Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia,
czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca jako płatnik będzie
uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego „u źródła”,
wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie Organu – 12 marca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą prawną prowadzącą działalność
gospodarczą i posiadającą siedzibę w Polsce. Wspólnicy Wnioskodawcy planują zmianę w
strukturze właścicielskiej Wnioskodawcy, w wyniku której bezpośrednim udziałowcem
Wnioskodawcy będzie spółka kapitałowa z siedzibą i rezydencją podatkową w
Zjednoczonych Emiratach Arabskich (dalej: „Spółka Z”).
Właścicielem Wnioskodawcy nie będzie Rząd lub instytucja rządowa ani Spółka mająca
siedzibę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, której kapitał byłby, bezpośrednio lub
pośrednio, w co najmniej 25% własnością Rządu lub instytucji rządowej.
W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w momencie wypłaty
dywidendy na rzecz Spółki Z jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania
preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z umowy między
Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie
unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w
zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 roku,
zmienionej Protokołem podpisanym w Abu Zabi dnia 11 grudnia 2013 r. (dalej: „Protokół
zmieniający”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki
traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy
opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę dnia 7 czerwca 2017 r. oraz
przez Zjednoczone Emiraty Arabskie dnia 27 czerwca r. (dalej: „umowa o unikaniu
podwójnego opodatkowania”, „UPO”).
Mając na uwadze, że przedmiotem zapytania jest zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca
przyjmuje następujące założenia odnośnie przebiegu zdarzenia przyszłego:
a) przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15
lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. z 2023 r., poz.2805 ze zm.,
dalej: ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)), wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności,
uwzględniając charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz
powiązania, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT między Wnioskodawcą i
Spółką Z,
b) Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle UPO oraz art. 4a pkt 29 ustawy o CIT za
właściciela dywidendy wypłacanej przez Wnioskodawcę, gdyż:
· otrzyma dywidendę dla własnej korzyści, w tym będzie decydować samodzielnie o jej
przeznaczeniu i poniesie ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub
jej części,
· nie będzie pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem
zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,
· będzie prowadzić rzeczywistą działalność gospodarczą w Z.
c) w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca
będzie dysponował uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji wydanym przez
właściwe władze podatkowe, dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów
podatkowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające
z art. 26 ustawy o CIT,
d) w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art.
21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustaw o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym
obowiązującym u Wnioskodawcy przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł, Wnioskodawca
lub Spółka Z będzie posiadał opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b
ustawy o CIT albo Wnioskodawca złoży prawidłowo oświadczenia płatnika, zgodnie z
art. 26 ust 7a ustawy o CIT.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 marca 2025 r. wskazali
Państwo, że
1) Planowane zmiany w strukturze właścicielskiej dotyczą sprzedaży udziałów na rzecz
Spółki Z.
2) Planowane zmiany nastąpią w 2025 r.
3) W wyniku zakupu udziałów od wspólnika Spółka „Z” stanie się bezpośrednim
udziałowcem Wnioskodawcy.
4) Spółka „Z” będzie posiadała 50% udziałów we Wnioskodawcy.
5) Dywidenda zostanie wypłacona za 2025 r.
6) Właścicielem wypłaconej dywidendy nie będzie:
- Rząd lub instytucja rządowa Zjednoczonych Emiratów Arabskich,
- Spółka, której kapitał jest, bezpośrednio lub pośrednio, w co najmniej 25% (dwudziestu
pięciu procentach) własnością Rządu lub instytucji rządowej Zjednoczonych Emiratów
Arabskich.
Pytania
1) Czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z Wnioskodawca jako płatnik
będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego
„u źródła”, wynikającej z umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i
zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i
majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 r., w przypadku gdy łączna kwota
należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust.
1 ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy,
nie przekroczy łącznie kwoty 2 000 000 zł?
2) Czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z Wnioskodawca jako płatnik
będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego
„u źródła”, wynikającej z umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem
Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i
zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i
majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 r., w przypadku gdy łączna kwota
należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust.
1 ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy,
przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z
Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki
podatku dochodowego „u źródła”, wynikającej z umowy między Rządem Rzeczypospolitej
Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od
dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 roku, w przypadku gdy
łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz
art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym obowiązującym u
Wnioskodawcy nie przekroczy łącznie kwoty 2 000 000 zł, pod warunkiem spełnienia
przesłanek wynikających z UPO oraz art. 26 ustawy o CIT, tj.:
a) przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,
wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter,
skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania, w rozumieniu
art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT między Wnioskodawcą i Spółką Z,
b) Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle UPO za właściciela dywidendy
wypłacanej przez Wnioskodawcę,
c) w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca
będzie dysponował uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji wydanym przez
właściwe władze podatkowe dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów
podatkowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające
z art. 26 ustawy o CIT.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z
Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki
podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z umowy między Rządem Rzeczypospolitej
Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od
dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 roku w przypadku gdy
łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz
art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym obowiązującym u
Wnioskodawcy przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł, pod warunkiem, że:
a) przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,
wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter,
skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania, w rozumieniu
art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT między Wnioskodawcą i Spółką Z,
b) Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle powyższej weryfikacji przez
Wnioskodawcę za właściciela dywidendy wypłacanej przez Wnioskodawcę,
c) w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca
będzie dysponował uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji wydanym przez
właściwe
władze podatkowe dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów podatkowych w
Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające z art. 26 ustawy
o CIT,
d) Wnioskodawca lub Spółka Z przed wypłatą dywidendy będzie posiadał obowiązującą
opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b ustawy o CIT, albo
Wnioskodawca złoży prawidłowo oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a
ustawy o CIT, odnoszące się do wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz
Spółki Z.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad. 1
Jak stanowi art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy jeżeli nie mają na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu
tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników - nierezydentów, uważa się w szczególności
dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji,
wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia
umowy i wykonania świadczenia.
Z kolei w myśl art. 3 ust. 5 ustawy o CIT, za dochody, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5
ustawy o CIT, uważa się przychody wymienione art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o
CIT.
Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1
pkt 1 ustawy o CIT przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu
udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Z kolei w myśl art. 22a ustawy o CIT każdorazowo przepisy art. 20-22 stosuje się z
uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną
jest Rzeczpospolita Polska.
Mając na uwadze powyższe odesłanie z ustawy o CIT, obowiązki podmiotu należy
przeanalizować przez pryzmat treści właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania. W kontekście kraju siedziby przyszłego udziałowca Wnioskodawcy, o
którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, mieszczącej się w Zjednoczonych Emiratach
Arabskich, właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie Umowa
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w
sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi 31
stycznia 1993 r. (dalej: „UPO”)
Zgodnie z art. 10 UPO:
1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie
osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie
mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i
według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, ale jeżeli
odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5
procent kwoty dywidend brutto.
W kontekście regulacji art. 10 UPO, na uwagę zasługuje interpretacja indywidualna z 4
kwietnia 2023 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4011.1083.2022.4.JM, w której Dyrektor KIS
potwierdził, że: „użyte w powołanej powyżej umowie sformułowanie mogą być
opodatkowane oznacza, że dywidendy będą zawsze opodatkowane w Państwie
zamieszkania udziałowca (Zjednoczone Emiraty Arabskie) oraz w Państwie siedziby Spółki
(Polska). Jeżeli prawo podatkowe Państwa siedziby spółki i państwa zamieszkania
udziałowca przewiduje podatek od dywidendy, to dywidendy będą opodatkowane
zarówno w jednym jak i drugim państwie. Słowo mogą być opodatkowane nie oznacza, że
podatnikowi bądź płatnikowi przysługuje prawo wyboru, gdzie dywidendy będą
opodatkowane. (...) z powyższego wynika, że państwu, z którego wypłacana jest
dywidenda (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej), z zastrzeżeniem warunków
określonych w art. 10 ww. Umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z
prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 10 ust. 2 Umowy przewiduje również
ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób
pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty dywidend brutto.”
Zastrzeżenia odnośnie możliwości zastosowania stawki podatku dochodowego „u źródła”
w wysokości 5% kwoty dywidend brutto, wynikającej z UPO zostały sformułowane również
w ustawie o CIT.
Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, w kontekście analizowanej wypłaty
dywidendy, osoby prawne, które dokonują wypłat dywidend, są obowiązane jako płatnicy
pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany
podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej
umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem
udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika
certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż
określona w art. 22 ust. 1, wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania
należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez
płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Mając powyższe na uwadze, w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z
Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki
podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z UPO, pod warunkiem spełnienia
przesłanek wynikających z UPO oraz art. 26 ustawy o CIT, tj.:
a) przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,
wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter,
skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania w rozumieniu
art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT między Wnioskodawcą i Spółką Z,
b) Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle UPO za właściciela dywidendy
wypłacanej przez Wnioskodawcę,
c) w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca
będzie dysponował uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji wydanym przez
właściwe władze podatkowe dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów
podatkowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające
z art. 26 ustawy o CIT
z zastrzeżeniem regulacji art. 26 ust. 2e ustawy CIT, które przewidują inny tryb poboru
podatku dochodowego u źródła, w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z
tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustaw o CIT na rzecz
podmiotu powiązanego, przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego
te należności na rzecz tego samego podatnika łącznie kwotę 2 000 000 zł.
Ad. 2
Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego,
przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie
kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki
organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące
przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu
dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki
podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000
000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
Powyższy przepis formułuje zasadę, iż przekroczenie łącznej kwoty należności
wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu powiązanego z tytułów wymienionych w art.
21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 progu 2 000 000 zł w ciągu roku podatkowego
wypłacającego, obliguje płatnika do poboru podatku dochodowego „u źródła” od nadwyżki
wypłacanych wyżej wymienionych należności do tego samego podatnika ponad kwotę
progu z pominięciem jakichkolwiek preferencji, wyłącznie z zastosowaniem stawek
wynikających z ustawy o CIT.
Ustawa o CIT określa wyjątki do powyższej zasady.
Art. 26 ust 2e ustawy o CIT nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 26 ust. 2g
ustawy o CIT oraz art. 26 ust 7a ustawy o CIT, tj.
a) zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu
preferencji, o której mowa w art. 26b, albo
b) zgodnie z art. 26 ust 7a, w wyniku prawidłowo złożonego oświadczenia płatnika, iż:
- posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania
stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów
szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
- po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nie
posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające
możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
Spełnienie zatem jednego z powyższych warunków oznacza, że w odniesieniu do łącznej
kwoty należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22
ust. 1 na rzecz tego samego podmiotu powiązanego, która w roku podatkowym
obowiązującym u wypłacającego przekroczyła próg 2 000 000 zł mają zastosowanie zasady
poboru wynikające z art. 26 ust 1 ustawy o CIT oraz UPO.
Podsumowując, w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustaw o CIT na rzecz Spółki Z, w
roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł,
Wnioskodawca jako płatnik w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z będzie
uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego „u źródła”
wynikającej z UPO, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z UPO oraz art. 26
ust. 1 ustawy o CIT, tj.:
a) przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,
wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter,
skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania, w rozumieniu
art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT między Wnioskodawcą i Spółką Z,
b) Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle UPO za właściciela dywidendy
wypłacanej przez Wnioskodawcę,
c) w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Z, Wnioskodawca
będzie dysponował uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji wydanym przez
właściwe władze podatkowe, dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów
podatkowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające
z art. 26 ustawy o CIT, oraz
d) pod warunkiem posiadania obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której
mowa w art. 26b (zgodnie z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT,) albo pod warunkiem
prawidłowo złożonego oświadczenia płatnika (zgodnie z art. 26 ust 7a ustawy CIT), w
odniesieniu do wypłacanej dywidendy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie stanowiska
Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle
związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego.
Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na
tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z
zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium
państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę
lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub
zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak stanowi art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody
(przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji,
wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania,
siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca
zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Natomiast stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy:
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody
wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów
(przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend
oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych
mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w
wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Jak stanowi art. 22a updop:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby
fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy
pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty
zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń
przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z
właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku
zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby
podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21
ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających
z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik
jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania
należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez
płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Z powyższego przepisu wynika m.in, że zastosowanie przez płatnika stawki podatku
wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod
warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od
podatnika certyfikatem rezydencji. Ponadto przy weryfikacji warunków zastosowania
stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a wynikającej z umowy o
unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej
staranności.
Jak z kolei stanowi natomiast art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1
pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku
podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000
zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są
obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty
zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej
w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
Zatem w przypadku gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w
art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczy w roku
podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na
rzecz tego samego podatnika, płatnik co do zasady jest zobowiązany pobrać w dniu
dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, według stawki
podatku określonej (w przypadku wypłaty dywidendy) w art. art. 22 ust. 1 od nadwyżki
ponad kwotę 2 000 000 zł.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest w pierwszej kolejności kwestia ustalenia, czy w
momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z, jako płatnik będziecie uprawnieni do
zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z
właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w przypadku gdy łączna kwota
należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1
ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w roku podatkowym obowiązującym u Państwa – nie
przekroczy łącznie kwoty 2 000 000 zł.
Dokonując oceny Państwa stanowiska w powyższym zakresie należy odwołać się do
Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów
Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się
od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Abu Zabi
dnia 31 stycznia 1993 r. (Dz.U. z 1994 r. nr 81, poz. 373 ze zm., dalej: „Konwencja”) W
skazać należy, że zarówno Polska, jak i Zjednoczone Emiraty Arabskie notyfikowały ww.
umowę do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa
podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i
przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz.
1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018
r., natomiast dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich dzień 1 września 2019 r.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 Konwencji:
Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie
osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się
Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.
Stosownie do art. 10 ust. 2 Konwencji:
Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i
według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, ale
jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć
5 procent kwoty dywidend brutto.
W myśl art. 10 ust. 3 Konwencji:
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę
mającą siedzibę w jednym z Umawiających się Państw nie będą opodatkowane, jeśli
ich właścicielem jest:
a) Rząd lub instytucja rządowa któregokolwiek Umawiającego się Państwa,
b) Spółka mająca siedzibę w jednym z Umawiających się Państw, której kapitał jest,
bezpośrednio lub pośrednio, w co najmniej 25% (dwudziestu pięciu procentach)
własnością Rządu lub instytucji rządowej jednego z Umawiających się Państw.
Zgodnie z art. 10 ust. 4 Konwencji:
Postanowienia ustępów 2 i 3 nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do
zysków, z których dywidendy są wypłacane, z uwzględnieniem prawa o inwestycjach
zagranicznych.
W myśl art. 10 ust. 5 Konwencji:
Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji
gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków
założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak
również dochody z innych praw spółki, które według prawa Państwa, w którym
spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym
traktowane jak dochody z akcji.
Stosownie natomiast do art. 10 ust. 6 Konwencji:
Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce
zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim
Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, działalność
zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim
Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy
udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością
takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku w zależności od konkretnej
sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.
Uwzględniając powołane wyżej przepisy należy wskazać, że w przedstawionych we
wniosku okolicznościach, w momencie wypłaty na rzecz Spółki Z dywidendy, będziecie
Państwo uprawnieni jako płatnik do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku
wynikającej z art. 10 ust. 2 Konwencji – w sytuacji gdy łączna kwota należności
wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT
na rzecz ww. Spółki w roku podatkowym obowiązującym u Państwa nie przekroczy łącznie
kwoty 2 000 000 zł.
Jak bowiem wynika z opisu sprawy:
- odbiorca dywidendy, tj. Spółka Z będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanej
dywidendy, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT,
- w momencie wypłaty dywidendy będziecie Państwo dysponowali uzyskanym od Spółki Z
certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe władze podatkowe dokumentującym
siedzibę Spółki Z dla celów podatkowych w Zjednoczonych Emiratach Arabskich,
spełniającym wymogi wynikające z art. 26 ustawy o CIT,
- przed wypłatą dywidendy do Spółki Z dokonacie weryfikacji warunków zastosowania
stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wynikających z
Konwencji, z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter, skalę
działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania, w rozumieniu art. 11a ust. 1
pkt 5 ustawy o CIT między Państwem i Spółką Z
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości zawartej w pytaniu oznaczonym we wniosku
nr 2, dotyczącej ustalenia, czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z jako
płatnik będziecie uprawnieni do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku
dochodowego „u źródła” wynikającej z właściwej umowy o unikaniu opodatkowania, w
przypadku gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21
ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz Spółki Z, w obowiązującym u Państwa
roku podatkowym – przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł, wskazać należy, że jak wynika z
art. 26 ust. 7a ustawy o CIT:
Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania;
2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy
uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
W myśl art. 26 ust. 7b ustawa o CIT:
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki, w rozumieniu
art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje
organ wieloosobowy - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym
nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.
Zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy o CIT:
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, płatnik jest obowiązany złożyć do organu
podatkowego wskazanego w art. 28b ust. 15, nie później niż ostatniego dnia
drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia
kwoty określonej w ust. 2e, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu
wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej
dokonaniem.
Jednocześnie zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy o CIT:
Organ podatkowy na wniosek złożony przez podatnika, płatnika lub podmiot
dokonujący wypłaty należności za pośrednictwem podmiotów prowadzących
rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze wydaje opinię o
stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku
dochodowego, od wypłacanych na rzecz podatnika należności, o których mowa w
art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, lub stosowaniu stawki podatku wynikającej z
właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobraniu podatku
zgodnie z taką umową (opinia o stosowaniu preferencji), jeżeli we wniosku zostało
wykazane spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6
albo warunków zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji złożenia przez płatnika oświadczenia, o
którym mowa jest w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT lub uzyskanie przez płatnika lub
podatnika opinii, wskazanej w art. 26b ust. 1 ustawy o CIT – w odniesieniu do łącznej
kwoty należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22
ust. 1 na rzecz tego samego podmiotu powiązanego, która w roku podatkowym
obowiązującym u wypłacającego przekroczyła próg 2 000 000 zł – mają zastosowanie
zasady poboru podatku u źródła, wynikające z art. 26 ust 1 ustawy o CIT, a tym samym w
stosunku do nadwyżki wypłacanych ww. należności ponad kwotę 2 000 000 zł, możliwe
jest zastosowanie warunków opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania.
Uwzględniając powyższe, skoro jak wynika z wniosku, w przypadku, gdy łączna kwota
należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1
ustaw o CIT na rzecz Spółki Z, w obowiązującym u Państwa roku podatkowym przekroczy
łącznie kwotę 2 000 000 zł:
- przed wypłatą dywidendy do Spółki Z, dokonacie Państwo weryfikacji warunków
zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT,
wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter,
skalę prowadzonej działalności oraz powiązania, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5
ustawy o CIT, między Państwem i Spółką Z,
- Spółka Z będzie mogła zostać uznana w świetle UPO za właściciela dywidendy wypłacanej
przez Wnioskodawcę,
- w momencie wypłaty dywidendy na rzecz Spółki Z, będziecie Państwo dysponowali
uzyskanym od Spółki Z certyfikatem rezydencji, wydanym przez właściwe władze
podatkowe, dokumentującym siedzibę Spółki Z dla celów podatkowych w
Zjednoczonych Emiratach Arabskich, spełniającym wymogi wynikające z art. 26 ustawy
o CIT,
a ponadto:
- Państwo lub Spółka Z będziecie posiadali opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa
jest w art. 26b ustawy o CIT albo złożycie Państwo prawidłowo oświadczenia płatnika,
zgodnie z art. 26 ust 7a ustawy o CIT,
to wypłacając dywidendę Spółce Z jako płatnik również będziecie Państwo uprawnieni do
zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku u źródła, wynikającej z UPO-Z.
Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego
obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się
Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element
czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za
pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie
trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.