0111-KDIB1-3.4010.99.2025.2.JMS
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 24 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z jednokrotnym złożeniem zawiadomienia ZAW-NR, wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), w kontekście kolejnych płatności dokonywanych na ten rachunek w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców. Organ podatkowy, w ocenie przedstawionego stanu faktycznego, uznał, że jednokrotne złożenie ZAW-NR będzie skuteczne dla wszystkich kolejnych płatności na ten rachunek, co pozwoli uniknąć sankcji przewidzianej w art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy jednokrotne złożenie przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (Zawiadomienie ZAW-NR), wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich kolejnych płatności Spółki dokonywanych na ten rachunek bankowy, lecz w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki i w związku z tym spowoduje, że zastosowania nie znajdzie sankcja przewidziana w art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(...) sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”), jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy (...). W celu prowadzenia działalności Wnioskodawca dokonuje nabyć towarów i usług od określonych podmiotów będących przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 236, dalej: „Dostawcy”). Spółka jest uczestnikiem programu faktoringowego, polegającego na możliwości korzystania przez Spółkę i Dostawców z usług faktoringu świadczonych przez wybrany bank (jako faktora; dalej: „Bank”) - (dalej: „Program faktoringowy”). Nawiązując współpracę z każdym z Dostawców Spółka informuje go o Programie faktoringowym oraz możliwości skorzystania z usługi faktoringu. Program faktoringowy umożliwia Dostawcom otrzymywanie płatności wynikających z faktur nie bezpośrednio od Spółki w terminie wynikającym z umowy, lecz od Banku we wcześniejszym terminie. W celu skorzystania z usług faktoringu, Dostawca zawiera indywidualną umowę z Bankiem na świadczenie takich usług, o czym Spółka jest następnie informowana przez Bank. W ramach Programu faktoringowego i realizacji usługi faktoringu, Bank dokonuje uregulowania kwoty określonej na fakturze wystawionej przez Dostawcę na Spółkę zgodnie z umową zawartą pomiędzy Bankiem a Dostawcą, przy czym uregulowanie może nastąpić poprzez nabycie wierzytelności od Dostawcy bądź poprzez zapłatę i wstąpienie przez Bank w prawa wierzyciela (jednorazowa wartość transakcji, której dotyczą faktury objęte Programem faktoringowym może przekraczać 15 000 zł). W związku z tym, Spółka nie posiada informacji na jaki rachunek bankowy Dostawcy dokonywane są każdorazowe płatności przez Bank w ramach Programu faktoringowego i czy rachunek ten znajduje się w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) – tj. na tzw. białej liście podatników VAT (dalej: „Wykaz”). Po uregulowaniu kwoty na rzecz Dostawców, Bank obciąża rachunek bankowy Spółki kwotą stanowiącą sumę wszystkich uregulowanych przez Bank zobowiązań Spółki na rzecz Dostawców uczestniczących w Programie faktoringowym w dniu, w którym przypada termin zapłaty wynikający z poszczególnych faktur wystawionych na Spółkę przez Dostawców.
Zapłata przez Spółkę na rzecz Banku w ramach Programu faktoringowego dokonywana jest na rachunek bankowy Banku nieznajdujący się w Wykazie. W takich przypadkach Spółka składa w terminie 7 dni od dnia obciążenia swojego rachunku bankowego przez Bank zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 15d ust. 4 pkt 1 Ustawy o CIT (dalej: „Zawiadomienie ZAW-NR”) do właściwego dla niej naczelnika urzędu skarbowego. W Zawiadomieniu ZAW-NR, Spółka wskazuje m.in. dane swojego Dostawcy oraz rachunek bankowy należący do Banku, na który została dokonana płatność Spółki. Zgodnie z obecną praktyką, w przypadku zobowiązań względem różnych Dostawców Spółki i dokonania kolejnych płatności przez Spółkę na ten sam rachunek bankowy Banku (ale w odniesieniu do różnych Dostawców), Spółka składa każdorazowo Zawiadomienie ZAW-NR, w którym wskazuje numer rachunku bankowego Banku, wskazany już uprzednio w innym Zawiadomieniu ZAW-NR złożonym w odniesieniu do faktury od innego Dostawcy. Dochodzi więc do sytuacji, w których Spółka składa wielokrotnie Zawiadomienia ZAW-NR, w których ten sam numer rachunku bankowego Banku jest wskazywany wielokrotnie (ze wskazaniem jednak danych dotyczących m.in. innego Dostawcy i innej faktury). W celu zniwelowania znacznego obciążenia natury administracyjnej, z uwagi na dużą ilość kontrahentów oraz transakcji, wobec których rozliczenia są prowadzone w ramach Programu faktoringowego, Wnioskodawca planuje ograniczyć wielokrotne składanie Zawiadomień ZAW-NR w odniesieniu do tych samych rachunków bankowych Banku (lecz innych Dostawców i/lub faktur).
Pytanie
Czy jednokrotne złożenie przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (Zawiadomienie ZAW-NR), wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich kolejnych płatności Spółki dokonywanych na ten rachunek bankowy, lecz w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki i w związku z tym spowoduje, że zastosowania nie znajdzie sankcja przewidziana w art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, jednokrotne złożenie przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (Zawiadomienie ZAW-NR), wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich kolejnych płatności Spółki dokonywanych na ten rachunek bankowy, a w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki i w związku z tym spowoduje, że Spółka nie będzie ponosić negatywnych konsekwencji określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 96b ust. 1 Ustawy o VAT, Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów: 1. w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT; 2. zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona (tj.: „Wykaz”). Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w art. 96b ust. 3 pkt 1-3 Ustawy o
VAT, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia (art. 96b ust. 2 Ustawy o VAT). Sankcje CIT wynikające z dokonania płatności na rachunek spoza Wykazu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z art. 15d ust. 1 Ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r., podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców: 1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub 2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub 3) pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a Ustawy o VAT, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy. W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku, gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. Tak więc, zgodnie z aktualnym stanem prawnym, uregulowanie należności za dostawę towarów lub świadczenie usług o wartości przekraczającej 15.000 zł, potwierdzonych fakturą wystawioną przez podatnika VAT czynnego, na inny rachunek niż zawarty w Wykazie powoduje brak możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych (art. 15d ust. 1 pkt 2, art. 15d ust. 2 Ustawy o CIT; dalej: „Sankcja w CIT”). Wyłączenie Sankcji w CIT. Zgodnie jednak z brzmieniem art. 15d ust. 4 Ustawy o CIT, Sankcji w CIT nie stosuje się, w przypadku, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu (tj. Zawiadomienie ZAW-NR). W opinii Wnioskodawcy, jednokrotne złożenie Zawiadomienia ZAW-NR, wskazującego numer rachunku bankowego Banku (tj. faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich płatności dokonywanych na ten rachunek, nawet w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki i w konsekwencji spowoduje, że Spółka nie poniesie Sankcji w CIT. Zgodnie z treścią Objaśnień podatkowych z dnia 20 grudnia 2019 r. - Wykaz podatników VAT (opublikowanych na stronie www Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www. gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-z-dnia-20-grudnia-2019-r-wykaz- podatnikow- vat ; dalej: „Objaśnienia”) „w przypadku wysłania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatnik nie będzie obowiązany dokonywać ponownie takiego zawiadomienia w sytuacji, gdyby kolejna wpłata została dokonana na ten sam rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organy składając stosowne zawiadomienie. Wystarczające będzie dokonanie jednorazowego zgłoszenia takiego rachunku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego” (str. 15 Objaśnień). Dla uniknięcia wątpliwości, powyższe zostało potwierdzone następnie przez ustawodawcę poprzez nowelizację trybu składania Zawiadomienia ZAW-NR wprowadzonego Ustawą z dn. 5 czerwca 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Nowelizacja”). W uzasadnieniu Nowelizacji wskazano, że „Proponowana zmiana ma (...) umożliwić wyraźne wskazanie jednorazowego składania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty należności na dany rachunek niezawarty w wykazie podmiotów, wyeliminowanie wątpliwości i zmniejszenie obciążeń podatnika. Jeżeli zdarzy się tak, że po raz drugi kontrahent podatnika będzie chciał, żeby wpłacił on na rachunek, który nie znajduje się w wykazie, nie będzie musiał ponawiać za każdym razem zawiadomienia. To jedno zawiadomienie będzie wyczerpywało obowiązki podatnika i zwalniało go od negatywnych skutków”. (Druk nr 207. Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Druk nr 207 - Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, dostęp: 27.09.2024). Opierając się na powyższym należy przyjąć, że jeżeli w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka złoży Zawiadomienie ZAW-NR – po dokonaniu pierwszej płatności należności o wartości przekraczającej 15.000 zł na rachunek bankowy Banku (faktora) nieznajdujący się w Wykazie – dalsze płatności realizowane na ten rachunek, dotyczące rozliczeń z różnymi Dostawcami Spółki, nie będą wymagały składania kolejnych zawiadomień, aby uniknąć po stronie Spółki negatywnych konsekwencji określonych w 15d ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15d ust. 2 Ustawy o CIT. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie w swoich interpretacjach indywidualnych zaznaczał, że nie ma potrzeby wielokrotnego składania Zawiadomienia ZAW-NR, w przypadku, gdy kolejna wpłata jest dokonywana na rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organ składając Zawiadomienie ZAW-NR (np. Interpretacje indywidualne znak 0111-KDIB1-1.4010.128.2020.1.BK; 0114-KDIP2- 2.4010.59.2020.4.AG; 0111-KDIB2-1.4010.486.2019.2.EN; 0111-KDIB1-2.4010.100.2020.2. MZA). W szczególności, w Interpretacji indywidualnej znak 0114-KDIP2-2.4010.59.2020.4.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „(...) stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jeżeli Spółka złoży zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba ustawy - Ordynacja podatkowa - po dokonaniu pierwszej płatności należności o wartości przekraczającej 15.000 zł na rachunek bankowy faktora nie znajdujący się w Wykazie - dalsze płatności realizowane na ten rachunek, dotyczące rozliczeń z różnymi usługodawcami Spółki, nie będą wymagały składania kolejnych zawiadomień, aby uniknąć po stronie Spółki negatywnych konsekwencji określonych w 15d ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., jest prawidłowe”. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, jednokrotne złożenie przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji Podatkowej (Zawiadomienie ZAW-NR), wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich kolejnych płatności Spółki dokonywanych na ten rachunek bankowy, a w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki i w związku z tym spowoduje, że Spółka nie będzie ponosić negatywnych konsekwencji określonych w art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Uzasadnienie Zgodnie z art. 15d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”): Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców: 1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub 2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub 3) pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy. Stosownie do treści art. 15d ust. 2 ustawy o CIT: W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części: 1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo 2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody – w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności. Z kolei, w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.): Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. W myśl art. 15d ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT: Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do
naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu. Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: „ustawa VAT”): Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów: 1) w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT; 2) zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona. Stosownie do art. 96b ust. 2 ustawy VAT: Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia. Stosownie do wyżej powołanych przepisów wskazuję, że przy transakcjach, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15.000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej tej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego. Od dnia 1 stycznia 2020 r. przy transakcjach powyżej 15 000 zł podatnicy chcąc uniknąć negatywnych konsekwencji podatkowych przewidzianych w art. 15d ustawy o CIT w przypadku, gdy dokonują płatności przelewem dostawcy towarów lub usługodawcy, będącemu podatnikiem VAT czynnym, za zakupy potwierdzone fakturą powinni dokonywać tej płatności na ich rachunki rozliczeniowe prowadzone przez banki lub imienne rachunki w SKOK zamieszczone w Wykazie podatników VAT. Powyższe nie wyłącza możliwości, aby przedsiębiorca dokonywał zapłaty przelewem na rachunek zamieszczony w tym Wykazie również w sytuacji dokonywania płatności przelewem poniżej limitu transakcji dla płatności gotówkowych określonego w ustawie. Dokonanie płatności należności wynikającej z otrzymanej faktury wystawionej przez podatnika VAT czynnego dotyczącej transakcji na kwotę powyżej 15 000 zł, na inny rachunek niż zamieszczony w Wykazie podatników VAT naraża podatnika na negatywne konsekwencje podatkowe w postaci: - braku możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu lub konieczność zwiększenia przychodów w podatku CIT, - odpowiedzialności solidarnej w podatku VAT. Możliwość uniknięcia negatywnych konsekwencji podatkowych w przypadku dokonania zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatników VAT, przewiduje przepis art. art. 117ba § 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111), zgodnie z którym: Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika: 1) wynika z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców lub 2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu. Aby uniknąć negatywnych skutków podatkach wystarczy, że podatnik w ustawowym terminie zawiadomi o zapłacie należności na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w Wykazie podatników VAT właściwego naczelnika urzędu skarbowego w formie określonego przepisami ustawy Ordynacja podatkowa zawiadomienia (ZAW-NR). Przy czym, zaznaczam, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 20 grudnia 2019 r. „Wykaz podatników VAT”, w przypadku wysłania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty na rachunek spoza Wykazu podatnik nie będzie obowiązany dokonywać ponownie takiego zawiadomienia w sytuacji, gdyby kolejna wpłata została dokonana na ten sam rachunek spoza Wykazu, o którym podatnik już raz poinformował organ składając stosowne zawiadomienie. Wystarczające będzie dokonanie jednorazowego zgłoszenia takiego rachunku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Podsumowując, zgadzam się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym, jednokrotne złożenie przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej (Zawiadomienie ZAW-NR), wskazującego numer rachunku bankowego Banku (jako faktora), będzie skuteczne w odniesieniu do wszystkich kolejnych płatności Spółki dokonywanych na ten rachunek bankowy, lecz w odniesieniu do faktur od różnych Dostawców Spółki, i w związku z tym spowoduje, że zastosowania nie znajdzie sankcja przewidziana w art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT. Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia - W zakresie pytania nr 2, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. - Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. - Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili