / rozwoju Oprogramowania realizowane przez Spółkę każdorazowo były / są / będą działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły / nie stanowią / nie będą stanowiły czynności wskazanych w treści powyższego pytania. Czynności w zakresie wdrożenia Oprogramowania, jeżeli były lub są realizowane w ramach działalności opisanej we Wniosku, nie stanowią jedynie czynności technicznych związanych z uruchomieniem gotowego produktu (Oprogramowania), lecz są integralną częścią realizowanych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych w zakresie tworzenia / rozwoju Oprogramowania. Na etapie wdrożenia często zachodzi potrzeba dalszej optymalizacji, doskonalenia algorytmów i wprowadzania dodatkowych funkcjonalności, co jest kluczowym elementem prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez Spółkę. Podsumowując, działania Spółki nie sprowadzają się do czynności administracyjnych, doradczych, serwisowych czy testowych, lecz obejmują cały proces twórczy związany z projektowaniem, implementacją i rozwojem nowych oraz ulepszonych rozwiązań informatycznych, które mają na celu poszerzenie zasobów wiedzy oraz jej praktyczne zastosowanie w obszarze nowoczesnych technologii IT. 9. Spółka każdorazowo realizuje prace w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania w sposób twórczy, niezależnie od tego, czy dotyczy to (będzie dotyczyć) Oprogramowania Dedykowanego czy też Oprogramowania Własnego (w tym jego potencjalnych aktualizacji). Po pierwsze, prace nad Oprogramowaniem prowadzone przez Spółkę odznaczają się oryginalnym i twórczym charakterem. Każdy projekt wymaga podejmowania nowych decyzji projektowych, rozwiązywania skomplikowanych problemów inżynieryjnych oraz dostosowania rozwiązań do specyficznych wymagań i ograniczeń technologicznych. Spółka nie zajmuje się prostą implementacją gotowych, standardowych rozwiązań - w każdym przypadku dąży do stworzenia unikalnych funkcjonalności, optymalizacji procesów oraz twórczego podejścia do istniejących zagadnień technologicznych. Nawet korzystając z gotowych predefiniowanych komponentów (np. open source), każdorazowo prace nad Oprogramowaniem wymagają ich dostosowania do konkretnego użycia, zintegrowania w specyficznym dla klienta środowisku, czy rozwoju funkcjonalnego lub optymalizacji. Po drugie, każdy projekt realizowany przez Spółkę wiąże się z opracowaniem nowych funkcjonalności, technologii bądź sposobów wykorzystania istniejących narzędzi, które prowadzą do powstania nowej usługi, produktu lub ulepszonego rozwiązania. Nawet w przypadku rozwoju czy aktualizacji Oprogramowania, prace te nie ograniczają się do rutynowych zmian czy konserwacji, lecz polegają na wprowadzaniu nowych mechanizmów, optymalizacji algorytmów, a często również na badaniach nad alternatywnymi podejściami technologicznymi. Po trzecie, prace Spółki nie sprowadzają się do powtarzalnych czynności wymagających jedynie określonych umiejętności technicznych. Każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia, analizy problemu, wyboru najbardziej efektywnej metody implementacji oraz dostosowania technologii do unikalnych wymagań. Efekt końcowy prac nie jest możliwy do z góry określenia w sposób przewidywalny, ponieważ proces tworzenia Oprogramowania często wiąże się z iteracyjnym testowaniem hipotez, analizą różnych wariantów implementacyjnych oraz weryfikacją ich efektywności w dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym i technologicznym. Finalnie, działalność Spółki nie ogranicza się do realizacji szczegółowych projektów w sposób czysto techniczny, lecz polega na kreowaniu nowych rozwiązań w oparciu o wiedzę i doświadczenie Personelu. W procesie tworzenia lub rozwoju Oprogramowania podejmowane są decyzje mające kluczowe znaczenie dla efektywności, wydajności oraz unikalnych cech tworzonych systemów. Tworzenie / rozwój Oprogramowania przez Spółkę nie jest prostą implementacją wcześniej ustalonych założeń, lecz procesem badawczo- rozwojowym, który obejmuje testowanie nowych podejść technologicznych, optymalizację architektury systemu oraz opracowanie algorytmów, które wcześniej nie były stosowane w danym kontekście. 10. Działalność Spółki w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania charakteryzuje się wysokim poziomem kreatywności oraz oryginalności, a jej głównym celem jest opracowywanie i rozwijanie unikalnych rozwiązań technologicznych. Każdy projekt realizowany przez Spółkę bazuje na poszerzaniu zasobów wiedzy i praktycznym jej zastosowaniu do tworzenia produktów, które wcześniej nie istniały w jej działalności. Produkty opracowywane przez Spółkę (nowe lub ulepszone Oprogramowanie) nie są jedynie powieleniem wcześniej istniejących rozwiązań - każdorazowo stanowią one efekt analizy indywidualnych potrzeb rynku i klientów, co prowadzi do wdrażania nowych funkcjonalności oraz udoskonalania dostępnych technologii. Proces rozwoju oprogramowania obejmuje optymalizację interakcji z użytkownikiem, zastosowanie nowoczesnych metod projektowania interfejsów oraz wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Efektem tych działań jest powstanie nowych systemów oraz ulepszenie istniejących rozwiązań w sposób, który znacząco wyróżnia je na tle wcześniejszych produktów Spółki oraz dostępnych na rynku alternatyw. W ramach swojej działalności Spółka wykorzystuje zarówno nowoczesne narzędzia programistyczne, jak i innowacyjne podejścia do projektowania architektury systemów. To pozwala na maksymalne zwiększenie efektywności pracy oraz zapewnienie wysokiej jakości tworzonych rozwiązań. Kluczową rolę w tym procesie odgrywa swoboda twórcza Personelu - prace nie ograniczają się do implementacji gotowych rozwiązań, lecz obejmują badanie nowych metod optymalizacji, opracowywanie wydajniejszych algorytmów oraz dostosowanie architektury systemów do specyficznych wymagań projektowych. Istotnym elementem wyróżniającym działalność Spółki jest sposób, w jaki dobierana i wdrażana jest architektura Oprogramowania. Każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia, ponieważ rozwiązania stosowane w jednym przypadku niekoniecznie sprawdzą się w innym. W związku z tym Spółka projektuje nowe struktury systemowe, dostosowane do konkretnych potrzeb użytkowników i specyfiki danego projektu. Oznacza to, że architektura Oprogramowania wytworzona w ramach konkretnego projektu nigdy wcześniej nie występowała w działalności Spółki w dokładnie takim kształcie. Każdy tworzony produkt zawiera unikalne, specjalnie zaprojektowane funkcjonalności, które muszą zostać opracowane, zmodyfikowane lub rozwinięte w odpowiedzi na określone potrzeby użytkowników. Nie są to więc standardowe, powtarzalne rozwiązania, lecz zaawansowane systemy o wysokim stopniu konfigurowalności i elastyczności, które mogą być dostosowywane zarówno do zmieniających się wymagań klientów, jak i do dynamicznego rozwoju technologii na rynku. Prace realizowane przez Spółkę łączą wiedzę teoretyczną z praktycznym doświadczeniem w zakresie implementacji algorytmów i optymalizacji wydajności systemów. W rezultacie powstają rozwiązania, które nie istniały wcześniej ani w działalności Spółki, ani w działalności jej klientów. W związku z tym każde opracowane lub rozwinięte oprogramowanie odznacza się cechą nowości i posiada unikalne właściwości, które odróżniają je od wcześniejszych rozwiązań stosowanych przez Spółkę. 11. W ramach działalności Spółki, którą Spółka kwalifikuje jako działalność badawczo- rozwojową, nieustannie powstaje nowa, unikalna wiedza technologiczna i informatyczna. W toku prowadzonych prac Spółka opracowuje rozwiązania, które nie istniały wcześniej w jej praktyce gospodarczej, a które stanowią efekt systematycznych badań oraz eksperymentów w zakresie zaawansowanych technologii programistycznych. Nowo wytworzona wiedza obejmuje przede wszystkim takie obszary jak: projektowanie i optymalizacja algorytmów - tworzenie i udoskonalanie algorytmów obliczeniowych, w tym algorytmów przetwarzania danych, uczenia maszynowego, analizy predykcyjnej czy optymalizacji procesów, rozwój sztucznej inteligencji - implementacja i modyfikacja modeli Al, w tym algorytmów klasyfikacji, predykcji oraz automatycznego przetwarzania języka naturalnego (NLP), wykorzystywanych w rozwiązaniach dostosowanych do specyficznych wymagań biznesowych, zaawansowane metody programowania - opracowywanie innowacyjnych struktur kodu oraz optymalizacja istniejących metod programistycznych, aby zwiększyć wydajność, skalowalność i bezpieczeństwo tworzonych aplikacji, projektowanie interfejsów użytkownika (...) - tworzenie nowatorskich rozwiązań w zakresie interakcji użytkownika z systemem, optymalizacja ergonomii oraz dostosowanie interfejsów do różnych grup odbiorców na podstawie badań nad użytecznością, zarządzanie cyklem życia oprogramowania - opracowanie nowych metod planowania, harmonogramowania oraz wdrażania produktów informatycznych w sposób zoptymalizowany i dostosowany do dynamicznych zmian technologicznych. Po zakończeniu konkretnych prac, Spółka wykorzystuje zdobytą wiedzę do dalszego rozwijania i aktualizowania opracowanych wcześniej rozwiązań. Dzięki temu dochodzi do iteracyjnego ulepszania algorytmów, komponentów sztucznej inteligencji, struktur kodu oraz interfejsów użytkownika, co pozwala na ciągłe doskonalenie oferowanych produktów i technologii. 12. Spółka (w praktyce - Personel) dysponuje bogatą wiedzą z zakresu technologii, inżynierii i informatyki, konkretnie w obszarze technologii sieci (networks), sprzętu (equipment), środowiska informatycznego (ITenvironment), danych (data) i bezpieczeństwa (security). Zasoby wiedzy są stale poszerzane przez Spółkę i wykorzystywane do dalszego rozwijania i aktualizowania tworzonych rozwiązań, zgodnie z odpowiedzią na poprzednie pytanie. 13. Działalność Spółki będąca przedmiotem Wniosku, obejmująca zarówno tworzenie jak i ulepszanie / rozwijanie Oprogramowania, stanowi i będzie stanowiła działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. 14. Spółka pragnie podkreślić, iż w przypadku gdy klient zleca Spółce określone prace związane z rozwojem Oprogramowania Dedykowanego, do którego prawa przysługują klientowi, podstawą ingerencji Spółki w Oprogramowanie Dedykowane jest umowa w przedmiocie wykonania prac programistycznych zawarta pomiędzy Spółką oraz klientem. W procesie realizacji prac na rzecz klienta, Spółka nie wykorzystuje Oprogramowania Dedykowanego na własne potrzeby, dlatego też nie ma potrzeby, aby Spółka nabywała formalnie jakiekolwiek prawa (licencje) do rozwijanego Oprogramowania Dedykowanego (podobnie jak wykonawca realizujący określone prace remontowe w lokalu nie zawiera ze zleceniodawcą umowy najmu czy użyczenia lokalu w celu realizacji przedmiotowych prac). 15. Tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowiło, stanowi lub będzie stanowić programy komputerowe objęte ochroną prawnoautorską na podstawie art. 74 PA. Również kolejne zaktualizowane / zmodyfikowane wersje Oprogramowania stanowiły, stanowią lub stanowić będą programy komputerowe objęte ochroną prawnoautorską na podstawie art. 74 PA (w tym wypadku objęte są lub będą autorskimi prawami zależnymi zgodnie z art. 2 PA). 16. Przychody ze zdefiniowanych we Wniosku Praw IP Box (majątkowych praw autorskich do Oprogramowania) są / będą przychodami: ze sprzedaży Praw IP Box - w przypadku Oprogramowania Dedykowanego, do którego autorskie prawa majątkowe przenoszone są na rzecz klientów, z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej Praw IP Box - w przypadku Oprogramowania Własnego udostępnianego w modelu licencyjnym, z Praw IP Box uwzględnionych w cenie usługi - w przypadku Oprogramowania Własnego udostępnianego w modelu Software as a Service (w ramach którego nie dochodzi do udzielenia licencji w sensie prawnym). 17. W przypadku uzyskiwania dochodów z Praw IP Box uwzględnionych w cenie usługi (SaaS) dochody te będą ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy o CIT. 18. Jak zostało podkreślone we Wniosku, w przypadku prac badawczo-rozwojowych związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania to wyłącznie Spółka (a nie poszczególni Zleceniobiorcy B2B lub Dostawcy) podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac, jak również organizuje i nadzoruje wykonywanie konkretnych zadań przez poszczególnych członków Personelu / Dostawców. Dodatkowo, prace badawczo-rozwojowe nad tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania mają charakter bardzo złożony i wymagają zaangażowania licznego zespołu, w związku z czym w praktyce wykluczona jest sytuacja, aby całość majątkowych praw autorskich do poszczególnych Praw IP Box (rozumianych jako autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania) była przenoszona na rzecz Spółki przez pojedynczego Zleceniobiorcę B2B / Dostawcę. Podsumowując, prace badawczo-rozwojowe związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania są prowadzone przez Spółkę, a nie przez poszczególnych Zleceniobiorców B2B / Dostawców. Pomimo, że z prawnego punktu widzenia Zleceniobiorcy B2B / Dostawcy przenoszą na rzecz Spółki majątkowe prawa autorskie do utworów będących elementami składowymi tworzonego Oprogramowania, które to utwory mogą również potencjalnie spełniać definicję programów komputerowych na gruncie art. 74 PA, to bez wątpienia Zleceniobiorcy B2B / Dostawcy nie przenoszą na rzecz Spółki majątkowych praw autorskich do Oprogramowania traktowanego jako spójne i kompleksowe rozwiązanie, a co za tym idzie Spółka nie nabywa Praw IP Box (zgodnie z treścią Wniosku, na potrzeby Wniosku wyodrębnionymi Prawami IP Box są przysługujące Spółce majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania) od Zleceniobiorców B2B / Dostawców. Nabywane przez Spółkę od Zleceniobiorców B2B / Dostawców elementy składowe Oprogramowania, spełniające cechy samodzielnych utworów objętych ochrona prawnoautorską, stanowią wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z Prawami IP Box przysługującymi Spółce. 19. Spółka nie nabywa Praw IP Box (rozumianych jako autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania) od Zleceniobiorców B2B / Dostawców. Przedmiotem nabycia przez Spółkę są majątkowe prawa autorskie do utworów będących elementami składowymi tworzonego / rozwijanego Oprogramowania (fragmenty kodów źródłowych, rozwiązania składające się dopiero na całość w postaci Oprogramowania lub jego zmodyfikowanej wersji). 20. Zgodnie z treścią Wniosku, poza ofertą obejmującą tworzenie Oprogramowania Dedykowanego, nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca posiadał będzie również Oprogramowanie Własne wytworzone we własnym zakresie i z własnej inicjatywy, do którego dostęp oferowany będzie klientom w modelu licencyjnym lub SaaS (Software as a Service). Z powyższego wynika, iż Spółka obecnie posiada [winno być: nie posiada] i nie osiąga przychodów z udostępniania Oprogramowania Własnego. Tym niemniej, jeżeli zawierane przez Spółkę umowy licencyjne lub umowy na korzystanie z Oprogramowania Własnego w modelu SaaS przewidywały będą świadczenie przez Spółkę usług dodatkowych, wykraczających poza zakres opłaty za udostępnianie Oprogramowania Własnego (czy to w jego pierwotnej, czy w zaktualizowanej wersji), wynagrodzenie za świadczenie takich usług nie będzie kwalifikowane jako Przychody IP. 21. Na pytanie: czy na fakturach wystawianych na rzecz Klientów lub w umowach zawartych z Klientami wyodrębniają Państwo wynagrodzenia z tytułu wykorzystania oprogramowania przez Klientów od wynagrodzenia za świadczenie innych usług, jeśli nie, to zostali Państw poproszeni o wskazanie dlaczego odpowiedzieli Państwo, że Spółka nie wyodrębnia i nie będzie wyodrębniała takiego wynagrodzenia gdyż nie ma takiego obowiązku, a klienci Spółki nie zgłaszali takiej potrzeby. Ponadto przeformułowali Państwo pytania nr 5 i 6 wniosku oraz ostatecznie sformułowali Państwo stanowisko własne do tych pytań. Pytania: 1. Czy prowadzone przez Spółkę prace nad tworzeniem / rozwojem Oprogramowania opisane w pkt 1.2 i 1.3 spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT? 2. Czy Prawa IP Box wskazane z pkt 1.7.1 niniejszego wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a tym samym czy Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box (w tym z Praw IP Box dotyczących Oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego przed 1 stycznia 2019 r.), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT? 3. Czy ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Przychodów IP Box, wskazanych w pkt 1.7.2 niniejszego wniosku? 4. Czy ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, według metodologii wskazanej w pkt 1.7.3 niniejszego wniosku, a w szczególności czy ma prawo do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik? 5. Czy na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Personelu IP Box (koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania) powinny być kwalifikowane: (a) w przypadku Pracowników / Zleceniobiorców - jako koszty działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), (b) w przypadku Zleceniobiorców B2B -jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT)? 6. Czy na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Dostawców IP Box (koszty usług nabywanych od Dostawców związanych z tworzeniem Oprogramowania) powinny być kwalifikowane jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT)? 7. Czy Wnioskodawca w rozliczeniu za poszczególne lata podatkowe ma prawo samodzielnie decydować, iż Dochodem IP Box jest dochód osiągany wyłącznie z niektórych, wybranych przez Wnioskodawcę Praw IP Box, czy też zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej w ramach reżimu IP Box powinno odnosić się do dochodu osiąganego ze wszystkich Praw IP Box, spełniających warunki z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT? Państwa stanowisko w sprawie Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Spółkę prace nad tworzeniem / rozwojem Oprogramowania opisane w pkt 1.2. i 1.3. spełniają definicję działalności badawczo- rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 Stosownie do treści art. 4a pkt 26 ustawy o CIT przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca definiując w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1571 ze zm., dalej: „PSWN”). Tym samym, przez badania naukowe zgodnie z art. art. 4a pkt 27 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 2 PSWN, rozumie się: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4 ust. 3 PSWN, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność: musi mieć charakter twórczy; posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru, musi być podejmowana w systematyczny sposób; najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, Spółka prowadzi działalność w zakresie tworzenia oraz rozwijania Oprogramowania (zarówno Oprogramowania Dedykowanego jak i potencjalnie Oprogramowania Własnego). Realizowane przez Spółkę w ww. zakresie prace spełniają przy tym przesłanki: twórczości (nowatorskości), nieprzewidywalności, metodyczności (systematyczności), możliwości odtworzenia/ przeniesienia. Należy szczególnie podkreślić, iż zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym w niniejszym wniosku, realizowane prace podejmowane w ww. zakresie przez Spółkę nie mają charakteru prac rutynowych i mechanicznych, a zadania i problemy przed którymi stawiani są członkowie Personelu wymagają zawsze indywidualnego podejścia i praktycznego zastosowania posiadanej wiedzy / umiejętności. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż realizowane przez Spółkę prace w zakresie tworzenia oraz rozwijania Oprogramowania - przedstawione szczegółowo w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku - spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2 W ocenie Wnioskodawcy, Prawa IP Box wskazane z pkt 1.7.1. niniejszego wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a tym samym Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2 Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, pod warunkiem iż przedmiot ochrony ww. prawa został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 1 ust. 1 PA, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Z kolei art. I ust. 2 pkt 1 PA wymienia programy komputerowe jako jeden z przykładów utworów chronionych prawami autorskimi. Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, dla celów stosowania preferencyjnego opodatkowania IP Box Spółka dokonała wyodrębnienia Praw IP Box, które obejmują majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania. Należy podkreślić, iż Oprogramowanie jest programem komputerowym spełniającym cechy utworu w rozumieniu PA, a co za tym idzie jest przedmiotem praw autorskich. Podsumowując, skoro wyodrębnione Prawa IP Box są majątkowymi prawami autorskimi do programów komputerowych spełniających cechy utworów w rozumieniu PA, a same programy komputerowe są wytwarzane / rozwijane samodzielnie przez Spółkę, w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, nie ulega wątpliwości, iż Prawa IP Box spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a co za tym idzie Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%. Odnosząc się do prawa opodatkowania 5% stawką podatku Dochodu IP Box, odwołać należy się do brzmienia art. 24d ust. 7 pkt ustawy o CIT, zgodnie z którym dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata): z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT), ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT), z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT). Jak zostało podkreślone w opisie stanu faktycznego, podstawą kalkulacji Dochodu IP Box opodatkowanego preferencyjną stawką podatkową są Przychody IP Box, rozumiane jako: całość przychodów z tytułu realizacji usług (rozumianych w sensie biznesowym) polegających na tworzeniu Oprogramowania Dedykowanego na zamówienie klientów (development services), przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania Oprogramowania Własnego (w tym przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania kolejnych wersji aktualizowanego Oprogramowania Własnego). Jeżeli chodzi o pierwszą z ww. kategorii Przychodów IP Box, jak zostało już podkreślone, umowy na podstawie których Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie Dedykowane nie przewidują odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie na klienta praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego. Wynagrodzenie należne na rzecz Spółki na podstawie ww. umów kalkulowane jest w oparciu o rzeczywiste lub zakładane zaangażowanie godzinowe Personelu realizującego poszczególne etapy prac prowadzących do stworzenia i wdrożenia Oprogramowania Dedykowanego (opracowanie koncepcji, prace programistyczno-wdrożeniowe, migracja danych). Powyższe nie zmienia, jednakże faktu, iż od strony prawnej i biznesowej całość wynagrodzenia należnego na rzecz Spółki jest wynagrodzeniem za osiągnięcie określonego rezultatu w postaci stworzenia (opracowania) Oprogramowania Dedykowanego i umożliwienia klientowi korzystania z Oprogramowania Dedykowanego (przeniesienia na rzecz klienta autorskich praw majątkowych do Oprogramowania Dedykowanego). Uwzględniając powyższe, brak jest podstaw, aby na gruncie ww. umów w odrębny sposób traktować wynagrodzenie związane z przeniesieniem praw do Oprogramowania Dedykowanego od wynagrodzenia związanego z jego wytworzeniem - strony korzystając ze swobody zawierania i kształtowania umów mogą rzecz jasna dokonać takiego wyodrębnienia, jednakże z prawnego punktu widzenia obydwie części wynagrodzenia traktowane powinny być jako wynagrodzenie za osiągnięcie określonego w umowie rezultatu, to znaczy otrzymanie przez zamawiającego uprawnień do swobodnego korzystania z zamówionego przez niego Oprogramowania Dedykowanego (prawa własności rzeczy, praw autorskich lub licencji do utworu w rozumieniu prawa autorskiego). Mając na uwadze powyższe założenia prawne i biznesowe, w ocenie Spółki całość wynagrodzenia należnego na podstawie umów / zleceń, których istotą jest stworzenie Oprogramowania Dedykowanego i przeniesienie na rzecz klienta praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego, powinna być kwalifikowana jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego) na gruncie przywołanego już art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT. Z kolei w zakresie drugiej z ww. kategorii Przychodów IP Box, otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie powinno być w całości kwalifikowane jako przychód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT (wynagrodzenie za udostępnienie Oprogramowania Własnego / aktualnych wersji Oprogramowania Własnego w modelu licencyjnym) lub w całości jako przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT (wynagrodzenie za udostępnienie Oprogramowania Własnego / aktualnych wersji Oprogramowania Własnego w modelu Software as a Service; w tym wypadku całość wynagrodzenia należnego za świadczoną usługę jest w istocie wynagrodzeniem za korzystanie z Oprogramowania Własnego, a więc przychodem z kwalifikowanego prawda własności intelektualnej w rozumieniu przedmiotowego przepisu). Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 3 W ocenie Wnioskodawcy, ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Przychodów IP Box, wskazanych w pkt 1.7.2. niniejszego wniosku. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 3 Jak zostało już podkreślone, zgodnie z art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT). Ustawa o CIT nie reguluje bezpośrednio zagadnienia metodologii ustalania dochodu osiąganego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, aczkolwiek uwzględniając podstawowe założenia konstrukcyjne ustawy o CIT nie ulega wątpliwości, iż ustalenie ww. dochodu wymaga: ustalenia przychodów podatkowych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalenia kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami osiąganymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jak zostało podkreślone w stanie faktycznym, do Przychodów IP Box Spółka zalicza: przychody z tytułu świadczenia usług, których istotą jest stworzenie Oprogramowania Dedykowanego i przeniesienie na rzecz klienta praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego, które to przychody w związku z opisaną w uzasadnieniu stanowiska w przedmiocie pytania nr 2 istotą i celem zawieranych umów / zleceń kwalifikowane powinny być jako przychody ze sprzedaży praw autorskich do Oprogramowania Dedykowanego (sprzedaży Praw IP Box) na gruncie art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania Oprogramowania Własnego (w tym przychody z tytułu udzielania licencji / udostępniania kolejnych wersji aktualizowanego Oprogramowania Własnego), które to przychody w związku z opisaną w uzasadnieniu stanowiska w przedmiocie pytania nr 2 istotą i celem zawieranych umów kwalifikowane powinny być jako przychody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT) lub jako przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi (art. 24d ust. 7 pkt 3 ustawy o CIT). Mając na uwadze powyższe, nie powinno ulegać wątpliwości, iż wskazane powyżej przychody powinny stanowić w całości element kalkulacyjny dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa art. 24d ust. 7 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 4 W ocenie Wnioskodawcy, ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, według metodologii wskazanej w pkt 1.7.3. niniejszego wniosku, a w szczególności ma prawo do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 4 Jak zaznaczył już uprzednio Wnioskodawca, ustawa o CIT nie reguluje bezpośrednio zagadnienia metodologii ustalania dochodu osiąganego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, aczkolwiek uwzględniając podstawowe założenia konstrukcyjne ustawy o CIT nie ulega wątpliwości, iż ustalenie ww. dochodu wymaga: ustalenia przychodów podatkowych osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalenia kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami osiąganymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, w celu ustalania kosztów uzyskania przychodów związanych z Przychodami IP Box (Koszty IP Box), Wnioskodawca dokonuje podziału wszystkich kategorii kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę na trzy odrębne kategorie: koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (Koszty Bezpośrednie IP Box), koszty dających się powiązać bezpośrednio z Przychodami Pozostałymi (Koszty Bezpośrednie Pozostałe), koszty związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów IP Box, jak i Przychodów Pozostałych). Koszty Bezpośrednie IP Box są uwzględniane przy obliczaniu Dochodu IP Box w całości, natomiast koszty związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę są uwzględniane przy obliczaniu Dochodu IP Box jedynie w proporcji wynikającej z zastosowania Współczynnika (Koszty Pośrednie IP Box). Jak zostało podkreślone, Współczynnik ma charakter przychodowy, to znaczy jest ilorazem Przychodów IP Box (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Spółkę w danym roku podatkowym (dzielnik). W ocenie Spółki prawidłowość zastosowania Współczynnika w celu obliczenia Kosztów Pośrednich IP Box wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT stosowanego per analogiam. Zgodnie z przedmiotowym przepisem, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W ocenie Spółki, skoro współczynnik przychodowy powinien być stosowany w celu obliczania kosztów pośrednich związanych z przychodami osiąganymi w ramach strumieni dochodów podlegających i niepodlegających opodatkowaniu (zwolnionych z opodatkowania), to w pełni zasadne jest jego stosowanie również w celu obliczania kosztów pośrednich związanych z przychodami osiąganymi w ramach strumieni dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych oraz z zastosowaniem preferencji IP Box. W ocenie Spółki opisana metodologia ustalania Kosztów IP Box (jako sumy Kosztów Bezpośrednich IP Box oraz Kosztów Pośrednich IP Box, obliczanych przy zastosowaniu Współczynnika) jest w pełni prawidłowa i znajduje potwierdzenie w wykładni systemowej przepisów ustawy o CIT. Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż opisana metodologia jest powszechnie stosowana przez podatników podatku dochodowego prowadzących działalność na terenie specjalnych stref ekonomicznych i zobowiązanych do odrębnego obliczania dochodu osiąganego w związku z działalnością strefową (dochód zwolniony) oraz dochodu osiąganego w związku z pozostałą działalnością (dochód opodatkowany na zasadach ogólnych). Potwierdzeniem prawidłowości stosowania ww. metodologii jest m. in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 marca 2011 r. (ILPB3/423-3 /11-2/MM). Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 5 W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Personelu IP Box (koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania) powinny być kwalifikowane: (a) w przypadku Pracowników / Zleceniobiorców - jako koszty działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), (b) w przypadku Zleceniobiorców B2B - jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 5 Jak zostało zaznaczone w stanie faktycznym, Spółka realizuje opisane w stanie faktycznym prace badawczo-rozwojowe (tworzenie / rozwój Oprogramowania) za pośrednictwem Personelu. W ramach Personelu wyodrębnić można: Pracowników / Zleceniobiorców (osoby zatrudnione na umowach o pracę oraz umowach cywilnoprawnych, nieprowadzące działalności gospodarczej), Zleceniobiorców- B2B (osoby współpracujące ze Spółką w oparciu o umowy cywilnoprawne w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej). Zarówno Pracownicy / Zleceniobiorcy, jak i Zleceniobiorcy B2B, przenoszą na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad Oprogramowaniem (utwory te mogą obejmować różnego rodzaju kategorie, takie jak fragmenty kodu źródłowego Oprogramowania, dokumentacja, etc.). Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 / (a + b + c + d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Art. 24d ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że do ww. kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Z kolei zgodnie z art. 24d ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Należy podkreślić, iż wprowadzenie powyższego wskaźnika (dalej: „Wskaźnik Nexus”) jest bezpośrednią konsekwencją implementacji rozwiązań zawartych w Raporcie Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju „Efektywne zwalczanie szkodliwych praktyk podatkowych przy uwzględnieniu transparentności i rzeczywistej działalności podatników” („Countering Harmful Tax Practices Morę Effectively, Takinginto Account Transparency and Substance, Action 5 - 2015 Finał Report”, dalej: „Raport OECD”). Na konieczności wykładania przepisów ustawy o CIT dotyczących obliczania Wskaźnika Nexus w zgodzie z wytycznymi wynikającymi z Raportu OECD wskazuje Minister Finansów (dalej: „MF”) w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. (dalej: „Objaśnienia”), w których czytamy: „Prawidłowym podejściem interpretacyjnym do przepisów o IP Box jest zastosowanie zintegrowanej wykładni językowej, systemowej i celowościowej co Jest zbieżne z ogólną regułą wykładni przepisów umów międzynarodowych w art. 31 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej. Mimo, że przepisy o IP Box nie są zawarte w umowie międzynarodowej, lecz w ustawie krajowej, to są one w istotnym stopniu odzwierciedleniem międzynarodowego konsensusu wyrażonego przez OECD w BEPS Planie Działania nr 5. Co więcej, ze względu na brak obowiązujących w polskim prawie wiążących zasad / metod wykładni prawa, warto jest per analogiam odnieść się do ogólnej reguły wykładni prawa, która zawarta jest w źródle międzynarodowego prawa publicznego, w zakresie w jakim odniesienie to jest spójne z polskim systemem prawa ”, „W konsekwencji, można stwierdzić, że treść przepisów o IP Box i ich rozumienie lingwistyczne (zwykle znaczenie) powinno zawsze stanowić punkt wyjścia wykładni tych przepisów - wykładnia językowa. Natomiast ze względu na precyzyjnie wyrażone ratio legis przepisów o IP Box, w procesie wykładni można zastosować wykładnię celowościową polegającą przede wszystkim na tym. by treści przepisów o IP Box, ustalonej za pomocą wykładni językowej, nadać takiego znaczenia, by w efekcie ich zastosowania stymulować procesy innowacyjne, tj. sprzyjać tworzeniu i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo- rozwojowych. Ponadto, istotną metodą wykładni przepisów o IP Box, może być wykładnia systemowa z uwzględnieniem istotnego kontekstu przepisów o IP Box, jakim jest BEPS Plan Działania nr 5 - w tym celu należy zwrócić szczególną uwagę na to, czy językowe znaczenie przepisów o IP Box, potwierdzone wykładnią systemową oraz wykładnią celowościową, umożliwia przyznanie preferencji podatkowej tylko i wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP ”, „Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji IP Box jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, co jest wyrazem zgodności tej preferencji z podejściem nexus Z Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 ”, Uwzględniając powyższe założenie, w ocenie Wnioskodawcy warto przywołać następujące fragmenty Raportu OECD: akapit nr 28 Raportu OECD: „Przedmiotowe podejście skupia się na tym, czy system podatkowy IP uzależnia przyznanie korzyści podatkowych od zakresu działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez podatnika otrzymującego korzyść (...) Skupienie się na wydatkach współgra z fundamentalnym założeniem systemów podatkowych IP poprzez zagwarantowanie, iż systemy, które zamierzają wspierać działalność badawczo-rozwojową, przyznają korzyści podatkowe wyłącznie tym podatnikom, którzy faktycznie angażują się w prowadzenie tego typu działalności” („This approach looks to whether an IP regime makes its henefits conditional on the extent of R&D activities of taxpayers receiving benefits (...) This focus on expenditures aligns with the underlying purpose of IP regimes by ensuring that the regimes that are intended to encourage R&D activity only provide benefits to taxpayers that in fact engage in such activity"), akapit nr 29 Raportu OECD: „ Wydatki pełnią funkcję wyznacznika rzeczywistej działalności. To jednakże nie kwota wydatków służy jako bezpośredni wyznacznik wielkości podejmowanej działalności. Zamiast tego, to proporcja wydatków bezpośrednio związanych z działalnością rozwojową obrazuje rzeczywistą wartość dodaną ze strony podatnika i służy jako wyznacznik tego, jak istotną działalność podatnik rzeczywiście realizuje (...) Celem podejścia nexus jest przyznanie korzyści wyłącznie w zakresie tych dochodów osiąganych z praw IP, w przypadku których rzeczywista działalność badawczo-rozwojowa była podejmowana przez samego podatnika. Powyższy cel jest osiągany poprzez zdefiniowanie wydatków kwalifikowanych w taki sposób, aby w przypadku zwykłych wkładów kapitałowych czy wydatków ponoszonych na działalność badawczo- rozwojową prowadzoną przez podmioty inne niż podatnik, osiągany w następstwie dochód nie mógł korzystać z preferencji w systemie podatkowym IP ” („Expenditures therefore act as a proxy for substantial activities. It is not the amount of expenditures that acts as a direct proxy for the amount of activities. It is instead proportion of expenditures directly related to development activities that demonstrates real value added by the taxpayer and acts as a proxy for how much substantial activity the taxpayer undertook (...) The purpose of the nexus approach is to grant benefits only to income that arises from IP where the actual R&D activity was undertaken by the taxpayer itself. The goal is achieved by defining qualifying expenditures in such a way that they ejfectively prevent mere Capital contribution or expenditures for substantial R&D activity by parties other than the taxpayer from qualifying the subsequent income for benefits under an IP regime ”), akapit nr 30 Raportu OECD: „W sytuacji gdy spółka posiada wyłącznie jedno aktywo IP, a zarazem poniosła samodzielnie wszystkie wydatki związane z jego wytworzeniem, zastosowanie podejścia nexus oznaczało będzie po prostu objęcie całości dochodów osiąganych z danego aktywa IP korzyścią podatkową” (If a company only had one IP asset and had itself incurred all of the expenditures to develop that asset, the nexus approach would simply allow all of the income from that IP asset to qualify for benefits ”), akapit nr 49 Raportu OECD: „Podejście nexus ma na celu ustanowienie relacji, w ramach której aby istotna część dochodu IP objęta została korzyścią podatkową, równie istotna część faktycznej działalności badawczo-rozwojowej musi być realizowana samodzielnie przez podatnika” („The nexus approach is intended to ensure that. in order for a significant proportion of IP income to qualify for benefits, a significant proportion of the actual R&D activities must have been undertaken by the qualifying taxpayer itself), akapit nr 50 Raportu OECD: „ Uwzględniając rzeczywistość biznesową, nieograniczony outsourcing na rzecz podmiotów niepowiązanych przy braku własnego zaangażowania w prowadzoną działalność z reguły nie jest zjawiskiem korzystnym. Podmioty gospodarcze mogą zlecać wykonywanie pełnego zakresu czynności badawczo-rozwojowych na rzecz podmiotów powiązanych, jednakże powyższe nie jest powszechnie spotykane w relacjach z podmiotami niepowiązanymi. Z uwagi na fakt, iż zasadnicza część wartości jaką przedstawiają aktywa IP wynika z czynności badawczo-rozwojowych podjętych w celu wytworzenia aktywa, a także informacji niezbędnych do podjęcia przedmiotowych czynności, jest mało prawdopodobne aby podmiot gospodarczy zlecił realizację fundamentalnych czynności tworzących wartość aktywa IP na rzecz podmiotu niepowiązanego, niezależnie od tego, gdzie taki podmiot miałby siedzibę. Zezwolenie na zaliczanie do wydatków kwalifikowanych jedynie wydatków ponoszonych przez podmioty niepowiązane pozwala na realizację celu, jaki przyświeca podejściu nexus, polegającego na przyznawaniu korzyści podatkowych jedynie w odniesieniu do dochodu wygenerowanego w związku z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej przez samego podatnika ” (“As a matter of business practice, unlimited outsourcing to unrelated parties should not provide many opportunities for taxpayers to receive benefits without themselves engaging in substantial activities because, while a company may outsource the full spectrum of R&D activities to a related party, the same is typical not true of an unrelated party. Since the vast majority of the value of an IP asset rests in both the R&D undertaken to create it and information necessary to undertake such R&D, it is unlikely that a company will outsource the fundamental value-creating activities to an unrelated party, regardless of where that unrelated party is located. Allowing only expenditures incurred by unrelated parties to be treated as qualifying expenditures thus achieves the goal of the nexus approach to only grant tax benefits to income arising from the substantive R&D activities in which the taxpayer itself engaged that contributed to the income”). Jak wynika z powyższego, zasadniczym celem wprowadzenia Wskaźnika Nexus powinno być ograniczenie korzyści podatkowych płynących z zastosowania preferencyjnego opodatkowania IP Box w sytuacjach, w których ma miejsce zlecanie (outsourcing) czynności badawczo-rozwojowych na rzecz innych podmiotów. W powyższym kontekście podkreślenia wymaga fakt, że w przypadku prac badawczo- rozwojowych związanych z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania to wyłącznie Spółka (a nie poszczególni Pracownicy / Zleceniobiorcy czy Zleceniobiorcy B2B) podejmuje kluczowe i strategiczne decyzje odnośnie kierunku prowadzonych prac, jak również organizuje i nadzoruje wykonywanie konkretnych zadań przez poszczególnych członków Personelu. Dodatkowo, prace badawczo-rozwojowe nad tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania mają charakter bardzo złożony i wymagają zaangażowania licznego zespołu, w związku z czym w praktyce wykluczona jest sytuacja, aby całość majątkowych praw autorskich do poszczególnych Praw IP Box (rozumianych jako autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania) była przenoszona na rzecz Spółki przez pojedynczego Pracownika / Zleceniobiorcę czy Zleceniobiorcę B2B. Podsumowując, prace badawczo-rozwojowe związane z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem Oprogramowania są prowadzone przez Spółkę, a nie przez poszczególnych Pracowników / Zleceniobiorców czy Zleceniobiorców B2B. Odnosząc powyższe do Pracowników / Zleceniobiorców, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż pomimo, że z prawnego punktu widzenia ww. osoby przenoszą na rzecz Spółki majątkowe prawa autorskie do utworów będących elementami składowymi tworzonego Oprogramowania, dla celów obliczania Wskaźnika Nexus całość Kosztów Personelu IP Box w części dotyczącej Pracowników / Zleceniobiorców (wynagrodzenie należne na rzecz Pracowników / Zleceniobiorców w oparciu o postanowienia zawartych umów, w zakresie w jakim Pracownicy / Zleceniobiorcy realizują projekty polegające na tworzeniu Oprogramowania) powinna być kwalifikowana jako koszt działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Powyższe stanowisko, w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę, znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 czerwca 2019 r. (0114-KDIP3-1.4011.171.2019.2.ES), w której czytamy: „Opisywani powyżej pracownicy zatrudnieni przez Spółkę będą otrzymywać za swoją pracę wynagrodzenie zasadnicze, którego część obejmować będzie wynagrodzenie za przeniesienie na pracodawcę - Spółkę majątkowych praw autorskich (honorarium autorskie) do utworów stworzonych przez pracowników w ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych (zarówno w postaci kodów źródłowych programów komputerowych, jak i wszelkich innych, np. raportów z prac, analiz, raportów, rekomendacji, dokumentacji technicznej, etc.) (...) Jak wyżej wskazano do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się wydatków, które nie są w sposób bezpośredni powiązane z kwalifikowanym IP. W przedmiotowej sprawie część wynagrodzenia wypłacanego w związku z wykonywaniem zadań związanych z pozostałą sferą funkcjonowania Spółki nie powinna być uwzględniona w obliczaniu wskaźnika nexus. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może między innymi zaliczyć poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników w części w jakiej realizuje działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP. Ustawodawca nie ograniczył tych należności tylko do honorarium autorskiego (...) Resumując stwierdzić należy, że wynagrodzenie pracownika, który realizuje działalność badawczo-rozwojową, stanowi dla pracodawcy koszt faktycznie poniesiony przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”. Z kolei w przypadku Zleceniobiorców B2B, w ocenie Spółki całość Kosztów Personelu IP Box w części dotyczącej Zleceniobiorców B2B (wynagrodzenie należne na rzecz Zleceniobiorców B2B w oparciu o postanowienia zawartych umów, w zakresie w jakim Zleceniobiorcy B2B realizują projekty polegające na tworzeniu Oprogramowania) powinna być kwalifikowana jako koszt nabywania wyników prac badawczo- rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 6 W ocenie Wnioskodawcy, na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Dostawców IP Box (koszty usług nabywanych od Dostawców związanych z tworzeniem Oprogramowania) powinny być kwalifikowane jako koszty nabywania wyników prac badawczo- rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 6 Jak zostało już podkreślone, zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3 / (a + b + c + d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Art. 24d ust. 5 ustawy o CIT stanowi, że do ww. kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Z kolei zgodnie z art. 24d ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Zdaniem Wnioskodawcy, nawiązując do drugiej części uzasadnienia stanowiska w przedmiocie pytania nr 5, nabywanie od Dostawców majątkowych praw autorskich / licencji do elementów składowych Oprogramowania (np. silnik oprogramowania niezbędny do realizacji danego projektu) powinno być potraktowane jako nabywanie przez Wnioskodawcę wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (Oprogramowaniem). Jak zostało podkreślone w opisie stanu faktycznego, Spółka nabywając autorskie prawa majątkowe / licencje do utworów powstających w trakcie realizowanych prac od Personelu / Dostawców nie nabywa praw autorskich / licencji do gotowego, kompletnego Oprogramowania, lecz raczej nabywa prawa autorskie / licencje do utworów stanowiących poszczególne części składowe tworzonego Oprogramowania. Co za tym idzie, nie można przyjąć, iż Spółka nabywa prawa autorskie / licencje do Oprogramowania (Praw IP Box), lecz jedynie wyniki prac badawczo- rozwojowych, które w całości złożą się na Oprogramowanie wytworzone / opracowane przez Spółkę w rozumieniu przepisów regulujących instytucję IP Box. Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 7 W ocenie Wnioskodawcy, Spółka w rozliczeniu za poszczególne lata podatkowe ma prawo samodzielnie decydować, iż Dochodem IP Box jest dochód osiągany wyłącznie z niektórych, wybranych przez Wnioskodawcę, Praw IP Box. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 7 Na wstępie należy zauważyć, iż przepisy regulujące zasady preferencyjnego opodatkowania IP Box, odczytywane literalnie, nie dają podatnikom możliwości dokonania wyboru w przedmiocie tego, czy stosować preferencyjną 5% stawkę podatkową w odniesieniu do określonych w tych przepisach kategorii dochodów (dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazanych w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT), czy też pozostać przy standardowej 19% stawce podatkowej (art. 24d ust. I ustawy o CIT brzmi: „Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania’’). Tym niemniej, uwzględniając iż analizowane przepisy wprowadzają w istocie rodzaj preferencji podatkowej (stosowanie obniżonej 5% stawki podatkowej w miejsce standardowej stawki wynoszącej 19%), uznać należy, iż zastosowanie regulacji IP Box powinno pozostawać wyborem, a nie obowiązkiem podatnika (tak też należy rozumieć fragmenty Objaśnień, w których MF opisuje wzajemne relacje pomiędzy preferencyjnym opodatkowaniem IP Box oraz ulga na działalność badawczo-rozwojową: „ W związku z tym, że skorzystanie z ulgi B+R albo / i z preferencji IP Box to prawo, a nie obowiązek podatnika, podatnik może zadecydować o skorzystaniu tylko z ulgi B+R, lub tylko z preferencji IP Box, lub zarówno z ulgi, jak i preferencji, w zależności od jego sytuacji faktycznej, w szczególności warunkowanej cyklem rozwojowym kwalifikowanego IP ”). W ocenie Spółki, pomimo jednoznacznego brzmienia art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, na gruncie którego dochody osiągane z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegają opodatkowaniu według stawki 5%, od strony praktycznej możliwość wyboru stosowania preferencyjnej lub standardowej stawki podatkowej wynika z brzmienia przepisów regulujących zagadnienia ewidencyjne. Jak zostało już podkreślone, w świetle art. 24e ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, podatnik stosujący preferencyjne opodatkowanie IP Box zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a z kolei w świetle art. 24e ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Brak wydzielenia ww. przychodów i kosztów w prowadzonej ewidencji rachunkowej skutkuje tym, iż podatnik zobowiązany jest opodatkować dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej według podstawowej 19% stawki podatkowej (art. 24e ust. 2 ustawy o CIT). Wobec powyższego, uznać należy, iż pomimo identyfikacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a także identyfikacji dochodów osiąganych z przedmiotowych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik w odniesieniu do danego roku podatkowego może podjąć decyzję w przedmiocie braku wyodrębniania przychodów i kosztów osiąganych / ponoszonych w związku z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, a tym samym w istocie dokonać wyboru w przedmiocie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podstawową stawką podatkową. W ocenie Spółki powyższy mechanizm (wybór pomiędzy zastosowaniem stawki podatkowej 5% lub 19% w odniesieniu do dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, realizowany poprzez wyodrębnienie / brak wyodrębnienia w ewidencji księgowej stosownych przychodów / kosztów) znajdować powinien zastosowanie nie tylko w odniesieniu do całości dochodów osiąganych ze wszystkich kwalifikowanych praw własności intelektualnej w danym roku podatkowym przez danego podatnika, lecz jego stosowanie powinno być możliwe również w odniesieniu do każdego, pojedynczego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zidentyfikowanego przez podatnika. Innymi słowy, poprzez wydzielenie w danym roku podatkowym wyłącznie przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów osiąganych / ponoszonych w związku z niektórymi kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, przy braku takiego wydzielenia w odniesieniu do innych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik może w istocie dokonać wyboru w przedmiocie zastosowania preferencyjnych zasad opodatkowania IP Box jedynie w odniesieniu do dochodu osiąganego z wybranych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (przy jednoczesnym opodatkowaniu dochodu osiąganego z pozostałych kwalifikowanych praw własności intelektualnej według podstawowej stawki podatkowej). Takie stanowisko jest w pełni uzasadnione w świetle zasad argumentacji a maiore ad minus (z większego na mniejsze), skoro bowiem bez wątpienia zastosowanie preferencyjnego opodatkowania IP Box jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika, to jeżeli podatnik ma możliwość objęcia preferencyjną stawką podatkową całości dochodów osiąganych ze wszystkich kwalifikowanych praw własności intelektualnej, powinien tym bardziej być uprawniony do zastosowania preferencyjnych zasad opodatkowania jedynie w odniesieniu do dochodów osiąganych z niektórych z ww. praw. Podsumowując, Spółka w rozliczeniu za poszczególne lata podatkowe powinna być uprawniona do ustalania Dochodu IP Box (opodatkowanego preferencyjną 5% stawką podatkową) jedynie w odniesieniu do wybranych Praw IP Box. Przedmiotowy wybór powinien znajdować odzwierciedlenie w wyodrębnieniu w prowadzonych księgach rachunkowych wyłącznie Przychodów IP Box, Kosztów' IP Box, a także kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, dotyczących wybranych Praw IP Box (Praw IP Box, w związku z którymi Spółka ustalała będzie Dochód IP Box, opodatkowany 5% stawką podatkową). Dochód osiągany z pozostałych Praw IP Box powinien podlegać wówczas opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań 1 - 7 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy podkreślić, że przedmiotem tej interpretacji nie jest ustalenie, czy Państwa Spółka jest sukcesorem prawnym i podatkowym Spółki Przejętej oraz czy Spółka Przejęta, przed przejęciem, prowadziła działalność badawczo-rozwojową. Jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku: „Spółka jest sukcesorem prawnym i podatkowym spółki (...) (KRS: (...), NIP: (...), REGON: (...), dalej: „Spółka Przejęta”), którą przejęła w dniu (...) 2023 r. Spółka Przejęta istniała od dnia (...) 2011 r., od początku swojego istnienia realizując działalność w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania. Tym samym przyjąć należy, że Spółka, będąc sukcesorem prawnym i podatkowym Spółki Przejętej, prowadzi działalność uznawaną za działalność badawczo-rozwojową od 2011 r.”. Tym samym organ przyjął powyższe za Państwem jako element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, niepodlegający weryfikacji. Ad 1 Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”): Ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 updop: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop: ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Przy odniesieniu wskazanych przepisów na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby uznać, czy działalność Spółki spełniała będzie przesłanki działalności badawczo- rozwojowej, konieczne jest przeprowadzenie analizy nakierowanej na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo- rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop). Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec tego ocena, czy prace, które Państwo prowadzą i będa prowadzili w związku z wytwarzaniem i rozwojem Oprogramowania, stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Państwa we wniosku i uzupełnieniach wniosku efektów tych prac. Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazali Państwo, że specjalizują się Państwo w tworzeniu i wdrażaniu rozwiązań sieciowych oraz oprogramowania. Wykonują Państwo prace programistyczne zlecane przez klientów, prowadzące do powstania twórczych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Jest to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne klienta (zwane dalej: „Oprogramowaniem Dedykowanym”). Czynności realizowane przez członków zespołów projektowych w związku z tworzeniem / rozwojem Oprogramowania Dedykowanego można podzielić na następujące kategorie: tworzenie kodu źródłowego oraz algorytmów Oprogramowania Dedykowanego, tworzenie ekranów Oprogramowania Dedykowanego, testy Oprogramowania Dedykowanego (unit tests), weryfikacja implementacji Oprogramowania Dedykowanego. Nadto, prowadzą Państwo także prace nad tworzeniem Oprogramowania Własnego lub nad rozwojem określonej funkcjonalności istniejącego już Oprogramowania Własnego. Efektem Państwa prac będzie także opracowanie wstępnej wersji Oprogramowania Własnego / nowej funkcjonalności Oprogramowania Własnego. W przypadku, gdy Oprogramowanie Własne / nowe funkcjonalności Oprogramowania Własnego spełniać będą założone wymagania, Spółka podejmować będzie decyzję o wdrożeniu i potencjalnej przyszłej komercjalizacji Oprogramowania Własnego. Realizowane przez Państwa Spółkę prace polegające na tworzeniu / rozwijaniu Oprogramowania prowadzą do powstania nowych „produktów”, zarówno z perspektywy Spółki, jak i klientów na rzecz których udostępniane / przenoszone jest Oprogramowanie. Nawet jeżeli w toku realizowanych przez Spółkę prac wykorzystywane są wcześniej opracowane oraz wykorzystywane rozwiązania, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym / unikalnym. Sam proces realizacji danych projektów, pomimo korzystania często z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych oraz wytwarzanych uprzednio w praktyce Spółki. Jak doprecyzowali Państwo w uzupełnieniu wniosku, jego przedmiotem są wyłącznie prace, które Państwa Spółka jednoznacznie kwalifikuje jako prace badawczo-rozwojowe prowadzone samodzielnie przez Państwa, a nie przez Państwa klientów. Klient pełni rolę podmiotu określającego potrzeby biznesowe oraz rezultaty projektu, jednak to Spółka w sposób autonomiczny i kompleksowy przeprowadza proces badawczo-rozwojowy, zapewniając jego efektywność i zgodność z najwyższymi standardami branżowymi. Nadto, w kontekście stosowanych metod programowania podkreślili Państwo, że zagadnienie to nie jest jednowymiarowe. W zależności od specyfiki projektu i tworzonego / rozwijanego Oprogramowania możliwe jest wykorzystanie zarówno standardowych metod programowania, jak i opracowywanie nowych, niestandardowych rozwiązań. Nawet jeżeli w toku realizowanych przez Spółkę prac wykorzystywane są znane wcześniej narzędzia lub technologie informatyczne, to ostateczny wynik podjętych prac jest czymś oryginalnym / unikalnym. W ramach bardziej zaawansowanych projektów, Spółka aktywnie opracowuje nowe algorytmy oraz innowacyjne techniki programistyczne, które pozwalają na zwiększenie wydajności, elastyczności oraz skalowalności tworzonych systemów. Produkty opracowywane przez Spółkę (nowe lub ulepszone Oprogramowanie) nie są jedynie powieleniem wcześniej istniejących rozwiązań - każdorazowo stanowią one efekt analizy indywidualnych potrzeb rynku i klientów, co prowadzi do wdrażania nowych funkcjonalności oraz udoskonalania dostępnych technologii. Proces rozwoju oprogramowania obejmuje optymalizację interakcji z użytkownikiem, zastosowanie nowoczesnych metod projektowania interfejsów oraz wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Efektem tych działań jest powstanie nowych systemów oraz ulepszenie istniejących rozwiązań w sposób, który znacząco wyróżnia je na tle wcześniejszych produktów Spółki oraz dostępnych na rynku alternatyw. Tym samym należy stwierdzić, że opisane w Państwa wniosku prace nad tworzeniem / rozwojem Oprogramowania, mają charakter twórczy. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii)o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu. Wobec tego najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Z opisu sprawy wynika, że usługi w zakresie tworzenia, rozwoju i ulepszania Oprogramowania Dedykowanego realizowane są, co do zasady, stopniowo w ramach etapów o określonej długości, w efekcie których powstają kolejne fragmenty / części Oprogramowania Dedykowanego. W ramach przyjętej metodologii pracy wyróżnić można: metodologię sprint (agile metodyka), metodologię zadanie A-Z po zadaniu (kanban), długofalowy plan milestones (waterfall), krótkoterminowy plan milestones (również agile lub mieszane podejście). Nadto, do każdego projektu realizowanego przez Spółkę powoływany jest zespól projektowy (Personel), budowany z uwzględnieniem typu projektu, znajomości określonych języków programowania, doświadczenia członków Personelu, etc. Na czele każdego zespołu projektowego stoi project leader i project manager, który jest odpowiedzialny za nadzór nad realizacją danego projektu. Osoby zaangażowane po stronie Spółki w proces tworzenia i rozwoju Oprogramowania zobowiązane są do wykonywania swojej pracy zgodnie z ustalonym harmonogramem, a także są zobowiązane do jej właściwego dokumentowania. Dodatkowo, charakterystyka podejmowanych przez Spółkę czynności wymaga ich realizowania według określonego schematu. To potwierdza zatem, że spełnione jest przez Państwa kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej - systematyczność - w odniesieniu do wskazanych we wniosku prac. Omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności. Ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że nowo wytworzona wiedza obejmuje przede wszystkim takie obszary jak: projektowanie i optymalizacja algorytmów - tworzenie i udoskonalanie algorytmów obliczeniowych, w tym algorytmów przetwarzania danych, uczenia maszynowego, analizy predykcyjnej czy optymalizacji procesów, rozwój sztucznej inteligencji - implementacja i modyfikacja modeli Al, w tym algorytmów klasyfikacji, predykcji oraz automatycznego przetwarzania języka naturalnego (NLP), wykorzystywanych w rozwiązaniach dostosowanych do specyficznych wymagań biznesowych, zaawansowane metody programowania - opracowywanie innowacyjnych struktur kodu oraz optymalizacja istniejących metod programistycznych, aby zwiększyć wydajność, skalowalność i bezpieczeństwo tworzonych aplikacji, projektowanie interfejsów użytkownika (...) - tworzenie nowatorskich rozwiązań w zakresie interakcji użytkownika z systemem, optymalizacja ergonomii oraz dostosowanie interfejsów do różnych grup odbiorców na podstawie badań nad użytecznością, zarządzanie cyklem życia oprogramowania - opracowanie nowych metod planowania, harmonogramowania oraz wdrażania produktów informatycznych w sposób zoptymalizowany i dostosowany do dynamicznych zmian technologicznych. Po zakończeniu konkretnych prac, Spółka wykorzystuje zdobytą wiedzę do dalszego rozwijania i aktualizowania opracowanych wcześniej rozwiązań. Dzięki temu dochodzi do iteracyjnego ulepszania algorytmów, komponentów sztucznej inteligencji, struktur kodu oraz interfejsów użytkownika, co pozwala na ciągłe doskonalenie oferowanych produktów i technologii. Ponadto, Spółka (w praktyce - Personel) dysponuje bogatą wiedzą z zakresu technologii, inżynierii i informatyki, konkretnie w obszarze technologii sieci (networks), sprzętu (equipment), środowiska informatycznego (ITenvironment), danych (data) i bezpieczeństwa (security). Zasoby wiedzy są stale poszerzane przez Spółkę i wykorzystywane do dalszego rozwijania i aktualizowania tworzonych rozwiązań. Zatem to pozwala uznać, że w odniesieniu do prac opisanych we wniosku, wykorzystują Państwo istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy - w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych; kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość tych czynności służy: planowaniu produkcji oraz projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak sami Państwo wskazali, działalność Spółki będąca przedmiotem Wniosku, obejmująca zarówno tworzenie jak i ulepszanie / rozwijanie Oprogramowania, stanowi i będzie stanowiła działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Ponadto, każdy projekt realizowany przez Spółkę wiąże się z opracowaniem nowych funkcjonalności, technologii bądź sposobów wykorzystania istniejących narzędzi, które prowadzą do powstania nowej usługi, produktu lub ulepszonego rozwiązania. Nawet w przypadku rozwoju czy aktualizacji Oprogramowania, prace te nie ograniczają się do rutynowych zmian czy konserwacji, lecz polegają na wprowadzaniu nowych mechanizmów, optymalizacji algorytmów, a często również na badaniach nad alternatywnymi podejściami technologicznymi. Tym samym, opisane przez Państwa we wniosku i jego uzupełnieniu prace nad twarzaniem / rozwojem Oprogramowania, spełniają warunki do uznania ich za prace rozwojowe. W świetle powyższego prowadzone przez Państwa prace nad tworzeniem / rozwojem Oprogramowania opisane w pkt 1.2 i 1.3 spełniają definicję działalności badawczo - rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o CIT. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe. Ad 2 - 6 Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop: podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są: 1. patent, 2. prawo ochronne na wzór użytkowy, 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213), 8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop: podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus): (a + b)*1,3 a + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, przez podmioty powiązane należy rozumieć: a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ: - ten sam inny podmiot lub - małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub ca. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub cb. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub d.podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład. Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop). Stosownie do art. 24d ust. 5 updop: do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W myśl art. 24d ust. 6 ww. ustawy: W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 updop: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. W myśl art. 24d ust. 8 updop: do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio. Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani: 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej; 2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop: w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19. Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”, „upapp”): Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy: przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy: programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że częścią chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Tym samym pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Z powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: 1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; 2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop; 3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W tym miejscu warto przytoczyć fragment uzasadnienia do ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 2860), z którego wynika cel wprowadzenia art. 24d updop. Z uzasadnienia wynika, że: „Proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Projekt przewiduje również możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, iż następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu z IP kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Projekt przewiduje również możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom, zarówno niepowiązanym jak i powiązanym. Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo- rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenia efektów prac B+R. Podatnik będzie miał możliwość stosowania przedmiotowej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację). Przepisy o IP Box dają podatnikowi możliwość nabycia wyników prac badawczo- rozwojowych od innych podmiotów, zarówno powiązanych jak i niepowiązanych, i wówczas nie ma ograniczenia terytorialnego dla takich działań. Podatnik musi jednak pamiętać, że koszty przez niego poniesione na nabycie wyników prac badawczo- rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od innego podmiotu będzie musiał umieścić w odpowiednim miejscu we współczynniku Nexus. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku Nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników, w tym m.in. składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Do kosztów, o których mowa we wskaźniku Nexus podatnik będzie miał prawo także uwzględnić koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej na tzw. samozatrudnienie. Redakcja przepisów art. 24d ust. 4 i 5 ustawy wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów w reżimie prawnym IP Box są jedynie takie koszty podatkowe, które można przyporządkować do określonej kategorii (litery) w myśl art. 24d ust. 4 ustawy. Z art. 24d ust. 5 updop wynika, że do kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 updop, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Przez koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej należy zatem rozumieć koszty z uwzględnieniem ww. ograniczenia. Z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP BOX (akapit nr 114) wynika, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego. Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 dotyczą ustalenia, czy Prawa IP Box wskazane we Wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a tym samym czy Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box (w tym z Praw IP Box dotyczących Oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego przed 1 stycznia 2019 r.), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT. Natomiast Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 3 dotyczą ustalenia, czy ustalając Dochód IP Box, Spółka ma prawo do uwzględniania Przychodów IP Box, wskazanych w niniejszym Wniosku. Z opisu sprawy wynika, że tworzone przez Spółkę Oprogramowanie stanowiło, stanowi lub będzie stanowić programy komputerowe objęte ochrona prawnoautorską na podstawie art. 74 PA [ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych]. Również kolejne zaktualizowane / zmodyfikowane wersje Oprogramowania stanowiły, stanowią lub stanowić będą programy komputerowe objęte ochroną prawnoautorską na podstawie art. 74 PA (w tym wypadku objęte są lub będą autorskimi prawami zależnymi zgodnie z art. 2 PA). Osiągają/będą Państwo osiągali Państwo przychody ze zdefiniowanych we Wniosku Praw IP Box (majątkowych praw autorskich do Oprogramowania), które są/ będą przychodami: ze sprzedaży Praw IP Box - w przypadku Oprogramowania Dedykowanego, do którego autorskie prawa majątkowe przenoszone są na rzecz klientów, z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej Praw IP Box - w przypadku Oprogramowania Własnego udostępnianego w modelu licencyjnym, z Praw IP Box uwzględnionych w cenie usługi - w przypadku Oprogramowania Własnego udostępnianego w modelu Software as a Service (w ramach którego nie dochodzi do udzielenia licencji w sensie prawnym). W przypadku uzyskiwania dochodów z Praw IP Box uwzględnionych w cenie usługi (SaaS) dochody te będą ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy o CIT. Spółka obecnie posiada [winno być: nie posiada] i nie osiąga przychodów z udostępniania Oprogramowania Własnego. Tym niemniej, jeżeli zawierane przez Spółkę umowy licencyjne lub umowy na korzystanie z Oprogramowania Własnego w modelu SaaS przewidywały będą świadczenie przez Spółkę usług dodatkowych, wykraczających poza zakres opłaty za udostępnianie Oprogramowania Własnego (czy to w jego pierwotnej, czy w zaktualizowanej wersji), wynagrodzenie za świadczenie takich usług nie będzie kwalifikowane jako Przychody IP. Spółka wyodrębnia w prowadzonej ewidencji rachunkowej Prawa IP Box (prawa autorskie do Oprogramowania), spełniając tym samym wymóg wynikający z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (przedmiotowe wyodrębnienie nie polega na rozpoznaniu Praw IP Box jako WNiP, jednakże w oparciu o prowadzoną ewidencję możliwa jest każdorazowe wygenerowanie aktualnej listy Praw IP Box należących do Spółki). Spółka dysponuje jednocześnie rozwiązaniami ewidencyjnymi pozwalającymi na ustalenie kwot Przychodów IP Box, Kosztów IP Box oraz kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT odrębnie dla każdego Prawa IP Box. Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, warunkiem koniecznym dla korzystania z preferencji IP Box jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, co jest wyrazem zgodności tej preferencji z podejściem nexus z Raporu OECD BEPS Plan Działania nr 5. W akapicie nr 54 ww. objaśnień, Ministerstwo Finansów wskazało, że: „rozwijanie” i „ulepszanie” kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP”. Natomiast, w akapicie nr 51 wskazano, że: „rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP.” Z treści art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wynika, że jeżeli w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2018 r. podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, mogą uwzględnić ich wartość poniesioną w latach poprzednich, nie wcześniej jednak niż po dniu 31 grudnia 2012 r. Zdaniem organu, skoro ustawodawca dopuszcza możliwość uwzględnienia kosztów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej poniesionych w latach ubiegłych (nie wcześniej jednak niż po 31 grudnia 2012 r.), to również dochód z Praw IP Box dot. Oprogramowania, które pierwotnie zostało opracowane przez Spółkę przed 1 stycznia 2013 r., a następnie podlegało stałemu rozwojowi/udoskonalaniu w kolejnych latach podatkowych, będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 updop. Ponadto wskazać należy, wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru. Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik zobowiązany jest do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: 1. dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz 2. wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Raz jeszcze należy wskazać, że zgodnie z brzmieniem cytowanego powyżej art. 24d ust. 7 updop: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód: 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Mając na uwadze zacytowane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy należy zgodzić się z Państwem, że: Prawa IP Box wskazane w Państwa wniosku spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o CIT, a tym samym Dochód IP Box, osiągany z Praw IP Box (w tym z Praw IP Box dotyczących Oprogramowania wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego przed 1 stycznia 2019 r.), będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%, zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT; Ustalając Dochód IP Box, mają Państwo prawo do uwzględniania Przychodów IP Box wskazanych w pkt 1.7.2. niniejszego wniosku oraz doprecyzowanych w uzupełnieniu wniosku. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe. Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 4 dotyczą możliwości uwzględniania Kosztów IP Box według metodologii wskazanej we wniosku, w szczególności prawa do ustalania Kosztów Pośrednich IP Box w oparciu o Współczynnik. Odnosząc się do kwestii uznania wskazanych w Państwa wniosku Kosztów IP Box za koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, należy wskazać na treść objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, zgodnie z którymi „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na Koszty IP Box składają się koszty zaliczane do dwóch kategorii: koszty dające powiązać się bezpośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Bezpośrednie IP Box”), koszty dające powiązać się pośrednio z Przychodami IP Box (dalej: „Koszty Pośrednie IP Box”). Do Kosztów Bezpośrednich IP Box Spółka zalicza: koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie klientów (dalej: „Koszty Personelu IP Box”), koszty usług nabywanych od Dostawców (dalej: „Koszty Dostawców IP Box”), o ile występują. Niezależnie od powyższego, Spółka stosuje rozwiązania ewidencyjne mające na celu ustalenie kosztów (dalej: „Koszty Bezpośrednie Pozostałe”) dających się powiązać bezpośrednio z przychodami niebędącymi Przychodami IP Box (dalej: „Przychody Pozostałe”). Do Kosztów Bezpośrednich Pozostałych Spółka zalicza koszty wynagrodzeń i innych świadczeń Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach innych niż tworzenie Oprogramowania na zamówienie klientów (dalej: „Koszty Personelu Pozostałe”). Celem obliczenia Kosztów Pośrednich IP Box, Spółka ustala współczynnik alokacji (dalej: „Współczynnik”), będący ilorazem Przychodów IP Box (dzielna) oraz całości przychodów osiągniętych przez Spółkę w danym roku podatkowym (dzielnik). Do Kosztów Pośrednich IP Box Spółka zalicza koszty uzyskania przychodów związane z całokształtem działalności prowadzonej przez Spółkę (mające generalnie wpływ na osiąganie zarówno Przychodów IP Box, jak i Przychodów Pozostałych), przykładowo: koszty amortyzacji (w tym amortyzacji ŚT i WNiP wykorzystywanych przez Personel), koszty nabywanych materiałów (w tym materiałów zużywanych przez Personel), koszty energii, koszty usług, koszty zarządcze, koszty związane z zatrudnieniem pracowników oraz koszty związane ze współpracą z osobami fizycznymi w oparciu o umowy cywilnoprawne (z wyłączeniem Kosztów' Personelu IP Box oraz Kosztów Personelu Pozostałych), pozostałe koszty, w proporcji wynikającej z przemnożenia kwoty ww. kosztów poniesionych w danym roku podatkowym przez ustalony dla danego roku podatkowego Współczynnik. Zauważyć w tym miejscu należy, że ww. objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób te koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów. Zdaniem organu, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT, zgodnie z którą, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasadę tę stosuje się również do dochodów częściowo nie podlegających opodatkowaniu i częściowo zwolnionych z opodatkowania. Należy jednak podkreślić, że podstawowym warunkiem zastosowania przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, jest wystąpienie takiego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, iż nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Zastosowanie przychodowego klucza podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w przedmiotowym przepisie, do poszczególnych rodzajów przychodów należy rozpatrywać w kategoriach „wyjątku od zasady”, kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztu do danego źródła przychodów nie jest możliwe w danym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (dany koszt dotyczy obu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła). W konsekwencji powyższego, ustalając kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Spółka będzie miała prawo do uwzględniania Kosztów IP Box, w tym do alokowania Kosztów Pośrednich IP Box do Przychodów IP Box według wskazanej metodologii. W tym miejscu należy podkreślić, że weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów pośrednich wg proporcji przychodowej możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania. Organ wydający interpretację indywidualną prawa podatkowego związany jest przedstawionym przez Spółkę opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zgodnie z art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, i tym samym nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w postępowaniu interpretacyjnym. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe. Państwa wątpliwości w zakresie pytań nr 5 i 6 dotyczą możliwości zakwalifikowania odpowiednio do litery „a” i „b” wskaźnika nexus wskazanych w opisie sprawy kosztów. Z opisu sprawy wynika, że Spółka realizuje opisane powyżej prace polegające na tworzeniu / rozwijaniu Oprogramowania, za pośrednictwem Personelu, wśród którego wyróżnić można: osoby zatrudnione na umowach o pracę oraz umowach cywilnoprawnych, nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: „Pracownicy / Zleceniobiorcy”), osoby współpracujące ze Spółką w oparciu o umowy cywilnoprawne w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej: „Zleceniobiorcy B2B”). Zarówno Pracownicy / Zleceniobiorcy, jak i Zleceniobiorcy B2B, przenoszą na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do utworów tworzonych w ramach prac nad Oprogramowaniem (utwory te mogą obejmować różnego rodzaju kategorie, takie jak fragmenty kodu źródłowego Oprogramowania, dokumentacja, etc.). Zarówno Pracownicy / Zleceniobiorcy, jak i Zleceniobiorcy B2B, są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Niezależnie od powyższego, Spółka może realizować również niektóre z opisanych powyżej prac polegających na tworzeniu Oprogramowania, za pośrednictwem podmiotów niepowiązanych ze Spółką, będących spółkami prawa handlowego (dalej: „Dostawcy). W takiej sytuacji Spółka nabywa licencje / prawa autorskie do utworów stworzonych przez Dostawców, w celu wykorzystania w ramach projektów polegających na tworzeniu przez Spółkę Oprogramowania. Do Kosztów Bezpośrednich IP Box Spółka zalicza: koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania na zamówienie klientów, koszty usług nabywanych od Dostawców (dalej: „Koszty Dostawców IP Box”), o ile występują. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo natomiast, pomimo iż z prawnego punktu widzenia Zleceniobiorcy B2B / Dostawcy przenoszą na rzecz Spółki majątkowe prawa autorskie do utworów będących elementami składowymi tworzonego Oprogramowania, które to utwory mogą również potencjalnie spełniać definicję programów komputerowych na gruncie art. 74 PA, to bez wątpienia Zleceniobiorcy B2B / Dostawcy nie przenoszą na rzecz Spółki majątkowych praw autorskich do Oprogramowania traktowanego jako spójne i kompleksowe rozwiązanie, a co za tym idzie Spółka nie nabywa Praw IP Box (zgodnie z treścią Wniosku, na potrzeby Wniosku wyodrębnionymi Prawami IP Box są przysługujące Spółce majątkowe prawa autorskie do Oprogramowania) od Zleceniobiorców B2B / Dostawców. Nabywane przez Spółkę od Zleceniobiorców B2B / Dostawców elementy składowe Oprogramowania, spełniające cechy samodzielnych utworów objętych ochroną prawnoautorską, stanowią wyniki prac badawczo-rozwojowych związane z Prawami IP Box przysługującymi Spółce. Spółka nie nabywa Praw IP Box (rozumianych jako autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania) od Zleceniobiorców B2B / Dostawców. Przedmiotem nabycia przez Spółkę są majątkowe prawa autorskie do utworów będących elementami składowymi tworzonego / rozwijanego Oprogramowania (fragmenty kodów źródłowych, rozwiązania składające się dopiero na całość w postaci Oprogramowania lub jego zmodyfikowanej wersji). Należy w tym miejscu jeszcze raz podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Z objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”. Nadto należy wskazać, że zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. Celem nexusa jest uzależnienie wielkości dochodu podlegającego preferencyjnemu opodatkowaniu od zakresu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych przez podatnika we własnym zakresie. W świetle cytowanego powyżej art. 24d ust. 4 updop: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus): (a + b)*1,3 a + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy ustalaniu wskaźnika nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinni Państwo również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem. Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 updop. Jak już wskazano, w myśl art. 24d ust. 5 updop, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Ustawodawca nie wprowadził katalogu zamkniętego na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia „związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (akapit nr 114-116) „Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło” (pkt 114). „Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus” (pkt 115). „Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo- rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP” (pkt 116). Z uwagi na przytoczone przepisy prawa, powyższy opis sprawy, oraz ustalenie, że opisana we wniosku działalność w zakresie wytwarzania przez Państwa oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 updop, należy zgodzić się z Państwem, że: na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Personelu IP Box (koszty wynagrodzeń i innych świadczeń na rzecz Personelu, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w części w jakiej Personel uczestniczy w projektach polegających na tworzeniu Oprogramowania) powinny być kwalifikowane: a) w przypadku Pracowników / Zleceniobiorców - jako koszty działalności badawczo- rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę (lit. a we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT), b) w przypadku Zleceniobiorców B2B -jako koszty nabywania wyników prac badawczo- rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT); na potrzeby obliczania wzoru uregulowanego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, Koszty Dostawców IP Box (koszty usług nabywanych od Dostawców związanych z tworzeniem Oprogramowania) powinny być kwalifikowane jako koszty nabywania wyników prac badawczo-rozwojowych, związanych z Oprogramowaniem, od podmiotów niepowiązanych (lit. b we wzorze uregulowanym w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT). Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 5 i 6 również należało uznać za prawidłowe. Ad 7 Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 7 w zakresie ustalenia, czy Spółka w rozliczeniu za poszczególne lata podatkowe ma prawo samodzielnie decydować, iż Dochodem IP Box jest dochód osiągany wyłącznie z niektórych, wybranych przez Wnioskodawcę Praw IP Box, czy też zastosowanie preferencyjnej stawki podatkowej w ramach reżimu IP Box powinno odnosić się do dochodu osiąganego ze wszystkich Praw IP Box, spełniających warunki z art. 24d ust. 2 ustawy o CIT - jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny w zakresie pytania nr 7.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia; zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytań. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej, rozpatrzone. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania nr 7 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.