0111-KDIB1-3.4010.87.2025.1.MBD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Główny przedmiot działalności Spółki wskazany w Krajowym Rejestrze Sądowym Wnioskodawcy stanowi działalność związaną z oprogramowaniem, a przedmiotem pozostałej działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność w zakresie (...). Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega na świadczeniu wysokiej klasy usług z zakresu prowadzenia prac rozwojowych oraz prototypowania systemów, podsystemów i realizacji kompletnych produktów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zajmuje się tworzeniem oprogramowania oraz oferuje usługi związane z digitalizacją procesów dostosowanych do indywidualnych potrzeb klientów. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie następujących obszarów IT: (...). Działalność Spółki opiera się zatem na najnowszych technologiach informatycznych oraz na samodzielnym opracowywaniu i rozwijaniu przez Wnioskodawcę wysoce innowacyjnych i kompleksowych rozwiązań w dziedzinie IT. W konsekwencji, do realizowanych przez Wnioskodawcę projektów należą projekty o charakterze badawczo-rozwojowym, których przedmiotem są innowacje produktowe, jak i usługowe. Realizowane w Spółce projekty obejmują pisanie lub modyfikowanie kodu, jego restrukturyzowanie, częściowe przepisywanie, ponowne kodowanie lub adaptowanie do potrzeb nowego rozwiązania. W rezultacie tych działań powstają np. kody źródłowe programów komputerowych, aplikacji mobilnych i webowych, plany i prototypy systemów, bazy i struktury danych, strony internetowe, projekty graficzne, materiały reklamowe i marketingowe, itp. Wymienione powyżej czynności stanowią efekt zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, co świadczy o jej niepowtarzalności i oryginalności. W realizację powyższych prac i projektów są bezpośrednio zaangażowani wysokiej klasy specjaliści zatrudniani przez Spółkę, np. programiści, inżynierowie oprogramowania, architekci systemów i oprogramowania, specjaliści ds. jakości, testerzy, architekci testów, projektanci UI/UX, menadżerowie projektów i produktów, dokumentaliści, kadra zarządzającą, personel wspierający (dalej: „Osoby Zatrudnione” lub „Uprawnieni Specjaliści”). Należy dodać, że w ramach koordynowania pracy w Spółce wykorzystywane są nowoczesne metodyki pracy określające schemat postępowania, według którego proces rozwoju nowych rozwiązań jest planowany, budowany i kontrolowany. Takie rozwiązanie umożliwia równoległe prowadzenie przez zespoły projektowe prac nad kilkoma zagadnieniami w danym momencie. Dzięki temu zapewniona jest też samoorganizacja Uprawnionych Specjalistów i brak przestojów prac. Realizowanie projektów w Spółce odbywa się zatem w sposób metodyczny, ciągły i zorganizowany. Świadczy o tym m.in. tworzenie zespołów projektowych i harmonogramu dla poszczególnych czynności, przydzielanie zadań Uprawnionym Specjalistom, rejestrowanie czasu pracy, prowadzenie stosownej dokumentacji z okresu realizacji projektów. Efektem prac podejmowanych przez Osoby Zatrudnione są unikatowe, a więc niemające charakteru odtwórczego produkty lub usługi, które dotychczas nie były stosowane w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania. Powstają one wskutek wysiłku intelektualnego i technologicznego oraz wkładu twórczego Osób Zatrudnionych, a więc nie można przypisać im cech automatyczności lub powtarzalności. Warto w tym miejscu

również wskazać, że przejawem twórczego charakteru prowadzonych w Spółce prac jest tworzenie nowych produktów informatycznych lub udoskonalanie istniejących poprzez ich modyfikowanie, np. dodawanie nowych funkcjonalności. Wskutek indywidualnej i twórczej działalności Uprawnionych Specjalistów powstają dobra niematerialne, takie jak kody źródłowe, programy komputerowe, aplikacje mobilne, plany i prototypy systemów, bazy i struktury danych, strony internetowe, plany, analizy, raporty, rekomendacje, projekty graficzne, materiały reklamowe i marketingowe, materiały audio- wideo, prezentacje. W konsekwencji, prowadzone przez Spółkę projekty wymagają od Osób Zatrudnionych oryginalnego podejścia i cechują się brakiem odtwórczości. Dzięki temu możliwe jest zapewnianie klientom nowoczesnych i innowacyjnych narzędzi i funkcjonalności IT, które nie powielają standardowych rozwiązań oraz koncepcji. Dodatkowo, środowisko, w którym zatrudnieni przez Spółkę Uprawnieni Specjaliści realizują projekty badawczo-rozwojowe, obejmuje również specjalistyczną infrastrukturę. Należy zatem podkreślić, że w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę tworzone są dobra niematerialne. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność spełnia definicję działalność badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) (dalej: „Działalność B+R”, „Prace B+R” lub „Projekty B+R”). Należy także dodać, że Spółka zamierza kontynuować prowadzenie Działalności B+R w ramach realizowanej działalności gospodarczej w przyszłości. Spółka prowadząc Działalność B+R stosuje ulgę, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”). Wskutek realizowanej przez Wnioskodawcę Działalności B+R ponoszone są bowiem koszty, o których mowa w art. 18d ust. 2 ustawy o CIT (dalej: „Koszty Kwalifikowane”). W tym miejscu należy wskazać, że Spółka wystąpiła w przeszłości z szeregiem wniosków o interpretacje indywidualne do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS” lub ,, Organ”), w których Organ potwierdził, że Wnioskodawca prowadzi Działalność B+R, a także że Spółka posiada prawo do odliczenia części Kosztów Kwalifikowanych na cele stosowania ulgi B+R. Wydane na rzecz Wnioskodawcy interpretacje indywidualne w zakresie Działalności B+R obejmują: a) interpretację indywidualną z 6 grudnia 2019 r., wydaną przez DKIS, sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.443.2019.2.JKU, w której potwierdzono, że działalność gospodarcza Spółki jest Działalnością B+R; b) interpretację indywidualną z 3 lutego 2020 r., wydaną przez DKIS, sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.545.2019.1.MBD, w której potwierdzono, że część Kosztów Kwalifikowanych jest możliwych do odliczenia na cele Ulgi B+R; c) interpretację indywidualną z 3 lutego 2020 r., wydaną przez DKIS, sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.619.2019.1.MBD (dalej łącznie: „Interpretacje Indywidualne”), w której potwierdzono, że część Kosztów Kwalifikowanych jest możliwych do odliczenia na cele Ulgi B+R. Jednocześnie, w dniu (...) r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia dodatkowych kwestii dotyczących Ulgi B+R, w tym m. in. w związku z wprowadzeniem od 2025 r. nowej metodyki monitorowania czasu pracy na bazie tzw. timesheet ((...), sygn. sprawy: (...)). W świetle stosowanej Ulgi B+R, należy dodać, że w poprzednich latach podatkowych Spółka ponosiła wysokie Koszty Kwalifikowane w związku z prowadzoną Działalnością B+R i były one zazwyczaj wyższe niż osiągany dochód podatkowy. Jednocześnie, w ocenie Spółki, w przyszłości, Wnioskodawca także będzie osiągać Koszty Kwalifikowane na poziomie, który uniemożliwi ich pełną utylizację w danym rok podatkowym. Składając w minionych latach podatkowych zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej), o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o CIT (dalej: „Deklaracja CIT”) oraz informacje o odliczeniach od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na Działalność B+R (dalej: „informacja CIT/BR”), Spółka wykazywała podstawę opodatkowania niższą niż odliczenie przysługujące na gruncie Ulgi B+R. W związku z powyższym, Spółka posiada nieodliczone Koszty Kwalifikowane z roku ubiegłego oraz spodziewa się ich osiągania w przyszłości. W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby rozliczać ponoszone Koszty Kwalifikowane także w ramach ulgi, o której mowa w art. 18db ustawy o CIT (dalej: „Ulga” lub ,,Ulga IP”). W tym celu, Spółka zamierza pomniejszać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: „PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)” lub „Podatek PIT”), pobierane od wynagrodzeń Osób Zatrudnionych, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), i przekazywane na rachunek urzędu skarbowego. Kwota ww. odliczenia równałaby się iloczynowi Kosztów Kwalifikowanych powstałych na gruncie Ulgi B+R i stawki podatku stosowanej przez Spółkę w danym roku podatkowym (tj. zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT). A) Osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w Działalność B+R Uprawnieni Specjaliści, bezpośrednio zaangażowani w Działalność B+R w Spółce, zatrudniani są przez Wnioskodawcę w oparciu o zawarte umowy o pracę, które stanowią następnie podstawę do wypłaty wynagrodzeń. Od wynagrodzeń tych, Spółka jako płatnik, pobiera zaliczki, o których mowa w art. 32 ustawy o PIT (dalej: „Zaliczki”, „Zaliczki PIT”). Należy także dodać, że Spółka dokonuje wypłaty wynagrodzeń zgodnie z terminami wskazanymi w zawartych umowach, tj. w okresie od 1 do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wypłacane są należne wynagrodzenia. Spółka nie wyklucza jednak, że terminy wypłaty wynagrodzeń w przyszłości mogą ulec zmianie. Ponadto, należy wskazać, że wypłacane Uprawnionym Specjalistom wynagrodzenia stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4g ustawy o CIT (dalej: „Koszty Podatkowe”). B) Czas pracy przeznaczony na realizację Projektów B+R Czas pracy przeznaczony przez Osoby Zatrudnione na realizację Działalności B+R obejmuje także okres usprawiedliwionych nieobecności Osób Zatrudnionych (dalej: „Ogólny Czas Pracy”). Jednocześnie, w celu stosowania Ulgi, Spółka będzie weryfikować przeznaczanie na Działalność B+R co najmniej 50% Ogólnego Czasu Pracy przez Uprawnionych Specjalistów poprzez stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych. Raportowanie i zatwierdzanie czasu pracy za pomocą systemów informatycznych opierać będzie się bowiem na bieżącej rejestracji czasu pracy poświęconej przez Uprawnionych Specjalistów na Prace B+R. W konsekwencji, Osoby Zatrudnione będą zobowiązane do regularnego, tj. nie rzadziej niż raz w miesiącu, raportowania informacji o dokładnym czasie poświęconym na konkretny Projekt B+R (w ramach tzw. timesheet). Ponadto, Spółka będzie weryfikować zadeklarowany czas pracy przez Uprawnionych Specjalistów na Działalność B+R poprzez jego merytoryczną weryfikację i zatwierdzanie przez przełożonych, np. menadżera zajmującego się danym Projektem B+R. Warto także dodać, że przełożony w ramach wykorzystywanego systemu informatycznego będzie posiadać narzędzia do zmiany liczby zadeklarowanych godzin przez Uprawnionego Specjalistę, jeżeli uzna to za stosowne i zgodne z rzeczywistością. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca chciałby wyjaśnić, że powyższy system rejestracji i kontroli czasu pracy poświęconego Działalności B+R jest już wykorzystywany przez Spółkę na cele Ulgi B+R. C) Pozostałe informacje Spółka nie posiada nieodliczonych Kosztów Kwalifikowanych powstałych przed wejściem w życie Ulgi. Wnioskodawca osiąga przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy o CIT. Spółka oświadcza także, że nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT oraz wyjaśnia, że Koszty Kwalifikowane nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Ponadto, w ramach Ulgi B+R, Spółce nie przysługuje zwrot gotówkowy w rozumieniu art. 18da ustawy o CIT, tj. zwrot podatkowy z tytułu poniesienia straty lub osiągnięcia dochodu niższego niż kwota przysługującego mu odliczenia w pierwszym roku prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazuje również, że nie przekazuje zaliczek PIT na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy o PIT, ponieważ nie jest zakładem pracy chronionej ani zakładem aktywności zawodowej. Pytania 1. Czy Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz pracami wykonywanymi przez Uprawnionych Specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę poprzez pomniejszenie Zaliczek podlegających przekazaniu przez Spółkę na rachunek urzędu skarbowego o iloczyn Kosztów Kwalifikowanych powstałych na gruncie Ulgi B+R i stawki podatku stosowanej przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym? 2. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy przez Ogólny Czas Pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania Uprawnionego Specjalisty w Działalność B+R, w związku z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim Uprawniony Specjalista pozostaje do dyspozycji pracodawcy, w tym także czas urlopu lub inną usprawiedliwioną nieobecność? 3. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania kwot Zaliczek PIT niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego Uprawnionego Specjalistę w danym miesiącu, przy zachowaniu jednak warunków określonych w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT? 4. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT od miesiąca następującego po miesiącu złożenia Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, tj. w stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w następnym miesiącu po złożeniu Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, nawet jeśli Zaliczki dotyczą wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym złożono Deklarację CIT? 5. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT do ostatniego miesiąca tego roku podatkowego, tj. w stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w ostatnim miesiącu tego roku podatkowego, nawet jeżeli Zaliczki byłyby przekazywane na rachunek urzędu skarbowego już po zakończeniu tego roku podatkowego? 6. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia na cele Ulgi również Kosztów Kwalifikowanych, które nie zostały odliczone na gruncie Ulgi B+R w latach ubiegłych, tj. Kosztów Kwalifikowanych powstałych i nierozliczonych w ramach Ulgi B+R przed rokiem podatkowym, za który została złożona Deklaracja CIT, będąca podstawą do skorzystania z Ulgi IP w danym roku podatkowym, oraz wykazanych w ostatniej złożonej deklaracji CIT, ale nierozliczonych na gruncie Ulgi B+R w ramach roku podatkowego, za który została złożona ta Deklaracja CIT? 7. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w roku podatkowym, w którym złożono Deklarację CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania na cele Ulgi Kosztów Kwalifikowanych nierozliczonych w ramach Ulgi B+R w sytuacji wykazania w poprzednim roku podatkowym, tj. w roku wcześniejszym do roku podatkowego, w którym złożono Deklarację CIT, straty lub podstawy opodatkowania niższej od kwoty przysługującego odliczenia na gruncie Ulgi B+R? 8. W przypadku uznania stanowiska Spółki w pytaniu nr 1 za prawidłowe - czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzeń brutto Uprawnionych Specjalistów, także w części, która dotyczy Podatku PIT nieprzekazanego w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w związku z zastosowaniem Ulgi? Państwa stanowisko w sprawie Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1 Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz pracami wykonywanymi przez Uprawnionych Specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę poprzez pomniejszenie Zaliczek podlegających przekazaniu przez Spółkę na rachunek urzędu skarbowego o iloczyn Kosztów Kwalifikowanych powstałych na gruncie Ulgi B+R i stawki podatku stosowanej przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2 Zdaniem Wnioskodawcy, przez Ogólny Czas Pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania Uprawnionego Specjalisty w Działalność B+R, w związku z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim Uprawniony Specjalista pozostaje do dyspozycji pracodawcy, w tym także czas urlopu lub inną usprawiedliwioną nieobecność. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3 Zdaniem Wnioskodawcy, czy w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania kwot Zaliczek PIT niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego Uprawnionego Specjalistę w danym miesiącu, przy zachowaniu jednak warunków określonych w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4 Zdaniem Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT od miesiąca następującego po miesiącu złożenia Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, tj. w stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w następnym miesiącu po złożeniu Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, nawet jeśli Zaliczki dotyczą wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym złożono Deklarację CIT. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5 Zdaniem Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT do ostatniego miesiąca tego roku podatkowego, tj. w stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w ostatnim miesiącu tego roku podatkowego, nawet jeżeli Zaliczki byłyby przekazywane na rachunek urzędu skarbowego już po zakończeniu tego roku podatkowego. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 6 Zdaniem Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia na cele Ulgi, również Kosztów Kwalifikowanych, które nie zostały odliczone na gruncie Ulgi B+R w latach ubiegłych, tj. Kosztów Kwalifikowanych powstałych i nierozliczonych w ramach Ulgi B+R przed rokiem podatkowym, za który została złożona Deklaracja CIT, będąca podstawą do skorzystania z Ulgi IP w danym roku podatkowym, oraz wykazanych w ostatniej złożonej deklaracji CIT, ale nierozliczonych na gruncie Ulgi B+R w ramach roku podatkowego, za który została złożona ta Deklaracja CIT. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 7 Zdaniem Wnioskodawcy, w roku podatkowym, w którym złożono Deklarację CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania na cele Ulgi Kosztów Kwalifikowanych nierozliczonych w ramach Ulgi B+R w sytuacji wykazania w poprzednim roku podatkowym, tj. w roku wcześniejszym do roku podatkowego, w którym złożono Deklarację CIT, straty lub podstawy opodatkowania niższej od kwoty przysługującego odliczenia na gruncie Ulgi B+R. Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 8 Zdaniem Wnioskodawcy, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzeń brutto Uprawnionych Specjalistów, także w części, która dotyczy Podatku PIT nieprzekazanego w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w związku z zastosowaniem Ulgi. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 1) Regulacje Art. 18db ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278, dalej: „ustawa o CIT”): Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Art. 18db ust. 2 ustawy o CIT: Przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu: 1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego; 2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło; 3) praw autorskich. Jak wynika z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo- rozwojową, których czas: 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%. Art. 18db ust. 4 ustawy o CIT: Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie. Art. 18db ust. 5 ustawy o CIT: Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do: 1) zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da. Art. 18d ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Art. 18d ust. 8 ustawy o CIT: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. 2) Uzasadnienie Działalność B+R (art. 18db ust. 1 w zw. z art. 18d ustawy o CIT) Prowadzenie Działalności B+R jest w praktyce jednym z podstawowych warunków umożliwiających skorzystanie z Ulgi IP, bowiem w celu zastosowania Ulgi, podatnicy muszą posiadać Koszty Kwalifikowane nieodliczone na gruncie Ulgi B+R. Natomiast, w celu ponoszenia Kosztów Kwalifikowanych podatnicy muszą prowadzić Działalność B+R. W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że prowadzona działalność gospodarcza przez Spółkę ma charakter Działalności B+R, co wynika z zakresu pracy wykonywanej przez Osoby Zatrudnione. Należy także podkreślić, że prowadzenie Działalności B+R przez Spółkę zostało potwierdzone przez DKIS w wydanych na rzecz Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych. Co więcej, w odniesieniu do Działalności B+R opisanej w interpretacjach indywidualnych, Spółka nie przewiduje zmiany charakteru prowadzonej Działalności B+R ani jej zakończenia w przyszłości. Jednocześnie, szersze wyjaśnienia w odniesieniu do ww. kwestii, w tym wskazanie dokładnego zakresu prowadzonej Działalności B+R przez Spółkę, zawarto w opisie stanu faktycznego do niniejszego wniosku. Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza spełnia przesłanki uznania za Działalność B+R (tj. na gruncie art. 18db ust. 1 w zw. z art. 18d ustawy o CIT). Udział Prac B+R w ogólnym czasie pracy (art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT) Kolejnym z warunków zastosowania Ulgi jest udział czasu pracy przeznaczony na realizację Działalności B+R w Ogólnym Czasie Pracy wynoszący co najmniej 50%. W tym miejscu należy wyjaśnić, że w celu bieżącej weryfikacji powyższego warunku, Spółka monitoruje czas pracy pracowników (w tym Uprawnionych Specjalistów) poświęcany na Działalność B+R. Odbywa się to poprzez stosowanie odpowiednich narzędzi informatycznych (tj. w ramach tzw. timesheet z odpowiednimi znacznikami projektowymi uzupełnianych przez Osoby Zatrudnione, nie rzadziej niż raz w miesiącu, na podstawie których raportowane są godziny pracy poświęcone przez Uprawnionych Specjalistów na Projekty B+R). Godziny te ponadto podlegają wewnętrznie dodatkowej kontroli. Szersze wyjaśnienia w odniesieniu do ww. kwestii zawarto w opisie stanu faktycznego do niniejszego wniosku. Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że posiada odpowiednie narzędzia i procedury pozwalające na weryfikację udziału czasu pracy przeznaczonego przez Osoby Zatrudnione na realizację Działalności B+R w Ogólnym Czasie Pracy (tj. w związku z wymogiem wynikającym z art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT). Warto przy tym wskazać na marginesie, że przedmiotowa regulacja nie ustanawia wprost wymogu dotyczącego zasad prowadzenia ewidencji lub wdrożenia odpowiednich narzędzi, lecz w oczywisty sposób jest to konieczne dla celów dowodowych, wobec czego Spółka z ostrożności potwierdza, że takie narzędzia zostały wdrożone. Pozostałe warunki Spółka wskazuje, że nie jest zakładem pracy chronionej, zakładem aktywności zawodowej ani nie przysługuje jej kwota, o której mowa w art. 18da ustawy o CIT (co wskazano także w opisie stanu faktycznego do niniejszego wniosku). Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zostały spełnione pozostałe warunki stosowania Ulgi (tj. wynikające z art. 18db ust. 5 ustawy o CIT). Podsumowanie W świetle powyższej argumentacji, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania Ulgi IP w danym roku podatkowym, jeżeli poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT, tj. w odniesieniu do Osób Zatrudnionych spełniających kryterium, o którym mowa w art. 18db ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, bowiem spełnione są warunki stosowania Ulgi przez Spółkę, a Wnioskodawca posiada odpowiednie narzędzia i procedury, w tym rozwiązania techniczne pozwalające w obiektywny i prawidłowy sposób potwierdzić spełnianie warunków stosowania Ulgi IP. Nie ulega także wątpliwości, że w związku z zatrudnianiem Uprawnionych Specjalistów, Spółka pobiera od ich wynagrodzeń Zaliczki PIT. W konsekwencji, na gruncie Ulgi, Spółka planuje pomniejszać kwotę Zaliczek podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego, zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. W tym miejscu Wnioskodawca chciałby jednocześnie wyjaśnić, że szczegóły w zakresie praktycznego rozliczania Ulgi IP, w tym m.in. w zakresie miesięcy, w których Wnioskodawca będzie uprawniony do jej rozliczania w danym roku podatkowym, zostały przestawione w pozostałych pytaniach do niniejszego wniosku. Podsumowując, Spółka będzie uprawniona do zastosowania Ulgi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz pracami wykonywanymi przez Uprawnionych Specjalistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę poprzez pomniejszenie Zaliczek podlegających przekazaniu przez Spółkę na rachunek urzędu skarbowego o iloczyn Kosztów Kwalifikowanych powstałych na gruncie Ulgi B+R i stawki podatku stosowanej przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 2 1) Regulacje Art. 18db ust. 3 ustawy o CIT: Przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas: 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%. Art. 18d ust. 2 ustawy o CIT: Za koszty kwalifikowane uznaje się: 1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu; 1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu; 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową; 2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych; 3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej; 4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4; 4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4; 5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na: a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy, b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego, c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie, d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego. 2) Uzasadnienie Jak widać z powyższych regulacji, pojęcie „ogólnego czasu pracy” jest wykorzystywane zarówno na cele Ulgi IP, jak i na cele Ulgi B+R. Niemniej, mimo wykorzystywania wyrażenia „ogólny czas pracy” zarówno w odniesieniu do Ulgi IP, jak i Ulgi B+R, w ustawie o CIT nie wyjaśniono znaczenia tego pojęcia. W świetle powyższego wskazać należy, że w kwestii zrozumienia pojęcia „ogólnego czasu pracy” konieczne jest odwołanie do ogólnych przepisów prawa pracy, tj. ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1465 ze zm.; dalej: „Kodeks pracy”), gdzie w art. 128 § 1 wskazano, że czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. W konsekwencji, na gruncie Kodeksu pracy, kluczowym elementem definicji czasu pracy jest pozostawanie w dyspozycji pracodawcy, a nie tylko jej wykonywanie. Oznacza to, że czas pracy nie jest tym samym co czas efektywnego (rzeczywistego) wykonywania pracy określonej w umowie, bowiem obejmuje również okresy nieświadczenia pracy, w których pracownik „pozostaje w dyspozycji” pracodawcy. Innymi słowy, nie ulega wątpliwości, że czas pracy to nie tylko aktywnie wykonywana praca, ale także bycie gotowym do jej wykonywania np. podczas usprawiedliwionej nieobecności. W tym kontekście, należy także odwołać się do art. 80 Kodeksu pracy (zdanie drugie), zgodnie z którym pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Co za tym idzie na gruncie Kodeksu pracy, pracownicy są uprawnieni do wynagrodzenia także w trakcie m.in. urlopu wypoczynkowego, urlopu okolicznościowego, okresu zwolnienia przysługującego na mocy art. 188 Kodeksu pracy, okresu przestoju niezawiniony przez pracownika zgodnie z art. 81 Kodeksu pracy czy czasu niezdolności do pracy, o której mowa w art. 92 Kodeksu pracy. Zatem nie ulega wątpliwości, że do Ogólnego Czasu Pracy na gruncie stosowania Ulgi IP należy zaliczyć także czas tzw. usprawiedliwionej nieobecności pracownika. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez Organ interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z 18 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.716.2024.1.JMS, Organ stwierdził, że: „Odnosząc się do powyższego, wskazać należy, że w kwestii <<ogólnego czasu pracy>> należy odnieść do zawierającego ogólne przepisy prawa pracy, Kodeksu pracy, w którym to art. 128 § 1 stanowi, że czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Zatem, <<zasadniczym elementem definicji czasu pracy jest pozostawanie w dyspozycji pracodawcy. Oznacza to, że czas pracy nie, jest tym samym co czas efektywnego (rzeczywistego) wykonywania pracy określonej w umowie, ale obejmuje również okresy nieświadczenia pracy, w których pracownik „pozostaje w dyspozycji” pracodawcy (por. post. SN z 28 marca 2019 r. sygn. IPK 89/19 oraz wyr. SN z 24 września 2020 r. sygn. IIIPK 38/19)>>. Zgodnie z treścią art. 80 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 878, z późn. zm.), wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Należy podkreślić, że „zarówno doktryna, jak i orzecznictwo konsekwentnie wiążą prawo do urlopu z istnieniem stosunku pracy”. Prawo do urlopu polega na uprawnieniu do okresowego zwolnienia od obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Co za tym idzie tzw. ogólny czas pracy pracownika uwzględnia również okres urlopu wypoczynkowego (wymiar urlopu określają przepisy prawa pracy) i analogicznie m.in. urlop okolicznościowy, czy okres zwolnienia przysługującego na mocy art. 188 Kodeksu pracy oraz okres przestoju niezawiniony przez pracownika zgodnie z art. 81 Kodeksu pracy. Dodatkowo, na mocy art. 92 Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy. Zatem, do ogólnego czasu pracy zaliczyć należy również okres pozostawania pracownika na zwolnieniu lekarskim.” Wnioskodawca chciałby także dodać, że analogiczne stanowisko zostało zajęte m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z 16 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.679.2024.2. MBD, w interpretacji indywidualnej DKIS z 29 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.553.2024.1.MBD lub w interpretacji indywidualnej DKIS z 3 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.390.2024.1.MBD. Ponadto, na cele Ulgi B+R Minister Finansów w dniu 13 lutego 2024 r. wydał Interpretację Ogólną o nr. DD8.8203.1.2021 (dalej: „Interpretacja Ogólna”), w której wyjaśniono zakres Kosztów Kwalifikowanych jakie mogą być wykorzystywane na cele Ulgi B+R. W tym miejscu należy wyjaśnić, że, w ocenie Wnioskodawcy, ze względu na oczywiste powiązanie Ulgi B+R z Ulgą IP, wykładnia Ogólnego Czasu Pracy dokonana na gruncie Interpretacji Ogólnej, może być także posiłkowo stosowana na cele Ulgi. W związku z tym należy przywołać, że w Interpretacji Ogólnej Minister Finansów wskazał, że: „Zgodnie z treścią art. 80 Kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Należy podkreślić, że <zarówno doktryna, jak i orzecznictwo konsekwentnie wiążą prawo do urlopu z istnieniem stosunku pracy>>. Prawo do urlopu polega na uprawnieniu do okresowego zwolnienia od obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Co za tym idzie tzw. ogólny czas pracy pracownika uwzględnia również okres urlopu wypoczynkowego (wymiar urlopu określają przepisy prawa pracy) i analogicznie m.in. urlop okolicznościowy, czy okres zwolnienia przysługującego na mocy art. 188 Kodeksu pracy oraz okres przestoju niezawiniony przez pracownika zgodnie z art. 81 Kodeksu pracy. Dodatkowo, na mocy art. 92 Kodeksu pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy. Zatem do ogólnego czasu pracy zaliczyć należy również okres pozostawania pracownika na zwolnieniu lekarskim”. Podsumowując, przez Ogólny Czas Pracy dla potrzeb weryfikacji stopnia zaangażowania Uprawnionego Specjalisty w Działalność B+R, w związku z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, należy rozumieć czas pracy, w jakim Uprawniony Specjalista pozostaje do dyspozycji pracodawcy, w tym także czas urlopu lub inną usprawiedliwioną nieobecność. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 3 1) Regulacje Art. 18db ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Art. 18db ust. 3 ustawy o CIT: Przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas: 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%. 2) Uzasadnienie Jak wynika z powyższych regulacji, jednym z warunków zastosowania Ulgi IP jest, aby czas pracy osób zaangażowanych w Działalność B+R stanowił co najmniej 50% ich ogólnego czasu pracy w danym miesiącu. Jednocześnie, sposób kalkulacji wysokości Ulgi B+R został określony w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym powinien być to iloczyn kwoty nieodliczonych Kosztów Kwalifikowanych i stawki podatku obowiązującej podatnika w danym roku podatkowym. Poza powyższymi wymogami, w art. 18db ustawy o CIT, ustawodawca nie wskazał innych „liczbowych” warunków ustalania wysokości odliczenia Kosztów Kwalifikowanych na cele Ulgi, w tym nie uzależnił wysokości pomniejszenia Zaliczki proporcjonalnie do wysokości do czasu Pracy B+R poświęconej w danym miesiącu. Innymi słowy, jeśli warunek, o którym mowa w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, jest spełniony (wraz z pozostałymi warunkami korzystania z Ulgi IP wynikającymi z art. 18db ustawy o CIT), całość pobieranej Zaliczki PIT może podlegać pomniejszeniu o wartość Ulgi w danym miesiącu. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez Organ interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych. Przykładowo w: - interpretacji indywidualnej DKIS z 20 stycznia 2025 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.748.2024.1. AN, w której Organ odstąpił od uzasadnienia prawnego, uznając stanowisko zaprezentowane przez wnioskodawcę za prawidłowe. Wnioskodawca wskazał m.in., że: „Tym samym, gdyby zamiarem ustawodawcy było ustalenie dodatkowego warunku dla dokonania przedmiotowego odliczenia, w tym , jego wysokości w danym miesiącu (np. proporcjonalnie do czasu poświęconego na Działalność B+R, tak, jak to ma miejsce w uldze B+R zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOP), to tego typu warunek byłby wskazany wprost w przepisach regulujących Ulgę na innowacyjnych pracowników. Niemniej jednak, ani w art. 18db ustawy o PDOP, ani w innych przepisach podatkowych ustawodawca nie zamieścił wspomnianego kryterium.”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 18 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.716.2024.1.JMS, w której Organ stwierdził, że: „W art. 18db ust. 3 ustawy CIT, ustawa określa jedynie wymóg wobec osób fizycznych (pracowników), od których dochodów (przychodów) pomniejszane są zaliczki, w taki sposób, że ich czas pracy przeznaczony na realizację działalności B+R pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu powinien wynosić co najmniej 50%. Podobny warunek dotyczy osób wykonujących usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Jeśli zatem ten warunek jest spełniony (wraz z pozostałymi warunkami korzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników), całość pobieranej zaliczki określonej w art. 18db ust. 2 ustawy CIT, może podlegać pomniejszeniu. Reasumując, nie ma podstaw prawnych do tego by wysokość podlegającej pomniejszeniu zaliczki PIT, w ramach ulgi na innowacyjnych pracowników, była dodatkowo ustalana w proporcji w jakiej pozostaje czas przeznaczony na działalność B+R danej osoby fizycznej w jej ogólnym czasie pracy (świadczenia usługi zlecenia lub o dzieło) w danym miesiącu.”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 3 kwietnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2- 1.4010.106.2023.2.MR, w której Organ stwierdził, że: „Zdaniem tut. Organu kryterium 50% czasu pracy wskazane w art. 18db ust. 3 odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie wpływa na wysokość potrącane j zaliczki w podatku dochodowym.”. Podsumowując, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania kwot Zaliczek PIT niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego Uprawnionego Specjalistę w danym miesiącu, przy zachowaniu jednak warunków określonych w art. 18db ust. 3 ustawy o CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 4 1) Regulacje Art. 18db ust. 4 ustawy o CIT: Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie. 2) Uzasadnienie W świetle powyższej regulacji, podatnicy są uprawnieni do skorzystania z Ulgi IP od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożona jest Deklaracja CIT. Tym samym, w sytuacji, gdy podatnicy składają Deklarację CIT w miesiącu Y roku podatkowego X, to wówczas są uprawnieni do skorzystania z odliczenia na gruncie Ulgi w stosunku do Zaliczek PIT pobranych od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu Y+1 roku podatkowego X, tj. w odniesieniu do których termin przekazania do urzędu skarbowego, na gruncie ustawy o PIT, przypada w miesiącu Y+2 roku podatkowego X. W konsekwencji, nie ma zatem znaczenia fakt czy wynagrodzenie dotyczy miesiąca Y roku podatkowego X czy miesiąca Y+1 roku X, bowiem kluczowe na cele Ulgi jest, aby wypłata wynagrodzenia i pobór od niego Zaliczek następowała w miesiącu Y+1 roku podatkowego X. Zatem, skoro na gruncie stanu faktycznego do niniejszego wniosku wskazano, że Spółka wypłaca wynagrodzenie i pobiera Zaliczki od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu następującym po miesiącu, za który wynagrodzenie jest należne (tj. do 10. dnia następnego miesiąca), to Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania Ulgi już w odniesieniu do Zaliczek pobranych od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu następującym po złożeniu Deklaracji CIT, nawet jeśli Zaliczki dotyczą wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym złożono Deklarację CIT. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez Organ interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych. Przykładowo w: - interpretacji indywidualnej DKIS z 20 stycznia 2025 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.748.2024.1.AN, w której Organ stwierdził, że: ,,Na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, skoro przyjęty w Spółce rok podatkowy trwa od 1 października do 30 września, to w przypadku złożenia zeznania CIT-8 w grudniu 2024 r., będą Państwo mogli po raz pierwszy pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT, pobranych z wynagrodzenia za grudzień 2024 r. wypłacanego w styczniu 2025 r., od którego pobór zaliczki następuje również w styczniu, a terminem jej przekazania do urzędu skarbowego jest 20 lutego 2025 r. W przedstawionym przypadku styczeń jest miesiącem następującym bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, zatem zaliczka pobrana w tym miesiącu , jest pierwszą zaliczką pobraną i podlegającą przekazaniu do urzędu skarbowego od wypłacanych wynagrodzeń. W tym przypadku termin jej faktycznego przekazania do urzędu skarbowego pozostawałby bez znaczenia, gdyż jako zaliczka pobrana podlega co do zasady przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego.”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 18 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.725.2024.1.MBD, w której Organ stwierdził, że: ,,Na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w przypadku złożenia zeznania CIT-8 w marcu 2025 r, będą Państwo mogli po raz pierwszy pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT, pobranych z wynagrodzenia za marzec wypłacanego w kwietniu 2025 r., od którego pobór zaliczki następuje również w kwietniu, a terminem jej przekazania do urzędu skarbowego jest 20 maja 2025 r. W przedstawionym przypadku kwiecień jest miesiącem następującym bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, zatem zaliczka pobrana w tym miesiącu jest pierwszą zaliczką pobraną i podlegającą przekazaniu do urzędu skarbowego od wypłacanych wynagrodzeń. W tym przypadku termin jej faktycznego przekazania do urzędu skarbowego pozostawałby bez znaczenia, gdyż jako zaliczka pobrana podlega co do zasady przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego.”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 7 listopada 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.486.2024.1.MBD, w której Organ stwierdził, że: ,,W związku z powyższymi przepisami, mając również na uwadze treść art. 18db ust. 4 ustawy CIT, na tle przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w przypadku złożenia zeznania CIT-8 w marcu 2025 r., będą Państwo mogli po raz pierwszy pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT, pobranych z wynagrodzenia za kwiecień wypłacanego w kwietniu 2025 r., od którego pobór zaliczki następuje również w kwietniu, a terminem jej przekazania do urzędu skarbowego jest 20 maja 2025 r. W przedstawionym przypadku kwiecień jest miesiącem następującym bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, zatem zaliczka pobrana w tym miesiącu jest pierwszą zaliczką pobraną i podlegającą przekazaniu do urzędu skarbowego od wypłacanych wynagrodzeń.”. Podsumowując, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT od miesiąca następującego po miesiącu złożenia Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, tj. w stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w następnym miesiącu po złożeniu Deklaracji CIT za poprzedni rok podatkowy, nawet jeśli Zaliczki dotyczą wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym złożono Deklarację CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 5 1) Regulacje Art. 18db ust. 4 ustawy o CIT: Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie. 2) Uzasadnienie W świetle powyższej regulacji, podatnicy nie są uprawnieni do skorzystania z Ulgi IP w odniesieniu do ostatniego miesiąca Y roku podatkowego X w sytuacji, gdy Zaliczki pobierane są od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu następującym po miesiącu Y roku podatkowego X+1 (tj. w miesiącu Y+1 roku podatkowego X+1). Jednak podatnicy wypłacający wynagrodzenia w miesiącu następującym po miesiącu, za które są one należne, będą uprawnieni do zastosowania Ulgi w odniesieniu do Zaliczek pobranych od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu Y roku podatkowego X, tj. należnego za miesiąc Y- 1 roku podatkowego X, nawet jeżeli ich przekazanie na rachunek urzędu skarbowego następuje już po zakończeniu roku podatkowego X (tj. w miesiącu Y+1 roku podatkowego X+1). Zatem, skoro na gruncie stanu faktycznego do niniejszego wniosku wskazano, że Spółka pobiera Zaliczki od wynagrodzenia wypłaconego w miesiącu następującym po miesiącu, za który wynagrodzenie jest należne (tj. do 10. dnia następnego miesiąca), to Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania Ulgi w odniesieniu do Zaliczek pobranych od wynagrodzenia wypłaconego w ostatnim miesiącu roku podatkowego, tj. należnego za poprzedni miesiąc, nawet jeżeli na gruncie ustawy o PIT przekazanie Zaliczek następuje już po zakończeniu roku podatkowego. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez Organ interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych. Przykładowo w: - interpretacji indywidualnej DKIS z 16 stycznia 2025 r., sygn. 0114-KDIP2- 1.4010.663.2024.1.MR1, w której Organ stwierdził, że: „Jeszcze raz należy podkreślić, że z przepisu art. 18db ust. 2 ustawy CIT wynika, że przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu: (...). Możliwość skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników zależy więc od daty pobrania zaliczek PIT od wypłacanych wynagrodzeń a nie od miesiąca za który należne, jest wynagrodzenie.”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 27 listopada 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.602.2024.1.MBD, w której Organ stwierdził, że: „Z cytowanego powyżej art. 18db ust. 4 updop, wynika również, że ulgę można stosować do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie tj. obejmuje również zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, przekazywane do 20 dnia miesiąca następującego po wypłacie wynagrodzeń należnych i wpłaconych za ostatni miesiąc roku podatkowego obowiązującego podatnika .”; - interpretacji indywidualnej DKIS z 3 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.390.2024.1.MBD, Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, który wskazał, że: „Spółka na zasadach określonych w art. 18db Ustawy o CIT, ma i będzie miała prawo pomniejszenia Zaliczek PIT Specjalistów B+R również w odniesieniu do wynagrodzenia z ostatniego miesiąca roku podatkowego „n”, w odniesieniu do którego transfer Zaliczek PIT do urzędu skarbowego dokonywany byłby do 20 stycznia roku „n+1” (dotyczy Zaliczek PIT należnych i pobranych najpóźniej w grudniu roku „n”).”. Podsumowując, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszania Zaliczek PIT do ostatniego miesiąca tego roku podatkowego (do grudnia), tj. stosunku do Zaliczek pobranych od wynagrodzeń wypłaconych w ostatnim miesiącu tego roku podatkowego (grudniu), nawet jeżeli Zaliczki byłyby przekazywane na rachunek urzędu skarbowego już po zakończeniu tego roku podatkowego (w styczniu roku kolejnego). Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 6 a) Regulacje Art. 18db ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Art. 18d ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Art. 18d ust. 8 ustawy o CIT: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. b) Uzasadnienie Na gruncie przywołanych przepisów Ulga IP umożliwia podatnikom rozliczenie Kosztów Kwalifikowanych powstałych i nieodliczonych w ramach stosowania Ulgi B+R w alternatywny sposób, tj. nie poprzez pomniejszenie podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, lecz poprzez obniżenie zaliczek na Podatek PIT przekazywanych na rachunek urzędu skarbowego. W tym celu ustawodawca w logiczny sposób powiązał ze sobą Ulgę B+R i Ulgę IP poprzez Koszty Kwalifikowane. Bowiem, zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, nieodliczone Koszty Kwalifikowane na cele Ulgi B+R mogą zostać wykorzystane w ramach Ulgi IP. W świetle powyższego, kluczowe dla sposobu kalkulacji dostępnego odliczenia na gruncie Ulgi IP jest odwołanie się do regulacji dotyczących Ulgi B+R. Dlatego konieczne jest wskazanie, że w ramach Ulgi B+R nie wprowadzono szczególnych ograniczeń czasowych w zakresie odliczania Kosztów Kwalifikowanych, poza sześcioletnim okresem przewidzianym w art. 18d ust. 8 ustawy o CIT. Oznacza to, że na gruncie Ulgi B+R podatnicy są uprawnieni do rozliczenia w danym roku podatkowym łącznej wartości: - Kosztów Kwalifikowanych powstałych w tym roku podatkowym oraz - Kosztów Kwalifikowanych nieodliczonych w ramach Ulgi B+R powstałych w okresie sześciu lat podatkowych poprzedzających ten rok. Powyższe podejście jest w pełni aprobowane przez DKIS w interpretacjach podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 28 listopada 2022 r., o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.801.2022.1.JKU, Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, który wskazał, że: „Postanowienia art. 18d ust. 8 ustawy o CIT (ani innego przepisu zawartego w ustawie o CIT), nie określają, w jakiej wysokości podatnik jest zobowiązany do dokonania przysługującego mu odliczenia w którymś lub w każdym roku z sześciu kolejno następujące po sobie lat podatkowych następujących po roku, w którym nabył on prawo do skorzystania z ulgi B+R, ale nie mógł z niego skorzystać (w całości). Przepisy nie określają również, w jakiej kolejności należy dokonywać takich odliczeń w sytuacji, gdy podatnikowi w tym samym roku podatkowym będzie przysługiwało prawo do odliczenia kosztów działalności badawczo-rozwojowej poniesionych w różnych latach podatkowych, np. w roku bieżącym i w latach wcześniejszych (które to wydatki nie zostały odliczone wcześniej ze względu nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości).”. W świetle powyższego, na gruncie art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, w zw. z art. 18d ustawy o CIT, tj. Ulgi IP, przez przysługujące w danym roku podatkowym odliczenia należy rozumieć Koszty Kwalifikowane nieodliczone w ramach Ulgi B+R. W konsekwencji, będą to zarówno Koszty Kwalifikowane powstałe i nieodliczone w danym roku podatkowym, jak i Koszty Kwalifikowane powstałe i nieodliczone w poprzednich sześciu latach podatkowych w ramach Ulgi B+R. Należy jeszcze raz podkreślić, że powyższa argumentacja wprost wynika z literalnego brzmienia art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, w którym zawarto odwołanie do przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT, tj. na gruncie Ulgi B+R. Co więcej, Ulga IP nie przewiduje jakichkolwiek dodatkowych zasad kalkulowania i rozliczania odliczeń, tj. nieodliczonych na gruncie Ulgi B+R Kosztów Kwalifikowanych, przysługujących podatnikowi na podstawie art. 18d ustawy o CIT, poza zasadą wyrażoną w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą kwota pomniejszenia Zaliczek PIT stanowi iloczyn kwoty nieodliczonej, tj. nieodliczonych Kosztów Kwalifikowanych na gruncie Ulgi B+R i stawki podatku obowiązującej w danym roku podatkowym. W ocenie Wnioskodawcy, gdyby na cele Ulgi nie uwzględniać Kosztów Kwalifikowanych powstałych i nieodliczonych w poprzednich sześciu latach podatkowych, doszłoby do sztucznego ograniczenia uprawnienia nadanego podatnikom na gruncie Ulgi IP. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, byłoby to sprzeczne z: - zasadą prymatu wykładni językowej w prawie podatkowym, wyrażaną w orzecznictwie sądów oraz literaturze podatkowej, na którą powołał się Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) m.in. w wyroku z 21 listopada 2024 r., sygn. II FSK 227/22, w którym NSA stwierdził, że: „Na gruncie rozpoznawanej sprawy w pierwszej kolejności należy odwołać się do wykładni językowej, jest ona bowiem pierwszym etapem egzegezy tekstu prawnego. Orzecznictwo sądowe stoi jednolicie na stanowisku akcentującym prymat wykładni językowej, dopuszczającym możliwość sięgania po inne dyrektywy interpretacyjne dopiero wtedy, gdy taka interpretacja zawodzi. Przejście zatem do innych (poza językową) rodzajów wykładni ma miejsce wyjątkowo, tj. w sytuacji, gdy w oparciu o reguły językowe nie można wyinterpretować znaczenia konkretnego pojęcia (por. uchwała SN z 11 czerwca 1996 r., III CZP 52/96, OSNC 1996/9/111). Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale zapadłej w składzie siedmiu sędziów w dniu 22 czerwca 1998 r., FPS 9/97 (ONSA 1998/4/110) podkreślił, że dokonując interpretacji tekstu prawnego trzeba kierować się znaczeniem słów danego języka etnicznego oraz tym, że ustawodawca był racjonalny, gdy używał takich a nie innych słów, i nie można a priori przyjmować, iżby określonych słów używano w tekście prawnym bez wyraźnej ku temu potrzeby. Prymat wykładni językowej w szczególności uwidacznia się na gruncie prawa podatkowego, gdyż tam właśnie każde odejście od gramatycznej treści zapisu powoduje niepożądane konsekwencje praktyczne. Na ten aspekt zwrócił uwagę również Sąd pierwszej instancji”; - zasadą pewności prawa podatkowego wyrażaną w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz doktrynie prawa podatkowego, do której odwołał się NSA m.in. w wyroku z 24 lutego 2015 r., sygn. I FSK 1783/13, w którym NSA stwierdził, że: „Przepis art. 2 Konstytucji stanowi, że Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Z tej normy prawnej wynika zasada pewności prawa podatkowego oraz zasada sprawiedliwości. Według R. Mastalskiego pewność prawa jest często traktowana jako bezpieczeństwo prawne rozpatrywane z punktu widzenia ochrony praw jednostki i jest współcześnie uznawana za jeden z najistotniejszych czynników funkcjonowania prawa w społeczeństwie (...). Wyrazem pewności prawa jest możliwość jego jednolitego rozumienia i stosowania, co na gruncie wykładni oznacza możliwość przewidywania, że podmioty stosujące prawo wydadzą rozstrzygnięcie mieszczące się w granicach zakreślonych przez obowiązujące prawo. Pewność i sprawiedliwość opodatkowania są wartościami niekwestionowanymi, a często uważa się, że zasada pewności prawa ma służyć realizacji zasady sprawiedliwości podatkowej w procesie stosowania prawa (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 99). (...) Z praktycznego punktu widzenia powyższe ustalenia mają podstawowe znaczenie. Okazuje się bowiem, że postulat wykładania przepisów prawa podatkowego w sposób urzeczywistniający pewność prawa nie jest niewiążącym zaleceniem, którego realizacja pozostaje w sferze dyskrecjonalności, uzależniona od dobrej woli urzędnika, lecz prawnym nakazem (H. Filipczyk, Postulat pewności prawa w wykładni operatywnej prawa podatkowego, LEX Wolters Kluwer, Warszawa 2013, s. 63)”. Powyższe stanowisko znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez Organ interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych stanów faktycznych. Przykładowo w: a) interpretacji indywidualnej DKIS z 15 listopada 2024 r., o sygn. 0111-KDIB1- 1.4010.625.2024.1.MBD, w której Organ stwierdził, że: ,,W tym kontekście, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie uprawniona do pomniejszania dostępnego aktywa B+R z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT (nieodliczonych kosztów kwalifikowanych), o kwotę odliczenia z tytułu art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, tj. Zaliczki PIT nie wpłacone na rachunek Urzędu Skarbowego, w wyniku korzystania z Ulgi na innowacyjnych pracowników będą odejmowane od sumy kosztów kwalifikowanych pozostałych do rozliczenia w następnych latach.”; b) interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 8 lutego 2024 r., o sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.661.2023.1.JKU, w której Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Wobec wprowadzenia ulgi na innowacyjnych pracowników, która jest ściśle skorelowana z ulgą B+R, przed podatnikami zaistniała możliwość wykorzystania całej kwoty nieodliczonej w poprzednim roku podatkowym, przez którą, w oparciu o powyższe ustalenia, należy rozumieć całą, skumulowaną przez okres 6 lat podatkowych kwotę nieodliczonych kosztów kwalifikowanych. Warto bowiem zauważyć, że to właśnie cała kwota skumulowanych, dotychczas nieodliczonych kosztów kwalifikowanych jest dostępna przy ustalaniu podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 ustawy o CIT. Tym samym, należy przyjąć, że Spółka jest uprawniona do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego o iloczyn całkowitej kwoty nieodliczonej, skumulowanej na podstawie art. 18d ust. 8 ustawy o CIT i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Przedstawionej powyżej tezie nie przeciwstawia się przepis art. 67 ust. 2 ustawy Zmieniającej, zgodnie z którym pomniejszenie, o którym mowa art. 18db ustawy o CIT, stosuje się po raz pierwszy w 2023 r. Z brzmienia przepisu wynika, że 2023 r. jest pierwszym rokiem, w którym podatnik jest uprawniony do zastosowania ulgi, nie stanowi on natomiast, że 2023 r. jest pierwszy rokiem, za który można stosować ulgę. Przedmiotowy przepis odnosi się do sytuacji, w której po raz pierwszy podatnik jest uprawniony do wykorzystania kwoty nieodliczonej, która została ustalona w roku podatkowym poprzedzającym rok 2023 - powyższe wynika z konstrukcji Ulgi na Innowacyjnych Pracowników, która wymaga wystąpienia kwoty nieodliczonej w poprzednim roku podatkowym. (...) Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka będzie mieć prawo do pomniejszenia kwot Zaliczek PIT, o którym mowa w art. 18db ustawy o CIT, w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych nieodliczonych przez Spółkę w latach poprzednich, w związku z osiągnięciem dochodu niższego od kwoty przysługującego odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT”; c) interpretacji indywidualnej DKIS z 29 stycznia 2024 r., o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.654.2023.2.MBD, w której Organ stwierdził, że: „Nieodliczona kwota kosztów kwalifikowanych B+R w danym roku podatkowym, będąca podstawą do ustalenia ulgi na innowacyjnych pracowników może obejmować koszty kwalifikowane z lat poprzednich. W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie mogła skorzystać z prawa, o którym mowa w art. 18db ust. 1 u.p.d.o.p., tj. do pomniejszenie kwoty zaliczek wskazanych w art. 18db o iloczyn stawki podatku i kwoty nieodliczonych w ramach Ulgi B+R Kosztów B+R w latach ubiegłych z uwagi na wykazaną we wcześniejszych latach stratę podatkową lub dochód niższy od kwoty odliczeń, należy uznać za prawidłowe.”; d) interpretacji indywidualnej DKIS z 27 października 2023 r., o sygn. 0114-KDIP2- 1.4010.498.2023.2.MR1, w której Organ stwierdził, że: ,,Zgodzić się należy, że będą Państwo uprawnieni do pomniejszenia kwoty podlegającej przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowany podatek dochodowy pobranych od dochodów (przychodów) Specjalistów B+R, zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o p.d.o.p., w każdym kolejnym roku następującym po 2023 r (przez kolejnych 6 lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku w którym podatnik miał prawo do skorzystania z odliczenia kosztów kwalifikowanych zgodnie z art. 18d ust. 8 zdanie drugie ustawy o p.d.o.p.), o iloczyn kwoty nieodliczonej przez Spółkę w ramach ulgi badawczo-rozwojowej z lat poprzedzających rok podatkowy w którym jest składane zeznanie CIT-8 i stawki podatku obowiązującej Wnioskodawcę w danym roku podatkowym, w sytuacji spełnienia przez Państwa w każdych tych latach wszystkich warunków, o których mowa w art. 18db ustawy o CIT.”; e) interpretacji indywidualnej DKIS z 1 czerwca 2023 r., o sygn. 0111-KDIB1- 3.4010.172.2023.2.MBD, w której Organ stwierdził, że: „Nieodliczona kwota kosztów kwalifikowanych B+R w danym roku podatkowym, będąca podstawą do ustalenia ulgi na innowacyjnych pracowników może obejmować koszty kwalifikowane z lat poprzednich, natomiast bez uwzględnienia kosztów kwalifikowanych, które na skutek upływu 6-letniego terminu, nie mogłyby być odliczone w ramach ulgi B+R w kolejnych latach.”; f) interpretacji indywidualnej DKIS z 5 maja 2023 r., o sygn. 0114-KDIP2-6.4010.23.2023.2. MR, w której Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Wobec wprowadzenia ulgi na innowacyjnych pracowników, która jest ściśle skorelowana z ulgą na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej, przed podatnikami zaistniała możliwość wykorzystania całej kwoty nieodliczonej w poprzednim roku podatkowym, przez którą, w oparciu o powyższe ustalenia, należy rozumieć całą, skumulowaną przez okres 6 lat podatkowych kwotę nieodliczonych kosztów kwalifikowanych. Warto bowiem zauważyć, że to właśnie cała kwota skumulowanych, dotychczas nieodliczonych kosztów kwalifikowanych , jest dostępna przy ustalaniu podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18 Ustawy o CIT. Tym samym należy przyjąć, że Spółka jest uprawniona do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego o iloczyn całkowitej kwoty nieodliczonej skumulowanej na podstawie art. 18d ust. 8 Ustawy o CIT i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.” Dodatkowo i jedynie pomocniczo wskazujemy, że art. 18db ust. 4 ustawy o CIT, nie pełni roli kryterium ustanawiającego zasady przypisania odpowiednich Kosztów Kwalifikowanych do Ulgi IP, lecz jedynie reguluje czas, w którym z ulgi można korzystać. I idąc tym tokiem rozumowania jest to okres od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie podatkowe CIT. Przepis nie reguluje przy tym w żaden sposób czy Koszty Kwalifikowane muszą wynikać stricte z ostatniego złożonego zeznania podatkowego. Taka linia wykładnicza potwierdza powyżej cytowane interpretacje mówiące o możliwości dokonywania odliczenia dotychczas niespożytkowanych Kosztów Kwalifikowanych z lat poprzednich. Co przy powyższym ważne, sposób prezentacji Kosztów Kwalifikowanych w informacji CIT /BR do Deklaracji CIT wskazuje na kumulatywnie nierozliczone Koszty Kwalifikowane, a więc uwzględnia całokształt dostępnych na dany rok kosztów. Jak bowiem wynika z informacji CIT/BR, pozycja „Razem łączne odliczenia” obejmuje pozycję „Łączne odliczenia na podstawie 18d ust. 7 pkt 3 ustawy” oraz „Łącznie odliczenia na podstawie 18d ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy”, ale także pozycję „Koszty kwalifikowane nieodliczone w poprzednich latach podlegające odliczeniu w roku podatkowym na podstawie art. 18d ust. 8 ustawy”. W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że przy raportowaniu informacji CIT/BR właśnie łączne Koszty Kwalifikowane, tj. wynikające z art. 18d ust. 7 i ust. 8 ustawy o CIT, a nie tylko powstałe w bieżącym roku podatkowym, tj. o których mowa w art. 18d ust 7 ustawy o CIT, powinny być wykorzystywane na cele Ulgi IP. Podsumowując, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do rozliczenia na cele Ulgi również Kosztów Kwalifikowanych, które nie zostały odliczone na gruncie Ulgi B+R w latach ubiegłych, tj. Kosztów Kwalifikowanych powstałych i nierozliczonych w ramach Ulgi B+R przed rokiem podatkowym, za który została złożona Deklaracja CIT, będąca podstawą do skorzystania z Ulgi IP w danym roku podatkowym, oraz wykazanych w ostatniej złożonej deklaracji CIT, ale nierozliczonych na gruncie Ulgi B+R w ramach roku podatkowego, za który została złożona ta Deklaracja CIT. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 7 1) Regulacje Art. 18db ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Art. 18d ust. 8 ustawy o CIT: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1. 2) Uzasadnienie Należy wskazać, że z treści warunków stosowania Ulgi, opisanych w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, nie wynikają jakiekolwiek ograniczenia dla podatnika dotyczące możliwości skorzystania z Ulgi IP, przy założeniu: - bycia płatnikiem Podatku PIT, - uzyskiwania innych przychodów niż przychody z zysków kapitałowych, - poniesienia straty podatkowej za rok podatkowy lub - osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT. Jednocześnie, chociaż pozostałe ustępy art. 18db ustawy o CIT, określają dodatkowe warunki stosowania Ulgi IP, to jednak nie odwołują się do regulacji dotyczących Ulgi B+R. W konsekwencji, jedynym przepisem referującym do Ulgi B+R na gruncie Ulgi IP jest art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, w którym zawarto odniesienie do art. 18d ustawy o CIT, tj. określono, że osiągnięty dochód podatnika powinien być niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT. W tym miejscu należy także dodać, że, jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca jest płatnikiem Podatku PIT oraz uzyskuje inne przychody niż przychody z zysków kapitałowych Mając na względzie powyższą argumentację, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z Ulgi IP (przy założeniu spełniania warunków z art. 18db ust. 2-6 ustawy o CIT), jeżeli w danym roku podatkowym: - poniesie stratę lub - osiągnie dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na postawie art. 18d ustawy o CIT. Niemniej, niezależnie od powyższych warunków, w praktyce, Spółka: • musi dysponować nieodliczonymi w danym roku podatkowym Kosztami Kwalifikowanymi, co powinno wprost wynikać z informacji CIT/BR złożonej w ramach Deklaracji CIT za ten rok podatkowy oraz • efektywne będzie uprawniona do rozpoczęcia korzystania z Ulgi IP dopiero w roku następującym po danym roku podatkowym, bowiem dopiero w następnym roku podatkowym złoży Deklarację CIT zgodnie z terminami wynikającymi z ustawy o CIT (dokładne zasady ustalania momentu rozpoczęcia i wygaśnięcia możliwości korzystania z Ulgi IP w roku podatkowym są przedmiotem zapytań nr 4 i 5 zawartych w niniejszym wniosku). Podsumowując, w roku podatkowym, w którym złożono Deklarację CIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania na cele Ulgi Kosztów Kwalifikowanych nierozliczonych w ramach Ulgi B+R w sytuacji wykazania w poprzednim roku podatkowym, tj. w roku wcześniejszym do roku podatkowego, w którym złożono Deklarację CIT, straty lub podstawy opodatkowania niższej od kwoty przysługującego odliczenia na gruncie Ulgi B+R. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 8 1) Regulacje Art. 18db ust. 1 ustawy o CIT: Podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym. Art. 18db ust. 2 ustawy o CIT: Przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu: 1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego; 2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło; 3) praw autorskich. Art. 18db ust. 3 ustawy o CIT: Przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas: 1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub 2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%. Art. 18db ust. 4 ustawy o CIT: Uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie. Art. 18db ust. 5 ustawy o CIT: Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do: 1) zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; 2) podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da. Art. 18db ust. 6 ustawy o CIT: Jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo. Art. 15 ust. 4g ustawy o CIT: Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy o PIT, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT. Art. 12 ust. 1 ustawy o PIT: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT: Za Koszty Podatkowe nie uważa się niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy o PIT, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g. 2) Uzasadnienie Z powyższych przepisów wynika, że koszt wynagrodzenia pracownika stanowi Koszt Podatkowy w miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne, pod warunkiem jednak, że zostanie ono wypłacone lub pozostawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego. Wynagrodzenie pracownika nie będzie natomiast stanowić Kosztu Podatkowego w przypadku uchybienia terminowi do jego wypłaty, bowiem w tej sytuacji ustawodawca stosuje odesłanie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, zgodnie z którym do Kosztów Podatkowych nie mogą być zaliczone niewypłacone, niedokonane lub niepostawione do dyspozycji należności z tytułu określonych m.in. w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Jednocześnie, z regulacji zawartej w art. 18db ustawy o CIT, określającej warunki stosowania Ulgi, nie wynikają ograniczenia w zakresie uznania za Koszt Podatkowy wynagrodzeń brutto Uprawnionych Specjalistów, także w części, która dotyczy Podatku PIT nieprzekazanego w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w wyniku zastosowania Ulgi. W konsekwencji, w ocenie Spółki, powyższe regulacje stanowią podstawę uznania za Koszt Podatkowy także tej części kosztów, które nie zostaną przekazane w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w wyniku zastosowania Ulgi IP. Ustawodawca bowiem wyraźnie wskazuje przesłanki, które powinny zostać spełnione, aby wypłata wynagrodzenia pracownika mogła zostać uznana za Koszt Podatkowy. Wskazuje także precyzyjnie, że jeżeli pracodawca uchybi terminowi do jego wypłaty, zastosowanie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, uniemożliwiający zaliczenie do Kosztów Podatkowych niewypłaconych wynagrodzeń. W tym miejscu należy wskazać, że wynagrodzenia Uprawnionych Specjalistów są wypłacane przez Spółkę terminowo, tj. zgodnie z terminami wskazanymi w zawieranych umowach o pracę. W konsekwencji, wobec Spółki nie znajdzie zastosowania wyłączenie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, stosowane, zgodnie z art. 15 ust. 4g (zdanie drugie) ustawy o CIT, w przypadku uchybienia terminowi do wypłaty wynagrodzeń. Wymaga także podkreślenia fakt, że poza wyżej wymienionymi przepisami, w ustawie o CIT, w tym na gruncie regulacji dotyczących Ulgi IP, brak jest innych regulacji, które uniemożliwiałyby uznanie opisywanych kosztów za Koszty Podatkowe. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że brak jest podstaw do stwierdzenia, że Spółka nie mogłaby uznać wskazanych kosztów za Koszty Podatkowe. Co równie istotne, spożytkowanie wygenerowanej przez Wnioskodawcę Ulgi IP powinno w realiach niniejszej sprawy być traktowane jako forma bezgotówkowego ekwiwalentu zapłaty przedmiotowych zaliczek. Nie są one bowiem po prostu nieopłacone, lecz ich wartość pokryta zostaje z wygenerowanej przez Wnioskodawcę ulgi podatkowej. W ocenie Wnioskodawcy, odmienne stanowisko w tej kwestii byłoby także sprzeczne z wyrażaną w literaturze podatkowej oraz doktrynie prawa podatkowego zasadą pewności i przewidywalności prawa podatkowego. Jak bowiem wskazuje się w doktrynie: „Prawo nie jest prawem, jeżeli nie charakteryzuje się, przynajmniej w określonym, minimalnym stopniu, pewnością. Wyraża to rzymska paremia ubi ius incertum, ibi ius nullum (gdzie prawo niepewne, tam nie ma prawa). Tropy wskazujące na takie rozumienie prawa i wpisanej w nie wartości pewności znaleźć można u licznych autorów. Jak już wskazałam, G. Radbruch uznał bezpieczeństwo prawne za jeden z aspektów idei prawa, tj. „podstawowych założeń dotyczących funkcji prawa, a przede wszystkim założeń prawa jako systemu sterowania ludzkimi zachowaniami”. Przewidywalność prawa należy do jego cech definicyjnych (analitycznych). Prawo jest przewidywalne, jeżeli jego normy są rzeczywiście stosowane i przestrzegane. W przeciwnym wypadku zawodzi w swojej fundamentalnej funkcji regulacji ludzkich zachowań.” (H. Filipczyk, 1.1.3. Uzasadnienie powinnego charakteru pewności prawa [w:] Postulat pewności prawa w wykładni operatywnej prawa podatkowego, Warszawa 2013). Ponadto, należy wskazać na stanowisko prezentowane w literaturze podatkowej przez prof. dr hab. Bogumiła Brzezińskiego: „Drugą tego rodzaju zasadą jest zasada-postulat trwałości uprawnień podatnika do korzystania ze zwolnień i ulg podatkowych. Treścią tej zasady byłoby to, że jeśli ustawa nie stanowi inaczej, prawo do ulg i zwolnień podatkowych oraz korzystania z innych przewidzianych prawem możliwości obniżenia wysokości podatku powinno przysługiwać podatnikowi w każdym czasie, a co najmniej tak długo, jak długo administracja podatkowa ma prawo do ustalania wysokości należnego świadczenia podatkowego. Zasada ta jest konsekwencją podstawowego prawa podatnika, jakim jest prawo do zapłaty prawidłowo obliczonej kwoty podatku, nie niższej niż wynikająca z przepisów prawa, ale i nie wyższej.” (B. Brzeziński, 5. Zasady prawa podnoszące poziom pewności prawa podatkowego [w:] Zasada pewności w prawie podatkowym, red. A. Franczak, A. Kaźmierczyk, Warszawa 2018). Jak zatem wynika z powyższego, zastosowanie ulg i zwolnień podatkowych powinno być uprawnieniem, z którego podatnik może skorzystać w każdym czasie, jeśli ustawodawca nie przewidział ograniczeń w tym zakresie. W konsekwencji, w ocenie Spółki, uznanie za Koszt Podatkowy także tej części kosztów dotyczących Podatku PIT, które nie zostaną przekazane w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w związku ze stosowaniem Ulgi IP, będzie działaniem prawidłowym. Spółka będzie bowiem działać zgodnie z przepisami prawa, które przewidują wyłączenie opisywanej możliwości jedynie w sytuacji uchybienia terminowi do wypłaty wynagrodzeń Osobom Zatrudnionym. Jednak w przedmiotowej sytuacji przesłanka ta nie zachodzi, bowiem, jak wskazywano powyżej, Spółka wypłaca wynagrodzenia zgodnie z ustalonymi w umowach o pracę terminami. Ponoszenie zatem negatywnych konsekwencji w postaci braku możliwości uznania powyższych należności za Koszt Podatkowy, w związku z obecnym brzmieniem przepisów, sprzeciwiałoby się powszechnie akceptowanej zasadzie pewności i przewidywalności prawa podatkowego. Podsumowując, w danym roku podatkowym Wnioskodawca będzie uprawniony do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wynagrodzeń brutto Uprawnionych Specjalistów, także w części, która dotyczy Podatku PIT nieprzekazanego w formie Zaliczek na rachunek urzędu skarbowego w związku z zastosowaniem Ulgi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Końcowo odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie

zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.