0114-KDIP2-1.4010.27.2025.2.AZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy: Spółka w związku z wytwarzaniem oprogramowania (o którym mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) prowadzi działalność badawczo- rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki CIT (podatek dochodowy od osób prawnych), o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Spółkę - jest prawidłowe; na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty bezosobowe należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „a” tego wskaźnika - jest prawidłowe; na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania preferencyjnej 5 % stawki opodatkowania (tzw. IP Box).

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie pismem z 12 marca 2025 r. (data wpływu 13 marca 2025 r.) Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego A. sp. z o.o. (dalej: Spółka lub A. lub Wnioskodawca) prowadzi na polskim rynku działalność gospodarczą od 2018 r. Zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy, głównym przedmiotem działalności A. jest działalność wydawnicza związana z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 58.29.Z). Natomiast do pozostałej działalności Spółki należy: działalność związana z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz działalność powiązana (całość PKD 62), działalność związana z pozaszkolnymi formami edukacji (PKD 85.5), działalność wydawnicza w zakresie oprogramowania (PKD 58.2). Wnioskodawca jest jednym z liderów wśród firm informatycznych dostarczających oprogramowanie dla podmiotów z różnych branż. Klientami Spółki są w większości podmioty, które mają specyficzne, skonkretyzowane wymagania, zgodne ze swoimi potrzebami biznesowymi. Z uwagi na spersonalizowane cechy oferowanych przez klientów Spółki produktów/ usług, klienci nie mogą nabyć gotowych, dostępnych na rynku rozwiązań informatycznych. W tym celu zwracają się do A., która oferuje stworzenie oprogramowania skrojonego pod konkretne wymagania klienta. Spółka każde rozwiązanie traktuje indywidualnie i przygotowuje oprogramowanie pod określone przez klienta kryteria. Konkurencyjny rynek nowych technologii i zróżnicowane, zmieniające się preferencje konsumentów powodują dla producentów konieczność wprowadzania innowacji i dostosowywania modeli biznesowych w szybkim tempie. W związku z powyższym, Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową (dalej: Działalność B+R). Niezwykle istotnym jest dla A., aby inwestować w nowe pomysły oraz tworzyć innowacyjne, zindywidualizowane rozwiązania informatyczne (narzędzia, systemy, aplikacje itp.), dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. W rezultacie, Spółka stale wprowadza nowe, zmienione lub ulepszone rozwiązania w tym zakresie polegające na opracowaniu i tworzeniu innowacyjnych narzędzi informatycznych. Współpraca Spółki z klientami odbywa się przeważnie na podstawie zawartych umów określających szczegółowe warunki współpracy oraz konkretny zakres i cel prac programistycznych. W ramach współpracy z klientami Wnioskodawca analizuje na bieżąco wymagania biznesowe, projektuje interfejs użytkownika, procesy i funkcje aplikacji oraz realizuje w uzgodnionych cyklach prace programistyczne zmierzające do wytworzenia konkretnego programu komputerowego (strony www, aplikacji, modułu, funkcjonalności) zgodnie z zapotrzebowaniem klienta. W oparciu o zawarte z klientami umowy Wnioskodawca przenosi na klientów całość praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych na wskazanych w umowach polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia przez klienta Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do stworzonych utworów. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktury wystawianej przez Spółkę. Wartość wynagrodzenia kalkulowana jest jako iloczyn stawki godzinowej ustalonej w umowie z klientem oraz ilości godzin pracy poświęconych na wytworzenie programu komputerowego, zgodnie z prowadzoną elektroniczną ewidencją czasu pracy. Na podstawie umów zawartych z klientami Wnioskodawca wytwarzał / aktualnie wytwarza następujące oprogramowanie: A) (...). B) (...). C) (...). D) (...). E) (...). F) (...). G) (...). H) (...). I) (...). J) (...). K) (...). L) (...). M)(...). N) (...). O) (...). P) (...). Q) (...). R) (...). S) (...). T) (...). U) (...). Jednocześnie Spółka wskazuje, że opisane powyżej oraz realizowane w przyszłości inne niż wskazane powyżej analogiczne projekty skutkują/ skutkować będą powstaniem nowatorskich programów komputerowych tworzonych w wyniku realizowanych przez Spółkę prac badawczo-rozwojowych. Należy podkreślić, że wytworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace badawczo-rozwojowe związane z wytworzeniem oprogramowania realizowane są zgodnie z przyjętym planem, uwzględniając odpowiednie zasoby niezbędne do ich realizacji (tj. wykwalifikowany personel posiadający specjalistyczną wiedzę oraz niezbędny sprzęt, narzędzia, materiały i usługi). W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca podejmuje następujące czynności: opracowanie i weryfikacja koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, poszukiwanie nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenie nowych algorytmów lub rozwój już istniejących, tworzenie unikalnych kodów programistycznych. W konsekwencji prace badawczo-rozwojowe, których efektem jest wytworzenie oprogramowania przez Spółkę polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego programu komputerowego. Opisane powyżej, wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie (strony internetowe, aplikacje, funkcjonalności) jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad wytworzeniem oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces zakończony jest powstaniem zupełnie nowego rozwiązania informatycznego (konkretnego oprogramowania). W konsekwencji oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W procesie wytwarzania oprogramowania Wnioskodawca zatrudnia/ współpracuje z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami, inżynierami oprogramowania, testerami, oraz deweloperami (dalej: Specjaliści). Wnioskodawca nadmienia, że Specjaliści są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT). W konsekwencji Spółka ponosi głównie m.in. następujące kategorie kosztów, bezpośrednio związanych z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programów komputerowych: wynagrodzenia z tytułu umów o pracę, tj. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) oraz sfinansowane przez Spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; wynagrodzenia z tytułu umów zlecenie/umów o dzieło, tj. należności o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: Koszty bezosobowe); koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (tj. pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; dalej: Koszty B2B). Należy wskazać, że w ramach współpracy z osobami zatrudnionymi na umowę zlecenie/ umowę o dzieło czy też w ramach współpracy B2B Spółka nabywa usługi programistyczne, testerskie, projektowania graficznego (UX i UI) itp., w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Spółka składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (B2B) działających na rzecz Spółki. Na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Po uzyskaniu potwierdzenia przez organ prawidłowości stanowiska Spółki, Wnioskodawca zamierza po raz pierwszy zastosować preferencyjne opodatkowanie stawką 5% , o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, do dochodów ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programu komputerowego w rozliczeniu rocznym za 2024 r. i następnie stosować preferencyjne opodatkowanie stawką 5% w rozliczeniach rocznych CIT-8 w kolejnych latach podatkowych. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Pismem z 12 marca 2025 r. (data wpływu 13 marca 2025 r.) doprecyzowali Państwo wniosek w odpowiedzi na pytania organu następująco: 1. Wnioskodawca potwierdza, że zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o CIT ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. 2. Wnioskodawca wskazuje, że działalność badawczo-rozwojową prowadzi zasadniczo od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej tj. od (...) r. Niemniej jednak niniejszy Wniosek o interpretację obejmuje działalność badawczo-rozwojową prowadzoną od 2024 r. 3. Jak wskazano powyżej - niniejszy Wniosek o interpretację obejmuje działalność badawczo-rozwojową prowadzoną od 2024 r. Zatem Wnioskodawca nie oczekuje interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego obowiązujących przed datą 1 października 2018 r. 4. Wnioskodawca potwierdza, że przedmiotem zapytania w ramach Wniosku o interpretację są wyłącznie prace B+R realizowane przez Spółkę każdorazowo samodzielnie (przedmiotem wniosku nie są prace realizowane przez zleceniodawców czy klientów, dla których tworzone/ rozwijane/ modyfikowane jest oprogramowanie opisane we Wniosku o interpretację). 5. Wnioskodawca wskazuje, że przy tworzeniu/rozwijaniu/modyfikowaniu oprogramowania, o którym mowa we Wniosku o interpretację, stosuje zarówno standardowe metody programowania jak i unikalne/ niestandardowe technologie informatyczne i języki programowania - w zależności od potrzeb związanych z pracami B+R w ramach konkretnego projektu. Niezależnie od powyższego tj. czy stosuje standardowe czy też niestandardowe technologie informatyczne i metody programowania, w ramach prowadzonych prac B+R każdorazowo dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów/ kodów źródłowych. 6. Wnioskodawca potwierdza, że prowadzone prace B+R w ramach projektów opisanych w treści Wniosku o interpretację są działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad wytworzeniem oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian. Ponadto Spółka wskazuje, że realizowane przez nią prace B+R nie stanowią/ nie będą stanowić: czynności wdrożeniowych ani innych prac dokonywanych już po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, prac polegających wyłącznie na administrowaniu systemami/ aplikacjami/ oprogramowaniem, prac polegających wyłącznie na przygotowaniu ekspertyz, udzielaniu konsultacji i doradztwie, prac polegających wyłącznie na zapewnieniu zasobów i dokumentacji dla programistów klienta, czynności serwisowych, promowania dokonywanych ulepszeń, ani czynności testowania/ wykonania badań/ oceny produktów bądź innych tego typu prac. 7. Wnioskodawca potwierdza, że realizowane przez niego prace w ramach projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i nie są jedynie techniczną realizacją szczegółowego projektu zleconego przez zleceniodawcę. Efektem projektów B+R jest kreacja nowego, nieistniejącego wcześniej produktu (innowacyjnego oprogramowania). Należy także wskazać, że przystępując do realizacji prac B+R w ramach poszczególnych projektów Wnioskodawca nie jest w stanie z góry określić i przewidzieć ich rezultatów ani wskazać na ich powtarzalny charakter. 8. Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku realizacji projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację nabył/ nabywa nową wiedzę z zakresu innowacyjnych technologii oprogramowania. W szczególności Spółka pogłębia znajomość technologii (...) oraz technologii (...). Oprócz tego, Spółka nabywa wiedzę dotyczącą zaawansowanych metod statystyki, analizy danych, optymalizacji oraz z zakresu AI (sztucznej inteligencji). Powstała w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac B+R wiedza jest zapisywana i archiwizowana w Spółce, w celu jej dalszego wykorzystania w ramach kolejnych prac (nowych kontraktów). 9. Wnioskodawca wskazuje, że przed przystąpieniem do realizacji projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację dysponował wykwalifikowaną kadrą inżynierską i managerską, dysponującą wiedzą zdobytą podczas studiów wyższych (m. in. politechnicznych) oraz posiadającą duże doświadczenie i wiedzę w zakresie IT, programowania, tworzenia nowych aplikacji/ programów komputerowych, w szczególności ogólną znajomość technologii (...) oraz (...), znajomość teoretyczną algorytmów optymalizacji czy wiedzę z zakresu AI (sztucznej inteligencji). W wyniku realizowanych prac B+R Spółka poszerza posiadaną wiedzę i umiejętności (o czym mowa szerzej w odpowiedzi na pytanie nr 8). Ponadto dla Wnioskodawcy kluczowy był i jest ciągły rozwój, dlatego Spółka stawia na rozwój zespołu umożliwiając systematycznie dokształcanie poprzez udział w szkoleniach, kursach czy warsztatach branżowych. 10. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 8, Wnioskodawca wskazuje, że w ramach realizacji prac B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację wykorzystuje i rozwija nową wiedzę i umiejętności z zakresu nauk informatycznych i inżynierskich tj. innowacyjnych technologii oprogramowania - w szczególności znajomość technologii (...), technologii (...), zaawansowanych metod statystyki, analizy danych, optymalizacji oraz z zakresu AI (sztucznej inteligencji). 11. Wnioskodawca potwierdza, że każde stworzone przez niego oprogramowanie stanowi / będzie stanowiło odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 12. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 13. Na pytanie organu, czy wskazane przez Państwa „koszty bezosobowe” w postaci wynagrodzeń z tytułu umów o pracę wraz ze składkami oraz wynagrodzeń z tytułu umów zlecenia/o dzieło wraz ze składkami, których dotyczy pytanie nr 2, są kosztami faktycznie poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazali Państwo, że Wnioskodawca nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na powyższe pytanie, ponieważ pytanie takie jest przedmiotem zapytania we Wniosku o interpretację. Zatem Wnioskodawca sam nie może stwierdzić, czy ponoszone przez niego Koszty bezosobowe są kosztami faktycznie poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ponieważ w praktyce oznaczałoby to udzielenie przez Wnioskodawcę odpowiedzi na pytanie, które sam zadał we Wniosku. Wnioskodawca nie wie, jak prawidłowo zakwalifikować Koszty bezosobowe na podstawie art. 24d ust. 4 ustawy o CIT i dlatego zwrócił się do organu z zapytaniem w ramach złożonego Wniosku o interpretację. Gdyby Wnioskodawca samodzielnie umiał dokonać tejże kwalifikacji na podstawie obowiązujących przepisów podatkowych, złożenie niniejszego Wniosku o interpretację byłoby bezzasadne. 14. Jak wskazano w treści Wniosku o interpretację, Spółka nabywa od Specjalistów fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W konsekwencji Wnioskodawca powziął wątpliwość, jak należy prawidłowo zakwalifikować Koszty B2B na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus i wątpliwość tą wyraził w pytaniu nr 3 w przedmiotowym Wniosku o interpretację. 15. Jak wskazano w treści Wniosku o interpretację Spółka nabywa usługi programistyczne, testerskie, projektowania graficznego (...) itp., w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania (komponenty). Nabyte przez Wnioskodawcę komponenty podlegają zmianom tj. Spółka składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (B2B) działających na rzecz Spółki. Przedmiotem sprzedaży Spółki są programy komputerowe, a na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. 16. Wnioskodawca wskazuje, że pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencję IP BOX został osiągnięty w styczniu 2024 r. 17. Wnioskodawca potwierdza, że preferencję IP BOX tj. preferencyjną stawką podatku CIT zamierza zastosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. 18. Wnioskodawca potwierdza, że prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z art. 24e ustawy o CIT tj. ewidencję pozwalającą: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. 19. W celu ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca odliczy od przychodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wszelkie koszty (bezpośrednie i pośrednie) przypadające na te przychody. Część z tych kosztów stanowić będą koszty działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytworzeniem danego IP. Wnioskodawca rozważa zatem także stosowanie ulgi badawczo-rozwojowej do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na zasadach szczegółowo określonych w przepisach art. 18d ustawy o CIT, jednakże kwestia ta pozostaje poza zakresem niniejszego Wniosku o interpretację. 20. Wnioskodawca potwierdza, że w latach następnych zamierza prowadzić działalność gospodarczą na dotychczasowych zasadach, w tym również realizować kolejne projekty badawczo-rozwojowe, w wyniku których powstawać będą programy komputerowe. Pytania: 1. Czy w świetle opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w związku z wytwarzaniem oprogramowania (o którym mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę? 2. Czy na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty bezosobowe należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „a” tego wskaźnika? 3. Czy na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika? Państwa stanowisko w sprawie Ad 1 Wnioskodawca jest zdania, że w związku z wytwarzaniem oprogramowania prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki CIT, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Ad 2 Wnioskodawca jest zdania, że na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty bezosobowe należy kwalifikować jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „a” tego wskaźnika. Ad 3 Wnioskodawca jest zdania, że na potrzeby kalkulacji wskaźnika nexus, wskazane w stanu opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania należy kwalifikować jako koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d tego wskaźnika, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, a więc koszty kwalifikowane do kategorii „b” tego wskaźnika. Uzasadnienie stanowiska Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki: działalność ma charakter twórczy, działalność jest podejmowana w sposób systematyczny, działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia MF). Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Należy wskazać, że pomocne w zakresie klasyfikacji prac rozwojowych są także dokumenty opracowane przez OECD. W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych stosowany jest Podręcznik Frascati Manual 2015 („Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, dalej: Podręcznik Frascati). Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać: rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków, rozwój technologii związanych z internetem - projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie, rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu, działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach, tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa, prace rozwojowe ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej będące niezbędnym krokiem w procesie tworzenia programu lub systemu. Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność Spółki w zakresie tworzenia oprogramowania wymaga m.in. opracowania koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, weryfikacji wstępnej koncepcji, poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy charakter. Co więcej, prace programistyczne Wnioskodawcy w zakresie wytworzenia oprogramowania szczegółowo scharakteryzowanego w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone oprogramowanie jest rozwiązaniem innowacyjnym i nowatorskim na poziomie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz w znacznym stopniu odróżniającym się od podobnych rozwiązań już funkcjonujących na rynku. Ponadto prace w ramach projektu wytworzenia oprogramowania są prowadzone przez Wnioskodawcę w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie (Specjaliści). Tym samym prace w ramach tworzenia oprogramowania przez Spółkę można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny. Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez Spółkę prac w zakresie wytworzenia oprogramowania wyczerpuje opisane w ustawie o CIT kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowadzone przez Spółkę prace: dotyczą opracowania nowych rozwiązań informatycznych (programy komputerowe wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT (nowego oprogramowania), są prowadzone w sposób systematyczny, uporządkowany, według określonego harmonogramu, mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowego oprogramowania, są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego oprogramowania. W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na wytworzeniu oprogramowania prowadzona przez Wnioskodawcę i opisana w niniejszym wniosku, ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ustawy o CIT są: 1. patent, 2. prawo ochronne na wzór użytkowym, 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r., poz. 213), 8. autorskie prawo do programu komputerowego -podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus). We wskaźniku nexus poszczególne litery wzoru oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata): 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Ponadto, jak wskazuje art. 24e ust. 1 ustawy o CIT podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej; 2) prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Ponadto, Wnioskodawca na bieżąco prowadzi ewidencję rachunkową pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na klientów autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT. W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym (korekcie rozliczenia rocznego) za 2024 r. oraz będzie mieć takie prawo przy rozliczeniu dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za kolejne lata podatkowe. Z kolei jeśli chodzi o prawidłową kwalifikację Kosztów bezosobowych do wskaźnika nexus należy wskazać na Objaśnienia MF, które w pkt 114 i 116 odnoszą się do kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników: „Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło” (pkt 114). „Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo- rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP” (pkt 116). Z powyższego zatem wynika, że jeżeli mamy do czynienia z zatrudnianiem pracowników w oparciu o umowy o pracę, umowy zlecenia czy też umowy o dzieło, wynagrodzenie pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową, w części dotyczącej tej działalności, wraz z dotyczącymi tego wynagrodzenia obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne stanowiącymi koszt pracodawcy, należy ujmować w literze „a” wskaźnika nexus. W konsekwencji przy kalkulacji wskaźnika nexus Koszty bezosobowe Spółka powinna uwzględnić w literze „a” tego wskaźnika. Natomiast w zakresie prawidłowego ujęcia Kosztów B2B do wskaźnika nexus Wnioskodawca opiera się na wykładni przedstawionej w Objaśnieniach MF w pkt 115: „Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno- prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus.” Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, zgodnie z którymi: ponoszone przez Spółkę Koszty B2B nie dotyczą umów zawartych z podmiotami powiązanymi, ponoszone przez Wnioskodawcę Koszty B2B dotyczą nabycia komponentów (części składowych) oprogramowania niestanowiących odrębnego programu komputerowego zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Koszty B2B należy ująć w literze „b” wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań 1 - 3 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop: Ilekroć w ustawie jest mowa o: działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 4a pkt 27 updop: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to: a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą: 1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop: ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Przy odniesieniu wskazanych przepisów na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby uznać, czy działalność Spółki spełniała będzie przesłanki działalności badawczo- rozwojowej, konieczne jest przeprowadzenie analizy nakierowanej na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo- rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop). Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec tego ocena, czy prace, które Państwo prowadzą w związku z wytwarzaniem oprogramowania, stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Państwa we wniosku i uzupełnieniach wniosku efektów tych prac. Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazali Państwo, że istotnym dla Państwa Spółki jest, aby inwestować w nowe pomysły oraz tworzyć innowacyjne, zindywidualizowane rozwiązania informatyczne (narzędzia, systemy, aplikacje itp.), dostosowane do potrzeb konkretnego klienta. W rezultacie, Spółka stale wprowadza nowe, zmienione lub ulepszone rozwiązania w tym zakresie polegające na opracowaniu i tworzeniu innowacyjnych narzędzi informatycznych. W ramach współpracy z klientami Spółka analizuje na bieżąco wymagania biznesowe, projektuje interfejs użytkownika, procesy i funkcje aplikacji oraz realizuje w uzgodnionych cyklach prace programistyczne zmierzające do wytworzenia konkretnego programu komputerowego (strony www, aplikacji, modułu, funkcjonalności) zgodnie z zapotrzebowaniem klienta. Opisane we wniosku oraz realizowane w przyszłości inne analogiczne projekty skutkują/ skutkować będą powstaniem nowatorskich programów komputerowych tworzonych w wyniku realizowanych przez Spółkę prac badawczo- rozwojowych. Wytworzenie przez Spółkę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Państwa działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Nadto, w uzupełnieniu wniosku doprecyzowali Państwo, że przedmiotem zapytania są wyłącznie prace B+R realizowane przez Spółkę każdorazowo samodzielnie (przedmiotem wniosku nie są prace realizowane przez zleceniodawców czy klientów, dla których tworzone/ rozwijane/ modyfikowane jest oprogramowanie opisane we Wniosku o interpretację). Przy tworzeniu/ rozwijaniu/ modyfikowaniu oprogramowania, o którym mowa we Wniosku o interpretację, Spółka stosuje zarówno standardowe metody programowania jak i unikalne/ niestandardowe technologie informatyczne i języki programowania - w zależności od potrzeb związanych z pracami B+R w ramach konkretnego projektu. Niezależnie od powyższego, tj. czy Spółka stosuje standardowe czy też niestandardowe technologie informatyczne i metody programowania, w ramach prowadzonych prac B+R każdorazowo dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów/ kodów źródłowych. Realizowane przez Spółkę prace w ramach projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem i nie są jedynie techniczną realizacją szczegółowego projektu zleconego przez zleceniodawcę. Efektem projektów B+R jest kreacja nowego, nieistniejącego wcześniej produktu (innowacyjnego oprogramowania). Przystępując do realizacji prac B+R w ramach poszczególnych projektów Spółka nie jest w stanie z góry określić i przewidzieć ich rezultatów ani wskazać na ich powtarzalny charakter. Tym samym należy stwierdzić, że opisane w Państwa wniosku prace nad wytworzeniem oprogramowania, które prowadzą Państwo samodzielnie, mają charakter twórczy. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii)o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu. Wobec tego najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo- rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Z opisu sprawy wynika, że prace badawczo-rozwojowe związane z wytworzeniem oprogramowania realizowane są przez Państwa zgodnie z przyjętym planem, uwzględniając odpowiednie zasoby niezbędne do ich realizacji (tj. wykwalifikowany personel posiadający specjalistyczną wiedzę oraz niezbędny sprzęt, narzędzia, materiały i usługi). To potwierdza zatem, że spełnione jest przez Państwa kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej - systematyczność - w odniesieniu do wskazanych we wniosku prac. Omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności. Ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku realizacji projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację Spółka nabyła/ nabywa nową wiedzę z zakresu innowacyjnych technologii oprogramowania. W szczególności Spółka pogłębia znajomość technologii (...) oraz technologii (...). Oprócz tego, Spółka nabywa wiedzę dotyczącą zaawansowanych metod statystyki, analizy danych, optymalizacji oraz z zakresu AI (sztucznej inteligencji). Powstała w ramach prowadzonych przez Spółkę prac B+R wiedza jest zapisywana i archiwizowana w Spółce, w celu jej dalszego wykorzystania w ramach kolejnych prac (nowych kontraktów). Przed przystąpieniem do realizacji projektów B+R będących przedmiotem Wniosku o interpretację Spółka dysponowała wykwalifikowaną kadrą inżynierską i managerską, dysponującą wiedzą zdobytą podczas studiów wyższych (m.in. politechnicznych) oraz posiadającą duże doświadczenie i wiedzę w zakresie IT, programowania, tworzenia nowych aplikacji/ programów komputerowych, w szczególności ogólną znajomość technologii (...) oraz (...), znajomość teoretyczną algorytmów optymalizacji czy wiedzę z zakresu AI (sztucznej inteligencji). W wyniku realizowanych prac B+R Spółka poszerza posiadaną wiedzę i umiejętności. Ponadto dla Spółki kluczowy był i jest ciągły rozwój, dlatego Spółka stawia na rozwój zespołu umożliwiając systematycznie dokształcanie poprzez udział w szkoleniach, kursach czy warsztatach branżowych. Zatem to pozwala uznać, że w odniesieniu do prac opisanych we wniosku, wykorzystują Państwo istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności - przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy - w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych; kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość tych czynności służy: planowaniu produkcji oraz projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług - od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak sami Państwo wskazali, prace badawczo-rozwojowe, których efektem jest wytworzenie oprogramowania przez Spółkę, polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego programu komputerowego. Jednocześnie podkreślili Państwo, że praca nad wytworzeniem oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces zakończony jest powstaniem zupełnie nowego rozwiązania informatycznego (konkretnego oprogramowania). Tym samym, opisane przez Państwa we wniosku i jego uzupełnieniu prace nad wytwarzaniem oprogramowania, spełniają warunki do uznania ich za prace rozwojowe. W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie tej części pytania nr 1, która dotyczy ustalenia, czy Spółka w związku z wytwarzaniem oprogramowania (o którym mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) prowadzi działalność badawczo- rozwojową, należało uznać za prawidłowe. Zgodnie z art. 24d ust. 1 upop: podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są: 1. patent, 2. prawo ochronne na wzór użytkowy, 3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213), 8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop: podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus): (a + b)*1,3 a + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, przez podmioty powiązane należy rozumieć: a. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub b. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ: - ten sam inny podmiot lub - małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub c. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub ca. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub cb. spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub d. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład. Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 updop). Stosownie do art. 24d ust. 5 updop: do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. W myśl art. 24d ust. 6 ww. ustawy: W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 7 updop: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. W myśl art. 24d ust. 8 updop: do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio. Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ww. ustawy, który stanowi, że: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani: 1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej; 2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop: w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19. Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”, „upapp”): Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy: przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim: w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy: programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że częścią chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Tym samym pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Z powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: 1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; 2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop; 3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 1 dotyczą również ustalenia, czy Spółka spełnia przesłanki uprawniające do stosowania 5% stawki podatku dochodowego od osób prawnych, o której mowa w art. 24d ust. 1 updop do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Spółkę. Z opisu sprawy wynika, że każde stworzone przez Państwa oprogramowanie stanowi / będzie stanowiło odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka osiąga dochód z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Preferencję IP BOX tj. preferencyjną stawką podatku CIT Spółka zamierza zastosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ponadto, Spółka prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z art. 24e ustawy o CIT tj. ewidencję pozwalającą: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Tym samym, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że mają Państwo prawo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego od osób prawnych, o której mowa w art. 24d ust. 1 updop do dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Spółkę w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej. Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 i 3 wniosku dotyczą możliwości zakwalifikowania odpowiednio do litery „a” i „b” wskaźnika nexus wskazanych w opisie sprawy kosztów. Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Z objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”. Nadto należy wskazać, że zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. Celem nexusa jest uzależnienie wielkości dochodu podlegającego preferencyjnemu opodatkowaniu od zakresu wykonywanych prac badawczo-rozwojowych przez podatnika we własnym zakresie. W tym miejscu raz jeszcze należy zacytować treść z art. 24d ust. 4 updop, zgodnie z którym: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus): (a + b)*1,3 a + b + c + d w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy ustalaniu wskaźnika nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinni Państwo również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo- rozwojową związaną z danym prawem. Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 updop. Zgodnie z art. 24d ust. 5 updop, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Ustawodawca nie wprowadził katalogu zamkniętego na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia „związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Z opisu sprawy wynika, że w procesie wytwarzania oprogramowania Spółka zatrudnia/ współpracuje z wysokiej klasy specjalistami, m.in. programistami, inżynierami oprogramowania, testerami, oraz deweloperami (dalej: Specjaliści). Wnioskodawca nadmienia, że Specjaliści są podmiotami niepowiązanymi ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji Spółka ponosi głównie m.in. następujące kategorie kosztów, bezpośrednio związanych z wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programów komputerowych: wynagrodzenia z tytułu umów o pracę, tj. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) oraz sfinansowane przez Spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych; wynagrodzenia z tytułu umów zlecenie/umów o dzieło, tj. należności o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: Koszty bezosobowe); koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą (tj. pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; dalej: Koszty B2B). Ponadto, w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że Spółka nabywa od Specjalistów fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka nabywa usługi programistyczne, testerskie, projektowania graficznego (...) itp., w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania (komponenty). Nabyte przez Spółkę komponenty podlegają zmianom tj. Spółka składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich pracowników lub współpracowników (B2B) działających na rzecz Spółki. Przedmiotem sprzedaży Spółki są programy komputerowe, a na jeden program komputerowy Spółki składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (akapit nr 114-116) „Do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło” (pkt 114). „Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus” (pkt 115). „Jeżeli pracownik zatrudniony przez podatnika realizuje działalność badawczo- rozwojową to wówczas należy uznać, że poniesione przez pracodawcę wydatki w tym zakresie mogą zostać zaliczone do kosztów, o których mowa w lit. a wzoru nexus, tj. do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP” (pkt 116). Z uwagi na przytoczone przepisy prawa, powyższy opis sprawy, oraz ustalenie, że opisana we wniosku działalność w zakresie wytwarzania przez Państwa oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a ust. 26 updop, należy zgodzić się z Państwem, że: wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty bezosobowe, tj. wynagrodzenia z tytułu umów o pracę wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne oraz wynagrodzenia z tytułu umów zlecenie/umów o dzieło wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne, poniesione przez Państwa na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tj. z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego, mogą Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych do kategorii „a” wskaźnika nexus; wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Koszty B2B z tytułu wytworzenia przez Specjalistów komponentu oprogramowania, mogą Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych do kategorii „b” wskaźnika nexus jako koszty na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2 i 3 również należało uznać za prawidłowe. Na marginesie należy wskazać, że istotną zmianę do preferencji związanej z opodatkowaniem dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wprowadzono ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa zmieniająca”), poprzez dodanie do art. 24d ust. 9a, który stanowi, że: od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podatnik może odliczyć koszty kwalifikowane określone w art. 18d ust. 2-3b, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika tego prawa, przy czym przepisy art. 18d ust. 1 zdanie drugie i ust. 3c-9 stosuje się odpowiednio. Z uzasadnienia wprowadzenia cytowanej regulacji wynika, że przepis ten umożliwia podatnikowi, który osiąga dochody z kwalifikowanych IP i opodatkowuje je preferencyjną 5% stawką podatku, korzystanie jednocześnie z odliczenia w ramach ulgi B+R. Przepis wprowadza możliwość odliczania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność B+R (kosztów kwalifikowanych), (...) od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalonego zgodnie z 24d ust. 7 updop. Odliczenie kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R możliwe będzie w stosunku do tych kosztów uzyskania przychodu, które są związane z danym kwalifikowanym IP, poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, która doprowadziła do jego wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia. Przepis ten umożliwia jedynie zatem odliczenie kosztów kwalifikowanych ulgi B+R od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opodatkowanego stawką 5%. Wprowadzone rozwiązanie polega na umożliwieniu korzystania w sposób symultaniczny z ulgi B+R przez podatnika osiągającego dochód z praw własności intelektualnej, który objęty jest reżimem IP BOX. Zatem, podatnik komercjalizujący wyniki prac badawczo- rozwojowych i osiągający z nich dochody kwalifikowane w rozumieniu przepisów o IP BOX nie jest zobowiązany do dokonania wyboru, na koniec roku podatkowego, pomiędzy „wykluczającymi się” preferencjami. Przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podatnicy, w aktualnym brzmieniu omawianych przepisów, mogą uwzględnić koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność B+R, które doprowadziły do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia przez podatnika danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z komercjalizacji którego osiągany jest dochód. Koszty prac badawczo-rozwojowych, stanowiące zarazem koszty uzyskania przychodów i koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d updop, mogą zatem być uwzględnione przy obliczeniu dochodu z praw własności intelektualnej. Wskazuje na to wprost art. 24d ust. 9a omawianej ustawy. Natomiast, koszty kwalifikowane, które zostaną uwzględnione jako koszt w celu ustalenia dochodu z IP Box, nadal nie mogą zostać odliczone w ramach ulgi B+R od dochodu ustalonego wg zasad ogólnych. Przepis art. 24d ust. 9a updop umożliwia jedynie ich odliczanie od dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i opodatkowanego stawką 5%, co nie było możliwe w stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia; zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), ul. (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.